장음표시 사용
281쪽
oc etiam loco confrimat bipartita ditiisionem non posse ultimas species costituere, litod vel inde manifestum esse ait, quod impossibi e est unam csh disterentiam Au καθεκα ον πιθετων, hoc est singularium, quae diuiduntur. Vltimas autem his verbis significare species putat Ephesius,propterea quod illae in singillaria dividantur, quasi dixisset ' do τακαθεκ αΓαβιπιυνμενων, idest corum, quae in in gularia diuiduntur . cuius placet sententia: vex orum in uersio non probatur. Nam dictione καθε caesos ultimas ut opinor species in telligit, quemadmodum superius ait, λαθε
in alias species dimidi possint, sed quod λαιζε hoc, si diuisione inuentae sint aut etiam p potestate in partitione di entiari; ipsa ditiis ionem pati ridentur utcunque sit unam negat exircinis formis esse differentiam, no cam quidem, quae essentiam declarat sed externam, ut appellant, accidentariam . accidentariam autem, externam differentiam unam si esse
perspicuum s . Nam non modo quod bipes est distat homo ab alijs animalibus: sed quod rectus incedat; quod loqui possit quod ciuili societate gaudeat:&alijshii iusce generis accidentibus Unam igitur non habent extremae species
282쪽
species differentiam, siue illam simplicem ponas,sive etiam coinplexam, complicata .hoc enim intelligit, dum ait sui e simplicia, sui co plexa accipiuntur . simplex autem differentia sumitur, quando una cum genere profertur,ut Animal bipes dixerit aliquis . complicata autem, si superiores disterentia posito genere coniungantur cum extrema, ut Animal pedatum bipes, aut multifidum fissipes nam pedatum, multifidum superiores differentie sunt, altera fissipede, alicia bipede . hoc enim inquit sibi vult continuatio differentiaris,quae per di- uitionem deducuntur. Nam quanquam multe complicatae differentiae sint, ainen quia unam speciem exircinam i sciunt, unum quid sunt: ut perinde sit xtremam ponere simpliciter, atque cum alijs csiiuncta . hoc enim est, quod vult tota illa disterentiarum scri es , ut scilicet lcum ad unam referantur,unum aliquid, ipsi sint quanquam vocabulo, seu παρα ci Ἀλεξιν extrema tantum differentia constituendae speciei vi praedita videatur, ceterae autem superii acane. Nam si quis dicat Animal multis
dum, fissipes: superflue videtur posuisse multifidunt, quod enim fissipes est, multifidum etiam intelligitur: hoc, quod ad verba pertinet na re apse cum fissipes a multifido proficiscatur,
atque ut ad speciem, quam constituunt, Vnum s in
283쪽
sunt, saportlacaneum nullo pacto cis hoc autem, quod ait hoc in loco:praeter extremam differentiam caeteras esse superuacaneas dixit, initio huiusce cotra Platonicos disputationis, in septimo Metaphysicorum libro utruque, autem locum ita poterimus intelligere: vocis prolatione praeter extremam differentia, alias superuacaneas esse videri quamquam ut men te comprehenduntur unitate quadam omnes, usque ad extremam speciem disterentiae con iuncta stat siue igitur unam extremam ponas
differentiam, siue cum alijs superioribus copulatam, sacri nullo pacto potest, ut specie consti tuend. vim ullam habeat quandoquidem novia singula species differetia, sed pluribus in ter sese discrepant. Nam si quis dicat eas disterentias, cluae duli sione ad extremam deducuntur plures esse, atque idcirco poste speciem ex tremam efficere, maxime labitur plures enim
inquit non sunt. Nam qui genere diuidendo deorsum progreditur particilis differentijs, in
extrema quidem venit differentiam, quae quOniam una est, unitate sua superiores omnes co nectit, ut omnes una differentia sint. qua uis hac differentiarum scri adcxtremam deueniatur, tamen non ad summam, ad eam, ius speciem constituat. Cum enim una di isterentia no
284쪽
αue Comm. in primum a bipartita sectio unam tanthim inferat dis ferentiam, siue simplicem, siue diunci ana, extrema speciem nequeat efficere . hoc autem illustrat exemplo: sit enim homo, qui diuiditur. diuidi autem hominem eo sensu accipicdum cst,quo ultimas species διαρετά csse declara
Di. iiii quo diuidendo sumitur Animal, quod in pedatum, in impedatum distribuitur:deinde pedatum in multipes, bipes bipes in multifidum fissipes . ex his disterentiis si quis
Unam extremam cum genere collangendo,aut etiam totam seriem di iterentiarum connectendo,ut Animal,pedatu,bipes,sissipes, dicat ho minis se speciem bipartita diuisione inuenisse: non mediocriter aberrat non enim homo sissipedis tantum habet differentiam;sed etia plures alias, quae cum bipartita diuisione inueniri non possint: illa enim nam tantum extrema
ducit differentiam: perspicuum est bipartitam illam diuisionem nihil posse in ultimis specie bus colligendis, eo quod pluribus vltima species constant differentijs,quas una non potest inferre diuisio .ex his,quae posita sunt,illud ad notandum est,hoc fuisse Platonis dogma singulis diuisionibus bipartitis, singulas ctiam extremas species colligi; ut ex hoc perspicuum sit Aristotelem non damnare diuisionem, quam suptimo Metaphysicorum libro, secundo
285쪽
Posteriorum Analyticorum in praedicatas, qtiae rei naturam explicant,inueniendis iudicat ne
ees ariam, sed genus illud diuisionis ita angu- stum, quod graece διχοτομίαν dicimus quod I. omnibus speciebus inueniendis, ac colligc disi iudicabatur aptissimum. sane magna est ut opinor differentia nocte primum quaestione illam, quae an sit res explicat,deinde partitione aliqua inuentis differenti)s,extremam differentiam, quae ad es entiam pertinet, cum generet in desinitione collocares atque aggredi incilla specie cognitione diuidendum genus bipartita feci ione, in qua aut extremam positam differentiam accidentalem, aut etiam omneS ac cumulatas speciem aliquam ultimam putes costi lucre illud enim verum est,& natura rerum
accommodatum hoc autem in natura rerum
recedit,in maxime fallit incautos. Nam cum rerum Omnium unitas a forma etiam una pro sciscatur, siquis in definitione hominis unam disterentiam ponat,quae forma eius est,& cssentia, nihil peccat nam praeter formam nullam habet eius generis homo disterentiam Cotra autem si dum extremas aliquas quaerimus disterentias, ut ab Anini alium membris, moribus, asi cotibus,actionibus: 'nam dissercntiam asse
ximus,ut hac speciem aliqua effici arbitremur :axime fallimur non cnim hac sola, sed etia
286쪽
,so Comm. in primum pluribus ali; accidentarijs differentiis species
illa, quam constitutam arbitramur,ab alijs di screpat his ita positis pugnantia, cluam in Aristotele animaduertit Ephesius, quam l. pensi tandam posteris reliquit Leonicus euitatur ut opinor facile in septimo Metaphysicorum libro quaestionem arduam de rei, quae definienda suscipitur natura, discutit Aristoteles post
multas autem rationes, quas de unitate rei definitae attulit,haec habet verba A δὴ ταυτα 2τωρ
quibus verbis aperte demonstrat indefinitione extremam differentiam esse, quae rei essentia est superiores autem is superuacaneas quae sciitentia nostrae huic non aduersatur, in qua statuit unam extremam fatis non esse , sed phires alias affercitas, ipsas extremas aduersaretur aute alioquin, si dixisset species ab una differentia extrema tantum constitui sed quoniam hoc etiam sentit Aristoteles, Meo in loco tacite intelligit, non est dicendum quaestio nem illam definire Platonicorum sequentem placita nam cum in js libris sit, qui omnium sunt exquisitissimi,absurdum est, eam praeser
tim qua stione,quae ad essentiavi quid est pertinet, in qua potissimu primus philosophus est
287쪽
occupatus,ita soluere sed hoc in loco de accidentari)s,4 extremis disterentiis loqui: in Metaphysicis autem, de forma, Messentia, quam una tantum differentia significat . illo sensu si sumimus, falsum est unam differentiai in specie est e. hoc altero ita verum est, ut aliter dicere falsissimum sit xsane ita postulat subieci amateria na in ijs libris de essentia,& de quid litate quam appellant, loquitur,quam unam csse necesse est in his autem quoniam de Animalium partibus cs agendum,a quarum disi creta tia specierum se initur plurimarum distin Dior Platonici una disterentia,aut a membris sunt pta,aut ab alijs huiusce generis fleetibus spe cies4 constitui, de distingui opinabantur, n6
iniuria ait, non unam esse sp cciebus disserentiam, sed plures, externas,ut dixi,quatenus huic materia conuenit,intelligens disterentias neque dicat aliquis Aris otele septimo Metaphysicorum exempla afferre bipedis,sissipedis, pedati, alia, qua hoc etiam in loco ponit. Nam exempli loco nihil refert, quid illud sit, quod
ponitur, siue verti, siue falsum sit imo haec est Aristotclis consuetudo raro cxemplis rem illustrare, quae suis dogmatis,4 vcritati sint cossentanea atque haec in praesentia dixisse satis fuerit Gagae autem translatio, quoniam Ephesia eapositionem sequitur, ubi mihi cum eo non con-
288쪽
a conuenit,ita corrigenda est. Quod autem sic in ri non potest, ut plures hae differetiae sint, per spicuum est . probat autem Aristoteles hoc in loco, pliires,quae ad unam finiunt,differentiasphircs non esse non autem quod bipartita ditiis one plures extremae disterenti e non habeatur, ut GaIa innuere videtur,dcit Ephesius exponit, quem ilic sequitur.
Edqi re quispiam cur principio bomines Onon complectendo appellarint nomine viro. generis, quod besto tum aquatiles, tum olu
289쪽
cres contineret sunt enim nonulli assectus tum, his, tum caeteris animalibus omnibu's communes. eruntamen recte adhuuc modum definitum di
sinctum . est genera enim quaecunque excessu inter se Gerunt, O plus , minus e recipiunt, hi cunisubiecita sunt generi.quae autem propo tionem recipiunt M seorsum positasunt verbitratia auis disser ab aue,aut δὴuδd magis habeat quidquam aut superantiae ratione Aues enim alia penna sunt .ngior aliae breuiore piasces mer proportione ab auibus disserunt quod enim penna in auibus est, hoc idem squama in piscibus habetur. Verum id facere in omnibus no facile est magna ei tim pars animalium eadem assecta estproportione. Nile sit haec orta tibilatio' laeret comm.
aliquis oritur autem ab ea desinitione, quae pauid ante statuta est: sumenda esse in Animalium tractatione genera statim,ut vulgus appellat, Miudiacat: cu bipartita diuisione singulas species ex quirere obscurum sit,3 impossibile quoniam igitur primi vocabulorum auctores Anini alia, qua membris conueniunt uno genere comprehenderunt,quamquam excessu quodam,& defcctu discrepant , ut Aulum genus, quod Cycnum, coruum, aquilam,continet quae intersiq
290쪽
rostro, pennarum magnitudine,colore ac pedi bus di erunt, us cxccisus,& defcctus est distercntia cum Inter Animalia, quae diuersis generibus comprchenduntur, aliqua sint astellio nes similes quaeri posset cur duo genera superiori aliquo genere non sunt complexi, ut piscium, ciuium genera, quae cum pluribus intcr se differant,habent tamen xquibus conuenire videantur haec itaque quaestio est, cuius nexus cum superioribus est apertissimus. ex
quo etiam potest colligi fuisse longe aliam sentetiam in ijs verbis, in quibus Aristoteles quid sentiat de Animalium generibus inueniendis explicabat, quam putarint Ephesius, MLeonicus quaeret inquit aliquis cur homines c5munes liquidem & vulgares,qui sensu ducti phiribus rebus couenienterposuere nomina, supra duo genera no genere posito hoc enim significat ε. νοθεν, quod Theodorus vertit principio non sunt complexi duo genera aquatiliu, volucrium Animalium rationem autem ponit, cum ait esse astectus tum his sum caeteris Aramaalibus communes . Nam si Auc uno genere continentur, quoniam partibus, Mastaetibus intc se conueniunt,nihil impedit, quin pisces,& aues,cii pluribus conueniant sub uno