장음표시 사용
581쪽
CAP. XXII. DE CCI ESIA. 543 Rcio et quanto ostendunt illos affectos ad secularia desideria. B Et quoad dictum Crisostomi, patet quod ipse intendit istam eandem sentenciam, unde sequitur in textu suo Pietatis namque assectu et humanitatis intuitu mortuos lugere non prohibemur, sicut nonnullos Sanctorum aliorum exequiis legimus pias lacrimas impendisse. Unde quod quis sepelitur iuxta martirem Solemn burial
in ecclesia vel ubicunque solempniter, nunes obest a d good
et nunc prodest, sed tantum per accidens obest, si io accumulant peccata originata ex mortuo decedente
in mortali Prodest, si sit occasio dilige iacius orandi pro mortuo in gracia decedente, unde decretum ubi supra sub auctoritate sanctorum Augustini et Gregorii sic loquitur: Quibus peccata dimissa noni, sunt, a sacris locis post mortem adiuvari non pOSSunt, quia quos peccata graviora deprimunt, si in sacris locis sepeliri se faciunt, restat ut de sua presumpcione iudicentur, quia eos sacra loca non liberant, sed culpa temeritati accuSat. Et quoad secundum partem sequitur decretum beati Gregorii Cum gravia peccata dimissa sunt et et o et non deprimunt, tunc prodest mortuis ' si in ecclesia Sepeliantur, quia eorum proximi, quo ciens ad eadem loca veniunt, Suorum quoque Sepulturam Spiciunt, et recordantur et pro eis domino preces fundunt. Minquo peccata gravia deprimunt, ad maiorem cumulum dampnacionis pocitis quam absolucionem eorum corpora in ecclesiis reponuntur. Quantum ad racionem terciam, quomodocunque glossamus, non dubium quin Jo murmuraciones plurime pro mortuic sunt inique
f. A A, nonnullorum . . A SP sepelitur. At semper sepelitur. Errorem scribentis A imitatus est Ai. IS. In decret. qtioniam eos. 22. ibid. in ecclesiis. 28. A in marg. Nota quomodo licet deplangere superscriptum est flere scit deflere mortuum et quomodo non licet.
3. Causa XIlI, . II cap. XXVI. capp. XV and XVII. 13. Causa lII q. I,
582쪽
A to rie so dicitur enim quod alius est amor vel flaccio naturalis, odiss
must distingui si quali Christus voluit Vi Vere et non mori, cum Mat- affection and thei XXVI dicit Verumptamen non sicut ego volo,
judgment. sed sicut tu is. Et tali flaccione naturali doluit mater eius pro morte filii naturalis. Nec evidens quod in hoc peccavit, sicut nec Christus, quando pro agar ploravit. Alia autem est afflacci delibe rativa qua non est dolendum eis gaudendum de mortibus tropinquorum Sies enim Christus, sic Paulus et ceteri marti res gaudebant ies pena et iomortes propria, et sic oportet omnem salvandum gaudere. Ideo necessarium est christianis discere quomodo debent mori quando ergo quis plus dolet propter amissionem boni utilis vel boni delectabilis temporalis in morte proximi quam propter amissionem ibboni utilis anime defuncti et utilitatis ecclesie, tunc peccat in dubie plus vel minus, sicut ille peccat gravius qui propter amissionem amoris quem habet ad Natural ries seculum dolet de morte propria. Et latet quod eon osse: by debemus secundum racionem superare impetum oanime naturalem, sicut est mihi verisimile quod mater domini mitigavit ex integro, et Christus non directe ploravit pro morte Lagari quem necessitavita, gloriam suam mori, eis doluit pro peccato humani generis, pro quo oportuit talia et tot pati ab Unde ex concilio Toletano iii divina sic scribitur Prohibet nos sanctus Apostolus dicens De dormientibus nolo vos contristari sicut et ceteri qui spem non habent. Et dominus Joh. XI non sevit Layarum mortuum, sed ad huius ite erumpnas ploravit e Sosuscitandum. Si autem potest hoc episcopus omnibus christianis prohibere, non moretur.
i. A quod aliquis. H. A et sicut 22. A B in marg. Nota de fletu Christi. 23. 24 A nunciavit ad gloriam. i. agere
26. Causa XIII q. I, cap. XXVIII.
583쪽
CAP. XXII. DE ECCLESIA. , S161 Ex istis colligo conclusionem triplicem mihi notabilem Prima uomodo ista sentencia est a prepositis . The clergy
populo predicanda, eo quod instruit eum in moribUs, ieach bout evacuat errorem fidei et precipitur ab ecclesia fieri. Quod si multiplicamus leges de sepulturis et eas solempnigamus atque pro porcionibus et substancia defuncti contendimus et illud cum aliis suffragiis defunctorum omittimus, quis dubitat quin Deus huius seculi usque ad infidelitatem ecavit oculos mentis 16 nostre Et cum in vigilia Pentecostes post communionem concinimus quod Deus per os omnium prophetarum docuit nos temporalia relinquere, et alibi cantantes oramus ut Deus doceat nos terrena despicere. quies certum est quod spiritus sanctusiue effugit cohabitare cum spiritu hominis sic affeccione temporalium deturpato Ad probandum autem si sumus huiusmodi, sollicitudines nostre cum actibus sequentibus iudicabunt. Nam pater spiritualis qui Ther must not
et providam faciendam pro Mortuis Plu Uam Ucra benesit ouis. temporalis commoda, manifestes demonstrat quod plus 4ma temporalia defuncti quam anime sue spirituales suffragium. Secunda conclusio Nullus a. Ali rites
ritus ecclesie ab eius capite approbatus de suffragiis burch gree
ab vel memoriis faciendis pro mortuis repugnat Sentencie supradicte. Patet ex hoc quod nulla veritas repugnat Veritati Procuret ergo homo, quantum prudenter sufficit, per se vel alium, remedium animarum purgatori, oblacionibus vel stipendiis 3 annalibus sacerdotum aut precibus sanctorUm, aut carorum elemosinis aut ieiunio cognatorum et secundum supra dictam mei sentenciam approbatur.
I. A in marg. Contra avariciam cleri. 'rima conclusio. 23. A in marg. Secunda conclusio. De variis ritibus approbatis in sufragii et memoriis mortuorum.
584쪽
Et hiis quatuor modis secundum iecretum beati 163 Gregorii, XIII m. I, ranimes defunctorum, contingit animabus in purgatorio suffragari ymmo ut sepe dixi per omnem vita vel operam meritoriam viatoris. Unde ritus quem approbat beatus bReagon sor Ambrosius in De Officiis, positus in conclusione
observances Predicta, plutam Um est laudandus. Uura, quit, alutercium diem, alii septimum diem, alii tricesimum, alii quadragesimum observare consueverunt in iociis mortuorum, quid doceat eccio consideremuS. De io functo quidem Iacob precipit Ioseph pueris suis ut sepelirent eum et sepelierunt sepultores Israel, et completi sunt quadraginta dies luctus, ut patet Genesisi'. Sed eciam in Deuteronomio capitulo ultimo, et Numeri XX scriptum est uia planxerunt ibslii Israel Moy sen triginta diebus et consummati
sunt dies luctus. Illi autem qui servant diem tercium respiciunt trinitatem vel triduum resurreccionis Christi qui autem observant septimum observant perpet Uam quietem anime, que est tercia cum copulacione cor roporis, quod est quatuor ex quibus autem constant septem; qui autem observant trigenarium considerant quomodo ex duobus quindenariis secundum corpus et animam ille constat, quindenarius autem resultat ex septenario patrum legis veteris et octonario legis di 5 nove Nam hos duos numeros quadam proprietate colunt specialiter isti patres. Qui autem observant quadrigenarium expectant fructum resurreccionis per mortem Christi qui totidem horis dicitur fuisse mortuus, licet arca triginta sex horas iacuit in sepulcro, o et sic de quinquagenario, centenario vel anniversario secundum racionem cui de voci populi est affecta.
b. A in marg. Ambrosius. 2. A B sepultores deest luctus ut patet Gen. L deest in decret. b. cap. ult et Num XX deest in decretali.
2. Decr. Sec pars Causa lII q. I, cap. XXII Animae defunctorum an cap. XXIV i ta alii.
585쪽
263 Omnes enim affectant suis mortuis beatitudinem circularem, ut notat Hostiensis in Summa ubi supra). v Tercia conclusio Dimissis istis ritibus foret pur 3 It wouldbe
ilandis animabus utilius populo superstite ante solli holt at
citudinem et operam ex integro ad virtutes Patet ex give 'ohese
hoc quod ista variacio rituum fuit omissa a Christo et suis apostolis; mmo recepit Matthei VIII ', et
Dimitte mortuos sepelire mortuos suos et in moribus sequi ipsum. Ista autem variaci introducit sectas et io Rildas et conseu uenter errores multiplices, mundialibus hiel bring in
in deliter opinantibus quod proporcionaliter habent causes a mis- ipsi suffragia singulariter a se ipsis et beatis in patria, sicut ipsi coniunguntur edere temporali, et sic credunt de suis mortuis quoad ipsa suffragia que im- i5 pendunt. Illud autem improbatum est hic et capitulo ultimo libri quinti. Omnes enim predestinati vivi vel mortui citra beatitudinem constituti participant suffragiis utriusque ecclesie preci se secundum quod digni sunt meritis quoad Deum. Tales ergo ligelo superfluunt et periculose seminant dogma falsum sepeque gignunt se dicionem in populo. Nec moveat 263 quod sepe bonum ex ipsis evenit, ' quia Deus non sineret dyabolos vel aliud nefandum collegium congregari, nisi exinde disponeret utilitatem ecclesie 1 provenire. Et sic dicitur de sepulcris et aliis construccionibus sumptuosis quod bonum exinde evenit, Ut puta, de voci confluencium sustentacio egenorum et multa bona similia malum ciam communius, Ut puta, distraccio et ocium sensus hominis dissoluti et 3o inordinata conglobacio tam temporalium quam clam personarum, et difficile foret iudicare quid istorum foret matri nostre utilius, si facta et dicta Christi et
3 marg. Tercia conclusio. Contra ritus supra positos. 7. Matth. VIII, 22: Sequere me et dimitte ... 3. B: fidere. I 6 A in marg. De solempni sepultura et sumptuosis sepulcris Aboveao3h ithout mari os reserence). R. preci se is pq 'i: e. 28. B eciam deest.
586쪽
JOHANNIS WYCLIF. CAP. XXII. apostolorum suorum non darent fidem de inutilitate , 63 vTheexample os fundamenti. Non enim est causa evidens: Si Symon,
cabeiis cannot Ummus Sacerdos Onstr Uxit Sibi et suis edificium
Christ. altum super sepulchrum eorum et mirabiliter Umptuosum ut patet I Macchab eorum XIII '), ergo bene, sicut est evidens Si Christus et eius apostoli illudo miserant, ergo bene nam regimen illorum sacerdotum fuit presagium destruccionis synagoge que fuit ecclesia Judeorum; et fundamentum aliud cum suis domesticis fuit indefectivum principium perpetue oecclesie christiane nichil ergo valet nobis fidelibus nisi de quanto fuerit undabile ex lege Christi; sed cum ex lege Christi et lege ecclesie patet quod observanci de quanto plus accedunt ad statum innocencie et minus intricantur cum mundo imitantes volunta ibtem Dei, direccius reponderantes in amore bonum
communi Us, patet quod observancia opposita ritui quem mundus in istis exigit est ipso melior. Unde ut tetigi talia memorialia post mortuos derelicta vel nocent eis vel minus eis proficiunt quam pur et ogandis pauperibus in gracia ampliori ymmo minusquam ceteris paribus eorum destruccio. Si enim tales mortui sunt resciti, tunc talia memorialia derelicta sunt fructus peccati sui in spiritum sanctum si sunt predestinati, tunc sunt fructus sue asseccionis pro di bprietari expurgande, et in dubie pauper decedens in maiori gracia, cum melius usus fuit temporalibus istis quibus verius dominatus est, plus participabit in purgatorio eorum fructu, dominio devoluto ab
utroque ad dominum, aput quem non potest esse oaccepcio personarum. Quomodo excusatur peccatum quo propter affeccionem mundialem vel affeccionem proprietariam carnalem ritus talis preponitur et modus saciendi ex proprietari vivencium, et bonum communius plus dilige iacium stulte postponitur 35
2 lam evidens B ergo omiserant deest B: regnum illorum fuit et ex deest in codd. 26. B expurgande, fuit deest.
587쪽
63 Restat consequenter tractare de indulgenciis et Indulge iace to
. . . . . . . . Sinners elongs
absolucionibus a pena et culpa, In quibus videtur to God lone. esse error apud simplices istam materiam ignorantes.
In primis ergo suppono significacionem quid nominis huius signi indulgencia. Est enim omnis indulge iacia actus indulgentis, ita quod indulgencia non sit aliud nisi habentem ad hoc potenciam indulgere, et est indulgere gratis concedere, operam dare sive remit tolere, et componitur de inde et algere quod est frigere vel mortificari), sicut est de commissis oblivioni traditis quoad expeticionem vindicte. Et sic loquitur scriptura udith VIII ', Indulgenciam domini cum lacrimis postulemus, et sic sumitur Isai XXVI 0 LXI' i5 et LXIlI'. Sic autem indulgere ieccatoribus est The canonisis
o 3 Deo proprium, sicut et peccata ' dimittere ut patet another ense:
capitulo ultimo quinti libri); sed ab istis sensibus punishment. extractus est terminus et baptizatus in sensum alium partim per doctores theologie et partim per cano roni Stas quandoque enim secundum eos con nota remis Sionem pene, ut secunda questione tercio capitulo Indulgencio, ut notat Archidiaconus, quod quandoque Signat active concessionem, ut dominus papa indulsit subdito hoc vel illud, id est, concessit; aliquando autem ab signat dispensa cionem, aliquando ius, ut notat Johannes, XXXIII ', . II R. Interfectores et aliquando accipitur pro remittere vel condonare, in De Peni-I A Cap. XXII. 2. A in marg. De indulgenciis Below o3hwithout mar o referen ce). 5. B signacionem. D. B in marg.: Quid est indulgencia 9. o. remittere componitur. 8. B: baptigatus deest. o. D convocat ' o. A Nota quid est indulgere vel indulgencia Supra vide. i. ut sec. q. III cap. Indulgencie. Recte: Sexti decretalium, lib. V tit. X, cap. III. b. 26. Johannes sic in codd. Legendum Nicolaus papa.
b. Cf. Hus, opp. to m. I, 7, ' Losertia, Hus . Wiclis, p. 2Ο9.2i. Sexti Decret. lib. V De Ponitenciis et Remissionibus, cap. III, Glossa. 26. Decr. Sec. pars, causa XXXIII, . I, cap. V.
588쪽
serve to re per Archidiaconum Unde omnes istas dulgencias
ta in limitations trahunt et limitant ad relatos ecclesie Unde statu
unt sibi pro regula quod solus papa potest dare
quoad locum et tempus indulge iacias generales, episcopi autem labent potestatem limitatam faciendi indulge iacias. Nam cum dedicant ecclesias, non extenditur eorum indulgencia ultra annum, eciam si a pluribus episcopis dedicetur. In aliis lautem ultra numerum quadraginta dierum non potest episcopus o indulgere, verumptamen episcopus confirmatus antequam sit sacerdos, sicut et legati non sacerdotes faciunt indulgencias, quia hec potestas magis eis ex iurisdiccione quam ex ordine. Inferiores autem ut abbates et presbiteri non possunt indulgencias talest, concedere publice ex auctoritate iurisdicionis, sed
private in foro peniten cie ut patet in De Penitenciis et Remissionibus, capitulo Indulgencic super vero conceduntur per Innocentem et Archidiaconum licet, inquit, restricta sit potestas de indulgenciis que sunt opublice, non tamen in foro penitenciali in quo sacerdos potest indulgere annos et dies dummodo discrete faciat et penitenciam iniunctam per Superiorem non remittat. So nitieii ii me Istis premissis restat Videre expressius quid sonat V m , t .ah verbum relati Remitto tibi tantum tempus indui ,36fg inuehim gerici pro peccatiS, et dicitur communiter quod γ έ ih oh virtute talis indulgenci per tantum tempus minusii me iti'p'u et paci eris in purgatorio. et hoc intelligi potest dupli- ' Υ citer, vel quod indulgencia habeat efficaciam tantam, quantam tantum temporis pro penitencia huius vi eoo quoad statum purgatorii, vel secundo quod de tanto
3. A in marg. Indulgencia in '' i 3 potestas At in
marg. addit convenit. 4. B: Inserentes autem. 4. B in marg. Potestas indulgendi est ex iurisdiccione et non ex ordine, ut hic patet. 22. A discreta. 24. A B in marg. Nola quid sonat B: hocin Remitto tibi tantum tempus indulgencie pro peccatis B: Remitto tibi tempuS.
589쪽
CAP. XXlll. DE ECCLESIA. 55idii,3 brevius paci eris Secundum enum pur atorii, et ista Thelai termean -
glosses est sentencie decretistarum tertinencior et by the decreti sis. dictis eorum conformior ut patet in De Penitenciis et Remissionibus; cap. Orto autem in verbo, sed quere quid sonat λα Sumitur autem fundamentum huius sentencie ex The opinion
ista maginacione fantastica Ponitur enim primo invention hic h
quod sunt supererogata merita sanctorum et speci a a store i
aliter Christi in celis infinita numero et valore, ultra meriis; loquam requiritur ad eorum beatitudinem, et omnia ista vocantur spiritualis thesaurus ecclesie in capite eius reconditus. b Ponitur secundo quod dominus papa, cum sit vi Nohat he store
carius Christi in terris habet ilenam potestatem an is a the
i distribuendi thesaurum illum idelibus, sed quod ope: libuerit plus vel minus, nec licet diffidere quin
potestas imperciendi ista spiritualia suffragia remaneat continue inexhausta, quia aliter deficeret Christus dando potestatem clavium suo vicario hic in terris. o ercio dicitur quod quando papa vel Silus episco G ibat lieni hepus dispensat subditis de isto thesauro, commutando ove a hare m
meritum beati loco meriti quo peccator mereretur gives an
remissionem peccati, tunc concedit indulge iaciam plus vel minus. Et ex isto fundamento dicuntur hii vendere peccata sua et isti emere eciam pro pecunia et seductus est populus de ambio impossibili et infundabili propter fastum et questum adquisibilem sacerdoti. Et isti sentencie videtur sanctum Thomam annUere, Super 3 Quarto Sentenciarum distinc cione Vicesima questione
indulge nce. i. B: Brevius paciens. 4. In verbo λὶ in codd. Arar in v. 6. A in marg. Fundamentum indulgenciarum Secundum communem opinionem. 9. A numero et Valere. II. B in marg. Spiritualis thesaurus eccleSie. 4. A in terra. 7. A remaneant.
4. Decret Greg. IX, lib. V tit. XXXVIII, cap. IV. o. Thom. Aq. Comment in lib. IV. Sent. Opp. tona. IX, pag. 374.
590쪽
CAP. XXIlI. Si. Thomas say tercia Ab omnibus, inquit, conceditur indulgencias di ,3 B
that indulge nce . . . . . . . I
are not impi aliquid alere, quia impium esset dicere quod ecclesia
tempora pe aliquid an faceret Sed quidam dicunt quod non
in purgatory. alent ad abSolvendum a reatu penes quam quis in =63q
purgatorii Secundum iudicium iei meretur sed , valent ad solvendum ab obligacione qua sacerdos obligavit penitentem ad penam aliquam et ad quam
eciam ordinatur ex canonum statutis. Sed hec opinio non videtur vera primo quia Si expreSSe contra privilegium Petro datum, ut quod in terra remitteret o
et in celo remitteretur, unde remissio que si quoad I forum ecclesie, alet clam quantum ad forum Dei. Item, eccleSi huiusmodi indulgenciam faciens magis:
dampniscaret quam adiuvaret, quit remitteret ad
graviore penaS, Scilicet purgatorii, absolvendo a peni ibtenciis iniunctis. Et manifestes patet deduc cio, eo quod iuxta opinionem indulgencia non facit ad remissionem in purgatorio, sed subducta indulgencia in pleno peniten cie faceret ad remissionem in purgatorio, quod foret infinitum restanc ius quam aliqua peni-2oten cie vie remissio. Ideo iuxta hanc viam omnis indulge iaci foret impeditiva fructus peniten cie et nociva, ideo prudenter dicunt canonis te quod propter indulgencias non est dimittenda iniuncta penitenciat indulgencias in codd. indulgencia Correxi. 2. B in marg.: Sentencia sancti Thome et Bonaventur super materia indulgenciarum hec est Concipiunt autem quod dominus papa ad Volum suum potest distribuere et impertiri viatoribus de peccatis saltem suis conterentibus merita Christi et suorum Sanctorum, que vocant opera Supererogala et thesaurum ecclesie, sic quod potest illa merita loco meritorum rudorum Sic ponere ad remissionem peccati rudi et quia illa merita excedunt omnem penam viantibus debitam, ideo habent efficaciam delendi omne peccatum et tollendi omnem penam debitam pro peccato magno Ergo et mirabilis est petentis sic dominus papa, qui potest hec merita aliter impertiri et gracia illorum peccata remittere, penas tollere et ea loco plurimorum aliorum commutare. Sed revera non video quomodo Sanctorum communio tantum dependet ex ape voto, cum magnam habuit illa communio efficaciam ante adinvencionem istius distribucionis aut imperticionis papalis reas- Sumpte. 4. A in marg. Opinio falsa B a reatu, solvendum deest. 6. B ab deest. 8. A in marg. Arguitur contra communem opinionem indulgenciarum. 6. B quod deduceio.