Latin works

발행: 1883년

분량: 638페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

551쪽

CAP. XXI. DE CCLESIA. 513'nata Vel rescita, quam oportet servire domino libere vel coacte; ideo adiungit apostolus illud secundum membrum ad dominum. Sed tercio omnis natura creata saltem per se existens habet apud creatorem suum officium operandi. Ideo notat illud tercium generale sub habitudine ad Deum creantem. Istis Ever cleric

suppositis patet quod omnis clericus habet a Deo assigne by

secundum suum gradum rami tacionem officia mim to his degree,

strandi, et illam voco ego caracterem quem porteto omnem fidelem admittere cuicunque membro ecclesie et nullum alium. Quod autem alii capiunt terminum striccius in uno sensu et alii largius in alio, non est and this is,hat

cali his magna VIS, cum sit terminus magistra S, VerUmptamen character .

loquendum est ut plures loquentes scripture et racioni conformius), et patet responsio quomodo aliquis caracter cessat completo officio, et talis dividitur proporcionaliter ut eius officium. Et ille vocatur caracter in actu, et alius caracter dicit potestatem ad confuse faciendum ministerium, sive sequatur sive non et ille non deo pendet ab opere sed a sufficiencia operis quoad speciem terminantis, et iste modus loquendi videtur facilior. Ulterius patet quod est dare septem ordines secundo Thereare seven modo dictos, distinctos specifice, sed nullus eorUm theyali combine

. . . . . to mali one

est sensibile sacramentum, sed res et ructUS IUS. orde r.

Sacramentum autem ordinis quod sacerdos celebrates quodammodo unum secundum magnam partem sui subiectatum in ordinante, quia finis a quo capitur eius unitas est totum sacerdoctum ocius sacerdotii ecclesie, nec resisto quin sunt diversio ordines distincti specifice tam sacramenta quam res sacramenti omnes tamen illi ordines sunt unus ordo, et sic sunt tantum septem sacramenta, licet sit tantum unum sacramentum, sicut Crisostomus, melia prima, dicit de septem ecclesiis.

. A I in marg. Quid est caracter ibi A At ego deest. 8. . ci ministrandi deeςt;

552쪽

Ordination to the pri est hood confers the pomer of performingat spiritual

ministration S.

A the variouSorder are combine mone, o the grace of acli Sacrament combines illithe reSt. e re aptoo attendinoo much to theo utwar sign.

Et patet primo quod ordinans hominem primo et 199 immediate in sacerdotem eo ipso dat sibi vel ministerialiter signo sacramentali istendit quod habet septem ordines sive caracteres Patet ex hoc quod eo ipso limitatur ad potestatem septemplicem quod est ordo. Nos enim foret sacerdos uni voce nisi haberet potestatem ad ministrandum quamcunque speciem spiritualis ministerii quo sufficit ministrare clericus gradu atus inferior. Immo quot sunt species officii in quas gradu atus potestative sufficit, tot sunt oordines sives caracteres Omnes tamen sunt unUS ordo cuius partes integrales vocari possunt partes potestative, sicut pars senarius communis ad quamcunque unitatem eius vocatur prima pars eius aliquota et pars eius communis ad quemcunque eius ibbinarium vel ternarium vocatur secunda et tercia pars eius aliquota, ex quibus ad equa te constat Senarius. Unde si Deus per impossibile daret clerico potestatem conficiendi et non absolvendi, ille non foret sacerdos, si non equivoce, et patet secundo oquod sicut res sacramenti ordinis, Sic res diversorum

Sacramentorum sese esse iacialiter consequuntur. Nam

oportet recipientem efficaciter ordinem prius baptizari baptismo flaminis, sicut oportet eum confirmari aliquo gradu divine confirma cionis, sponsari capiti ecclesie, et, haberes fructum peniten cie, unionem eucaristi et Unccionem gracie consummate. Verumptamen in ' Sacramentis nostris sensibilibus est ordo per accidens ex institu ciones ecclesie is, quem ordinem magis appreciando intendimus quam ad rem vel fructum sacramenti sensibilis, et ista irregularitas qua magis

A in marg. Crisostomus. Prima conclusio. 7. quam- cunaue inem. H. A in marg. Nota. U. A a marg. Secunda

eo Isir 22. B consequentur. 26. Aini fructum finem.

27. B: gracie confirmate.

24 baptismo flaminis; cf. Trial. p. 2

553쪽

CAP. XXI. DE ECCLESIA.

199 attendimus ad folia quam ad fructus creditur facere in oculis Dei sacramenta nostra Vilescere. U Sic enim fuit tempore cessa cionis legalium multi Question

pliciter ritibus humanitus adinventis et patet via ad ordination has an effect ii solvendum difficultatem qua queritur utrum, dyacono the istio is

interrupted

recipiente ab episcopo potestatem absolvendi et non besore fini hing

conficiendi vel contra per mortem aut infirmitatem commision. episcopi vel causam aliam, utrum sit plene sacerdos. Dicitur enim communiter quod non imprimiturio caracter sacerdocti intes complectonem verborum sacramentalium. sed veritas est uod unoramus me do not

quando qualiter meus imprimi sacerdotalem hen God

ca racterem nec habent eviden cie facte ex legibus priesily

character.

ecclesie et scriptura vix corticem coloris ut patet alibi . Mi ould e

i Ex istis tercio potest convinci quomodo interpolata way illi the

celebracio sacramenti ordinis potest sive bene fieri sive Whicli ave no

male. Nam in primitiva ecclesia Christus immediate fecit Scripture apostolos suos sacerdotes, hoc est episcopos, et post ascenSionem tempore apostolorum constituerunt dyaeto conos, nec alios ordines clerici seorsum exhibitos legi illas columpna ecclesie celebrasse. Et Deus scit utrum

ritus ille foret hodie solempnior, facilior et ecclesie Christi utilior. Omnia enim que faciunt clerici inferioris ordinis possunt clerici ex vi potestatis sacerdotalis peret ficere et a probabili efficacius et humilius quam fiunt modo Christus enim summus sacerdos exercuit omnia ista officia ut alias explanavi). Ideo videri posset quod foret ad allevi amen eccle his ould

ecclesie et ficacius et re Vius ministratum. Ex alio therwise,

autem latere posset contingere quod episcopi postposito fastu de excellencia sui ordinis et cupiditate questus de sua preeminencia et necessitate ad re-

3. A in marg. Questio in B corticem colorum S. A in marg. Tercia conclusio. 25. 26 n fuit modo. i. Aini: ministerium. 32. A continguere.

554쪽

54 6 IOHANNIS WYCLIF. CAP. XXI. gulandum ecclesiam in oculo puro et simplici consi i99' Uderent quod sincerius ministraretur ecclesie ordinatis clericis paulative. Sic enim foret examinacio discrector, examinati appropriaci ex conversacione experta securior et omnino expulsio persone inhabilis et acceptacio persones habilis ad itilitatem ecclesie foret sacilior. Illam autem potestatem ordinandi habent superiores repositi ex dicto Apostoli, Romanorum and inould 6i XIV', 9 Que discacionis sunt invicem custodiamus.

creci et per consequens acceptari eorum ordinacio, nisi fuerit ad oppositum vehemens suspicio. it uarto ex predictis potest colligi quomodo nomen clerici superaddit caracterem ordinis conversacionem Jjνς ' PQ ς e proprietariam mam labentes ordines inseriore i coniugati et conversantes seculariter sunt laici, licet ex favore regni nostri habeant privilegium clericatus, et per On Sequens non sunt simul cum hoc clerici,

cum status illi ex opposito distinguuntur ut docet Hugo, De Sacramentis, libro secundo parte septima). o Et potest confirmari ex decreto beati Jeronimi posito XII ', . . ClericuS, et infra, et ' q. d. Si quis et Sacerdos, cum multis legibus eis similibus. Et valet ad idem testimonium beati Bernardi libro ad papam Eugenium et testimonia sanctorum alibi sepius alle- ab This i prove gala. Sed efficacissime videtur mihi valere quadruplex Te ametu: testimonium de clericis veteris testamenti allegatum

ijder XIII capitulo huius libri me valet fingere quod

leges veteris testamenti non obligant nos in novo; primo quia ille qui venit ' non legem solvere sedisti' aimplere, cuius factum est optimus interpres quomodo vetus testamentum debet intelligi et servari, docuit

causa , . I, c. VIII et X. et 8. Vide supra pag. 284

22 ibid.

555쪽

CAP. XXII. DE ECCLESIA. Si 7i99 quomodo ipse sui apostoli et eorum vicarii debent Vi Vere pauperem vitam ex proprietarie quod duravit

per trecentos annos et amplius usque ad Venenosam dotacionem cesaream, ad cuius crementum propor- cionaliter decrevit possessio nata ecclesia in virtute.2 Secundo confirmatur ex hoc quod omnia moralia The morat laws

in . . . . . . of the . .

iudicialium vel cerimonia una legi Veteris Sunt pro re inding,

tempore legis gracie observanda cum ergo con Ver- facio pauper et ex proprietaria sit moralis, videturio quod post Christum pauperem debet a suis clericis observari sicut enim mater ecclesia est senior, sic debet esse specialiter in clero religiosior, et per consequens deserendo mundum spons proprinquior. 3 ercio confirmatur per deducens ad inconveniens vel i5 per locum a simili nam decimas et illa que Onan and we assert

. . . . . them 1 or ur

in lucrum clerici accipimu non X pre S SI Uctoritate tithes.

legis nove sed veteris cum ergo amplectimus minus religiosum legis veteris, videtur sequi quod magis religiosum sit servandum nobis ex integro vel minusto religiosum si racionabiliter auferendum. Non enim licet nobis modo paganico colare nobis placitum de utroque testamento et abicere quod visum est nobis durum, per quod ut clavem Christi religio servaretur et potissime periclitante mundo per Venenum avaricie. 25 Sic enim introducta est ex consilio Sergii monachi secta ne pharia Macho meti.

CAP. XXII. Quartum mendacium est ficcio testimonii Hostiensis si s is in Summa de oracionis suffragio pro dampnatis Scri opu6 illi: '' 3 bit enim in libro ' Delenitenciis et Remissionibus,

27. Cap. XXII. A cap. XXI. 3 o. f. Decr. sec. pars causa XIlI, . I, c. XXII. Animae.

556쪽

IOHANNIS WYCLIF. CAP. XXII. Wh, ih capitulo Quibus mortui sus agi eccleSi prosunt, scis A

Hostiensis quod quatuor bene Iactis Specialiter adi UVantur, scilicet He reeueς' iis missarum celebracionibus, sanctis oracionibus, ami-

corum elemosinis et ieiunias cognatorum. Sed quibus

mortuis prosunt hec suffragia scolastici varie opinantur. Quidam enim dicunt quod nullis qui sunt in inferno prosunt penitus vivorum suffragia, sed tantum iis qui sunt in purgatorio Secundi dicunt quod prosunt omnibus regeneratis qui dum viverenta os ille meruerunt ut eis mortuis prodessent suffragia et io

h oi the NUla non uincimus discernere qui meruerunt et qui

non, qui decesserunt m mortati et qui non ideo oramus generaliter pro omnibus regeneratis. Et valetectam pro dampnatis quodammodo, cum pro valde bonis sunt graciarum acciones, pro mediocriter bonis 5 et malis sunt propiciaciones, pro valde malis prosunt ut tollerabilior sit eis dampnacio. Prima autem est opinio theologorum et secunda doctorum canonum que licet sit magis pia prima tamen est magis catholica Hugucius tamen dicit quod opinio theologorum stoparum distat ab heresi, cum de quatuor generibus defunctorum eundem constituat simul et semel bonum et malum. Ideo dicunt decretis te quod Augustinus intellegit in illa divisione quadrimembri per excellenter bonos eos qui sunt in celo, per mediocriter bonos 5 salvandos ad tempus spectantes in purgatorio, per mediocriter malos dampnatos leviter in inferno, et per excellenter malos dampnatos gravius. Et duobus

3. B: sacris oracionibus . . A in marg. Oracionum suffragia an dampnatis prosunt Below 99 without mark of reference 7. In codd. prima inquit. o. A in marg. Hugucius.

2o. De Hugutio glossatore id supra pag. 22 et Fabricii Bibliothecam latinam VI pag. 283. Cf. Schulte, Geschichte derseuellen und Literatur de Canonis chen Rechis I, p. 56-ITO. De Hostiensi ib. I, p. 1 23 129. 23. Augustinus in Enchiridio de fide spe et caritate cap. CIX. Opp. om. VI, pag. 38)an c. XIlI, causa XIII q. I. TempuS.

557쪽

CAP. XXII. DE ECCLESIA. 5 iptici generibus prosunt suffragia in tantum quod Judas in die dominico quievit a pena, licet non sit valde autenticum. Et sic nunquam dimittitur dampnatis pena simpliciter, sed proporcionaliter secundum

Partem colam non quantam, et sic glossant dicta 96 sanctorum quod dampnatis non prosunt ' Suffragia, an declares

sci cet excellenter malis. Et post sequitur ostiensis deeide:

sentencia in hec verba: Non est mihi tanta copia ut ista di niam quid debeat teneri recise Nec 1 Innocencius III qui tantus erat voluit diffinire sed reliquit disputacion discrete investigacion ut ut leans to

lli theologianS.

patet in De Celebracione misse, Cum Marthe). Tamen sentencia theologorum est celebrior et verior videtur. Volve itaque et revolve sentenciam huius doctorisi 5 magni in iure canonico et vide si sit testis doneus ad confirmandum quod sunt facienda suffragia pro dampnatis ad penam perpetuam. Unde videtur mihi quod totum genus humanum debet concorditer detestari huiusmodi mendacia et dampnare istam blasphemiam dio quod licitum est mentiri. Cum enim mentiri sit ex equo peccare ut dicunt sancti), si licet mentiri, sic licitum est peccare, sed dare illam licenciam non subest potestati divine. Quis ergo blasphemus extolleret se super omne quod dicitur Deus, quod ipse di habet privilegium vel licenciam menciendi λ Unde graviter fert doctor cum suis quod irridebam The doeior is istam sentenciam dicendo me nescire quam laudem 1 'i .e 'sauehed

talis mentitor egregius reportaret, nisi forte ut re him

omnibus aliis ferat cotem. Cum enim Deus non potest 3o per se vel alium facere tam solem piae mendacium, videtur quod omnes discipuli veritatis debent acui

, cotam, id St quotam A, totam . . A in marg. Hostiensis. id. A Ai Volve et revolve itaque. 23. A in marg. Nota quomodo mendaces sunt irridendi.

Io Decret Innocenti III Quum Marthae Decret Greg. IX, lib. III, tit. XLI, cap. VI.

558쪽

contra illos, et cum ille qui habitat in celis irridebit 99 3 eos omnes, sui debent irrisione, exprobracione vel racione, ut Deus donaverit confundere istam scolam. have ih Sic enim legitur III Regum XVIII quod Helias

Elij ah canus Q si quadringentos sacerdotem daal qui seduxerunt populum suis mendaciis; nam illis paciscentibus cum consensu populi quod credatur illi Deo qui fecerit ignem descendere super bovem divinitus comburendum, et cum prophete Baal in vocassent nomen Baal de mane usque ad meridiem, et io non erat VOX que eis responderet, post meridiem illudebat eis Helias dicens: Clamate voce maiori Deus enim vester est et forsitan cum alio loquitur, aut in diversorio est, aut in itinere, aut certe dormit, ut excitetur. and like Elij ah Et correspondenter potest dici doctori mendacii ib

sne ille . .

Divine sanctionis Onia omnium Scripturarum, ut lumen sciencie et

fervor cantatis descendat ut ignis ad Stam sentenciam mendacii illustrandam, et certus Sum quod licet incidant se cultris et lanceolis quantumcunque o super cotem acutis, donec perfundantur sanguine, ut ibi dicitur de sacerdotibus Baal, non invenient con Vesorio neve niens testimonium ad Uum mendacium colorandum, Pp QVς h*δ' solum in quantum unum adductum testimonium X

Psalmos', 7 Perdes omnes qui loquuntur mendacium ab Et quia testimonium illud non est conveniens, ideo in dolo allegatur Augustinus pro indole ut alias diffuse exposui). Sic eciam Jesus noster exprobrat scribas et pharis eos V octu plici verbis asperis et irrisoriis, ut patet Matthei XXII ' ex cuius doctrina sumpsit 3o Apostolus disciplinam ad dicendum principi sacerdotum cuciet te Deus, paries dealbate Rct. XXIII', 3, unde utile foret introducere et docere

b. A in marg. Quomodo irrisit Elias quadringentos sacerdotes Baal. 2o A inscidant. 29. A B: octiplici. 32. A B deus peries.

27. Vide supra pag. 63, 64.

559쪽

CAP. XXII. DE ECCLESIA.i99qartem irridendi et exprobrandi, cum in illo homo

potest nunc superhabundare, nunc deficere et nunc tenere medium virtuosum non sic autem in arte mendacii. uando autem quis ex caritate ad vindi candum Dei iniuriam et ad excludendum errores a sancta ecclesia prorumpit in verba exprobratoria et2oo' irrisoria subducto gelo vindicte et laudis ' proprie, fit opus laudabile quod si integre sensero in meipso, dicerem ironice cum Apostolo II Corinth. 1o XII cap. 13 Donate mihi istam iniuriam. C uantum ad exprobracionem ustucii patet quod The objection

fuit ignarus logice, philosophie et veritatis fidei, ideo o no eight. non mirum si intulit contumelias veritatis catholice professori. Unde Hostiensis respondet ad obiectum 15 suum fatuum Hii, inquit, qui sunt in purgatorio possunt dici boni et mali diversis respectibus Boni Per Sunt qui Salvabuntur, mali autem sunt qui mala sustinent. Nec dubium theologo quin idem in numero sit simul bonum tonitate nature et malumst malicia culpe Ymmo eadem persona est bona bonitate purgacionis sive iustici et cum hoc mala malicia pene. Unde Augustinus Enchiridion XIV', γ' Qitapropter in hiis contrariis que bona et mala o- cantur illa dialecticorum regula descit qua dicuntes nulli rei simul inesse duo contraria. Cum inquit, bona et mala nullus ambigat esse contraria, non solum simul esse possunt, sed eciam mala omnino sine bonis et nisi in bonis esse non possunt, quamvis econtra bonum poterit sine malo Constat quidem 3 philosophis quod bonum et malum nunc dicuntur

analogice nunc equivoce et nunc contrarie pri Vati Vea ut positive. Unde illi fuerunt ignari dyalectici desecta Manichei de quibus loquitur Augustinus. On-II. A in marg. An dampnatis prosunt sui tragia Above oo without mar o referenoe . o. persona λ in codd: e. 22. In codd. rEnchiridion XVII. in marg. Augustinus. 29. B in marg.: Bonum accipitur tripliciter.

560쪽

tingit enim specialiter sic sumere bonum et malum dicio quod sint sibi ipsis contraria incompossibilia, ut loquitur propheta Isai V cap. o qui dicunt bonum malum et malum bonum. Illi enim qui dicunt in facto bonitatem moralem esse maliciam viciosam sunt in illa malediccione prophetica. Hostiensis telis Item, Hostiensis infra, De Remissionibus, capitulo diligende Quibu proSunt, loquens de indulgenciis episcoporum

eanno absolve . . . .

in purgatory dicti quo mortui in purgatorio caritate continuatis

corpori Christi prosunt ad suffragia merita militantis oecclesie, sed tot secundum hacionem absolvendi. Potestas, inquit, clavium non habet ibi locum, nec obstat quod ecclesia post mortem ligat et solvit XXIVR q. II'. Sane. Nam ibi fit absolucio ad consolacionem vivorum fidelium et confusionem infidelium, ibet ut ecclesia ore pro mortuo absoluto, sic et equivoce absolvitur mortuus, id est, antequam morietur, absolutus fuisse contricione monstratur, et sic quoad mortuos nihil iam operatur. Nam ubi te invenero, ibi a iudicabo, et sive arbor cadat ad austrum o sive ad aquilonem, ibi erit; sed ecclesia militans sepe fallit et fallitur, ut dicit decretalis De Sentencia

sincestii Howe Excommunicacionis, A nobis. Nam non mortuos sed

extend oni to VIVOS Stringit pote Stas claVium, cum solum illi sub-

the militant , . . . . . . -

Church. Sunt ecclesie multanti et sequitur m ne tituli dissi abnicio doctoris. In inferno vero nihil operantur iste indulge iacie, quia ibi nulla est redempcio. Non enim est ibi aliquod bonum quoad penam sed omne malum. Ibi enim non est pena meritoria nec purgatoria nec transitoria sed tantum punitoria et terna. OHugucius tamen dicit quod ibi est allevi acto pene,

i7. B: moriretur. 23. A in marg. Ecclesia militans sepe fallit et fallitur. 31. A in marg. HuguciuS.

I4. Decr. Sec pars causa XXIV q. I, cap. I. o. Comp. Eccles XI 23 Decr. Greg. IX. lib. V tit. XXXIX, c. XXVIII.

SEARCH

MENU NAVIGATION