Latin works

발행: 1883년

분량: 638페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

261쪽

i5 0qillatas fideliter restituerent. Hoc enim esset elemosina et sic privilegium cedens undique ad utilitatem parcium, ad honorem Dei et profectum ecclesie Ut sepe superius inculcavi). ercio princi aliter ar uitur ex hoc quod omne 3 chi es argu-

bonum utile est fundabile in scriptura iuxta conclu vileges have no

sionem secundam capituli VIII ', sed non est fundabile Scripture in scriptura nec in lege ecclesie quod locum vel personam sic generaliter privilegiare liceat. Ergo nonio est bonum utile ecclesie et sic non privilegium alicui 1 sic facere Minor patet ex hoc quod in veteri testamento cautum est de civitatibus refugii, ut dictum est capitulo VII ' nulli bi autem signatum est refugium pro sceleratis, sed limitatum est ut pro occisione casuali preteri, propositum habeat occisor refugium, ut patet Levitici XXV' Deuteronomii XIX et Iosue XX' In novo autem te Stamento non signatur tale refugium, sed precipitur Matthei XVIII', 17, quod talis sceleratus sit sicut ethnicus et publicanus. Unde ergo nobis et autoritas ad hostes Dei ac sancte ecclesie taliter protegendum, specialiter cum legalis correccio sive punicio foret plus misericors atque iusta, tempore autem legis graci obligamur ad misericordiam ampliorem iE Quantum autem ad iura canonica, Videtur mihi I xceptioris

. . in . . . made in Canon

et, quod specificantur quinqUe caSus in Uibus malefici Lais io istes ora defensione ecclesie excluduntur tres autem eugus '' exprimuntur III Decretalium De Immunitate Eccle-asiarum, capitulo Inter alia, sub hac forma Hoc verumisio est, Scilicet quod fugientes ad ecclesiam habebu=it

5 A in marg. Tercia racio. 7. A Ai cap. XVIII. 8. B: quod locum raeest. 2. cautum; fortasses tantum legendum. ia i 3. A cap. XVI. B VI. b. 6. AA Levitici XV. 24 A in marg. Nota qui malefici a defensione ecclesie excluduntur. I in marg.: Nota quinque casus in quibus a sanctuario extrahitur fugitivus.7. Vide supra pag. 73. 6. Vide supra pag. 47. 27. Dec. Greg. IX. lib. III, tit. I. IX, cap. Ul, mutatis verbis: scilicet quod sugientes ad ecclesiam habebunt immunitatem.

262쪽

22 IOHANNIS WYCI. IV. CAP. X. i. apublicuites, immunitatem, nisi publicus latro fuerit vel noctur-i66 nus populator agrorum qui, dum itinera frequentata p. a aster os vel publicas Stratas obsidet aggressionis insidiis, ab

itelas, . .

eccleSi extrahi poteSt, inpunitate On preStria Secti H dum canonicas sancciones. Si ero servus fuerit qui S 3 an scape confugerit ad ecclesiam, postquam de inpunitate sua

flave, . . . . . . . . .

dominus eius clemcim iitramentum preStiterit, ad forvicitim domini sui redire compellatur eciam in- ilini bitus, alioquin a domino poterit occupari. Ecce tres

casus in quibus licet fugitivum invitum extrahere, et iolibro ' De Homicidio, ponitur pro lege illud Exodi BXXI', i , Si quis per industriam occiderit, ab aliarimen evellas iam , t moriatur. The fui excep Et ut videtur mihi, quintus casus exprimitur in om

the Vestin inster II l Decretalium ita in tituli De Immunitate cclesie, b

cum inquit In eo in quo delinqui puniri quis

debeat et frustra legis auxilium invocet qui committit in legem mandamus quatenus nunciolis publice tales non debere audere immunitatis privilegi quo faciunt se indignos. Et ipsos indignos prius exprimit et osub iis verbis: Nonnulli inpunitatem suortim excessuum per defensionem ecclesie obtinere sperantes, homicidia et muttilaciones membrorum in ipsis ecclesiis vel earum imiteriis committere non verentur. Ni nisi per ecclesiam ad quam confugiunt et crederent se defendi, nullatenus fuerant commissuri. Unde glosa dicit quod omnes leges que videntur istis contrarie, ut XVIIJ q. IV et cetere leges, sonante Sin residium maleficorum in sanctuario, intelliguntur de dignis tali residio myticius, inquit, male dixit, o

2. In codd. Dequentat Corr. e de r. sup mem. 2. occiderit sc.: proximum suum e per insidias. 23. In codd. et deest. Addidi edecr. supra mem .i6. b. cap. X. IV, c. IX. 28 Sec. Decr. sec. pars causa XVII, .

263쪽

talis intelligitur de illis qui fugientes ad ecclesiam non deliquerunt in ea vel cimiterio eius sed alibi. Talibus, inquit Hugucius, ab ecclesia prestatur immunitas. Sed revera cum ecclesia sponsa Christi, sit undique 'i Cimrch

li ata vinculis caritatis, infinitum plus respiceret ad regar to the

delictum in quodlibet membrum elui quam ad the place here

sedacionem loci corporei. Et quia basilica infinitum mi ted minus diligitur quam membrum ecclesie, patet quodio Ubicunque terrarum quis peccat mortaliter, ecclesia debet plus ad peccatum respicere quam ad locum. Nam locus est impertinens offense ecclesie que non debet personas vel signa in animata sic accipere, nisi forte locus sit per accidens principium noscendi et i Saugendi gravedinem culpe. Quicunque, inquam, plus offenderunt in Deum, plus offendunt in totam sanctam matrem ecclesiam et quodlibet eius membrum ex vi

communionis sanctorum et communicacionis membrorum diaboli, cum caput in quod primo delinquiturdio sit ubique. Ideo bene dicit glossa, III Decretalium quod illi qui in quamcunque ecclesiam deliquerint sunt ut sic indigni habere immunitatem cuiuscunque ecclesie Illi, inquit, non habent immunitatem ab ecclesia, quia reddiderunt se indignos eius residio, es etsi fuerint stulti in tripa, sint sapientes in pena, ut dicit beatus Gregorius, sicut recitatur XXX Illyi 663 distinctione ' Qui ea. Unde non est racio sicut tangit predicta glossa quare in istis quinque casibus excluduntur malefactores ab immunitate ecclesie, nisi 3 quia ecclesia in istis casibus sensibilibus percipit indignitatem talium ex peccato notorio quam indigni-

. A in marg. Nola hic. b. A in marg. Conclusio. o. per

cipit scis plus percipit. I. et o com p. glossam ad decret Greg. IX, lib. III iit. XLIX, cap. X. De Huguti vid. Savigny, Gesch. cles romischen Rechis immittet alter V 42b 26. Decr. prim pars dist. XXXVIII c. X.

264쪽

226 IOHANNI. YCI IF CAP. X. tatem aliorum qui aput Deum sunt magis indignit 66hReo quod gravitas peccavertint. The civi la Unde leges civiles quas iura canonica non repro a

si ona sanctuar bant alios maleficos exprimunt ut homicidas, adulteros

homicide adiit et raptore Virginum quos collacio tercia docet extra 5

here et idem in dubie est de quocunque peccante mortaliter, quia omnis talis ut sic est inimicus Dei et sancte matris ecclesie, ut patet XXIIIJ, . IV sicut recitavi superius in fine proximi capituli). Nam distan-cia loci non impedit quin peccans offendat in Deum oet subtrahat ab ecclesia spirituale suffragium. At ostender Ideo ubicunque sub divo quis a is offenderit de

are so sar unlit . . . . .

to e hiel de tanto redditur a is inhabilis ad Dercipiendum defen- by the Church p . . . a because e sionem ecclesie Quod probatur tripliciter Drimo per α

broken a la hoc quod secundum regulam iuris per se notam frustra S

cannot claim he . . . .

benefit os it invocat legis auxilium qui offendit in legem, sed talis manens facinorosus offendit in legem ecclesie et totam sanctam matrem ecclesiam, ergo frustra invocat suffragium legum ecclesie, cum ex culpa sua per decretum sponsi ad ipsum redditur tam indignus et ob Chri si scia. Item, secundum sentenciam Christi Matthei ', 25, b

to the siniter necesse est legem Christi esse adversariam peccatori et accusantem eum quamdiu sorduerit in peccato

Esto, inquit, consericiens adversario tuo cito, dum es in i cum illo. Cum ergo ex Christi mitissima non α 5 excusat sed accusat, non protegit sed prodit, omnes tales dum manserint primo legifero inimici, sequitur quod omnes leges ancillantes Christo non debent procurare defensionem hostis ecclesie in peccato. G in remaining Item, secundum beatum Gregorium ut sepe repecti o

wicked the . . . . .

refuge abuses mur legrum 3nnino debet amittere qui sibi permissa

the privilege . . . an so orietis abutitur potestate, sed omnis manens lacinorosus intra

locum refugii propter securitatem privilegii sibi permissa abutitur potestate ergo debet ut sic carere loci suffragio.

3. A in marg. Nota. 32. 33. B contra locum.

b. Vide supra pag. 44 et seqq. 8. Vide Supra pag. o I.

265쪽

legia, scilicet privilegium Quod reside m colis loci inhabitant of

- . . . . . . . . . ille place and

talis et privile tum Quod dividuatur Persona to the fugitive,

Iustiti Vi, cum Quuibet talis dignus habere privile u i hecis un- , priora SVΠragium, habet In se singillare pri Vilegium

a privilegio ecclesie exemplatum cuius proteccionem est dignus amittere dum ingratus fuerit matri sue. Et hic rogo primo professores iuris canonici considerare quomodo dictum vocatum privilegium nedumio non fundatur in iure suo, sed manifeste repugnat eidem, cum ex ecclesie dicit quod in nullo dictorum quinque casuum fugitivus ad ecclesiam habebit refugium, sed privilegium pretensum dicit quod in quolibet eorum habebit refugium, et cum iste sensus videtur tam pa-1btenter repugnare iuri canonico, legi scripture et legi consciencie verecundum et periculosum esset vocatum privilegium tam dampnabile et hereticum tam instanter 16o defendere veris privilegiis ecclesie pretermissis CAP. XI. Cum elemosina tantorum principum non debet The realisse i

. . . . the privilege.

omnino extingui propter Sini Stram terpretacionem

abutencium, sicut nec veritas scripture sacre frustrari debet a suo lumine propter hereticos qui sinistrum sensum occasione male accepta ex ipsa eliciunt, vidi dendum est ad quem sensum dictum privilegium debet concipi, ut remaneat tam re quam nomine privilegium

utrobique. Igitur inprimis, cum illius sit interpretari leges ac privilegia cuius est condere ut patet XXV',1 q. I, Ideo permittente, et ' Decretalium De Sen

i. A B in marg. Duplex privilegium. . A in marg. Nota. 18. B vires. o. A in marg. blac inli an re inh): Cap. m. 28. B concedere.

266쪽

228 IOHANNIS WYCII F. CAP. XI. tencia Excomunicacionis, Inter alia , rex autem Anglie 6o ΑThe interpre debet concedere et condere leues tales rivatas de suo

viil ille ing regali dominio ad edificacionem ecclesie ideo capiendum est tamquam per se notum quod regis est illas leges privatas ac elemosinas interpretari et in recti btudine sua defendere Romanus autem pontifex super isto consultus, et sacerdos suus legius requisitus de interpretacione sensus catholici, tenentur de lege evangelii quantum sciunt humiliter declarare quibus non est parendum nisi de quanto sentenciam suam funda ioverint in scriptura sacra. Unde secundo oportet up 2wbi is i h ponere quod sacram theolo iam necesse sit omnem

theolo a V talem scienciam principaliter regulare patet ex hoc quod illa sola principaliter docet viam qua celeste coniugium honoratur, sed iuxta hunc finem regulandum is est omne factum viatoris legitimum ergo conclusio. Et ista est sentencia XX dist. De quibus, ubi Innocen citis papa docet quinque gradus procedendi in dubiis discernendis, primo in quantum recurrendum est ad scripture auctoritatem quam episcopi et et o specialiter papa usque ad sanguinem tenentur defendere, ut patet XXI , . . Sunt quidam Secundo si ex scriptura sacra in lingua latina solucio dubii

non clare eluceat, recurratur ad scripta reca, ut vel sic divina sentencia habeatur Tercio si nec sic a lux veritatis appareat, ad ecclesiasticas historias catholicas congregatas a sanctis doctoribus, mitte manum.

Quarto si nec illis eluceat dis cultas que queritur,

sanctorum exempla perspicaciter recordare, exempla enim ite sanctorum debent esse nobis speculum con 307. B suus deest. 9. B: humiliter declinare. 7. A in marg. Nota quomodo est dubium discernendum. 7. In cod. dist. XXI. 2, B in marg. Ad quem quis debet recurrere pro dubiis discrete decidendis. 27. B alia manu corr. mittere.

17. Quae autor hic diffuse explicat, mutatis aliquot verbi deprompta sunt e Decreti I parte, dist. XX, c. IlI, et Decr. I parte, causa XXV, . I, cap. VI.

267쪽

CAP. XI. DE ECCLESIA.229Α 66 versandi. Quinto si omnibus isti inspectis questionis qualitas non lucescat, per de Cretum Seniorum pro vinci ad hoc congregatorum mediante Dei assistencia qui non potest Suis dejicere, decidatur. B ercio suppono: Cum dictum privilegium non uno e must con

. . . . . . . .. Si de the pur-

datur in iure canonico Vel IV1li, sed specialiter Oses of the

.... . . Charier,

legibus regni nostri et cartis illius ecclesie superius recitatis, quod notetur forma et finis gracia cuius hec privilegia sunt concessa finis enim ex secundo Phisy io corum mensura omnia media ad eundem), in privilegiis ,hieli re

autem regis Edaar implex finis X Primitur, Scilicet he relics of St.

revere iacia Dei m reliquus VI apostoli, quies monai 664 chorum ibi degencium et honor sanctitatis illius 'peculiaris basilice in qua degant speciales oratores proi 5 rege et regno de quorum elemosinis ad hoc specialiter , qui et so the sustentantur. Unde in bulla Nicolai III sic habetur Monachi ibidem nulli omnino persone stibilantur nisi G honou to

. . . . . the Churcii in

reci. Ex duo videtur Quod cole illius loci non hicli the ing

. . . . . . is specially

solum quia legit homines regis, nec Solum quia Spe prayed sor. 16 ciales eius elemosinarii sed ex mandato pape regi suo specialiter sunt subiecti; nam secundum beatum regorium multiplicitas beneficiorum auget obligacionem beneficiati ad suum datarium. Ex quo videtur, cum Monk of the

....... . . . . . . roya foundation

monachi illius loci regi tam Singulariter sunt Subiecti, re bouia to

di nec hospites vel fugitivi sui debent esse plus exempti must e

ve privilegiat quam monachi a Vibii emanat privi fugitives.

legium, videtur quod omnes profugi, de quanto sunt in illo loco, regi Anglie quadam re eminencia sunt subiecti ex hoc quod ab eo ibi recipiunt beneficium 3o singulare nec consonat fidei religionis Christi quod monachus, si per possibile occiderit hominem in dicto Crime cannot

. . . . . h re froni the

loco erit post liberior et plus percipiens de fructu dui of

privilegii, quam quando fuit immunis quoad Deum et

i 6 B in marg. Bulla Nicolai III. 8 A in marg. Conclusio. Nota quomodo sunt privilegia intelligenda. Above 6o without mar of referetice. 28 A preminencia. i. B per deest. 9. Arist. PhySic. Ausc. II, 3.

268쪽

2Jo IOHANNIS WYCLIF. CAP. l. hominem magis capax. Nec videtur racionabile quin, 66'supposita capacitate in monacho vel quocunque famulo illius loci, habebit fructum privilegii post delictumectum pocius quam unus extraneus aliter enim omnis contumaciter ibi quiescens in crimine ut sic indisponeret se ad habendum privilegium supradictum. Eorgivenes is Istis premissis videtur mihi ut alias Quod licet per C

it in nos to true totam Angliam indulgeri debet omnimoda remissio.

de quanto sonat in misericordiam et non ultra, tamen pro loco estmonasterii servari debet generalis talis oremissio virtute singularis privilegii pie concessi a re- . i. p. . ' ibu uu loco. Prima pars patet ex hoc quod privi

esset quod tota ecclesia haberet privilegium, hoc est i5 legem ad sui commodum quam quod aliqua pars ecclesie a privilegio vero deficiat, quia de tanto peccat vel punitur de quanto deficit a plenis privilegiis beatorum. Et patet quod nullum est privilegium, nisi

de quanto sonat in elemosinam vel opus misericordie, o quia non est privilegium, nisi de quanto misericorditer datur a Deo vergens homini ad profectum. Et secunda oui os regar pars patet e hoc quod oportet concessionem regis

ρraut habere specialem Iticaciam ibi diligeracius obserVandam, nam aliter foret frustra. Et ex istis patet quod di 5 nullum privilegium est iuri communi contrarium, nam si foret, tunc esset contra iusticiam et per conse- o rixi lege quens te iniqua et non privilegium. Unde videtur trarvo com mihi omnino insipidum dictum quorundam dicencium

nion law. . . . - . .

contrarium. Nam licita variacio ritus pro loco et tempore non est contrarium veritati et per consequens nulli legi. Ideo oportet privilegiantes omnino atten-7. A in marg. Prima conclusio. II. Aisi hoc cum i vilegia. I9. A in marg. Coi relarium. o. A Sonant. b. A in marg. Correlarium. 26. B in marg. Privilegium non est communi iuri coiitrarium.

269쪽

CAP. XI. DE ECCLESIA. 6 dere, ne subtrahant iusticiam vel inserant iniuriam

alicui. Unde XXVR q. II. Quod ero, dicit Grego

rius Absit hoc a me ut statuta maiorum cum sacerdotibus meis in qualibet ecclesia infringam, quia mihi iniuriam facio, si fratrum meorum iura perturbo. Et indubie idem foret iudicium de quolibet viatore, quod si privilegiando recludit cuicunque iusticiam, dampnificat tam se quam privilegiandum; quod non licet vel Deo facere. D Ex istis secundo sequitur uod taciti vi privile lati Henc fugitives

in esimonasterio non ex hinc libertantur ut non altoget ber ree

satisfaciant debitori vel quod ibidem maneant pro uni liment, Suo perpetuo sine pena correccionis salubris, sed aliquam defensionem singularem habent ibidem que15 sonat eis in commodum et non in dampnum vel iniuriam alicui. Prima pars patet, tum quia hoc non sequitur e tenore Verborum privilegii. tum ciam sincet nis ouin

quia hoc non foret libertas vel privilegium sed pravissima corruptela. Nam mandatum apostoli et sic: Dei est Rom. XIII 8 memini quidquam debeatis nisi ut invicem diligatis. Quomodo ergo licet creature licenciare aliquem, ut remaneat in debito fratris, non satisfaciens eciam quoad Deum Tales itaque hereses si pullulaverint lac iam ter dominos regni nostri, 25 tenentur prelati destruere. Unde XXVR q. I, Omne quod, sic scribitur Iniustum iudicium et dis nicio iniusta regio metu vel iussu a iudicibus ordinata

non aleat, nequaquam enim quod Contra evangelicam et propheticam et apostolicam doctrinam 3 constitu cionemve eorum Sive Sanctorum patrum actum fuerit, stabit. Unde istam doctrinam dicitur Roma

io A in marg. Secunda conclusio. o. In codd. Rom. XII. 28. B in marg. Est hic manifeste elicibile quod non licet contra postolum dispensare

270쪽

nos poni ilices debere usque ad lanimam et sangui- i ii in em confiirmare ut capitulo proximo precedente).li is coni rur Ouomodo ergo stant simul, nulli liceat quidquam

cuco urane a debere alteri extra caritativam dile ccionem, et tamen

man Ot o Pa . . . . . . . . . .

his debis. lugitivus licenciatur in dicto loco perpetuo debere tam debitum corporale quam spirituale sine hoc quod rependat satisfaccionem. Revera in istam blasphemiam usurpatam Deus non potest, cum non licenciat

hominem ad aliquid pro quo dampnat. Secunda

autem pars conclusionis patet ex hoc quod oportet io aliquod privilegium ex concessione regis dari talibus fugitivis ex conclusione proxima. Et ista sentencia notabiliter docetur XXVR q. I. Ideo emnitiente domino, ubi dicitur quod quandocunque Romana ecclesia concedit privilegium, exprimit vel subintelligit, nisi aliter bdecreverit ordinandum. Unde inquit, in nonnullis capitulis conciliorum, cum aliquid observandum decernitur', statim subinfertur, nisi auctoritas Romane eccle- 6i sis aliter seri imperaverit isel salvo semper in omnibus iure Romane ecclesie et salva in omnibus stoapostolica auctoritate. Cum ergo alia privilegia ab apostolico aliquibus conceduntur, et Si contra generalem legem aliquid sonare ideantur, non tamen contra ipsam aliquid concedere intelliguntur. Privilegia, inquit, dicuntur quasi privata legia et concludit ab finaliter Valet ergo Romana ecclesia extra generalia decreta quedam Speciali benescio indulgere, considerata tamen racionis equitate, ut mater iustici in nulli ab ea dissentire inveniatur, ut idelicet privilegia que ob religionis vel necessitatis et exhibiti oobSequi graciam conceduntur, neminem relevando ita divitem faciant, ut multorum detrimenta non circumspiciendo in paupertatis miseriam nonnullos deiciant.

. A Ai extra caritatem. 8. Deus non potest verbum deeSSevidetur i9. B vel salva conceduntur deest. o. A que ei. 33. In codd. pauperis correxi e decret. Sup. mem.

SEARCH

MENU NAVIGATION