장음표시 사용
341쪽
Neque iure obiiciebatur hanc poenam inutilem, immo & noxiam fore Religioso , cuius tamen salutem maxime sua illa eiectione intendit Religio : quia priuatur omnibus mediis , quibus intra Religionem iuuari pollet ad meliorem frugem, re grauioribus saeculi periculis rursus obiicitur. Quis enim dicat saeuiente mari, quem saluum & incolumen volueris , in medios fluctus& vortices praecipitandum esse Respondeo enim in primis haec
eadcm aduersus excommunicationem , interdictiim , cellationem adiuinis & Clericorum depositionem obiici polle : priuant enim bonis spnrittialibus , quibus naiaxime iuuar tur reus ad resipiscentiam , quam
Vnam primo & per se intendit Ecclesia suis censuris, maxime ex m- municatione , quam prenam medicinalem appellat Ponti sex cap. ex literis de constitutionib. & cap. I. de
sententia excommunicat.in 6.Illa I men priuat excommunicatum usu
Sacramentorum, & sacrificij: quae potissima remedia sunt ad sanandos
animae morbos, expertemque prae
crea facit communium suffragi rum , quibus impetrantur gratiae actuales,si ne quibus hominem e peccati coeno emergere impossibile est. Quare videbitur haec medicina acerbior omnino, & parum cum ea le-Mitate , quam in emendandis , castigandisque peccatoribus prae se ferre debet Ecclesia, cohaerere. Certum nihilominus est Paulum , de cuius charitate nemo dubitat, & qui monuit , ut in spiritu lenitatis peccantes instrueremus, hoc Iemedio usum iste , & incaestuosum Corinthium tradidit te Sathanae, ut spiritus saluus fieret; S aliis virgam ferream inten-iaste :ni Ilo charitatis damno : neque crudelis ille Medicus est , qui
putridum membrum resecat; aut pastor, qui scabiosam ouem a grege separat: quo simili saepius utuntur P tres , & luculenter Ambros lib.1. de officiis cap. 1 . & in Psalm. I I 8. Augustin. lib.de correptac grat.αIs. &lib. de fide & operio. cap. ubi misericordem seueritatem appellat.Hieronym. in Epist. ad Galatas cap. s. Pro I per. lib. 2. de vita contemptat. cap.7. & sane medicinam aliquando
expedit austeriorem elle , quod o seruat.Cyprian. lib.de lapss sub medium , & Innocent. I. Epistol.9I .i ter Augustinianas. Imperitus omnino Medicus est , qui aegrum perpe tuo palpat , accusandusque est ipse peccator , qui ram austero remedio volens causam dedit, ut suse prosequitur Chrysestom. homil. in terrae
rio lugendus sit aegrotus, qui & inuitus morbum contraxit, & ignem
ac serrum pati cogitur. Quod vero haec poena eiectionis priuet Religi
sum , scut& excommunicatio excommunicatum , & depositio Clericum depositum, pluridus bonis spiritualibus , quae ad eius sanctitatem,
aut etiam emendationem plurimum conferrent; non propterea aut inutilis , aut damnanda est , eo quod grauia ista incommoda secum astura: omnis siquidem medicina dum corpus prauis humoribus purgat, simul damnum aliquod affert: in illa enim
actione , & reactione temperamenti , cum vi medicamenti utrimque
aliquid deperdi necesse est e quia tamen damnum illud minus est sinitate , laudatur illa medicina : neque damnum eiectionis, sicut & excommunicationis & depositionis est ci ca praecipua bona spiritualia , nimia Ium interna , gratiam & virtutum
342쪽
habitus ; sed in externis , uti ostendimus f. I. quorum carentia minor
est; δe tamen peccatorem , dum illum pudore sumindit , ad emendationem vehementer incitat. Adde denique saepius esse in potestate eiecti, ut & excommunicati ae depositi haec omnia incommoda excutere, de Religioni mite Eeesesiae satisfacere, atque ades pristinum statum recuperare , uti dicam inserius. Neque est, quod pluribus ostendam hoc remedium abscissionis efficacissimum esse ad res emendationem : quod idem
de excommunicatione tradunt Doctores cum VValfrido lib. r. de rebus Ecclesiast. cap. II. Nam eodem plane consilio Religio hac eiectione reos punit, quo Deus hominem peccatorem flagellis castigat, & sibiipsi relinqui , virtutibus de gratiis j liat', atque labi permittit , ut eius superbiam frangat , ut ad sanitatem redeat : quod idem de Ecclesia ex-:
communicationem &censuras infligente obseruauit Gabriel lect. 16. in Canon. litera Κ.& Ferrariensopusc. de Euangelica libertate, cap.'. sicut autem consitum Dei, ea in parte &aequissimum , & peccatori utilissimuin est et quod luculenter ostendit Gregor.lib. I r. morat. cap.8. ad illud Iob. I. Baltheum Regum dissoluit, σpraeingit fune renes eorum. Ita Ecclesiae ac Religionis mens in istis
pomis, quibus a caeterorum consoriatio arcentur , & bonorum comm
nium commodis , & usu prohibentur aliqui, sanctissima est , ipsisque peccatoribus saluberrima. His accedit neque Ecclesiam, neque Religionem spectare in poenis infligendis solam rei emendationem , sed
punitionem criminis, atque aliorum exemplum , de totius communitatis
bonum, quod be vindicando scelura,
& ab illis perpetrandis caeteros per
terrendo procuratur, Se impeditur. ne modicum fermentum totam masiam corrumpat. Quo sensu poenam omnem medicinalem este ostendit Couarruv. in cap. Alma mater initio. numer.'. Atque de ipse excommunicatione tradit Otum. hom. 9.in Ioan. Clem. Roman. lib. 2. Ap
Ephesini cap. 9. ex editione Peliani, Gregor. lib. i 2. Registri , indict. 7. Epistol. 31. dc ulcim e qui omnes, raue Patres nassim docent ab Eea maxime spectari totius corporis sanitatem , caeterorumque membrorum conseruationem , putridiunius resecatione, per excommuni
rationem potius , quam salutem ipsius , quod abscinditur, eamquei esse sapientum omnium praxim &sententiam admonet Chrysostom. homil. 36. in Math. initio : ideoque Episcopos, ut se fortes in hac parte
praestent, neque hos naeuos & strumas in corpore Ecclesiae patiantur luculenter urget Clemens lib.2. Π stitui. cap. q. neque alia ratio mouit veteres illos Monachorum Patres,ut
contumaces & incorrigibiles e suis sanctissimis coctibus expellerent, qu1m ut totius incolumitati prouiderent, uti ex verbis ipsorum nuper adductis constat. Quare cum apud Lupicinum Abbatem queritur eius frater Romanus de quibusdam Monachis , qui propter eius sevcritatem
monasterium deseruerant, respondis ille apud Turon. de vitis Patrum c. I. μυω surgatam esse aream Domιnij ct triticum tantum reconditum inhorreo '; paleaι autιm eiectas esse strat.
343쪽
eam poenam Religioni commodam i munitatis,uti ostendimus : & quimi- quis neget 3 Invita quidem illa , & l uis non satis videatur delictum gra- cum dolore abscindit, quod sanariquissimum aliquando illa eiectione non potest , ut ait Ambrosius cita-spuniri, poterit alia poena tum animius ; sed prodit virus criminis , quodicedere eiectionem , tum subsequi,
latebat, & serpentia ulcera aufert;luti etiam monuimus. Sic Clericus caro morbis emortua si abscillia noniante depositionem aliquando puni- fuerit, salutem reliquae carnis putre-itur corporaliter, Zc post illam tradidinis suae contagione.corrumpit, in-itur brachio seculari damnandus adquit Prosper, quod Hieronym. Aiij triremes,aut capite minuendus: quae exemplo docet, qui una scintilla fit itiomnia poterunt in Religioso eiecto in Alexandria ; led quia non statimiseruari. Denique non vioIatur cha oppressa est, orbem eius flamma PQ-iritas, quod patet ex Superioribus, &ulata est.Quod itaque dixit Vlpian. sane non constituitur eiectus in sal congruit,ff.de officio Praesid. bonotris discrimine , ex quo si lubeat,faci- dc graui Praelidi congruere, ut pa-lle ipse emergere non possit. Aliam
cata,atque quieta prouinciast,quam vero Virtutem, in quam peccatur
regit: quod non dissicile obtinebit,sper eiusmodi expulsionem , assigna-
si uollicite agax, ut malis hominibusire non licet. prouincia careat. Valet in Religio- Haec porro omnia demonstrant Ist. ne, quae pacata, & sancta erit, cumlhanc expulsionem ex naturali iure, prata ab ea amandati fuerint. Atque quo bonum communitatis priuato ut in pauca haec omnia contraham: l praeponendum est , uniusque mem-
ista eiectio neque contra iustitiam, i bri damno corpus seruandum, pr neque contra charitatem , aut aliam j xime oriri. Quod verd dicebatur de virtutem pugnat : ergo licita est. l contractu inter Religiosum, & Reli- Non pugnat quidem contra iusti-lgionem inito, sutile est e contractutiam commutatiuam: quia Religio enim illo se obligat Religioni, vive- seruat pactum cum Religioso initum re secundum regulam , & discipli- non eiiciendi Religiosum, nisi red- nam in ea seruari solitam,eaque coim dat se suis moribus expulsione duci ditione eius prosessionem, dc sui tra-gnum iuxta regulam,& indulta Pon-lditionem admittit Rcligio : quaretificum. Non violatur etiam iustitia dum Regulam violat, communita- vindex : quia per Regulam δέ ius tem perturbat, Religionem laedit, commune, atque pontificias consti- inobedientem & incorrigibilem se tutiones eiectio iudicara est iusta exhibet, cum ipse fidem Religioni praestitam Ex quibus omnibus vides hanc poena certis quibuslam delictis: e
eiectionis poenam, utilem este eie-lgo dum illa infligitur, non excedictis, si ad frugem meliorem redire tur mensura panae debitae crimini, velint r ut enim ait Augustin. lib. de nisi dicamus tum regulam,tum Pomcorreptione cap. Is . Ina, qua dam- tifices turpiter erraile in illa poena ιιο nominatur , quam ficit episco-Jdefinienda. Non peccatur quoque pale iudicium: qua par ia in Ecclesia contra iustitiam legalem, quae bo- . nulla maior est, Zotest i Dein volue- num commune procurat; quin im-rit, in correctionemDIuberrimam ce- mo sic maxime prouidetur quietidere , atque proficere. Este quoque Religionis & sanctitati totius Com-
344쪽
DHquisitio II. Cap. IV. g. XII. 3i 3
sraestitam violet, non obligatur Reaigio illum amplius retinere , sed illum a se expellere potest: neque iure poterit Religiosus de iniuria conqueri , ut patet. Quod verd addebatur illum poenis frangendum domi
elle,& potius carceri mancipandum; neque o commodo Religionis saepissime foret, neque semper facilc fieri poterit, neque id turbas in Religione ab eius partiariis, aut factiosis excitatas sedabit, sed potius fouebit, neque obsimati ceruicem franget, neque alios deterrebit,plurimaque alia damna, eaque grauiora secum trahit quam eiectio , quae non ita liberum facit hunc reum , ut illam amare debeat: nam & aliis poenis coniuncta est, & grauissimis difficultatibus vitae obiicit eiectu,& infamia onerat, & praeterea Religiossvotorum vindilis, aliisque pluribus constrictum retinet, uti dicemus inferius ; ita ut nullam grauiorem poenam repererint Lerinenses Monachi, uti nuper reserebamus ex Eucherio,
neque alij vitae Religiosae conditores , sicut Ecelesia natam duriorem
pα na excommunicatione , & depositione reperit hactenus uti iam monuimus , di ex iis, quae de illis suss sime disputamus in nostra scientia
Canonica,euidenter constabit. o. Huic iuri naturali accedit, tum omnium sapientum sensus & usus, tum ius pontivum omnium statutorum Regularium & Pontificium, atque eccsesiasticum 6.8. relatum, Cui non derogauit Gregor.I X. cap. fin. - de Regularibus , uti contendebant
Cardin. Abbas & alij quidam. Nam
ut omittam quae de hoc textu tradunt Azor. lib. I 2. cap. IT. quaest. I.& 1. Nauarr.comm. 1. de Regularita
Pontificem loqui de iniuste eiectis; alij illud caput consuetudine suis Ieabrogatum, cum Prassati non soleant annuatim eiectos quaerere, uti iubet Pontifex. Existimo cum Ferdinand. a Castro Palao tractat. I 6. dissus. punct. I . num. 2. loqui Pontificem, non de eiectis absolute , sed ad te pus duntaxat, qui nisi exacto rempore redeant, fugitivi censendi sunt, ideoque cum fugitiuo comparantur,& cum illis quaeruntur,& admittu tur , puniendi tamen vel in eodem monasterio, vel in aliis eiusdem ordinis , salua regulari disciplina,prout diuersa Religionum statuta post
lant. Inde tamen colligere non licet
non polle illos e Religione eiici,
contra quam iubeant antiqua omnia iura, δc nouissime Vrbanus VIII. in decretis sacra: Congregationis de Regularib.apostatis, eius iussit editis.
expelgere Religiosum a Religione psit.
Ertum est ad hanc expulsionem 6 I. requiri iurisdictionem ; cum enim sit actus iustitiae vindicis, sine iurisdictione exerceri nequibit. Vnde sequitur illum, in quo est summa iurisdictio in Religione posse hanc
poenam infligere, siue ea resideat in toto corpore, siue in generali, ius maxime est corpori totius Rcligionis inuigilare, & quae noxia sent, ab illo prohibere, secundum varias ordinum diuersorum regulas & statuta. Quare nihil ise certi in communi dici potest hac in parte. Exi
ratem , tum ad capitulum generale id spectata Ex variis autem priuile
345쪽
ad generalem id pertinet: quae om nia consulenda sunt singillatim,
quamquam & hac in re communiis cari Religionum priuilegia obietauauit Sanctare I. tractat. de apostasiamp. . num. . Expendendae quoque erunt conditiones , quas requirunt Pontifices in eiusmodi indultis, maxime cum postulant consilium capituli , aut consensum quarumdam personarum: aliquando enim potestas fit absolute Praelato, cui deinde praecipitur aliorum rogare sententias : & tunc si eiusmodi consultatio omittatur, peccat quidem Praelatus ; eiectio nihilominus erit valida. Si alias conferatur tantum potestas sub ea conditione consensus aliorum , tunc omissa illa conditione , quae substantialis est : inualida erit eiectio , utpote iacta a non habente potestatem : quae doctrina uniuersalis est in omnibus illis, quae
termittuntur Praelato cum consenu . aut consilio capituli, aut discretorum , aliorumve, quos consulere iubetur , uti ostendimus in nostra scientia canonica. Aduertendum
raue erit, an suffragia sint solum
illiua , an etiam definitiva ex institiuo alicuius ordinis. Ex quibus etiam colliges, an prouinciales, aut superiores quoque locales polleant nac potestate eiiciendi Religio : ex variis enim constitutionibus ordinum, haec, aliaque similia definienda erunt : quare in his priuatis iuribus singillatim persequendis non immoramur. vide Roderiq. tom. I. qq. Regular. q. 3 P.
aliqvu a Religione. CErtum est primo ex hactenus
disputatis culpa aliquam, eam que grauissimam requiri ad eliciendum aliquem , Religione , cum ea poena grauissima sit , dc quae non nisi post omnia alia remedia, quibus occurri possit periculis, quae timentur , tentata , adhiberi soleat &debeat.
Secundo haec culpa publica esse
debet , & scandalum generans, uti etiam sapienter obseruauit S. Bonau. quaest. I . in Regul. S. Francisci: quandoquidem eiectio est poena publica , & quae infamiam reo creat,&vix usurpatur , nisi ut caueatur famae Religionis , quae ex detentione rei illius periclitatur , & ut caeteri eo exemplo contineantur, uti diximus 3. D. Cum autem duplex si not rietas, facti nimirum & iuris, vir que sufficiet, nimirum si crimen in iudicium regulare deductum sit, &in eo sufficienter probatum iuxta modum & semam procedendi cuiuslibet Religionis : quod ostenditur ex 6.9. ubi diximus accusatos Hilse Monachos a Praepositis , qui peccata rescierunt, & per testes conuictos in Congregatione , aut cOram Abbate : atque ita deinde suille
excommunicatos & demum eiectos.
Illa autem accusatio non fuit semperde peccatis publicis & notoriis no torietate secti, ut constat: 3c sane si in sero externo sufficit nototietas iuris ad quamcumque poenam etiam mortis infligendam , & in soro Ecclesialtico ad excommunicationem&depositionem , cur eadem not rietas
346쪽
tietas non sussiciet in foro regulari ad eiectionem λ Neque enim fit iniuria reo publicando delictum, quod iudicio probatum fuit, & quod puniri ac publicari bono communi conuenit, & qui eius habebunt notitiam , sibi omnino persuadere debent Iudicem ex aequitate proce sile. Neque dicas hanc poenam inductam maxime fuisse. Vt aliis consulatur , ne ex rei istius consortio deprauentur , uti latius ostendimus g. 8. & r I. Illud autem timendum non esse donec delatum publicum sit, & scandalum generet. Nam satis est , quod hoc peccatum ex natura sua nocivum sit aliis & scandalosum esse queat, ni si occuratur.Quis enim dicat sapienter expectari , ut
reipsa noceat : & tunc demum resecandum esse membrum putridum, ubi caetera sua in laetione corruperit.
His omnium consensu firmatis , duae supersunt dissicultates , prima an contumacia & incorrigibilitas necessarid requiratur ad iustam istam
eiectionem. Secunda, quaenam crimina digna censeantur hac poena. Circa primam dissicultatem distinguenda est contumacia ab incorri mollitate : illa enim est actualis resistentia voluntatis contra monita salutaria: haec vero est iteratus lapsus post adhibitam correctionem , quae non est coniuncta necessario cum contumacia : potest enim aliquis saeptu, labi , etiamsi quoties monetur, conuerti velit & emendari; immo ubi propter frequentiores lapsus incorrigibilis iudicatur , potest promittere ex animo emendationem, &tunc damnari ut incorrigibilis, non tamen ut contumax. Supponit qui indem in ea incorrigibilitas aliquam contumaciam, sed praeteritam, non
actu perseuerantem e quia ubi m nitus fuit & castigatus, cum monitioni non obediuerit , iterumque peccarit,contumax fuit, & monitioni restitit, non quidem semper actu latinali obluctando monenti, quem fortassis, & summisse audiit, & cuius imperata factiarum se spopondit, quamuis deinde cupiditate victus in idem aut simile crimen impegerit,
quare in actu quodam exercito con- stumax fuit non implendo quae fa
Incorrigibilitas igitur est iteratio
peccati contra adhibitam correctione cum praesumptione continuandi peccati,& nulla,aut exigua spe emendationis : quam idcirco nemo sapienter
sibi pollicere potest post ta frequentes & iteratos lapsus,atque adhibitas monitiones , castigationes & vana romissa. Neque necessarium est ad anc incorrigibilitatem veram &actualem, ut aliquis saepius monitus aut punitus fuerit : nam etiam cui semel, aut bis condonara suerint aliqua peccata, aut dissimulata spe co rectionis & emendationis ; si tamen non se emendauit, censetur incorrigibilis , ut tradunt Iulius Clarius in sua practica quaest. 36.num. 4.Sal-Σedo in prach.criminali, Dias O42. ver. incorrigibilis, Roderiq. t m. I. qq. Regul. quaest. 3O. art. I 1. Vbi ad ducit declarationem curiae Parisiemss in grauioribus criminibus, Cleri-ricum, cui bis facta est venia, censeri incorrigibilem , & degradari ac brachio laeculari tradi polle : Quod
refert quoque Cassanaeus in consuetud. Burgund. titui. de iustitiis f. s. num. 66. in addition. ad incorrigibblitatem igitur sussiciet iteratio illa lapsus , siue eiusdem , siue similium:
Hanc autem iterationem geminam, aut ad summum ternam faciunt pasi
347쪽
sim Doctores , quos dabit Sancti. lib. s. cap. 9. num. εἰ Sayr. lib. s. de
Censur. cap. 2I. num. 37. Grassis I. p. decison.lib. 2. cap. 2 num. I9.Quod consentaneum est iuri cap. contingit a. de sentent. excommunicat. &Cap. constitutionem eodem titulo
in 6. de Regulae S. Benedicti, qui terfugientem e monasterio prohibet amplius recipi. Duplex verδ est in corrigibilitas , una de facto , alia de iure: quod obseruat Sylvest.ver. Ab
gibilitas. Haec est illa, de qua iura loquuntur, cum diei in t tertiό monitum de non emendatum esse incorrigibilem, aut quidpiam simile.Incorrigibilitas de facto contingit, quan do quis reipsa non se corrigit , siue
fuerit monitus, aut damnatus , siue non fuerit : quae iterum duplex est, Una realis, altera praesumpta, Vt ait idem Sylvest.ver. Abbas num .6. nam
Vnam incorrigibilitarem praesumi de lfiusto dicit propter conditiones veri, alteram este de iure propter regulammandantem: quia nimirutri ubi quis j pollic Religiosum , nisi suae expulsioni consenserit: si enim res stat , &dicat velle corrigi , expelli non debebit:eo quod expulsio comparetura S. Tlaom. quod I 2. argum. T. communicationi , quae non infligitur , nisi ob contumaciam. Verum
Omnia iura superius allata & antiquae regulae , ipseque usus docent etiam inuitos ac reluctantes Hille expulses a Religione r illustreque habemus exemplum in Pachomio , qui Sylvanum saepius monitum tandem expulit, quamuis pluribus lachrymis
veniam posceret, & emendationem polliceretur: neque eiectio ob aliud
comparatur excomunicationi, quana
quia est separatio a consortio Religiosorum, sicut illa a societate fidelium : de quia utraque semper aliquam monitionem & correctionem Hipponit.Differunt tamen, quia, uti iam superius monui excommunicatio primo & per se respicit bonum
excommunicati, & non punitionem eius; at vero eiectio primarid intendit bonum Religionis, quod com- ex variis circumstantiis praestimitur i modiori via , quam eiusmodi mor iterum peccaturus , quamuis semel bidae ciuis a reliquo grege separatio- tantum peccarit, dicitur incorrigibilis de facto ex praesumptione , non tamen de iure : quia ius non meminit eiusnodi incorrigibilitatis , sed ne curari non potest , uti loquebanti ir Patres, qui ctiam dicebant utenduin illo casu elle abscissione & ad stione membri putridi : quae verba supponit iteratos lapsus , uti dixi- non serunt consensum eiecti ; immdmus : quamquam quando quis venit si ipse consentiret, minorem ferret in profundum malorum , ut loqui- poenam. Quae omnia confirmanturtur cap.cuin ab homine , de iudiciis: ex depositione clericali , cum qua quia multa delum commist, habe- iam saepisis hanc eiectionem compatur pro incorrigibili secundum Petr. rauimus. Deponitur vero Clericus de Anch. consis. 138. Jc Cepol.con- propter certa crimina, quavis ipsum sit .ai. his obseruatis. maxime poeniteat , de emendatio-Dico primo ad eiectionem Reli-incm serio polliceatur. Puniunturgios a Religione non esse necessiria quoque haeretici relapsi , licet im-Contumaciam contra Sylvest. ver .Re- pietatem abiurent. Et similia plurima lig. 6. f. I7. Armilla ver.Religio 6 vlti l in iure canonico obseruare licebit,in& quosdam alios, qui negant expellit quibus Ecclesia poenis tum spiritua
348쪽
Disi uisitio I L. Cap. IV. f. XIII. 3i7
Iibus, tum corporibus punit reos, quamuis poenitentiam pollicentes. Dico uecundd, ex iure communi aliquam incorrigibilitatem necessariam olle ad iustam eiectionem a Religione. Ita omnes: nam iura omnia,& Regulae Religionum de eiectione incorrigibilium perpetuo loquuntur , atque adeo aliquam incorrigi bilitatem supponunt. Suadetque ratio : cum enim haec poena sit --nium grauissima, quae hominem,spiritualibus, & temporalibus commodis priuet, debent omnia alia remedia tentari, antequam ad istud deueniatur: neque ferro utendum est, nisi ubi omnibus aliis medicamentis morbus obluctatur, & ut monebat S. Benedictus c. 18. adhibenda prilis sunt fomenta & unguenta exhortationum , atque medicamina diuinarum scripturarum:quae omnia si inutilia fuerint, incorrigibilitatem omnino demonstrant, & austeriori remedio opus esse persuadent.
Dico tertiδsufficere incorrigibilitatem siue de facto,sue de iure, siue
realem, siue praesumptam, pro varia natura criminum, quae puniuntur,&caeteris circunstantiis.Ita Sylvest veri Abbas num.6 in eumque sensum cxponit Saliom. quodl. 2.dum incor. rigibilitatem postillat ad hanc eie
. clus. 2. de Petrin. in subdito Relig.
Vbi sapienter aduertit relinquendum esse prudentis Praelati iudicio, quandonam incorrigibilitas de iure requiratur, & quando incorrigibilitas de facto , aut praesumpta sumcia an
an non sit monendus, sed dissimulandum , an veia etiam pro peccato semel tantum commillbot statim dicam , sit expellendus ; neque in omnibus istis praescribi potest regula generalis, cum plurima singularia expendenda fiat, quoties singulares
Dico quarto , non esse perpetudnecessariam proprie dictam incorrigibilitatem ad expulsionem, quae iusta aliquando erit,propter unum aliquod crimen graue, & scandalosum semel tantum commissum, nisi dicas tune praesumi illum similia, aut grauiora etiam commissurum: atque ita eo etiam casu reperiri aliquam incorrigibilitate ex iuris praesumptione. Ita Azor. I. pari. lib. I L. cap. Icr.
quaest. 3. Sancheet lib. 6. in Decalog.
& sequentib.Ferditiand .a Castro Palao tract. I 6. dispia .punct. I9. num . . Roderiq.Petrin.Mirand. nuper citati. Primo, quia cum haec poema instit in sit in bonum commune, eluta
di aliquando potest esse delictuin admissum , ut famae Religionis aliter prouideri nequeat, de scandalo atque officia fioni externorum satisfieri, quam rei eiectione. Secundo ea sinat aliquando delicta, quae secum trahunt non modo infamiam , ubi innotescunt, & sensim alios inficiunt; sed etiam praebent iustain suspicioncm iterationis; ita ut vix credere possit Religio se esse extra periculum , aut uti ininisterio Religiosi, quem nouit etiam semel tantum in illud peccatum lapsum fuisse, maxime si illius variae, & frequentes occasiones in tali vitae genere saepius
occurrant. Tertio nonnunquam re
gulae ipsae Religionum definiunt cer ius monendus si reus, an bis,aut i in peccata, quibus eiectionein in- , an etiam semel tantum; immol iugulat: quo casu Superior sequi de-
349쪽
bet iudicium imo de imperium Re- te statutis oe constitutionibus cuias
gulae , neque tantum in sero exter-lque Religionis, ct Ordinis a Shd. no , sed etiam in sero interno, cum ostolica approbatu ct confirmatis. dc sapienter itatuerit regula, & Pon-lNon liccbit igitur nisi impoenitentifex , qui illam confimauit, ita iu- tem, Se obduratum atque formaliter dicarit volueritque expulsionem eile incoiTigibilem expellere. condignam poenam talis delicti; at- Respondeo in primis haec Drer
que ita χ. pari. constitui. Societ. Iesia ta Congregationis non habere vim cap I. enumerantur causae dimitten- vllam,nis eodem modo promulge
di e Societate , quarum aliquae ad tur , quo ipsae constitutiones ponti- profestas etiam petinent, ut mone-lficiae: quod fusius in nostra scientiabimus statim , & 9. pari. constitui. Canonica ostendimus.Secundδ illud cap. 4. ponuntur illae, propter quasldecretum non derogare priuilegiis a Generalis non modo exauthorari,sedlPontifice factis, quandoquidem il- etiam eiici e Societate, si necesse -llorum non meminit : & quamuis ret, possit. Quarib indulsere Ponti- meminisset, cum pleraque de serefices pluribus ordinibus, ut pro gra- omnia indigeant derogatariorum deuissimis criminibus etiam semel tan- rogatoriis, & nullam eiusnodi cla tum perpetratis, de via iudicarenti iam apponat illud decretum , sane expedire Religiosos expellerent. Italillis non derogat.Tertio explicat tan- Leo X. concessii Minoritis, de alij l tum ea , quae ad incorrigibilitatem aliis, uti referunt Rodcriq. Petri n. t ex iure communi petuntur. Nam ait Iocis citatis , & in compendio priui- I praeter ea, quae iure communi postu-
legiorum habetim. Greg.etiam XIII. lantur, se addere annuum carcerem. nostrae Societati in Bulla , quae inci-JQuare non agit de iis, quae ex iurepit: Cum alias. Quint denique plu- naturali, aut priuato constituuntur. xima peccata exilio , morte, excom-lQuarto, denique cum de illo decre- municatione,& depositione puniun-ito vix authentice constet, & usus ipsitur etiam tantum semel admissa, uti non consentiat, non ossicit iis quae in toto iure canonico & ciuili patet,inuper sunt ex variis Pontificum in-
quidni & similia poterunt plecti eie-ldultis stabilita.ctione, quamuis nulla aut correctio, Dico quinto,quamuis, Uti mone- ό 8. aut monitio praecesseris. bamus ex Suare, vix certo definiri Obiicit Tamburi n. tom. 3. de iuretpossit, quaenam peccata puniri de- Abbat. dispa.quaest. .mm.7. dc B lbeant eiectione, maxime ubi incoris nac. quaest. 1. cie clausura puncti I 2.irigibilitas iuridica non accessit, imbr.num.8. Decretum sacrae Congre- neque de facto , sed talum praesum-.gationis Regulari probante Vita-Ipta ; duo tamen cerib stabiliri pos-no VIII. quod prohibet quemquamIsunt , primum est , peccata , quae nisi propter incorrigibilitatem a Re morte expiari solent , aut perpe- Iigione expelli : neque incorrigibi-lpetuo exilio, digna elle eiectione.
bus priuilegiis, Sc priuatis constitu- Miranda tom. I. Manual. quaest. 2.tionibus. Sublatis,inquit num tar--art.2. cones s. dc A. de Petrin. in sub
350쪽
dito Religioso quaest. I. c. 2 s.concl.A. Sanctareti. tradi. de apostasia cap. . numer. . Ferdiruuid. a Castro Palao tract. I 6. disput.ε. puncto I9. num .8.& probatur ex priuilegio , quod Pius V. indulsit ordini S. Hieronymi in Hispania; concessit enim ut
propter peccata, quae iure communi damnantur morte , possint Religiosi expelli. Ita Capuccin. in compendio priuileg. veri eiicere, & alij passim. Et euidens ratio viderer: quia cum eiusmodi peccata grauissima poena puniri debeant , neque grauiorem habeat Religio ciectione, illa saltem plecti debebunt. Neque dicas leuiorem esse aliuando eam poenam & minime conignam peccato, atque ita non seruari iustitiam commutatium. Nam
seruatur aequalitas poenae & delicti, quantum 1 Relisione seruari potest, sicut licet Ecclesia nunquam Clericos capite minuat , censetur tamen
satisfecisse iustitiae vindici , ubi grauissima delicta depositione puniitit;
tunc enim triremibus , aut etiam
morte a iudice laico puniri poterunt: quod idem dicimus de eiecto Religioso , qui si nec dum sitfficienter punitus fuit , ulterius degradatio ne, aliisque poenis castigari , quod
Certum secundo est ubi regula approbata & confirmata singulare aliquod delictum expulsione puniri
mandat, seruandam esse tum in e terno, tum in interno soro,cum certiorem definitionem habere non
siimus, & quod in soro externoicitum est , in foro quoque interno per se loquendo licitum est, nisi forum externum utatur praesumptione, cuius veritas appotita certa sit:
illam enim sequi debet sorum inter- Mum , ubi illam nouit , quamuis propter falsam praesumptionem λ-
rum externum contrarium edicat:
quod principium suse stabilivimus
in nostra taentia canonica. Er quod attinet ad rem , de qua agimus , seruari tuto in conscientiae foro Regulam praescribentem expulsionem alicui delicto , euincit ratio nuper allata g. 8. qira ostendebamus in eius. modi expulsione neque iustitiam,neque Araritatem laedi , neque u Ilam
Dico sex id hinc sequi delicta quaedam in quibusdam Religionibus puniri ciectione,quae in aliis non emnusessicientia ad tantam pomam ἔ &ideo iniuste illlis infligeretur. Cum enim quaedam Religiones suis statu tis huic delicto imponi velint eiectionem . non aliae propter grauissimas causas , & circunstantias , ex quibus fit,ut in una Religione unum eccatum magis nocivum & scanda-osum , quam in alia censeatur, sanciniuste punietur in ea Religione tale delictum per expulsionem ; in alia vero iuste. Vnde fit, ut in Societate Iesu , quamuis grauissima caularequiratur ac expellendum professum , minor tamen , quam in aliis qReligionibus suffciat; neque expectanda sit incorrigibilitas: quod vutimum etiam in aliis aliquando licere diximus conclusione 4. Hanc assertionem ostendunt Suar.tract. IO. de Religione lib. I t. cap. I. & FCrdinand. a Castro Palao tract. l6. disput. . punct. 2. Primo ex constit. 2.part. cap. 1. ubi praecipuae causae dimissionis a Societate enumerantur, neque requiritur incorrigibilitas,neque ea dimissio ad solos non Proses sos , & votis duntaxat simplicibus obligatos arctanda est. Nam in superiori capite r. 9. i. aperte dicitur de omnibus agi : auamuis , inquit,