장음표시 사용
101쪽
L De clausura Sanctimo; ialium
dc 18.Vasq. I. 2. disput. I 61. num. Ios. institueretur eiusmodi aliqua Reli-& IO6. Caietan. 2. a. quae ih. 88. art. :lgio , uti reuera institui pollet,quam- ver fled non haec opinio. Basil .poni. uis id minime expedire iudicaueri:
lib. . de matrim. cap. I i.& χχ. Suar. Ecclesia : Reueratcncrentur eiusmotrach. I. de Religione lib. 2. cap.r .ldi religiosae clausura, sicut ipsae pro-Neque iam dusitare licet post: Ex- scissae fodie tenentur : quia ista vota traiiag. Gregorij XIII. A cenden-iaequivalem professioni, praeterquam te Domino. Si igitur ciusmodi ali- circa quosdam effectus , qui et lan- qua Rel igio Sanctimonialium insti- tialiter in sola professione includun- tueretur , an illae obitringerenturitur ; in aliis autem omnibus , qui praeceptis clausurae : quia non sunt conueniunt Religioni , aut pro se . neque tacite, neque expresse prose . sioni, quatenus constituit formali --. Verum cum emiserint substan- ter & elsentialiter Religiosum, contialia vora Religionis , veraeque Re- uenit cum his votis substantialibus,ligiosae sint & in congregatione Re-lquae aeque estentialiter & proprieligio a vivant: & omnia , quae sua-IReligiosum constituunt. serunt summis Pontificibus imperate clausuram Sanctimonialium mona-IC.oNfECTARIUM X. steriis , valeant, hoc loco, videntur omnino illas etiam suis constitutio--no itia Sanctimoniales
nibus comprehedere voluisse. Quod clausura obligentur 'fi Bonifac. aliique Pontifices de olis professis in suis constitutioitibus me-io Espondeo non obligari : ita I T.
minerint , id factum est : quia L Azor. rom. I. lib. I 3. cap. 8. q. I. agebant de Sanctimonialibus Reli- Nauar.comm. .de Regular.num.Α , giosis, cuiusmodi id temporis erant, Zerola in praxi Episcopal. Verb.MO- hodiEque sunt solae professae, quid- niales ad I . quae sit. dub. 3. Suarra quid antiquioribus temporibus usur- trach.8. de Resig.lib. I . cap. 8. num. I 6. parum fuerit, qua de re diximus lo- Sanchra lib. 6. in Decalog. cap. I s.co citat. Et licet hodie ex Extrauag.imam. I 6. & ali; communiter : quia Gregor. XIII. ci Qui in Societate'leges de clausura agunt de prosessis Iesii post biennium nouitiatus vota tacite vel expressc , quibus verbis substantialia Religionis etsi simpli- non comprehendunt lar Nouitiae.Vncia , & non lemnia emiserunt, sint de etiam sapienter aduertit SuareΣ. vere Religiosi, quamuis non pro L Nouitiam per cgressum e monastest. In nullis tamen Sanctimonia- rio cum licentia Abbatissae , vel Su-lium regulis, aut congregationibuslperiorum ordinis non desinere elle concessum est , vr solis votis fimpli-inouitiam ,. neque nouitiatum inter- cibus contentae sint , dc Religiosae rumpit : quia semper remanet unio constituantur : quare de citis modiicum Religione , & permanentia in
Monialibus sola vota substantialia i illa quo ad gradum illum Nouitiae,
Religionis emittentibus , & tameniquod non fit, quando egreditur sine non lemniter profitentibus frustra licentia : quia hinc recedit ab obe egillent Pontifices , dum legem desilientia & unione cum illo monaste-
clausium tulerunt , cum nullae eitil-irio , quod deterir: neque aut . Iaa- modi hodie reperiantur , si tamen tura rei, aut ex tute communi habe
102쪽
mus Abbatissam non polle dare eiusmodi licentiam;aut continuationem clausurae elle de substantia nouiti rus : Quo etiam pertinet responso congregationis Cardinalium, Nouitiam , quae de facultate Superiorum morbi curandi causa , egreditur e monasterio cum habitu , qui illi fuit praescriptus , ubi convalucrit, posse& ad habitum & ad professionem
recipi , nempe eo modo , atque sintra monasterium peregisset suum nouitiatum. Si enim interruptus fuit , & nouus annus inchoandus sit , ut quid erat opus declaratione, ut denuo ad habitum & nouitiatum, eoque per annum iterum continuaro ad professionem admitteretur. Et denique nouitiatum posse magna ex parte peragi extra monasterium iam olim consulte pluribus ostendimus, de sapientissime Nauar. quem ob librorum inopiam, & temporis angustias adire non potueramus , illud idem respondis te consL 32. oe Regularib. comperimus. Quod iterum disquisit. seq. cap.2. probabimuS
Monialis faciendo professionem ha beat animum non se obligandi ad clausuram, obIigati nihilominus,uti
docuit Bonaci . quaest. I. de clausura punct.2. num.1. quia elusinodi obligatio non pendet ii voluntate cuiusque , sed i lege Ecclesiastica illam imperante : quare qui suscipit stati imaliquori , obligatur legibus , quas superior illi statui posuit.
Secundo Monialis , quae ea coH-ditione profiteretur, ut nollet suam professionem valere , nisi cum immunitate ab obligatione clausurae, invalide omnino profiteretur, quia apponeret conditionem , quam se uare non pollet , ad quam tamen potuit libere suam voluntatem restringere: in foro tamen externo ea Conditio, utpote linpossibilis habererim pro non adiecta, starcique krtassis professio. Qua de re in nostra scientia Canonica I. pari. lib. 6. ubi de voluntario conditionato.
.ibus personis probibeatur ingressu in mona Ieria
San Amonialium. EIusinodi prosessionem nullam &irritam fore consent Miranda de sacris Monialibus quaest. I. MIM.Le-
de alij, quos refert iu sequitur Tamburin. disput. 18. de iure Abbatissar. quaest.1. Quia Pius V. in Extranag Decora nent.trι., clusi nodi pro sessiones irritavit. Verum nihil tale mihi apparet illam Pij constitutionem lesenti. Itaque duo mihi dicenda vid ur : primum est, licet
NI x t M v s initio huiusce dis
quisitionis clausuram Regulat rem prohibere Monialibus egressiime suis monastellis dc personis ex ternis ingressum ad eadem monast l rra. Et cap. seperiori vidimus, an omnibus. S inimonialibus imposii ta sit lex non exeundi e suo monasterio , modo qtuernnus, an omni bus externis prohibitus fit in ruon
steria illarum ingressiis. s. L
103쪽
O Mnibus omnino personis externis prohibitus est ingrestus ad monasteria Monialium.
Expositio m confirmatio Propositioms.
HAEc propositio explicata,Arimb
f. 3. ubi suis ostendimus antiquo iure solis viris interdictum este ingressit monasterioru eiusmodi, praeterquam Clericis ad diuina officia celebranda , uti ex antiquis canonibus eo loco retulimus. Nouo vero iure Bonifac.Concit. Trident. Pij V.& Gregor. XIII. docuimus omnibus omnino personis honestis de in-houestis, cuiuscumque sexus , aetatis , & conditionis fuerint , factam esse hanc prohibitionem, nisi ad id llicentiam obtinuerint, de qua dicemus cap. proximo : modo attendimus duntaxat personas,quae adstringuntur hac lege, dicimusque legem illam uniuersalem esse quoad personas , & omnes omnino complecti siue viros, siue Reminas,siue Iaicos, siue Clericos, Monachos, Episc pos: quia verba legis stat uniuersi lissima. Bonifac. quidem ait: Nulti aliquasem inhonesta persona , nec etiam banena ingressus, vel acces
pateat. Trident.ver5 cap.saltanfreta di intra septa monacter, nemim Iia adi , cuiuscunque genem aut bonH-ιmnis Gemia ς vel aetatio fuerit. Quae verba neminem excipere Vide , eo que neque nos aliquem excipere possumus. Quia uti obseruauit Nauar.
eomment. . de Regularidi num. s'. voces uniuersales nugi , nemim omnes comprehendunt, maximc cum Trident. illam particulam ad quam-ciunque condition sexum dc aetatem extendat. Itaque vides etiam
foeminas & puellas ab hoc ingressis prohiberi, quod amplius cons ibit ex sequeinibus dubiis. Neque sine antiquitatis exemplo existit haec seuerior disciplina; nam etiain Caesarius prohibet mulieribus ingressum in monasteria suarum Montalium. numer. 37. Regulae. Matronae etiam saeculares , vel puellae, seu reliquae mulieres, adhuc in habitu laico, similiter introircprohibeantur.
f. ' II. Consectaria ex doctrina mutiauersali tradita.
l An Reges se Regina, eorumquest, essilia possint ingredi
dentinum sua lege. mprehendit personas cuiuscumque generis,3e conditionis, ideoque Bonac. p. . de clausura pari. I. num. q. id probabile existimat. rQuia tamen supremae istae dignitates nunquam verbis generalibus legis comprehenduntur . Disi aliqua particula aut nota exprimantur, uti sustus diximus in prima parie nostrae lesentiae Canonicae , neque hac
lege Τridentini contineri diei pos-star, maxime cum Concilium alibi, dum vult sua lege Reges, ac Reginas
104쪽
Di uisitio L. Cap. IV. s. I L.
Reginas obligari , id aperte signifi-eet, quod hoc loco non secit. Itaque eius decretum secundum regulas iuris communis explicare poli unam,&debemus. Quod amplius confirmatur ex constitutione Gregorij XIII. Vbi gratι a. Reuocat enim omnes
gratias & priuilegia facta quoad istu
ingressum cuiuscumque conditionis Ec itatus personis, etiam si Comitis. sis Marchionis se & Ducillae fuerint: quae particula etiam ampliatiua, satis ostendit alias personas vitioris dignitatis , si quae sint eiusmodi prohibitione non comprehcndi. Itaque censet Emman .Rodriq. tom. I.quast.68. ait. I. sancti. lib. s. in Decalog. c. I 6. Mum . . rdinand. a Castro trach. I 6.dilputat. . punct. o. g. I. de ipsarum autem Reginarum comitatu dicam inferius
FVne trices obligari lege uniueI
sali prohibente ingrestum in monasteria virorum tradui Sanch. lib.6. in Decalog. cap. IT. num. T. Manuel
Rodriq. in Exposit. constitui. Pii V.
num. . nili aliquae priuatae constitutiones i permittanr. Primum probant , quia uniuersim id prohibuit Pius V. in motu proprio Regularium Persona um, cie quo χ.disquilit. dicam & conscinauit deinde Grsi xor. XIII. Secundum vere, quia Idem Gregor. rogatus , an per has constitutiones derogetur regulae Mixum rum 'ermittenti ingre lium fix-
minis stirpis regiae do iundatricibus3 Respondit non derogari , quae erit eadem ratio, ubi in aliqua Religione similis erit resuta : quia Gregor. hae sua declaratione non indullit
quidpiam Minimis , sed quod lege
Philtificia cotinetur explicauit.Quod idem omnine, dicent de sundatricibus monasteriorum Moniali u. Nam in ii lem constitutionibus prohibetur ingressus foeminis in uniuertum cuiuscumque conditionis in monasteria, tum Montalium , tum virorum , in qua verborum uniuersitate dicerent aeque comprehendi fundatrices Montalium atque Religioserum. Et quod Gregor. declarauit per has uniuersales constitutiones pontificias,non derogari priuatarum Religionum , ut Minimo iura regulis , quae sundatricibus illum ingressum permittunt, ad monasteria M nialium extendi poterit ex identitate rationis. Cur enim gcnerali prohibitione ingrediendi monasteria, tum MOnialium,ium Religiosorum comprehcdentur potius sentatrices m nasteriorum Montalium, quam minnast criorum virorum. Cum plura omnino sint incommoda in ingrellii illo fundatricum in monastetia viroru,quam Sanctimoniasium Quidni si regula potest hoc permitterelandatricibus virorum ineque illis derogatur per constitutiones pontificias uniuersales & rum uersalitri prohibentes hunc ingressum nouinis ita declarante Gregorio: quidni, inquam, priuata regula Monialium similem ingressium suis fondatricibus non poterit permittere ὶ Et cur di mus constitutiones pontificias illis regulis derogaret Cur enim in tius verba uniuersalia prohibentia omnibus seminis ingrellum in in nasteria Monialium comprehenduntiandatrices, quam eadem verba Re neralia illum ingressum vetantia De Κ x min
105쪽
minis omnibus in monasteria virorum Et sane ipse Gregorta III. inconstitui. ubi gratia .dc Paul.V. in simili constitui. Monialium flatus. 6c Urbanus VIII.constit. Sacrosantium, dum reuocat omnes facultates factasuibuscumque foeminis a Sede apo-olica ingrediendi monasteria Monialium, de quibus dicemus capite proximo, etiamsi Comitissas , Marchionissas, & Ducissas nominent: nusquam tamen ipsi, sicut neque alij Pontifices fundatricum meminere , sicut neque etiam Reginarum. Qua de causa tum Reginas,tum fundatrices non comprehendi in sit nilibus constitutionibus circa ingressum in monasteria virorum declar uit, uti iam sepius monuimus , ipse Gregorius. Rationem optimam red- digit Ferdinand. a Caltro tract. I 6.
disput. . punct 8. num. . Quia sicut Reginae ob supremam illam dignitatem excluduntur i generali illa prohibitione ,.ι fortiori,inquit Jumdatrices er patrona ob earum qualitatem arctιius monasteria deuincien . rem excludi debent, qua etiam male
omui o censentur extranea monaste
riys, quorum patrona sunt. Itaque censet Ferdinand .probabile esse fi datrices in monasteria virorum inredi poste: quod potiori iure dicenum mihi videtur cie ingrcitu in m nasteria Monialium, quem nusquam
prohibitum fuisse fundatricibus legeramus, sicut neque Regiae stirpis
foeminis, quas in illa verborum uniuersalitate minime contineri censent Doctores. Et sane Iuspationatus est valde priuilegiatum in iure, & fundatrices sunt quasi Dominae suorum
monasteriorum : quare non debuerunt eiusmodi generalitate comprehendi, neque id iure fieri potuit linealiqua ingrati animi nota. His acce dit pluribus in locis consuetudo, qu1m existimatim rationisilem elle. Addo non videri contractum illum, quo sibi fundatrices in iandatione reseruant ius ingrediendi in mona steria , quae sundant, ex eo capite
iniquum, aut contra ius commune:
quare & in illo poterunt apponi illae
conditiones, & cum illis ci ordinariis approbari, ac confirmari,scruan d.rque erunt eiusmodi conditiones, ubi appositae fuerint. Loquimur tamen in hoc consectario de ingrestudumtaxat non de commoratione,& liabitatione etiam ad pauciores dies, nam ad illam existimo necellariam este omnino licetiam. An vero ea fundationis ratio sit causa sessiciens concedendi licentiam illam commorandi habitandique in monasteriis istis inquiram.
An Monialis possit ingredi alie
num monasterium 'MOnialem seo egressam monasterio, ubi ipsi occurrit aliud monasterium Montalium , siue eiusdem ordinis & habitus, sue diuersi,
existimauit Liamas in methodo curationis in appendice in 3. II .sub D. ingredi polle: quia tunc seruat clausuram eo modo , quo potest. Neque existimandum est, Pontificem eiusmodi ingrellum honestati omninoe conuenientem prohibuis te. Ferdinand. et Castro Palao tract. λ. disp. puncti ID. 9. I. existimat elusinodi Monialem nullum monasterium sue eiuslem, siue alterius ordinis ingredi polle absque licentia Superioris: quia reuera extranea est respectu illius monasterij ,in quo non est prosella : s tamen nullum sit in eo oppido commodum de honestu hospitiums
106쪽
Disi uisitio. L. Cap. IV. s. II. 77
tiuin , locum este licentiae quam negare non debebit superior. verius existimat Sanchre lib.6. in Decalog.
p. I 6. num. IO. Bonac. quaest. . ae clausura punct. i. num. 3. de Pe irinis
de priuileg. Regul. in constitui. 6.Pij V. num. 26. quaestione 6. aliique Moniales ingredi posse monasteria eiusdem ordinis, de habitus absque noua Superioris licentia , de ab Abbatissa admitti polle , siue hospiti j causa , dum ipsa iter agit: siue quia
sanitatis causa manens in aliqua domo vicina eiusmodi monasterio illud inuisere salutandi, aut recreandi animo velit; quia reuera eiusmodi Monialis extraMea non est, ac proinde in rigore iuris non comprehenditur lege prohibente ingressum per-sbilis extraneis. In diuersi autem ordinis monasterium ingredi non potest sine licentia Superioris: quam omnino dare dc t,quado in eo loco non est aut honestum,aiit commoduhospitium, in quo pernoctare possit, aut in illud admitti non potest:cu &Religiola charitas, de status Montalis dignitas eam licentiam a superi re iure postuletit. Quod si illud monasterium animi tantum recreandi gratia , aut videndi aut salutandi,aut
cognatae alicuius inuisendae gratia, aliaque leui de causa adire velit,non erit ea iusta,& sufficiens ad obtinendam licentiam, quam superior omnino negare debebit, sicuti eam negaret aliis personis extraneis illam simili de causa petentibus.
tionis non prohibentur ingressu monasteriorum. II a docent vulgo Nauar. comm . q. de Regia num. 19. dc in sum .
Corduba lib. t .summ.quaest.6 . Azor. t . I. lib. I . cap. 8. quaest s. Henriq. lib. . qui est de poenitent. Cap. I. num. 2. in comm. liti. M. 6c lib. I s.
de excommvn. Cap. 62. num. . in comm . liti. S. Man. ROdriq. tom. I.
qq. Regular. quaest. 6. art. I. Terolain praxi veri Montales ad 8. q. Sorbus in priuilegia mendicantium ver. Ingrelius in monasteria Monialium.
In annotatio. num. 2. Barbosa de potestate Episcopi allegat. I 2.num. L. Suar. tract.8. de Religios. lib. I. c. Io. num. 2. Sanchez lib.6. cap. I 6.num. s. Bonacin. quaest. q. de claus punct. r. num. F .Mirand. de Monia lib.quaest.2.
num. 24. Riccius in praxi decis .6 8. Ferdinand. a Castro Palao traist. I 6. dissut. . punct. Io. f. I. Ratio perspicua est : quia infantes ea aetate
lunt incapaces legis oc praecepti: quod tamen primδ , de per se fertiaci
in ingredientes monasteria, non au- item in admittentes nisi indirecte de secundarib : ait enim Concilium ne-.mini ingredi liceat. Et nusquam ne-ique in Trid. neque in constitutionibus pontificiis illa prohibitio fit,nisii
ingredientibus , & non cooperanti .
bus ad illum ingressum nisi in constitutione Gregorij XIII. per quam reuocantur licentiae omnes ab Apostolica sede concessae hac in parie.& variis poenis subiiciantur , quil praetextu ei inodi facultatum ingrediuntur monasteria Mortisium quae etiam easdem poenaS incurrunt. dum illos admittere praesumunt, ubi non agitur nisi de admissione illρ-rum, qui suis facultatibus utebantur, Vnde colligit Suar. cum in aliis om- nibus constitutionibus prohibent inbus ingressum in monasteria Monialium nulla fiat specialis prohibitio K 3 admit
107쪽
admittendi , ea lege non obligari Moniales; nisi quatenus coopera I rut eiulinodi ingressiti prohibito, ac proinde malae actioni , ipsae quoque peccant. Quare quoties ingre
ius non erit malus , quia non est prohibitus . neque cooperatio ad illum ingressum culea omnino carentem , & non Prohibitum mala crit. Et quoties pronibitio non cadet directe in ingredientes , non cadet etiam indirecte & consequenter in admittentes : Quod ex ipsis terminis pater.
CONfECTA IVM V. Ioniales, amentes o seruos in monacteria in sua admittentes peccμνt. ITa affirmant superius laudati Doctores , qui tamen non satis consentiunt in assignando discrimine
inter infantes vlu rationis Carentes,& amentes siue perperum siue alios eo momento , quo mentis impotesiunt , cum etiam illi incapaces sint legis & praecepti. Itaque Nauarr. Eman. Rodriqueet Sanc et Zetoladi tandem Amr. dicunt in infantibus rationem legis & prohibitionis
cessare , non in amentibus : quia possint tumultum excitare , dare peccandi occasionem , iocari turpiter . vana & ludicra facere ; cum ta-nsrii uti diximus cap. I. voluerint
Pontifices hac sita prohibitione & lege , quieti & honestati atque pudori Monii alium constulere. Curri igitat
circa amerares maneat tota ratio legis prohibitionis , quamuis ipsi
propter mentis impotentiam culpae situ incapace Moniales tamen, quae illos admittent, peccabunt. Sapienter tamen obiicis Suar. hinc tantum sequi Moniales peccare contra bonos mores ut honestatem,aut votum
castitatis , si eiusnodi fatuos . vesmala intentione , vel cum aliquo probabili periculo admittant , aut contra propriam regulam , si ea id
vetet ; non vero contra legem Pontificiam , aut ConciliJ prohibentem ingressum , de qua modo disputamus : quia alioquin contra illam quoque peccarent admittendo infantes. Nam licet ipsi peccare non possinnpollunt tamen elle peccandi materia & occasio tum obiectinem uendo, tum turpiter iocando, &tumultum faciendo. Deinde quamuis dissimilitudinem hac in parte inter pueros & adultos amcntes con cederemus aduersariis, & finem l gis ac prohibitionis manere ruspectu amentium , & non infantium; non sufficit tamen ad legem violandam finem adaequatum, aut saltem prim rium legis manere , nisi legis mat tia & subiectum maneat. Imperauit v. g. Ecclesia aut superior iei unium propter castitatern die Veneris,etusi die Sabbathi hoc eodem medio ad eundem finem indigeam , & nisi eo utar sortassis peccem contra legem naturalem castitatis , quae me obitagat ad usurpanda media, quae hie &nunc ad illam mihi maximὸ necessaria simi , non tamen peccabo contra legem Ecclesiae , aut Superioris imperantem ieiunium propter castiatatem et quia eo die non erat posta illa lex. Licet igitur ratio legis Pr hibentis ingrestum porsonis externis in monasteria Monialium , maneat in amentibus ; cum tamen lex non si posita amentibus , non obligat illos, neque alios , qui cooperabuntur ad illum ingressum non malum: quia neque peccabunt contra legem Ecclesiasticam cooperado illius violationi,
108쪽
Disquisitis L Cap. IV. s. II. 79
lationi, clim non sit posita amenti bus: neque contra legem naturalem cooperando actioni malae, quia culpa vacat respectu amentium. Quod
ii dicas peccare propter illud periculud , de quo diximus : peccabunt quoque in ingressu puerorum,quando erit simile periculum , & saltem
quando in amentibus non erit tale periculum , uti saepissitne potest non os te, non peccabunt:& denique nunquam peccabunt contra legem Ecclesiasticam de clausura : quia ces-lante obligatione directa circa primariam caulam actionis , cessabit quoque necellai id obligatio indire-Ma circa alios cooperatores dun
mydum igitur est cum eodem Sua re dc Ferdinand. pueros no obli- lgari per se lege ulla ; amentes autemper se reuera obligari ; cxculari tamen ab obseruatione propter impotentiam , haec enim duo plurimum inter se differre docuimus in nostra scientia canonica. Cadit igitur lex& praeceptum Ecclesiasticum in amentem ; ab eius tamen violatione excusat illia mentis impotentia: Idc6que eius in monasteria ingressiu contra legem Ecclesiasticam , in quam quidem ipse non peccat , peccant tamen alij, qui actioni contra praeceptum & legem libere cooperan-rur. Sic qui facit , ut alius die prohibito cibos vetitos comedat , aut te inebriet, reuera peccat, quainuis qui ita comedit, aut se inebriat propter ignorantiam. aut obliuionem, aliamve citanodi causuri excusetur: quia est voluntaria causa aruis materialitcr mali & prohibiti . quod
maxime verum est , quando actus prohibitus habet eadem omnino in- Commoda , quando est tantum materia litor malus; quia fit inculpabiliter a primaria eius causa , atque quando fit culpabiliter , & est formaliter , etiam malus. Quod sortassis unum voluit Nauar. quando dixit finem legis prohibentis ingressum istum adultis mano e in amentibus , quamuis ipsi non peccent ingredien)o. Et sane si Moniales inducerent ebrium de dormietem, pe carent , non alia de causa , quam quia praeceptum prohibens ingrcssum obligat Arios & dormientes. quamuis in eo statu ab ea obligatione excusentur. Denique Bonifacius dixit : Nulli aliqaa ι enm inhonesta Persona , nec etiam bone IIa ingressinstareat. Quibin verbis non modo ingredientes, sed etiam ros omnes. quibus cura clausurae incumbit,comprehendere videtur.Nomen quoque inhonesta personae in amentes Accbrios aliosque similes cadit.
Monicilibus , ut e suis monasterriis egrediamur, tum aliis omnibus personis, ut in illa ingrediantur, necessariam esse diximus , quatuor quaerenda sunt. Primo , quis illam dare possit: Secundo , qualis ea sit: Tertio, quomodo sit danda Quarto, quibus ex caulis. Tria priora capita exequemur hoc capite; quartum Veto duobus sequentibus.
109쪽
niuersalis. olus Episcopus Monialibus sibi, vel Apostolicae sedi immediate subiectis licentiam egrediendi e suis
monastcriis concedere potest,in aliis vero exemptis ipsarum Superior regularis,causa tamen prius aD Episc
PO approbata liccntiam ingrediendi monasteria sibi stabiecta dabit Superior , aut Episcopus. pro potestate, quam habent in illa monasteria
PropositionM. Bonisecius VIII. in sua constitutione, quam explicamus, non meminit licentiae facie ae Montalibus ad exeundum E monasterio: quia reuera illas nunquam exire voluit, nisi ratione morbi ita contagiosi, ut cum aliis sine periculo, auticandalo habitare nequeant. Ingressum vero permittit ex rario μιι, cst manifesta causa de illiin, ad quem pertinuerit Iirentia. Non explicat tamen ad quem pertineat iacentiam eius nodi facere. Trid. verb sessi. 2I. Cap. s. de Regularib. mollivit constitutionem Bonifacij circa egressum Montalium , quem permittit ex alι- qua tuti ima vatio ab Episcopo V- probanda. Circa licentiam vero in
sis declaravit cuiusnam esIet iL
dare: Dare autem, inquit, tan-rum Episcopi , vel Aperior lιcentiam debet in casibin necessa bs. Quia vere, apppotatio causae, de licentia exeun-δ duo quaedam diuersa sunt, uti vi-l demus in approbatione de facultate audiendi consessioncs : & quamuis nullus idet licentiam , & facultatem quidpiam faciendi, quin simul loquendo moraliter approbet, & causam id iaciendi, & industriam eius cui facultatem ad quidpiam agendum concedit: illam enim alioquin
imprudenter omnino concederet; Teucra tamen approbatio,quae est iudicium de sufficientia aut causae, aut personat alicuius , non est licentia ipsa, quae est actus voluntatis, non iudicii solius, & requirit potestatem aut iurisdictionem; non vero appr batio praecise sumpta : unde etiam fit, ut aliqui committi possit facultas approbandi, licet non detur illi potestas licentiam dandi. Cum igntur Concilium dixerit duntaxat causam legitimam egressus Montalium e monasterio approbandam esse ab Episcopo, nondum satis explicatum manet, an Episcopus quoque lice tiam exeundi facere debeat & praeterea an illam causam probare debeat Episcopus etiam circa monasteria exempta, quod vitisum declaravit Pius V. in sua constitutione Decori. Circa licentiam verδ ingrediendi adbuc superest difficultas, an Episcopi & Superioris simul requiratur licentia , & non alterutriussufficiat, & in quibus monasteriis. Ad quae omnia aliaque nonnulla dubia explicanda nostram assertionem posuimus.
Iri i mr primo , Episcopum 2. Monialibus sibi aut Sedi stolicae immediate subiectis licentiam
110쪽
iam posse concedere exeundi e suis monasteriis, vel ordinaria sua potestate , vel sibi a Sede apostolica delegata. Ita omnes. cum enim licentia danda sit a superioribus, & nulli alij sint in eiusmodi monasteriis p ter Episcopum, qui aut Superior Ordinarius ipsorum est , aut circa clausuram delegatus a Sede apostolica, circa monasteria ipsi immediate su
dita : reuera tota ista licentia ad illum unum pertinebit. Et sane cum Trident. illo cap. I. clausurae curam committat Epit copis circa illa omnia monasteria , velitque eos ipsam indicem, & praeterea causam legitimam egrestus approbare. Quod postremum Pius V. etiam ad alia monasteria exempta extendit, uti statim videbimus. R era in iis monasteriis, in quibus ipsi soli superiores sunt oluit ab ipsis liccntiam exeundi obtineri, vii per se pcrspicuum fit. 3. Dixi secundo, superiorem regularem circa monasteria ipsi sebiecta,& ab Episeopi iurisdictione exempta licentiam exeundi Monialibus facere ; non vero Episcopum. Ita Suar.
cap.9. lib. I. cit. num. I 3. BOnac. q. I.
icet Tridentinum eam facultatem non requirat ; eam tamen necessariam esse supponit ex iure communi , quod perpetuo sequitur, quando
illud non immutat, aut declarat ampliando,uel restringendo. Et euidentius Pius V .in sua constitutione mox . . leganda, in qua praeter consensum Superioris Regularis , exigit approbationem causae ab Epii copo. Denique saepius ita supposuit in suis respontis congregatio Cardinalium, quae indicat Suared , & Ieseri quoque Bariata a lcg. IC2. num 28. NO mule Voro. Superioris intelligimii, non modo Generalem , aut Protan
cialem, sed eum omnem, qui reuera immediate praeest monasterio , nisi illa facultas si a Superiore maiori reseruata , aut aliter , ordinis illius constitutiones ferant. Nomine quoque Episcopi intelligimus ex communi loquendi usu in iure illum omnem , qui habet iurisdictionem Episcopalem, iusinodi sent aliqui A bates saeculares , aliique inferiores quidam Praelati: Si enim iurisdictione Epistopali polleant in aliqua monasteria , & eorum Praelati simul Se Episcopi sunt: quare & licentiam
istam facere , & causam quoque aprobare poterunt, uti statim consta-it. Neque in his omnibus potest elle dissicultas. Circa tertiam verbpartem nostrae propositionis dissentiunt DoctoreS. Dixi enim tertio , causim legiti- 4. mana egrestus Montalium e monasterio etiam exempto approbandamelle ab Episcopo. Ita docent Sarach.
lib. 6. in Decalog. cap. IJ. num. 28. Suar. lib. I. trach. 8. de Relig. cari. nun . I .Nauar.comm. . de Regular. num.6O. AZOr. I. pari. Institui.lib. I 3. cap. 8. quaest. I. Barbosi allegat. Io2.
num. χo. de potestate Episcopi. Ferdinarad. a Castro trach. I 6. dispus. 4. punct. 9. num. 9. de Pe irinis in constitut 6. Pij V. β. io. quaest.2. aliique passim contra Eman. Rodriq.lom. I. qq. Regular.quaest. 9. Llamas in appendice tuae methodi f.6. Quia licet Concit. Trident. cum ait cau-tan et Te approbandam ab Episcopo, explicari possit de solis monasteriis illi aut Sedi apostolicae immediatcsubiectis: consticutio tamen Pij V. Decor ct honestati, quae Tridentinum declarat, & verba eius indefinita determinat, vult illa ad omnes . Moniales etiam exemptas pertiuere: Oiis tamen, inquit , in , mu- ξυι rL alios Di