장음표시 사용
111쪽
8ι De classura Sanctimonialium
alios ordinum Superiores , qui πcura monasteriorum incumbet, etiam
per Episcopum seu alium loci ordinarium , etiamsi praedicta monasteria ab Episcoporum ρο ordinariorum iurisdictione exempta esse reperiantur,
cognita st expresse in scriptis approbata sit. Non potuit Pius clarius
suam mentem aperire, cui repugnare non possumus , neque ad casus
tantum illos & causas , de quibus de facultate Superioris Regularis. quis dicat illum in aliis causis , quaerer extensionem quandam & similitudinem rationis a Doctoribus plerumque inter se dissentientibus afferuntii minime requisiuisse iudicium Episcopi , & totum negotium Superiori Regulari permisisse. Rodriq. Verb manifeste pugnat cum verbis Pontificis , cum ait illum nomine Episcopi intelligere Generales , vel agebat ibidem Pius, eius verba beneiProuinciales circa monasteria exem-iestrinxit Consectius de priuilegiisl pta : quia eiusmodi Superiores ha- ordin. mendicant. titui. 1o. cap. . &l bent iurisdictionem Episcopalem. Capuccin. in annotat. ad compend.: Nam Pontifex expressissime supe- priuileg. mendicant. vers. clausural riores, quibus cura monasteriorum Moiual. circa fin. quali in aliis om- incumbit , distinguit ab Episcoponibus causis susticiat solius Superio- alio ordinario loci, a quo vult cai ris Regularis licentia, neque causel sam istam approbari.Neque unquam approbatio ab Episcopo dcsideretur. Supcriores Regulares nominantur Nam Pius V. nullis aliis ex caussi ordinarii loci, incideretque Manuel vult licitum elle cxitum Monialis e in nouum incommodum.Cum enim monasterio : ergo male dicitur ob Pius in his monasteriis exigat &ll- alias causas non exigere approbatio-l centiam Superioris & approbationem Episcopi , sed tantum propter nem Episcopi , quem ipse Generasres enumeratos, Cum ob nullas alias
causas permitti istum velit. Quod vero asiae quoque causae passim enumerentur a Doctoribus, ut dicemus cap. proximor illae omnes continentur in tribus illis a Pio recensitis per similitudinem quandam. Ergo sitiit
tres vulgares cause extenduntur ad
alias propter proportionem quandam & conuenientiam , debebit in illis seruari eadem conditio, quae in tribus vulgatis requiritur a Pontifice. Et Me s Pontifex , he qua fraus in praetexendis causis egressus istius,lii breperet, voluit etiam illas, quas ipse sussicientes & legitimas existimauit, examinari ab Episcopo , aut
alio Ordinario, an verc, an legarentur , &quae exitus inc Brent I neque contentus fuit iudiciolem , vel Prouincialem interpretatur , opus esset ad hunc egrellum,
tum licentia Superioris immediati, tu approbatione Generalis, vel Pro-uificialis , neque altera tantum se ficeret : quia Pontifex aliter egredientes castigat grauibus poenis; id tamen minimc concedet Rodriq. Quare dicendum omninδ est spectato iuris rigore in istis monasteriis, tum licentiam Superioris, tum approbationem causis ab Episcopo, alio Ordinario iurisdictionem alem habente Obti-enique ita intelli,nstitutionem de-atio Cardinalium,
tamen facile poteth , ut alicubi huic Pij V. constitutioni derο-gatum sit in hac parte, uti de Hispa-
112쪽
nia testantur Errian RodriqueZ citat. Miranda de sacris Monialib.quaest. . art. 6. conclus. s. De la Cruet destatu Relig. lib. I cap. I s. dub. s. ubi igitur obtinuerit ea con suetudo, poterunt
absque ulla culpa exite ex sola Superioris sui Religiosi licentia Moniales, uti concedunt Sanchet, suareEFerdinand. a Castro : nihilominus pollent Episcopi, uti ego existimo, vi Bullae Pontificiae & Tridentini
riter in congregatione vivere non possunt , ut illis locus aptus separatim ciam custodia in pulsatorio destinetur. Mogunt. cap. 2O. Sc cap.73. lib. s. capitul. mandat Epsscopis, ut una cum missis regiis diligenter inspiciant virum monasteria Canonicorum , Monachorum & puellarum sint constituta in loco apto, & omnibus necellariis instruina,ita ut non
sit illis necessitas vagandi soras , si decreti cogere Moniales eiusmodi,ut cogruenter sanctae Prosessioni com
Atque hoc Tridentini & Pij decretum antiquis Ecclesiae moribus, de iuri consentaneum omnino est: ad Episcopum enim monastcriorum cura maxime pertinet , ex cap. q.
potita, si claustrum sit firmum.Clausurae igitur cura Episcopalis solicitudinis erat. Quod vero magis ad nostrum institutum facit Turonens. 2.coactum imperante Magno Carolo cap. o. prohin et Abbatissis, Absque Concit.Chalcedon.& sacrarum Vir- Οι Disopi licentia foras monasteginum custodia , ubi a parcntibus discedebant , ad Episcosi prouidentiam, ne vagarentur, spectabat, uti retulisse me memini cx Concit. Renerali Carthagin. quod tertium fuit cap. 3 3. & Africano cap. ii. Quod etiam circa hanc virilinum curam &custodiam refertur lib. I. Capitular. p. o.Concit .in Palatio Vernis habitum cap. I. iubet monasteria puellarum , nisi regulariter vivant , ab Episcopo , in cinus parrochia sueti, emendari e quod si nequeat innotescat Metropolitano , qm si ne quo ne prauare queat, ad Synodum deferar, a qua damnentur rebePerilla ,sicon- empserint Synodum , aut dignitate xxcidant , aut ab omnιbus Discopis excommunicentur , ct a iquu ex v*luntate, .consensu Regis constitua
gat. Cap.f. ciuidem concit. iubetur Episcopus prouidere iis Sanctimonialium monasteriis, in quibus pro-Pzer Paupertatem omnia seruari no- 'aeunt , de videre quid statuendum sit de staminis , elatis , quae regularium egredi , nisi eum ad piissimum Imperatore proficisci voluerint. Qua sanctionem inteIligendam elle existimamus congruenter iis , quae Concit. Vernense sub Pipino edixerat cap.6. quod nullam Abbatillam exire vult e suo monasterio, nisi semel in anno vocata a Rege ipsi ina adeat cum consensu Episcopi, si necessitas fuerit. Quare iudicio Episcopi relinquebatur examinare, an ellet ne-eesse Abbatillam Regem adire.C cil. vero Cabilonens II. sub Carolo etiam cap. 37. Abbatissas Canonicarum P qua in riuitate monasterium habet . nequaquam de monasZerio egrediatur, nisi per licentiam Disi pa sui , aut qui eim vicem oblivet,nisi forte aut imperialis νηssio eam cogaI, aut it inreis prolixitas id facere minι- me permittat. Nimirum non pati
tur licentiam Episcopi expectare. Mogunt. Concit.sub Carolo Magno cap. 33. tum de Monialibus S. Benedicti , tum de Canonicis sic statuit: Sub diligenti cura custodiam habeat, ct iis clauctru seviis permancant, ne
113쪽
8 I, clausiura Sanctimonialium
que foras exitum habeant, sed re ipse ria exempta & Regularibus subiect1.
Abbaiisa in monasteriis sedeant, nec j Ita Nauarrus comment. 4. de Reis fisai sudant sine lirentia ta consitioigular. num. 6O. AZor. I. part. lib. I s. Misivi sui. Licentiam refero ego cap. 8. quaest. T. ROdriq. tom. I. qq. ad facultatem & potestatem exeun- regular. quaest. 6. art. a. Barbosa dedi;consilium ad examen causae egres-lpotestate Episcopi allegat. Ioa. n. o. sus, an propter illam congruum λ- & qi. Grassis I. pari. decisionum ret Abbatillam e suo monasterio exi- lib.4. cap.2 3 .numer.6. Confestius in re. Nannetense cap. I9. eandem Epi- priuilegiis mendicantium tit. 2o. c. G. scopi licentiam non modo ad egre lLlamas in methodo curationis in liun Abbatissae , sed cuiuscumque appendice g. s. De Petrinis in con-Monialis postulat, ubi enim acriter stitui.6. Pij V. quaest.7.num. 29.Suar. castigauit quasdam mulierculas,quae trach.8. de Relig. lib. I. cap. IO. n. Is . contra diuinas , humanasque leges Sancti. lib. 6. in Decalogum cap. I 6.
attrita fronte impudenter agentes,inumeri r 3. Campanil. in diuersorio Placita generalia st publicos conuen-liuris Canonici rubri c. m. c. I 6. n. r.
tus indesinenter adeunι. & ubi id se-lVictorest.de origine & clausura Mouere prohibuit, de Sanctimonialibus niat. Tam rin. de iure Abbatiisdi-
sic addit: Idcirco ex aut horitate ca- sput. M.quaesit. I.Ferdinand. Castrononica interdicimus, ut nulla Sancti- Palao tractat. I 6. disput. . punct. I o. monialis k'rgo, vel vidua conuentinis. 2. Bonacin. quaest. 4. de clausura
generales adeas, nisi a Prιncipe fue-lpimct.2. Quod ostenditur primo ex rit euocata , aut ab Discopo sevo, nisi Bonifacij constitutione; ait enim in-Jorte propria necestatu ratιο impu-sgressum nemini patere debere, nisi Ierit, er hoc ipsum eum licentia Di-lde illius, ad quem pertinuerit, licen- scopi sui. Vides igitur etiam via ne-it a. Ille vero alius fingi nequit,quam cessitas cogebat Sanctimonialem superior, qui monasterio praeest, uti
exire e suo monasterio , licentiam Archidiaconus num. 2.vers.pertinu Episcopi postulatam suisse a Patri-irit. Ioan. Andr. num. 2.& Ancharau. bus, atque aded vetetis & noui iu-inum.I. t. . sapienter explicataquiaris consensum habes in hac parte. vero aliquibus monasteriis praeest Episcopus;aliis verδ seperior Reg
I I I. laris; idcirco Trident.dum Bonifacii
constitutionem confirmat, de smul explicat, dixit licentiam dandam csse ab Episcopo, vel staperiore et qua disiunctione signiscat Episcopum 6. HIxi quartδ licetiam ii redien-lin monasteriis , quibus praeest vesI di in monasteria Monialium ablordinaria, vel delegata authoritate; Episcopo,ves superiore regulari dan-lin aliis vect Superiorem esusmodidam else : ab Episcopo in monaste-llicentiam eoncedere deberet: nisi ria sibi subiecta potestate ordinaria; enim ea disiunctiva capiatur cum in monasteria vero Sedi Apostolicaelpartitione accommoda, sed in sensu immediate subiecta potestate sibi de-imere disiunctivo, sufficeret licentia legata & extraordinaria. Α Supe-PSuperioris Regularis in monasteriis
riore denique Regulari in monaste- subiectis Episcopo , sicut sussicere
De licentia ingrediendi monaseria Monialium.
114쪽
volunt licentiam Episcopi in monasteriis regulari Superiori subditis. Deinde dare pollet licentiam istam Episcopus etiam reluctante Superiori regulari, unde nasceretur magna perturbatio : neque Concilium suomereto superiorum authoritatem imminuere voluit, aut exemptionem eiusmodi monasteriorum abrogare:
ideoque dixit licentiam dandam esse, Superiore, vel Episcopo : quibus significat & licentiam Superioris sufficere, & Epilcopum ut licentiam hanc dare possit Superiorem illius
monasterit elle oportere. Secundd, non pollunt Episcopi ullam in monasteria sibi non subdita iurisdictionem exercere , nisi quatenus speci liter deputantur tanquam Sedis apostolicae delegati : atqui constat in monasteria ex pta non deputari ad has licentias ingressus', aut etiam inruges , quia saepius dicuntur deputari in monasteria Sedi apostolicae immediate subiecta,nunquam autem in exempta. Deinde licet etiam in illis debeant causam egressus approbare , non tamen licentiam dare, uti explicuimus. Quod cum signanter sit de egressu, non est , cur eiusnodi licentiam ad ingressum quoque
extendamus contra apertum ius.
Tertib Concilii mentem declarauit apertissime Pius in sua constitutione ; etsi merdicam tum ordines. ann. Is 67. I p. Kalend. Iunias. Pontific. an.2. Cumque,inquit g.7. inhonestumptiquemlιbet in alienam messem falcem injcere, eumque Monialium mo.
nasteria non nisi de Episcopi , vel Superioris licentia , ct in casibiu ne siri s aliquis ingredi praesumat in
l cessar, i is dare licentiam possint.
non tamen in ali s monasterris. pergit
deinde prohibere Episcopis omnem omnino superioritatem de iurisdictionem in elusinodi monasteria. eorumque Moniales. Quae verba adeo clara sunt , ut nullo indigeant interprete: quare mirum non est, sdeinde sacra congregatio Cardinalium Tridentini Interpretum ita definierit, cuius decretum a Cardinali Merlino si1bscriptum vidis te se testatur Barbola allegat. Ioz. cit. DUm. I.
3c ex illo reserunt Tamburin.de iure Abbatiis disp. 1 3. quaesit. I. L Zara
in summ. Regular. cap. 23. num. 21.& alij. Neque secum pugnat Cadem congregatio , dum definiuit hanc licentiam pertinere, vel ad solum Episcopum, vel ad illum & Superiorem regularem coniunctim,ubi coaluetudo ita praescripsit, uti resert Pialecius in noua praxi Episcop.p .2. cap. . num. 6. Quia, uti obseruauit quoque Suar. tunc hanc potestatem habebunt Episcopi non vi decreti Tridentini, aut constitutionis ali ius Pontificiae , sed legitimae consuetudinis , cuius vires in conferenda iurisdictione , eademque minuenda susE expendimus in irostra scientia Canonica. Neque aliter interpretoream eiusdem congregationis deesa- rationem,quam ailducit Laelius Zecchius de Republ. ecclesiast. titi de Regularib. num. 1 F.ver.8. Solos Episeopos in monastcriis, quae Regularibus subduntur , istam licentiam facere, nempe ubi id obtinuit consuetudo. Et Lane ipse Zecchius nihil audet definire. Eiusnodi autem consuetudinem vigere Neapoli testat; Thomas Zerola in praxi Episcop.
ver. Moniales ad 8. quaest. I. Vcr. .
in fin. Ad extremum moneo , quae ha-
115쪽
8ς , De clausura Sanctimonialium
ctenus hoc f. disputauimus,ex mente iuris communis dicta elle : non attendimus enim pritiata quorumdam ordinum iura. Nam ad ingressim in monasteria S. Clarae, exigitur venia summi Pontificis, praeterquam in casibus in regula expressis , vltra quos Superiores licentiam facere nequeunt ex Iulio II. in cap.9. regulae & cx aliis, quae adducit Collector compendi, priuilegior. mendicant,ver. ingrcssus ad monasteria Montes. anum. 1. neque huic strictiori clau- sitrae derogauit Trident. cap. F. citato,ubi licentiam huius ingrestus pertinere ad Episcopum, aut supcriorem in casibus necessariis voluit. Nam deinde cap. 12. uniuersim proni uaciat se suis illis decretis nihil voluisse derogare strictiori obseruantiae, si alicubi vigeat: Si qui vero Regul ares tam viri, quam mulieres
sint , qui sub arctioi i regula , vel sta-
ι ut ιs viuu ut , eos ab eorum instituto
ct obseruantia sancta Stynodiu amo. uere non intendit. Cum igitur S.Clarae monasteria strictiorem clausuram ex tua regula observent, quae
ipsius summi Pontificis facultatem in casibus non expressis in regula, postulat; illam seruare omnino vult synodus. Quare non placet quod driq. qui tom. r. qq. Regul. q.46. art.6. susius disputat de hac re, existimat Superiores S. Clarae , hanc licentiam dare posse etiam extra casus Regulae, non sua quidem authoritate, ted Tridentini, quod illam potestatem omnibus Superioribus fecit. Nam reuera Trident. noluit suo illo Decreto , aut strictiorem clausuram,scubi seruaretur , laxare; aut illam laxandi potestatem superioribus concedere, uti significauit cap. 2 L. Quare aut sertianda est stricta illa regula, aut ad noua priuilegia, vel consuetudinem , quibus antiquis statutis
derogetur, prouocandum erit, uti sapienter monuit SancheZ Cap. I 6.cit. num.22. Qua de re consule Ordinis S. Francisci Doctores, ut Miranda de sacris Monialib. quaest. 2.arr. 3. Rodriquea cit. & alios eiusmodi.
Quod ipsum dixerim de fratribus
quoque Minoribus , quibus sua Regula prohibet ingressum ad monasteria Monialium', nisi ex licentia lumini Pontificis. De cuius regulae sensu vide Collectorem compendij
priuilesiorum mendicantium, Vcr. Ingrestus ad monasteria Monialium, num. I. Rodriq.art. . quaest.46. citat.& alios ipsorum Doctores: nos enim
LIcentia egressiis & ingressis ad
monasteria Monialium nonrest veta dispensatio; requirit tamen causam legitimam , & in scriptis tradi debet: alioquin ex rigore iuris nulla est.
Dui primo , hanc licentiam v mm dispensation m non esIe: quia vera dispensatio fit in lege obligante ; at vero cum datur ista licentia , impletur ipsa lex, cuius materia est prolubitio ingrediendi, aut egrediendi absque facultate Supcrioris tali
116쪽
Disi uisitio L. Cap. IV. s. IV. 87
tali modo & ratione concella, quando itaque conceditur eiusnodi facultas ab ipsamet lege praescripta, seruatur lex; non autem dispensatur in illat alioquin quotiescumque Superior utitur potestate sibi a regula, aut lege concessa:&permittit actum,
quem lex & regula ex illius perini Diione fieri volunt, dispensaret in lege , quod nullus omnino dixerit. Adde nullum aut Episcopum , aut alium Praelatum in lege Pontificia, aut Concilij dispensare polle: itaque non iaciunt Pontifices , & Concilium superioribus & Episcopis pote statem dispensandi in lege clausurae, dum permittunt in ellum,& egressium cum licentia Superioris vel Episcopi eo modo, quo in lege indicente clausuram & omnem alium egressum , 3c ingressum prohibente praescribunt , solusque Pontifex in ca lege dispensare poterit , & licentiam illam egrediendi vel ingrediendi sacere abique causa , atque alio modo& forma , quam lex ipsa praetcribat. Neque dicas in quibusdam cas-bus , in quibus aut non est recursus ad Pontificem , aut aliqua grauis necessitas urget,posse Episcopum in lege Pontificia , atque conciliari dispensare; quod susius m nostra scientia canonica docuimus: nam nullus
fingi potest casus in materia, de qua agimus , in quo ex quodam veluti accidenti necellaria Di di pensatio Epit copi. Quia urgente eiusmodi necessitate lex facit facultatem Epi1 lcopo dandi licentiam ; ea vero susificit ad licitum egressum vel ingrensum , qui postulatur: essetque inutilis dispensatio , usi vides , Cum tunc impleatur ipsa lex, fiatque quod ipsa praescribit. Si vero nulla sit necessitas, postulans hunc egrestum , aut ingre illim : nihil etiam est , quod requirat dispensationem Episcopi. Dixi secundδ hanc licentiam exigere causam legitimam': Ita enim Bonisecius, Tridentimara de alij deinceps Pontifices volunt, qui rationab stem σ manifemem causam ρο- malant. Itaque doceut Ancharan. Franc. Domini c. Ioan. Andr. 8c alijsci ibentes in c. periculoso de statu Regular. in 6.sed de huius ratis, qualitate dicemus duobus proximis capitibus Cum igitur Superior de Ep scopus nequeant in illa lege dispensare, uti iam monuimus , utpote assiperiore lata, Concilio nimirum &Pontifice, nequeunt cam facultatem dare, nisi ex causa & eo modo, quo illis a lege ipsa permittitur. Dixi teri id tradendam elle inscriptis eiusmodi licentiam. Ita enim de licentia egressis iussit Pius V. i Asua constitutione Decor .Quod omiseserat Bonifacitis & Tridentinum. De licentia ver& ingressus idem omninbpraescripsit Tridentinum sest. illa , cap. s. ubi igitur habemus ius perspicuim , non est , quod Doctorum sensa inquiramus. Divi quarto licentiam sine causa testitima & sine scripto datam in iralidam est e. Et quidem nult itatem illam desectu causae concestuat pa
sim omnes cum Suar. cap 9.nt in. I
tum ex illo principio seserati in opere nostro de scietia canonica stabilito , inferiorem in lege Superioriς sine causa inualide dispensare: quod 'tum de propria , tum de impropria' dispensatione ilitelligendum est: tum quia actus factus contra formam praescripta a lese inualidus est, quod
etiam uniuersale principium in eodem opere demonstrauimus. Praet et , quia Pius V.dum in constituti ne Decori , requirit causam legitimam egressus ab Episcopo cognosci,
117쪽
& licentiam in scriptis dari r aliter
quam ut praefertur egredientes , &licentiam concedentes excommunicatione aliisque poenis afficit: quod
insccto non faceret, si illae Moni
i ex legitima & valida liccntia exirent. Denique nihil pollunt Praelati & stiperiores circa hanc legem clausurae , & prohibitionem , tum egressiis , tum ingressus , nisi quod ipsis a Pontifice , vel Concilio legis illius authoribus conceditur: isti vero non concedunt faculis em dandi licentiam huius ingressus, aut egressus, nisi ex causi legitima siue iusta& rationabili: ergo nisi subsit eiusmodi causa , & licentiam istam faciat Episcopus & Superior , agunt supra suam potestatem , ac proindeni nil prorsus operant , neque tuti sunt in consuentia, aut euitant poenas & censuras Ecclesiasticas , qui eiusmodi licentia utuntur per se loquendo , quia non impletur conditio posita a Concilio , ac proinde
manet prohibitio ab ipso facta: per
accidens tamen excinari poterunt, eum aut desectum cauta ignorant,
aut existimant Superiorem, vel Episcopum prudenrer & valide operati Haec omnia probant etiam si lemnitatem talpturae ad validam licentiam necessariam esse, cum illam Tridentinum & Pius V. eodem plane modo, quo legitimam causanrequirant. Itaque communiter Omnes sentiunt , ut tradunt Ferdinanaea Castro punct. Io. 6.1. num 6. Sanch. cap. I 6. mim. . Et sanὸ contractus, qui ex lege aut partium conuenti
ne scriptura indiget. sine illa irritus
est. l. contractus I 6. C. de fide instrument. cum Glossi ibid. vers inscripti M
consectaria ex doctristis Superiori
An Praeposita Sanctimonialium posti dare licentiam exeundie monasterro , aut in istud ingrediendi.
MAtio dubitandi est, quia Con- ι 3 .
eilium de Pontifices volunt hac licentiam dari ab Episcopo, vel Su- eriore, cuiusmodi non est Abbatis a , & quocumque alio nomine ampelletur Sanctimonialium Praeposita , vel Superiorissa,cum nullam h beat iurisaictionem spiritualem, &solum potestatem quandam oecon micam adregimen domesticum Quade re fusius Tam hin. de iure A batiis disputat. tr. & 32. 3c nos in entia canonica a. pari. disputantes
de subiecto iurisdictionis spiritualis. Non poterit igitur hanc licentiam
Aliunde tamen Abbatissa propter
administrationem monasterii,& p testatem , quam habet in 1loniades, quaecumque tandem illa sit, Praelata & Superiorissa dicitur monasterii. Itaque omnino supponit Honor.III. in eap. dilecta de excessib. Praelat rum , ubi Clericos & Presbyteros Iotrensis Ecclesiae,Meldensis diceresis ob usium pro my utilι contra V luntatem Abbatiisse Ioixensis, qua ipsorum caput o patro erat cohiberi mandat. Quae verba quandam Abbatissae etiam in istos Clericos i ril dictionem & superioritatem ostedunt. Deinde in Clemcnt. Atte
118쪽
dentes. f. statuimus de statu Mon e horum, statuit Clemens , xt quae ad
regimen Abbatiarum assumuntur,m-tra annum benedicanthu' , in mora
steriis , quibus Abbatissae solitae sunt
benedici. Vides itaque regimen monasteriorum penes istas Praepositas& Abbatissas este , ae proinde illas
iure optimo, superiorissas nominari & cum nomine masculino foemininum genus passim in iure comprehendatur , maxime in fauorabilibus, cur nomsiae Superioris Regularis, qui licentias de quibus hoc loco agimus, concetire potast ex decinio Concilii. Tridentini, & constri tione Bonifacq , quibus' adhaerent reliqui Pontifices , non inelligerurquoque ipsa Abbatissa , de Superiorissa 3 ad id enim non requirit ucram irituale potestatem Moruales, sus. hceretque domethica re ciuilis. qua-lcm habent matres familiaς in i, TOS , magnitatus ira ciues ς &vt quae ad domesticam gubemationem& regularemidisciplinam pertinebunt , imperare possit: quod Abbatissis conuenite certum est , immδ illi, non communicari quidem cla-iuem iurisdictionis , sed aliquem usum clauium , consentiunt Sylve- stet verb. Abbatilla mitio , Armilli.
SancheZ vero lib.6. in Decalog. c. I. num. 18. fatetur , Abbatissae iurisdictionem aliquam concessam esse a confirmante regulam , quia potest cogere ad regularum obseruationem,& carunt trangressionen punire: Scad hanc usima etiam clauium , uti ipse appellat, pertinere correctionem Montalium ob periculum liabitationis virorum cum ipse i in S.T m. in disti'. quaest. I. astri I. min. R. ad s. dedistinct.2s.quaest.2.art. IXLI. ad 2. ubi ait,Abbatillam , n hane
re praelationem ordinariam, sed quasi ex commissione propter periculum cohabitationis virorum : quia
nimirum non posset honeste illis Iraefici Praelatus, qui simul cum ilia is habitet , administratio, & quae ad illam necessaria est , iurisdictio,
uni ipsarum caeteris Prapositae commilla fuit: atqui ad gubernationem domesticam,quietem & pacem acat data amouenda & famam monasterij seruandam pertineto minb clausura; illi igitur inuigilare debebit,&ati adere Abbatissa, ut & diligenter
seruetur, Δ quod ex. eius violatione. periculum. immineret, cauere ex illa sinisiiperistitate &. praelationς, quasi ex commissi me, ut loqueba tur S. TLonras L &'paterno ac domestido regimine, quod illi tribuum V taria relectione de potestat. Ec clesrast. luest.2. num.q.& in suurin. de Sacrimient. ubi de staIlib. n. ,ΣΙ. Soto in . distirichao. quaest. I. arr.q
ueis hinc fit, quod Aboatissae.Hest
& . aliique passim. Nomine igitur Superioris comprehendetur quoque Abbatissa, quoties de clausura ag tur , cum ad illam se porrigat illius
suptoritas , utpote ad regimen domesticum , S Obseruationem regu larum , quam Vti & votorum urgere debet, pertinentem.
Confirmatur, quia Abbatissa p test suis Monialibus eandem lice tiam concedere aliquid accipiendi, aut expendendi, quam sus Religi sis Praelatus. Nam aeque liberam ad mirustrationem bonorum sui mori steris habere, atque ipsem Abbatem docem Abbas in cap.1munia de hin
119쪽
posse de licentia Abiacillae , vel Ordinarij retinere propria bi Abbatis-
fani ordinario comparat hac in parte Se omnino hanc licentiam capieri di , vel expendendi, ab Abbatissa obtineti licui de I Superiore tradunt Sorbus in compend. priuileg. mendicant. ver. dare : dc qui hanc summam ad decem duc ata res mi utriusque limitant Nauarra lib. s. de
restitui. cap. I. pari. 3. dub. I. Corduba in libiram.quaest. s . dub.vit dict. . Ludovicus Lopez instruct.conscient. cap. Is s. dc lib. 2. de contractib. c. oqui etiam omnes volunt Abbatissam concedere polle facultatem rotinendi peculii in calibus, in quibus id
Superior permittere poterit: quod
Ex qua certa docuitia sic colligo: non minus obligat Moniales votum paupertatis, quim clausura : Si ergo ex eo quod Abbatissa habeat administrationem monasterio, terit concedere licentiam circa huius voti materiam : dc illa omnia, quae permittuntur a Superiore, quo nomine in ea causa ipsa censetur; cux ratione potestatis, quam habet gubernandi monasterij, de urgendi obseruantiam regularem, non poterit ci ea claussiram illa ipsa , quae a iure conceduntur Superiori de cur eo nomine nori censebitur,maximEcum habeamus hane cetissimam Regulam, omnem tam temporalem,quam
spiritualem administrationem monasteriorum Montalium laeninere ad Abbatissas,vel Praepolitas, nisi quo ad ea , quorum iacmina est incapax. Vnde fit ulterilis, vi quoad alia --nia intelligantur in iure nomine Superioris. Cur autem sermina est incapax potestatis dandi licentiam ad exeundum e monasterio, aut in illud ingrediendum Cur haec potestas. iupponit in suo subiecto iurisdictionem spiritualem potius quam licen
tia habendi peculii , aut quidpiam
retinendi, accipiendi,aut expendendi . quod sine eiusmodi licentia ne-sas ei Iet ex voto paupectatis, atque adeδ ex diuini , dc naruralis iuris obligatione; clim ingrellus dc egressus monasterij sine licentia Superi Oris ex lege tantum ecclesiastica imperante clausuram prohibitus sit Sane non apparet, quid inter istas. licentias habendi peculi j, Se exeundi E monasterio intersit, quoad iurisdictionem spiritualem, quam in dante eiusmodi licentiam supponunt : Accur licentia circa clausuram si actus iurisdictionis spiritualis , cuius foe-lmina est incapax : Ac licentia viendi re quapiam non sit eiusdem iurisdi- ctionis spiritualis actus, sed simpli-l cis tantum administrationis paternae dc regiminis domestici; Sc cur cum agitur de ista licentia , quae respicit voturri paupertatis nornuae Superi ris intelligatur, ex communi iuris interpretum sensu Abbatilla. Non vero cum agitur de licentia clausi rae; sed reuera neutra pertinet ad i
hisdictionem spiritualemaed est actus administrationis spiritualis , quam habere Abbatissam nemo negabit. cum in eius benedictione illam ipsi
conserit Episcopus his verbis : Ae-crpe P testatem regenda hoc monasterium stiritualiter re temporaliter. Et sane cum administratio Abbatillae hemdat ad finem spiritualem, dc spm ritualia quoque habeat pro obiecto, nequit esse mere ciuilis, dc tempo- salis, scut oeconomia saecularium; potestas vero administrationis spiri- . tualis, quae tussicit ad licentiam cir
120쪽
ca votum paupertatis,& obedientiae cur non etiam sussiciet circa clausit ram, ut dixi.
Denique ubi sestem ex priuilegio Pontificio Abbatissa habet iurii dictionem alictum seiritualem , cuius capacem esse, modo non sit necessa-- rid annexa cum sacris Ordinibus tradunt Panormitan.Felin. aliIque in cap. dilecta, de maiotitate & obedientia , Victoria relech.a. de potest. reclesiast. Suareet tom. F. in 3. parta
1 n , qualem. iurisdictionem habere dicitur Fontis Eberavi Abbatissa totius ordinis caput in Gallia ex antiquo more , & Pontificum priuilegiic Tune igitur poterit licentiam
Circa clausuram concedere, uti Bonifac. & Gident. Superiori concedunt. His omnibus accedit ex antiquo iure clausuram quamuis non adeo
rigidam sanctimonialibus imperante , facultatem suisse Abb tissae exitum e monasterio suis Monialibus, ubi ratio ita postularet, permittendi,
quamuis ipsa exire non posset sine Eprseo .lacultare , uti retulimus. Concit. Trullan. cap. 46. permittit asceticam vitam ducentibus , ve snecessitas inexcusabilis postularit, exeam cum benedictione dc cura Praepositae cum Senioribus sectis, &mandato Praeposeae, Me foris pernoctem. Monacnis quoque exire
Finibet sine benedictione Praep tui. Quare quoad istam exeundi δε- aliqua sua necessitate incumbento fremitteme. M suos etiam authotes sabet haec opinio e nam
illam docuit Nauar. in s m. ap.28. addit. 2. ad num. I 3. cap.23. existi
mat Abbatissam poste permittere ex iusta causa ingressum in aum monasterium.
Existimo nihilominus nefas este discedere a communissima sententia negante Abbatissae facultatem dandi licentias istas egrediendi & ingrediendi : quam opinionem quoque
chius in priuilegiis mendicantium, tit. 2 . cap.6. Tamburin. de iure A batissidisp.23. quaesu. . Probant vulgo, quia non est Abbatissae indicere clausuram,ibaque illa tenetur: Quseratio uti aduertit SuareΣ,'ihil vrget: poterit enim Abbatissa tenetici uisura, & sine sui Superioris facultate exire non posse, & tamon habere facultatem permittendi aliis aut egrestum , aut ingressum : &quamuis illa nequeat clausuram in culpitem faciendavi comparat Con- dicer tamen ubi indicta .est , illiniuiti Praepositam cum Praeposito inuigilare debebit, atque adeo, quae Monachorum. Concit. Cabilon. ad illam pertinebunt , ipsi permitti P. 62. eumdem egressum c inona-liotuerunt, sicut quae pertinent ad sterio prohibet sanctimonialibus materiam 'paupertat. , & aliorum Canonicis, nisi ferie Ariarissa proivotorum religiosorum, quoties iu-