장음표시 사용
191쪽
que inde causas obtenderet , singil-isteria Monialium sine licentia Supe-latim illas expressit, non ut restrin-irioris in scriptis obtenta, incurrunt geret quod indefinith & generaliter dixerat , sed potius ut ampliaret, ostenderetque qui eiusmodi verbis
generalibus contineretur. Itaque satis perspectam habemus Pontificis
mentem ex ipso diplomatis contextu.Neque praecipuum ullum ius Episeoporum obiici potest hoc loco:quia in lententia excommunicationis generaliter lata dc ipsi conlprehenduntur , non in sententia suspensionis, nisi ipsorum fiat expretia mentio. cap. quia periculoso , de sentcnt. excommvn. ir . igitur nihil impedit,
quo minus poenam excommunicationis latam incurrant hoc loco, etiamsi non fuerint nominatim cxpressi. Suspensio verb nulla est hic: nam priuatio Officiorum & inhabilitas ad illa suspensio non est.
Vnde etiam fit , ut haec poena non incurratur ante sententiam declaratoriam criminis, uti tradit Sanchez num.63.Ferdinand. & alij:quia licet sit poena priuatiua ; illa tamen nisi sit censura, non incurritur ante sententiam , ut cum eodem Sanch. lib. s. de matrim. disput. 3 . num. I. fusius ostendimus in scientia nostra canonica disputantes de censuris.
De poenis violantium clausuram per ingressum.
Via frequentiores excommunicationem latam , Tridentino sessi 11. de Regular. cap. s. Quot idem dicendum erit, si inique tuita causa facta est illis ea potestas, iique nouerint Superiorem ea in Iesua abuti potestate. Quia licet Concilium excommunicet disertis verbis ingredientem sine Episcopi, aut Superioris licentia, & non meminerit eo loco iustae cauta , satis tamen lignificauit eam causam existi, & sancabsque illa , licentia nulla est. Ita
Sanch. lib.6. cap. I 6.numer.T . Haec excommunicatio reseruata non est.Si
tamen ob malum finem quis ingrederetur in casum Pontifici reseruatum incideret, uti decisum esse a sacra Congregat. refert Bonacin. di1-put. de claus quaest.A. punct. F. n. 2. sint & aliae excommunicationes reseruatae , quibus Pontifices ingredientes certa quaedam Coenobia virgilium perculerunt. Verum haec pri
uata iura non moramur.MOrim duri
taxat foeminas , quae sine licentia ingrediuntur monasteria animo inibi assumendi habitum Religiosum,
vix unquam incurrere hanc Tridentini excommunicationem, uti obser uat Sanch. num. 74. Quia bona fide& gelo Religionis excusantur , ac metu , ne a consanguineis ipsarum ingrellus impediatur. Debet porro ingressus fuisse completus, uti dic
bamus de egressu. - . . t Secundo excommunicationem
faciliore limposuit Pontifici reseruatam Greque solent esse isti ingressus,id-l gor. XIII. cum motu proprio, niscirco Pontifices variis poenis , quibus tum ingredientes , tum ingredi facientes, admittentes & permittentes castigarunt , illos impedire vo
grat sae an. II. Idib. Iunii, praesumentibus ingredi monasteria M nialium praetextu facultatum a Pon tifice , Legato , Episcopo , aut aliis hactenus concessarum I quas Om Primo igitur mgredientesmona-l nes Ieuocauit,quae poena modo con
192쪽
Disiquisitio. L. Cap. VII I. s. II.
sideranda non videtur, cum vix vllus sit . qui licentiis ante Greg.XIII. eoncessis & ab illo reuocatis utatur. Quia tamen etiam Paulus V.in constitutione An iit Irum statui,eamdem excommunicationem tulit in foeminas praetextu facultatum Apostolicarum, quas etiam irritas elle voluit ingredientes; circa hanc poenam aduertendum est eum , qui haec monasteria ingrederetur quidem sine licentia , non tamen praetexando istas caltates iam concellas , & reuocatas non incurrere hanc excommunicationem Gregorii XIII. aut Pauli V. Quia lex poenalis reistringenda est: istae vero agunt dutaxat de iis,qui praesumunt ingredi facultatum ista
Miranda de sacris Monialib. quaeli. 2. r. IO. concl. I. Temla in praxi ver. Moniales quaest. 8. Si d excomm . Papae reseruatis num. I 1. Barbosa de potest. Episcop.allegat. IO2. num. 37. sancho lib.6. cap. 16. num. 79. Phialiarch. de ossicio Saccrdor. I. pari.
t . . pari. I. lib. . Cap. 3C.Bonacin. quaest. . punct. . num. contra Nauar. in Manuali. cap. 17. num. 2 3. excommunicat. 6 i. Coriolam de casib. reservat. 2. pari. calia 3. Quarant. ver. Monialium monasteria. Azor. I.
part. lib. 3 3. cap. 8. quaest. vlt. & Fil-lluc. qui trach. 19.cap. S.num. IT . dicit illam elia de stilo curiae: ide6que Bonac. tutius elle existimauit illam in praxi sequi, quod ego non censerem , cuin ut latius diximus in nostra scientia Canonica , nulla opinio tutior sit alia comparatione culpae, a qua utraque sententia probabilis,
Non recte vero obiiciunt aliqui auios peccare ingredientem sine
entia, quam praetextu facultatum iam reuocatarum : nam quamuis id daremus; non tamen peccata aeque
grauia eadem, aut simili poena sectinatur. Neque in poenalibus valet
eiusmodi argumentatio, cum plures aliquando rationes suadeant statuere certas poenas in quaedam leuiora crimina , tu non in grauiora. Non urget etiam quod dicitur excommunicationem latam a Pio V. in sua constitutione Regula 1 sum perinsonaram, contra se minas lygredientes monasteria virorum praetextu similium facultatum , extendi ad easdem ingredientes absque licentia excommuni sententia. Nego enina eiusmodi extensionem haberi vi prioris illius constitutionis Regulariiam per sonar m , sed alterius, qua priorem illam declarauit, & ad ingredientes quoque sine liccntia extendit, quae incipit Romanum Poti em,an. IIT .is. Iulio. At verδ Gregorius nullibi
suam mentem aliter declaravit,quin nferant verba constitutionis et b/gri. tia , quae praesumentes inprodi, sa- cultatum hactenus concessarum prae textu Excommunicat: quare quoties illis facultatibus aliquis non utetur neque illas praetexet , non incurret hanc poenam a Gregorio inflictam, licet alias sacultates praetexat, etiam inualide obtentas : quia illas non re uocauit Gregorius, qui agit tantum de praetextu licentiarum a se teuo
Deinde qui non praesemit ingredi , quae praesumptio temeritatem quamdam importat, non incidet in excommunicationcm Gregorij,& ab illa ignorantia supina ac crassa excusabitur , nisi illa sit cum audacia &temeritate eoniuncta.
193쪽
is De ciausura Sanctimonialium
Tertio mulieres, quae habent pri-V egium a semitici Pontifice ingrediendi monasteria Monialium excommunicantur , nisi habeant consensit in Monialium capitulariter &per suffragia secreta praestitum. Ex motu proprio Vrbani V III. die Σ .
Octobr. i 624. Sacrosansium Apostolatus mininerium. Quae constitutio no videtur Galliae nostrae innotuille. Quarto, qui praetextu facultatis a superiore obtentae in casibus necessariis praesumit extra casum necessarium ingredi, incurrit excommunicationem , priuationem beneficiorum,& inhabilitatem ad illa ex moria proprio Gregor.X III .vbigraria. Quare si cellauerit causa propter quam iure data fuerat licentia, reuera incireritur excommunicatio Quod ctiam diximus cap. . si vera dum facta fuit licentia, nulla erat itasta causa , quae tamen talis est tempore ingressiis: quia iam reuera est necessitas, quam unam attendit hoc loco Gregorius ; poenis ab illo inflictis non tenebitur,ille tamen incurret eX- communicationem Tridentini: quia: reuera ingreditur sine licentia, quae in1ι io desectu causae fuit irrita & invalida, ac proinde nulla, neque causa superueniens cam validam facit, cum ex ea data non fuerit; quare reuera sine licentia ingreditur: illum autem ingressum punit excommuni- catione Tridentinum. Quintd Praelati ingredientes sine necessitate monasteria. Monialium
sibi subditatum, si pontificalis dignitatis fuerint , prima vice Ecclosiae ingrcitu interdicuntur; secunda aurem,munere pontificali, de a diuinis suspenduntur; ac deinceps ipso facto excommunicantur; Regulares verdomni officio & ministerio priuati, excommunicantur similiter. Ita statuit Gregor.X III. in constitutione
dubi3s, qua emergunt an. II 8 . 23.
Decembr. Hae porro omnes P nae incurruntur ipse facto, de ante iudicis sententiam etiam declaratoriam praeter priuationem beneficiorum de inhabilitatem ad illa uti diximus6. superiori. .
Deinde soli Praelati saecularespontificali dignitate fulgentes , de omnes Praelati Regulares his poenis assiciuntur : quare Episcoporum Vicarii, Se Abbates saeculares, aliive eiusmodi Praelati Episcopatrin licet iurisdictionem habentes, si absque necessitate subdita sibi monasteria
ingrediantur,peccabunt quidem non incurrent tamen has poenas : quia licet Gregor. omnibus etiam Cardinalibus hunc ingrellum interdixerit; non tamen poenas statuit nisi Praelatis saecularibus pontificalis dignitatis Ac Praelatis regularibus. InteIRegulares vero Praelatos de Episcopos discrimen ponit Gregor. quod illi prima vice priuantur omni suo ossicio & excommunicantur; isti vero per gradus quodammodo plectuntur : nam primo prohibentur ingrestu Ecclesae; secundb suspendum tur ab officio & a diuinis; tertia vice & deinceps quoties idem peccabunt , excommunicantur: Ita enim verba sonare videntur , docetque Sanchez cap. I 6. num. Io2. QSamuis Llamas in methodo curation. in ap-Iendice f. . Velit eos non incurrereas poenas nisi pro tertio ingresIu. de consequentibus deinceps. Neque existimat improbabile Bonac. punct.
.cit. Dum. M. O quod in poenis mititior pars semper accipienda st. Illud
vero ccrtum existit nas poenas non elle reseruatas Pontifici,cum nullum verbum resemationis in ea constitutione legatur: de non incurri,quam
194쪽
uis hi Praelati in easibus necessarii, hendere : nomine verb'conuentus ingrediantur , aut soli, aut non cum i intelligendae sunt Moniales in unum
comitatu inibi praescripto : quia Pontifex non punit nisi ingressum
extra casus necelsarios dc urgentes. Sextδ Abbatissae , conuentus , &superiores facientes aut permittentes
aliquam personam ingredi in sua
monasteria praetextu facultatum co- cellarum ante Gregor.X III. incurrunt excommunicationem, priuationem ossiciorum, & inhabilitatem ad illa ex eiusdem Pontificis sanctione 3 gratia. Paulus verδ V. in Bulla Monialium tui. Ealde poenas ipso ficto incurrendas infligit Abbatissis seu Priorissis ac Superioribus si eiust
modi personas. introducere , seu admittere , vel admillas retinere audeant , seu praesumanti Gregorius vero 'non tantum agit de ingressit in monasteria Monialium; sed etiam de ingressu foeminarum in monaste-
capitulariter coactae , non tantum
Praelata cum suo consilio , uti v luit Rodriq.loco citato : quamquam si eiusmodi pennissionem faciat Pra lata cum suo consilio , cum Praelata consulentes incurrant hanc poenam: quia cum impedire potuerint illum ingressum, ipsum permiserunt. De bet autem ille ingrestus fieri virtute praedictarum licentiarum , & non
alio titulo: tunc enim non incurreuintur istae poenae , uti iam diximus. Non requiritur autem praesumptio ex motu proprio Gregorij XIII. ait enim ingredi faciunt , vel permittunt. Quare supina aut craua ignorantia non excusaret. At vero Paulus V. ait audeant aur praesumante
quare nill audacia de temeritas cum ignorantia aut scientia coniuncta sit, non incurretur eiusmodi poena , utim virorum t sed de his disquisitio-:iam monuimus. Excommunicatio
ne sequenti dicemus. Obserito duntaxat illum facere ingredi , ex communi loquendi modo
qui actione aliqua positiua , physica aut morali in illum ingressum influit : de reuera causa est , ut alter ingrediatur : quia aut ducit , aut
ianuam aperit, aut iubet, aut consulit.Permittit vetia ingredi,qui cum possit & ex ossicio teneatur impedi- rc , non impedit. Ita Rodtiq.lom. I. qq. Regular.quaest. 7. art. 3 .Miranda quaest. 1. de siccis Monialib. artic. I 2. Conclus 3. quia tunc solum est causa saltem indirecta illius ingrelius. Soli vero stiperiores , aut Superiorillae &conuentus; non autem priuatae Moniales assiciuntur his pinnis , quia Moniales non expressit Gregorius, uti tamen fieri solet , ipseque Gregorius in eadem constitutione fecit, dum Moniales ipsas voluit compre-
autem a Gregorio lata reseruata est, ut obseruauit Suarez. disput. 22. decensu. it sect. 6. numer. I . & alis
passim, Septimo Gregorius X I I L . in
eodem motu proprio .MOniales quae aliter quam necessitatibus.vrgentibus ingredientes. admittere praesumerrt iisdem poenis assicit.Quare si necessitate urgente admittant, non puniuntur hac pama: Deinde nisi ex ossicio teneantur impedire ingredietem illum admittere , ut iam monuimus , non censentur , nisi aliunde actionem aliquam positivam praestent ; qua faciant ingredi, ut si con-sulant , aut inuitent ad ingrclIum. . Nam quae consulit alteri, ut ingredi,
permittat v g. Ianitrici , tantum rein more cooperatur . neque dicitur admittere nisi ipsa , aut Praelata sit, aut i aliunde ingrellum illum impedire
195쪽
fide s 3c ignorantia excusibunt.
omatium. log L v v I A , inquiebat Iordaniast ner Magister generalis Ordinis Praedicatorum bona est : terra item b m.i est : ex utriusque tamen remmixtione fit lutum ἰ ex contortio quoque Luminarum etiam Religiosarum plurima pericula suboriuntur. Sicut enim sal in aquam , ex qua concretum fuit , soluitur, ubi illi immersum fuerit: ita Monachus ex muliere fictiis , ubi mulieri ampropinquarit , loluitur , dc desinit esse Monachus , aiebat senior apud Mosch.cap. G7. Carni, inquit, Bal-faman cap. 7. Synod. Trulleiiciunctiis est perturbationum ignis, quem
si materia non accendat, triatior redditat ; si velli illi semitem addide
ris , prosccto vehementius exarde- siet , de te uti foenum depascetur. Non potest autem viris este maius fomentum ad cupiditatem muliere; Bt ad mulieris flammam excitandam nihil vehementius viro reperietur. Idcirco turn Clericis & Monachis consortia formitiarum : tam Sanctimonialibus virorum necessitudines de colloquia prohibuerunt Patres. Et ne viris ad sacra gynccaea liber es.set accelsus aut taminis ad virorum Coenobia,atque Clericorum domos,
16s De clavsyra Sanctimonialium
oblivetur e neque etiam si iam in- saepius edixerunt. Nos hoc loco degress im alloquatur, comitetur, aut i priori prohibitione quaedam anno- detineat : quia reuera illum non ad-itabimus, de posteriori sequenti dis- mittit. Ita sancti. num.91. Deniqueiquilitione dicturi. requiritur lettsumptio : quare bona
ntiqui mores circa accessum ad monasteria ranctimonialium.
SE verior fuit hac in part priscadiiciplina, neque sine cauta : uti enim dixit Author serinon. de singularit. Clericor.apud Augustin.non eo minus foeminae fugiendae sunt; quia Religiosae videntur : quia quanto religiosiores , tanto citius alliciunt : de sub praetextu religionis latet viscus libidinis. Idcirco Concit. Matiscon. I .Can. a. sub annum Christi 18 i. Non laicis modo, sed etiam Episcopis , Presbyteris, Diaconis &Clericis p. aetervolvaι-,a G qua cum qui νγα ιionem monanera' ad quascumque earum nectistares habitare , aut secretad collaciationes habere probibuιι ct extra H ι atomum,ant Oratorrum utierim ingredi. Vbi notare oportet non modo habitarionem in monasterio, sed etiam secte. ta colloquia, licet in salirtatoris,aut Oratorio haberentur , nam vitai ingredi non licebat , vetita. suisse. Concit. Turonens. 3. cap. 29. ibi habitationem Clericorum intra mori
steria puellarum prohibuit, & solum ingrcinura ad Millarum solemnia permisit: sic edixit.Suniliter o aliu
adstus praesudatur. Sed maxime Clericis ac Monachis,qui, ut loquitur Concit. Parisiens. 6. cap. 19. sub annum Christi 81'. obtendere μυ-bant se non ob aliud istae accedere is
196쪽
ast propinquitatis, aut famitiatritatis. aut certe nescio cuius tollocutionis gratia , eiUmadi acesm, interdixerunt & eos Omnes praetextus absci
Atque imprimis ne coenobiorum communio aliquam consuetudinis nimis occasionem daret. Nicen. 2. cap. 2o. prohibuit deinceps monasteria duplicia virorum, bc mulierum
fieri , quae scandalum Sc irrisonem multis praebebant: facta verb hactenus ita retineri voluit, ut Rasilii Canones se instituta in illis seruarentur e neque simul degcrenta, lauachi& Monachae in uno monasterio δὲ -
uiuio , ut apud Grammaticos; sed ro habitaculo, uti apud Iuriscon-ultos accipitur :q:aod obseruat Bal sam. in scnoliis ; ncque dormiret Monachus in monasterio mulierum: neque eum Monacha singularitet conuiuaretur ; derrae praetexeretur
consanguinitas , quae suspicionem
omnem tollere videretur, praecipit; ut cum quis cum suis cognatis saeculo abrenunciare voluerit:
viri virorum , taminae taminarum monasteria subeant. Ex quibus sapienter aduertit Balsam.duplicia sue dupla monasteria olim filis leuia quibus simul liabitarent viri & mulieres , quamuis cubiculis de domibus
sciun tes: & non tantum quae pro pter vicinitatem ta coniuncta erant, ut unum existimarentur , maxime cum mulierum monasteria a vir rum monastcrio regerentur: alioqui
non dixillet Concit. ut cum aliqui cognati monachisinum ambiunt, viri Nirorum , de mulieres, mulierum . nasteria adirent : id enim sane siet seruatum , etiainsi haec monasteria forent duplicia , id est vici- , & quae ibi prohibentur, osten-
, dunt fuisse idem monasterium , euinius partem occuparent viri , partem foeminae. Ratio etiam , quam reddunt Patres . idem supponit μει-
terium intercipit cohabitationem. Idipsum confimatur ex nouell. 23. cap.s apud Iulianum antecesserem Nam Iustinianus prohibet Monachos Ac Monachas unum habitare monasterium . & monasteria duplicia tolli imperat; ita ut Monachas in suo monasterio manere permireMEpiscopus; δc Monachos aliud sibi aedificare cogat. Quod si fuerint plurima eiusnodi monasteria duplicia. difficileque sit tot monasteria a viris aedificari : In quibusdam monaste riis Monachae ; in aliis Monachi separentur : de res , quas habebant communes secundum iura eis compotentia distribuantur. Quae verba
falso ex Regesto Gregorii , apud
quem non reperiuntur, adducit Gratian. I 8.quaest.2. c. In nullo Cuiacius
in hanc nouellam obserirat ea duplicia monasteria tolli quoque constitutione Graeca Iustiniani,quae non
habetur in Codice, de Epistola quadam Cypriani. Sapienter omnino cum ne quidem Clcrici cum foemiliis vllis habitare permitterentur, nsaepius monuimus. Sc iterum disquisitione proxima indicabimus. Secundo non modo monasteri, communionem , sed etiam iptorum vicinitatem prohibuersit Pa res.Naim iussit Agathensis Synodus cas. 28. ut monasteria puellarum longius a m nasteriis Monachorum , aut propte insidias Diaboli, aut propter Gol curiones hominum collocarentur.Et
Ammonius , quando sibi in Erem suisque statribus monastcrium aedi-fieauit, sororibus suis aliud longo interuallo desitum extaurat ea lege.
197쪽
168 De clausura Sanctimonialium
ut neque fratres alias mulieres ad salutandum : neque illae alios viros susciperent : quod testatur Pallad. in Lausiaca cap. . Pachomius idern obseruauit, & lorori. suae procul a se monasterion construi iussit, uti dicitur cap. 28. eius vitae. Gregorius lib. 2. Epist. χo. gratulatur Ianuario lEpiscopo Caralitano , quod mona- sterium construi vetuerit in domo
Epiphanii quondam Lectoris, quod
illa cohaereret monasterio ancillarum Dei. .
Tertio, quia parum omnino suisset seiuncta ei te ista inonasteria, si libet accessus viris ad Reminas Deo dicatas, siue illae in moliasteriis, siue in propriis domibus habitarent, suisset. Ideoque prohibuit Nicaen. 2.c.1 .cit. ne liceret Monacho seotiim cum Monacha versari. Et ne obtenderetur , uti sepe fiebat, consanguinitas, quae aliquando ossiciolas salutatio. nes postulare videretur, praescripsit modum , quo sine periculo eluta di salutandi ossicium permitteretur: quod & praestitit Pachom ius,uti statim referam. Concilium verb Tarraconense primum cap. I. Monachum, qui familiarius cum propinqua suae curae commilla conuersaretur, sussit includi in cella monastem,poeniten tiae lamentis incitin re , & pane &aqua vitam ex Abbatis imperio sustentare; clericum vero deponi, &quamuis ea poena videatur , arguere aliquid turpitudinis in ea familiari conuersatione fui lle ; non tamen quantum ex eo capite lieci colligere, niit nisi eius periculum, vel ostenso caeterorum, ad quam amoliendam eiusmodi omnis familiaritas iure in rito fuit prohibita. Quarto huic propinquitati accedebat aliquando pietatis' praetextus, sepulturae nimirum & monumenti alicuius cognati intra monasterium visendi; sed utrumque illum praete tum reiiciti uti refert fuse Balsamon
in cap. 48. Synod. ullanae, Imperator Nouellar. Is s. aut cap. I J. lib. Balit. Tuul. i. Quia non es cog . - οMonachu qu i eam , qua est in caelo v. tam amulati sunt. Quare nequidem ad inuisendum aut monumentum , aut sepulchrum cognatorum permittit mulieres adire monasteria virorum, aut viros mulierum. Ide que ut praescindatur omnis elusinodi occasio, quam ex consanguinitate& pietate. aduersus mortuos aliqui Captabant. , prohibet virorum cad uera inferri in monasteria mulierum, ibique mandari sepulturae, & cadauera Dominarum inhumari in monasteriis Monachorum. Rationem
reddit Imperator, ne pietatis & sanctitatis praetextu fiant indecorae, Scinhonestae congressiones cum iis,qui propter demiustos accedunt. Quia. vero dum corpus in monasterio I petitur ι neceste est , qui lectum ferunt , & terram effodiunt, ad monasterium accedere : idcirco praescribit modum Imperator, quo ista cum decoro fiant, ut religiosis a
quide mulieres in suo monasterio maneam , sola autem ostiaria , vel o=aria , vel ima freti lectrix ; adsint iis quae fiunt, & illi vespillones nimirum & alii ad funus. necellari j , cum trimum iusta & exequias , quam C errime fecerint, & sepulchrum foderint , corpusque contexerint humo , statim recedant, nec vi Iis a se visis religiosissimis foeminis, nec eis vicissim ab ullis earum conspectis. Denique prohibet, ne obtentu eo rum , quae in iustis & exequiis pro
mortuo fiunt, tertio, nom,aut qua
dragesimo die aut anno clapso accedant viri ad motristeria mulierum: Di ill by
198쪽
Di quisitio L. Cap. IX. s. L. I 69
dc vicissim mulieres ad virorum Coenobia , cum liceat mulieribus de viris haec omnia seorsim exequi:neque talium obseruationum praetextu sanctis monasteriis aliquam infamiae notam inuri vult sapientissimus Im
Quinto communis quoque piet ris praetextus huius familiaritatis petebatur ex discendi , aut recitandi
idesque pro pietate illa securi percutitur. Denique qui timore corre- tus, ne tormentis victus fidem de-ereret , spontaneum exilium cligebat , extorris dicebatur. De his extorribus Cyprian. Epist. i'. si autem fidei eausa in exilium deportarentur, relegati dicebantur. Atque haec quidem vulgaris de trita est Consessoris significatio ; sed quae ad canonem, ossicii diuini necessitate, quam o, i de quo disputamus , non pertinet,Vtiiciebat maxime sanctimoniales,quae vides : quid enim eiusmodi Conses. in propriis domibus degebant: idcir-l seri cum recitationo Antiphonarum,co Toletanum primum lic ltatuit c.9. & Lucernario ut illi singularitetigiura professa , et M vidua absente i sint interdicenda; ne ista cum Sancti-EPiscopo, vel Presbytero in domo Ibal monialibus celebret. utiphonas cum Confessore , vel sexuo Secundo dicebantur Consessores suo faciat. Lucernarium vero myrant Iudices , quos rei Clerici eligebant, Ecclesia non legatur , aut si legatur in vilia Pr eme Episcopo , vel P ef
Vero , vel Diacouo legatur. Vbi
confestar non accipitur pro illo, qui
exciperet consessionem sacramentalem huius Sanctimonialis , cum hic apud quos sua crimina fatebantur, ut ipsorum verecundiae , Ecclesiae opprobrio , ac insolenti insultationitacularium parceretur : & ne dignitas sicerdotalis pollueretur , si publice de his , de quibus impetiti dedistinguatur a Presbytero & Sacer- adhuc impetendi erant consessi, aut dote , qualem talneo suilla necesse l conuicti sorent. Ita loquitur Flo- erat ad confessionem sacrametalem. doard. lib. 2. Histor.Rem .cap. 2o. Ex Quare ad illustrandum hunc can l quo & Hincmar.lib.contra Gothelc. nem , videndum est quid nominet cap. 36. hanc Consellorum de Iudi- Confissoris designet. Nam Conses- cum rationem colligimus : agunt soris vox varia significauit apud veteres. Et primδ quidem quod obseruauit Baronius in notis ad Martyr logium χ. Ianuar. Consessores dicebantur , qui interpellati de fide coram Iudice Christi nomen consesseliem : sic Euseb. lib. 8. histor. p. 7.ὲ ιολογnia , ad metalla damnatos, aut carcere conclusos, is ruvocat. Qui vero non interpellatus
Martyrio se ingerebat, professor dicebatur, cuiusmodi suit Hesichius,de quo is Iunii in Martyrolog.dc Besas miles , qui apud Eusebium lib. 6.hist. Euno de Iuliano, tum ad supplicium
duceiemus , opem ferre contendit,
enim illi de Ebonis Remensis depositione. Hic igitur qui caput rebellionis in Ludovicum Pium fuerat, quique deinde in Concilio Metens, ubi Ludovicus solio restitutus suit, Praesentibus omnibus Episcopis, Imperatore , ipso Clero, ac populo in Ecclesia S. Stephani ambonem ascendit fas Iusque est se, Enmdem Im-
steis imperiati sede depositum Pu bl ca poenitentia subdidisse. Deinde in Synodo in Palatio I Leodonis villa habita ab ipsemet Augusto accusatus uti scribit Hin ar. inducias petiit, de secundum canonicam in-
199쪽
stitutionem elegit sibi per consensum Synodi Episcopos Iudices peccatorum sitorum : quos canones electos
appollant, de quibus scriptum est in
Concilio Africiano cap.s3.ut ab electis Iudicibus prouocare non liceat.
Et dedit libellum Synodo sua manu
firmatum haec.eadem continentem.
Ego Ebo sndignus Discopin rec grescens fragilitatem meam , ct Pon
dera yeccatorum meorum te fres Cou-
fessores meos Aiussium videlicet Ara lchiepiscopum , ct Badaraiam Ερι- scopum , necnon 2 Moisinum Diascopum . constitui mihi Iudices deli-ltorum meorum , ct puram eis confessionem dedi , ut recederem ab ossis eia 2 mininerio tontificali , quo me recognosco esse indignum, ct alienum me reddens pro peccatis meis. in qui- ι peccas ipsis certo confessus sum, eo scilicet mori ut ipsi sint tenes alio succedendi. Et manu deinde propria subscribens firmauit. Hae scriptura coram Synodo prolata atque confirmata consessis est ipse viva voce, &dedit testes alios,exceptis Iudicibus, unum videlicet Archiepiscopum &duos Episcopos & ab omnibus praesentibus Concilio Episcopis accepit sententiam dicentibus per ordinem
omnibus: Secundum tuam confessonem cessa a mimnerio. Demum coram ipso iubente, ac audiente Synodo dictatum est a Iona Aurelianense Episcopo, Heliae Presbytero, postea Carnotensi Episcopo, & praescripta pagina confessionis eiu lem in ipsa synodo subscriptum atque subium
Eum , annotato scilicet die & anno, tum Christi, tum Imperatoris, loco ac Synodo , quae eadem resert Flo-doard. loco citato. Ex quibus habes imprimis haec omnia & legibus Ca- nonum Africanorum fusta esse , &praeterea quEd,ut ostendit Hin M.
Episcopus, qui libellari consessione
propria manu subscripta propter corporis . aut animae infirmitatem, non
potest ad ministerium contagere, I Sede Episcopali,& sacerdotio debeat remoueri . & successerem accipere. Itaque iubent Pontificum decreta, quae ibidem adducit. Secundo de . bebat reus , nullo cogente, sed propria sponte Iudices istos & Conseia lores eligere. Tertio illis sua erimina fateri, ae libellum, quo Ze se sua crimina confestum, & istos testes,ac Iudices & Confessores elegisse, atrue se depositione dignum diceret. ietare. & scribi oram se facere, &manu sua subscribere. Quartδ eundem libellum propriae , ac vivae vocis confessione attestatum in abdicationem sui , nullo ab eo quaerente. vel exigente Synodo, aut Iudicibus vltro porrigere. Quinto alios tres in testimonium suae professionis asiciscere. Sextd iudicabatur ab omnibus hac sormula : Secundum tuam ρ seponem . M subscriptionem cessa a mini Remo, aut fac illud , quod nimirum sibiipse expetebat in liba confessione. Septimb , Notario , qui libellum confessionis scripserat , n litia illius dabatur & alteruanda lesubses ibenda. Confessores igitur erant elem: Iudices , Reo Clerico , qui ut suae verecundiae parceret; apud illos cri-men fatebatur , totusque processisse secreto fiebat. Sed neque de his Iudicibus agit Canon Toletanus, cum familiaritatem Sanctimonialis prohibet cum Consetare suo.
Tertio confessores erant, Canto res siue Psalmistae , qui in Ecclesia constituebant distinctum ossicium, aut etiam fortassis gradum 8c ordinem a caeteris: quandoquidem a veteribus numerantur tanquam distincti
200쪽
Disi uisitio L. Cap. IX. g. I.
cti ab Acolythis,ostiariis, Exorcistis& Lectoribus, uti videbis in Ignatio
Epist. ad Antiochen. & in lib.8.constitui. Apostolici cap. Io. Concilio 4. Carthagin. cap. Io. Isidor. lib. 2. de ossic. eccles p.rari Epist. I. ad Lu- defrediun. Hieron. Epiri. 2.ad Nepo
es re sequitur , non ornentur veste,
sed morib- , nee calamiLEro crissent comas, sed pudicitiam habitu polliceantur. Vnde reiicias Glollani, quae in cap. cum contingat, de aetate &qualit.ordinand. Psalmistatum, cum prima Tonsura confundit ε, ita ut
Psalmista fit idem quod Clericus. Cur enim illum tanquam distinctum
caeteris perpetuo numerant Veteres. Qua eadem ratione reiiciuntur,
qui existimarunt Cantores,sive Psalmistas esse lectores , nou quidem omnes, sed qui ex illo ordine ad hoe munus deligebantur. Nam in veteri illa Ecclesia nullum vestigium habemus confundendi lectores cum Psalmistis , maxime eum perpetuo Ianinquam distincti nominentur: & quaedam tum lectoribus , tum Cantoribus seorsim permittantur , aut pro hibeantur , quod superfluum foret. Si enim omnes Cantores ex Lin ribus sumebantur , quae Lectoribus permillia aut prohibita erant: Camtoribus quoque permittebantur, aut prohibebantur , neque attinebat eos distinctius appellare. Can. 26. Apin stolorum solis Lectoribus de Cant ribus uxorem ducere permitti rur γε. ιεῖν αἰαγν-αs αἰ μονοη ut Vt alii legunt iam . Can. 43. hi aliaconus, vel lector , vel cantor ebrietati δέ aleis deditus segregari, id est, excommrinicari debent cap. 69. Episcopus, Presbyter, Diaconus,Lector de Cantor clui lanctam Paschae Quadragesiniam non ieiunant, aut quar-
tam Fetiam , aut Parascevem, deponuntur. Laodici cap.2 3 .prohibet Lectoribus & Cantoribus orariis uti. Denique Cantores officium ab aliis Clelicis distinctum habui it e certum est , ex Can. Is.COnc. Laodicen. SO-los Canonicos,qui ambonem & suggestum ascendunt, & ex membrana legunt a . τ-, eo quod libri ecclesiastici ex pellibus compositi sunt, cantare in Ecclesia iubet: quod Balsamon interpretatur de incipiem dis canticis, quae deinde non modbcaeteri Clerici; sed rorulus ipse prosequeretur. Hi vero canonici cantores alis non erant , quam qui ad hoc munus erant canonice & legitime destinati. An ver , runc constia ruerent gradum aliquem & ordinema exteris inserioribus distinctum, mihi incertum videtur. Vasq. in 3. Part. disp. 236. num. I 3. negat sicut Ze Baronius aon. Christi . & ministerium potius Rille quam gradum , sicut de Laborantium , quoS cum Cantoribus numerat Ignatius Epist. ad Antioch. & Fossarios dixit Author Epist. ad Rusticum Narbon. apud Hieron. tom. 9. Quorum erat officium eadauera fidelium obuoluere teste Epiphan. probat Va'. quia in Cone. . carthasin. cap. Io. Cari tor ossicium illud lumere Dotest absque scientia Episcopi , sola Presbγ-
teri benedictione, quod non contingit in aliis ordinibus; de non vocat
ordinationem , sed officij suscepti
nem. Vnde etiam existimat VasqueΣ hoc officium minus esse quam primae tonsurae , aut Clerici: cum nullus fieri Clericus possit sine iustu Episcopi ; & ad psallendi officium possit ascisci a solo Sacerdote absque Episcopi licentia , ut dicitur in illo
Canone : quare ex Vasq. esse pol rant laici, & non Cletici necellarib,