장음표시 사용
161쪽
admodum docti existimant solemne castitatis votum olim nuptias non solvisse, sed primum sub Gregorio M. eam disciplinam propositam , et demum in Concilio Lateranensi II legem generalem latam esse, ut nulla et irrita forent matrimonia, quae contra votum castitatis in eligione approbata solemniter celebrarentur. Reapse cum S. Ber- nardus, qui saec. XII floruit, consultus circa matrimonium quod monachus quidam, dimisso habitu religioso contraxerat, responderit ep. 36 Non videri sibi tutum uxorem illam quam duxerat monachus, non consentientem dimittere, nisi prius episcopalis huctoritatis accesserit vel consilium , vel imperium, a illorum opinio, vel salsa, vel saltem dubia videtur convinci qui cum Laurenti Bertido Theol discipl. l. 37, c. 6, conantur ostendere sanctimonialium monachorumque coniugia ex Ecclesiae lege irrita et nulla suisse habita , ob ο- tum castitatis, quo alligabantur. 4 Demum quia apostolica Sedes, quae summo consilio agit, non semel in votis solemnibus, praesertim post ultimas
nostrarum urbium, nostrorumque populorum perturbationes, dispensavit. Decretalem autem suis MONASTERIUM de stat Monach. quae est Innocentii III scribentis crabdicatio proprietatis, sicut
et custodia castitatis, adeo est adnexa regulae monasticae, ut contra eam nec Summus Pontifex possit licentiam indulgere, Dauciores huius sententiae interpretantur, ut id Pontifex nequeat, quoad Monachus in statu monachali permanserit, non autem si ab eodem soluius uerit.
Nem inficias ire poterit, quominus Ecclesia votis simplicibus vim nuptias contrahendas impediendi tribuere valeat, quum facto constet id a Gre-
162쪽
plicibus votis, quae in societate Iesu emiuebantur, concessisse. Num id locum adhuc habeat post societatis suppressionem, et subsequutam restitutionem, assirmare non audeo. Nullum pariter dubium, quin Ecclesia, vel R. Pontifex extra professionem Religionis, et extra SS. 0rdines votum aliquod solamne instituere possit, quod eosdem
Triplex est cognatio, naturalis, spiritualis ei legalis Naturalis, quae consanguinitas nuncupatur, est vinculum quoddam personarum, quarum una ab alia , vel omnes ab eadem persona, tamquam progenitore, seu communi stipite, ut aiunt, per carnalem propagationem derivantur Personae itaque possunt ab uno progenitore descendere duplici modo , vel per generationem immediatam quatenus una ab altera genita est, uti pater et filius vel per generationem mediatam, quatenus una alteram non genuit, sed tamen unaquaeque ab eodem proximo stipite per generationes a nates promanat, uti frater e soror, aut duo com sobrini, quorum alter alierum non genuit, sed descendunt tamen a communi stipite, scilieet abestdem patre vel avo. Hinc duplex est linea Ma- sanguinitatis, altera recta , altera transversalis, seu collatoralis. Recta est earum personarum se ries, quarum una ab altera gignitur, quae si fiat descendendo e g. a patre ad silium, nepotem, etc.,
163쪽
DE IMPEDIMENTIA MATRIMONII 153
ea recis demendensium, M vero Moendendo a filio
ad patrem, avum, proavum, etc., linea recta Mo-
demtam appellatur Linea transversalis, seu collaiuralis est earum series, quarum una is vera non gignitur, omnes tamen ab eodem principis, seu stipite promanarunt uuia vero collararales ab eodem communi stipite possunt aequaliter vel inaequaliter distare, hinc in linea collaterati a quali eae sunt personae, quae aequaliter distant mmmum stipite quae autem inaequaliter distant, in linea inaequali esse dicuntur. Quare stipes est illa persona, a qua ii omnes descendunt, quorum cognatis quaeritur, et in qua veluti in communi ac proxima radice conveniunt. Gradus, qui ita a similitudine scalarum, locorumque princlivium dicitur, transitus est de proximo cognato ad proximum cognatum, sive est distantia unius cognati ab altero Linea est series seu ordo pers narum , inter quas communi sanguinis iniur-dit Tota vero consanguineorum collectio arboreonsanguinitatis appellatur. Nihil vero in materia matrimoniali interem , an consanguinitas ex legitimo aut illegitimo concubitu orta sit, an per lineam masculinam aut semininam communicetur. 0ui ex iisdem parentibus naseuntur peculiari nomine fratres germani, qui ex eodem patre et Lversa matre simpliciter consanguinei qui ianium ex eadem matre et diverso patre uterini dicuntur. 7res institutae sunt regula ad dignoscendum quot gradibus consanguine distent inter o Pri .ma pro linea recta Mendentium, aut descendentia haec est et tot sunt gradus, quot sunt pers
me dempis uno stipite, a seu quod is idem Moidit. εαμ auni gradus, quot generationes. Meunda
164쪽
pro linea collaterali aequali haec est: e quo gra iridibus a proximo communi stipite personae disthnt, tot gradibus distant inter se, seu et tot sunt gradus, quot generationes in una serie, dempto stipite, set nempe ab una ex his personis, de quarum cognitione quaeritur, ad proximum communem stipitem ascenditur, sed non descenditur, et tot sunt gradus, quot personae, dempto stipite. Tertia demum pro linea collaterati inaequali est et quot gradibus persona remotiora proximo communi stipite distat, tot gradibus distant inier se, seu et tot sunt gradus, quot personae in longiori serie, dempto stipite, vel tot sunt gradus, quot generationes in longiori serie Binc et vir qui a stipite quarto gradu, mulier quae ex alio latere distat quinto, secundum regulam approbatam , licite possunt matrimonio copulari s uti confirmat Gregorius I in cap. viadu de Consang. ei Assin. Ius civile romanum et hodiemum nationum tum in linea recta, ium ineollaterali, tantum respicit numerum personarum, de quarum consanguinitate inquiritur, et quot personae, Seu generationes, tot gradus enumerat, una ipsarum dempta quamobrem ius civile convenit cum canonico in linea recta, non autem in obliqua, in qua nullus est primus gradus, et statrem inter et sororem, quae scilicet cum commmni stipite tres sunt personae, duo gradus numerantur. De huius discriminis ratione in computandis gradibus, vide Alex. II Epist. 38 apud Gratian caus 35 q. 5 Can. 2. Differentia ex ipso arboris schemate hic adnexo patebit cuique Modus computandi gradus simplices facilis est Ast non ita dici debet, si sermo sit de personis, qui
duplici, triplici aut etiam quadruplici capite inter
165쪽
computandi gradus Consanguinitatis
167쪽
se coniunguntur eo quod ab uno aut multiplici stipite multipliciter ac diversis viis descendunt. Matrimonia inter consanguineos vetita sunt obtriplicem potissimum causam G. 0 reverentiam, quam consanguine sibi mutuo debent ex origine ab eodem stipite et sanguinis communione II. bcaritatem, quae matrimoniorum multiplicatione cum extraneis latius diffunditur et corroboratur. III. 0 concupiscentiae compressionem, cui Daenum laxari videtur, si matrimonium inter eas Personas contrahi posset, quae aut passim sub eisdem tectis commorantur, aut saltem habent maiorem libertatem ac licentiam familiarissime utendi consanguinitas autem matrimonium dirimit inter quosdam gradus partim lege naturae, partim lege positiva lure positivo ecclesiastico consanguinitas in quolibet gradu lineae rectae ascendentium , vel descendentium nuptias dirimii in infinitum ita Nicolaus 1 ad Consulta Bulgarorum cap. 39 et inter personas , inquit, quae parentum liberorumve locum inter se obtinent, nuptiae contrahi non possunt, veluti inter patrem ei filiam vel avum et neptem, et usque in infinitum. γλ in linea collaterat irritae nuptiae sunt ad quarium usque gradum inclusive. Ita Concilium Lateranens in cap. 8 de Consang. et Assinit . ubi antiquis Canonibus derogatum est, ex quibus matrimonia usque ad septimum gradum dirimebantur. Iure autem naturae matrimonium vetitum est filium inter et matrem , patrem inter et siliam. Solum in disputationem adducitur , an matrimonium inter hasce personas eo etiam casu vetitum sit, quo, deficientibus omnibus aliis hominibus, superesset solus pater cum filia, aut sola mater cum
168쪽
filio qui humanum genus ab interiis vindicaro possent. Quod vero spectat ad caeteros gradus mximiores lineae rectae quaestio est, do qua vide Sylvium qui negativam, et Scotum qui assirmativam tuetur sententiam. Solus vero duobus duntaxat prioribus gradibus iure naturae prohiberi ait Anetiam in remotioribus gradibus, ex ar ultra quam tum vel quintum gradum,nuptiae inter ascendentes et descendentes naturali iure irritae sint, acriter disputant quidam Dociores, praesertim Saneheg et Gongalea lite sane inutili, dum hominum vita brevior est Nuptias in nullo gradu ascendentium, vel descendentium de iure gentium consistere haud posse testatur L. uli. g. de rit Nupt his verbis: et De iure gentium incestum committit, qui in gradu ascendentium vel descendentium uxorem duxerit; se in L. NupTIAE . eod. sic legimus et Nuptias
consistere non posse inter eas personas, quae innumero parentum liberorumve sunt, sive proximi, sive ulterioris gradus usque in infinitum a Connubia quoque in primo gradu lineae transversalis, hoc est fratrum et sororum , sive germani sint, sive uterint, lege naturae nulla et irrita esse plerique Doctores existimant, praesertim quod missis aliis argumentis, pudori et reverentiae naturali matrimonia huiusmodi adeo repugnant, ut nullae gentes, nisi incultae et barbarae, eadem permiserint. Verum validIora, ni fallimur, ea momenta sunt, quae contrariae sententiae assistunt, et .m trimonia fratres inter et sorores contracta messe iuro naturae irrita et nulla demonstrare videntur. Sane rata' ipsa et Buxum stant pro haesdiatentia. Rauo quidem, eo quod pudor ille Madiverentia naturalis, quae inter fratres ei sorores ia-
169쪽
DE II PEDIMENTI MATRIMONII 157
tercedit, di pacto impedii, quominus frater per matrimonium evadat caput sororis, quin imo ipsa prMmmiris, quam masculi, nobilioris sexus ratione, a natura supra sorores habere videntur, in ipso matrimonio eum iisdem sororibus contracto ad amussim praeservatur. Cum praeterea fratres inire ac sorores non erificetur ratio principii et principiati, ut scholae loquuntur , nec veriscetur ratio superioris proprie dicta ad inferiorem, profecto nec ius familiae, nec naturae ordo per ipsorum matrimonia ullo modo subvertitur. Facto vero constat per fratrum et sororum coniugia propagatum primitus fuisse genus humanum, nec facile quis sibi persuadere potest Deum sic ab initio mundum constituisse, ut ad humani generis propagationem ei conservationem iure naturae violari suerit necesse Facto praeterea, de dispensatione in iis matrimoniis a Martino V aliisque P. concessa, de qua Caietanus, Sylvester, aliique diserte testantur, non innitimur, eo quod de eo non constat quin imo appareat dispensationem super huiusm Hi gradu numquam tributam fuisse quod Benedictus XIV Const. ΑΕTAS ANNI H ei. 1757 et
Pius III penes Zamboni, dispensatio aperte lassi sunt, adeoque quod Martino V tribuitur, ab omni specie veri alienum est, ut ait Nat Alex. et inter sabulas numerandum ab haereticis inventas, ut observat Rigantius Rarissime porro, et nonnisi gravissima de causa, S. Sedes in secundo gradu mixto
cum primo dispensat in Italia, ex liti Gregorii XVI 22 Nov. 1836. Illud quoque certum est, quod in seeundis et reliquis gradibus lineae transversalis sola lege Ecclesiae nuptiae dirimantur. Quae cum ita sint, manifesto patet infideles
170쪽
valide matrimonium contrahere , licet secundo lineae obliquae gradu coniungantur, illudque validum remanere , etiamsi ad fidem convertantur.
Vide cap. Gaudemus', de divortiis. An idem dici debeat de matrimoniis ab infidelibus initis,
sive in gradu secundo ac remotiori lineae rectae, sive in primo gradu lineae obliquae, quaestio est , cuius solutio theoretica pendet a quaestione iam agitata an haec matrimonia iure naturae, an
potius iure positivo divino , vel canonico prohibeantur. Verum quidquid si de quaestione iuris, illud apud omnes admittitur in praxi haud habenda esse huiusmodi connubia tamquam nulla acri riia, nisi postquam S. Apostolica iudicium emisit. Hinc si infideles convertantur separandi sunt ob incestus periculum, et S. Sedes pro solutione d bi de validitate adiri debet Pariter recursus fiat ad S. Sedem, si agatur de matrimonio ab infidelibus inito intra gradus, pro quibus potestas civilis invaliditatem decrevit, licet sermo sit de gradibus intra quos invaliditas iure naturae non existit; siquidem doctrina, quae potestatem tribuit principi civili impedimenta dirimentia constituendi pro matrimoniis infidelium non solum libera , sed et communior est. Porro quae de infidelibus dicia hucusque Sunt a respiciunt coniugia inita ab ipsis inter se. Nam matrimonium infidelis cum fideli irritum est non solum ob cultus disparitatem, verum etiam ob consanguinitatem intra gradus ab Ecclesia prohibitos, quum in his locus non sit communicationi privilegii exemptionis, quia non agitur de larina contractus, eiusque individuitate, de qua sermo est solum, ubi de clandestinitate, quemadmodum suo loco videbimus.