장음표시 사용
211쪽
occlesiastico non scripto, sed consuetudinario, seu a consuetudine huius impedimenti originem passim repetunt Canon istae, eo quod nullus reperiatur te ius, quo huiusmodi impedimentum diseri et generaliter adstruatur. Vide de hac re tum litteras Ben. XIV ad Card. Ducem Eboracensem e SINGULARI si Februar. 1749, tum instructiones eiusdem Pontificis 15 Febr. 1756. Cum huiusmodi impedimentum divini aut na turalis iuris non sit, sed humani, iam consequitur ab eo dispensari posse. Porro S. Poniis ex in locis infidelium raro, et gravibus tantum de causis rarissime vero, et dum rerum adiuncta id exposcere omnino videntur, in locis christianis dispensare solet duum quaesitum Sti, utrum per verba gravibus tantum de causis, intelligi possit tamquam causa gravis et sufficiens salus animae illorum, qui tali matrimonio iamdiu contracto, absque Creatoris contumelia vixerunt, praesertim si filios genuerint, vel eosdem dissicillimum sit ab insolenti coniuge separari s S. . reposuit an . 1786 et Casum expositum esse gravem et sufficientem ad impetrandam dispensationem. y
S. C. de Prop. fide 4 Febr. 480 declarat e conditionem, ubi sunt plures infideles, quam fideles ita intelligendam esse, ut locum habeat, ubi in tota regione, de qua habenda ratio est, plures sint infideles etiamsi in uno aliove pago plure numerentur fideles quam infideles ν Vide Const. Cl meniis XIII 22 Ian. 1767, ubi de dispensationibus super disparitatis cultus impedimento plura disseruntur, quae perspecta habere Episcopis et Vicariis Apostolicis valde proderit. In hac re maximi profecto est momenti quaestio de dubio baptismate. Nam invalidum est matrimo-
212쪽
nium, siauemiorbaptizatus non est; validum e eomtra, si nevis est baptizatus. Duo in speciatim quaeri possunt. 1'A Matholici, de quorum ham smatis validitate sario dubitatur, tamquam infideles habendi sint, ita ut eos interae catholicos dirimens cultus disparitatis impedimeruum adesistenseatur Da hac quaestione aerum est in generali S. Romanae et universalis Inquisitionis congregatione dio 1 Novisib. 1880, et Patres minentissim rescripserunt: Muoad haereticos, quorem octae ritualia praeseribunt nationem baptismi absque
neeessario usu materiae et formae essentialia.
examinari debet casus peculiaris quoad alios qui iuxta eorum ritualia baptizant valida, validum censendum esse baptisma. 0uod si dubium parsistat, etiam in primo casu censendus est validum baptisma in ordine ad validitatem matrimonii, si autem certo cognoseatur nullum aptisma ex onsuetudine actuali illius sectae, num tum est matrimonium. 3 an decisionem res
runt Italanges Th l. ser. 8, p. 40, adduntque
sequentem casum Bubium erat: Vir quidam protestans anglicanae ecclesiae vult amplecti religionem catholicam. In Anglia matrimonium secorat cum muliere, quae ad sectam anabaptista um pintinebat, et quae, prout ipse animat, numquam baptigata suit. Quum vero ipse baptismum a ministro protestante anglicano receperit, do validitate eius proprii baptismatis ratio quoqne dubitandi gravis existit. Propter iurgia ominu mulierem a baptistam vir praelatus deseruit, venitque . ubi matrimonium iterum lacit, sed cum muliere lutherana. Quaenam ex istis mulieribus tamquam eius uxor haberi debet ' η Resolutio S. 0.
213쪽
haae suli 20 Iulii 1840 4 dummodo eonstet dononeollatione bapti3mi mulieris a baptistae, primum
matrimonium fuisse nullum, secundum vero, dummodo nullum aliud obstet impedimentum fuisse validum. Ad dubium autem validitatis baptismi standum esse decreto seriae 4, 17 Marti 1830. ,2 ' An impedimentum disparitatis culius locum item obtineat in matrimoniis contractis inter eiusdem, vel diversae consessionis catholicos, quum alter ex coniugibus catholieam fidem amplexatus, exorto de baptismatis validitata dubio, illud sub conditione recipit, alia vero de cuius baptismatis valore serio pariter dubitari potest, in haeresi perseverat Haud magnopere de hac quaestione amino posse videtur, dummodo, pra
ter mox citatum responsum, sequens eiusdem S.
Congregationis rescriptum die 5 Februarii 1851
editum mente teneamus et generatim loquendo, qui in Hollandia convertuntur ad catholicam fidem habendos esse ex capite baptismatis iam- quam valide coniugatos, nisi sorte certe et evi-drater constet in aliquo casu partieulari haereticum, de quo agitur, suisse revera nulliter baptigatum; sed oratorem, quoties occurrunt casus parturulares huius generis, recurrere debere cum expositione omnium omnino casus circumstantiarum ad 8. Sedem. Et detur decretum authenti-oum seriae 4 diei 17 Novemb. 18304 S. M. Pii Papa VH approbatum a uibus sic deductis, sequitur dubium de validitato baptismi, vel baptismum sub conditione collatum per se non sus-ficere, ni pariter dubitetur de validitate matrimonii. Baptismum enim attenta omnimoda eius necessitate, sub conditione, in casibus dubiis conser-
214쪽
ri secreto debet, absque ullo matrimonii λά- dieio, si id prius contra tan fuit ita s. f. C. in Brix dubio Baptis et Matrim. 27 Maii 1796.
Praeter cultus propriam disparitalem, quae inis baptizatos et non baptizatos existit, datur impropria cultus disparitas, quae est diversita Teligionis inter catholicos et acatholicos. Matrimonia porro quae inter haereticos et schismatico contrahimtur, mixta vocantur; et improbata quidem sunt Concilii generalis Chalcedonensis lege, 8. Patrum testimoniis, contrariis Sacrorum anonum sanctionibus, pluribusque SS.
ΡP. litteris, praesertim Urbani VIII Clementis XI, Clementis XIII, Benedicii XIV, Pii VI, ii VII, Pii VIII, Gregorii XV et ii IX, idque non solum
ex periculo perversionis, quod imminet coniugi catholico, non solum ex prava filiorum educatione, sed etiam ex vetita catholicorum cum haereticis flagiιiosa communione in rebus sacris; qui enim cum haeretico matrimonium contrahit, unum idemque sacramentum cum ipso vel consitit, si contrahentes sint ministri, quod tamquam Oertum, ut supirius diximus, tenendum nunc est, vel saliena percipit, si sacerdos minister sit vivo fit, ut 88 PP. nulloras tempore ministros omnes Ecclesiae serio graviterque hortentur ac moneant, uicatholicos utriusque sexus ab huiusmodi nuptiis. in propriam animarum perniciem ineundis, quantum
215쪽
possint, absterreant, easdeisque meliori modo suaviter intervertere, atque essicaciter impedire in omni prudentia et doctrina satagant. Fide Schulte in man. luris Matr catholidi, etΕulsch erop. de Mat. mixtis, et insupermonsi Clem. XIII
19 Nov. 176s, Breve Pii Ill 25 Marii 1880 ad
Archiepisc coloniens et Episcispo suffraganeos, cum instructione card Albani diei 27 Marii eiusdem anni Breve Gregorii XV ad Episc. Bavariae 27 Maii 1832 cum instruct Card Bernetti die 27 Septemb. 1834, ei aliud eiusdem Pontifieis 20 April. 184 1 ad rimatem et Archiep. ungariae cum instructione Caes. Lambruschini die 30 April. et 22 Sept. eiusdem anni, et instructionem Card. Antonetli 15 Nov. 858. Si iamen
sive ius scriptum , Sive non scriptum, consuetudinem videlicet species, matrimonia calfiolicorum cum haereticis irrita et invalida per se non sunt, quin imo, in quibusdam locis ad maiora impedienda mala, ecclesiastica quadam 'nsuetudine, tolerantur ac dissimulantur. Verum duo concurrere debent, ut ea valida habeantur Alterum est; ut celebrentur coram Parocho et duobus testibus, ubi Concilium Tridentinum publicatum est ac viget . Porro Parochus , quia flagitiosum est ianti criminis voluntarium esse testem, debet passive prorsus se habere, seu abstinere a qualibet o peratione, et ab omni ritu, quo videri posset, sua, ut ita dicam, auctoritativa praesentia exiit uma sacrilegum cohonestare ac coniirmare connubium, adeoque invito ac reluctante prorsus animo audire et accipere generatim debet consensum eorum, qui data sibi mutua de mairi Gniali eum ex improviso ad hoc ednveniunt, inopinan-
216쪽
temque deprehendunt. Bixi generaιim, quia ob
Ecelesiae utilitatem , et commune animorum bonum , vel ad maiora damna et seandala praecavenda, aliaque graviora rei catholicae incommoda avertenda, prudenti Ecclesiae oeconomia ac aequanimitate permissum, vel toleratum est in quibusdam locis , ut parochus ipse aliusve sacerdos eius vices gerens , sponso qui ad ministrum haereticum facile confugere possent, pintius coram se, prosano in loco, sistere patiatur, eorum matrimonium, se praesente, confici sinat, consulto audito utriusque partis consensu, et
actum alae gestum in matrimoniorum librum referri permittat, cavendo tamen semper ab illicitis hisce matrimoniis ullo suo actu approbandis, multoque magis a sacris precibus et ab ecclesiastico quovis ritu eisdem admiscendo quinimo tum maiori studio ac conatu elaborandum ipsi est, ut a parte catholica perversionis periculum, quoad seri potest, amoveatur, ut prolis utriusque sexus educationi in religione catholica, qua meliori
ratione fas erii, consulatur, at hue ut catholicus coniux, sive vir sive mulier, serio admoneatur de Obligatione, qua tenetur curandae pro viribus alterius coniugis conversionis Alterum quod exposcitur est, ut nullum aliud obsiet impedimentum nullaque conditio substantiae matrimonii contraria in pactum deducatur, quod saepius haeretici cum catholicis nuptias insuntes sacere solent, qualis est e. g. conditio de matrimonii vinculo ob causam adulterii, de qua supra dictum est, aliamve dissolvendo, qualis etiam nonnullis doctoribus videtur esse conditio in pactum deducta deliberis vel omnibus, vel aliquibus in haeretica se-
217쪽
et educandis, aliis contra probabiIius sentientibus, de qua quaestione, praeter alios, vide Thes.
Bes. S. C. c. in Augustana 24 Nov. 1742, Trop-perum et Tractatus duo, in quibus impedimenta matrimonii explanantur, Monachi 17 marteum De matrimoniis diversae religionis , Romae 1771, Fere et e matrimoniis mixtis y p. 2 c. 1 li, et Van de Burgiis rael de Matrim. 83lvae ducis 1859 c. 5 gra impedimenta non auferuntur nisi
Ecclesiae, cuius auctoritate introducta sunt, legitima dispensatio intercesserit, quae cum gratia sit, fidelibus sub Eclesiae obedientia viventibus rem vatur, nec ad haereticos exiendi debet, qui huiusce
indulgentiae se indignos reddunt per hoc, quod
eius auctoritatem non agnoscunt.
Iam vero quamvis illicita sint matrimonia, quae a parte catholica cum haeretica contrahuntur, nil tamen impedit, quominus Pontifex interdum, aegre scilicet et gravibus causis adductus, dispensationem indulgere possit, ad matrimonium cum haeretico contrahendum, quemadmodum multis
probat Benedictus XIV de Synod Dioeces lib. 9, cap. 13, et confirmat Pius VII Brevi ad Episcopos Galliarum 17 Feb. 1809. Quin imo ante saeculum
nostrum solemne suit, in causa publica, aut saltem in publicam redundante, Pontificibus Summis dispensationem non tribuere, nisi adiecta conditione abiurata primis haeresi eo ut refert idem Pontifex in suis litteris e MAGNA NOBI , ad Episcopos
Polonia di 29 Iunii 1746 datis, ubi etiam animadvertit, dispensationes, quae sine conditione de haeresi abiuranda concessae sunt et rarissimas primum fuisse, et quidem plerasque inter supremos Principes, et gravissima urgente causa, eaque ad
218쪽
publicum bonum perlinenis lautas fuisse insuper adiectas fuisse 'pportu's cautelas, tum ne coniux cath icus ab haeretico perverti posset, quin potius ille teneri se sciret ad hunc pro viribus ab
errore retrahendum, tum etiam ut proles utriusque sexus ex eo matrimonio procreanda in Catholicas Religionis sanctitate omnino educBretur. Porro S. Sedes attentis temporum ac locorum adiunctis, ex quadam indulgentia in concedendis dispensationibus non amplius conditioni de abiuranda haeresi insistendum esse putavit, omnesque cautelas eo reduxit ac cohibuit, ut per promissionem scripto, vel alio modo factam, ac iuramento, adhibitis testibus, firmatam ab utraque parte, in minus a parte catholica modus varius est pro variis temporum , locorum , ac personarum diunctis), tum subversionis periculum efficaciter moveretur , tum proles utriusque sexus universa ex coniugio procreanda in catholicae religionis sanctitate educaretur. Cum enim non ecclesiastica solum , sed naturalis ac divina quoque lex prorsus vetet, ne homo in nuptiis contrahendis Se aut suturam sobolem perversionis periculo
committat, exinde sane manifestum est, memoratas cautiones idcirco adhiberi, ut naturalis, divinaque lex sarta tecta generatim Servetur. duapropter dolendum sane est, quod in quibusdam locis duplex huiusmodi cautio nec accurate , nec semper adhibeatur , sed haec negligentia S. Sed nullo modo imputanda videtur quandoquidem ab a agendi ratione numquam
recessit, e neque recedere se ulla ratione posse
iudicat, quin et principiis ipsius catholicae religionis palam adversetur, 3 et et in naturalem ipsam
219쪽
legem gravissime peccet, ut aiunt Pius VII Brevi
gensem apud Walier et Fontes Iur Scel. 1 Bonnae 1862, p. 597 uua super re ignotum nobis baud est, duo aliquando permissa , ac tolerata esse a Sede Apostolica, ut maiora timenda mala praecaverentur, et remedia , quibus bonum sperandum obtineri posset, facilius adhiberentur. Αlterum est dispensatio exsequutioni deducitur licet pars catholica conditioni de prolis eduratione in catholica fide perfracte recuset, onerata ia-men graviter catholicae pariis conscientia, ut omnibus viribus curet tum coniugis conversionem, tum educationem prolis utriusque sexus in religione catholica S. 0 11 Aug. 1821. Alterum est; si necessitati cedendum iudicet Episcopus, et dispensationem super gradibus inserioribus concedendam esse putei, quin idonea cautio de liberis catholico educandis interveniat, eo quod monitis catholicam partem ab improbo suo proposito retrahere nequiversi, profecto dispensare poterit auctoritate . Sed is per diploma scriptum, seu per litteras, ubi perspicuis verbis denuntiatur impedimentum ideo relaxari tantum, ne graviora scandala eveniant, unde matrimonium verum et ratum
erit, sed pars catholica gravissime peccabit contra Aces regulas, Insi Albani 27 Maii 1830. Quod vero pertinet ad conditionem et formam huius coniugii celebrandi, quamvis ubi Concilium Tridentinum publicatum est testium postuleturae Parochi praesontia, qui ob dispensationem obieniam, matrimonio consulto ac voluntarie, pa8-
220쪽
publicum bonum perlinenis lactas fuisse insuper adiectas fuisse opportu's cauteIas, tum ne coniux catholicus ab haeretico perverti posset, quin potius ille teneri se sciret ad hunc pro viribus ab
errore retrahendum, tum etiam ui proles utriusque sexus ex eo matrimonio procreanda in Catholicas Religionis sanctitate omnino educuretur. Porro S. Sedes attentis temporum ac locorum adiunctis, ex quadam indulgentia in concedendis dispensationibus non amplius conditioni de abiuranda haeresi insistendum esse putavit, omnesque cautelas eo reduxit ac cohibuit, ut per promissionem scripto, vel alio modo factam, ac iuramento, adhibitis testibus, firmatam ab utraque parte, sin minus a parte catholica modus varius est pro variis temporum , locorum , ac personarum adiunctis), tum subversionis periculum efficaciter ω moveretur , tum proles utriusque sexus universa ex coniugio procreanda in catholicae religionis sanctitate educaretur. Cum enim non ecclesiastica solum , sed naturalis ac divina quoque lex prorsus vetet, ne homo in nuptiis contrahendis Se aut suturam sobolem perversionis periculo committat, exinde sane manifestum est, memoratas cautiones idcirco adhiberi, ut naturalis, divinaque lex sarta tecta generatim servetur. Quapropter dolendum sane est, quod in quibusdam locis duplex huiusmodi cautio nec accurate, nec semper adhibeatur, sed haec negligentia S. Sed nullo modo imputanda videtur, quandoquidem ab a agendi ratione numquam
recessit, e neque recedere se ulla ratione posse
iudicat, quin et principiis ipsius catholicae religionis palam adversetur, 3 et et in naturalem ipsam