장음표시 사용
221쪽
183 i5 ' donum suum, ut manifestavit Apostolus I Cor. XII dicens quod divisiones raciarum sunt. Notet ergo fidelis racionem privilegii et videbit quod principuli tersit in donis spiritualibus a Deo appropriate collatis,
unde si aruumentum factum moveret, diceret conse si migh as eli
uenter quod nulla est lex, possessio vel dominium an possession
nisi de bonis temporalibus, quia de illis principaliter euribi good s. vel precis loquitur communitas, in tantum quod statim audito de bonis applicant ad mundi divicias et locutoto de episcopatu, rectoria vel alio nomine prela cie statim applicant ad dotem temporalem dimissa consideracione de officio et ita de aliis. Non sic autem in primitiva Suci is no the
ecclesia vel scriptura sacra ideo postponendo vicio primitive
sam consuetudinem debemus loqui conformiter sanctisi doctoribus. Non enim reperi rem in scriptura sacra vocatam sub nomine privilegii, sed doctores et usus ecclesie vocant eam Sic communiter, ut patet de sancto Evangelista, de sancto Petro et Romana ecclesia. Et
patet quod innitendo pure modo loquendi vulgaria totus conventus Christi non foret privilegiatus sub aliquo gradu, nisi forte fingatur quod carioth fuit privilegiatus in hoc quod Deus permisit eum portare loculos, et sic introductum esset privilegium in ecclesiam cum superbia ex contencione circa maioritatem et di secularem obedienciam quam Christus nitebatur in suis destruere. Non ergo concedendum est quod solus dominus temporalis privilegiavit, edificavit vel dolavit ecclesiam, cum ecclesia canit quod Christus privilegio amoris Johannem dilexit apostolum et idem est de 36 quolibet singulari dono Dei, ut patet e descrip cione privilegii Unde non expressius posset quis ostendere se iuste perditurum privilegium per abusum quam negando Christi privilegia vel reponderando privilegia terrena.
. . in marg. Privilegium debet esse in donis spiritualibus. Abovet, iwithout marico resereiace. ii AAi temporalium. 9. B: quod deest sto. 22. A sub aliquo privilegiatus deest. 26. B: suis defervere 29 A in marg. Conclusio.
222쪽
.is exemption Pre rogative, Pro P metate S ita secta uires dona maciones,
menis cum Videntur e P Ugnare pri VHegias litasti que non licet amittere. 5E emption ure Hic dicitur, primo quantum ad exempciones quod,
although he licet videantur esse male de genere, tamen contingit
serve a good Subditum bene uti altis sicut et atris actibus malis
de genere est enim contra regula ecclesie triumphantis
quod quis sit exemptus, ne superior illumine inferiorem, o et ita contra regulas nature est quod subditus sit ' 5 exemptus, ne ducatur Vel corrigatur per superiorem in casu quo deviet vel delinquat. Unde videtur idem inpetrare oppositum et luciferi ne querere licenciam ad peccandum; diaboli enim exempti sunt a tali regimine ibet ut ego credo a privilegiacione, quia nulla excellencia quam habent cedit dampnatis ad bonum utile, sed econtra beati sunt summe privilegiati, in tantum quod nullum privilegium vi valet homini, nisi de quanto reparat ad haerendum privilegium regni Quia et o tamen contingit prepositos ecclesie esse ceciores ducendis vel inniti in visi tacione fastu vel questui plus quam correccioni, ideo expedit per accidens a talibus temporalis X empcio. Non autem debet talis esse perpetua nisi cognito quod perpetuo erit repositus deses, in abscius vel avarus, quia aliter ut recitat incolniensis)Go6 pr a te hoc inconveniens sequeretur quod quantumlibet bonus
llum pered by pastor Videns exemptum Strangulare Ves, pro quibus
reddet racionem Ha die nidicra, non audebit propter exempcionem pape exagitare vel exterrere lupos mor 3odentes tam nequiter oves suas. Hoc autem non potest
dici privilegium sed rete diabolicum. Unde privilegium foret eximi a iurisdiccione talis pape, si fuerit qui
i. A in marg. Secunda obieccio. 6. A in mar : Responsio: Nola contra exempciones continue infra. 22.24. plus - exempcio: deest. 2 3. A in marg. Lincolniensis. i. B potest deest.
223쪽
i5 'propter pecuniam et casum particularem, im minori parte clam ob defectum sui contingentem, Statuerit exempcionem talem ut legem perpetuam Nam diabolus et membra sua seducendo populum ab observa iacia legis Christi videntur inducere exempcionem huiusmodi, ne inferior fruatur suffragio sui repositi, ut innuit Augustinus libro secundo De Ordine. Et quantum ad alia insignia perquisita de portando mitram crucem et baculum ac ordinando clericos ii vj leges f
io extensius vel striccius, cum alii. vocatis privilestiis uic are siexi
istis similibus, cum ut plurimum sapiunt fastum et devii non commodum, sunt sepe non privilegia sed diabolica sagena quibus pisces natantes in mari huius seculi capiuntur; et sic dicendum videtur de privii legiis terrenis seculariter impetratis. Unde Augustinus in libro De Agone Christiano, cap. IV: Gaudet piscis quando hamum non idens escam dea orat, sed pis-Cator cum eum ceperit, torquentur eius iscera primo, deinde ab omni elicia sua per ipsam Scam di de qua letatus est trahitur ad consumacionem. Sic sunt omnes qui de bonis temporalibus beatos se putant unde bonis nichil nocet ablacio temporalium, cum ipsa non diligunt. Unde inter omnes cautelas diaboli mundana preeminencia est prima sagena dia-2bboli: de illa enim primo temptavit Christum. Nam Matthei V', , , dicitur quod ostendit sibi omnia regna mundi dicens Hec omnia tibi dabo, si cadens
adorar/eri me. Et revera propter minus privilegium adoramus Sepius membra sua, cum tamen profitemur in i,4 baptismo quod abrenunciamus sat hane et omnibus
pompis eius. Talis itaque finalis preponderancia secularis privilegii est signum in fallibile membri diaboli, et sic
i, A in marg. Augustinus. 6 de agone; A ab rasuram. 18. At corr. vult. torquet. l. A in marg. Mundana preeminencia est sagena diaboli. 32. A Ai Membrum diaboli.
7. cap. XVIII t vid. Opp. I, 2 seqq. 6. Opp. VI, 2 5.
224쪽
CAP. X. videtur mihi quod contendentes superbe circa talia ib Cprivilegia nisi redeant humiliter ad unitatem subiecti invicem, non sunt de Sancta matre ecclesia, dicente decreto Pelagii pape XXIV, . . Pudendar Ecclesia, inquit, una est, ut patet in canticis, et illa est que
id formata per orbem lai unditur quod beati
Augustini testimonio comprobemus. Audite quid in quodam opere Suo preclarissimus doctor dicat ecclesie Ait enim quod, cum nullo modo recte potest dici ecclesia in qua SciSma est, restat ut, quoniam nulla eSSe ecclesia orion potest, ea sit quam in sedis apostolice per suc-CeSSiOue episcoporum radice constitutam nullorum hominum malicia clam si nota excludi non OSsit. Ex isto notandum, primo quomodo iste papa alle a DThu Roman gat venerabiliter Au Rustinum: quod divisi a Christo ib
ti, synagogue per invidiam extrudentem caritatem non sunt membra
not be ea os ecclesie Patet secundo quod, si collegium Romanum b
sit sic divisum scismate, tunc is Sum non Si capillvel pars ecclesie, quia deficit uni apostolica. Unde dicit quod, si talis episcopus consecrat alium, non oconsecracio sed execracio debet dici. Et tercio notari cpotest quomodo crescentes superbies et cupiditate primatus de loco ecclesie, potest fieri synagoga Sathane, cum nemo potest esse Christi vel Petri vicarius, nisi sequatur eos in moribus, ut patet XL dici inccione ab Non est facile. Et patet quod licet clero insistere circa privilegia terrena, de quanto promovent ad terna; quod oportet exemplo sanctorum et fide scripture pensari nullo modo amittendo privilegia que Christus 3o dedit propter aliquod bonum mundi. Sed tercio obicitur, cum privilegia quibus Christus Edotavit ecclesiam sunt perlacciora quam terrena pri-
2. A in marg. Conclusio. 33. A in marg. Tercia bieccio.
225쪽
CAP. X. DE CCI USI A. i5 qvilegia succedencia, sicut et status vivencium secundum Thelhureli
illa privilem est statu moderno per Ieccior utque ad ave est the
servandum lacilior Videtur Quod non culti m Vileatis appotiate by
ulis et statu recedere nam nulli persone licet magis 5 bonum sibi in eleccione postponere ecclesia, SponSa Christi est persona, cum sit virgo e cap. VI', ergo non licet sibi privilegia Christi et statum evangelice paupertatis relinquere. Confirmatur primo per decretum De Consecracione dist. ' Non mediocriter, ubito dicitur quod graviter peccant qui eligunt minus bonum sibi maiori bono postposito. Confirmatur secundo ex dictis libro ' cap., ubi docetur quod oportet iantem Semper meliorando procedere. Et tercio confirmatur ex hoc quod consilia Christi sunti, PerpetUa et sponse sue indispensabilia. Hic videtur mihi quod unum concluditur ex assumpto necessario, cum omnis christianus debet sequi Christum in moribus quantum sufficit unde videtur mihi Silvester in γ
quod beatus Silvester potest dici ex pietate suscepisse pious motivus, 2 elemosinas Cesaris corporales ad exonerandum eum, ad excitandum eius devocionem et procurandum tenei, 'rius pro fidelibus quam saceret ' populus layculis; quod, cum stat cum paupertate evangelica, patet quod clerus non debet exinde inniti proprietati vel fastui, 25 sed ad sui tedium secundum partes plus ubiectus ministrare pauperibus de collatis elemosinis. Unde tales elemosine non possunt donari in perpetuam elemosinam quomodocunque clerus vixerit, sed sub condicione saltem tacita quod clerus sit vere sequac The olei gy
oportet ut reputeo sibi Omne tediosum ministrare oor pauperibus et fore gaudiosum, dando operam contem-
i6. A in marg. Responsio. At verum in codd. A. B um verum λ)9. Decr. Illi pars De Cons dist. V c. XXIV. Non mediocriter errat qui magno bono preser mediocre bonum.
226쪽
, AP IX. an devote lacioni et predicacioni quod fideles auci accipiunt i54' Etheniseives 'preacti ing illud onus ut alias exemplincavi de Augustino et aliis sanctis) Unde quia fragilitas humana prona est ad relinquendum irimam caritatem de elemosinis, superbiendo, se ipsam nimis laute pascendo et pastoris officium relinquendo, ideo apostoli et sancciores ecclesie talia reliquerunt. Unde mirum est si collacio rei temporalis sit clero privilegium; nam apostolis
petentibus illam a Christo audivisset responsum taperius scitis quod petatis. Nonne docet experiencia io quod do tacto talis subicit dotatos munda ne sollicitudini, servicio et ex accioni, et per consequens distrahit ab amore Christi et ministerio sacerdotali λ uomodo ergo non foret privilegium ab incita-Fmento huiusmodi liberari, unde decretum recitat IR, ib l. ' ex epistola beati Petri ad Clementem scriptum sub hac forma Te quidem oportet irreprehensibiliter νiνere et summo studio niti, ut omnes ite huius OCCupaciones abicias, ne fideiussor existas nec advocatus icium fas, neve in ulla alia occupacione sto prorsus inveniaris mundani negocii occasione perplexus. Neque enim iudicem neque cognitorem Se cularium negociorum hodie te vult ordinare Christus, ne refocatu presentibus hominum curis non possis verbo Dei acare. Hec ero opera que tibi minime 25 congruere dicimus exibeant sibi invicem acantes laici, et te nemo occupet ab hiis studiis per que Salus hominibus datur. Quomodo ergo licet nobis ab ista regula apostolica recedere quibus relictum
9. A Ai audivissent. 6. Epistola Petri. Non est epistola beati Petri, sed Clementis ad Jacobum A in marg. Nota decretum super hoc quod clerus non debet se implicare mundo. o. In codd. ne ei; correxi e decret. l. c. A in marg. aboveo, qwithoui mari. o referen ce):Νec omnia infra posita sunt pro paupertate que est optimum privilegium. 23. A in marg. Zname, id est, noscimus. 28 A in marg. De ablacione temporalium et cleri paupertate.
16. Cap. XXIX. De secularibus negociis episcopus cognoscere non debet.
227쪽
DE ECCLESIA i5 est a Deo ecclesiam gentilium ad perfectam legem Christi convertere Non enim cadit auctoritas vel racio dispensandi; unde verisimile est quod a lixtocius perturbacionis in seculo est cleri declinacio a lege Christi ad vitam et tradiciones civiles Christus autem semper reliquit in una parte ecclesie sue vel alis aliquos fui eles qui mundum deserant, et in illis forte abiectis primatibus stat fides et continuacio sancte matris ecclesie patet quod sepe non est The removat i
. . . . . . . . . . . endo mem may
io privilegium vocata dolacio leta ita temporalibus, et be a resi oration
per consequens auferendo a clero ista non oportet privilege,
quod auferantur ab eo privilegia, sed ocius amoto prohibente sit ecclesia apostolica restituta ad verat,b privilegia primitiva quod ego credo φ domino tem - i5porales in casu debere facere sub pena dampnacionis gravissime. Numquid credimus esse magnum privi leuium e Disco D vel abbati Quod habeant furcas et rili much
puteum, in quibus dampnati regulariter trucidentur, gut 0 g llowset sic de carcere, de aliis mundanis privilegiis sive hinsigni is Ymmo non foret privilegium relato quod haberet efficaciam, ut quicquid tetigerit statim convertatur in aurum, quia tunc periret aer deferens inspirandus, periret vescibile et tegumentum corpori
o Unde in detestacionem huius hilargiri legitur The postles beatum Evangelistam convertisse frondes silvestres in choloe. aurum et litoria saxa in gemmas Iste sanctus statim potuit fuisse aput mundum ditissimus et secundum gloriam mundanam pre clarissimus, dominatissimus et 3o famosissimus, si non repugnasset perfeccioni apostolice et privilegio concesso a Christo aliter enim peccasset graviter omittendo Nam habens in potestate tam
6 A in marg. Conclusio. 7. At corrig. vult. deserunt. 12. A Ai amoto deest. 7. B: Quod e deest. 23. At vestimentum. 26. B in margine mala ait. Evangelista frondem convertit in aurum. 28 29 A i et secundum dominatissimus deest. o. A: repungnasset.
228쪽
faciliter proficiendi sibi et aliis, glorificando eccle iam 55 plus quam Cesar, non haberet excusa cionem de negligenti desidia, sed scitur demonstracione certissima quod omne spirituale privilegium superat quodcunque corporale privilegium in cini initum, et sic non est privilegium iterum stipui secular milicis vesci insuro ui fibula vel ubere secundum mundanum gloriam plenaeiacia ornamenta. Omnia enim istu gentes exquirunt ut patet l' Machabeorum et XI Christus autem et eius discipuli cum habere possent sucillime o hec omnia, si non repugnarent sue perfeccioni, quia repugnant, ideo omnia ista ponitus respuerunt. It is suid ibat Sed quarto arquitur sequi ex dictis quod nullum H
ali temporal sit corpor te privileguam, Vmmo quod nedum licet secu-
abolisbed. Haribus sed debent sub pena ex comm Nnic clom auferre ibbona a clericis quibus putantes se benefacere erraverunt. Hic dicitur quod prima pars est salsa, sed secundu est mihi vera in casu nam cum omne privilegium sit ad commodum privilegiati, patet quod multis dominis temporalibus et aliis assunt terrena roprivilegia ad exerci cium virtutis. Hoc autem contingit communius laicis quam clericis, quia os scium dispen sandi temporalis et dominanter cohercendi subiectos est eis pertinencius, et clerici declinantes ad mundum communiter peccant gravius. Conceditur tamen quod , ministracio temporalium, ne clerus dispergatur ad But e allo inhonestis mediis mendicandum, sol et in casu clero
a hels ih in privilegium, sicut contigit III Regum VlI' quod
duites Helias privilegia ter fuit pastus per corvum. Et breviter ministracio temporalium non est clero in privi 36legium, iis quanto promovet ad sequendum Christum in moribus 4 impetrandum privilegium
b. A i in initum seculari deest vesci scri legendum vestiri ira vesti ri l. in D: habere possint. H. A corr. sed quia B: repugnat i3. A in maret. Quarta obieccio. R. Ain marg. Ablacio temporalium quomodo est limitanda. i. A in marg. Responsio.
229쪽
II 55 amoris sui; quod contigit, cum Christus accepit elemosinas laicis et sanctis feminis. Et secundum istam condicionem dotata fuit ecclesia non ad tardan dum vel ad retrahendum eam a perflaccione primeVa. Unde excommunictitissime peccant sive clerici sive It is ron to
. . . . . . . . . tali away an -
i55ylaici ' qui hoc privilegium antiquum ecclesie scienter cient privileges;
auserunt vel minuunt, et in XXV', . I, sic Ioquitur Leo papa Privilegia ecclosiarum et monasteriorum Sanctorum patrum auctoritate instituta nulla possuntio improbitate convelli, ulla novitate mutari. In quo opere auxiliante Christo deliter exequendo necesse est sedis Romane pontifces severantem exhibere famulatum. Dispensacto enim nobis credita est et ad nostrum reatum tendit, si paternarum mutei 5sanccionum nobis consoncientibus ei negligentibus
iolentur. I Talia sunt multa decreta quod non licet anti uiori midoue oldest
bus privile iis novis subse uentibus derocare. Cum trivi lege is
ergo antiquissima et validissima privilegia, instituta irist. et o Christo, steterunt in paupertate altissima, sequitur quod non licet cuiquam privilegium illud subtrahere. Cum ergo privilegium illud stat in habendo cunctae X proprietari in communi sic quod sibi repugnat dominaci , civilis et conversacio secularis videtur et, quod hoc non licuit sine gravi periculo introducere in clerum. Unde XXVJ q. I, canon sic loquitur Que ad
perpetuam generaliter sunt ordinata utilitat in nulla commuta Cione arientur, nec ad privatum commodum trahantur que ad bonum sunt commune presxa. 36 Ex istis collietitur, cum nec dominus secularis debuit nec potuit dare clero in privilegium domina-
0. A sanctorum paternum. 22. A cunia: A corr. in cuncta. 3o A in marg. Non licuit clero recipere dominacionem nec licuit dominis sic donare.
230쪽
I92 IOHANNIS WYCI IIS. CAP. X. I this ron cione na secularem, stante illo ordine, nec licuit clero
mitted by en illam accipere patet uod error si ex ima Orancia in
shouid e se illud processerit, debet utrimque celeriter emendari. Patet prima pars ex hoc quod non licet deteriora re proximum, auserendo ab eo privilegium a Deo datum. ad perficiendum in suis limitibus precipuis lantum 1 statum, sed necessario foret deterioracio, quia deieccios latus cleri ad laycos habere dominacionem huius modi. Ide, non licuit seculari ioc facere. Unde olercio decretalium, me clerici vel monachi. capi otulo elatum, precipit papa quod monachi in corrigibilem Diuendo seculariter alios corrumpentes eiciantur aliis religiose viventibus introductis, ubi tamquam per se manifestum supponitur quod secularis conversacio sit clericali inferior nec dubium inuin repugnat statui et perlaccioni cleri quod sic per affec-cionem et occupacionem temporalium degradetur; ideo propter repugnanciam non potest fieri talis dolucio stante ordine. Non enim est privilegium peiorare. it ros Et ex eodem patet quod non licet clero a perfec a
receive end w clone tam ill V delicere, Sic Ut non cet laico sponsam
tali io ive limSti Sic licere. Si enim non licet laico auferre suas elemosinas que sunt bona abiectissima, multo
minus liceret auferre elemosinas a Deo institutas que sunt bona et privilegia Dei potissima. Quomodo ergo aliceret seculari ordinacionem Dei inficiendo corrigere cui non licet iuxta φ falsi grasos suam culpam quam commisit ei ignora iacies emendare Numquid tam affectata ignorancia excusat dominum secularem ' Si enim secularis cui inninus repugnat mundialitas ex tali inclinacione ad seculum, non obstante quod putat in hoc restare Deo obsequium reddit eum
2. A in marg. Conclusio. 6. D in qui militibus. 26. A: ordinacioni.