장음표시 사용
161쪽
152 ANALECTA CRITICA Porsonus ἐστίν, εἰ νορι- κατακλεῖσται sic . s. 17. καὶ χιογείτων. Fort. - δὴ χιογείτων. VIII, 343. b. Euphro ἐπίσχετ' oγῆ χειρας ηοεθισμένος. Ita Nauchius pro ηοεθισμένας scripsit. Ibid scripsi ουδενα λαβοι. Vulgo ουὁεν μεταλάβοι Lenius tamen Her er-denitis crit p. 10T. καὶ τά α ουδεν ριεταλάβοι. Ibid. c. Erat ράτορσιν Mox pro οστις και Schweig
Ibid. s. Vulgo τὸ ἐπίγραμμα. VIlI, 344. a. στρέψας και αυτος καὶ δαψιλως φαγων. Alterum καὶ deletum malim. Ibid. b. Hegesander του es αυτου καὶ τον ἀγρὸν καταβεβρωκοτος εἰς ὀψοφαγίαν. Mira haec locutio est rectum esset καταναλίσκειν αγοῖν εἰς ὀψοφαγίαν Suspicari possis
καταπεπρακοτος Sed sua videtur ἀκυρολογία auctori relinquenda SSe.
Ibid. e. Μυννίσκος pro υνίσκος exo restitui cs. Keil Epigr. Anal. 10 et praeterea in Platonis loco scripsi in edit. Com. min. p. 385 οἶς, ω φίλος. - Ουε ώς φίλος. Ibid. s. In Hedyli loco secutus sum Iacobsium, vulgo Ραι- δων ε φυκει αἰνει καὶ χορδὰς ὁ ψάλταὶς. VIII, 345. a. ὀψοφάγει Κλειοι restitui cum Heraldo pro ὀψοφαγει λειω. Ibid. d. Laudatur Κλεαρχος εν τε περ θινων, quod πεοι βίων vix recte scribi vult Heckerus Philol. 4. 422. VIII, 346. a. In Machonis fragm. s. 3. παραδοθεντα scripsi pro παρατεθέντα. Sequentia ita edebantur αλας ου εχει προσένεγκ' δετιδ' εἰ δεῖταί τινος ετέρου πάλιν γευου συμμετρίαν αρμόσηωσπερ λυραν ἐπίτειν aso αν ηδυς vi.
Correxi haec Com. r. IV p. 497 partimque iam Praes ad Menandri et p. XIX. At ultimum eclogae versum, quem exhibui ut in libris est: εισαγε διὰ πασιον ικολαίδας Mυκονιος, non expedio, neque expedivit Her erilenus Observ. crit. p. 108. vel Hermannus apud me in Addendis vol. 4. 114. Dactyli quidem eum anapaesto coniunctionem facile tollere li-
162쪽
AD ATHENAE DEI PNOSOPHISTAS. 153cebit scribendo εἰσάγαγε ια πασων Λε0λάdας Μυκονίους. Sed de sensu quaeritur. Ibid. e. Verba τερ ι τερων ἀεὶ παρεμφερων fort. comico poeta ducta sunt. Ibid. e. οξου pro Moetho correxi praeeunte ultero Ilist fragm. Ol. III p. 371. Ibid. s. In phippi loco obscurum est quem dicat hi ου ημεοιον Neque placet magnopere quod tentabam ἰχθυν τιν ελω o di μέτριον, vel Oυνημεοινον. S. 6. τουτους corruptum est, . Com. gr. ol. III p. 324. s. 7. ταυτης Σίνδους, libri ταυτη ἐς bdoυς Schweigh ταυτης vel ταυτη Σινδους Broysenus αυτλὶς Σιντους De accentu nominis a do dixi ad Stephanum Byz. p. 569, 27. Tum Μυγδονιάτας dubitanter SchWeighaeu serus. s. 12. γῆσδ' scripserim pro τουσδὶ s. 20. παυ' υν φυσων obetus. Vs. 21. σβέννυ Κελτους, uri προς κλαυσης Bothius. Susscere videtur σβεννυ, Κελτους μὴ προσκαυστὶς. VIII, 347. d. Verba καθάπερ γαρ vulgo cum Eubuli loco coniuncta Athenaeo reddidi.
Ibid. b. nodoσθαι Corae pro ἀνcidoσθαι. Ibid. d. Vulgo Μυλασσα. Mox malim κουετε νεω quam ακουετε ναοι Sic certe locutus est Stratonicus, quem genere Atheniensem fuisse constat. Ibid. e. Macho. s. 4 verba ἐν τω βαλανείω fortasse sequentibus iungenda sunt. s. 5. των μειρακωκων παo τοπυρ ita correxi Curis crit. p. 40. Vulgo των μειρακίωνπαοα το πυρ. indorsus cum Porsono των μειρακίων παΩατω πυοί. s. 6. κοριψῶς et τε χρωμα καὶ το σωι et σκηκότας. Curae ἐσχηκότας Malim κομψους τε τὸ χρωμα καὶ τὸ σωι σκητοτας. Vs. 9 Lacunam indicavit Bobraeus praeter ianitoris memoriam apertum est excidisse seni. s. 12 pro υθεως idem ευφυως. Vs. 19. fort. τε τε μειρον. VIII, 349. a. s. 20. an συντονως Vs. 21. ταλλ' ἐπιτρεψας Iacobsius, vulgo ταυτ' ἐπιτρεψας, quod fortasse ser
163쪽
ANALECTA CRITICAvari potest. s. 24. εξοινος ὁ Στρατονικος ἐγένετ ευθέως. Non εἴοινος scripsisse mihi videtur Macho, sed ἐξυπνος. Ibid. b. Macho σχεθον τε του κηρυκας ἐν τω χωρίω δντας πολυ πλείους κατα λογον των δημοτων. maec mihi
non graece dicta esse videntur, ac corrigendum opinor: οντας πολυ πλείους et κατα λογον δημοτων. Ibid. Macho πυνθανομένου δε των ξένων αυτου τινος. Ita haec correxi vulgo πυνθανομένων. Ibid. c. acho τοῖς ολοις με εο oso μα, ξένε, καὶ των κολακων πολυ μαλλον ἐπὶ δειπνον τρέχω. Scripsi πολυ θαττον. De αναπαρω s. seq. videram fletum ad Aristophanis Acharn. 1020.
Ibid. Macho ευφημει μέχρι l σπείσαντες ευξώμεσθα,
φησί, τοι θεοῖς Correxi ευεωμεσε αν, iσί τοι θεοῖς. Ibi d. e. Machonis versus ita scribendus esse suspicor: Η ικοκρεοντος εἰσιου 'A οθέα γυνηὶ μετα παιδίσκης αβρας εἰς τον ποτον
ἀμυγδάλην ἐπιβασα συνέτριβεν τυχη.
Versu primo legitur vulgo εἰσιουσα ιοθέα quod recte emendavit Uesselingius ad Diodorum Sic XX, 21. Ita enim constanter a ceteris Nicocreontis Cypriorum reguli uxor appellatur, non Biothea. Versu terti legitur vulgo των Σικυωνίων, qtio qui ita intelligunt, ut amygdalam Sicyoniam Axiothea contrivisse dicatur docere debebant Sicyoniarum amygdalarum aliquam apud Graecos laudem suisse at ne nomen quidem earum attulit Athenaeus in copiosa de amygdalis disputatione II 524. - 4 d. Itaque τῶ σικυωνίφ poetam scripsisse suspicatus sum, ut Sicyoniis calceis, qui sumptuosam mulierem vel maxime decebant, induta fuisse iisque amygdalam contrivisse dicatur. Exerc. phil. II p. 17. Praeterea corrupta sunt verba συνέρριβεν τυχη. innis enim lepor perit, si casu Axiothea amygdalam contrivisse dicitur. Quare scribendum puto συνBριψεν ταχυ, quamquam possis etiam συνέτριsi mi γυνη. Pro συνέρριψεν vulgo scribitur συνέτριβεν. Ibid. s. Sequuntur eiusdem Machonis haec:
164쪽
Ita haec edidit Dindorfius indicatis lacunis, quarum nullum in codicibus vestigium est nec dubitandum quin recte superlites
versuum partes disposuerit Lacunas autem istas in hunc sere modum explendas esse suspicor:
ος αυτος αυτὸν Ου in αρίζει φαυλος ωνJ, αλλους κιθ αρίζων φαυλοτατος ων δείκνυταιJ. In quibus illud certe dubitari non potest, qui κιθαρί ι et κιθαomo recte restituerim. Nimirum αὐτὸς κιθαροιναυτὸν dixit Macho ad imitationem proverbialis dictionis αυτὸς αυτὸν αυλει de iis iaci solitae, qui se ipsi quales essent ostenderent. Testis est Diogenianus Prov. III, 16. αὐτὸς αυτὸν αυλεῖ ἐπὶ τουν ἐαυτους δεικνυοντων τοῖς πράγμασιν ὁποῖοί εἰσιν. Eodem fortasse pertinet quod apud Apollonium Synt. p. 30 legitur αὐλων τουτον. Exercit philol. II p. 17. Cf. ad Theocritum p. 466. VIII 350. d. Καπίτων ὁ ἐποποιὸς ἐν τεταρτιν των πρὸς
Φιλοπαππον υπομνημάτων Capitonem hunc patria Alexandrinum fuisse Athenaei constat testimonio X p. 425 b. οἰνοχο-ουσαν τινες ἱστορουσι τὴν Ἀρμονίαν, eo Καπίτων ἱστορεῖ ὁ ἐποποιος Ἀλεξανδρευς δε γενος, ἐν δευτερω 'Ερωτικων. Is quo tempore vixerit non decernit ossius His l. gr. p. 339. Videtur tamen res ad liquidum perduci posse, siquidem Philopappus, cui Hypomnemata sua dedicavit Capito, vix alius esse potest quam ille Epiphanis filius, rex literarum et literalorum hominum studiosissimus, cuius notum est, quod ad hunc usque diem servatur, monumentum Athenis positum. idem Plutarchus suum de adulatore et amico dignoscendo libellum inscripsit. De eo vide Wyttenbach ad Plut Mor. p. 48 . et Boeckhium Inser vol. I p. 433. Exercit philol. II p. 50. Ibid. e. θεατο scripsi praeeunte Nauchio revocandum θεάτρου, quod de spectatoribus non raro dicitur.
VIII, 351. d. In versu incerti auctoris αδοι τις mi λα- στος Κείη τέχνη, pro αδοι cum Corae posui αρδοι.
165쪽
156 ANALECTA CRITICA Ibid. s. νέστροεν εἰς το 'Aσληπιειον τροπαιον. Ita scripsi pro ἀνεθηκεν. s. p. 350 h. ἀναστησας δε ποτε καὶ
VIII 352. c. Verba εἰς ασαπίαν et την πολιν μνηστηρων nescio quo errore inclusi. Casaubonus locum ita scribi voluit: χρωιιατι μονον, εἰς σωτίαν δὲ Ου δὲ διαλλαττειν ἐκείνων ἡγουuενος αυτους ' ὁμοιότητι εἰς κατατερειαν ἡδονης τὴν πολιν μνηστηρων εἰκάζειν βιω. Alia tentavit Bobraeus, quem
VIII, 354. d. Alexis καν μὴ παραθωσι θερμα. Vulgo ἐαν, indorsus v. Continuo erat υκ ἀχαρίστως quod α χαριτως scribendum erat. Frequens hoc vitium est passimque a nobis sublatum, velut X p. 440 e. ubi vide. Pro εquod statim sequitur Iortasse λέγουσι corrigendum est. Hoc quoque vitium passim sustuli, natumque est e compendio λε.
VIII 355. e. καὶ μάλιστα ἡ ἐξ ἀνθρακων. si latius erat die ἀπ ἀνθρακων ut p. 3564.
VIII, 356. e. Alexidis locus, Diphili medici orationi interpositus, ab Athenaeo additus est. Nunquam Diphilus comicorum aliorumve poetarum testimoniis usus reperitur. VIII, 357. s. διαφερε adiciendum esse vidit Schweig
VIII, 358. a. ι ε τοποι της θαλασσης, που ποταμοὶ καὶ λιμναι ἐμβάλλουσιν, ἔτι δὲ τεναγη μεγάλα - εἰσίν. Ita scribendum videtur, ac τεναγη pro πελάγη iam Casaubonus posuit pro ἐμβαλλουσιν vulgo est συμβάλλουσιν. In sequentibus it. b. ἐνταυθα με παντες οι ἰχθυς εἰσιν γροτεροι καὶ μαλλον πίονες παρχουσι nescio an rectius scribatur ἀδροτεροι. Tum malim ἐν δε τοῖς αἰγιαλοις τοῖς ἐκκειμένοις προς τα πελάγη Vulgo κειμεν0ις. ibid. d. De Antiphanis loco vide Addenda ad Com. gr. vol. p. 77. In sequentibus ενος seclusi Lehrsium de Aristarcho p. 352 sequutus . . Ibi d. e. In Antiphanis fragmento quod editur συ δ' ἀγορασεις istis λαβών, Πιστ Ἀργυριον, debetur Porsono vulgo πιστε. Nec male conicias λαβων Ἀστ αργυριον, ut haec coqui verba sint. s. 4. Φιλουαενον pro φιλουμενον dedit Bobraeus. Is 8. erat ηρεσεν Schweigh ἡρεσαν.
166쪽
Ibid. s. πως ών, αν Dobraeus πως ουν αν Schweigh. et Dindorsus πως ους αν Cobetus. πῶς ιός cod. A. Vs. 15.ας φησιν Cobetus. In Ephippi loco erat doαμών εἰς τὴν αγο- ραν καταγορασαι, pro quo dedi κατ' αγορασαι.
VIIl. 359 a. Ephippus φρα δέσποτα Cobetus libri φοριυὁέ ποτε , V φραζε δή ποτε Dindorsus coni. φραζε δ' o τί ποτε. s. s. ἐσέλθη scripsi pro ἐπέλθη. Aliter obetus Mnemos. IV 314. s. Diphilum mp. I, 24.
Ibid. b. In Mnesimachi loco legebatur so δαιμονιε. A. πως ἰσυντεμνε. . com graec fragm. III p. 9. - s. 6. ἰχθυδι'
pro ἰχθυδιον dedi cum Da esto Misceli. p. 14. Actum egit Cobetus Mnem I p. 112. Ibid. e. - 360 a Phoenicis Colophonii carmen, cuius initium ita edebatur: ἐσθλοί, κορων χειρα προσδοτε κριθέων τη παιδι απολλωνος et λέκος πυρων. 0uid sit χειρ κριθέων non intelligitur Scripsi χιδρα, quod aptissimum h. l. Eundem errorem Anacreonti eximendum esse suspicatus sum, ubi nunc editur χειρα τ' ἐν ηγάνω βαλεῖν Athen. p. 229 b. s. 3. α αρτον ῆ ,αιθον et οτι τι χρη-
ι. Scripsi τὶτ i. e. ητοι αρτον η ηααιθον, is praeseras et αρτον αὶ τ ηααιθον cli Il.4 42 et ἀλκῆς ητε φοβοιο. Pro corrupto ,αιθον ex B enotatur τιuαιθον. Dobraeus ῆ αρτον τι ημίαιθον. s. 6. φιλεῖ γαρ αυτηπαγχυ ταυτα δαίνυσθαι. Fortasse recte πάντα pro ταυτα scripsi. Post s. 8 dele lacunae indicium et s. qu scribe φέρει συκα, ut recte vulgo egitur solus B habere videtur φεροι. s. 10. θεοί, γένοιτο πάντ' uεαπτος τὶ κουρη. Vellem cod. praeberet αεμπτα et κουρη. s. 11. malim κωυνOuαστον. s. 12. erat εἰς χειρας et 13. εἰς τα γουνα. Vs. 14. θαλος τρέφειν γυναικα τοι κασιγνητοις. ergkius, Phoenicem hoc carmen Rhodiis scripsisse ratus, τοισιν θνη - τοις et τοισιν γν ησιν poetam scripsisse suspicatur. Nihil causae video, cur poeta hanc cantiunculam noti popularibus suis composuisse existimetur docet hoc vel ipsum illud σιω- σιγνητοις quod Iones pro συγγενεις vel ανεψιοί dixisse, ex
ipso Homero Il. 15 545 intelligitur:
167쪽
πασι ιιάλα, πρωτον δ' Ἱκεταονίδην ἐνενιπεν
Ad quae schol. B haec annotavit συγγενεσιπι ετ γαρ 'υν Jπαo' Ιωσι τοῖς συγγενεῖς κασιγνχιτους φασὶ καλεῖσθαι. Item schol. mi τι κασίγνητοι κοινοτερον οἱ συγγενεῖς σημειουνται γαρ τινες τι add. -ες τους ἀνεψιους κασιγνγήτους ἐκάλουν. Similiter schol. A ad Il. 16 674. ενθα λταοχυσουσι κασιγνητοί τε εται τε l, άπλο&ως νυν πάντες οἱ συγγενεῖς ubi pro πλολως fortasse ἡ διπλῆ ἰακως
scribendum est. s. 15. ἐγω δ' οκοι ποδες φεοουσιν ὀφθαλ- μους. κοι indorsus dedit pro κου. Ineptum autem est ὀφθαλειους, pro quo scripsi ἰφθίμους, i. e. potentes et opulentos, quos cantu se remunerari dicit pro μουσαισι malim μουσησι. s. 17. πλευνα των αἰτεω. Sic scripsi Din- dorsi vestigiis insistens, qui πλείον' ων αἰτεω, libri sere πλείονα των γ co. Sed videtur aliud latere.
VIII 360. a. x eadem cantilena δὸς υνα δός τι καὶ συποτνα us νυιιφη. Ita haec scripsi quae in ΑΒ sic seruntur ὁος ωναξ do καὶ συ πολλά ito νυμφη. ποτνα pro πολλα Ilgenio debetur. Dindorsius cum Casaubono et Porsono dedit
Vs. 4. Libri τοιαυτ' ἰδιος, τοιαυτα εἰδως, τοιουτ' idως, Dindorsius cum Schweigh εἰδως τοιαυτα. Scripsi τοσαυτ'αείδω, quod praetuli pristinae meae coniecturae τοιουτον εἰδως Choliami, poes p. 140. ibid. b. In chelidonismo s. 2. ωρας indorsus cum uer- manno. s. 6. παλάθαν συ προκυκλει Hermannus, vulgo παλάθαν ου προκυκλεῖς Non displiceret παλάθαν προκυλισον vel προκυκλησον. t sortasse scripsit auctor carminis numeris ionicis a minori παλάθαν ου προκυλίσεις vel προκυλίεις - τυρων τε κάνυστρον per interrogationem. s. 8. τυριον τε κάνυστρον ex libris restituit Bergkius pro τυρουτε κάνιστρον. Idem s. 10. probabiliter και πυρνανίδων, Her- mannus καὶ πυρα χελιδων, Α πυρωνα χελιδών. s. 11. καὶ λεκιθίταν Hermannus καὶ τὸν λεγιιθίταν Malim καρτον
λεκιθίταν, vel καὶ δὴ λεκιθίταν, quod voluit Ahrens. s. 12.
168쪽
AD ATHENAE DEIPNOSOPHISΤA8. 159 Non credibile est, poetam versu trochaico usum esse Verba ου απωθειται αποθελπι P corrupta videntur. Tum sequebatur ποτερα πάλιν απίωμες ἐῖ λαβωιιεθα vel ποτερα κενοὶ πίωιιες ibid. d. ergkius μικρα γα ἐστι. b. νιν scripsi pro ιιιν.
Versu sq. indorsius ἐὰν φέρης δέ τι μέγα γή τι καὶ τέροις, m. καὶ B, Berghius Οινυε φέoης τι, i μέγα η τι τέ- ροιο. Non liquet, interim conieci ἄν δὴ φέρης τι μέγα τι δὴ καυτος καυτηὶ φέροις. Ibid. ἀπὸ τῆς καλαὶ Ῥοδου. Scripsi fortasse sine iusta causa περί Continuo οξίας pro 'Mγίας cum ossi dedi.
Ibid. e. καὶ δαιτος εγκοατεῖς οντες. Pro δαιτος scripsi sententia postulante ιιιένος. Al TOT et AlmENO facile confunduntur. Minus probabiliter obraeus θαλάσσης. Mox εως oe posui pro εως. Statim debebam ἰχθυς Tum legebatur καὶ τα πρὸς τὸν πολειιον ραθυμοτέρως εἶχον, in quibus pro εἶχον scripsi διειπον, nisi τα delere malis. VIII, 361. d. In Creophyli loco restitui ionicas formas απορίη pro insoια, ε θεου ρωτευν κου pro εἰς θεουηρωτων που θέωνται pro θωνται, αυτοισι εχρχὶσε pro αυτοῖς χρησεν, oti τυ pro πολιν η υπηχησηται pro υφηγησηται, λέγεται ιον κου νυν pro λέγεται Ουν οπου νυν, ἐστι et pro εστιν, γριστοποιέεσθαι pro αριστοποιεισθαι, ανθρακικὶ ἐσπεσέεν ἐς pro ανθραπια εἰσπεσεῖν εἰς ἐν τ=j τυχε pro ἐν et ετυχεν, ἐων pro ιυν, ρεος pro ορους τ dy κα- λεεται pro ο δὴ καλελαι, κου pro που 'Aθηναίης pro 'Aθηνας, εικοσι pro εικοσιν, γορῆ ec pro αγορα. Praeterea scribendum ἐνθαπια pro ἐνταυθα, ἐξ ri pro δείξη, ψὸς et ιρον pro ερος et ἱερολ. ἐπὶ πουλυ pro ἐπὶ πολυ, ταπεοὶ Κορησσον pro τα ἐπὶ Κορησσ0ν, quod nomen rectius scribitur Κορησσόν. Ibid. e. ἔτι τε Dindorsus ἔτι δέ. VIII, 362. b. κενωτερον λεβηρίδος arat κενοτερον. Ibid Ἐπίχαρμος ἐν τοῖς Θεαροῖς μέμνηται του βαλλι- σμου . . . ἐν υν τω δρααατι οἱ θεωροὶ καθορωντες τα ἐν Πυθοι ἀναθηματα καὶ περὶ εκαστου λέγοντές φασι καὶ ταδε κιθάρα, τριποδες, αριιατα, τραπεζαι χαλκέαι,
χειρονιβα, λοιβάσια,J λέβητες χαλκεοι,
169쪽
Ex his conicere licebit sabulae huius scenam ita fuisse adornatam, ut interior pars templi Delphici repraesentaretur, circumpositis donariis, quae studiose contemplantes theori singulis aliquid verniliter dictum inserebant. Priora verba usque ad λοιβάσια adieci ex libro IX p. 408 d. In his pro κι λώδεα, cum cetera omnia plurali numero esserantur, fortasse κιθα- otia scribendum. Currus in donariis memoratur etiam apud Suidam v. Παρία λίθος. Verucula tertio versu commemorata dicere videtur ea, quae Rhodopis consecraverat de qua re vide quae dixi Comic graec. II p. 181. Sequentium, quae atri interlocutori assignavi, haec sere esse debet sententia utinam hominibus alieno aere obstrictis et strenue nepotantibus tantae opes suppetant υπώδελος, de qua voce mira commenti sunt critici, idem est quod πρόβολος dixit Pherecrates Com graec. II p. 277. Ea enim unice vera huius adiectivi scriptura est, non autem ποβολος, quod in longe aliam sententiam dicitur. Videtur autem Epicharmus hanc vocem, quae proprie de rebus oppigneratis dicitur, ad homines aere alieno obstrictos transtulisse. Reliqua ita scribenda esse suspicabar καὶ βαλλιαωντεσσι τοσσον χρχὶμ ἔοι. Sed λωτε unde irrepserit difficile dictu est. De χρῆμα pro χρήματα dicto v. Koenium ad Gregorium Cor. p. 183 et Iacobsium Lecti. Stob. p. 42. Denique βαλλια ιν pro βαλλοι dicere potuit picharmus notissimo usu, de quo dixit Lobeckius Path. p. 481. Exercit philol. I p. 28. cor fortasse λωστε scribendum et sequentibus Athenaei verbis iungendum est hoc modo καὶ
Σωφρων ὁ ω λωστε ἐν τῆ ἐπιγραφομενη Nυμφοπόνω νγὶσι. CD. p. 3624. Ium vide ne fuerit τοσσον χρήματος ιη. Ibid. c. De Alexidis loco v. Com. gr. III p. 428. Ibid. e. συναγωγαί pro εἰσαγωγαί scripsi praeeunte Ca
VIlI, 363. c. phippus επειτα V vel τ' εἰσιο- Vulgo
επειτα, os 4 corruptum est πολέμιος, pro quo p. 5714. est πολέμιον. Tum erat αλλὰ τοισι στρουθὼς χαυνουσομοίως, in quibus χανουσ' edidi.
170쪽
ΑD ATHENAE DEIPSO8ΟΡΠΙ8ΤAS. 161 Ibid. In Epicharmi loco oκα dedi pro Oκκα. VIII, 364. b. πεπαρωδηται scripsi, vulgo παρωδηται, et in Pherecratis fragmento dedi θυρα pro θυρας et s. 6. αὐ- τον e codd. scripsi σαυτὸν prius item Cobetus. s. 5. malim ἐν οινοις pro h Οἰνοις. Ibid. d. Menander. s. 1. ροια pro ἄπαντα dedi ex IV146 d. s. 5. erat μενδαῖον θάσιον ἐγχέλεις ante Porsonum corr. θάσιον pro θασον). s. 6. a γίγνεται apodosin ordiri vidit Cobetus. s. 9. ἀντανελειν pro αν ἔλει -Dobraeus est. Demosth. Cor. p. 304, 18 Actum egit Cobetus Mnem I p.
0bserv. crit p. 89 obest co a B. Ibid. s. νυνί τέ μοι. Fort. νυνί γε τοι Postrema φιλω- γραυν personaei continuabantur. In Crobyli qui sequitur loco ante Aάχης apud poetam praecessisse videntur verba προ σε βουλομαι. s. 4. secutus sum obraeum, ἀκρατους corrigentem, libri εκ Casaubonus εκαστον. VlII, 365. a. Pherecrates Vulgo συσκευασάμενος, υτ σπυριδιον, quod correxi. s. 2. στρος 'SZφελίαν scripsi
Ibid. e. In Empedoclis loco ἀμνος pro θάμνος scripsi cum
IX, 366. c. Antiphanes νὴ Ar οἰκίας τροπον ποσειδος. Correxit fortasse recte obetus Mnem. IV p. 112. Ibid. d. ristophanes forsan scripserat Λημνος κυάμους τρέφουσα τακερους χαπαλους pro καὶ καλους. Ibid. In Nicandri loco ante Casaubonum erat καρδαμον ἄρρινον τε.IX, 367. a. In Aristophanis versu legebatur καὶ βλέπε σίναπι et Xenarchi locus ita edebatur τουτι το κακὸν ου - ετι κακον τὸ θυγάτριον μου σεσινάπικε διὰ τῆς ξένης. Correxi ut potui. Ibid. c. De Platonis loco v. quae dixi in Com. fragm. edit. min. p. 364. Vs 3 sori αυταὶ μονα κρεῖττον πολυ χρῆμεἰς ἡδονην ac κρειττον etiam uerne en 0bserv. p. 30 tumet καταλαβεῖν ritetschius, καταλαβεῖν B, mi ταλλαβεῖν A. Ali-