장음표시 사용
191쪽
CAP. VII. DE ECCLESIA. 53149' pro quocunque scelere subditi sui gregis que si essent vera tolleretur a prelatis potestas excommunicandi subiectos, cum non licet excommunicato excommunicare Uemquam, ymmo cum Ut sic sit hereticus, non licet sibi ministrare aliqua sacramenta. Nec cadit X-cu facio quod prelatus non excommunicat, sed de nunciat tales excommunicatos de iure, quia talis denunciacio
est defamacio minimis; et v illi qui taliter scandaligat
fratrem Uum. Est autem excommunicacio iniusta tripliciter Primo Excommuni-
quando sacerdos ex ancore et Zelo vindicte excom i ii inflicted
2 municat subditum licet eum. Secundo quando re a frona avarice
latus ocius pro temporalibus quam pro amore et Or- reccione subditi uia excommunicat, licet excomunia candus fuerit bono modo. Et tercio quando indiscrete . Dundeserved excommunicat subditum propter factum legitimum. Talis autem excommunicator videtur plus polluere sanctam ecclesiam quam corporaliter occidens hominem
ad altare pro quo notandum quod corporalis pollucio et o videtUr esse excommunicacioni inpertinens, nisi de quanto sapit peccatum, tum quia pollucio per sputum vel alia pondera nature foret turpior quam pollucio per semen e sanguinem, tum ciam quia illa pollucio
deletur per locionem corpoream. Ex istis videtur, cum iniuste ex comm Unican fratrem Unius exeoni
suum quantum in eo est occidit animam et virtutes, ' 'ρέ. iiiiiii sed corporalis homicida non occidit ut sic nisi corpus solummodo, sequitur quod, sicut anima excedit corpus, sic occisio in animam perpetrata excedit in malicia Si occisionem corporis. Ex quo videtur, cum peccatum non potest subiectari in lapide vel edificio corporali, quod locus per se non polluit suos cincolas, sedio A in marg. Tripliciter facit excommunicacio iniusta. B in marg. man ait. Excommunicacio tripliciter. b. A in marg. Nota Deexcommunicacione persone vel loci. Above clo without mari os referen ce. A Ai fuerit deest. 24. D corporalem. Ex istis videtur, quod a 8 A B solo modo. 32. D p α persone recte: P e.
192쪽
econtra, cum II Machab. 9, 9 scribitur Non propter Hlocum gentem, Sed propter gentem locum dominus elegit. Et patet quod pollucio loci non impediret racionabiliter cultum Dei, nisi de quanto horrorem incuteret ex peccato, et cum maius peccatum maiorem horrorem incuteret, sequitur quod peccatum gravius commissum in sanctuario ocius retraheret a divino servitio. Nec aliud volunt leges ecclesie debit intellecte. Non enim licet clerico Christi ecari in stulticia phariseica de qua Matthei XV V , plus appreciando locionem corporalem ex io pluri horrore sordis corpore quam locionem spiritualem a sorde anime, cum secundum diffinicionem Christi, que exeunt a corde interioris hominis, hec sunt que reponderanter coinquinant hominem. Et a
Men uni o hic miratur tota ecclesia lavcalis quare clerus X commu .
Wicke clurg nicat cum tanta instancia et fervore Dro suo ' debito i his
municateo corporali, vel pro sensibili privilegio ex tradicionibus hominum introducto clericos autem non sic excomu
nicant pro rependendo debito spirituali, cum tamen peccatum sit infinitum gravius et debitum illud quo boad Deum sit obligacius Plus eciam foret ad privilegium et iustificacionem ecclesie quod prevaricatores mandati Dei per censuras ecclesie sint correcti quam quod omnes ritus humani legi Christi superadditi sint quantumcunque multipliciter regulariter ac solempniter observati. 15 Recoleremus si quidem quod propter reponderan-Nciam ritus pharis eici legi Dei destructe sunt erusalem et Judea ut patet Matthei XV et Luce XIX'). Recoleremus eciam quomodo privilegium est lex privata ad commodum privilegiati concessa a principe, o
I. A B I. Mach. D. Mach. VI. . B: honorem incuteret. 5. D: cum magis. 5. Ba honorem errorem. II. A quam correxit e quando. 13. B exemit. b. A in marg. Nota tres miraculose questiones laicales a b c Belo 1 9 without mari os reference. i7. D: sensuali. 8. D non excommunicant; non alia manu in marg. additum 23. D censure in textu, corr. in marg. censuras 26. D: recoleremus propter A propter deest. 27. D distincte.
193쪽
15o' et per consequens foret clero magnum privilegium quod adiutorio dominorum temporalium foret exoneratus ab istis cerimoniis humanitus introductis, propinquius sequendo Christum pure secundum regulas primevas a Christo traditas. In hoc enim habemus
v supra aucos privilegium insulare. mirantur insuper The rules a lor relations illi
seculares quomodo non licet eis communicare cum excommunicat-
excommunicato a sacerdote pro questu suo vel ex b d. cellencia seculari, et hoc sub pena excommunicacionis io maioris, licet autem communicare cum gravius X- communicatis a Deo sine inferencia ante pene, Ut
patet de simoniacis, de sacerdote fornicario et eius amasia. nam licet cardinales tamquam heretici vel scismatici sint divisi a capite, tamen dicimus secularesi excommunicatissimos, si ab eis subtrahant elemosinas Silas que sunt bona pauperum, licet iniustissime peius redonibus occupent aliena. Licet autem ut inquiunt in e simonasterio communicare cum X- comunicat, quoad Deum racione iniuste detencionis, debiti vel iniuste occisionis proximi eciam sustinendo eum in sua malicia, sed laicis non licet communicare cum minus excommunicatis ab eis pro bonis ecclesie.
Tuli autem multa deliramenta finguntur per quelayci mendaciter illuduntur licet enim falsitates ficte di quandoqUe prosunt per accidens, subditos a facinore deterrendo absit tamen christianum contra fidem scripture uti istis fallaciis pro hoc fine. o 1 Notum est enim ex fide scripture quod nemo ad No uel fe- sui dampnum excommunicatur, nisi racione delicti fure edi i ,2 proprii excommunicatus fuerit quoad Deum. Notum siue Τ'
est iterum quod nemo propter corporalem communicacionem cum excommunicato incurrit periculum, nisi 3 sit parriceps criminis cum eodem. Et notum est tercio quod infinitum periculosius est communicare culpa-35 biliter cum excommunicato a Deo, qui solum ex-
4. B sequendo exemplum in D in capite.
194쪽
156JOII ANNIS WYCII F. CAP. VII. communicat pro mortali, quam communicare nude ibo' O corporaliter cum excommunicato solum ab homine. The relates ercio miratur secularis ecclesia quod clerus instato
prison in ex erga brachium seculare, ut omnes excommunicati sui
persons bould per quadraginta dies, remast nentes a prelatis uos ipsi 56
SignaVerint non soluti, mancipentur carceri seculari, quousque secundum eorum arbitrium satisfecerint,
quantUmcunque sophistice sint ligati. Non enim meretur eorum ingratitudo tale subsidium, cum regula iuris divini sentenciat quod privilegium indultum otenetur amittere qui sibi concessa abutitur potestate. Abusus ergo tendens ad enervacionem regni et bonum privatum bono communi reponderans meretur ablacionem privilegii sic abusi. Et iterum videtur clerum tam leviter et in circum-PSpecie X communicantem involvere seculares in sua excommunicacione erronea, cum X eorum ducatu sepe per talem excommunicacionem retensam puniunt innocentes, et per consequens, cum nec tenentur zocredere quod eorum quelibet excommunicacio sit iusta, nec ex fide scripture vel racione tenentur obedire cleroo allo edint in ista incarceracione servili videtur ex timore peccati
consensus quod non debent ante legitimam examinacionem cause et forme excommunicacionis punicioni ab huiusmodi consentire. Cum enim racio scripture sacre
sit optimus legum interpres, patet quod adiutorium promissum a principibus in hac parte debet intelligi
cum condicione quod talis incarceracio sit de numero Operum elemosine pro quibus punientes sunt in finali oiudicio premiandi. Sed scrutetur fidelis evangelium Matthei XXV et videat si incarceracio excommunicatorum iniuste in aliquo operum misericordi sit contenta. ec ignorancia excusat simpliciter ne peccetur, cum Paulus ex ignorancia veritatis scripture commisit blasphemiam 3,
195쪽
Anglia processit prospere, quando ecclesia habuit talia privilegia sic defensa, quia audacter assero quod non exinde promeruit, sed sicut iniquitas Amorreorum fuit in congregari per CCCC '' annos et amplius ut patet Gen. XV' ex cuius cremento finaliter sunt destructi sic timendum est de gente Anglie, nisi clerus redeat ad spiritualem humilitatem, ut olim, cum clerus ut anima et secularis ut corpus debent concorditerio constituere virum unum; quod non potest fieri nisi e mutua observancia legis Christi. Sepe enim in pruritu prosperitatis mundane est populus insensibiliter quoad Deum amplius peioratus.
Hortandi tamen sunt domini secta lares ne argUendo Layruler must,
i Sper locum ab sulti cienti Similitudine IV Ierant Vera inde of heir
. . . . . . . . . uties to the
privilegia ecclesie propter cupidinem temporalium Vel Clinreh. Vindictam. Hortandi sunt secundo ne ex invidia vel
alia causa pretergrediente caritatis regulas sit fugitivo 6 culpa imposita vel ' pro dicionis suspicio palliata. Et 26 hortandi sunt tercio ne alicubi et specialiter infra
septa ecclesie sanguinem effundant innoxium, sed honorent sanctam matrem ecclesiam secundum regulas quas Christus sibi instituit; ad que omnia oportet omnino consulere sensum catholicum scripturarum.
Quia sciencia secundum philosopho gaUdet e tra Diore gion onne is ac sciencie de sancta matre ecclesia Sit nimis ...hivii, et haή extraneus infamis casus qui contigit nuper in Angli Rhethhb audet in Roma, ideo gracia declaracionis fidei et caven ' 'm' o dorum errorum ecclesie restat parumper disgredi circa
4. B exinde proverant sic). 3. Aisi peioratur. I . A in marg. Nota bonas hortaciones. o. D ne aliter o. i. D: infra cepta A A B: Christus deest. 24 A in marg. Verba sciae-chica Nu boliem mylym potahnyem date. Id est Age, cum Deo caro materiam porro tractabo.
196쪽
JOHANNIS WYCLIF. CAP. VIII. Three positi ista, primo su Dponendo tria per ordinem. Primo in- Α
quidit os ille quam e supradictis Supponatur predicta sentencia bos
ready expla in ed. de quid itate sancte matris ecclesie, nec est illa abicienda a Christi ecclesia, cum nec contingit ecclesiam speculative nec practice quicquam cognoscere nec meri biori debite conversari, si sit omnino destituta ab eius noticia Nam iuxta dicta XV cap. theologussore nimis inscius racionum scripture et fidei orthodoxe qui omnino ignoraret qui ditatem sancte matris ecclesie Nec dubito quin deest decretistis, legistis et ophilosophis fructuosa speculacio qui omnino ignorant quid sit sancta mater ecclesia. Nam omnes leges humane sunt finaliter ad defendendum iusticiam huius matris et purgandum eam ab erroribus quibus pro tempore vi temptacionum adversitatibus implicatur. 5Cum ergo finis inponit maximam necessitatem operibus, ex II Phisicorum manifestum est quod oportet omnes doctores speculativos statuere matrem nostram ut regulam ad tractatum speculabilium mensurandum, et per idem nemo intendit praxi laudabili, nisi in quantum dio tenderet ad honorem vel commodum huius matris nec dubium quin nemo via meritori secundum beneplacitum sponsi ecclesie, nisi de quanto operatur ad honorem et commodum sponse sue. Et hinc precipitur in primo mandato secunde tabule quod fidelis honore patrem et, et matrem, quod in dubie principaliter intelligitur de Christo et sua ecclesia Nec honorat eam vel diligit fideliter quam non noscit. Ideo necesse est, ut omnis fidelis det operam ad cognoscendum direccius matrem suam. 1 That, ab Secundo supponitur quod procedatur in isto trac 2
h6od at sine duplicitate mendacii. Nam mendacium est precisa cautela per quam diabolus illudit fidelibus, ut
I. B in marg. man. ali. Posteriora prius dicit. A in marg. Tres suppositiones. Belo ibo mithout mar o referen ce. II. A in marg.: Racio: Necessaria est noticia de sancta matre ecclesia.
197쪽
CAP. VIII. DE ECCLESIA. ibo honorent meretricem secum adulteram tamquam reginam et matrem fidelium sponsam Christi. Unde istam sentenciam de qui ditate sancte matris ecclesie oportet ut fundamentum supponere, Ut sciatur qui procurant pro eius veris privilegiis et qui degenerant, in quoi 56 consistit verum privilegium is edificacio ecclesie et in quo stat eius oppositum secundum fidem scripture, et de congruitate status moderni in comps racione ad florem elatis ecclesie iuxta modum loquendi scripture. B Sed in ista materia sunt quidam moderni doctores Some doctors
approbantes mendacium et dicentes quod Veritates io ive salse
tales scripture non sunt dicende tum propter Pertur case,
bacionem ecclesie, tum ciam propter scelera que hostes ecclesie ex eorum audacia perpetrarent. Undei 5 arguitur et tenetur quod doctores vocati ex mandato domini regis et iurati ad dicendum veritatem de casu qui nuper contigit in est monasterio ad honorem Dei, ad utilitatem ecclesie et ad expurgacionem errorum in regno, ut exinde stet constanc ius in virtute, , mentiri debuerandi propter duo primo pro fama sor ille salie f
Sila servanda qui ac tenus reputat Sunt hostes eccle talion,
si e quilibet autem debet diligencius servare famam propriam quam famam alienam pro qua in casu mentiri est licitum Secundo debuerant mentiri ad conser o lo alma in
. . . . . . . , a privilege of
, 5 Vandum privilegia ecclesie que essent aliter destructa, he liui cli.
veritate detecta dominis temporalibus et patronis. Cum autem dicta privilegia sint prestanciora quam vita hominis pro qua servanda licitum est mentiri, multo magis debuerunt mentiri pro illis privilegiis conservandis.1 uantum ad principium illius sentenci patet extractatu De Mendacio quod est cuilibet fideli detestabile ut hereticum et blasphemum. Nam si aliquod mendacium sit meritorium et aliquod superhabundansi. B: honorent meretricium. 5. B quod eius veris. I . Ain marg. Opinio. 22. B in marg. Fame causa licet mentiri B: quibus autem debet. 24. Codd. debuerunt. o. A in marg.: Responsio. Contra sentenciam que dicit licitum est mentiri.
198쪽
in menciente ultra quam oportet, aliquod autem inibo 'BThis ould extremo deficiente Dud eum Qui ex cauterigata con-
viriue, Sciencia nimis parce mentitur, sequitur quod habitus mendacii inter hec duo extrema tenens medium foret virtus Patet consequencia ex diffinicione virtutis posita II Eth. VI', cap. Virtus est habitus electiνus in medietate consistens quoad nos determinatus racione. Hoc tamen abhorreret gentilis philosophus Aristoteles, cum V Ethicorum, C. IV', tractans de virtute veridici et duplici vicio falsidici, ita scribit Per se io autem mendacium praνum et fugiendum, erum autem et bonum laudabile. Item, cum omnis virtus sit de genere tertii boni 2 maximi, descendens desursum a patre luminum qua
virtute nemo abuti potest ut sepe meminit beatus ibAugustinus), sequitur quod omnis virtus mendacii
sit a Deo, et cum omnis pater et auctor virtutis sit autonomatice virtuosus, equitur quod Deus, pateran God a liar et auctor mendacii, sit summe mendax, sicut Christus secundum humanitatem foret homo mendacissimus dio Poten es Se et per consequens, nullus fidelis dubitat
esse blasphemum. cum Manichei blassem dixerunt micius quod non Deus bonus, sed Deus malus sit origo et principium talis mali. Nec dubium quin non sit dare virtutem in homine, et bquin eius dea vel exemplar sit in Deo et Deus virtute
supra genus est aliter virtuosus, Ut non posset exemplares iusticiam, misericordiam, patienciam, liberalita ibi 'tem, et sic de et aliis, nisi ipse foret summe iustus, misericors, paciens et liberalis, et sic de principiis cuiuscunque ogeneris virtutis. Et sic antecedenter ad virtutem mendacii
6. In codd. II. Eth. V. 27. A in marg. Nota quod Deus est virtuosus.
s. Vide Trialogum lib. III, cap. I sed Lech ler, pag. 28). f. Arist. Eth. Nic. II, VI. graece, opp. II, ito 6 latine, opp. III, 44. I P. Aug. Retract. lib. I, Cap. IX De Lib. Arbit II, cap. XIX. Opp. I, 3, 6OP.
199쪽
CAP. VIII. DE ECCLESIA. i5i' oportet Deum esse summe mendacem. Non enim est
fingendum quomodo pertinencius denominaret habitus mendacii subiectum suum quam mendax, cum mentiri sit opus virtutis. 3 Item, suppono ex fide scripture quod Deus dicit quicquid creatura aliqua bene dicit patet ex hoc quod omnis creatura ut sic est organum Dei principalius dicentis quam sua istula, iuxta modum loquendi Psalmi LXXXIV, 9 Audiam quid loquaturio in me dominus D us. Et Apostolus II ' Corinthiorum XIII 0, 3 An experimentum queritis eius qui in me loquitur Christus. Ex quibus cum veris sequitur quod tam trinitas quam Christus humanitus facit in
omni christiano mendace quodcunque mendacium vir- i5 tuosum, et cum virtuosum non sit distrahens sed
pocitas viciosum, sequitur quod Deus simpliciter facit mendacium, et cum dicit falsum eadem intencione qua christianus pie me iaciens, sequitur quod Deus principalissime mentitur et per consequens mendax et est, Ut pater eius, ut Christus dicit Johannis VIII', de ipso diabolo. Cum enim Deus illo modo mendacium loquitur, ex propriis loquitur, cum sit fons et origo mendacii, et ita cum dicit angelis veritatem in verbo, nobis menciendo foret duplex animo, et forent et in eo est et non contra Apostolum IR Cor. IV, 7.
Ymo, cum ipse sit Omnis veritas, negando Veritatem o the laole
Apostolum II: Thymotei I', 13, et foret racione mendacis principii cateclismus ocius fidei christiane. Cum 3 enim Deus mentiri potest iuxta sic opinantes nec potest habere denominacionem virtutis, nisi habeat ipsam in summo et quodam modo infinite, sequitur ex infinitate sue mendacitatis immense quod in tota fide sue scripture potuit totam ecclesiam decepisse
ro. Ain II deest. 2. veris ita codd. X. B pie incuciens. o. Ain marg. Arguitur quod Deus non potest mentiri. 22. B sit deest . b. A: Cor. I. Ai I Cor. I. aη. In Codd. Thymo ei II 33. et mense.
200쪽
IOHANNIS WYCLIF. CAP. VIII. dolose Aliter enim esset dare finem sue mendacitatis si Cimmen Se usque ad quem et non ultra potuit decepisse quod credo non dabitur, cum dicitur communiter quod sit infinitum misericors sed sinite solummodo miserator. No orse Quantum ad illas duas eviden cias quod debuisse-D
eve propo und-mus mentiri contra iuramentum nostrum tam pium
that w ought atque legitimum coram consilio resis nostri Deum
I ing 's Councii contestor et numina quod inter omnes doctrinas vel
consilia que audivi non occurrit mihi aliquod dii si iocilius aut detestabilius Ideo videtur mihi quod minus male potuit fuisse dictum ad partem quam publice sic in scolis, nam sic menciens manifeste incurrisset periurium et infamiam quam vitabat, et ita conclusisset culpabiliter, secundum metam redargucionis 5 maxime sibi ipsi. Ideo minus malum est sine dampno anime pacienter pati detracciones et scandala, quam
menciendo et per consequens iniuriando toti universitati create, offendere dominum veritatis. Non enim No case an e ma rinari notest casus nec inveniri ficticia in quo dici
whici j j vel qua licitum est mentiri immo crescente menda
clo eciam in clero plus solito esset opus doctoris proferre de thesauro scripture ' raciones et sanctorum ibi htestimonia in detestacionem mendacii et non fovere mendacium mendaciis allegacionum et sophisticis argumentis et, Ego quippe horrerem introducere scolam istam tam illam doctor mendacii, cum ex fragilitate nimis proni sumus ad hoc sine abduccione peregrina per scienciam men-ciendi doctor itaque docens quod licitum est mentiri, inperfecte procedit, nisi doceat quomodo licitum est omentiri, et per Fonsequens nisi doceat quomodo debemus mentiri, et sic secundum scolam mendacii foret laudabile mentiri sim endo salse doctores extrab. I in mara man. ali. Misericor est Deus infinite sed sinite est miserator. 8. B in marg. man ait. Jurat i7. A in maret Conclusio. o. B in marg. man ait. Nola de non committendo mendacio. 23. A the auro sic et in sequentibus