장음표시 사용
501쪽
i asymmo afflaccione commodi hoc censuit fore lucrum; patet Act. VIII '. multo magis fidelis sciens quod potestas faciendi miracula plus lucre faciendo pacificaret ecclesiam quam quelibet divi cie temporales. Et ex istis patet tercio quod seminans illud dogma in populo hos leael ing
non oret Ut sic tui procurator Vel minister pauperum ould stos all
Sed egenis tantasti ex doctrina sibi contraria subdolus
inimicus. Nam gracia et caritas sunt precipua potestas faciendi miracula, quia illa sunt per se bona per quei docetur homo mundum et peccata relinquere et Deum diligere quod est opus excellentissimum viatoris Ideo si illud orisma per impossibile foret verum, tunc Sicut nemo tenetur alienare a se caritatem vel spiritum Sanctum, sic nemo teneretur temporalia pauperibus impertiri. Suppono autem de logica quod sicut confundit, ut si temporalia sint tam necessaria sicut aliqua potestas faciendi miracula, tunc nulla talis potestas est necessarior quod est falsum de potestate quam Joh. IQ, 12 exprimit Dedit eis potestatem illos Dei feri. 16 Illa enim est infinitum melior quam possessio temporalis, nam ex illa potestate legitur Evangelistam mutasse silvestres frondes in aurum et litoria saxa in gemmas. Ex quo patet quod illa potestas fuit infinitum validior quam illa possessio et plus fecit ad profectum: ecclesie Aliter enim Christus infinitum potenciorcesare, habens discipulos prudenciores ad ministrandum bona fortune foret notabiliter increpandus quod non dolasset ecclesiam plus quam cesar. Hoc enim propterminorem mundi avariciam fuisset tunc melius, et per 3 consequens ex dictis tam bonum sicut potestas quam Christus habuit. Sexto videtur quod nullus clericus contenderet circa maioritatem sui ad subditos in ecclesiastica ierarchia,
4. A in marg. Conclusio. 6. B utilis procreator. 4. A: sicut nemo. B: alior. 32. Sexta conclusio. Nullus clericus debet contendere pro maioritate ad subditos in ecclesiastica ierarchia.
502쪽
IOHANNIS WYCLIF. cAP. XIX. There holita nam homine habente revelacionem ad hoc non con 19: Seon enlion sor tenderet circa illud, sed sentiret humiliter de se ipso,
the burch, si non habeat revelacionem de hoc cum tunc ignorat si sit de sancta matre ecclesia, in vanum contenderet
si sit maior de illa ecclesia, cum deest sibi proba cio si sit de illa ecclesia ut tactum est in conclusione prima). Maioritas autem in ecclesia et non de illa foret contendenti inutilis et ecclesie tamquam impertinens sive contrarium ' contemptibilis. Et ex to: Τ αistis videtur quod nimis magna demencia foret urgere oecclesiam ut credat quemlibet Romanum pontificem es Se caput sue ecclesie, nam iuxta dicta quilibet talis posset esse episcopus in ecclesia sine hoc quod sit
since, cannot de illa Sicut ergo non est de fide quod omnis Roman Us
even the hii best pontifex sit predestinatus, sic non est de substancia 15
fidei quod sit caput vel membrum sancte matri Secclesie in patet quod non sequitur perire in laicis bsides de recto sacramentali ministerio sacerdotis, quia sufficit fideli credere fidem catholicam et quod Deus propter nullum errorem spiritualis prepositi dampnificat o subditum nisi suum demeritum sit in causa. Non ergo debet subditus desperare de peccato repositi, quia, quantumcunques malus sacerdos fuerit, dummodo subditus in Christum crediderit, salvus erit, et dampna bile ministerium sacramenti sui curati sibi proderit, 25 ut ostendit decretum sub auctoritate Augustini, in De Consecracione dist. IV Quomodo ipsum, inquit, Caracterem multi lupi clam lupis in igunt qui videntur esse intus, inerumptamen ad illam ovem que ex multis una est non pertinent. 3o Nec sequitur ex isto confusio polici ecclesie, quia Tecclesia militans operibus sui curati debet credere, et
7 Codd. Minoritas. 9. B imperiis. . A in marg. Non tenemur credere Romanum pontificem esse caput nostre ecclesie. 16 in vel deest. 24 A in marg. Augustinus.
27. Decreti III pars De Consecr. dist. IV, cap. I. I.
503쪽
isast non nudo nomini vel refecture in facie ecclesie, quia talis foret evidericia nimis fallax Obediendum est tamentali retenso reposito salva semper obediencia legi Christi et in ista cecitate tantum turbatur ecclesia quod quidam plus credunt signis mortis factis in Excessive trust
Vestigio mortuorum defunctorum quam operibus vivacibus superstitum quantumcunque conformiter legi
Christi vivencium. Et credo quod illusio diaboli in talibus signis excecat populum post illum ergo inio quo claruit viva vite sanctitas probabiliter credi potest ad ostendendum eius sanctitatem signorum claritas, sed adhuc non tam evidenter sicut in uno opere
Unde talis culpanda cecitas, inordinatus ac cupidus Evi os relic
ib cultus circa reliquias faciunt in penam peccati populum multum falli. Unde in multis patriis cupido pecuniefacit in multis ecclesiis quod pars persone empte, Ut canonigetur pro confessore vel martire, plus honoretur peregrinacione sumptuosa obiacione et sepulcri orna - 16 cione auro et lapidibus preciosis quam corpus matris Dei, apostolorum Petri et Pauli vel alterius notorie beati. Et eviden cia talium stat in isto quod talia possunt fieri vere ac meritorie, et prelati quibus hoc est incognitum approbant quod sit ita nullumi tale factum reprobo et pauca vel nulla approbo, quia peregrinantes, reliquias adorantes et pecunias congregantes nedum possent occupari utilius hoc dimisso sed ex factis in lege Christi et scriptura videtur sequi quod omnes sic colentes debent iro tunc melius 3 occupari et per consequens peccant graviter melius omittendo. Dimitto peccata que contingunt altrinsecus in hoc acto et quomodo ipsum est factum phari sal cum patrum veteris testamenti, sed non ex lege
, B quod quidem. 6. B: mortuorum deeSt. in . Ain marg.: Nola de peregrinacione. 9. A in marg. Nola de colentibus reliqui aqsanctorum lielow 92 i ithout mar os referenc .
504쪽
nova efficaciter nobis fundatum, sed ut plurimum Tambiguum ' et vel ex parte cole iacium vel ex parte 93'occupancium reliquias viciatum. Sicut enim in lege veteri Judeis declinantibus a cultu sensibilium invaluerunt signa generacionis adultere, sic in nova lege torpente affeccione celestium oportet tradiciones humanam et ritus ceremoniarum sensibilium dimissa religione et flaccione insensibilium prevalere, et ad
The devi has Nam necesse est yabolum illusionibus signorum m his io', sensibilium seducere pocritas sub specie sanctitatis, ti ita θ' quia peccata facta in populo hoc requirunt, et dya' bolus videt quod populus ad seduccionem illam est pronior. Sic enim legitur ' Regum XXVIII ' quod Saul consuluit phitonissam que arte diaboli suscitavit iῆ
sibi Ῥyubolum iretendentem effigiem Samuel, qui
dyabolus multas veritates commiscuit, ut Saulem in desperacionem induceret et auctus in aliis erroribus Seduceret post et ante. Declarat autem Augustinus
libro II De Mirabilibus acre Scripture, cap. ', Uod ofuit dyabolus, non spiritus Samuelis, primo quia1
mulier tam malifica non haberet arte diaboli potestatem ad imperandum tam sancte anime secundo quia a tyrannus Saul non meruit tantam illustracionem et ministracionem a bono spiritu inquietato per duos bhomines tam indignos, et tercio quia dicit ille spiritus a Cras tu et fili tui mecum eritis Saul autem et filii eius creduntur fuisse reprobi et sic cum diabolo et non cum spiritu Samuelis. Ista movent hunc sanctumio A in marg. Diabolus sepe seducit homine per corpora mortuorum et de Samuele, an ipse fuisset suscitatus Above 193 without mar o reference). 6. A Ai pretendem. o. B in marg.: Nota secundum Augustinum quod philonissa suscitavit diabolum Sauli. 2i. A in marg. Samuel; ibidis Augustinus.
2I. Aug. Opp. to m. III pars II pag. 8 Appendicis. 27. l. Reg. XXVIII, 9.
505쪽
is3 ad credendum hoc totum actum fuisse illusione diaboli, et credo quod nemo faciet evidenciam quin licet fidelibus opinari quod se retrum pape bellantis translatum sui in ecclesiam arte dyaboli. Nec sequi, tur ex sentencia Augustini quod scriptura I Regum XXVIII ' sit falsa, quia dicit quod nomen Samuelis signat translative dyabolum figurantem; sic enim dicitur I Johannis quod spiritus, aqua et sanguis unum sunt in officio, designando trinitatem divineici esse iacie, et in communi modo loquendi retendens personam alterius vocatur nomine illius cuius vicem pretendit. Sic enim Iohannes dicitur Helyas et angelus vicarius Dei loquitur in lege veteri in persona Dei cuius sentenciam representat. Redeundo ergo ad Chris priesis
i, Propositum, patet quod necesse est sacerdotes Christi latro do ser-
. . . . . . . . . . . vice O he
cli mittere ritus gentiae de malo late civili et Omiam Church.
attendere quomodo copiosius atque humilius fructuose servient in ecclesia sancta Dei scientes ex fide quod secundum hoc laus et maioritas sunt a Deo. Ideodio secundum Crisostomum sicut membra humani corporis nobiliora non impugnant minus nobilia sed iuvando se reciproce complent sua officia, sic debet esse de membris sancte matris ecclesie unusquisque sine pompa maioritatis vel eius solicitudine debet, iuvando et amando quemlibet operari in sua vocacione
subducta contenciosa ad Versacione.
Septimo videtur quod nullus rescitia recipit rite apii in oeg baptismum quo deleatur simpliciter suum Originale desis6ν rahinas peccatum patet ex dictis XXVII capitulo libri T. 6hesino n. 3 Nam omnis rescitus manet perpetuo in defectu finalis perseVera iacie, quod est peccatum gravissimum et in delebile, et per consequens non tollitur simpliciter per baptismum. Verumptamen sicut aliqua est gracia pre-7. B in marg. Nota de papa bellatore. 10. Ideo deest. A in marg Crisostomus. 27. A in marg. Septima conclusio. Nullus prescitus recipit rites baptismum inuo deleretur peccatum originale. 28. At quomodo deleatur.3o
506쪽
JOHΑΝΝΙ wYCII F. CAP. XIX. destinacionis et aliqua gracia secundum presentem Sti-Xciam, sic aliquod est peccatum resciencie ' vel finalis 63' impeniten cie et aliquod peccatum secundum presentem iniusticiam, et quia termini videntur multis extranei et preter significacionem verbalem, ideo alias illos exposui, declarans quomodo ista dicuntur gracie et peccata equivoce et quomodo ista sunt alternatim sibi opposita. Nam omnis rescitus habet perpetuum et Origl-nalem desectum, ille tamen ad tempus in malicia sua suspenditur per graciam secundum presentem o iusticiam, ut graciam baptismalem et alias, et ideo dixi quod peccatum originale non deletur simpliciter. The prosimos Et si inueratur quid meretur rescitus existens in righinouznes gracia secundum presentem iusticiam, dicitur quod i ireknown is aput recti loquo non qui vocantes nunquam ib
i essen i in meretur beatitudinem, in uia munquam est dignus
'''j hm 'b bestiittidine sed meretur perpetuam mitigacionem PQDς eterne cum aliis bonis temporalibus et sic Deus redemit rescitum non ad beatitudinem sed ad pene
eterne miticiam, sicut redemit omnes dampnatos. Et ocorrespondenter rescitus absolvitur a peccato, non ut omnino non perpetuo puniatur sed ne tam graviter perpetuo puniatur. Et sic ut dicit Lincolniensis peccat redemit non actus sex defectus quorum malicia per temporalem graciam est suspensa. Et Sic bati stati presciti, si V seculares sive clerici, quantumcunque iuste qu Jlhς righ uideantur refici bonis Dei, hoc est, Umtaxat Secun
g''d' dum quid dum sunt in gracia temporali et JUStesimpliciter dum carent omnino momentanea caritate.
Ex quo patet quod iudices tam seculares quam oecclesiastici deficiunt persepe in suis iudiciis a regulis
A Ait sicut aliquod . . A in margine Nola quid meretur Prescitus per temporalem iniusticiam Above 93 without mar of reference). f. preter in codd. p . . alias, scit graclas. i3. A in marg. Nota 23. A in marg. Lincolniensis. 24. B: peccata redeunt. o. A in marg. Conclusio. De iudiciis sepe dubiis iudicancium.
507쪽
Xi 3het iudiciis prime iustici e enim secundum leges udges decide
ecclesiasticum officium pro procreato extra matri destinate.
monium quem vocat filium populi et illegitimum, quantumcunque predestinatus et habilis fuerit quoad Deum, multo magis iudex iudicans pro rescit quem Deus decrevit inhabilem iniuste iudicat, quia contrarie iustici legis Dei. Nec valet ficta excusacio qua dicitur quod iudex facit suam diligenciam iudicando secundumio suam noticiam. et nisi forent talia iudicia, maius malum contingeret. Nam quoad primum constat quod in talibus ambiguis, utrum iniusta fuerint, debet homo dubium illud dimittere et partem securam eligere. Hoc enim docuerunt Christus et sui apostoli tam i scripto quam opere. Et quantum ad secundam partem, patet quod non est peccandum vel venialiter propter aliquod bonum signabile acquirendum vel malum culpe aut pene persone vel perpetuo recavendum. Et ex istis patet veritas conclusionis beati Augustini Augustine sat d
a Epistola XXXVII ad Bonifacium quod leges hominum re in i ut 'quas sanctus vocat iura civilis communiter sunt iniuste. Nam supposito quod Petrus sit predestinatus, carnaliter illegitimus, vendicans hereditatem vel ecclesiasticum officium, et supposito quod Paulus rescitus 2 sit legitimus, vendicans illud idem beneficium Petrus tamen habilis et Paulus inhabilis quoad Deum, et sint duo iudices quorum primus iudicet pro Paulo secundum leges hominum allegatas et testificaciones legalis D ,3' testimonii plane ' depositas et iudicet secundus iudex 3 pro Petro ex revelacione qua noscit Deum iudicare Petrum habilem ad datum beneficium et Paulum in-8. Ain marg. Ficcio. I9. A in marg. Augustinus. 9. B quod veritas beati deest. Non in Aug. p. CLXXXV. Opp. tona. II pag. 43 seqq. sed ocius in epistola ad Macedonium hanc sentenciam invenies: Quaedam inter eos iura constituuntur quae appellantur civilia, non quod hinc fiat, ut bene utentes Sint . . . Opp. tom. II pag. 34. 22. A in
508쪽
7O JOHANNIS WYCLil CAP. XIX. habilem, et patet quod secundus iudex iudicat iustum 63ς iudicium, et per consequens primus iudicando sibi contrarie iudicat secundum faciem et iniustum dicium; et talis perplexitas est communiter in humano iudicio. Et patet possibilitas casus e sentencia Augu bstini super Johannis, Sermone XI', super illud Johannis III ' i Erat homo ex phariseis, ubi nota scripturam
Exodi III'. quare Deus signanter dicit Ego sum
Deus Abraham, Deus Isaac, cum Noe, Job, MOUSeSet alii in ulti erant patres eteres nominandi et iorespondet quod in istis tribus patriarchis qui erant principia generis Hebreorum Israelitarum et Jude- Eoui id divi orum figuratum est genus populi christiani. Nam illi Christians tres habuerunt prolem de liberis et ancillis secundum divisionem quadruplicem et sic est in populo christiano. 5Νam sicut Abraham genuit ex Sara libera Isaac bonum, sic ex Agar ancilla figurans malos ut notat Apostolus Galatis IV', oh peperit smahelem. Iterum Rebeca uxor Isaac nedum peperit Jacob bonum sed Esau malum tam nomine quam figura, et Jacob de liberis 16 et ancillis peperit duodecim patriarchas Sic ergo habemus bonos procreatos ex bonis, Ut saac de Sara, malos de malis, ut smael de Agar ancilla, malos de bonis, ut Esau de Rebeca, bonos de malis, ut sunt filii Iacob quibus datur hereditas de ancillis 25 Correspondenter ut dixi superius inter christianos
quicunque servaverint semen fidei patris nostri Jesu, de quantumcunque malis processerint quoad carnem, de quantumcunque malis sacramenta et legem Dei receperint, si perseveranciam finalem servaverint, sunt ofinaliter premiandi.
i. A Ai patet deest. 6. Johannis Scit evangelium. 9. Isaac; et Deus Jacob deest in codd. 7. A Ai: Si deest. 8. In codd. Gal. III. A in marg. Nota nativitatem bonorum ex malis et econtra.
6. Aug. In Joh. Ev. cap. III, tract. I, opp. tona. III, par II, pag. 378
509쪽
DE ECCLESIA. Tl is 3 Ex quibus patet quod natale vicium sanari potest per viam morum tam quoad celeste beneficium quam terrenum, nec dubium quin dimisso a sectu primatus vel lata prepositura amovi bili iuxta testimonium Prelates hould
. . . . . . . . .. be removable
digni operas vel ind1gni ore melius m ecclesia quam for ad be-
est modo. Lege ergo Secundum quas dicatur Ontra magis habilem quoad Deum pro minus habili vel indigno sunt omnino iniuste vel, si non sic iudicatur secundum leges illas nec ille sufficiant habilitatemio hominis ad talia edocere, stultum foret legibus illis in iudiciis ceci intendere et eviden clam operis quam Deus dedit relinquere. CAP. XX.
Fructus huius longe contencionis de nostra Sancta his discussion
laborantes In ista de deliter in domum domini ad Son of the
regulandum, cita quod illi apphcetur illud inpOc. XXXI and the
ultimo Spiritu et SponSa arcunt em. Quamvisa autem quilibet liber scripture requirit pro eius sensu noticiam istius articuli fidei de ecclesia sancta catholica, specialiter tamen cliber Apocalypsis, canticum ecclesie Proverbiorum XXXI et Cantica canticorum. Quando enim partes ecclesie Urbantur erga plurima, et, vocantur adolescentule non habentes ubera, quarum Salomon dicit non esse numerum propter volubilem D 34 asseccionem animi circa multa φ sed quando Martha adimissa vita activa induit figuram Marte, intendens in complete tamen uni necessario contemplando, ini. A in marg. Conclusio. io B legibus vel in. 2. relinquere; A. Seq. glossa Ohemica: ako Zynye nassy pravi legis te. Id est ut faciunt nostri iuris legiste. 7. 8. B ad regnandum. 9. In codd. : Sponsus et sponsa dicunt Correxi e texit Apoc. XXII, 7. o. A: quilibet librum.
510쪽
IOHANNIS WYCLIF. CAP. XX. ducta in thalamum, secundum numerum octogenarium 93 dicitur concubina sed tercio plus accedens ad unita-3tem que est omnia in omnibus notatur sub nomine
regine et sub tumer, sexagenario ios miliciam triumphalem sed quarto quando cessabit omnis 4
ex accio, area tocius ecclesie plene purgata a palea per ventilabrum finalis iudicii, non derelicta in corporelocius ecclesie macula sive ruga, tunc dicitur una columba adepto fine unitatis caritative secundum quam tota ecclesia est Christus Patet ista sentencia Canti iti stior expo corum VI et sparsim alibi in processu Intendo ergo Song sther illam partem mediam scilicet canticum de muliere
forti succincte transcurrere et dulicultate protundas
tam expositorias quam scolasticas superioribus meis relinquere. Video tamen licet obscure quomodo somnis difficultas logica philosophica vel methaphisica includitur in scriptura de sancta matre ecclesia, ymmo ut habundancius loquar si quid subtilitatis repertum est a nobis in aliqua istarum arcium eius sentenciam innuit nobis spiritus sanctus in cantico sapientissimi oIt is in three Salomonis sancta matre ecclesia, Proverbiorum
ab eon of the XXXI', o, Mulierem fortem qui inveniet quod
iho Chii et ' potest dividi in tres partes, in quarum prima narratur
it prat se eccleSI Sancte coniugi Um m Secunda describitur eius
officium et in tercia concluditur eius reconium et, Primo autem supponitur esse unum primum con Biugium quod sit metrum omnium aliorum inter fortissimum virorum et mulierem sibi proporcionalem faciendum, nam secundum philosophos in omni genere est reperibile tale primum. In genere ergo coniugii 36supposita incarnacione verbi quod est Deus fortis et potens in prelio oportet invenire sibi coniugem bene fortem. Ideo primo de illa queritur Mulierem fortem
I. A in marg. De adolescentulis, concubinis et reginis Salomonis Above 93 Minoua mario referen ce). si tercio. 22. A in marg. Exposicio illius: Muliere in fortem quis inveniet. 26. A in marg. Supposicio. B: Omne unum. i. B quod est dominus.