장음표시 사용
131쪽
122 ANALECTA CRITICA 6. διατετμαμεναι pro ιατεταγμέναι scripsi, nescio meamne
VII, 278. a. Ῥείψοδαίδαλος Ἀρχέστρατος ἐν Γαστρολογία - οντως γαρ επιγραφεσθαί φησι υκοφρων ἐν τοῖς περὶ κωμ'ὁως, ως την Κλεοστρατου του δενεδίου Ἀστρο- λογιαν - περὶ της μία φησὶν ουτως. Ex hac admouitione
coniicias ut Archestrate carminis ita etiam Cleostrate operis dubiam fuisse et incertam inscriptionem, donec Lycophron id 'Aστρολογίαν inscribendum esse doceret, quo titulo etiam Eudoxi et Hesiodi et Thaletis serebantur carmina, Plutarch. de Pyth. orac. p. 402 s. Commemoratur Cleostratus Tene-dius ah nonum in Petavi Doctr. temp. III p. 147. ubi miro errore in iis memoratur scriptoribus, qui de Arato commentati sunt. D. Theophrastus de vent. I, 44. 783. Plinius Hist. Nat. II, 8 et qui unicum eius fragmentum servavit Schol. Eurip. Rhes. 524 Παρμενίσκος φησίν - Οτι ταυταις ταις του σκορπίου πρωται μοιραις ὁ Βοώτης μααρχεται καταδυεσθαι Κλεοστρατον γουν - Τενέδιον,
Cetera de Cleostrato dicenda . apud Fabric. B. G. ed. Hari. I p. 7. De aetate viri dixit Vaterus adaur Rhesum p. 199. Eiusdem nomen recte Bergilius apud auctorem Vitae Arati p. 443 ed. Bulit restituit, ubi vulgo Κλεοπατρης editur. Archestra te operis, cuius varias inscriptiones Γαστρονομία, Ηδυπαθεια, Λειπνολογία, 'Oψοποιίci Athen. I p. 4 e recensuit, magnam fuisse apud veteris aevi gulones auctoritatem intelligitur ex loco Dionysii Sinopensis, quem exhibui Fragm. Comic III p. 548. um totum terrarum orbem ventris causa pervagatum esse et Sardanapalli vitam vixisse qui
dicit Athenaeus II p. 116 I et VII p. 249 s. compluribus
locis de eo iis utitur nominibus, quae summam hominis gulositatem testantur, velut it p. 278 a. dicitur οψοδαίδαλος,
p. 2864. ὁ τένθης, p. 30 e. ὁ δείπνων λοχαγος, p. 303 e. ὁ ἀμβιξ p. 311 s. Vndo νικος φιλοσοφος. inc non dubito
quin eundem hominem, quem patria Siculum fuisse constat, sub Siceliotae Gnathonis nomine significare voluerit Plutarchus
132쪽
AD ATHENAEI DEIPNO3OPHISTA s. 123 de latenter viv. p. 1128 a. τους περ Φιλουνον τον Ἐρυξιδος καὶ Γναθωνα τὸν Σικελιώπην ἐπτοημένους rερι α οψαλέγουσιν ἐναπομυττεσθαι ταις παροψωιν, πως τους συν- ἐσθίοντας διαστρέψαντες αυτοὶ μονοι των παρακειuενων impoρηθῶσιν. Gnatho enim gulos et edacis parasiti nomensuit in nova comoedia frequentatum. s. Plutarch. Symp. p. 7674 Lucian Tim. 45 et Fugit. 19. Archestra te carminis qui supersunt ab uno Athenaeo servati versus circiter ducenti octoginta omnes versantur in tradendis piscium apparandorum praeceptis. At eodem carmine de ceteris quoque voluptariae vitae instrumentis expositum fuisse ostendunt quae scripsit Athenaeus II p. 116 s. Ἀρχεστρατος με ὁ περιπλευσας τηνοικουμένην γαστρος ἔνεκα και τιον υπὸ γαστέρα. inc cum Philaenide, cuius ἀκολαστον περ ἀφροδισίων συγγραμμα serebatur, Archestratum componunt Chrysippus Athen. VIII p. 335 . - e. et Clearchus X p. 4574. In eodem carmine de variis vinorum generibus expositum fuisse ex alio quodam Athenaei loco intelligitur Formam et descriptionem operis praeivisse videtur Philoxenus Leucadius, cuius e Convivio Plato
comicus Phaon. r. I. 14. Com. gr. II p. 672 praeter alios
ορφων αἰολίαν συνοδοντά τε καρχαριαν τε
μὴ τέμνειν, μή σοι νέμεσις θεόθεν καταπνευστὶ. duos satis aperta imitatione expressit Archestratus Athen. VIIIp. 305 e. τὸν κάπρονῶν ἐσίδης, εὐνου και μὴ καταλειπε, καν ἰσοχρυσος se μή σοι νέμεσις καταπνευστὶ δεινὴ ἀπ θανάτων. Et reliqui quoque Philoxeni versus, si orationis colorem et
praeceptorum traditorum formam spectas, summam cum Ar-ehestrateis similitudinem reserunt. Non omittendus tamen Clearchus Athen. VIII p. 3374 Archestrati διδάσκαλον suisse dicens Terpsionem quibus quod subiicit ον καὶ πρωτον Γαστρολογίαν γραψαντα διακελευεσθαι τοι μαθη-
ταις τίνων ἀφεκτέον, non omnino verum esse docet quod commemoravi Philoxeni carmen, poetae Archestrato et Te psione superioris. Non recte enim Perletonium ad Aelian. V. H. XI, 7. Archestratum nostrum haud diversum existimare ab
133쪽
ANALECTA CRITICA eo, ad cuius societatem Xanthippum, Periclis filium, se applicuisse Athenaeus V p. 220 d. tradit, temporum rationes evincunt, si quidem Xanthippus ante Periclem obiit, Archestratum autem astrologum circa l. CXVIII scripsisse satis probabiliter demonstrari potest. Exercit phil. II p. 43. Ibid. c. Archestratus εἶθ' υπο θερριῆν ωσον σω ποδόν. Ita Dindorsius pro θερμην. Praestat fortasse ποθερμην in cinerem subcalidum. Ibid. d. καν κλεινον αμείψης Αἰγαίου πελαγους εναλον πορον Aegaeum mare dixit Archestratus angustiore sensu de mari circa Aegas Lesbiacas. In sequentibus aut ακριβως aut ἐπιμελως abundat. Ibid. s. ἐπικουρους καὶ βοηθους βοωσιν. Haec coniunxit
ad exemplum Platonis Leg. III p. 3144. VII. 279. b. Bato ευσως παντας η τυχὸν δώσεις μοι.
Ibid. e. καὶ την κεφαλὴν di ουσιν ωσπερ πραγματος. Delet hunc versum irschigius. V. Com graec. I p. 502. In eiusdem poetae loco καὶ λεσβίου χυτριδε αλβανειν duo scripsit Schweigh pro χυτρίδε. Porsonus χυτρίδια. VII, 280. a. Epicurus ου γὰρ γωγε - ηδείας κινήσεις. Notus est Ciceronis locus Tusc. II, 18. nec equidem habeo quod intelligam bonum illud, detrahenseas voluptates quae sapore percipiuntur detrahens quae auditu et cantibus detrahens eas etiam quae ex formis percipiuntur oculis, Suavera motiones, sive quae aliae volupta te in toto homine gignuntur quolibet sensu, ubi post sapore percipiuntur excidere fortasse verba detrahens eas quae
rebus veneriis. Contra in graecis post ἡδείας κινήσεις excidisse videntur haec: ἡ ιτινες αλλα ἡδοναὶ ἐν ac τω
Ibid. d. In Philetaeri loco recepi Erlardi emendationem, vulgo εἰς αυριον δε φροντί ιν εἴτι εσται. Continuo ταργυ- ριον dedi pro αργυριον et in sequenti fragmento cum Porsono scripsi δηπουσάν pro γε ηπουθεν.
134쪽
AD ATHENAE DEIPNOSOPHISTAs. 125 Ibid. e. Erat γραμματιδιοποι Dei in pollodori Carystii
Ibid. s. In eiusdem poetae loco legitur ἐξόν 'oαν ίλα- ρους παίζοντας ποπεπωκότας αυλουμένους odi. Fortasse κηλουμενους ωδῆ. Cod. A. Mει. VII, 281 s. In Apollodori Atheniensis loco, τ' ἐτέρφscripsi pro επὶ του ἐτέρου ex C. VII, 282. a. picharmus μυε αλφησταί τε - ante ἀλφησταί inserui αμ . Ibid. b. Ananius vere chromium, autumno autem capellas
porcellosque esu iucundissimos esse dixit ηδων ἐσθίειν χιμαίρης φθινοπωρισμιρο κρειας δελφακος ὁ ,οταν τραπέωσι καὶ πατέωσιν, ἐσθίειν. Mirum est poetam in φθινοπ--οισμ' primam et in ἐσθίειν penultimam produxisse. s. 5. vulgo editur καὶ κυνῶν αυτη ob Ior καὶ λαγων καλ-ήκων. In quibus aut αυτη aut τότε superfluum est. Possis καὶ κυ- νων αὐ τῆμος ἄρα conicere lenius tamen fuerit καὶ κυνωνα τῆ τοτ toost. c. id ἐστιν ἐσθίειν. Exercit phil. p. 24. Ibid. c. corrige operarum vitium κτὶ ληρης. Ibid. s. In Nicandri versibus μηνυε posui pro μηνυο ς, quod B habet AP μηνυσαι. obraeus μήνυσεν, quod sor
asse ut lenius praeserendum est.
VII. 283. a. Ἀλέξανδρος ὁ Αἰτωλος ἐν Κρικα. Scripsi Κίρκα et in ipsis poetae versibus ανιοχευων ηστ κατωκατοπισθε pro νιοχευεν εἰς τα κατω κατόπισθε. V. Anal. Alex. p. 240. ubi quae sequuntur ita corrigere tentavi θεας υπο πόμπιμος ἰχθυς. i. e. a Circe missus. Ibid. d. In rinnae loco revocavi cod. scripturam πομπευσας, pro 'u Stephanus dederat πομπευσαις. Continuo malim δια τον πολλωνος ερωτα. Ibid. s. Apollonii versum. πομτίλον ωκυαλων νηῶν αἰήονα δουλον, fortasse recte emendavi φDουοον reponens pro δουρον,
ut habent AB. αἰήονα, quod in A αἰηόνονα scriptum fortasse εἰδημον suit. Lobeckius ad Soph. Aiac. p. 164. αλιδινέα
135쪽
126 NΛLECTA CRITICA VII, 284. c. Callimachus et μὰλλον χρυσειον ἐπ ὀφρυσινιερον ἰχθυν Ita scripsi. Pro ἐπ erat ἐν ut inaratosthenis loco lit. d. ubicin edidi e lutarcho Praeterea pro ιἀλλον sorsan καλὸν scribendum est CD ad Theocritum p. 281. Ibid. e. 'Aοχωτρατος πεo των ἐν βοσπορω ταοθων εἰπών Βοσποoου ἐκπλευσαντα - ἰχθυος αυξηθεντος, νἐν ιέ τριλου θέμις εἰπεῖν. Nulla in his constructio est suam orationi integritatem restitues addito quod post αυ θέντος excidit ἐπιφέ9ει. Ibid. s. debatur iλίω ριγουν τι ut p. 285 . et εσθ '
γόνον. Ibid. b. Archestrati versus nondum persanati sunt certe in tertio versu
καὶ λαβε προστατον αυτόν ελευκολποισι Φαλήρου ἀγκωσιν ληφθένθ' ιεροι non placet duplex των αγκώνι- epitheton Scribendum ἐνευκολποιο Φαλτὶρου αγκῶσιν, quod aptissimum est sinuosi portus epitheton. Exercit philol. I p. 25. Ibid. d. ta πυρ φυνὶ Scripsi εἶδε ex BC. Vulgatum tamen tuetur Hesychius s. ωε. Ibid. s. τὰς Αἰνιάτιδας καλουμένας ἀφυας. Rectius Aia νεάτιδας, ab At εια, ut Κορσεάτης a Κορσεια, ορνεατης ab ορνεια, et similia eiusdem generis plura. D. Staphanus
VII. 286. b. In Calliae loco ortasse χαρνως scribendum St. Ibid. c. Epicharmus σκορπίος παις ἐπιθαλάττιος τε Ου. An παις ἐπιθαλαττιου θεos' Ibid. d. In Archestrati loco post ὀψωνε sindorsius plura excidisse statuit, recte forsitan, nisi potius και delendum est cum B. VII. 287. a. De Pherecratis fragmento v. Com. graec.
II p. 311. Ibid. c. In Numenii loco δέλετρα pro δέλευρα scripsi praeeunte J. G. Schneidero. Ibid. e. Antiphanes ἄτοπά γε κηρυττουσι ἐν τοι ἰχθυσιν
136쪽
AD ATHENAE DEI PNOSOPHISTA 8. 127 κηρυγμαθ', ου καὶ νυν τις ἐκεκοάγει μεγα. Ita correxi
editam scripturam τοπον γε - κήουγρια ου και νυν - .
Sequitur Alexidis locus, in quo sis scripsi pro τοις deleto quod B omittit μέν Tum εστιων dedi cum illebrunio, ἐσθίειν Schweigh et Dindorsius libri ἐσθίων. VII, 88. d. In Philemonis fragmento s. 1 ώς μεδεος ιυπῆλθε γῆ τε κουρανῶ λεξαι μολοντι, fortasse scribendum ριουπῆλθε i. e. μι ἐπῆλθε, eademque crasis etiam Euripidi Med. 56. restituenda videtur σθ' μεοος μουπῆλθε et τε κουρανα λέξαι μολουση. s. 5. scribendum praeeunte Toupio
τοῖον moατέθεικ. Post s. s. ortasse nonnulla exciderunt.
Ibid. s. εἰ 1 ελαβον αρτίως καρον. Sic Bentleius pro
αoτι. Fortasse tamen vitium in σκαρον latet scribendumque αρτι σαογον vel σαυρον. VI, 289. a. τους videt νεκρου ... ταν σφρανθῶ σι ποιωζῆν πάλιν. Fortasse ante οταν excidit οντας Casaubonus οταν μονον ὀσφρανθωσι.
Ibid. b. phippus ου Μενεκρατη με ἔφασκεν εἶναι Zεὐ θεος. Ita SchWeigh pro εἶναι ὁ θεος Nauchius bserv. crit p. 46. εἶναι θεῶν θεος, quod probari non potest. Ibid. c. κρηπιδάς τε ποδεδεμένος. Ad κρχντῖδας desidero χρυσας vel simile quid. Ihid. d. ἐμε ε καὶ οἱ -λλοντες ἔσεσθαι Scripsi οἱ αει,μελλοντες. Ibid. e. Recte egitur μετὰ των ἰδίων θεων, quod non debebat in φίλων mutari. Quod statim sequitur ἐπι- jς με -
σης κλίνης φχλΘατα - ἱεροπρεπεστατα κεκοσμημένης non retius dictum est quam si latine dicas torum altissime ornatum. Scribendum videtur υηγηλοτατης, acrior lasse etiam ουσης egesander addiderat. Ibid. s. μετα των πηκο- γελώμενος θεῶν φυγεν ἐκ του συμποσίου. Ita haec scripsi, vulgo pro θεων legitur θέων, quod sortasse servari potest. VII, 290. a. Pythermus phesius de Themisone Herculem aemulante ἐφορε δε τα τος σκυθικα και ροπαλον ἐκρατε
137쪽
128 ANALECTA CRITICA 0uem Hercules gestabat arcum fuisse Scythicum constantisama serebatur. V. Theocrit. XIlI 6 Lycophro Alex. 56. Herodorus et Callimachus apud scitot ad Theocritum l. l. Formam arcus Scythici satis luculenter describit Agatho in Telepho apud Athen X p. 454 d. ubi gurae literae sigma assimi latur, qualem ex titulo apud Boeckhium Inscr. 8 protulit Matthiae ad Euripidis Fragm. p. 358. Eadem forma obversabatur poetae tragico qud Plutarchum Solert anim. p. 907 d.
dormientem Herculem his verbis describenti: τα τοξα μασχάλη υποθεὶς κραται ' περιβαλ- βραχίονι δευdει πιεων χειριδεξια ξυλον. Cui descriptioni non respondet nisi Scythici arcus figura, cuius exempla habemus in num aeneo Lamiae in Muse Brit tab. V. 8 et apud Gerhardum in Delectu pici vas.lah. LIX. LXIX. CXXIV. D. Pausan X, 31, 8 Strab. II p. 187 125 . illi Monum ined Tom. I p. 15. Exercit phil. I p. 25. Ibid. b. In Hegesippi loco erat μὴ κοπ ἐμε et s. 5. ευρημένον εἰδέναι νομιζε. 4mendavitiobraeus. Ibid. c. ἐπαν τάχιστ ελθωσιν ἐκ τῆς ἐκφορας. Scribendum puto ἀπὸ τῆς ἐκφορας. Ibid. τὸ πέρας σοι λέγω. Fortasse το πέρας μοι λεγε, ut
haec ab interlocutore A. dicantur. Cla. s. 4. Ibid. d. πολλους γω σφόδo' Id των καθημενων. Scripsi κεκλημενων, hospitum ad coenam invita
Ibid. s. - 291. d. Nicomachi ecloga. s. . scribendum videtur λίγωρον δε πεποίηκας τί πως ἐν τ τεχνη VI 291. a. s. 7. εισομαι ὁ γ ν λέγης. Nauckius εισομαι δ α λεγης. s. s. pro ποτερ', quod Dindorfius cum obraeo pro ποτερον posuit Scripsi πάτερ, de quo v. Addenda mea Com. greec vol. 4. 117. s. 15. ζωγραφίας ηφθαι, haec ex pluribus quae exciderunt relicta sunt. κατα addidi suasu indorsi. s. 16. δει τινα τέχνης Hermanno auctore scripsi pro δει τῆς τεχνης.
Ibid. b. Legebatur ἀστρολογικὴν ἰατρικὴν γεωμετρικήν, Dindorsus αστρολογα ἐν γεωμετρινὴν ἰατρικην. Verum esse
verborum ordinem quem ego et Dobraeus Adv. II p. 314 restituimus sequentia ostendunt. Vs. 19. antearsurdium erat
138쪽
AD ATHENAE DEI PNOSOPHISTAs. 129 τεχνας pro τυχας. s. 20. fort. παρακολου σας. s. 21. ποτ αωρος B ποθωρος, unde conicias ποθ' ωριος ἐσωεκαστος et ποτ' αωριος. Ibid. c. s. 30 περ τῆς ἰατρικῆς δε personae Massignavi. Vs. 33. κου ἐγκρατης. ustathius ad Om. p. 1753. 49. Ου ἐγκρατής. Ibid. d. s. 35. ἔχον pro ἐμον Iacobsius praeterea indicavi lacunam. s. 38. αριθμητικχὶς rotius λογιστικῆς Iacobsius vulgo μαγειρικῆς. Restituenda autem rasis εἰδεναριθμητικῆς. s. 39. καὶ γραφ=ήσεται corruptum animadvertit Hirschig, cuius de tot h. i. sententiam . Com. gr. vol. p. CCCXXVI. s. 40. ἁκρ ἀντακουσον Cobetus. s. 41. δε δίαγε νυν την ημερα Cobetus. VII. 292. b. In Diphili loco s. 16. ἐπιβαλεῖ Coraes. s.
20. περιχαρὴς εἰς δε ἐπὶ, μνα γεγονεναι καὶ δωδεκα.
Pro εἰς δέ fortasse ενδε scribendum. De nauticis usuriscis Com. gr. vol. 4. 111. s. 23. πέκυψ relle Philol.
Gotting. III p. 522. Vulgo res ιζ.
Ibid. e. s. 29. ανασεσυρμενα scripsi pro νευρημνα. Ibid. d. s. 38. I scripsi pro ου. s. 41. ποσάνις Casaubonus pro ἀποτάζεις Cla Cobetus Mnem IV, 318. Continuo in Athenaei verbis μαγειρικος pro μαγειρισκος Dobraeus. Ibi d. e. In Archedici loco s. 3. υκ οισεις scripsi cum Herwerdeno hs crit p. 100 pro οἰχήσει. s. 4 sq. idem coniecit τους τ ανθρακας ρανας ἐλαίω πανταχῆ. Praefero
quod Hermannus coniecit τὸν ανθρακα ερραν ἐλαίφ πάντα καὶ ποιου φλογα De ανθραξ cla 293 c. Ibid. s. In eiusdem poetae fragmento s. 11 et 12 sortasse scribendum κοτυλη τε παραναλωμενη σέσωκέ μοι. Libri κοτυλης τε παραναλωμενης σέσωκε ιιου. Schweighaeu- serus σέσωκ ιιοι. Ut ego, etiam obraeus. VII, 293. c. In Sotadis fragmento s. 15. pro soφθη Do-brae praeeunte dedi φθή. Ibid. s. 18. scripsi cum Do-braeo εφητον δε μετα ταυτας τινά. Cod. A αυτ αστινα. ταυτας spectat ad σαὶπίας καὶ τευθίδας Non recte Porsonus μετα αυτ ἐστὶ τίς s. 19. τουτοις dixit quasi praecessisset φητους. Ibid. d. s. 24. πάντα inserui cum Casaubono nec tamen
139쪽
hoc susscit. Post τοι τι τινί versus videtur excidisse, quo accuratius quale esse debeat τλαλευρον indicatum erat. Ibid. e. Legebatur αφυαν. Ib. πλείονα, quod Schweighaeuserus πλείονας scribi volebat, corruptum est. Ibid. s. In Archestrati loco γογγρου με γα εχεις ετα- λ=ήν, φίλος, ἐν Σικυωνι, non erat cur praeeunte Dindorso probarem Schweighaeuseri coniecturam φίλη ἐν Σικυῶνι scribentis, nec lavere dicam Philemonis locum p. 2894 ἡῖ , νῆρ Σικυωνος τῆς φίλης ον τοις θεοις φέοει noσειδῶν γογγooν εἰς τον ουρανον, ubi φίλη dicitur Sicyon quoniam Neptuno
grata est, quippe a Sicyoniis sancte culto. VII, 294. b. Archedicus γογγρου κεφαλὴν καὶ τα ποωτα τειιάχια. Pro κεφαλὴν sortasse κεφάλαιον scribendum est. nisi potius τα πρωτα τεμάχια corrupta sunt. Suspicabar καὶ τα τεο in τεμάχια, i. e. την λοφιῶν. Tum o ἔχω τουτονί conicit Nauchius. Ibid. c. ουδεὶς δεδιηκόνηκεν dedi e correctione altaenarii. Vulgo δε διηκόνηκεν. Cod P δὲ διακόνηκεν. Verum
VII, 295. a Lynceus Samius αδιπια κτησασθαι τὴν ἐπι- θυιιίαν. Plane singulariter et sine exemplo haec dicta sunt.
Requiro ἰάσασθαι vel πλησασθαι τὴν ἐπιθυαίαν. Ibidem sequuntur haec καὶ γαρ τὸν Ῥέα φησὶ γεγονοτα καλόν, ω λαμβανω, του ληπολέμου τὸν ἰχθων τολον αυτω παρασχόντος, παρεσχηκεναι Rectius uerit ἀντιπαρεσχηκέναι. Ibid. d. In sine loci Antiphanis ex Philotide petiti non incommode addideris πολε ιι ουτοσί. Cla eiusdem poetae locum XIV p. 6624. Sequitur continuo Eubuli locus, euius primam partem ita re finxerim τχὶν τ εὐπροσωπον λοπάδα του θαλαττίου γλαυκου φέρουσα ευγενέστατον κα Οα. Affert enim haec Athenaeus, ut glauci caput in magno honore suisse doceat. te versu tertio D. Com. gr. IlI p. 25. Ibid. e. In Anaxandridis loco ιιυιιονος pro κυμονος ex-
140쪽
AD ATHENAE DEIPNOSOPHISTAS. 131hibui ex emendatione obraei. Eadem postea obet Oniectura fuit. Is 4 erat τονδε πάντα. ibid. l. α ρειως scripsi pro καθαρίως. In Antiphanis fragmento s. 7. Porsonus x τας ἰξυς coniecit pro ψήττας κωχος, debebat ψηττης ξυς. Sed aliud quid latet v. Com. graec vol. II p. 73. VII, 296. a. ἐπωνυιιος addidi orsonum secutus. παιδες θεου malebat obraeus. In Theolyti versibus
'Aνθηδων νυ τίς ἐστιν ἐπὶ πλευροῖο θαλασσης αντίον Eυβοίης σχεδὸν υριποιο ροάων,
nescire me lateor quid sit πλευρον θαλασσης. Fortasse ἐπὶ λευροιο θαλάσσης scribendum, quod apprime convenit Anthedoni, in ea parte uripi sitae, ubi angustiae maris iamiam aliquanto recedunt. Haud inepte compares homericum ἐπὶ πλα- τε Ἀλλης ποντω.
Ibid. b. Litatur Προιιαθίδας ἐν tu ιαυβοις, quod vide ne μελιάμβοις scribendum sit. V. naiecta lex. p. 390. Vix enim intelligas quo pacto nomina Πολυβου του Ἐριιου καὶ Euβοίας τῆς αρυμνου hemiamborum metro adaptari potuerint.
Ibid. d. τε γάμον ιετα των Τυρρηνων ἐμάχετο. Pro ιιετα requiro κατά. Mox praeeunte Emperi scripsi κατὰ δε Λιος βουλησιν ἐν τω τῆς θαλάττης βυθω φανισθῆναι pro
Ibid. e. De Alexandri Aetoli loco vide natecta lex. p. 238. s. . quamvis λιτὴ fortasse defendi potest, nescio tamen an κλυτη scribendum sit. Ibid. s. In Aeschrionis loco addidi βρωμα. V. Choliambo gr. fragm. p. 138. VII, 297 a. rat λειποθυιιουντα ibid. ἐπὶ κρην' pro υπ0 κρήνη et αποψυχόμενον pro ποηνυχοιιενον dedi Pier- sonum ad Moerin p. 170. secutus.
Ibid. b. μυλη - ἐν τῆ ἐπιγραφοιιένη Σκυλλη στορει Γλαυκον ἐρασθέντα ἐλθεῖν αυτῆς εἰς το ἄντρονἰ κογχου διορχηια φέροντ' Ἐρυθραίης απο πέτρης
mi τους αλκυονων παῖδας ἔτ' απτερυγους. Horum prior Hedyle ita scripsisse videtur 9.