장음표시 사용
231쪽
res comittere eitis aut e Politico verba, quoniam ad rem nostram faciunt, placiti appotiere sed contrarium huius faciunt: quae diuersa sunt minime distinguut Cum oporteat, ubi quis primum multorum percipit cominu nionem non prius desistere, quam dimentias omnes in ea, quae speciebus clauduntur inuexerit atque iterum quoties dissimilitudines plurimas in multitudine sciati t. aegre sentit, notri prius ab hac aspectus molestia desistere pos
quam Oacta, qua cognata sim intra cognationem unam, proprietatem i. concludens unius generis sentia vcstiat. a. ec ille . Aristote
les autem non damnat alle quid cin palliendi rationem, quippe quam notarum in scientis explicandis conferre existimauit, tum in ene 'ibus diuidcilis, tum in totis quibusdam rebus, tum in vocibus, tuae sua plerunque ambi uita in causa sunt, uti si mediocriter aberremus, scd non eam cile existi inauit, cui omnia subi ci sint. Nam ea praesertim diuidendi ratione, quae διχοτομία dicitur postremas animalii formas reperire longum esse putauit negoctu, maxime fallax imo penitus imi ossibile ait igitur il 'tri singulare accipiunt hi duas secado genus disterentias, aut Platone intelli mens, aut quod magis credo Speusippum, aeno
tem qui Platoni iccest rutin schola singu
232쪽
dios Comm .in primum lare autem ultimas vocat species animalium, propterea quod cum species sint minime genera esse post uni hoc Platonicorii institutum cum proposuisset partim ait non facile,partim impossibile esse ac primum quod difficile sit ostendit, deinde quod impossibile non simul
utrumque ut putat Leonicus prima autem ratio est, quam graece dicimus ντιπαράςασιν latine nonnulli vocant obsistentiam. Nam ut etiam tribuamus fieri posse,ut extremae sp cies,partitionc quae in duas differentias si inueniatur hoc tamen urgemur absurdo, quod cum cas differentias, qua speciem costituunt, quaerere necessserit,atque una tantum sit multaru rerum differentia,quae singulas res a steris differre faciat nos innumeras conglobare cogimur, si singulorum generum partitione usque ad extremum utimur. Nam si hominis
quaerimus speciem diuidendo generepc differentias sigillatim , sumemus primum animal, quod in pedatum,& in impcdatum partiemur. sic latine cum ara dicere liceat impedatu autem cum non sit homo pedatum iterum partiemur in bipes S multipes, multi pes autem cum non sit homo,bipes erit necessarid. bipes autem in fissipes, in non sissipes diuidetur Homo autem non est non fissipes, erit igitur
assipes sissipes autem iterum in multifidi,
233쪽
& palicis itum, si placuerit,duli lettir paucis dum no est homo erit itaque multis dum erit igitur homo Animal, pcdatum, bipes, sissipes inultis dum . in hac partitione, qua in Uentam hominis speciem sic opinamur, maZime peccatum est nam multis dum fatis est ad hominem constituendum ceterae differentiae superuacaneae δε quod primum in animalis diuisione impluin est multoties repetitum est.
nam in bipede est, Minissipede, in multifido bipes autem, quod secundo loco positum cst in sissipede, multifido fissipes in multifido ut primum quater ponatur:ter alterum:bis tertium ita sit, ut in quibusdam speciebus aut superuacanea ponamus, aut multoties ide in culcemus,quod maximum est in omni doctri na vitium, quemadmodum in libro ελε - χων docuit imo sane dupliciter peccatur ni ille error, hic comittitur quis enim ne sat satis esse multifidum,quod hominem a caeteris distercilicia reddat iam si hominem animal esse dicimus multifidum, genere,& cxtrema differentia defiannus,quod desinitionis genus Optimum est rursiis quando multiplicata diuision des cndimus, perspicuum est, quod in seprcino loco ponitur multoties reperi, quoutque ad extremum veniatur scd haec infe
hs declarabimus,4 si qua sunt, Mae dubita
234쪽
XXXI. AI bacgenus quodvis disi abi non debet: ι
ν exempli ratia aues aliae in hoc, aliae in illo diuisitonis meia bro collocentur quod edita ictbe diuisiones faciunt, quippe cu ita a vi auiualiacum aquatilibus constituatitur aliae in alio ponantvrgenere. sed ν nomen huic militudini aut illi piscis inditum est, sic aliaesunt, quae nomine vacante, ilia compo sanguid is, aut pers.lνtraque enim nomine,no caret quod si nihil ex ths,quaegenerisfocietate iungi tur disrahi debet
, frustra istaseorsum in drea spartes di incilio agi lari tur,cumseiungi,ac disi abist necesscisi ita diui
235쪽
De partibus Animalium. Ostia tuis sunt enim ex multipedibus alia in terre
re, alia in aquatiligenere ii Eciuida ratio hecis , luam ἔντασιν hoc est instantiam dicimitu, quasq/' 'probat diuisionis methodum ine piam esse, et minime accommoda fana inueniendis ultimis animalium formis 1 am non debct inquit quodvis genus distrahi a,ut pars in alio,pars in alio diuisionis memia laro statuatur genus autem accipimus non vi timam speciem, ut Ephesiuis existimat, scd e nus quidem, quod plures sub se continet spe 'cies, exuperatione tamen, Ddefcctu differentes, in quod quando deuentum sit debet physicus sistere quemadmodum facit Aristoteles in omnibus de Animalibus libris sed utcunque sit, speciei locum tenet thaud dubie, pene vi timae non debet igitur distrahi, ac dissipari,ut pars in una pars in altera partitionis disterentia seum gatur. Nam si aves, quae uno Venere comprehenduntur alie subterrestrium Merentia collocentur, aliae libaquatilium, quis negat distractum este auium cnus,& hac ratione fieri non posse,ut diuidendi ratione ultimas attingamus auium species sic igitur impossibilem rem aggreditur Plato, alij, qui metho-
A. ixi inquirunt animalium species
236쪽
liaec tota rationis vis, cuius antequam in contextu ponatur conclusio, verba quaedam interponantur, in quibus ait similitudini quorundam animalium nomen inditum, ut piscibus, ut auibusci quorundam etiam no esse positum , ut sanguineo,& non sanguineo generi.qus nosine causa posita sunt nam laec maxime valent ad improbadam platonicam diuisionem nam si in diuidendo animali differentias huiusce generis sumamus, quae non habent species uno nomine comprehensas, perspicuum est , nullam posse hac diuisione specierum fieri positionem nam si animal in sanguineu,& cxangue partierum, uoniam neque sanguineum, neque exangue species vllas sub se contiinent, i Pae uno nomine comprehenduntur sic enim species sunt sit, ut finem suum non assequa tur partitio quare impossibilis reddatur haec methodus. sica tertio libro huius operis depulinone loquens, este ait animalium genus, quod ei ocilio id est pauco sanguine fecudum
habet pulmonem,sed communi generis carere nomine: non ut auium genus,quod hoc nomino donatum est haec si ita declarentur locum
non habet Ephesi dubitatio, & facile soluitur. sequitur postea conclusio,quὀd si ut probaturnest;nulla animalia, quae uno genere comprChQ Hantur debent ita distrahi, ut in repugnatibus diffe-
237쪽
tisserentijs collocentur sequitur hanc partie'li ratione fallacem esse, quod proponit sibi, uillo pacto posse assequi hac enim ratione ad itimas species minime peruenitur. Nari ani ital diuiserimus impcdatum,S in impcdatum ursum pedatum in paucipes, multi pes,S in hoc genere statuamus in lectorum aliquod genus rursus s. animal diuidere coeperimus in aquatile,& terrestre in hunc errore incidemus manifesto, ut ni ultipes in duabus repugnanti bus differentiis statuamus quod si ita st qui pote est ultimas attingere animalium species e haec ratio est, qua impossibilem ostendit spe cierum inuentionem,si eam partiendo genere scrutabimur quod autem ait Γ γεγραμμεν-διωξεσεto hoc est conscripta diuitiones, quaerendum est, an Plato de ditiisionibus aliquid scripserit pr. etcr, ea quae inclaialogis scripta sunt an illa sint potius, quas a Spe utippo conscriptas testatur Diogenes . scripsisse enim ait
quod mihi consentaneum videtur. Quaquam ut ex Aristotele licet colligere secundo libro de ortu MInteritu Platonis re vera diuisiones sunt. Nam de luaxuo primis qualitatibus eo loco sermone habens, S quot sunt,4 quomo do coniugantur post Parmenidis di aliortinassententiam , Platoni adscribit in diuisionibus tria
238쪽
et Ia Comm inprimum tria statuisse rerum initia, paruuna, magnum, quod horum medium est quod cxtremorum esse μῖγ ια hoc est mistio Diuisiones autem. aut sophistam esse Alexander Aphrod sensit: Nam quae circunferebantur diuisiones Plato nis non esse aut non scripta Platonis dogma
ra, quae ipse descripsit Arist. id quod magis pla
cet Ioani Philopono in eius libri comentario.
239쪽
XXXII. PIliuatione item diuidere ita necesse est. quidem id factu quiseorsum in duosecant
at priuationi qua priuatio est,nulla es dissere; tia non enim fieri potes, species eius sit, quod non est velut impedat aut impennati, sicut per nati, pedati,disserentia autem uniuersalislpecies habeat necesse est. Nam nisi habea cur uniuersalibus potiti s adnumerari, quam tantariabus debeati sed quanquamsunt disserentis,quax niuersalesiit, Oecies habeant,ut pennatres, cum pennarum alia se abalia continua site peda
tuta etiam partim mitifidus es , partim bifidus quod in bisulcis animalibus patet partim contii nuus nullas ra diductus,qualis eorum est,quae solidam habentingui iis, tamen docile es veli eiusmodi disserentias, quorum pecies sunt di
θartire, ν quodvis animal contineam in i s, nec idem inplures veniat,ut pennatum O impennatum ambo enim haec in eodem Deciopossunt continer H formica,ut V teduli, siue Circindela: alia quaedam'trunque recipiunt. Em liaec ratio est, qua probat pia conire. tonicam illam in ditas differetias partitione, qua λχοτosii graece dicitur ineptissimam cste ad spe viva inuenicia das,in cognoscendas quocirca
240쪽
. 2 1ψ Comm. in primum haec et instantia est impossibile negoctu insit
mas na qui diti idendo genere duabus differentijs,species scrutatur, multas differetias in diuitione ponere Ogutur, quae priuationes sunt.
na si animal in sanguineum, S exangue partiamur, altera differentia sumpsissenos perspicua est, c priuatio est est enim ανωμον quod exangue dicimus is ενωμου hoc est sanguine pri-itatio quod si priuationis nulla possunt esse species est enim priuatio eius, quod es priuatio, quare neque etiam cst. sequitur sine ulla dubitatione diuisionis finem prscidi,ut ex ea nulla possit inucia iri species nam in ipsi ut aiunt impingit liminc. quare neque ulterius potcst progrcdi diffferentiam autem ait non esse priuationis, quia priuatio si aut accipies differcntiam pro specie, ut animaduertit Ephesus, quod mihi, o adco probatur aut hoc sensu intelligens non si e priuationis dicterentia, id est poli priuationem nullas alias esse posse
disterentias,quae priuantem disterentiam par t antur, quamobrem cum ulterius progredi noliccat ab incepta partitione desinere frustratos oportere aut etiam hac sententia. Nullam differentiam es h priuationis, hoc est nullam priuationem quia priuatio est differentiam se posse. quocunque autem modo intelligantur