장음표시 사용
301쪽
ubi ad dubium, o milites catholici cum catholitas mulieribus teneantur servare formam praescriptam a Cone Trid. a reposuit et assirmative
in locis, ubi publicatum esset Concilium , iuxta decretum S. C. 26 Sept. 1602 ad tertium dubium, approbante S. M. Clem. VIIl.
Argumenta, quae pro contraria sententia a no-
his suerunt summatim exposita , facile solvuntur. Nam primum deductum ex acceptationis desectu ex parte haereticorum nullum habet pondus I si quidem notum est acceptationem ex parte subditorum, praesertim rebellium, non expostulari, ut lex obligandi vim habeat. Non subsistit pariter se eundum argumentum , praesertim quod quaestio generatim proposita est, nec coarctatur ad ea loca, ubi protestantes distinctas parochias, propriosque pastores habent, de qua inserius videbimus. Tertium tandem argumentum non valet, quis mens Concilii non ea suti, ut omnes ubique prolestantes a lege generatim eximeret uuae cum ita sint, illud, ut certum in iure, ac tutum in praxi statui inde potest ac debet, nempe ubi per positivam probationem , indubitanter demonstratur Concilii decretum promulgatum esse et admiS- sum, nec in desuetudinem abiisse in parochiis intra quarum ambitum contrahentes haeretici, catholicis hic illinc Ommixti vivunt, ac veluti ineolae commorantur ita ut separatam numerosamque in loco haud constituant societatem cum propriis coetibus religiosis , ut uti parochiis , nullus profecto dubitationi locus superesse potest, quinii tridentina lege obstringantur, praesertim quod, ut observat ignatelli T. 5 Consuli can. 77 , . 27 domus habitationum dicuntur sub dictis c0-
302쪽
tholicis parochiis exs are, et haeretici eorum legibus vinciuntur adeoque matrimonia eorum inter
se et cum Catholicis contra Ecclesiae legem inita habenda sunt irrita. Fallitur itaque cl. Pehem PraeLin I. Ecc. Un 3 507 dum generatim amrmatis Εcclesia hoc impedimentum clandestinitatis adversus eos Protestantes non urget, nec in Germania
nostra urgere posset, quum tenacior eiusdem exsequutio plus mali, quam boni post se traheret, pacemque atque mutuam concordiam perturbandi quotidianam occasionem praeberet Haec Pehem sententia lar Nardi arridere videtur tum in p.
Elementi di diritto Canonico l. 3, 3 62,
tum in p. Dirittomatrimoniale attolicos 3 78. Quaeritur 2 con irrita et prorsus nulla dicenda sint matrimonia in iis regionibus absque concilii sorma contracia, in quibus haeretici statum civilem a gubernio probatum habent, ei religionis suae cultum in propriis templis, cum propriis ministris libere exercent, qui tamen Societatem distinctam ac separatam a catholica cum suis iuribus, ac legibus adhuc efforment ac constituani, sive quod exiguo admodum numero sint, sive quod subiiciantur catholico principi, qui Sectae prosessionem tolerat, quin approbet, siVequod cultus, qui in templis permittitur, exercitium ad nonnulla articulata loca desinita restringitur, quae et ipsa, edicto Regis Parochi catholici iurisdictioni subiiciuntur Non defuerunt auctores, qui pro negativa sententia pugnarent, innixi non desectu potestatis Ecclesiae, sed desectu eius voluntatis quem desectum tum e Concilii Tridentini mente, tum ex Bened. XIV declaratione de matrimoniis Bollandiae desumere arbitrati sunt. Verum post docu-
303쪽
menta, postremis praecipue temporibus, hac super re a S. C. C. edita, nussum amplius exstat dubium, quin assirmativa sententia omnino tenenda sit. issis responsis an . 172 ad pisc. Corcyranum, an . 1803 ad Episc. Melitensem, an 1847, ad Vic Generalem Parisiensem, an . 1828, ad Vi- earium post Bredanum , an. 183 ad pisc. cameracensem, an 1847 ad Episc. Fluminis ianuarii, et an 1848 ad Episc. Viverensem datis, quae collecta reperies penes clar. Perrone, ε De Matrim Christiano T. 2, t. 2 seci. 1 c. 6, a. 2, satis nobis erit afferre decisionem S. Poenitentiariae 28 Mart. 1834, ubi ad dubium e trum matrimonia ab haereticis inter se, aut cum catholicis, iuxta solas leges civiles, seu coram ministro haeretico, sine praesentia Paroehi catholici inita, valida sint in Galliis, et in aliis regionibus, ubi ut in Galliis protesiantes et haeretici omnes habent suos ministros, templa, seu statum legalem a Gubernio probatum ' reposuit et Negative, exceptis regionibus , de quibus loquitur en XII in decl. diei Nov. 1741, atque ad quas per successores suos illa eadem declaratio extensa est. I Duo hic praestat animadvertere. Primum est: Matrimonia haec fieri valida, ubi contrahentes, de nullitate matrimonii optime gnari, alio se conserant, ubi Tridentinum Concilium non est apublicatum, habitationem ibi figant et per tempus necessarium commorantes, novo consensu, illud revalident. Vide SS. Inquisit decis an . 1842 et 1848 Alterum est, citata declaratione benedictina decerni, ' matrimonia in foederatis Belgi provinciis inter duos haereticos , usque modo contra cis, quaeque in posterum contrahentur , etiamsi
304쪽
sorma a Trid praescripta, non fuerit in iis celabrandis servata, dummodo aliud non adstiterii canonicum impedimentum, pro validis habenda esse, adeoque si contingat utrumque coniugum ad catholicae Ecclesiae sinum se recipere, eodem quo antea coniugali vinculo ipsos omnino teneri,
etiamsi mutuus consensus coram arocho catholico ab iis non renovetur; sin autem unus tantum ex coniugibus, sive masculus, sive semina convertatur , neutrum posse, quamdiu alter superstes
erit, ad alias nuptias iransire. 2' Idem dicendum esse de matrimoniis mixtis in iisdem pariter foederatis Belgi provinciis, absque forma a Tridentino statuta, adeoque ea matrimonia, alio non concurrente canonico impedimento , valida habenda esse , et neutrum ex coniugibus , donec alter eorum supervixerit, ullatenus posse, sub obtentu dictae formae non servatae, novum matrimonium
inire. ' Quidquid hactenus sancitum dictumque est , intelligi etiam de similibus matrimoniis, extra fines domini eorundem foederatorum ordinum contractis ab iis, qui addicti sunt legionibus, seu militaribus copiis, quae ab iisdem laederatis
ordinibus transmitti solent ad custodiendas, munienda3que arces conterminas, vulgo dicias di ,-riem, dummodo tamen uterque coniux ad easdem copias, sive legiones pertineat. 4' hanc declarationem complecti etiam civitatem Mosae Traiectensis, a Republica foederatorum ordinum, quamvis non iure dominii, sed tantum oppignorationis, ut aiunt, nomine possessam. 5 Nil decerni aut
detaelarari de coniugiis, quae vel in regionibus principum catholicorum ab habentibus domicilium inprovinciis foederatis ineuntur, vel de illis, quae in
305쪽
provinciis foederatis contrahuntur ab iis, quorum domicilium in regionibus atholicorum principum eorumque dominio situm est, de quibus ubi disputatio contingat, iuxta ea nonica iuris principia, ei probatas S. C. resolutiones, decidatur. 0uibusnam rationibus Ben. XIV ductus sit ad hanc declarationem emittendam, inquirere longum est, nec ad id quod spectamus necessarium Verum haec declaratio, absque nova ac speciali S. Sedis decisione applicari nequit matrimoniis in aliis Iocis, ac regionibus initis, licet eadem circumstantiarum adiuncta faveant, ut S. 0. ait ad Vicarium Capitularem Pictavi ensem 28 Aug. 1818. De regionibus, quibus eadem ex S. Sed is indvl- genua vim suam potestatemque exserit, inserius Sermo redibit. Quaeritur 3 an nulla et invalida sint matrimonia, quae, non servata forma Concilii, ab haereticis contrahuntur in illis regionibus , in quibus
praeter suos ministros, templa, et statum legalem gubernio probatum, protestantes societatem veram ac propriam per se stantem a catholica ni-nino separatam constituunt; sive quod iam ab anno
1563, quo decretum Conc Trid editum suti ipsi
impune ibi grassantur; sive quod posthac, successu temporis, per pacta conventa in pace monasteriensi, sub principe catholico, publicis rebus potiuntur et dominantur; sive quod demum catholicis intermixti numero pares, aut etiam longe superiores, existunt, ei iuris aequalitate, consuetudine civili, cultusque libertate, licet sub catholico principe, integre perfruuntur Verbo, quaeritur utrum separatae eterodoxae societates, quarum origo et existentia Trid. Conc publicationem an-
306쪽
tecedit, aeque ac illae, quae deineeps constitutae sunt, et efformari adhuc possunt, in locis, ubi catholici pauciores numero sunt, attentis circumstantiis, ac periculis quae inde exorirentur oridentini decreti lege adhuc generatim comprehendi debeant Duplex adest sententia; qui assirmativam sequuntur, innituntur tum S. decisionibus superius allatis, quae absque ulla distinctione ac limitatione ipsis statuere visae sunt, ut haereticisormae soncilii, ubi publicatum et receptum est, strictim semper obstringantur tum peculiari S.C. f. responso n. 742, quo matrimonium mixtum, non servata Ecclesiae forma Ulmae celebratum, ubi Concilii decretum publicatum esse assi mabatur, nullum ei irritum dicitur tum denique
Brevi Pii VIII 15 mari. 1880, et Instructione Caes. Albani diebus 2 et 27 maii 1830, ad Archiepiscopum Coloniensem, et Epis Trev. aderbon et Monaster datis, quibus decernitur matrimonia in iis locis usque eo tempore, sine Parochi pr.esentia, celebrata nulla esse et irrita. ui negativam tenent sententiam suum hauriunt undamentum sive ex mente Concilii, sive ex tacita, quin imo ex expressa S. Sedis conniventia et usu Ecclesiae, sive ex iis rationum momentis , quae in celebri causa Yprensi visitat. 8S LL. fuso calamo exposita sunt, ac sapienter disputata, sive demum ex ipsa declaratione Bened. XIV. In hac sententiarum discrepantia, nostri instituli ratio non potitur crisim et
epicrisim argumentorum utriusque sententiae instituere, et rationibus ac coniecturis rationes ac coniecturas opponere. Satius est documenta et exempla in medium asserro , ex quibus probare nonnulli gravissimi sane nominis auetores conni-
307쪽
DE IMPEDIMENTIS MATRIMONII 283
luntur, sanciam Sedem, nulla praevia decreti Tridentini derogatione, dispensatione, aut declaratione, aliquando decrevisse pro validis habenda esse matrimonia haereticorum etiam in locis, ubi sorte
constat Concilium esse recepium, altentis praecipue gravibus rationum momentis, ac circumstantiis ex societatis acatholicae existentia depromptis. Itaque ad rem propius accedendo, scio equidem hos auctores haud mulium inniti exemplo ex matrimoniis in laederatis Belgi provinciis initis deprompto, quum notum ipsis sit de hoc facto auctores diversa sentire, nec uno eodemque mod0
explicare motiva, quibus Ben. XIV inductus est ad ea valida declaranda. Hoc itaque silentio consulto praetermisso, in medium primo asserunt exemplum, quod Helvetia exhibet. Cum enim dubium propositum esse de validitate matrimonii inter duas personas ex secia Calviniana in pago Coppet S. . seria 5, 34 pr. 175 validum connubium esse decrevit, et Bened. XIV coram consultoribus generatim dixit c Non esse amplius hodie in discrimen revocandam validitatem matrimoniorum inter haereticos, et insuper animadversione dignum censuit, quod separatio coniugalis non ita facile admittenda est in iis locis, in quibus, ut notorium est per paci conventa in pace estphalica a S.
Sede semper reprobata , impune grassantur haereses, et matrimonia catholicorum et haereticorum valide, licet illicite, contrahuntur. 2 Exemplum, cui innituntur, praebet Hibernia. piscopi enim omnes, exceptis Archiep. Dublinensi, et Ε- piscopo 0ssosrensi, postquam aperte declararunt Conc Trid decretum a tempore immemoriali in
ea regione receptum esse ac promulgatum, em -
308쪽
piis Augustae salviae distriet et rchidio est Thiramensi, ubi a 40 circiter annis promulgatum
vigebat, animadvertere non praetermiserunt, Societatem haereticam a catholica separatam, vel a tempore editi decreti iam exstitisse, vel certo deinde efformaiam fuisse, adeoque attentis his circumstantiis, praesertim postrema , matrimonia haereticorum , tamquam firma et valida haberi.
neralium inquisitorum suffragiis, decrevit et matrimonia mixta in Hibernia contracta et conirahenda, non servata sorma Conc Trid iis in loeis, in quibus Conc ipsum, sive etiam decretum sess. xxIv c. 1 de res forsan sui publicatum, alio non concurrente canonico impedimento, quamvis illicita, habenda tamen esse ut valida. Exemplum desumunt ex provinciis protestantibus regno Bavariae, an 1814 adiunctis. Cum enim ex una parte conflaret protestantes, usque ad illud tempus in societatem separatam ibi coaluisse, suoque ritu, sub principe acatholico, matrimonia inivisse, cumque ex alia innotesceret, nil prorsus a Gubem ni catholico, quod suffectum erat, decem hae super re pro Ecclesiae bono, atque praescribi, Gregorius XVI haec omnia aliente serioque considerans, potiusquam quaestionem proponeret, an Conc decretum ibi fuerit nec ne publicaium, satius duxit,
breve ad Episcopos flavariae 2 maii 1832 mitiore, et a Card Bernesti instructionem edi, ubi statuebatur die 12 sept. 183 4 eiusmodi coniugia
firma, ac valida, proptereaque indissolubilia habenda esse a 4 exemplum suppedita Hungaria. Ad dubium ab Episcopo Bosnaviens propositum: An cessanie omni alio canon eo impedimento,
309쪽
xaleat in ungaria matrimonium inter partem iramque haereticam, non servata forma Conc Trid.;
S. . ser. 516 marti 1780 reposuit et matrimoniabaereticorum inter se, oram ministro haeretico inita ita portere dissimulare, ut supra eorum validitate, vel invaliditate ab omni prorsus abstineas ne dum proserendo iudicio, verum etiam pros renda disputatione. Huiusmodi dissimulationem tamquam tacitam approbationem habendam esse, citat auetores deducunt, ium ex regula glossae in cap. Super eo de Cognat Spir , ubi super illa verba, dissimulare poterit, habet et Talis dissimulatio Ioco probationis tacitae habetur, et merito, cum nullum obstet impedimentum Dium ex Pii VI responso eodem tempore ad Episcopi dubium dato, quo Summus Pontifex a volo ac sententia consultorum, qui stabani pro nullitate matrimonii, recedens, et verba id exprimentia e formula expungens, haec substituenda esse voluit: e Prudentiam tuam non latet,huiusmodi nuptias catholico homine prorsus indignas Ecclesiam semper abhorruisse nec quidquam intentatum reliquisse, quo fideles suos ab eis ineundis omnino deterreret; propte eaque si in quibusdam regionibus, propter locorum et temporum dissicultates, eadem conisubia tolerari contingit, id quidem ad eam reserendam est aequanimitatem, quae nulla ratione approbationis, vel consensus cuiuspiam loco habenda est; sed merae patientiae , quam ad maiora vitanda
mala asseri necessitas, non voluntas 3 Accedit, ad
rem confirmandam , Gregorii XVI instrucii per Em in Lambruschini die 30 maii 1841 ad Primatem, Archiepiscopos, et Episcopos Hungariae data, qua
praescribitur, matrimonia mixta, non servata Con-
310쪽
cilii Orma, cisa ratione inita, inspectis iam praeteritis, quam praesentibus locorum, de quibus est sermo, peculiaribus circumstantiis, esse ab Episcopis et Parochis dissimulanda, et quamvis illicita, pro validis habenda. Ubi notandum, peculiares hasce circumstantias non desumi aut deduci ex eo, quod non constaret de promulgatione decreti Concilii, sed praesertim ex eo quod haeretici vel multo antea in ungaria publicum religionis suae
exercitium, pactis ac legibus, nacti essent, et parem cum catholicis civilem ac politicum statum haberent, vel saltem ex eo quod successu temporis, et post edicta Iosephi II, an. 1781, ac Leo-poldi I an. 1791, quibus iurium aequalitas, nullis locis circumscripta, et culius omnimoda libertas, et expedita matrimoniorum mixtorum, absque ulla limitatione, celebratio impertiebatur, societatem omnin separatam constituerent. 5 tandem argumentum ex decisione S. 0sscii ad 4 dubium propositum a quodam Germaniae antistite, deducitur. aerebatur a quid de matrimonio iudicandum quod sponsi mixtae religionis , ad quod Parochus ea tholicos propter desectum cautionis opportunae de catholica educatione prolis, illud benedicere, aui litteras dimissoriales dare recusavit, coram ministello protestantico contraxere Numquid mulier hic, ubi Concilium Tridentinum est receptum concubina erit habenda' Et si ita, quibus sub conditionibus Ecclesiae poterit reconciliari, eiusque matrimonium validari a Die 30 Ian. 1842 responsum fuit: Muoad primam et secundam partem recurrant in casibus peculiaribus a Porro ex hoc responso illud consequi videtur, nempe fieri posse, ui alieniis adiunctis, matrimonia inter haereticos