Iosephi Gibalini ... Disquisitiones canonicae de clausura regulari, ex veteri, & nouo iure operis de scientia canonica specimen

발행: 1648년

분량: 506페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

181쪽

331. De clausura Sanctimonia m

permanentiam aliquam postulet, illa Omnino permittenda fuerit.Nisi igitur Conueris fuerint numero suli cienti, famulae saeculares ascistendae erunt, quae opera, quae Moniales, quia aut delicatiores sunt, aut alus

ossiciis occupantur,exercere non Valent , assidue praestent. Quod vero Suareet, Ferdinand.&alis addunt: tunc quidem ingressiim

Ec commorationem permitti polla, quando eiusnodi famulae necellariatiunt, ut toti conuentui deserviant; non autem, ut uni alicui Moniali, aut infirmae , aut seniori deserviant, non placet: quia cum aliae famulae, aut Conuersae nequeant via illi M

niali , quae peculiaria obsequia postulat, vaeare , nisi cum magno i eius monasterij damno , aut caeterarum Montalium querelis, semper admittenmr ex necessitate totius cori- uentus: deinde cum liceat, uti in pluribus casibus ostendimus conse

vix ad Wadicta scienda se demittere possunt. Hae porro famulae tenebun clausura, neque poterunt pro arbitrio Monialium, aut Praelatae exire, & iterum regredi. Ita enim declara uit sacra Congregatio Cardinalium, uti Roderiq. Mirand. Tamburin. disput. 23. quaesI6.& alij reserunt. Et Gregorsus XII L in Bulla,quam integram refert Petrin. in constitur.6. Pii V.num3 I.8c Tam rin. loco cit. denis Monialibus singulas eiusnodi

ancillas concedit cum eadem conditione clausurae. Dices eam constitutionem non

videri pluribus in locis usu rece Pram , cum eae famulae ad varia m nasterij obsequia discurrere soleant. Resp6deo prauam omnino esse eiusmodi consuetudinem, & quae pluri

rtim ob unius singularis Moni li permittendam, nisi angustia & dissi- necessitatem permittere. CV QR I cultas loci, aut coenobis egestas c lictbit in hoc ipso casu inuῶς udi' gat initio illam pati: eo quod nonnis, aut aetatis, in quo indiget famo' sint aedes vicinae & contiguae in qui-Iae opera , quam aliae ipsi exhibere' bus commode famulae externis usi- non valent 3 neque inde laxatur clau- bus monasterij destinatae commor sura & disciplina, quasi singulae suas i ri possunt : Tunc enim necessitast sibi famulas habere velint: diximus: lius monasterij postulat , ut ali-

enim attendendam elle tum illariam -- Monialium , quae eas postularent,

veram necessitatem;tum ut In monasterium illi prouidere aliqua. alia

ratione possit. Idcirco Nauarr. com ment. . de Regular. quaest. I 8. n.66. noluit damnare consuetudine Mois I eriorum quorumdam , υλ bona pars Sanctinabnialιum est genere no

teriare immemorialι sngula singulas conseviuern t habere famulvi , vel diascipulas imcas, qua isseruιμι eu in quando in urbem ad plurimos usus, famulae mittantur, di iterum in monasterium redeant. Quae necessitas expendenda serio fuerit Praelato,dum ad aliquod tempus eiusmodi egresiium famularum

patieturi

182쪽

Di quisitio L. c

CONfE C TARIVM IV. In quibus easibus externi propter proprias nec itates ingredi monaueria Monratrum sint.

ς π T Ane quoque necessitatem iu- stam aliquando λre causam

ingressus in monasteria Monialium, dicebamus in nostra Regula uniue sali, ad quam casus singulares exige

re oportet.

Primo, licet ingredi monasterium ad deferendum depositum , quod alibi, aut non ita tuid seruari potest,

aut aliis ex causis deponi, dc pecuniae , aut dopositum adeo graue est, ut a Monialibus deserti nequeat. Sanchra num.19. Cap. I 6. lib.6. Qui tamen addit id raro admodum consulendum videri. Ergo quoties depositi securitas ita postulabit, permittendum este cemerem. Secundo reus, ut poenam,aut iudicem, eiusve satellites fugiat, monasterium ingrediens non peccat: in tanto enim discrimine excusatur, de omnem locum, quem tutum existimabit, penetrare poterit, ut ait San-Ched num. 19. Qui tamen addit non licere Monialibus illum admittere,& illi seres ea de causa aperire, cum dedeceat malefactorem intra clausuram tueri; si qua tamen Moniales fugienti manus insequentium satellitum, Ac iam in dita me positum admittGent, mihi immunes a culpa videntur. Quod verius existimarem, si reus ille non esset; sed iniuriam& manus hostium ataredientium fugeret: illi enim recludendas esse kres monasterii charitas sinderet, modo prudenter de sine scandala, ac

ipsius monasteris vel damno, vel iniuria recludi facilὸ possent. Tertit, malefactorem , aliumve, qui ad monasterium perfugit, siue iure, siue iniuria Sc inde egredi non

vult, mpellere licebit, Ec eam in rem viros in auxilium vocare sequi de monasterium idcirco ingrediantur , & illum inde extrahant. Cum neque deceat Virum intra monasterium permanere, neque inaesidae &timidae virgines ipsum vi eiicere possint. Llamas in append. pilis citat. 6.6. Roderiq. quaest 6. citata art.6.

Qu.irtis licebit iudki ingredi ad

malefactorem inde eliciendum;deinde si certum sit ipsum non gaudere immunitate ecclesiastica, poterit iudex εc monasterium ingrcdi, & ibi illius consessionem excipere, & ad carcerem ducere , etiamsi Superior licentiam negaret, quia iniuste negat , & Iudex utitur suo iure. QuM si reus immunitate Ecclesiastica gaudeat , ne uir ex monasterio in carcerem trahi ; sed in Ecclesia relinquendus erit e neque poterit Iudix propria authoritate ingredi ad ista peragendax; alioquin vim faceret monasterio. Haec omnia habet Sanchea cap. illo I 6. nu FT.& 18. a que ex illo Bonacin. puncti A. citat. Ferdinand. a Castro puncLIO. Tamburin.disput.1 . de iure Abbacis Lq.

aliique Sed haec disputatio alio

pertinet , dc ad triatationem de immunitate Ecclesiastica; quare nihil hoc Ioco definio. intd si cadauer alicuius saec laris intra clausuram Montalium sepeliendum sit , Baiuli necessari, ad illud deserendum ingredi possunt,

una cum Sacerdotibus necessariis,sμue illi sint Regulares , siue saeculares. Sed de hac re consule Po I. V in Diuitigod by Gorale

183쪽

164 De clausiura Sanctimonialium

in dubiis Regularibus, ver. Hausura

Monialium n. t r. Tam rin. de Iure

educari possint. DIcendum est admitti poste. Ita

utar. quaest 6. ari. Io. Miranda de

Ferdinand. 1 Castro dispia punct. IO. tractat. I 6. Tamburin. de iure Abba- ltissidisput. l. quaest. i. qui plures alios dabunt : idque declaratum suisse a sacra Congregat. Cardines. testantur I estque euidens ratio: quia haec tauratio non modo in ipsarum puellarum bonum cedit; sed ipsius quoque monasterij, cum pleraeque deinde suseipiant habitum Religiosium. Et quamuis in Concilio Aqui ran. m. Christi 99. sub Leone III. C.6.

hibuerint Patres, m quu filia suam,

aut neptem in monasterium nutriendi

causa mittere praesumeret, nisi quasn ipse loco si iter in Dei servisio perseuerare vellet. Visum tamen deinde suit . eiusmodi institutionem, educationemve pucllarum intra m nasteria perinittere, cum & pueri inter Monachos in scholis, ut superilis obserualla me memini , in thit

Tentur.

Ex variis porrδ Congregationis Cardinalium declarationibus mile-pere Doctores plures conditiones ad hane puellarum educationem. Primo, ut monasteri, institutio non reis pugnet huic receptioni, immo illas recipere consueuerit. SecundΛ , habeatur consensus Superiorist, & capituli. Tereid , non excedant numeri rum i monasterio praefixum. Quarto , utantur vestitu decenti & -- desto. Quintb . nullam aut ancillam , aut famulam secum ducant. Serib , septimum annum expleue rint, & vigesuNumquintum non ex cesserint. Sept Λ , locum separ tum , Monialium habitatione occupenti octauo , clausura quoque te neantur , neque pro arbitrio exeant,& redeant. nisi medendi morbi causa exierint.Nond , ut alimenta quolibet semestri anticipate soluanturCScalia: nonnullae. Verum cum hae declarationes in Gallia authentice prinpositae non sint, & de aliquarum intelligentia dubitet quoque Suarez,& demum pro casibus singularibus datae fuerint , in illis explicandis diutius nobis immorandum non vi

detur

Fatentur iidem Doctores puellas. quae vel parentibus orbatae sunt, vel ex Xenodochiis, aliisve locis publicis eductae sunt & congrua dote carent , polia in inonasteriis educari,

donec nubant.

Quaestionis tamen dubiae est, an s. parentes cogere possint puellas , ut in monasteriis retento habitu saeculari educentur. Ratio difficultatis est, quia Trident. sessi as . de Regularib. cap. IS. Excommunicat omne

ct singulas personas , cuiuscumque qualitatis o conditionis fuerinι , si

quomodocumque coegerint Hιquam virginem , πιι viduam , aut aliam quamcumqui mulierem inuriam, pra er quam

184쪽

osequisitio L. CV. VII. s. II. Iss

perquam in ea m a iure expressis ad ingrediendum mst Itersum , vel ad suseipiendum habitum cuiuscumque Religιonis , vel ad emittendam Pr fessionem. Immo eadem poena assicit Qui ad haec omnia consilium, a xilium , vel fauorem dederint. Et qui denique his actibus, quos inuo-l untarie ruscipi noueri itiser sentiam,

vel consensum , vel aut boratatem inis eryosuerint.

Vbi notanda sunt illa verba, ad

ingrediendum monacterium , vel suscipiendum habitum, vel emittendam

professionem. Quibus verbis tria distincte exprimuntur : & qui unum horum trium fecerit , poenam infit cham incurret : quia in alternati s sufficit alterius partis veritas, ex Regula in alternatiuis de regulis iuris in c. Et sane nisi verba inius diliun- loluae diuersum quid significent, improprie omninὁ accipienda forent, cum tamen in restripto Principum lverba sint proprie capienda , nisi laliunde de Principis mente constitexit. l. non aliter. F. delegat. 3Aeinde Concilium excepit casus in iure expressos : quia potest aliquando stamina cogi ad commorandum in m nasterio in poenam ; non vero ad

habitum suscipiendum , aut profi- endum. Casus igitur in iure expressi non sunt , nin illi, in quibus ius concedit sceminam in monasterium detrudere ad ibi degendum et quos tres esse dicit Peiryn.de subdito reli

gioso cap. 29. conc. 2.ver. nota terti δ.

Sic quando coniux permisit alteri Religionem ingredi, & in ea profiteri , & de eius castitate timetur in saeculo , potest ad ingrediendum religionem compelli , non tamen ad profitendum. Cum igitur non excruci at Tridentinum similes casus,nisi in ordine ad ingrestum monasteri, non ad habitum , aut professionem, reuera de ingressu illo,etiamsi neque habitus suscipiatur, neque emittatur

professio, loquitur. Quare qui ad

illum coget virginem,aut aliam mulierem , incurret interminatam excommunicationem. Neque tam sollicite Tridentinum bis eandem distinctionem repeteret, nisi diuersos actus denotare vellet. Denique ratio , quae mouit Tridentinum, euidens est , ne videlicet virgo semel ingrcsIa,aut Montalium suasionibus, aut pudore exeundi minus libere deinde Religionem suscipiat. Illi porro

libertati consulere prorsus voluit Tridentinum. Itaque cogentes puellas ad ingrellum monasterij , ut ibi

instituatitur, educentume, peccare,& in excommunicationem Concili, incidere censuit Nauare. Consil.6.de Regularib. Suar. tom. I. in 3. Part. dispa 3. sest. s. num .9. Zerola in praxi ver. Moniales. Barbosa in Colis ctan. ad Concit. Trident. in cap. cit.& de potest. Episcop. allegat. Soa . 2. quaest. 7. Fillluc. trach. I'. Cap. 6. Ex- comm.63. Ledeisa in additioni b. adsum. lom. 2. trach. de statibus, cap.1.conc.8. Megala in 3. paridib. cap.ύ.

solui. 16. Ali; negant hanc pa iram incurri nisi cogatur puella ad hane ingressum animo principali, ut habitum deinde religiosum sumat. Ita

Portet l. in addit. ad dubia Regular. ver. Moniales, num. I . Ferdinandis a CastrPalao part.6.disp. 3 .punct. 6. num. 8. Qui tamen requirit tantum animum in genere status religiosi; quem ut puella aliquando assumat, cogitur in monasterio educari.

Obseruandum imprimis est Co V a cilium

185쪽

De clausura Sanctimonialium

cilium agere de coactione, quae non rem , aut praecipuam partem inda-

nisi per metum grauem, sialtem ra-lgeant, uti possent; sed illam dunt rione personae , cui incutitur , fierilxat exiguam sortem, quae illi iure existimatur: quare qui blanditiis aut continget , relinquant, si non fiat precibus etiam importunis, nisi illae Religiosa , reuera ipsam minimE ad

metum & vim causent , aut promis.lReligionem cogent : neque si prosionibus foeminas ad eiusmodi in- mittant maximam partem haeredita Gelsum excitarent, non incurrerentatis , aut totam , si fiat Religiosa ; si has poenas: quia lex poenalis stricte vero nubat, velint monasterium suc- interpretanda est. cedere: quia. si liberam habent b Obserua secundo, hanc eoactio- norum suorum dispositionem parennem iniustam & peccaminosiura elle tes, nullam faciunt tunc iniuriam Oportere, quae nimirum grauem in- filiae, neque eam cogunt ad Religio-iuriam contineat: si enim iusta est, nem, quamuis nolint sua illa Sona

plecti non potest. Quare qui pollet ipsi relinquere si nubat: quae omnia

iuste alteri poenam , aut necem per passim Doctores tradunt in simili iustitiae vindicis ministros inferre, casu , dum de matrimonio per coa neque vellet illam remittere, aut ab ctionem Si vim inito disputant. Si actione iniuriarum desistere,nisi Re-ivero filiam renitentem ingredi -- ligionem ingrediatur, v. s. maritustuasterium , ibique educari, male ha-VXori adulterae: reuera illi vim nonibeant, debitae portionis ac legitimae isc i, neque iniuriam irrogat; sed i subductionem minentur, se nulli un- beneficium confert, cum & iustam i quam eius matrimonio consensuros vindictam illi remittat, & ingens iactent, domi veluti inclusam Tr- num , quala est Religionis, pro- petud contineant,contumeliosis Ve Curet. Parens qui filiam virginem bis excipiant, laceris vestibus & sta- diligentius, rigidiusque, quam ipsa tum eius dedecentibus induant, V Velit, custodit, unde illa taedio asse- luti famulam, aut seruam ad viliacta religionem ingreditur, non facit quaeque opera applicent; reuera illi illi iniuriam, neque ratione illius di-finiuram faciunt & cogunt ad ingre-cemr aut inuoluntarius, aut coactus diendum monasterium. . His anno

eiusnodi ingresius, quandiu parens ratis. limites paternae prouidentiae non ex-l Aio imprimis parentes, Vel tuto- . Ι . cessit, licet toto sito iure usus sit ;& res posse puellas impuberes cogere,

taedium inde ortum in filia non est ut educentur in monasterio, neque uiti accidentarium& veluti natu- ex illo ante annos pubertatis exeant. Tale, ut explicat Suar. tract. de Re- Ita Suar. tract. 7. de Religione lib. s. ligione lib.s.cap.9. Vnde ulterius fit, cap. i. num. . Sancti. lib. . in Deca VL qui spe tueri, aut officii aut fauo- log. cap. 4. num.8. Portet. in addiris aliunde indebiti aliquem alliceretitioni. ad dubia Regularia, ver.elau- ad Religionem, non peccaret in Tri- sura Llonialium, num. . mia 1us dentinum: quia reuera ipsam non naturale habent parentes, cui deIO- geret luod omnino faceret, si rem gare prosecto noluit Tridentinum. ipsi ex iustitia debitam denegaret: Certumque est potiatile semper pa- quare si parentes filiae mitimini λ- rentes offerre liberos impuberes Rς- re, ut in legitima nullum illi fa -- ligioni, non expc za, , vi ctiam re

186쪽

Disiquisitio L.

pugnante ipsorum voluntate, ut late dii putat Suar. eodem lib. I. cap. 2. Jc Sancher lib. . in Decalog. cap. I 8. anum.8. Quidni igitur poterunt illos

educandos monasterio tradere , ut

deinde puberes facti quod libuerit

vitae genus, arripiant.

Aio secundis , filios puberes non polle absque iniuria cogi ab illis, in

quorum potestate sunt, in monasterio educari etiam retento habitu seculari, & sine animo , aut pactioneat lumendi deinde Religionem, nisi adiit aliqua iusta caula, quod de omnibus aliis Reminis affirmandum quoque est. Ita Sua cap. . cit. Quia cum quilibet iam pubes G sit sui iuris in his, quae ad statum animae pertinent , non potest absque iniuria ad

tam arctam clausuram, talemque vivendi modum obligari: quare si ad

illum vi de metu cogatur, reuera patitur iniuriam , eamque grauem ; Scqui illam infligit, peccat: nonnumquam tamen moralis quaedam necessitas , de urgens causa hanc coactionem iustain facit; ut si timeatur pudicitiae filiae, aut eius vanitati, absentibus parentibus'; aut etiam uxori a marito ; ita ut haec custodia censeatur omnino, aut saltem valde ne-

cellaria,& i1 similibus aliis casibus cogentur foeminae ad illum ingrcs sinii monasteris, ut in illo retento habitu saeculari custodiantur; quod

omnes Doctores fatentur : nςque peccabunt,qui eam vim inferent,neque Tridentini cm1uram incurrent.

Aio tertio eos, qui iniuste licet

puellam , alliamve taminam cogunt ad ingrediendum monasterium, seruata tua veste saeculari, ut inibi instituatur, aut custodiatur, sine conditione , aut pactione suscipiendi habitum relietiosium , quamuis eo animo , ut sensun ad Religionem

assiciatur , de deinde si libuerit,illam

allumat , aut nubat, non incurrere excommunicationem Tridentini. Ita Suar. tract.7. de Religion. lib.F. C.9. num. .ubi explicat quae tom.F. in I. pari. disput. 2 3. sua. s. num .9. dixerat e quia sola coactio ad ingrellum. qui directe , vel indirecte ad habitum suscipiendum ordinatur , pro hibetur a Concilio , quod non fit, quandiu plena libertas relinquitur liminae suscipiendi Religionem,aut non suscipiendi, quamuis qui ad habitandum in monasterio coegerunt,

cuperent illam reuera Religiosam fieri, immδ de suam voluntatem ipsi significent: quia ista significatio voluntatis non est eoactio ad habitum suscipiendum, & quae praecessit coactio ad ingrelium , ita in eo sistit, ut non ordinetur directe, aut indirecte ad Religitinis susceptionem propter plenam libertatem , quae iam ingresse in monasterium foena inae relinquitur : neque dicas kre,ut aut Monialium blanditiis, aut pudore quodam retineatur : si enim inde censeatur susceptio Religionis coacta, omnis quoque proseluo eoacta exi- minari pollet: diceretur enim noui tiam Dudore abiiciendi habitum It

ligiosum de blanditiis Montalium victam profiteri. Nisi igitur haec co ctio ingrediendi monasterium ita or dinetur ad susceptionem habitus RGligiosi , ut ratione illius dicatur deinde illum coacte suscipere , non plectitur excommunicatione lata a Tridentino, quamuis aliunde iniusta sit de peccaminosa, uti dicebam proxima astertione, atque hanc sitis. te mentem Concilii inde patet,quod soleant puellae , ac foeminae, ante

quam habitum Religiosum suscipiant, aliquandiu in monasterio rermanere in veste saeculari ; ideoque

187쪽

De clausera San timonialium 18

hune ingretam distinguit Concilium ab ipsa habitus susceptIone, vultque eiulmodi ingret Ium liberum elle: si enim coactus st,etiamsdeinde non sequatur habitus susceptio, aut non nisi libera propter m ratam λminae voltintatem, uti con-ringere potest : puniuntur tamen excommunicatione , qui vim illam puellae adhibuerunt , statim atque ingressa fuerit puella metu coactae

satis enim est, quod cogatur ingredi in finem illum suscipiendi habitus &profitendi. Vnde quoque dubitant Doctores, an qui Ac ad in ellum Aead habitum, ipsamque professionem

coegerunt taminam aliquam , tres

excommunicationes incurrant, cum

has tres actiones illa censura puniuerit Tridentinum : quae si distincte fiant, distinctas , quoque' censuras

inducent. Quia tamen videtur esse una coactio perseverans nam qu lque incurri censuram existimat S rea, quae per primam actionem si rim contrahitur , 8c per sequentes deinde magis aggravatur , Iicut &ipsa contumacia. Ex his colliges parentes non incidere in hanc excommunicationem, quoties puellae monasterium ingre- aiuntur , atque tandem Monachae fiunt, vel ipsorum importunis preci- cibus , quae ramen violentiae non aequivaleant,vel blanditiis,vel rationibus , quibus statum Relisiosum

tanquam ipsis conuenientiorem suadent : quia vel non possunt ob ex suam , aut nullam dotem pari nub re , vel sine periculo in eo statu manere , vel quia sperant pinguia ben ficia, aliisve eius odi de causis:quia in his omnibus , neque coactio est, neque iniusta vis, neque minae, sed

eces , blanditiae , suasemes , rairte in additi ad dubia Regulata

a viris separata possint in

monafferiis aliquandras admitti. Identur suille diuinae hae de re . sacrae Congregationis declar tiones : haec tamen mihi probabilius

tradi videntur a Barbosia allegat. Io2. n. . Ferdinand Castro punct. t o. . . num. 4. Qui Sanchez, Mira .

Rodriq. Zerolam, aliosque dabunt. Primo igitur mulieres vitis separ tae in monasteriis absque Pontificis licentia admitti non debent , ut ibi vivant , negauitque Congregatio elusinodi iacultatem cuidam Com tissae , quae propter infirmitatem 1 viro separari, &. cum tribus filiabio in aliquod monasterium ingredi postulabat. Ratio eindens est quia tunc nulla moralis necessitas existit , sed

utilitas tantum. Existimarem tamen etiam in hoc casu grauem necessit triem occurrere posse.Cur enim non

fuerit aliquando haec separatio iusta, atque etiam necessaria , qua facta, si deinde mulier illa tuto in saeculo Q ne graui periculo manere nequea poterit sane Episcopus, aut Superior illius in rimasterici habitationem

permittere. Secunta maritata, quae vae suspMeiones & saeuitiam, aut vim aliquam ab illo timet, poterit cum cons se Superiorum de monasteri, in illo recipi,modo ei constitutiones non repugnet. Itaque aliquando decisimi. renuant, illeque casus, tum necesi statis.

188쪽

Si uistis L. Cap. VIII. I. I. IS9

sitatis, tum debitae Eliaritatis merito e I., Doctoribus allatis existimatur. Terrib quod attinet ad viduas, quae in monasteriis vitam degere in veste laicali voluerint, non tamen Monaehae fieri: illas non posse aboque Pontificis venia recipi existi-rriant; dc ita a Congregatione declaratum esse reserunt Miranda desieris Monia lib.qviest. 1. art.6. Ferdinand. Barbosa , Sancti. Sc alij cum Tamburin.disp.2 . quaest. I num. . Quia hie etia casus necessitatis non est, sed utilitatis tantum alicuius vi duarum eiust di, non ipsius monasterij. Quale si in aliquo casu Episcopus prudenter iudicaret elle aliquam necessitatem moralem,ut quia ex eiusnodi viduae receptione leua bitur Monasterium aere alieno , quo

premitur, aut extruetur , aut ingens

aliquod eiusmodi commodum percipiet , quo maxime indiget,& cuius aliunde uulla, aut exigua admodum spes est. Existimarem Episcopum, aliumve superiorem eam facultatem admittendi talem viduam facere posse , maxime in Gallia, ubi non siint authenticae promulgatae, neque proinde receptae declarationes Congregationis Cardinalium, de ex iure communi proceditur.

De poenis: violatarium clausuram

L A v s v R A violat; , uti ixta constat ex tota ista disputatione, egrestis de ingresIu : quare vir que isto modo violantibus illam, poenae aliquae inflictie sunt e quas paucis explicare placet.

' iEicile egredientium o uia

fauentium. Violant per egressum clausuram tum irismet Moniales , quae exeunt illicite e monasteriis ; tum illi, qui ipsis ad elusinodi exitum

fauent . comitantur nimirum, extra

hunt , recipiunt, illisque licentiam concedunt. Quare ii omnes poena aliqua mulctantur. Et quidem Boniis facius in cap. periculoso,nullam poenam certam huic crimini impoliata neque Concilium Trident. Piustamen V. in sua constitutione. Decorict honent ara , geminam po nam inflixit. Prima est excommunicatio ipso facto incurrenda , Sc summo Pontifici praeterquam in mortis articulo reseruata, quia Moniales sine licentia , & aliter quam Pius ibidem praescribit, ae demum iniuste & culpabiliter egredientes percellit: quandonam vero culpabiliter Se iniuste egrediantur Moniales defectu , aut

licentiae , aut causae constat ex cap.I. de 6. Non opus vero est ad hanc po nam incurrendam , ut longius a septis monasteri, discedant. Nam si limites clausurae de quibus suse disputauimus cap.2. exeant vel ad ianuam exteriorem , vel ad Ecclesiam . ad quam taculares veniunt, reuera vi

Iani clausuram, ac proinde Pa nis in clausuram violantes a Pio V. latis obnoxiae existunt, modb tamen culinpa in eiusmodi violatione clausurae grauis si , qualem omnino exigit

excommunicatiotiaeve censurae,uta

fusius Ostendimus in nostra scientia Canonica disputantes de censuris. Haec

189쪽

. 16o De clausura Sanctimonialium

Haec pono eulpae leuitas oritur hoc loco , vel ex inconsideratione & in- aduertentia , vel ex paruitate materiae , quando non est persecta,& picona violatio clausurae siue egrediendo , siue ingrediendo : quod contingit , quando: totum corpus non est intra aut extra clausuram sed partim intra, partim extra , siue maior pars corporis sit intra aut extra;quia reuera tunc non est perfectus dc consummatus ingresses, aut egressus: quare illum culpae lethalis non damnat , neque poenis stibiicit Saneheglib. s.cap. I 6.num.7O. Vbi tamen non bene amrmat stantem in ostio non

plecti his poenis, eo quod ostium

sit partim intra, partim extra clausuram : contrarium enim diximus c. 2.ςonscct. i. de eiusmodi in ostio stantem his poenis subiicit Laelius Zeechias de casibus reseruatis casu Io. num. I. perstandum nobis est in iis, quae diximus illo consectario..Verius est licite propter urgentem necessitatem absque superioris licentia egressium,& quae deinde certiorem non secit superiorem de suo egressii, uti teneri dicebamus, antequam se reciperet in suum monast

rium cap. s. consectis . non incurre re hanc excommunicationem: quia

Pius V. plectit tantum illegitime && culpabiliter egrellas, cuiusmodi non est illa Monialis,de qua agimus.

Neque apparet cur culpam non m

nendi superiorem de iusis egrelbuipso inconsillio puniamus hac cen-hira, quam Pontifex in iniuste egredientes tulit. Ita Sancti. lib.6. p. II.

Maior dissiculim et se vidhtur, an Moniales, quae iusta ex causi egre sae sinit: dc deinde illa cessante , non

reuertuntur, sed illicite vagantur extra monalterium: Meiaque grauiter peccanti & clausuram violant, uti ostendimus cap. s. conscct. I 3. & I hac poena puniantur. Negat Sanch. cap. I 1. num. To. & Bonac. quaest. I.

de Hausiva punct. q. num. 3. Quia Pontifex punit tantum iniuste egredientes , cuiusmodi non sivit istae Moniales : & leges poenales sunt

strictius interpretandae. Existimo tamen cum Liamas in methodo curatio. in appendice q. IO.& Ferdinand. a Castro tris. I 6. disput.A. punct.9. nuin. 2I. has Moni les reuera excommunicari: quia Pius

punit eas, quae aliter quam ipse di-lposuit, egrediuntur, dispositit autem , Ut non extra monasteria, nisi necellario tempore manerent.Et non

est spectandus duntaxat primus physicus egrestus , sed moralis Sc continuatus. Et denique punit eos, qui egresses comitantur recipitim.Igitur egrellas Bc egredientes eodem modo accipit Pius in sua constituti nerquare utrasque panit inde mena.

Secundo eadem excommunica tione serit Pius V. Licenti m exeum di quomodocumque concedentes, necnon c miranter ae Harum s Moni

lium Elicet inrestarumὶ receptatria res personad . Rue lascas , aut facula res, vel ecusasti ν, consanstrineaae, vel non. Hae veris omnes personae debent suo comitatu, aut receptione iniuste cooperari egressivi iniusto Monialium,aut continuationi egressus iniusti & illiciti. Nam si aut v barutatis,ves amicitiae causa,vel co sanguinitatis , aut ut earum honori, vel pudicitiae consitant, illas aut re

cipiant , aut comitentur, reuera non

incurrunt hanc.mcnam : quia itam re non peccant , sed potius osticiumesiaritatis exhibent, & laudem, non poenam merentur. Ita Sanch. lib. 6. cap. II. uum. 72. Bonac. quaest. I. de clausura

190쪽

clausura punct. Ferdinand.puncto. citat. Roderiq. tom. L. M. Regular. quaest. 9. r ic.vit. de alio apud ipsos. Qui vero quomodocumque aut comitabuntur , aut recipient Novirias egrellas, in hanc poenam non incident : quia de solis professis loquitur

constit vlio , Sc sane Noli itiae non oblistantur clausurae legibus ex c. 3. conlect. 8. - Tereid eum Moniales egressas,tum Praesidentes & alios superiores eis licentiam eiusmodi concedentes pri uat Pius omnibus dignitatibus , officiis, Se administrationibus obtentis,& inhabiles , tum ad obtenta , tum ad obtinenda in posteram facit. Nomine vero dignitatum , ossiciorum & administrationum intelli-it Pontifex hoc loco illa , quae ha-ent aliquam superioritatem & iurisdictionem adiunctam, ut Genzra- Iatus , Prouincialatus, & alia quaeli. bet siperioritas localis; non verta eL se Doctorem Theologiae, Definitorem , Secretarium. Salach. Cap. I F.

num. 66. Bonacin. disput. de clausura quaest. I. punct.4. num. 6. qui Filliu-clum , aliosque Doctores allegat &Ferdinand. a Castro disputat . citat.

n. 32. quia hae dotes sic accipiuntur in iure : quod probatur ex Sixto V. qui eum in quadam constitutione

Regulares illegitimos priuallet dii nitatibus , gradibus & officiis ; ita

uam deinde mentem alia Extraua

ante explicauit ut de ossiciis &dignitatibus iurisdictionem habentibus loquutum se suille dicat. Cum igitur ista constitutio Pij V. st poenalis & odiosa , atque strictius interpretanda e priuatio & inhabilitas ossiciorum , quam imponit, de s lis superioritatibus explicanda erit: quandoquidem ea consormis est significationi illarum vocum etiam in

iure.

Gravior videtur dubitatio,an Epi- 6. scopi & Religiosi , qui aut licet

tiam iniustam dant, aut comitantur,

vel recipiunt egre; las , incidant in has pinnas, tum priuationis & inha bilitatis ossiciorum, tum excommu motionis: quia Pius nominat s lumlaicas , vel saeculares, aut Ecclesiasticas personas; quibus verbi S neque.

Episeopi, neque Religiosi designantur. Non Episcopi, quia ne quidem

Clerici in .dignitate constituti , Ut Canonici Ecclesiae Cathedralis nomine communi Clericorum, aut E clesiasticorum designantur . vii docent Rosella ver. Clericus. Angelus, Sylvest. Tabiena eodem verbo post Abbatem in Rubric. de vita & h nestat. Cleric. maxime in odiosis, in quibus etiam Religiosi non comprehenduntur nomine Clerici , ut tradunt summi, allegati:quia cum hi habeant qualitatem , quae Omnibus Clericis minime communis est, nomine communi exprimi non debent , nisi aliquid aliud addatur, quo expressius significentur, aut ex ipso contextat id . euidenter collugatur.

Respondeo tamen cum Sancti. &Ferdinando omnes istos comprehendi : quia cum Pontifex dixerit solius Episcopi , aut Superioris este hane

licentiam concedere: & deinde ipsos licentiam concedentes puniat I reuera tum Episcopos, tum Superiores Regulares , si licentiam iniustam secerim, his poenis multauito: De inde in uniuersum comitantes dc recipiςntes excommunicat. Et ne quis aliquam personam excipiendam esse existimaret, quod consanguinea,aut laica, aut Ecclesiastica foret, varias-

SEARCH

MENU NAVIGATION