장음표시 사용
131쪽
iox De clausura Sanctimonialium
Caliro Palao trach i6.disp. .p eL9. num. I I. Quia neque lex ecclesiastica, neque votam censetur per se obligare cum graui detrimento vel propriae vitae , vel boni communis, Zae sunt solae causae legitimae egres-s , uti videbimus cap. proximo. Neque inde sequitur in mani sestis elaunodi causis Monialem non teneri licentiam petere quia cum clausura siue ex lege ecclesiastica , siue ex voto obserueturὶ obliget, ne sine causa& licentia Superioris Monta- Iis egrediatur, habenda omnino est eius nodi licentia , si obtineri possit, alioquin peccatur in clausurae legem. An verb si ex egressu illo hionialis reluctante Praelato , graue aliquod scandalum, & Religionis infamia
nasceretur, teneatur Monialis etiam cum vitae periculo seriore clausuram
pendet ex principio uniuersali de obligatione vitandi scandali: de quo susus in nostra scientia Canonica. Quod attinet ad ingressum in
monasterium Montalium graui v gente causia, & Superiore male licentiam negante, quamuis de mmctores non inquirant, idem dicendam mihi videtur , quod diximus de egressu , cum cadem Vrgeat ratio, seueriorque multo sit clausi ra , quoad egressiam , quam quoad ingressum, uti monuimus hac ipsa quaestione, & sensus quoque Dinorum facile colligitur ex iis , quae docent de casibus repentinis,in quibus nequit adiri Superior, neque obtineri licentia,de quimbus sit CONSECTAR iv M IX. En quando urgens nec itinnon patrIur adire superiorema obtinenάam licentiam fas sit Moniali exire e monaste
ris, ct Aldis in iliad ingredi e
m Epentinae sunt aliquando cau- sae , quae non patiuntur superio- rem conuenire , aut Superior aliquando ita distat, ut res peragenda
non serat tantam moram: quaeritur
itaque an eo casu possit Monialis inconsulto Superiore egredi Respondeo possiti ita Doctores in cap. periculoso , de statu Monach. in s. Dominic. & Franc. Sylvester vest. Religios. Quaest. I 6. RodeIiq.
sub fin. Collector priuileg. mendicant.Ver. clausura Monialium casu I. Llamas in method. curat. in appendice g. r. Laymandib. . tract- cia. num. I. Ver. q. Sanchea lib.6. in Decalog. cap. 3 3. num. 62. Ferdinand.
a Castro loco citi superiori consectario. Tam rin. de iure Asiatillar. disput. 2C. quaesit.f. Laelius Zecchius de ecclesiast. Republica tit. de Regularib. cap. . num. II. Bonac. q. Iade clausura princip. 8. num. s. Quia necessitas adeo grauis excusat a lege post tua , neque Ecclesia voluit sine dubio casum eiusmodi sua lege comprehendere. Addit Zecchius, aliique teneri Monialem ogressam , quam primum poterit monere supcriorem de suo egressu : quod tamen Salach.& Bonac. sapienter intelligunt durante egressu esse faciendum ; non vero ubi iam suo se monasterio reddidit : quia durante egresIu , poterit Superior a causam minimc probet, Monialem
132쪽
Di uisitio I. Cap. V. g. V. Io 3
32 Monialem reuocare , atque quod male fit, emendare: quae ratio cessat, ubi Monialis iam se recepit in
suam clausuram, poterit nihilominus Superior inquirere . an vere ea fuerit causa, quae moram non serret,
aliaque eiusmodi. De ingressu idem dicendum erit; si enim aut incendii extinguendi causa , aut alicui alteri necessitati Istos tamen omnes indigere licentia , eaque in scriptis, existimat
a Castro punct. Io. superies cit. f. 2.rium. .aliique . ita ut Sancher dicat se neminem reperisse, qui contrariam sententiam docuerit, praeterquam in casu quodam repentino, de quo statim. Quia Tridentinum sinpliciter & absolute scripturam hoc improuisae succurrendi quis ingre- loco desiderat, neque casus ordina-diatur non consulto Superiore, non rios dc necessarios excipit. Et sane damnabitur tanquam violatae clau- non est inutilis ista obligatio petensurae reus : quod docent quoque dae licentiae : quamula enim istaruml personarum ingrestus in casibus ne- cellariis perinittatur a iure , expediet aliquando superiorem, tum eam
necessitatein examinare, tum quibusdam persenis concedere ; aliis
verb negare, varias ob causas: quare scripto tradi debet . ut maturiori iudicio concedatur : quae causa est, propter quam Concilium in omnibus casibus scripturam exigat. Mihi dicendum videtur ex rigore iuris in his etiam casibus ordinariis , & ,
Nauar. comm. . de Re l. num. 6o.
monaIIerium sνipto tradi debeat ρL Lamas in method. curationis in his etiam
appendice g.6.negat exigi licen- Glossa expressis opus esse licentiatiam ipccialem,S in scriptis, in cau- scripta; consuetudinem tamen plusis ordinariis & manifestis, ut ad in- ribus in locis, iuris illum rigorem gressum Consessariorum , Medico- l molli utile: Unde Achim est , ut totrum , Latomorum, Ac aliorum e L Doctores nobiles Sache posteriores, modi : quia his omnibus perinis Ius eam scripturam in eiusmodi casbus eth ingrestus a Glossa in cap. pericu- minime requirant, ut dixi. loso, ver.causa :& satis comprehcn- l In casibus ver, repentinis , induntur in licentia aedificandi, con- quibus urgens necessitas non patitur mendique monasterij ; concello s- moram , tussiciet licentia sne sic quidem principali, accelibrium con- pto ; alioquin non satis consultum cessum es Ie intelligitur , quod idem sciret elusinodi necessitatibus; immo existimauit Ioan. 4e la Crur lib. i.de nequidem in simili casu expectan stani Religios cap. c. dub. 2. cones. 3. dam cile licentiam . diximus Supe- notis. I. & Barbosa allegat. Ioz. de riori consectario. Itaque assi ar tossicio Episcop. num. 1 . & in col-'Sanchez cap. I 6. num. Fcrdina . lech. ad cap. s.Trident. seiris. Villa- si que proxime allati. de qui plures labos tom. 1. sum .itach. 31.dissico 6. dabit Tam rin.disp.13. de iure A num. . Hieronym.ROetiq. incom- batissi quaest.6. P d. qq.Regular. resolui. x6. n.3. l CωMsr
133쪽
facultas dandi licentiam egresse , aut ingressin
m monasteriascripto tradi debeat t
C Iximus superius facultatem, quam habet Praelatus permi tendi egressum , aut ingrestum in monasteria esse delegabilem , &posie a Praelato alteri committi, siue
quia reuera confert alicui, ut suo Vicario Vncrali , aut alteri inferiori Suecriori monasterii , facultatem dandi istas licentias , siue quia reuera dat licentiam ingrediendi.V.g.Οmnibus , quos aut Abbatiua, aut Conscitarius , aut alius quispiam iudica uerit ingredi dcbere, habereque causam ad id lassicientem. Quaeritur itaque an haec facultas scripto mandari debeat , quandoquidem licentiam ingrediendi in scriptis tradi voluit Tridentinum , quod etiam delicentia egrediendi sanciuit Pius V. vii superius docuimus. f. 2. Respondeo non et Ie opus scriptura , quando datur vera facultas dandi licentiam ingrediendi . aut egrediendi, quia illa non est licentia egrciliis, aut ingressis , ad quam se-lam Trident in. requirit Scripturam, quam ctiam adhibere debebit ille, qui ex facultate sibi ore tenus a Superiore delegata , dabit deinde eius modi licentiam , alioquin non sati facit Tridentino , neque Pij V. constitutioni : si verδ Superior relii
quat tantum arbitrium causae , aut
Personarum, , Abbatissae, vel Confessario , aut steri. cuipiam , cui curam monasterij commendauit: qeia
dat licentiam ingrediendi iis, quos voluerit in tali casu Abbatilla , aut alius qrispiam: tunc ea licentia danda erit in serietis : quia est vera licentia , quam confert ipse Superior, non verb Abbatissa , aut ille alius,
cui arbitrium , aut iudicium causae, aut persenae commisit; facultas ve- ro ita arbitrandi,aut iudicandi: quia licentia non est egrediendi, aut ingrediendi , scripto non indigebit Ita
Atio dubitandi est , quia cum 3I.
dientes , quam licentia ex legitima caula in scriptis obtenta : quam pQ nam Pius V .ad Moniales aliter quoque egredientes ampliauis. Haec grauis aded poena de censura grauem quoque culpam stipponit. Aliunde tamen cum de Tridentinu & Pius V. liraeter scripturam requirant causam egitimam dc Superioris licentiam: atque aliter egredientes & ingre
dientes excommunicent, videtur e
communicatio selum ingredieotes, aut egredientes sine causa iusta, vel sine licentia ferire ; non autem si
Ela scripturae selemnitas destir quia
poenae contra legis alicuius violatores non assiciunt cos,qui in leui tantum solemnitate, qualis videtur eile hoc loco scriptio , pcccant,grauis liquidem perna grauem culpam Exigit, qualis vix committitur in omitia tenda leui Elemnitate, quae ad praecepti sebstantiam non pertinet, cuuis modi est scriptura hoc loco, illam
enim non exigit, aut Concati una,vir
Pontifex , nisi, ut constet de licen-
134쪽
tia concessa ; & proinde facilius caueatur omnis fraus. Confirmatur ex
Clement. VIII. constitutione de largitione muneriim , ubi pontifexad,eiusmodi largitionem postulat licentiam in scriptis, aliasque conditiones ; omimonem tamen , tum scripturae,ium aliarum conditionum,
quae ad substantiam non pertinent, leuem esse , & minime poenarum, quas infligit Clem. reum constituere docet , Sosia in eius constitutionis declaratione num. 98. N in Ordine tantum ad sorum externum illam exigunt a S. Fausto in Thesauro Religiol. lib.8. quaest.2Iy. num .F. &Valerius in differentia utriusque fori
Ver. munera. numer 8 3. & in nostro
casu se quoad krum conscientiae dixit Homo nus de calibus reseruatis paro. casu s. quaest.2.
Dicendum nihilominus est hanc omissionem scripturae , nisi necessitas aliqua grauis & repentina excuset, esse irinalem siue potilis ingressura aut egressum , cum tali licentia
solum ore tenus concessia non excusari , culpa , neque a poenis in vi lantes Hausuram latis , nisi aut necessitas non patiatur moram obtinendae scripturae, aut in casibus Ordinariis Ze iure expressis consuetudo rigori iuris aliquid detraxerit , Vtidiximus consectario v. & Io. N stram potad sententiam tradit Sanch.
lib.6. in Decalog. cap. I 6. numer. I.
Ferdinand. a Castro trach. I 6. disp. punct. IO. g. 2. num.6. Confectius in priuileg. mendicant. titui. 1 . cap.6. Bona c. quaest.4. de Clausura punct. 3.num. 2. Tam rin. disput. 23. cis iure
AbbatisI quaeli. s. Llamas in Meth do curat. in appendice g. 6. & manifestissime sequitur ex doctrina nostra g. 3. stabilita,diximus enim licentiam istam sine scripto traditam cx rigore iuris nullam esse. Qui igitur cum eiu simodi licentia ingredietur in Monialium monasterium, & Monialis, quae ex eo egredietur, eodem modo peccabunt , atque si id facerent sine licentia, quia licentia nulla nunquam iacit actum , aut legitimum , aut validum , si ad illius legitimitatem , aut valorem licentia requirebatur. Vnde vides scripturam hoc loco non este Ieuem duntaxat solemnitatem, sed ad substantiam praecepti de legis de clausura
pertinere. Et sane non multum profecillet,aut Tridentinum,aut Pius V.
si dum ius antiquum fuis sanctionibus restringere volunt circa clausuram dc licentiam a Superiori circa illam faciendam , addidistent leuem duntaxat solemnitatem qtrandam, quae neque ab substantiam licentiae elusinodi pertineret, neque grauiter obligaret , possEtque facile omitti, absque graui, aut culpa, aut pinna. Quidquid verb statuatur de eadem conditione scripturae requisita a Clem. VIII. in largitione munerum a Regillarib. de qua modo non disputo,non licet ab uno casii ad alium arguere. Concedo quidem vulgo scripturam non requiri , ius in ordine ad forum externum, ut illi co stare possit de actu,aut licentia,quod
tradunt Doctores nuper allati,id munime tamen impedit, quin aliquando ex Privata conuentione parcium,
aut dispositione legis scriptura pe
tineat ad substantiam actus, uti de contractu aliquando desectu scripturae irrito monebamus f. 3. Eis Πς quoties qualificatus actus requiri ur , puta licentia scripta, non sus-ficit actus simplex sine illa , ut ait
Nauarrus consu. 21. de Clerico non esidente, num. 3. Glossa in cap. I. decensita in 6. ver. in siriptu enume-
135쪽
i o 6 De clau a Sanctimonialium
rat 3 . casus , in quibus scriptura re- , in nostra scientia Canonica. Atqui 3 squiritur non necessitate in omnib- , inquit, supponit autem in aliquibus omnino exigi, de quibus nos alibi fusus in nostra scientia Canonica.
CONSECTA R. I vM XIII. Euandonam finiatur licentia ingrediendi in monasterium
Montalium, aut ex illa egrediendi. HAEc quaestio soluitur ex hacte
nus disputatis. Nam primo, licentia non intelligitur data nisi pro una vice , & primo achii completur, quoties indefinite datur, & non designatur aliquod certum tempus,
α qui ex facultate sibi concessa
in monasterium ingressus est, non potest iterum ingredi. Ita Gmburin. disp.13. de iure Abbatissλ--st.1 . num.1. & disput. 26. quaesit. I. num. 2.Riccius qui ita iudicatum esse refert in praxi sori eccles deciL6 9.i editionis. Barbosa de potestate
quaest. s. Iacob. Sbrotius de Vicario Episeopi lib. 2. quaestione 2II .Diana tracLiade dubiis Regularib. resol. 8.veraiota decimo: & alij qui id assirmant de licentia colloquendi cum Moniali, quam per primam collocutioncm finire volunt , si furest concessa indefinite:quia priuilegium primo actu . finitur saltem in odi iis . quod fusius probat Felin. in c.2. de treuga re pace. Rochus , Curte
de iure Patrum , ver. honorificum, quaest. I . Nauar. in cap. placuit, de poenitent. quaest.6. num. i66. & nos
iure facultas ingrediendi monasterium Montalium, aut ex illo egrediendi est odiosa, &contra ius commune , quod elusinodi ingressum,fc egressum seuerissime prohibet. unde reiicias Bonacin. quaest. 3. de
clausera punct.1. num.8. qui contrarium docuit: eo quod priuilegium indefinite, de abistute concessiim ad
iteratos actus extedat .Nam quamuis id daremus, quod loco citato disputauimus: hoe priuilegium ingressiis, egres Ius , & accessus ad monasteria non est fauorabile, sed odiosum, quandoquidem ae e conceditur propter grauem resistentiam iuris communis , ut loquuntur D
Secundo cessat ista licentia cessante causa legitima,propter quam con cessa fuerat. Ita Doctores omnes in
consectario proximo allegandi, tum ex uniuersalissimo illo principio , de quo iusissime egimus in scientia Cain .nonica, cessante causa cessat effectus: tum quia cum licentia sine causa legitima concessa nulla sit, uti icimus f.3 ubi desinit causa, iam desiinit licentia esse legitima, ac proindς nulla; quare nefas erit amplius illavit. Id tamen non ita intelligendum
est,ut in eodem momento mathematico , & indivisibili causae finitae de negotio propter quod data fuerat I
.centia , u quis pergat aliquo tempore ipsa uti, violare clausuram ε sendus sit, atque poenas ea de causa inflictas incurrere ; quia cum istud clausurae praeceptum morale siti, imtellig. quoque morali modo debet;
quare nisi sit ea mora, quae in fiasdem clausurae censer, possit , non ceruciatur quis per illam peccaste,&licentia sua abusum suille. Quod colligitur ex cap. periculosis , de
136쪽
statu Regular. in 6. ubi enim Boni- fac.V II L clausuram praecepit & inhibuit , ne Moniales e monasterio egrederenxur permitit tamen A batis Iae , ut pro fidelitatis de homa-gil sacramento praestando Principi, cum honesta ct decenta socieιate emonasterio exire possit. Vertim hamas o Dcto quamprimum commode ρο- terat ad ipsum monasterium e vestigio
reuersura ; sic quod in fraudem νψPdentia , pae.mora claustralis , n: hi ιο mutuo fiat. Quibus verbis Pontifex nostrum conlectariuin omnino din et , nempe negotio finito, propter quod data fuerat licentia egrediendie monasterio , redeundum esse ad illud e vestigio , hoc est interprete Glolla,statim vel continub,quo lensu usurpatur idem verbum l. diuortio post principium,st. de negot.gest. Idem vero de licentia ingressiis in monasterium dicendum omnino est, nepe peracto negotio, propter quod permiisus fuerat , exeundum omnino et Ie. Vnde Doctores in illud cap. periculoso , & in verba citata e quis sigio, inferunt concella specialiter& contra ius suis terminis continenda esse,& expedita concessionis causa ad ius commune redeundum esse. Ita ibi Ioannes Andr. num. 3. Archidiacon. ibid. num. 3. ver. reuersura. Dominicus, g .verum, num 4. Franc. Od. Num. 2. notab. 3. Idem etiam
tradit Pius V. in sita constit. Decorict honestais r ubi enim causam , pro pter quam perinittendus est egressus Monialibus , assignauit, addit' Sed
monasteria scilicet, nisi ad necessariam stare licere. Quod vero dixeram hanc moram esse morali quodam modo capiendam , significauit quoque Bonifacius his verbis, sic quod in fraudeo residentia, siue morἀ
claustralis nihil omnino fiat. Itaque mora, quae damnatur, eiusnodi esse debet, ut in staudem residemia claustralis censeatur , elutaodi non erit
breuis aliqua mora intra, aut extra monasterium.Quare Roderiq.lom. I. qq. Resul M. quast. 67. art. II. ait Non elle finitis negotiis punctualiter egrediendum, aut redeundum in monasterium : quia res morales non
consistunt in indivisibili, sed earum
latitudo remitti debet arbitrio prudentulia,uti docuit Palat.in Α .dist. χo. disp. 3. conesus.8. N in dubiis sensus communis prudentium , & piorum debet attendi , uti fusus disputat Cordub.lib. 3.qq.quaest. I . Reg.
CONfECTARIUM XIV. Casin singulares ex superiori
consectario. EX hac certissima doctrina plures casus singulares distoluere licebit. Primo enim Monialis legitime
ex monasterio suo egressa finito noxotio , propter quod egrella fi ierat, recuperata , V. g. sanitate , ad illud redire dcbet quamprimum ; tradunt
& alis passim : quia, uti iam monuimus ita definit Bonifacius V III. &Pius V. & ratio in Superiori consectario allata evincit. Secimdd illa eadem Monialis non debet, ut loquebatur Rodriqueet,ita punctualiter finito suo negotio redire , ut non possit aliquantulum subsistere , cum Ecclesiae praecepta morali modo sint explicanda. Sic etiarn de obligatione ad restitueduin, quam habet Canonicus abiens ab horis Canonicis , & beneficiarius non residens docent communiter Doctores: O 1 nam
137쪽
1o8 De clausiura Sanctimonialium
nam debet esse tanta mora , quae in fraudem lcgrs existimetur. Hinc eiusmodi Moniales poste per Unum, aut alterum diem Iubsistere existi
sub fin. Ferdinand., Castro tracta 6.
disput. . punct.9. num. 19. t. . . Tertio, Monialis egressa e monasterio ob aliquod negotium.& ex
iusta causa non tenetur urgere eiusmodi negotium , sed suo commodo illud praestare , quod aperte dicit Bonifacius de AbbatiiIa ad praestandum homagium egressa: Hometio, inquit quam primum commo. de poterit. Nihil igitur , aut praecipitare tenetur , aut diligentiam extraordinariam adhibere in suis perficiendis negotiis , ne diutius extra monasterium commoretur, satisque
fuerit , si eam diligentiam , quam natura negoth postulat, Ac prudentia permittit , ac quae vult solet adhiberi, ipsa etiam conferat,immbetiam si negligentior foret in eo negotio , quamuis in ea negligentia
peccaret;non tamen violaret clausuram , nisi animo extra suum monasterium vivendi , longius traheret
illud negotium , quo tamen casu non incurreret poenas propter Vi lationem clausurae inflictas: quia re
41 . Quartδ Monialis dum aliquo extra monasterium proficiscitur , & in illud deinde reuertitur , via recta incedere debet, alioquin in illa di-
uagatione peccat: quia reuera trahit moram extra monatherium sine causa. : licebit tamen illi diuertere per octo , aut nouem leucas causa inuisendae cognatae, amicae, monasterij, templi, imaginis, quia dc consuetudo id patirur , & nemo prudens id in fraudem clausurae factum iudicabit. Ita Bonacin. Ferdinand. locis citat.Sanch.num.GI. Gulierem lib. I. tqq. canonic. cap. I ad finem, quod ego quoque existimarem de itinere iduorum , aut trium dierum , non rvidetur enim mihi ea mora esse diuturna. Non tenebitur etiam M
nialis magnis itineribus incedere; sed paruis omnino uti poterit, atque interpolatis , pruvi se dabit occasio,
aut aliqua ratio & commoda val
tudo , aut quidpiam aliud simile postulabit. Quinto , qui obtinuit licentiam . .
ingrediendi monasterium propter causam, quae reuera tunc suberat,sed tempore ingressus cessauit , peccat: quia uti iam diximus consectatio se- periori cessante causa cessat licentiae validitatis: & cellante causa dispensationis cessat dispensatio Et Gregor. XIII. constit. os gratra, excommunicat ingredientes sine iusta in a , quamuis ex licentia ingrediantur. Ita Bonacim quaest.A. punct. 4.
.Sexid , qui obtinuit licentiam im 4 .grediendi ex falsa causa , si deinde
tempore ingressus alia causa, eaque iusta & legitima reperitur , nihilominus peccat & incurrit poenas,quia reuera violat clausuram, cum ingrediatur sine licentia : quam enim liabet, nulla est , ob defectum causae, uti diximus f. 2. Et quamuis alia causa modδ existat , propter quam ea licentia concederetur I propter eam tamen non suid concessa, & r tione illius licentiae est inuoluntaria prorsus , ac proinde nulla. Si tamen
illa ipsa causa , propter quam fuit petita de concessa licentia , & quae tunc falso supposta fuerat Superiori , qui delusus fuit , nunc reuera existat quando quis ingleditur , non quia reipsa existit causa , propter quam
138쪽
DRquisitio I. Cap. V. s. V. Ios
quam licentia data fuit : neque apparet unde irrita & nulla sit , non defectu causae , quae subsistit, neque defectu voluntatis. Nam propter illam ipsam causam Superior licentiam fecit, quamuis falsd existim ret illam tunc subsistere; nunc autem reuera subsistit , & voluntaria omnino est Iicentia : quare eiusnodi
Sept d, qdi ingreditur monasterium cum licentia , quam Superiorcocessit,conscius nullitatis causae,aut
qui absque causa illam dare voluit, peccat, si ipsemet sit conscius eius modi nulli tacis, quia vii dixi 3.iacum SuareΣ Sancti. & aliis, licentia illa nulla.est : tum quia Bonifacius ad
illam , rationabιlem s manifestam earisam exigit , tum quia in iure communi nomine licentiae non intelligitur tantum libera voluntas &arbitrium illam concedentis , sed
voluntas prudentiae accommodata,
vii docet Menoch. lib. . de Arbitr. quaest.8. num.ΑΙ. & 49. Quod maxime verum est quando illa licentia fit ab inferiore in lege Superioris
concedentis illi facultatem faciendi licentiam e semper enim ea intelligitur ex causa rationabili e prudentia : cuiusmodi dici nequit licentionere arbitraria . aut ex nulla &salis causa, cuius nullitatem & LI-sitatem nouit, qui licentiam donat. Requirebam tamen , ut qui eiusnodi licentia utitur , nouerit, aut sine
causa datam suis Iς illam licent m,
aut ex causa falsa , vel nulla; alioquin bona fides ipsum excusabit, uti diximus alibi. 6. Octauo, qui ingreditur monastς- rium ex causa dicuius ministeA prae standi,& simul ex curiositate vel visendi monasterium , vel aliquam Monialem , si reuera illud milust
rium praestare intendit , Ron violat clausuram, qaia ingreditur ex licentia & causa legitima, quamuis simul aliquam aliam intentionem habeat. quae non tollit priorem , quod in multis aliis contingit ; si vero nou haberet animum praestandi illud ministerium , siue quia id fingit tan- . tum , siue quia illud se praestare non posse existimat , siue alia de causa.
utiturque tantum illo praetextu , reuera peccat contra clausuram . quia
sine causa iusta. de qualem iura P stulant, ingreditur : quo praetextu& simulatione saepi is peccant mulieres, quae elusinodi inutilium obsequiorum praetextu licentiam ingrediendi obtinent.
Nond , qui eum licentia Supe 67.rioris ex causa alicuius ministeris necessaris ingreditur monasterium ex intentione tamen sacrilega turpe ali 'uid cum Moniali eornmittenὰi a peccat contra clausurami, quamuis aliunde graue scelus admittat.Sanch. lib.6. cap. I 6. numae': Tmola in pra- xi ver Moniales ad 8.quaest.Bonaci quaest.4. punct.4. num. I 8. licet tuale contrarium probabile esse dicat:quia cum praua illa intentio aut opus non tollat causam rationabilem, proptα quam licentia suit a Superiore co cella , non annulliit eam licentia
esto cam non dedisset Superior', si
prauum illum petentis animum sciuilici, cum tamen reuera dederit ex iusta causa , valide omninh dedit: in clausuram itaque non peccat, neque censuras ullas ea ex causa incurriused ex alio capite peccat , & pcrius
Decimδ, qui peracta suo negotio A. g.
moratur diutius in monasterio, peccat cotra clausura,licentia enim non fuit concessa, nisi ob causam . quae
139쪽
iam omnino celsauit, uti supponimus, utrum verb ob eam diuturnam& culpabilem moram censuras aliquas incurrat,dicemus cap.8. Si veroiliquandiu tantum remaneat intra monasterium ad visitandas ossietnas,lui randa cubicula & domum , colloquendum cum aliqua Moniali ex quad3m ciariositate , non peccat nequidem leuiter ex Sanchea cap. I 6. m.69. Rodriq.qq. Regular.lom. I. qnaest.47. arca I. Mirarida de Monia libus quaest.2: ari 2U. Bonac.punct.4.cit. num. .Molfecin sumiri. trin.7. Cap. Zo. num. . Collector compend. priuileg.mendicant. ver. Ingrelius in
monasteria Monialium , g. 34. Quia uti monuimus , praeceptum istud est morali modo intelligendum , & id
usu receptum est apud viros timoratae conscientiae .: Quod si ob malum finem, fornicandi, v.g. moretur diutius , de peccabit contra clausuram,oc contra aliam etiam virtutem propter diuturnam illam moram. Nam si breui spatio moraretur , peccaret quidem ex malo illo animo, quem
habet, & prauo opere , quod facit,
non tamen contra clausuram, quam ob breuem illam moram reuera non violat, ut diximus, & consentit omnino Sanchez. An vetd ex diuturna mora censuras incursurus' fit, dicemus inserilis cap.8.Paruitatem morae existimat esse unius horae quadrantem Villatob. rom. I. trach. 3 3. dissiculi. 29. num. I. Diana trach. de dub.
Reghil. resolui. s i. idem refert, sed si1ό more nihil definit:mihi pruden-.tis arbitrio relinquendum videtur. lCertum est ad culpam contrahendam dcbere esse cam moram , quam pateat esse in fraudem legis , ut sapienter dixit Ferdinand. a Castro punct. IO. f. 3. num. I 1. Eiusmodi autem non censebitur illa, quae necessaria erit ad visendas ossicinas.& domum.
a uibus ex causis licear permittere Momalibus egresum
e monasterIo. IACULTATεM egrediendi δmonasterio concedi non. posse Monialibus , aut externis in illa imgrediendi absque causa legitima con stat ex hactenus disputatis ; nunc vero quaenam sit eiusmodi causa, inquirendum est : neque enim relinquitur arbitrio & prudentiae Superioris , qui quod lex ecclesiastica praescribit, in hac parte , sequi omnino debet. Ordior vero S causis egressivi
DIcendum est , exitum e monasterio permittendum elle Mo- nisi propter ineuitabile aliarum pe
riculum ex eius commoratione , uti
contingit in Epidemia , lepra,incendio , aliisque casibus similibus & vrgentioribus , ad quos extendi debet constitutio Pontificia.
Expositio m confirmatio Propositiovis.
Concilium Trullan . cap. 46. in
exorarbι em, uti loquitur, neces
sitatem , ad egrediendum e monasterio postulabat: eam deinde necessi
140쪽
Disquisitio L. Cap. V L i s. L.
talem BonifacN III. dum seueriori disciplina clausuram seruari a M nialib. voluit, clarius explicuit Cap. periculoso , nullam enim egrediendi monasteria facultatem concedi permittit. Quactimque ratione, vel causa , nisi morte tam o. ct tals morbo eu denser aliquam earum laborare constaret , quod non posset cum aIrs abseque graui periculo , sin scanda ocommorari. Itaque solam causam egrediendi Bonifacilla , iure dixit esse morbum cui intra monasterium sine aliorum periculo . & offensione remedium afferri non poterat.Quem rigorem videtur molliuisse Trident. qiiod cap.f. sepius citato sies . 21. de Regular. postulauit duntaxat legitimam causam ab Epil po appro andam. Quare totum iudicium de sus-ficientia , & honestate causae relinquit arbitrio Episcopi. Itaque censet Suar. lib. i. trab.8. de Relig. cap. 9.
dit huius benignioris , laxiorisque
legis , ut loquitur, severitatem antiquioris illius clausurae,fragilitatem sexus socminei, dissicultatem, quam in admittenda clausura patiebantur,& quae ideo neque in Galliiς, neque in plerisque Hispaniae locis, neque etiam alicubi in Italia , ut Venetiis
suscepta fuerat, auz non sine magna perturbatione.. I. Negat tamen Sancti. lib. I. in Decalog. cap. Is . num. I. lianc Conciiij legem continere correctionem conititutionis Bonifacij, sed declarationem potius, cum aperte prositeatur se.eam innovare constitiationem & conficinare. Voluit itaque non quamcumque ob causam , quae
Episcopo legitima , id est , rationi
consentanea videretur , exitum permitti polle Montali: sed solum pros ter illud, quae in constitutione &ege Bonifach tradebatur : reliquit tamen Episcopi iudicio probare, an
ea causa morbi, quae obtenderetur
talis soret , qualis pomi labatur in cap. periculoso ; quare non modo non molliuit Bonifacij legem , sed illam restrinxit potius, sicut cum licentiam ingrediendi in scriptis dari Voluit, quod non postulabat Boni- facius: Et quod deinde Pius v. ad
Placuit subinde Pio V. in sita
constitutione. Decors re honestali, singillatim has causas enumerare,
tresque assignauit, Epidentiae scilicet ix leprae morbum , 3c magnum incendium , cum parii la taxatiua Omnes alias causas excludente. NMI-Iι de catero etiam infirmitaris . seu
aliorum monaIZeνiorum et sam ei, Iub secTorum , aut domo um , parentum, aliorumve consanguineorum visitan
dolum , aliave occa e st pratextu. nisi ex ea a magni incendi' , vel infirmitatu. lepra, Ερidemia dcc. Quibus verbis existimat Suarin eap. hcitat. num. 3. Pium Concilii legem restrinxille. & Bonifacis constitutic
nem ampliasse. Quia causam lesitiamam quam Concilium Episcopi iudicio penniserat, ad tres illos casus vestrinxit A Bonifacius. qui unicam
causain allignarat, morbum cUnt1-giosum , M lcandalolum , ita declari atra a Priv. ut incendium quoque inter legitimas causas exitus e monasterio enumeret.
Vel inii si bene expendatur P0 3. mens , neque Concilii. nequς Boni- facii leges, aut restrinxit, aut artupliauit , sed deesarauit duntaxpt. Nam Conciliuin, uti iam monui mus , non ita reliquerat iudicio Em-s spi eauiae legitimae probationcm. . t quacumque iusta videreius Epi- . leopo, Diqiti by