장음표시 사용
331쪽
ma erat, & veluti quaedam exauctoratio : sic in degradatione Clericus tondetur ab Episcopo, ne quod Clericatus vestigium in ipso remaneat, uti iubet Bonifacius VIII. cap.2.de poenis in 6 de quo more alibi in nostra scientia Canonica agimus. Sexto accedit his omnibus aliquando priuatio Clericatus nisi , &ea coronae abrasio si ea priuatio &desradatio: sic enim Hres punit Remia Patrum relata in Concordia cap. *.2. Si quu Monachus furi umorem , δα. id censuimm ordinaudum , in sumor virgis casus tanti criminis rem nunquam incium Clericatuι accipiat; si vero iam Clenem in id faeinus fuerit deprehensul nominis ipsius aignitate priuetur e cui
impleia paenitentia satisfactione communio. Nempe contentus erit communione, ut fratres laici &non Cl rici. Quare ad communionem laicam damnabantur hi Clerici furti conuicti ea ratione, qua explicabamus g. I.
Septimo, aliquando ipsa. communione Christiana,& Eucharistiae privabantur in poenam criminis admissi. Nam de turpiloquio S. Ferreolus cap. 2s suae Regulae sic habet, struun
mus huιμι culpa reum commvnsonem
dominicam , vel osculum fatrum sex anus mensibin non habere. Communionem dominicam ego Eucharistiam interpretor, in quae etiam salutabant se pacis osculo communicantes:quod nemini non notum est,
ex Dionysio de Eccles Hierarch. Tertuli. lib. de oratione, ubi de Ieiunantibus, qui subtrahebant eluta di Oseulum, quaeritur. Gregor. lib. 3. Dialog. cap. II. de Maximino Abbate , de fratribus in Adriatim periclitantibus , qui sibi pactau dederunt,& eorpus & sanguinem Redemptoris acceperunt. Ideo Concit. Anti-siod. anno Christi 6I Cori. I 2. Cum
prohibet Eucharistiam tradi mo tuis , simul etiam prohibet illis dari
osculum : Non licet.inquit, mortuis nee Eucharauiam , nec osculam tra-ῶ , nec velo, nec stastis corpora estrum
inuolui. Haec vela & pallae sacrae erant usui altaris destinatae : quia enim olim ex Eutychiani Pontificis, decreto non licebat sine colobio purpurato , aut dalmatica Martyrem sepelire: hune eumdem deinde honorem Pontificibus Romanis, & sacris ministris Christiani detulerunt, ut ipsorum corpora dalmaticis tegeret, quas deinde concias populus reuerentiae causa asseruabat, uti constat ex Gregor. lib. Epist. 4. & lib. Dialog. cap. o. Qui mos ad alios sertastis Christianos sensim inoleverat: idcirco Gregor.Epist. 4. id fieri prohibuit in Concilio Romano circa Romanos Pontificesinuniuersim Conc. Antissiod. citatum & Aruerinmense cap. 3. & F. Octaud, priuatio gradus : nam Anonymus in sua Regula seniorem de Abbatem iracundum, si correptus non se emendet: Et ab hoc meis In sinabilis fuerat ab imperιο fratrum . detrudendiam esse dicit. Macarius in
non Ie emendauerit, nouisimis in oris dine stare iubeatur. Id est , in diuino ossicio, quod saepius ordo dicitur. Apostatae, ubi tandem monasterioreQrmantur, siue restituuntur, ultima cathedra rccipiuntur ex S. Duinioso, Regula Orientalis primo ex communicat, deinde postremum inter omnes ordine ponit: quod dc alibi saepius obseruabis.. g. VIII.
332쪽
Disuisitio II. Cap. IV. A. VIII. 3oI
Parna omnium grauisima eiectio. Postrema denique, eaque Omnium grauissima poena fuit eiectio , quam geminam fuisse reperio.
Prima erat expulsio tantam e mo nasterio ad eius lares, ut inibi rei poenitentiam grauiorum criminum agerent. Pactam. art.8 . de facili ad detrahendum : Si secundo monitin non audierit, separabitur extra con
nem tantum cum aqua Meipiet.Quod
idem omnino edixit Concit. Agathense apud luon. I 3. pari. decreti cap. 64. totidem sere verbis. Nihil tamen sinule reperitur hodie in Concilio Agathensi: quare dubium est , an alio exemplari usus fueritiuos an vero mendum in ipsiim irrepserit. Idem porro Pachom. art. 86. Illum , qui pessimam cousuetudinem habet fratres suos sermone sollicitandi, separarι vult extra monaLFerium, O verberari ante fores , 3c conterim eum esse pane & aqua , donec mu'- detur a sordibul. Et art. t 1 t. de Dre: ιriginta naueti plagis) verberabunt eum, 9 Di is d.ibunt ei, edere panem ct aquam tantum , &c. Vertum ciliario , ct cinere per singula orationum
te ora cogent eum agere paenitentiam. Eamdem legem quit in i-tiuos obseruari. S.Columban. in liro poeniteriali, tapius expulsionis istius meminit , dc aliquando illam ad unum diem imponit. Cassian. lib. .
instit. cap. I 6.grauia vitia verberibus,
aut pultione purganda esse monet: quae pulsio erat line dubio tantum illa temporaria, quam describimus. Eodem modo interpretor illam alienationem a societate , qua murmu-liantem plectui Basl. interrogat. 3 8 in Regul. breuiorib. abalienetur. Regula Tamatens. c. I 8.
Qui non prodiderit illum, quem sugam meditari nouerat , tamdiu ii conuentu fratrum sequestrandus dicitur , quandiu ille valeat reuocari. Climae. . gradu scalae. Macedonius primus monasterij Diaconus, cum
dimissi1s Alexandriam ab Abbate, non rediisset ast festum Epiphaniae,
reuertentem Abbas amouit a monais
sterio atque in ultimo incipientium ordine instituit: alium qui calumniam intulerat fratri, idem Abbas expulit donec ad ianuam monasteri j ieiunum perseuerantem , in PC nitentium ordinem tandem illum admisit. Altera erat eiectio non tantum e Α' monasterio per aliquot dies;sed omnino expullio e societate Eatrum, de dimissio , ut deinde suas sibi res cu- rara,& haberet. Quam quidem Proiectionem e monasterio unus Isidorus non probat c. I 6. Regul. siquam inuis frequentium , grauiorumque vitiarum voragine sit qui stiam immerisDι : ne forte qui poterat fer dιutur nam poenitudinem emendari , dum probeatur ore D aboli denaretur. Caeteri tamen omnes hanc membri putridi a reliquo corpore abscissionem.& probarunt, & magno fructu usurpariint. Augustiam Epist. iov. quae est eiusdem Regulae de illo , qui ferre
non curauit emendatorum vindictam. Eria, Vse nou abscesserat, do
vestra societate pro'ctetur ζ mn enim
σ hoe fit crudeliter , sed miserico
diter , ne contagione pestifera pluriamos per ι. Magister Cap. I . uis cundo egerat taenitentriam , in haret eorum sncidet sectam. Macarius in
Regul. cui nec sic se emendauerit,
extra em habeatAr. Eoque trahit
333쪽
illud Christi , sit vobis tanquam ethnicus & publicanus. similia habet Basil. interrogat.9. in Regul.breuiorib. quod de hac abscissione intelligi constat ex eod. Basil. Interro- t.17. in Regul.breuiorib. ubi enimixit illum,cui non sufficit ad emendationem obiurgatio , quam tradidit, sicut gentilem & publicanum dereliquo haberi debere : rationem reddit, cum Dominus dixerit expedire,ut quis oculo uno,uel manu una, vel pede uno amillo intret in regnum , quim ex eo quod alicui horum membrorum pepercerit, totus mittatur in gehennam ignis, dec. Et Apostolus testificetur modicum ser-
mentum totam massam corrumpere.
Atque hanc eandem eiectionem clarius tradit idem Basilius Interrogat. 44. nam peccantem vult primhsegregatione ad aliquod tempus &inedia puniri, ut videns quantis -nis seipsum priuet, bonam mentem irecipiat ; u verδ non sentiens permaneat , prorsus is a reliquo corpore veluti putrefactum , ac penitus vitiatum membrum praeciditor : seriptum est enim:expedit tibi, ut unum
pereat membrorum tuorum, quam totum corpus tuum mittatur in gehennam. Isidor. Pellitata lib. I. Epistol. 3i8. dum rogat Coenobiarcham , ut erratum condonet cuidam Monacho sic scribit: Si autem M est, qui venιa ct indulgentia minime me lior stat , olim ille fructum ustum exoteris non ει castiaι I vcyum e fra-rrum tranqu ilitate foris ablegetur, ne tumidos fluctus, ac vertigines plaridis re quietis i Prum moribus excitet: nam hoc quoque lex nobis sab parabo la eortiee pr4scribit , t um ros , qui depra laborant, extra castra emittit.
Eusebius Gallicari. homil. 3. ad Mo. ch. dum carpit illarum prote uiam , qui malunt deserere monasterium , quam pro disciplinae ordine castigari , & erumpunt in illas voces : De ero , atque ascedo e boeego ferae non pat1or et ingenuus hom. - , s malo viscedere, quam emen dare , quam seras facere , quam λ-plere quod racipsi. Vbi elusinodi discessυm arguit, tandem addit: δε- ιιι Ψps , qui grauius apud nos delim
quunt , nullam trιitiorem , nullam acerbiorem Postumus inuenire senι en tιam , quam vi a corpore Congregal tionis assus sina pace dscedant. Etl nonne ηment a genus est, τι hoc quisi aestra remedio expetat, quod etiam a Proposua non nisi pro summo crimine non nossit inferri ' Denique quam dolendus sit ille discessiis etiam voluntarius ex Eremo, licet ad seculi fluctus reuertens nomen atque ii bitum prosessionis suae custodire videatur , explicat : quare multd --gis dolenda erit eiectio illa , de qua agimus. S. Bened. cap. 18. de imo rigibilibus agens : Tune Abb-Ρ-ciat quia sapiens Medicus : si exhiabuit fomenta , si unguenta exhortationώm is medicamina scripturartim diuinarum , siad ultimum vΠionem excommunicatioris vel plagas virga, etiamsi viderit nihiι suam praualere indvitimam , adhibeat etiam quod magis est suam ct omnium fratrum ρνο est orationem , τι Dominus , Piomnia potest , veretur salutem cisca infirmum fratrem. uod si nec inomodo sanasus fuerit. runc sam Matur Abbas ferro a scissionis, ut ait Aso. stonus : Anferre malum ex vobis r σliarum infidelisse discedit , discedat,
ns una ouis morb3da totum gregem contaminet. In eandem fere senten
334쪽
iati non redditur saltem inesonibus
amputetur : si se sanies desecta
tumorem non amiserit , tunc exc--
municationis sententiam , vel disciplina corporalispoenam incurras r Et si nec excommunicationis metu , nec
sagelli poena frangatur , augeatur adhuc pietatis fomes ; ita τι ab omni
Congregatione pro eo communis Dominus orationis scio deprecetur. .
Quod si nec sic corripi voluerit, intra
septa monacteri' sub poenitentia tenore ab omnibus , frater eustodibus segregatus castigetur. Tandem ait eundem , Congregatione separandum este , ne suo vitio innocentes commaculet : quod de separatione
per carcerem intelligi quidem potest. Vertim cum S.Benedictum here exscribat , ab eius mente prosecto non discedit di quare & de separatio-De , a Congregatione loqui omninoci ediderim. Magister cap. I 3. de eX- communicatis fratribus insuperbia cordis triduum perseuerantibus : Si placuerit Abiail de monacteria exispellantur : quia talis vita necessarios non habeι eorporales , vel sciet fratrum, quos εο anima superba ρ
det mors. Nam merito ergo taIes de
bent plagis mactari expelli , qui esse
eum Christi humilitaris Domino non
meremur; sed i a perpetuis promissis eum auιhore suo diabolo separati, qui de calorum regnis propter suam superbiam proiectuι est. Denique Concit. Aquisgran. cap. I3 A. Postremo, inquit , si inemendabiles ct in-
conlibiles apparuerint, ne per plures eorum dira se ani contagia , ne cesse est , vi a caterorum socιetare,vι- pote oves morbida , secreti ante praesentiam deducantur Episcopi , ut ab eo canonica authoritate publice damnentur. CI dic. gradu .scalae agens
de celebri monasterio in quod di-
verterat. Maledixerat aliquad unus ex illis proximo suo, quem protinus Pater factus eliminare iussit, aequum non esse asserens in monasterio visibilem, atque inuisibilem daemonem perpeti. Ibidem ait eos qui nollent obdurata mente fratri reconciliari emonasterio expellebantur. Nouissima iura eandem poenam eiectionis e Religione prodarunt: nam Cap. cum ad monasterium de statu Monach. Innocentius III. iubet Monachum proprietatium regulari monitione praemissa de monasterio expelli, nec recipi ulterius,nisi poeniteat secundum monasticam di-lciplinam. Honorius III. cap. vlt.
eod.tit. vult visitatores , Monachos. quos contumaces inuenerint, & rebelles iuxta modum culpae vice sua regulari censura percellere, non parcendo rebellibus ob suam pertinaciam,vel potentiam amicorum,quinouem morbidam eiiciant ab ovili, ne inficiat sanas. Et cap. cum in Ecclesiis. de maiorit. & Obedientia.Canonicos quatuor,qui suo Priori contra praestitum iuramentum rebelles fuerant , vult iterum praestare idem iuramentum de parendo mandatis Prioris r quod si recusarint, de Batrum consortio penitus excludi mandat. Alexander III. in Concit. La
teran. pari. 27. cap. . 8c refertur cap.
Relatum , ne Clerici, vel Monachi Mandat Londonensi Episcopo , yr Monachos de Nestura. seculariter viventes ad obseruantiam compellat: quod si ausu temerario restiterint,illis abiectis Monachos Cisterciensis Ordinis indueat in illud monaste rium. Neque dicas eos Monachos fuisse quidem eiectos e monasterio . illo I non autem ab ordine, maxim ouia Alexander id se iubere dicit, in
illi rubore suffusi ad sui Ordmis.ob
335쪽
seruautiam conuertantes: nam cum
illi Monachi uni monasterio addicties letu, idem illis est cxpelli e monasterio atque ex ordine. Deinde si non
eiicerentur ab ordine, mandaret Alexander, ut in alia 'monasteria dispergerentur. Quod vero conuersionein
ipsorum intendat, id etiam fit in omni ista pri tione : cum enim isti eiecti semper Monachi remaneant, Optandum est, ut hac poena ad ossicium sutam reuocentur. Posterioresdcinde Pontifices in eade suere sentctia,cum certis quibusdam Religionibus eam facultatem expresse in duliserant , quos dabit Corduba in Regul. S. Francisci cap. 2. quaest.M. punct. r. Ribadendira lib. de instit. Societ. Iesu cap. I 3. aliique. Et sene constitutiones Ordinis Praedicat. S. Francisci Regula, Sc aliae sere omnes idem habent. Ex quibus omnibus tandem efficitur hanc eiectionis oenam perpetud a Regularibus o eruatam futile , quod unum hoc
Guodiu excommunicationis, ereiectionis monachatis.
O Via hae duae poenae praecipuae
erant inter Monachos , uti ostendimus; idcirco placet modum, quem in eis infligendis vetus disciplina monachalis teneret, paucis repetere.
In primis igitur solebant rei seip.
sis accusare: de sic veniam proin reri, & fratrum orationes. Isidorus cap. I .& Is iubet praeberi indulgeritiam postulanti, si leuis culpa est. S. Benedict. cap. 6. vltroncam illam accusationem, qua quis conιιnuo via aliquid excellarii, ante Abbatem vel Congregationem ultro Diu fecerit, ct delietum fistim prodiderit,ad minHendam poenam multum facere vult.
Casii n. in sua Regula cap.39. siue ab eo conscripta suerit , siue ex eius scriptis collecta, supplicanti coram omnibus pro leuioribus culpis, quas
ibidem enumerat, veniam non denegandam elle ait; aliis vero vindictam spiritualein imponi mandat. Incertus,sive Anonymus cap. I 6. Regulae illum , qui leuius deliquit, si
statim Abbati , vel Praposito Auram dedit confessionem , ad nullam aliam poenam obligat; se vero non sua con-husione, sed alterius proditione cogni-ιum fuerit , prout culpa magnitudos Posceraι, poenitentia subiacebit. qui culpam fler sturam Paenitentram non manifes auit. Maiores autem culpas oecultas vult secretids Abbati mania sestare, uti superius retulimus. Secundo , qui se ipse non prodebat , ab aliis accusabatur: id enim supponunt omnes , dum eiusmodi delictum ab aliis proditum maiori poenae subiacere volunt. cum S. Benedict.cap.46.Isidor. cap. 4. Peccantem nudiu occultet: criminis enim est
consensio post secuniam monitionem celare que iam peccantem. Aduersus hoe silentium , dc reticentiam criminis fraterni disputat Basil. interrogat. ε . in Regul. breuiorib. &interrogat. s. Je S. Augustin. Epistol. IO'. Tertio haec delatio , sue accusatio coram congregatione non fiebat, nisi post unaim , aut alteram monitionem priuatam ipsius rei, quod tradebat nuper Isidorus , qui addit uni, aut duobus Datribus peccantem demonstrandum elle , ut ipsorum testimonio conuinci possit.Hanc verd monitionem iecretam fieri vulta senioribus S. Benedict. cap. L . S cundum
336쪽
eundum Domini preceptum ammo-.ri, uti ab illo secretius corripiatur:
neatur semel, ct secundo a senior ib-lQuod si negauerit,demonstranda est suis. Ad seniores igitur deserebaturiatiis, 1 quibus negans conuinci pos-
reus, qui illum ex Domini praeceptolsit coram omnibus, & tunc emenia prius secreto monebant non vero datoriam vindictam ex Praepositi a
necesse erat moneri prilis peccantem,lbitrio stibire debebit. antequam ad seniorem deserretur ; Quae omnia paulo susius reserre sed a b ipso seniore prius semel,& se-Jplacuit, ut constet quis suerit sensus
cundo secreto monebatur, aut etiamsillorum Patrum circa modum cor-
sepius,uti monet Concit. Aquis gran. rectionis fraternae, & intelligentiam cap. I 34. Pachomius arr.86. muniau-lpraecepti Christi Matth. I 8. versi s. rantem quinquies doceri vult , de circa ordinem seruandum in ipso: art.89. & 93. inobedientem conten-l illud enim praeceptum seruare se om-tiosum, & mendacem decies com- l nino dicunt, & tamen crimen fratris moneri mandat, antequam mona- superiori deserunt, ut ab illo pim steri, legibus increpetur art.96. pueri naum secreto corripiatur, tum c lusibus , & otio dediti primo corri- ram aliquot senioribus , & denique piebantur , deinde a Praeposito per coram Congregatione uniuersaxum triginta dies corripiebantur , dc mo- tamen Christus dicat monitionemnebantur. Si deinde Praepositus non sῆcretam praemittendam esse , tum nunciaret Paci i totius moliasterij,pro corripiendum esse fratrem peccaneis culpae subiacebat. S. Fructuos. Lcm coram uno aut duobus testibus, Braccar. cap. II. Regulae mendacem l postea denunciandum elle Ecclesiae, furem, percussorem, &c. corripi pri-aid est, superiori: & si non audierit mum a senioribus verbis oportet, ut Ecclesiam, aut superiorem, haben- recedat a vitio : post haec si menda- dum elle pro ethnico & publicano, re distulerit, tertie, coram fratribus id est, eliciendum ex Ecclesia per ex- conuenietur. Regula Orientalis mucommunicationem : Si peccaκerat in inuenta fuerit culta , ille , quo cutea- te frater tum , inquit Christus, vadebitu anxeritur , corripiatur ab Abba-lct corripe eum inter te, ct ipsum s- te secretius: qkod si non sus' i adllum o Es te audierit, lucraim effra-
emendationem, corri atur a paucu trem tuum ; si aurem te non audierit,
semoribuι : quod si nee se emendaue- adhibe adhac unum , vel duos ; ut inrit, castigetur in tonsecta omnium.iore duorum , vel trium flet omne ver- Incertus, sue Anonymus cap. I9.lbum : quod si non audieriι eos, die Secundum Domini prate pium IemeιiEcclesta ;si autem Ecclesiam non au- a senioribus verbis corripiatur e Aldierit ,μ tibi tanquam ethnicus , σemeudare noluerit, tunc simul ab -- publieanu.. Antiqui tamen illi Patres ni Congre/atione obsu getur: ct eivolunt denunciari crimen statris S emendare noluerit, tunc prout culpasperiori , 8c Patri qui illum secreto magnitudo Poposcerat,seundum Re-imoneat: deinde si non audiat, e gulam sudicetur. ram aliquot senioribus, dc demum S. Augustin. Epist. Io9. dccap.23. coram Ecclesia, siue tota Congre- Regulae de petulantia oculi agens,lgatione arguendum est. dicunt: a vult primo moneri eum, in quo mulque si sontumax esse pergat,puniemmataeasa fuerit, tum ostendi seni ldum racommunicandum : quia
337쪽
isti Patres in ista correctione iure metito existimarint attendendum
potius esse finem praecepti & Christi mentem , scilicet emendationem fratris, quam formam verborun t sic enim emendatio & secretior est, de
facilior, & omnia sere facilius vitat incommoda , qu in si primd moneatur peccans, antequam Superiori' ut Patri denuncietur. Agimus enim solum de denunciatione euangelica, siue ut loquuntur, fraterna. Quod fusius ostendiat Richard.in dist. I9.
reptione proximi alphabeto 3 .lu.T. Suar. tract. Io. de Religion. lib. ro. cap. 8. Sc alij contra Lorcam 1.2.sM. 3. disput. 7. Nobis ea de re alibi erit )isputandi locus: obseruo duntaxat, in praesentia antiquam illam praxim , quam etiam deinde recentiores Religiones aemulatae suntmam denunciatione faciendam esse Praelato iubent costitutiones Ordinis Praedicatorum dist.s.cap. I 3. f. & c. 8. g. 6. Constitutiones quoque Minorum in capitulo generali, Praeside .Bonaueritura probatae, Capitulum etiam Barcinonense eorumdem, &aliae quamplurimae.1 Quarto publica obiurgatio suo
cedebat geminae monitioni priuatima seniore factae , uti ex S.Benedicto, S.Fructuoso , Concilio Aqui'ran. de aliis nuper relatis de praemittenda monitione secreta diximus : Iam .enim constabat de crimine: 8c reus, si negasset,conuinei poterat plurium testimonio. Obseruauimus etenim f. . peccata duntaxat publica , non vero occulta fuisse publice punita. Haec increpatio fiebat in collectassii-ue in conspectu omnium. Eius m dum describit Magister cap. I 3. Regulae. Cum igitur aliquisfinobediens
& rebellis monitis Praepositorum .id est, Decanorum lc eorum, qui illis praeficiebantur, deferebatur Abbati, ut qui iam non frater, sed haereticus ob contumaciam habendus foret, Scoperarius daemonis dissipando Sanctorum facta , ac velut quaedam scabies, in grege procreata, Convoca batur ab Abbate , praesentibus suis Praepositis, aut coram Congregati ne , & interrogabat Praepositos quid peccallet ille reus, quoties monitus non emendat set: δc ubi tum illi,tum qui ipsum accusabant, responderant, increpabatur ab Abbate seueriori Oratione , cuius sermulam ibidem refert Magister : tum exigi iubebatur ab Oratorio, Sc communi mensa, atque extraneus deputabatur, id est , excommunicatus , additis aliis pinnis , de quibus superilis egimus. Eam vero increpationem audiebat reus prostratus, sine cingulo , 3c eo habitu , quem nuper descripsimus. Concit. Aquisgran. p. 1 3 4.post pu blicam obiurgationem pane & aqua macerari mandat : deinde separari amensa 6c societate fratrum psallentium in choro , dc seorsim loco huiuscemodi negligentibus a Praelatis constituto stare : postea flagellari:
quδd si nec aetas, nec personae qualitas verbera non paterentur, continua afflictione , obiurgatione , Scsequestratione vexari, postea in ca
cerem compingi & demum elici.Albalium ordinem in his poenis seruabant , sed non multum dissimilem, ut videbis in Regula Orientali, sancto Benedicto, Fructuose & aliis. Quintδ.eiectionis , quae poena omnium grauissima suit , formam
deleribit Isidor.Episcopus cap. 16.Vta resertur in Concordia cap. 37. 9. . Nam in Isidoro Hispalenu non rcpe ri. In collatione igitur exuebatur monaste
338쪽
monasteri vestibus , & induebatur, quas olim adduxerat, saecularibus,&cum con sonis nota a monasterio
expellebatur. Quod iubet de illo,
qui cum emendationem pati non poterat, & exire voluerit. Macarius in sua Regula : Nihil, inquit,penitus accipiat, nisi in notarissimo vestimento ct extra communionem infidelis discedat. S. Benedict. Magist. dc Concit. Aquilaran. f. superiori adducti iubent tanquam ultimum remedium praemitti orationem a tota cap. 17. pluribus commendat hane
sellicitudinem Abbatibus exemplo
Christi ouem errantem tam eximia cura quaerentis: Debet, inquit, imis mittere quas occultos consolatores semperatas, id est, seniores consolatoinres , qΜι quasi secreto consolemursta trem saltuantem , ct prouocent ad humilitatis sat actionem , ct conμlentur eum , ne abundamiori trima absorbeatm . Quid vero sint sempe rotae,disputant commentatores mihi in re satis leui haerendum non vide-
Congregatione pro incorrigibili, & l tur. S.Fructuos cap. t 4. vult ab A demum a nihil ea proficiat, expelli bate immitti interdum seniorem ali- mandant ab Abbate quidem & totalquem, qui durius excommunicatum Congregatione. Clerici tamen Re- obiurget, & subinde alium,qui idem praestet. Quod si tertio se patientem probarit, illum deinde coram omnibus verbis durioribus excipiat , ut
experiatur , an vera an imaginaria
sit illius patientia : & tunc demum
reconciliabatur hac ratione. Expleto Psalmo ante limen oratorij prostratus ex comunicatus cum lachrymis clamabat: peccaui, mendare polliceor : tum orationes postulabat Congregationis, de suorum Praepositorum , dc ut veniam pro se
flagitarent , &'ab Abbate ipsemet
etiam intcnta voce veniam deprecabatur longa oratione, quam ibidem describit Magister. Deinde exeunti Abbati , & reo iacente ante limen uniuersia Congregatio & Praepostiret, pro illo accidcbant ad genua : si A bbas veniam dabat, iubebat reum erigi a Praepositis suis , de improperata ei culpa, quam se illi emendaciaium pollicebantur,inuitabat Co
gregationem ut rediret in Orat rium, & oratione reconciliarent a ii, bant Superiores , ut ad siugem te Dominum fratrem, qui emcnda-
rediret: nam de fratrem spiritualem tionem spondebat. Vbi vero Abbas ad illum saepius mittebant, ut iubet Ze Congregatio ingressi sunt oratOCaeus. cap. 32. Regulae. S. Benedict. rium , Praepositi rei illius dextram,
gulares ad Episcopum deducebantur uti iubet Concit.Aquisgran.Cap. I 34. Lepius adductum , ut ab illo canonica authoritate publice damna.
inodus reconciliandi eiectos se excommunicatos. Postulat doctrinae traditae methodus , ut aliquid addamus circa modum recociliandi tum excommunicatum , ubi se emendarat: tum
ipsum quoque eiectum : nam S.Benedict. cap. 29. fratrem, qui sponte egreditur , aut proiicitur de monasterio , recipi mandat in ultimo gradu , ii reuerti voluerit , de emenda-dationem spondeat ; sed iam tertio egressum amplisis recipi vetat , uti etiam alibi monuimus. Quod ad excommunicatum igitur pertinet , magnam illius curam
339쪽
laetamque tenent, & e vestibulo canunt : Confitemini Domino , quoniam bonus est: & Congregatio in Ecclesia respondet, quoniam in saeculum misericordia eius. Deinde introducunt in oratorium Praepoliti reum ,-prosternunt pedibus altaris : Abbas quoque & Congregatio orationi se prosternunt pro eo; ipse
vero orationem pronunciat alta vo-Ce , cuius sermulam habet Magister. Qua finita Abbas monet , ne de caetero peccet: & statiin reus versium
hunc imponit id est, incipit: Erra. ut sicut ovis, quae periit: Et Abbas denique illum Praepositis suis reconsignat his verbis: recipite Ouem vestram, reintegrate numerum, restituite mensae, &c. In signum verb reconciliationis fratrum manibus intrantium ad communionem ministrat, pro veteri communicantium
more , & Abbatis, ac singulorum
manus osculatur, ab omnibus orationem petit, & ingressus quoque
deinde oratiorium clara voce postulat omnium orationes, & denique exiens cum fratribus accedit ad consuetam mensem. S.Benedict. cap. 6.
contractius eadem tradit: nam ex-
Communicatus qui hora officis diuini ante fores oratorii prostratus iacet , iubetur ab Abbate venire, &ipsius se aduoluit pedibus, ac dei
de omnium vestigiis fratrum, e rumque ambitorationes:& sic iubetur ab Abbate in choro & in ordine, quo decreuerit recipi; ita tamen, ut
neque Psalmum , vel lectionem, aut aliud quidpiam in choro imponat,id est, recitet iniussu Abbatis,& in omnibus horis, dum completur opus Dei, proiiciat se in terram in loco, quo stat, usque dum ei iubeat it rum Abbas , ut quiescat iam ab haefatisfactione. Isidorus cap. 18. exigittantlim, ut iussus surgere Ae ingredi oratorium , & Oratione pro eo data ab Abbate , & respondentibus cunctis , Amen , surgat atque ab omnibus veniam poscat adepturus indulgentiam. Similia habet S. Fructuos. cap. I . Ecclesiam ingrediatur, cingulum in manibus gestans, Abbatis& fratrum pedibus cum lachrymis prouoluatur, oc cum singultu & gemitu genibus humo properando a
cunctis veniam accipere mereatur:& post haee osculatus ab Abbate in
suo gradu recipiatur. Quod attinet admodum denudrecipiendi eiectos e monasterio siue ad tempus, siue in perpetuum, nihil
singulare apud veterra .Monachos reperio : quare certe, mihi persuadeo eadem seruata suille , quae in reconciliatione ab excomunicatione, uandoquidem haec eiecti reconciliatio multo difficilior erat, quam excommunicati. Quare si tam lamentabiles gemitias, & lachrymae atque orationes necessariae erant ad impetrandam veniam excommunicato, quis
concessam suille eiecto absque similibus , aut etiam grauioribus poenitentiae , dc humilitatis signis existimet
Eua iure bella sit eleetio Rel os prinem a Religione.
LIcitam aliquando esse expulsio-sionem Religiosi a Religione
veterum Patrum authoritas, Conciliorum de Pontificum edicta,& constans ac perpetuus sanctissimarum Religionum usus a nobis 6.8. allatus dubitare non sinit. Huius tamen moris ratio, & ius non statim apparet : cum enim Religiosus tradiderit
340쪽
Disiquisitio II. Cap. IV. s. X I.
tit se Religioni, contractu quodam reciproco donationem illam acceranti, sicut Religiosus nequit no-entem dc inuitam Religionem abiicere; ita neque Religio poterit Religiosum inuitum a se exigere, cum mutua sit & aequalis viri utque obligatio , uti contingit in omnibus aliis donationibus , & acceptationibus. N eque haec expulso utilis expulso, aut Religioni expellenti multum commoda esse potest. Nam expulsus multo liberius peccabit, immo in omnia se vitia dabit praecipitera quare non ea ratione ctus emendationi consulitur, uti tamen consulere tenetur Religio, quandoquidem peccandi occasionibus exponitur , uti argumentabatur nuper Isidorus, immo neque punitur, cum eiectionem plerique ament, uti liberius vivant, atque adeo suis prauis moribus tapissime illam a reluctante Resistione extorqueant , a qua eiici malunt, quam foueri, videnturque sibi grauem & importunam sarcinam ex L si ille : quare neque eo exemplo cael ri coercentur, quod unum fere commodulia ex eiusmodi eiectione in Religionem redundare potest. Nam si aut carcere includerentur,aut aliis poenis intra monasterium castigarentur, multd acrius caeterorum animos permoverent , & a similibus peccatis deterreret. Adde infamiam, quam suis motibus sere creant Religioni eiusmodi eiecti: quare nulla potest subelle causa, quae eiectionem illam persuadeat , cum aliis modis saluti Religiosi , disciplinae regulari, dc Religionis commodis suauias es-ficaci iisque consulatur.Eiusinodi itaque homines carceri mancipandos, non eiiciendos dixerunt Cardinat. in Clement. ne in agro, 6.quia ver de statu Monach. ubas in cap. cum ad lmonasterium , num . t 3. de statu Mo- 'nach. Hostiencin summa lit. de ap statis, num . Imol. in cap. cum in Ecclesiis, num. 8. de maioritate &obedient. Angel. ver. Abbbas, ri. 8.Grassis r. pari. decision. lib.3. cap. I.
num. r s. Qui & pauci quidam alii
volunt antiquiora iura a nobis f. allata, reuocata suille per cap. fin.de Regularib. ubi Gregora X. circa fugitiuos & eiectos tria praecipit: Primum est , ut superiores illos fossicit.
annuatim requirant. Secundum , ut
si tu monasteriis recipi possint, secum. cundum ordinem regularem , Abb tes & Praelati ad eos recipiendos e54pellantur, etiam per censuram eces
itastieam , salua Ordinis ius iplina,
hoc est, uti interpretatur Glossa,imposita illis poenitentia ex praescripto regulae. Tertium , quod si disciplina regularis non patiatur eos in illorum
consortium iterum admitti, intra eadem monasteria in locis com Petenti.
bin, vel in aliis domibus eiusdem ordinis ad agendam poenitentiam includantur. Si igitur Pontisex tam seuere mandat eiectos annuatim inquiri , & in monasteria detrudi, ibἔ-que poenitentiae subiici , aut etiam
carcere detineri , ne vagandi licentiam habeant: sane' illos elici e monasteriis non vult : haec enim pugnantia sunt inuicem , ut vides. Perstandum tamen est in cor munissima caeterorum omnium sciet intentia, quos singillatim recensere nihil attinet, & quam usu constanti atque authoritate, 6. 8. citato satis
supctque stabilivimus, quis etiam
apertimma ratio demonstrat : cum de bonum commune totius corporis
unius membri abscissione siepe curandum sit, dc Religionis integritas.