장음표시 사용
281쪽
nisi quis habeat animum deserendit ligione necessaria suerit intεtis per-
omnin5 clericatum , dc nunquamlpetuo illam deserendi, ut contende- ad illum redeundi: nam aeque saceribat communis sententia , immo n. ordo consecrat hominem, & diuinisique animus aliquandiu & per lon- officiis mancipat in totam vitam, selgiorem aliquam moram Religinque religiosa obedientia illum subii- nem relinquendi, sue veluti perma-cit Religioni, eiusque Praelatis in nenter de stabiliter pro longiori ali- totam vitam. Qui igitur abiicit sta- quo tempore determinato aut inde- . tum sacri ordinis, etiamsi saeculari- terminato extra illam de in iaculo ter vivat,3c ex communi modo pro- vivendi, vii volebat Suarm.
cedendi laicus reputetur . si illum Mihi in grauissima ista difficulta- ι
deinde statum aliquando tandem re- te videtur attenta natura rerum , fu-
petiturus est , non recedit integrE dcsgam & apostasiam non differre spe- completE ab statu , quem per ordi-rcle physica , neque etiam moralinem sacrum aequiserat: sicut qui ad quoad malitiam, nisi secundum ma-
aliquod tempus Religionem deserit ius aut minus , cum utraque contra cum animo ad illam denuo redeun- eandem virtutem , 3c eadem ratione
di illam non simpliciter Se comple- pugnet, quamuis grauius aut leuius, te deserit ; ac proinde non est sim-Iptove diuturnior, aut breuior est illa pliciter apostata. Deinde non video fuga 3e desertio Religionis. Et sane quomodo gratia & fides non respi-lin physicis recessis ab eodem termi-ciant integre tempus aliquod: nam no , per eandem lineam , bc ad eun- aeque respiciunt totam vitam, atque s dem terminum eiusdem omnino religiosa obedientia, ut facile colli-:speciei est, siue per longius, siue perges tum ex ipsa fidei prosessione,lbreuius spatium fiat: nihil enim eχiquae aeque in totam vitam extendi-lstit unde eiusmodi recessuum diue tui : tum ex ipso charactere quo fi-istas specifica sumi iure possit ; ali delis animus consigi arur,& immodi quin per singula spatia morus speci- tali velut sigillo inuritur, gratia quo-incaretur. In nostro autem easu quique diuina , quae nos in statum fili a fugit , Religione eum animo rerum Dei asci it , aeque tempus in-ldeundi, aut per breue aliquod tem-tegrὸ & completε, ut loquamur cumlpus, & qui ab illa discedit per lon-Feldinando , respicit ἔ immδ eumigius tempus, aut eum propolito nus, omnis status immobilitatem dicat, i quam redeundi , recedit ab eadem tempus integre respiciet, uti fusissi-lReligione, Sc ad idem laeeulum,si in exposuimus in nostra scientia statum saecularem accedit , totaque canonica. Vel igitur qiraecumque' differentia est , vel in temporer - abiectio status alicuius ά siue per bre-scellus ; vel in animo redeundi, aut uius, sue per longius tempus, siueinon redeundi ad terminum , a quo eum animo ipsum iterum assumenia discelsum fuit : qui animus etsi audi , sue nunquam repetendi , eritigeat , aut diminuat diuturnitatem apostasia & recessio ab illo; vel illairecessus; non tamen mutat eius spe perpetua desertio , & animus nun Ficiem physicam,ri patet, neque mo- quam repetendi semel abiectum; adtralem , quamuis eius malitiam aut omnem apostasiam necellaria erit:iaugeat, aut minuat. Sane qui negat atque ita neque ad apostasiam a Re-lfidem animo nunquam illam iterum
282쪽
profitendi, non committit peccatum diuersae speciei ab illo , qui eam negat cum animo iterum ipsam , ubi commodum fuerit , aut tempestas persecutionis desaeuierit , aut ubi in alium locum se contulerit iterum
profitendi: si nihil aliud in hae duplici negatione seectetur, quis animus iterum prostendi, aut non profitendi. Hoc unum itaque probat ratio facta aduersus communem sententiam , atque ipsius Suaris fugam ab apostasia distinguentem , si agamus de distinctione specifica laue physica , siue morali , quoad malitiam. Quia tamen hi recessus a Religione, a fide, & ab ordine considerantur quoad poenas infligendas ab Ecclesia, quae solent esse grauiorcs pro
grauitate malitiae , aut excmpli, &lcandali, & prout bonum commune postulat r Vnde fit, ut saepius aliqua peccata leuiora puniantur; grauiora vero vel omninδ in illo foro non puniantur, vel non nifi leuioribus poenis. Quamuis enim neque Ecclesia, neque vita alia Respubli- ea debeat lupplicia grauiora , quis culpae mereantur , irrogare, idque omnino exigat Iustitia vindex, quae est pars Iustitiae conmutatiuae , &poenas noxis Commensurare debeat; non obligatur tamen omnia crimina
I unire, aut aequalia semper aequalius poenis : attendere siquidem debet bonum commune, quod postulat certa quaedam crimina seuerius castigari, quamuis non supra quam mercantur. Hinc illa certa & constans peritorum Iuris Regula , in poenalibus argumentum a pari, siue ab aequalitate criminis non valere. Neque enim, si crimen aliquod punitur excommunicatione , omnia
crimina ipsi aequalia eadem ex m-
municatione plectuntur et quod su-sissime in nostra scientia canonica docemus. Hinc fit, ut saepius peccata , quae in se spectata eius dem rationis ac naturae sunt, ex sola grauitate accidentali, secundum desectum,aut excessiim differunt:quia tamen considerantur in ordine ad forum externum, & poenas, quibus plectu tur , tanquam diuersa censeantur, &ut talia considerentur a Doctoribus, atque distinguantur per varias con- notationes : quae tamen rigidam illam diuersitatem sue physicam,sitie
moralem , quam in naturis rerum attendimus non continent.
In iure igitur , atque in ordine ad poenas distinguuntur fuga &apostasa a Religione; ita ut sola desertio perpetua' Religionis dicatur apostasia ; suga vero sit alia quaecumque iniqua Religionis abiectio,
cuiumrodi non est simplex exitus monasterio absque Praelati venia, uti monebamus initio, atque ita ius interpretantur omnes Doctores superius pro communi sententia relati, qui nas retrocessiones a Religione considerant ; non secundum rationes phy licas ipsarum , sed in ordine ad forum Ecclesiasticum illas dam nans & puniens diuersis omnino Pris , ratione quarum distingui
omnind solent,atque hanc esse men tem Iuris praeter communem ill imDoctorum interpretationem duo nobis certis persuadent, primum est, quδd poenae a iure latae non cadant nis in peccata omnisad completa &consuriimata : atqui discessio perpetua I Retitione , sue cum animo nunquam illam repetendi est sola de-
senio Religionis completa & persecta apostalia ; suga veth, siue discessio ad aliquod solum tempus non est nisi incompleta discessio , Ec veluti I i a inchoa
283쪽
inchoata Apostasia ; ideoque non punitur poenis in apostasiam inflictis, neque illo nomine simpliciter 8c absellite sgnificat ire , cum non sit simplex & absoluta mutatio Religionis in statum saecularem , sed
inchoata tantum recessio a Religione , nomina enim abselute & sim-s licitet posita significant rem abse-ute Ze simpliciter talem. Alterum est , quod in poenalibus , quae strictius lunt interpretanda , nomina sumi debeant in absoluta de simplici significatione ; ac proinde nomen apostasiae usurpari non debeat, nisi pro absoluta recessione a Religione, citiusmodi non est fuga , quam deseripsimus. Dices ex his omnibus sequi solam desertionem perpetuam Religionis
cum dimissione habitus Religiosi
nomine apostasiae intelligendam esse in iure : quia ea solum est consummata , & absoluta recessio a Religione, ut patet: Nam quamdiu quis habitum Religionis retinet , illam exterius saltem profiteri videtur, de nondum sane ipsem abiecillo:atqui nomine apostasiae diximus significari tantum perpetuam & completam desertionem Religionis. Cur igitur in definienda apostasia dicebamus nuper illam elle iniquam a Religione discessionem siue retento , siue abiecto habitu Religio :quod etiam
tradit communissima senteiula,quam docent Angel. Sylvest. Caiet.Nauar. Bania. Aragou. Valent. ROderiq.Sλncher de alij initio relati. Tabicia .ver. .
apostasia, quaest. I I. num. I . Armst. eod. Uer num. I I. AZor. I.part. instit. morat. lib. I 2. cap. II. quaest.6. Abb. in cap. I.de apostatis num. 2.Mascard. de probationib. concl. I 2. num. I.
de alij passim contra Caldcri n. consit. I. de apostatis de Clarum in praehica criminali, g. fin. quaest. 78. Respondeo consummata es te apostasiam , & recessionem a Religione, quando perpetua est, etiamsi retineatur adhuc habitus : quia uti docent laudati Doctores , cum habitus non faciat Monachum, sed professio regularis, ut dicitur in cap. ex parte de apostatis , & cap. consuluit. qui Cleric. vel vovent. sicut poterit valere professio , habitu non suscepto: quod notat Abbas in cap. porrectum de apostatis, num.7. Ita poterit esse abiectio Religionis, retento eius habitu : non negarim tamen illum magis quodammodo Religionem deserere, qui ita ab eius subiectionc perpetuo se subtrahit , itaque ab illa discedit,ut nequidem ullum eius externum signum aut vestigium retineat: quam illum, qui adhuc notam Religiosi cultus defert.Verum quando dixi in iure non puniri nisi actus
consummatos, de quibus etiam i lis usurpantur nomina in legibus poenalibus , di non de inchoatis, quamuis grauiter malis , non accipiendum est illud commune dictum de actibus consummatissimis; sufficit enim, si sint persecti, completi,
uis de alij dari possint magis completi , & consummati, cum in istis moralibus dari possit latitudo. It que discessio perpetua a Religione
retento liabit hi est consummata apostasia , licet si abiiciatur quoque habitus consummatior , & maior quodammodo sit apostasia ; sicut professio Religionis non suscepto habitu valida est, integra de completa,ac consummata , cum per illam plenε8c integre constituatur Religiosus, uti dicebat Abbas cum communi sentcntia : pro sessio tamen , quae fit suscepto etiam habitu , plenior quodammodo
284쪽
dammodo & consummatior est integritate quadam accidentali: quod nemo negabit; quis tamen dicat ii,
iure nomine professionis intelligi duntaxat illam, quae fit suscepto habitu Religioso.
consectaria ex doctrina tradita ex hac apostasiae descriptione , eiu que a simpucifuga distinctone.
C ON s ECTA RIVM I. An habitum dimittens , vel occultans Mapostato.
SEquitur primδ illum , qui suae
Religionis habitum dimittit, ut sese occultet, aut aliqua alia de causa , siue iusta, siue iniusta , sine animo tamen recedendi a Religione, neque fugitiuum , neque apostatam
esse, cum reuera non recedat a Relugione. Quomodo vero excommunicationem, aliamve poenam incurrat,
quoties haec habitus dimissio tem raria est , & sine causa rationabili, diximus fusius capite superiori. Secundd multo min is transfuga, aut apostata dicendus erit, qui Religionis suae habitum occultat, & alio coopcrit, nisi Religionem deserat, vel aliquandiu , vel perpetuδ,contra quam voluerit Gloli a in Clement.II.
Ver.extrinsece,de vii. de honest. Clerie. & alij, quos refert & reiicit Sancher lib. . in Decalog.cap.8. mam.F. An vero ea habitus occultatio puniatur excommunicatione in dimittentes habitum lata , diximus capite superiori.
CONfECTA OVM II. Muiιius aut vovens in Congregatione non religiosi, non
I Srrid Nouitius, qui I Religi
ne recedit , non est apostata. cap. consuli. cap. penult. de Regularib. & docet Menochius de arbitrariis casu 166. num. s .aliique Omnes : quia reuera ille non erat Reli-iosus, neque deseruisse Religionemici potest. Quarto, qui vota Religiosa emittunt in aliqua Congregatione , aut Communitate , quae non est approbata tanquam vera Religio, si ab illa discedant, aut fugiant, neque sunt apostatae,neque fugitivi; immδ matrimonium ab illis contractium validum foret, quamuis illicitum e quia illi reuera ab statu religioso non discedunt, siue peccatum , quod ab illis committitur , eiusdem rationis &malitiae sit cum fuga , & apostasia 1 vera Religione; sue non,qilod mo-dδ non disputo; sussicit enim, si ecclesiastico more, ut loquitur SuareΣ, disserant. Ita de Beatis tertij ordinAS Francisci , & Dominici tradunt
& Aragon. diib. unie. de apostasia a Religione.De Monialibus reis speculorum Romae Nauarr. conf6.8c T. de statu Monach. Ricciui. de iure personarum lib. 8. cap. h. num.7. Et de omnibus eiusmodi Congregationibus non Religionibus in unitro sum Suareet trach. 8. de Reliet. lib.
& alij passim. Quinto,qui habitum Religiosim
285쪽
suscipit extra Religionem, quamuis per plures annos illum detulerit,non est apostata , si illum dimittat: quia neqvi ipse verὶ Religiosius erat, neque per illam abiectionem habitus religiosi ab statu religiosio discedit.
CONfECTAR IvM III. sessio Religiosum constituebat,quem
loquendi modum imitati sunt Bann.& λragon. cum negant recessionem a Religione , in qua sola vota simplicia emittuntur , apostasiam esse. Nam si negent veram Religionem constitui polle per vota simplicia;ac
proinde eius desertionem iniquam, veram tunc apostasiam fore , cum
mente Pontificum & Ecclesiae reipsa pugnant , & se quoque parum in
antiquis moribus versatos ostendunt, sed ciun illis circa hanc controuersiam alius nobis erit disputandi
Inique discedentes a Societate Iesu sunt apo Bata. SExto , qui a Societate Iesu fu
giunt animo illam perpetud deserendi post emissa vota simplicia Religionis substantialia exacto bien- Inio Nouitiatus , vere transfugae, &apostatae sunt. Quod euidenter tr dunt Paul. III. in sua vit. Bulla S cietati concessa. Pius IV. & Pius V. in Extrauagant. AEquum reputamus, Gregor. XIII. in constitutione Ascendente Domino. Ratio euidentissima est: quia hi reuera inique discedunt a Religioso statu , qui non
tantum per solemnem prosemonem ieonstituitur , sed etiam per sui tra- ditionem votis simplicibus confise malam : quod iidem Pontifices locis allatis tradunt , atque etiam ex ipsa antiqua Ecclesiae consuetudine fusus demons lauit Basilius Pontius alibi in nostra scientia canonica adductus. Neque veteres Canon istae, aut Theologi aduersantur , licet ad apostasiam exigant professionem solemnem : nam loquuntur secundum mores sui aeui, & mediae illius aeta
ini inique discedit a Religione
etiam cum animo illam perpetuo deserendi , si tamen poenitentia
dumis statim redeat , non censetur apostata in sero externo, neque poenas apostatarum incurrit. Ita R dcriq. tom. I. qq. Remur. quaeae o. an. I. Bonacin. quaest. a. de clausura punct. I. g. . num. I. Sanctarellae. 3. de apostasia dub. I. num. 6. qui adducit Bald. in l. I. C. de aedilitio edicto
Abbat. in cap.super specula, ne Cl rici vel Monach. numer.'. Quia qui discedit ab aliquo loco, & statim redit , non censetur discessisse cap. diuortium de poenitent.dist. I.& Glossa ibid. & l. i. f. qui praesens. E. de verbor. obligat. notantque ibidem Doctores idcirco statutum puniens su
gientes e carcere non afficere eos,
qui post fugam illico redeunt: quod
obseruant Bald. in lib. I. C. de sexu. fugit. num.17. & alii. Et qui coepit fraudare gabellas , u statim ipsum
286쪽
paeniteat, de soluat, non tenetur Diae adversus elusinodi defraudatores
supcriore mancipatus ab illo sugere nequit, nisi aut poena capitis , vel mutilationis plectendus sit, tantam posse exire e rareere Religiosum sapienter tradunt Sanch.Bonacin.Aragon.Roderiq.Lessuis lib.1.
turale tuendi vitam nequit ita abiici, ut non modo quis cogatur mortem
pati a sed etiam ad illam sibi inserendam aliquid praestare. Quare licet
per iustam sententiam possit priuari vita, non tamen priuari iure fugiendi . & sie vitam in tuto collocandi. Sed de iure vitae conseruandae alibit fissius disputaturi sumus. Tertio per sententiam iniustam vel in se . vel in modo procedendi, aut iniusta sit sententia, aut contra i Vel exequendi ipsa damnatum pos-
legitimum iuris ordinem lata, aut se e carcere fugere tradunt iidem D iniuste mandetur executioni. Et si l chores e quia cum sententia iniusta extra hos casus fugiat, fugitiuus est, atque etiam apostata, si habeat ani-
quia inon liget', eam reus subire non tenebitur : quare si Religiosius eam muni Religionem perpetuo descien- . aliter vitare nequit, quam fugiendo,di. Et primδ quidem non disputo
an caeteris reis liceat e carcere fugere,cum ibi constituantur , non vi ibi sponte maneant, sed ut ibi detineantur : Religiosis tamen reis, qui se sua libetiate priuarviat exeundi, &vasaias extra elaustum, licitam non esse fugam ex ipso carcere tradit communis sententia Caiet.1.2. q.69. art. dub. 2. Aragon. ibid. dub. .circa argum. . D. Thomae, Bann. ibid. d. art. post s. conclus Roderi
quaest. 1. de clausura punct. t I. s. I. numer. 7. Sancti. lib. 6. in Decalog. Cap.8. num. I 2. qui alios dabunt. Si igitur exierit e monasterij ca
cere , reuera fugae , aut etiam apostasiae reus erit.
Secundo excepi poenam capitis, i ri obligatione teneti Religiosum ad aut mutilationis ; ad illam enim vi- l illam poenam subeundam , quam .l caeteros: licite omninδ fugiet. Addit Baian. polle quoque fugere
e carcere perpetuo , ut Superiorem adeat ad temperandam illam poenam , quod negat Sancti. Mihi ex iis , quae diximus cap. superiori Consech. s. Banni adhaerendum vi
Nond Religiosus ad triremem damnatus, si ad vitandam illam poc-
nam fugiat , non animo vagandi. sed ut Pontificem , aliumve Supe, riorem adeat, & quandam rationemineat liberandi se tam graui stipplicio , non existimo sugitiuum , aut apostatam haberi debere . contra Aragon. & Sancti. citatos sequentes Bani . & Bonacin. ut enim non di-
sputem, an ea fuga e triremibus liἀl cita sit caeteris reis, dico non mala-
287쪽
13 6 De clausiura P ligiosorum
taeteros: iam enim videtur e mon
sterio per illud supplicium eiectus; ac proinde non poterit censeti fugi
An Praelati teneantur inquirereo reuocare apsaις.
statae privent Religionem per suam fugam, de apostasiam utilitate,& commodis, quae ex stiis subditis capit, illamque saepius suo dii celluinfiment, & aliis scandalo sint,ipsi que in Ilatu damnationis existant, debeamque Praelati tum communi bono Religionis & famae, tum singulorum Religiosorum saluti prospicere , obligantur hos figitiuos &apostatas reuocare, si possint , atque tum poenis, tum aliis, quibus licebit, rationibus illos emendare.Quod do
de Regularibus quod innouauit sacra Congregatio , 8c etiam extendituisse Urbani VIII. sed de utriusque huius decreti intelligentia , cap. sequenti commodius disputabit monenim de solis fugitivis, sed etiam de eiectis illud agit. Satis verb est nostro consectario stabiliendo , quod ibidem haec inquisitio, & reuoc
tio fugitiuorum etiam annua imp retur , quamquam quoad illud tempus praescriptum , desierit este in via ea constitutio, uti laudati Doctores obserrant, hanc conectionem dc reuocationem fugitiuorum ,& vagantium Monachorum iampridem imperarat Aurelian I. cap.2I. vultque
ad id auxilium Episeoporum adue sus elusinodi fugaces.Et Toletav.IV. cap. 1 I. Hanc pori O obligationem satis adstruit cum ilhi, & sollicitudo Religionis,& singulorum,quam debenι habere Praelati, & quae ad hanc inquisitionem, & emendationem ς-
ne dubio extenditur, uti iam monuimus L pluribusque ostendit Blesens. Epist. 88. quam nomine Richardi Cantuariens . Archiepiscopi ad A batem Theoberiensem pro sugitiuo quodam Monacho , sed poenitenteleribit: & quamuis ille fugitiuus --xius futurus sit Religioni, ideoque
statim ubi reuocatus suerit ab ea expellendus, nihilominus reuocari, &capi omnino debebit utum ne caeteri
exemplum fugiendi sumant, ipsique
castigetur ; tum ut authoritate Relia gionis eiiciatur , & non sponte I vagetur. Si tamen nequeat capi, aut reduci hic fugitiuus absque icandalo, & turbis, aut nulla tit spes eum inueniendi,liberabitur Praelatus oblitione eum quaerendi, aut capien-; potcriique, si velit absenti abs lutionem fugae mittere, aut illum ex
Praelati vero , quibus incumbit haec citra reducendi notiuos & ap thatas , sunt ipsi Praelati ordinis, quibus eiusmodi fugitivi subiecti sunt; non verb Episcopi, nisi ubi eorum
auxilium a Praelatis regularibus requiritur : illud enim tunc conserre tenentur; irruno si Regulares ea in re negligensiores fuerint, & fugitivi cum lcandalo & piorum offensione in sua dioecesi vagentur, illos siua authoritate capere poterunt, uti obse uant Mirara. Layman. Furdinand. Se alii. CON C
288쪽
CONSECTA RIVM VII. n Religio debeat alere fugitivos.. Ndecimo Religiosis fugitivis, V & apostatis non tenetur Religio ministrare alimenta, neque proinde expensis ab ipsis tempore fugae factas soluere. Ita Henric. in cap. nn.mam. 6. de Regularib. ur l. de ali
g. . num.Α. & alij. Quia cum,uti diximus, fugitiuus sua culpa se subtraxerit monasterio, & illi amplius non scrutat, iniquum essit, si eiu si nodi
fugitiuum monasterium alere teneretur. Neque dicas ex illa fuga Achim elle ditius monasterium , quod alimenta impendisset Religioso, si non sugillet;ac proinde incius Commodum suppeditata suille ab alio
quopiam eiusmodi alimenta : nam ea alimenta suerunt potius in monasterii detrimentum, ad quod coactus fuisset redire fugitiuus inopia pre sus.Si vero expcnsae reipse factae fui sent in utilitatem monasterij, V. g.in capiendo & reducendo apostata , aut fugitiuo: illas subire cogeretur monasterium , eodem iure , quo qui reducit ad Dominu seruum fugitiuum ab illo itineris, & capturae expensas iure quaerit. Neque valet hoc casia vulgata regula : qui sentit commodum, debet & sentire incommodum de Regulaui . in 6. Monasterium autem acquirere bona , quae fugitiuo& apostatae obuenerunt; ac proinde illius expensas ferre debere. Quia,ut modo non disputem de dominio
eiusmodi bonorum , de quo capite sequenti, Regula illa vulgaris non valet in illis qui ita alieni iuris sunt, ut nihil sibi acquirere possint: ideoque licet seruus acquirat Domino, quidquid acquirit: non tamen ten tur Dominus ad expensas serve, aut
ad damna per ipsum illata, nisi illa
in Domini utilitatem versa fuerint: ne tamen omnia pereant, illi qui bona fide fugitiuo ministrauit alim ei ta , tenebitur Religiosus ea restituere ea ratione, qua tenetur soluere alia debita, aquorum solutione monasterium eximitur: qua de re alibi. Confirmatur haec omnia,primo quia pater non tenetur filium se a culpa recedentem , & fugientem alere. Ita
Surd. de alimentis tit.7.qtraest. . l. I. Ascan. in Clement tit .de pare potest. esse l. I p. num. 32. Secundo , neque maritus tenetur alere uxorem a se maculpa diuertentem. Glos L in cap. significasti.ver. matrimonio. de diuoriatio. Ioann. Lupus Rubric. de donat. inter vir & uxor. f.6 . num .6. & IO. Surd. loco proxime cit. Tertid , ne. que Dominus fugientem seruum alit.
CONSE CTARIUM VIII. An qui aliam Religionem illitate ct invalide retredItur, si M sata. DVodeci md , quia apostasia est
iniqua discessio ab statu Religioso , siue status religiosi abiectio,& depositio, eum,qui a sua Religione discedit , ut aliam ingrediatur, quamuis sine licentia, ac proinde inualide , siue cx communi iure, sucex indultis Pontificiis, non esse ap statam, nisi improprie ; ac proindcveris apostatarum poenis non affici ex iure communi: & nisi indulta illa
289쪽
Pontificia id exprimant , colligit
communis sententia Canonistarum, Summistarum de Theologorii, Quos adducunt de sequuntur Sanch. lib. 6.
in Decalog. cap.8. numer. 8. Valent. 2. 2. disput. I. quaest. I 2. punct. I .subfin. Lestius lib. 2. cap. 6 I. dub. I . Numer. IO 2. I Oderiq. tom. I. qq. Regular. quaest. 3 o. artic. I. AZor. tona. i. lib. I 2.Institui. Moral .cap. t T. quaest. 7. de fuse Sanctarei l. traist. de apostasia cap. 3. dub. L. numer. I 8. Quam communem' sententiam sibi
disseilem & in rigore falsam dixit
quia iste discedit omnino a Religioso statu, a sua quidem Religione, ut
patet : Sc aliam non assumit , nisi tantum apparenter : quare hic non est animus commutandi duntaxat Religionem , cum illa commutatio
in illis circunstantiis impossibilis sit; ergo est animus duntaxat a Reia ligione discedendi, neque quidquam ad apostasiam deerit. Secundo S.Th.
2.2. quaest. I 2. art. I. ad apostasiam aliud non requirit, quam retrocedere a Religione , quam quis pro scosus est, neque addidit si e transitir ad aliam , uti addiderunt deinceps eius interpretes S Canonistae , qui pro arbitrio sibi apostasiae definitioncm
confinxerunt. Nam neque ex vi vocis apostatandi, & apostasiae: neque ex vi iuris eam significationem satis colligere polliant. Tertio, quia hi ReIigiosi fugitivi sunt , uti fatetur
Sancti. numer.9. contra Sylvest. vcr.
apostasia quaest. 4. quia indebite fugiunt ab obedientia sui Superioris: atqui fugitiuus de apostata non differunt , uti fusius ostcndimus sup riori f. nisi quod unus perpetuo se subducat obedientiae Superioris; alter vero ad tempus duntaxat , siue determinatum , siue indeterini natiun. Cum itaque qui abiecta propria Religione ad aliam inualide transit , perpetu δ se subducat o dientiae sui Superioris; reuera ex ipsa
communi sententia apostata erit.
Quarto ratio quodammodo a priori est : quia in his elusinodi recessibus non debet attedi terminus ad quem, sediterminus a quo;quare cum a subiectione Religionis quis iniquo recedit , sue immediate ad sieculum redeat , siue ad umbram quandam Religionis, apostata erit. Quinto denique Pontifices hos fugitiuos tanquam apostatas habent. Nam Paulus III. in Bulla concessa Societati Iesii, debitum panoratu si-cq Et Pius V. an. IJ6J. e quum e putamiu. Et Gregor. XIII. Dilecto fili. Transeuntes a Societate ad aliam Religionem , praeterquam ad Carthustanquam apostatas puniunt. Mihi neque malitia apostasiae in eo transitu reperiri videtur, neque poena: nam reuera iniqua illa discelsio a Religione , quam nominamus apostasiam in communi hominumi sensu significat reditum ad fisculum,
atque adeo in iure. Quare ubi reuera non reditur ad saeculum , neque apostasia cst, quamuis crimen, illud- qae graue deficiendo a propria Religione, I aliam inualide ingrediendo committatur , quod ipsis apost rarum poenis plectere aliquando vi-
sum est. Neque ad eas poenas insii gendas opus suillet particulari sim- stione Apostolica , si illud crimenvcra 3e propria soret apostasia. Nam ex iure communi illis ipsis poenisi obnoxium foret: neque aliud Sual ris rationes ostendunt.
290쪽
Di uisitio I L. Cap. II L. f. IL
DEcimo tertio grauissima est malitia apostasiae, utpote tum iniustitiae contra Relietionem , cui sitares subtrahitur , & quae priuatur vluturis , quod habet in Religiosiura, eiusque operas : tum sicrilegi j contra Deum iniuste contrectando rem Deo sacratam : quod totum ex proximo g. colligitur , & definitione ibidem apostasiae explicata .Et quamuis ea omnis malitia reperiatur qu
que in fuga, ide5que non sint diuem sae species morales, differantque i tum quoad grauitateria, sicut stirium cum animo restituendi post aliquod
tempus non differt sipecie a furto eiusdem rei absque animo restituendi;nihilominus circunstantiam apostasiae , quae grauitatem solam adiicit fugae , exprimendam cisse in coisic . sone sapienter aduertit Suar.traef.8. de Religion. lib. s. cap. I. numer. I 6. quia quamuis daremus circunstantias tantum ferc specificas , & non notabiliter aggravantes explicandas este ; ubi tamen circunstantia cius. modi est , ut quamuis non alterat speciem nouam malitiae , mutet tamen notabiliter iudicium confesIarii, & neceIsario cognosci debeat ad statum poenitentis sufficienter cognoscendum ; aut quia est quoddam complementum & veluti consiummatio actus, qui erat veluti tantum inchoatus, omnino explicari debebit , ut videmus in mutilatione &homicidio. Huius porro peccati gra uitatem ostendunt Patres, dum illud Iudae proditioni comparant. Sic Author. imn. I. dc Coona Domini apud Bernard. ipseque Bernard. serm. s. in Psalm. Qui habitati in fin.S. Ephrem. in suo testam. sub init. & Author. serm. ad Fratres in Eremo apud Augustin. scrin. 8.
Ad auid obligentur cooperantes apostasia. DScimoquarto qui Religiosi su-gar,aut apostasiae cooperatur siue politive, siue negative,grauissimel peccar contra Religionem , & iusti-l tiam commutativam , ideoque t netur ad damna omnia tum ipsi Religioso apostatae, tum Religioni illata reparanda, si per vim & fraudem apostasiam, aut fugam causarit ; si vero nulla vi aut fraude usus fuerit, non obligabitur quicquam Religioso reparare, sed soli Religioni. Duplicem hoc casu , sicut & in aliis omnibus cooperationem si ip- pono, positivam unam; alteram negativam. Prima fit influendo rct actionem aliquam siue physicam, siue moralem in ipsanam et fugam vel apostasiam, nempe persuadendo su-gam , considendo , adiuuando , approbando, & post exitum fugitiuunadcfendendo, excipiendo, & occultando , non qua amicum & consanguineum, sed qua fugitiuum de apostatam ; ita ut ex illa tua actione, nimirum receptione , occultatione, desensione perseueret & confirmetur in tua suga, ut si alas , ut lateae persequentem Religion , equum, aliave ministi es , ut facilius lateat, aut ne a suis Praelatis capiatur, & reducatur : nam si alas ut amicum &consanguineum, & ne inopia cogatur vagari maiori cum scandalo , &Occultes , aut defendam , ne inde
ipse , aut Rcligio aliquid patiatur, aut iniuriam aliquam si at, & Ω