장음표시 사용
211쪽
, a celest in ut quicunque desiderat primatum celestem, sequatur hic humilitatem celestem quicunque autem desiderant primatum in terra invenient confusionem in celo. Ergo, inquit, iam non sit inter servos Christi de primatu certamen, nec feStinet unusquisque eorum quomodo alio maior appareat, sed quomodo omnibus inferior ideatur. Et ista doctrina sufficeret toti ecclesie ad eleccionem privilegii vel primatus, nec est possibile quod vere pacificetur ecclesia, antequam istato regula practice sit edocta. P Ex istis elicitur quod nullum est verum privilegium The Chureli has ecclesie, nisi de quanto fundatur, docetur Vel elicitUr lege excepi,hai
ex scriptura. Patet sic Umnis te utilis Sancte matri Seripture.
ecclesie docetur explicite vel implicite in scriptura, , et 'omne privilegium est huiusmodi ex dictis ' ergo conclusio. Confirmatur ex sepe dictis: Omnis veritas est in scriptura sacra, omne privilegium est veritas quia lex, ergo conclusio. Unde Augustinus II De Doctrina Christiana, in fine Quicquid homo extra Scripturam et sacram didicerit, si noxium est ibi dampnatur, si
utile est ibi invenitur; et idem dicit epistola quarta ad Volusianum ut alibi diffuse exposui). Sequitur ergo, si quis quidquid utile extra scripturam sacram didicerit, ibi invenitur, omne privilegium concessiam et in cartis vel bullis est quiddam utile ut patet ex diffinicione , ergo omne privilegium ecclesie est inscriptura sacra; ideo cum illa sit maioris auctoritatis et accepcionis quam bulle vel arte ut dixi alias , ille ut plurimum in clero superfluunt. am illis abla-3otis inniteretur privilegiatus ministerio ecclesie quod est per Se causa privilegii, et non sic confideret in
. R inter deest. 3. A in marg. Honor scripture, quia omnis veritas in ea continetur. 6. A in marg. Secunda conclusio. 38 A in marg. Augustinus. 3. B: si quis est, hiis est, quid utile. 28. acceptacioni in marg. Correlarium.
212쪽
ecclesiam, cum telis sophisticis super equivocacioneque est ypocrisis et mendacium, diabolus et membra sua concludunt ecclesie uis ques non decipitur hodie in adherendo parti ecclesie maligna iacium et colendo ipsam ut membrum ecclesie Quis insuper renon aspirat ad astum seculi vel primatum vel privilegium, cum tamen sit sceleratissima corruptela, in
tantum quod sepe incidimus in illud e propheticum Ysaies', eto qui dicitis bonum malum et malun iobonum. Nonne diligencia nostra ostendit quod plus happreciamus artas et privilegia humana quam scripturam sacram et privilegia que Christus suis instituit λEt in dubie ut sic adimus a quibuscunque veris pri
vilegiis per abusum, quia iuxta beatum Gregorium 5 et ponitur in decretis ly q. III. Privilegium pri
vilegium debet amittere qui sua abutitur potestate. Cum ergo omne racionabile vel utile ecclesie Christi prius ab ipso conceditur et in carta vel libro suo inscribitur, patet quod scrutinio illius libri et con dio dicioni sub qua privilegiavit debemus primo attendere. Non enim sequitur Datus potentatus seculi concessit hoc ut privilegium date ecclesie, ergo hoc
est rationabiles sive verum. Ideo oportet ultra concessionem scrutari regulam per quam racio privilegii , debeat iudicari. case a io Esto, inquam, quod Petrus potentatus seculi concedat
privilegium estmonasterio sub hac forma quod quicunque quantumcunque maleficus intraverit opta sua habebit immunitatem omnimodam sic tamen quod oin prima conclusione in qua post introitum a repo-I A in marg. Conclusio. . ecclesie Fortasse legendum confundunt ecclesiam. 8. B: Cum tamen scit. b. A in marg.: Conclusio. o. i. In codd. Condicione. 22. A in marg.: De privilegiis mona teriorum et eccle iarum Belo is ad illiout mark of resererice. 27. A in marg. Ca Sus.
213쪽
Qi514sito loci sibi opponitur dicat Verum Casus autem videtur possibilis et honestus, cum pro mendacio et pro quocunque scelere posset uti privilegio si hoc sibi donato, ut dicitur ergo multo magis pro confessione humili veritatis. Pon insuper quod Petrus maleficus intrans estmonasterium pro immunitate habenda sit primo interrogatus a reposito estmonasterii si habebit immunitatem in dicta ecclesia et pono quod i 53'Petrus conscius sibi ex dignitate contracta ' de crimineio dicat desperando de venia vel vere reputando se dignum morte temporali, quod non habebit immunitatem indicta ecclesia tunc isto casu deducto ad placitum, patet quod ex casu et aliis circumstanciis positis et ponendis utraque pars contradiccionis sequitur, uti, noverunt sophiste in materia insolubilium. Et revera quilibet intrans limina ecclesie, ut foveatur in crimine incidit culpabilius in materia insolubili cuiusmodie Si peccatum, quam sequitur Petrum incidere. Unde ego nescio aliter solvere nec credo alium quemquam, scire, nisi quod dictum vocatum privilegium non est privilegium, quia non est fundabile in scriptura The we 1-
ita generaliter omnis lex pravata non Undabilis in lege is a false
Sc pilara non est privilegium, quia non cedit ad utilitatem ecclesie, cum ut dicit Augustinus quicquides utile est ibi invenitur. Et si claudit contradiccionem quod hoc sit privilegium, multo magis omnis casus in quo ponitur dari privilegium loco, ut quicunque
intraverit cum quocunque crimine gaudeat immunitate date ecclesie illud enim est impossibile plus
3 o elongatum ab apparen cia quam precedens. Cum multi intrant sanctuarium cum illo peccato, racione cuius tenentur amittere libertatem, una cum principium Gregorii sit verum quod omnis et specialiter resci-0. A corrigere vult ex gravitate contracta. 3. A At ca v et deest. 7. In materia in volubili superfluum esse et e marg. in teX-lum incidisse videtur. S. D peccatum incidere. 23. A in marg. Conclusio. 28. o. immunitate longatum deest.
214쪽
tus privilegium tenetur amittere qui sua abutitur is potestate, et omnis criminosus ut sic sua abutitur potestate, cum racione mortalis peccati inficientis abutitur bonis nature sequitur quod omnis criminose intrans septa ecclesie tenetur ut sic privilegiis ecclesie 5 pro illo tempore non gaudere. Et hoc est notum illis qui sciunt quod quicquid criminosus secerit racione peccati inficientis peccat mortaliter. Funde ergo homo racionabilitatem privilegii ex scriptura et aliter nichil valet. Illa autem privilegia que debemus magis atten iodere plus relucent in speculo scripture, et minus necessaria plus confuse, quia Deus qui non potuit in privilegiis et scriptis ipsa testantibus sponse sue deficere, civit quod palea plus diverteret ad terrena quam celestia, ideo ut gradus noti Macionis scripturei,
sit nobis pro regula, expressit privilegia spiritualia de
corporalibus que adducerentur confusam adiciens disciplinam. Di vestinent of Ex istis tercio colli itur quod summum privilestium R
possession pro statu te foret ecclesiam esse exoneratam POS et o
great est privi sessiones civili temporalium currendo libere post
could have Christum in evangelica paupertate. Patet ex duabus conclusionibus precedentibus, nam ut sic disponitur fidelis Christo similius et paracius ad conquirendum regnum celorum. Unde et hoc privilegium notatur: bin ecclesia expressius, alcius et crebrius carioribus
Christi discipulis ut patet Matthei ' Luce XIV et I', Thymote VI'); ad hoc enim copiosius sequebantur
bona gracie. Confirmatur primo sic Christus posuit a vicarios suos in maxima libertate et privilegio in hoc 3o quod regulam illam iniunxit singulariter suis apostolis, ergo conclusio. Non enim licet negare quin Christus privilegiavit suum collegium, cum dedit eis leges sin-4 A corrigere vult criminosus in mari: Responsio. Ain marg. Nota b. A Ai: Non ut i7. A Ai adicerentur. iu A in mar Tercia conclusio. 22. A in marg. Responsio Paupertas cleri.
215쪽
hoc privilegiavit suam ecclesiam. h Confirmatur secundo Ille status est persectissim VS, overi is the
u patet in Vi decretallum, cap. Exut qui Seminat, per state, therei ore
Nicolaum ill . et omne ponere viatorem statu tam alto to e lace inest pro porcionaliter privilegia re ipsum, ergo conclusio. Si enim dare bona fortune que sunt abiectissima sitio privilegiare datarium, multo magis dare sibi bona gracie. Item, quicunque Vians exoneratus fuerit sarcina temporalium, ad propinquius, paracius atque lalada bilius sequendum mnnulum cervorum salientem in montibus, ut sic est privilegiatus uberius, sed sic fuit i5 de apostolis renunciantibus quoad civilitatem omnibus bonis suis, ergo conclusio. Non enim negabit fidelis quin possessio talis temporalium sit pondus anime, ut docet beatus Gregorius XXXI Moralium sicut declaravi XII cap. huius . Unde apostoli vere repU-2 tarunt eis magnum privilegium, quod exonerati fuerunt a ministerio cotidiano in mensis fidelium ut patet Actorum VI '), ergo multo magis exonerare eos a Statila seculari plus abiecto. In hoc enim consistit excellencia status cleri super dominos seculares ut hic supponitur),1 non autem in caractere ordinis, cum stat cum illo servitus abiectissima ut patet de carioth), sed in hoc quod deputati sunt ut milites plus strenui ad plus meritori peragendum bella domini et conquirendum regnum celorum. Nam Matthei ' 3 dicitur: Beati pau-3opere spiritu, quoniam pSorum S regnum celo tim.
b. A in marg. Optimum privilegium ecclesie est pauperta cleri. Above 53 without mari os resere iace. 7. . alto est alto ut in codd. D. A in marg. sequela Christi ' A in marg. Gregoriuς. XII cap. rectius III. 22. B a deest. 28. B: belli domini et
7. Lib. V. tit. XII, cap. III. 3. Cant. II, 17. 8. cap. XIII. Opp. tona. I, oo6. Vide supra pag. Ο- , .
216쪽
IOHANNIS WYCI IU. C. A P. VIII Christ, ho Item, Dro porcionaliter ut dominus est potencior, o
sar reater hau prudencio et plus affectus suu ecclesie tribueret eis i ,3
give riches privilegia pociora, sed iste condiciones autonomatice reperte sunt in Christo in comparacione ad Cesarem.
ergo et privilegiacio proporcionaliter correspondens. Nemo ergo dicet quod Cesar plus privilegiavit ecclesiam quari a dominus Jesus Christus nec licet ingere quin Christus sui potencior ad donandum eis temporalia, sicut et apostoli potuerunt ea copiosius recepisse, ut patet in vitis eorum. Unde Symon magus ovoluit dedisse Petro multam pecuniam pro privilegio apostolico ut patet Act. VIII ), et indubie foret meliusquam quantolibet iecunia is et omnia temporalialtilius mundi. Nos ergo non erimus magis degeneres dicto Symone, plus appreciuntes privilegium Cesarisi, quam privilegium domini Jesu Christi. Nec valet dicere quod ista privilegia dicuntur equi-1
voce et ideo non sunt comparabilia, nam Deus est melior diabolo, bona graci sunt meliora bonis fortune. et iuxta sanctos melius est seculariter carere tempo- ortilibus quam habere. Si ergo ista tam disparia sunt conparabilia in bono analogo a pari vel maiori bona minus disparia. Et preter hoc liqua temporalia donavit Deus suis aque quoad quantitatem et modum habendi sunt com- , parabilia dono Cesaris vel alterius domini secuturis; in hoc ergo quod dicta privilegia dicuntur tam equi-Voce oportet concedere quod unum infinitum excedit reliquum in perfeccione sicut spiritus excedit naturam
Al privis eges Item, iuxta hic dicta in correlariis descripcionis privi s
coriae frona . . . . . . . . . .
Chris directi legra, nemo potest dare pri Vilegium, nisi tantastus prin-' ly et pus ite illud dederit, et cum non decet dominum dare per servum donum perseccius quam ipse dat
3. B, autonomastice. 7. A in marg. Responsio. 23. c. sunt comparabilia. t. A in marg. Nota hoc argumenium.
217쪽
CAP in. DE ECCLESIA. 79 53 singulariter per se ipsum, se ii tur quod privilegium bos comin datum approprio te per Christum excedit privilegium reui est. quod ipse dedit per Constantinum, potissime cum videtur privilegia illa fuisse contraria. Ergo uno exi- stente bono aliud saperet in parte maliciam Venenosam, Ct per consequens, non fore pri vilegiurn ocius quom fuisset, quod siliorum Zebedei unus sedisset ad exteram Christi et alius ad sinistram in regno temporali. Confirmatur ex sepe dictis, privilegium est filium iri patrisfamilias domus poni in loco dignior ad premium
et in loco luciori ad evadendum periculum, nec fas est dubit re quin Christus vocavit apostolos suos ad talem locum, in quo eciam secundum quandam re- rogativam suit Baptista, dicente Christo Matthei XI', ' i5 Inter natos mulierum Qui ceciderant per peccatum aptist, hau
non surrexit maior Iohanne aptista Cum eruo hec Was greater, Was
distinicio Christi necessario sit vera, patet quod nec Petrus nec tilius citra Christum fuit maior aptista quoad Deum cuius maioritas non attenditur penes et possessionem secularem, cum aptista fuit citra Christum pauperrimus, sed penes gradum evangelice paupertatis que consistit in vera humiliacione et inmeritoria penalitate et in ecclesie difficacione. In hoc ergo fuit aptista positus securius ad cavendum peri-,5 culum et alcius ad querendum premium. Cum ergo quicunque status sit alcior quem Deus plus acceptat. sequitur quod status in quo Christus posuit postolos et docuit ecclesiam sit status alcior statu secularis glorie in quo positi sunt Christi vi csrii et dotati per
Nec valet dicere quod ille status fuit tunc perseccior, Itis sutiletos
nunc autem status iste est perleccior, tum Uis ructUS poveri Was
status ostendit oppositum de tricacione et detriment ut is o noecclesie, rum ciam quia racio fidei scripture contra-
218쪽
state os inno- contrarium, cum ponit hominem in statu, statui utri
Usque innocencie propinquiori, Statum atatem magnitudinis secularis oportet deserere propter iras repugnanciam statui beatitudinis. Quomodo ergo non est alio statu in perseccior, cum respicit magnitudinem tem poralem quam oportet deserere alius autem magnitudinem virtutis quam oportet semper habere Ex istis colligitur quod domini temporales possent maxime Heuce uter gelando pro trivile oti ecclesie exonerares clerum
clergyli seles suum ab occupacione temporalium uiae sunt preter
necessaria ad faciendum opus evangelicum nam possent sic faciendo reducere ecclesiam cleri ad persccciorem statum ex dictis, sed cum impossibile sit hominem posse sacere bonum de genere, nisi posset facere illud uebene, sequitur quod domini temporales possent facere illud bene. Absit, inquam, credere quod status in quo a Cesar posuit clerum non posset solvi licite propter habitudinem sacerdotum Christi ad globum temporalium. Et cum status in quo Christus posuit clerum os uum dissolvi posset licite propter in perseccionem habitudinis vite eorum ad paupertatem evangelicam et alia carismata in quibus Christus dotavit ecclesiam, nonne foret suspectum Verbum, accusans proprietarios Dde i a flaccione inordinata temporalibus dicendo quod i 53' lex Dei et eius consilium sunt temporalia sub dispensa-cione caden cia. sed non ordinacio Cesaris quoad odonacionem temporalium 'umquid credimus quod excommunicacio vel malediccionis interpretacio plus ligat dissolventem ordinacionem dominorum temporalium, o quam excommunicacio Christi, Johannis et Pauli ligat dissolventem Christi consilium Nonne dicit Paulus
Galat. Si quis aliud evangeli*averit preter illud quod evangelstatum est, anathema sit, et cum ipse
in Duo verba: sicut patet sicut palet ex dictis huic loco deesse videiatur. 6. A Ai possi in iacere. 32. B consilium Christi.
219쪽
VIV, 8 Habentes ergo alimenta et qui bit legamur u hiis contenti simus Numquid est contrarium isti contencioni aspirari inordinate ad habendum perpetuo et in dissolubiliter quantumlibet seculariter dominium λ Nonne dicit beatus resorius ut recitavi superius, Opinion of
III cap. quod labor querendi et defendendi tempo
ralia et dolor amittendi eadem, si superat laborem et dolorem circa bona spiritualia quesita vel perdita, io indicat terrenorum a eccionem inordinate in animo presidere Nonne beatus Augustinus in libro De Vera an Augustitie.
Religione XCII cap. dicit idem Ubi postquam ostenderat quid est adherere Deo et quibus profluit affluencia temporalium etc., respondet Gum, inquit, mutabiliti mi bonorum adest copia, non eis confdit, sed cum subtrahuntur, agnoscit utrum eum non Ceperint, quia plerumque cum SSunt nobis, putamu quod non ea
diligimus, sed cum abesse ceperint, in Penim ΠS Misimus hoc enim sine amore nostro aderat quod sine et dolore disce dit. Si ergo clerus aliquis sit mundo deditus quod plus dolet pro amissione temporalium quam virtutis, plus insistit circa adquisicionem vel defensionem eorum quam boni spiritualis, ut sic inhabilitat se ad habendum hec temporalia et per consequens digni-2 ficat se ut perdat illa. Nec est ille cui hec sunt donata qui in isto animo finaliter perseverat, quia est membrum diaboli et non pars ecclesie ut patet in solutione VI 'argumenti de VI cap. huius). Nam vera religio stat in recta dile ccione beatorum, ut in libro De Verusi. A in marg. Gregorius XII cap. recte. III. Codd. 20 cap. Correxi . . A in marg. Amor temporalium occultus quomodo indicatur. II. A in marg. AuguSlinus. Jomny, glossa schechica: Memento. 2. A: Stenderit. 5. A in marg. Nota In codd. : non eis conlicit Corr. ex Aug. l. c. 6. In codd. Separent corr.e textu Augustini. S. A in marg. Conclusio.
6. U. Supra pag. b, 54. 2. Aug. cap. XCIl, libri De Vera Relig. Opp. I, pag. 78i 28. V. Supra pag. 36 1 38.
220쪽
Religione XCIII. Et hoc est perfecta iusticia qua i ,3 Vpocius sociora et minus minora diligimus. Vana ergo est religio facientis oppositum, privilegium iresorum iniectorum puris certantibus est medicinaliter
CAP. IX. Objection: Pri Sed contra dictu ars uitur sic Videtur enim rimo Α
illings non vocat privilegium nisi excellenciam quam habet una persona Super aliam quoad mundum. io Hic dicitur quod illud assumptum indicat sic vocantes terrena diligere, et despicere vel odire celestia, quia voluntas trahit intellectum ad affectuosius cogi I so, it soli tandum et nominandum rem cui maois influitur ad
people ho se uena sensum dicitur Joh. III ', 31 Qui de terra est S
de terra loquitur. Et hinc apostoli et sancti priores reputarunt ista terrena ut Stercora, sicut patet indictis et factis eorum et exprimit Apostolus Philipp. III cap. Ergo quod communitas sic loquitur et attendit, non nisi accusat ipsam perversam a Deo et verificat odictum Evangeliste J Johannis ', 9 Totus mundus , μin maligno positus est et dictum Christi Matthei XII', Ex abundancia cordis os loquitur. Ideo debemus attendere qualiter secundum regulas fidei est loquendum cum autem privilegium sonat in maiori-ibtatem prerogativam vel preeminenciam creature manifestum est quod partes ecclesie tam militantis quam triumphantis sunt privilegiates a Deo. Ideo dicunt sancti doctores communiter quod Christus et mater sua habuerunt singularia privilegia super alios, et ita ode apostolis et aliis beatis, quilibet habet dispariteri. B: religione quoque in codd. est hec corr. e textu Aug. 6. Cap. X A Tit vacat in A solum in ara. b. Prima obieccio A: sic deest B: primo deest. i. A in marg. Responsio. 19. B: altendat. 3. - habuncia. i. D quibus habet.