장음표시 사용
221쪽
tur in controiuersa non si incretiit igitur Socratis temporibus definiendi ratio, scd naturalium rerum scientia pene desi)t. Nam omne
udiu suum in ciuili scientia, hoc est in caphiosophia parte, quae de vita,& moribus est, Socrates collocauit is cnim primus extitit qui moralem philosophia a coelo inuexit, dignus sane qui hoc munere mortalibus communicato felicioribus fatis obiret hanc autem sentetiam ijsdem sere verbis habet in primo libro de prima philosophia. M. Tullius in Acade, micis haec de Socrate scripta reliquit Socrates, mihi videtur id quod constat intcr Omnes pri- , mus a rebus occultis,& ab ipsa natura inuolu- , is, in quibus omnes ante eum philosophi oc- cupati fuerant,auocauisse philosophiam, Mad usum comunem adduxisse, ut de virtutibus ac , viti)s,omninoq. de bonis, rcbus,&qnalis quae reret coelestia autem vel procul cise a nostrao cognitionc censens,vel si maxime cognita es sent, nihil tamen ad benὸ vivendum conferre. haec ille sed animaduertere opus cst Aristote lis rationem, quae contra Empedoclem aster tur hoc in loco, in extremo primo Metaphysicoru libro na dubitari alioquin posset, an si os forma est in symetria permistionis elementorum, sequatur etiam omnia alia membra formas esse in elementis permistis,non autem esca menta
222쪽
menta tantum interse compacta posset enim os peculiarem labere naturam, quae neque carari, neque neruo, neque arteriis accomodetur. quin si Aristotelis tractationes observemus, a liam apud cum viderimus ossium natura, alia sinii larium partium caeterarum sed dubitatio locum no habet, si consideremus candem esse omnium partium rationem, quod ad clementa pertinet, ex quibus confectas esse credimus. sic enim neque os a neruo, nec neruu a carne ullo pacto differt siquidem ex quatuor omnia
costant simplicibus corporibus,& quod ad lisc
pertinet eiusdem substantiae sunt atque naturae sic optime dicitur, si os forma est in clemetis illa vel illa ratione permistis, caro etia forma est,& neruus nam in iis quae eiusdem naturae sunt ab uno potest necessaria ad plura af ferri probatio quemadmodum in secundo de coelo probat Aristoteles a lunae corpore caetera sydera nulla volutatione agitari quippe culuna,quq eandem,atque alia speciem habet ii, Volutetur consentaneum est alia sydera hoc non agi motionis genere., δε ικτέον λ υτωρ. o Lν τι μενή, avryo του διχαρω τρυτο δε ετ , λα τα δε αναγκους. Φαναγκitio τε πεν
223쪽
XXIX. Icet quod modo dixi ita demor rare. d. ta animalibus iratio es huius gratia rei, sed eam propter hiis sci res necesse G. Ucessita s ver alias ita gnificativis res, cuiusgr tiafuturasit , haec haberi necesse sit alias ita, ut sic se habeant, apta .sua natura ita ni egredi
enim calorem, rursusq ingredi, cum in re obuia enitatu aerem . interlabi neeessarium es.sed cum aer exterior refrigerando retorquet ingre ssus, atque egresseis caloris interioris rei alicuius gratia agitur hic modus tractandies . cadidgenus do Irimae via, ratio attinet.baec eiusmodi sunt ea,quorum calisa accepisse operae precium esse duximus 'On satis sitit Aristoteli demonstras comm. se in rebus,quae natura sunt,& praesertim in animalibus,materiam,&finem physicum debere cognosce
224쪽
re,nisi etiam modum tradidisset qtio aut a sne, aut a materia uniuscuiusque rei reddatur Solo τι quamobre cum iis ad Empedoclem Democritum, Socratem pertinebant interpo seisi ci,ad ea, quae proxime demonstrabat, ora
tioncm hanc conuertit. Nam quod dictum est de materiae, de finis in qua luere apposita redditione, ita licere demonstrare: ut data esse Animalibus spirationem , neque iis omnibus, sed quae sanguineam naturam habent hanc autem csse reti igerationis,& refectionis causa omnibus quide in uniuersum,sed j magis, quae Lecundiora sunt sanguine,& calidiora haec autem si esse dcbet neces ario instrumentis opus es.,quae actionem hanc peragant haec pulinones uuat, quorum officiu est dilatatione, atque contradi ione spiritum trahere, Memittere, in qua vicissitudine tota animalis vita est. naeo usque vivimus quousque spiritum ducimus, ut dicit in libro de spirationes in quarto horum libro in quin & Hippocrates in libro de hominis natura vivum hominem circumscribit τον est igitur hoc in loco,& finis, materiae redditio sinis enim respirationis est refectionatiui caloris, aquo supposititia necessitate materia inscietur hac itaque ratione demonstran- dum cst in singulis, quas natura obit actionibu a
225쪽
bii, , in omnibus animalium membri, quae rissiaci aliquem natura fabricata est. 'uo niam necessitatis meminit, ne in hac ulla sit
adhuc ambiguitatis occasio,distinguit illud ne cessitatis genus , quod supposititium appella- mus ab eo quod libere, Dabsolute necessariui est hac enim significatione ignem dicimus in sublime ferri necessario, quod ita scilicet natui a comparatum habet,& sua ita postulat essen- tia . illa, si respiratio est pulmones esse necessat id, qui ad respirationem edendam sint opti me accommodati hanc itaque necessitateid exponit exemplo a re proposita non alieno. Nam calidum inquit,quod intra animal incluri sum est,necesse est,ut exeat ed quod ita eius natura fert,via, sursum feratur,xad cognata calida corpora loc idem si offendiis cogitur, ne vacuum relinquat locum, ingreditur etiam necessario, aer l. interlabitur hic enim modo exit, modo intrat hoc autona necessarium est,ed,qudd ita postulat aeris natura Calidum aut insit introclusum cu in frigus externi aeris incurrat in causa est,uis ingressus, egressus in animali officiatur hic aut ingrcssus, egressus alicuius rei gratia est, hoc est refrigerationis spiritus,& caloris innati desunt aut iis c in e cuso graeco codice,quae in antiquo aliquo exe-ylari inuenta fortasse Graa posuit locaristo
226쪽
166 comm m primum telis exemplum de necessario absoluto . quoi ita perplexu est, ut ad respirationem illud qui dem pertinere ignotum non sit, ad qualem au tem respirationis modum ignotissimu Ephe sius ad Platonis sententiam alludi putat fuiste
autem hac Platonis de respiratione sententia. acrem enim a naribus ad pulmones delabi, queexcalfaetu,& tenuem redditu per nares egredi conari, egrediente autem in aerem incurrere qui circa nares sit, cuius frigore desior euadat atque in actiorem locum sese recipiat, quam prius crat quoniam autem inane non si in rerum natura, sequi densatum aerem alterum aerem, qui locu impleat, in quo aer tim esset tenuuior extiterat sic respirationem conti nuefieri. quoniam manifesto haec sentcntia Platoncm non habet auctorem, mirum est,
ita lapsum csse doctum homine nisi dicamus Platonem quidem in Tymaeo alium respirationis modum docuisse, in dogmatis autem non scriptis hunc imodum reliquisse, qui a Platoni eis,quasi permanus ad posteriores peruenerit, quibus etiam sumpserit Ephesus quod qua-uis probabilitatem quadam habeat, tamen vel eo conuincitur , quodvi si haec esset no scripta Platonis opinio, eius tamen etiam meminisset Aristoteles in libro de Respiratione,cum eius, quae in Tymaeo est, mentionem habuerit sed
227쪽
victincti ac iit, haec de te spiratione opinio vi PIatonica hactenus non agnoscitur , quod ego
sciam, verbis autem Aristotclis accommoda tur quam optime . quanquam licet etiam existimare Platonis hoc in loco referri sententia, Quae in Tymaeo est, verba ita esse accommodanda, victus ctiam dictis non aduersentur. quae autem de respiratione ait, ut Ficinus tran- utilit, haec sunt. Sed vidcamus iterum quibus causis respiratio hunc in modum, quem nunc cernimus fuerit instituta . Cuius quidem rei talis erit consid cratio. Quoniam vacuum nus
quam est,quo quidquam coriim, quae perferuntur ingredi ucat: spiritus autem e nobis euo sal, cuiuis constat in vacuum quidem hunc spiritum non euolare, sed proximii sibi e sua sede depellere: dcpulsum rursus illum proximum sibi semper extrudere, ac secundum necessita tem huiusmodi, quidquid in sedem illam percutitur, atque impellitur, unde gressiis es halitus, ingressum illuc, replens t. halitii ipsum, subsequi id l. totum simul reuolutione qua , dam, qua nusquam sit vacuum, seri ex quibus, Platonis verbis clicitur respirationem O O- , Operos,&nares. Verum etiam per corporis meatus occultiores fieri. Cum enim statuat,
quod plerique philosophi non negabat, inane nussibi reperiri, dicit acrem, qui intra co
228쪽
piis est exeuntem pQ expirationem sic voco Viis ἐκπινο&υ aerciri alium,qui extra est, pro posscrchuc alium, illum alium, qui coactus alius impulit Onc, pc corporis meatus ingressus locum Occupat, in quo aer erat, qui expiratus
iam est hic aut ex calfactus aerem, qui in incatibus cst propellit,qui propulsus loco ccdit,a ue ita per meatus expiratio etiam sit. non mo autem qui propcllitur aer expiratur, sed etiam qui propellit.ut expiratione facta meatus cutis, ne detur inane mutua particularum aeris A pulsione, sequatur deinde per os inspiratio, ut in hunc modunis expiratio, Minipi ratio sat necessitate quadam coaeto aere loca vacua statim implere. Haec Platonis de Respiratione sententia cui no difficile meo iudicio Aristotelis verba accommodantur. Nam quando ait calidum exire necessario, cingredi. scndens' significat aerem, qui introclusus estiam calidum redditum exire,qui cum altu propellat, illum, quamuis nondum actu sit pote state tamen calidum ostendetem in cutem introgredi,ut inanem repleat locum quando autem ait calidi, quod intus est offendentis in externi acris frigus in resiluit,vi egrestiun fieri concise innuit, quod cum calidus aer exierit seu per meatus, leu per os, propellit alium frigidum actu. hoc enim significat per offendit.
229쪽
dit . qii mutua propulsione necessitate qua-dani continue facta expiratiost, Minspiratio . haec enim est ἄσοδο κώ νύξο ne sic probatum est Aristotelem ad Platonis sententiam alludere,queinadmodum opinatur etiam ' besius, sed ad eam, quae vere Platonis est, no ad eam, quam ille rescri quod Pinca haec interpretatio alicui non satisfacit, sequatur priorem, quam Ephesius Scaconicus amplexantur modo sciat Aristotelem respirationis modum innuere,quem aut nemo cxietcribus philosophis tradidi haut traditum quidem fortasse Aristotclis saeculo temporum iniuria posteris abstulit non enim que sola reserim tu veterusententiae extiterunt, sed mille aliae, quae variis casibus ad posteros non peruenerunt hactenus docuit Aristoteles viam, rationem, qua tractatio de Animalibus instituenda est f& de quibus sume laesausia sint,& quaenam hae sint: id quod in extremo contextu ponit breui enumeratione . sic priora, quae ad eruditi munus pertinent absoluit, absoluturus in sequentibus vae sunt reliqua. I Xμενο ε γένος ες δυο αφορας τουτομεν ου AD , si in ἀλωατον ἐνίων γo I seu Aacpoec μονή μία, τά νεμ περ -
230쪽
XXX. ni vero, qui enus in dua a secando dissereηlias accipiunt singulare quod quidem par tim non facile, partim nullo padio eri potest noenim desmi quorumina tantum sit disserentia, caetera autem superuacua sim t. Verbi gratia e
datum pes, spes, mitifidum his enim una, potissma es o minus,se pius de dici necesse erit.
Animalium tractatione non paraim negotii est viam. rationem luenire, qua singulas animatii spe - cics, Minuenire, Minuciatas posta 1is artificiose declarare .neque proicet inepta videretur Diuini Platonis Meilaodus, nisi totcsset ab Aristotcle conuicta rationibus, ut iam loco ccdcre coacta sit cratinim ut in caeteris
sciclijs, ita in Dialectica Plato fclicissime versatus, quam vel cd maxime laudat , qudd rem uniuersam potest in partes distribuere usque ad eam, quae pstrema partium est . Nam xiii Philaebo cani celabrat Mi Sophista, Min Pa .menide in Phaedro autem, in Politico a xime necessariam ostedit sine ova qui aliquid declarandum suscipiunt non mediocres erro-