장음표시 사용
131쪽
si parum an non concupisset, si non omnia Sua amaSSet, si rerum pondera minutissimis sententiis non fregisset, consensu potius eruditorum quam puerorum amore comprobare,ur. Verum sic quoque jam robustis et severiore 131 genere salis firmatis legendus vel ideo, quod exercere potest utcumque judicium. ulta enim, ut dixi, probanda in eo, multa etiam admiranda sunt, eligere modo curae sit, quod utinam ipse fecisset digna enim fuit illa natura, quae meliora vellet, quae, quod voluit, essecit.
Sua amasset. Cf. plumbas, 3, 12 utros peccare vallatus pulsm, quibua omnia sua placent . . et M Ovidius. . . nimium amator inoeni sui. Ponaera Diderot, Esaai surtes regnes e lauae et e Neron, a te force de consta
132쪽
1 Ex his celerisque lectione dignis auctoribus et verborum sumenda copia est et varietas figurarum et componendi ratio, tum ad exemplum virtutum omnium mens dirigenda. eque enim dubitari potest, quin artis pars magna contineaturiis in ad Do me. am ut invenire primum sui estque praecipuum, sic ea, quae bene inventa sunt, utile sequi . Atque omnis vitae ratio sic constat, ut quae probamus in aliis, fa- cere ipsi velimus. Sic litterarum ductus, ut scribendrinatuSus pueri sequuntur, Sic musici Vocem docentium, pictores opera priorum, rustici probatam experimento culturam in
exemplum intuentur omnis denique disciplinae initia ad propositum sibi praescriptum formari videmus. Et hercule
reliquarum rerum functamentum apientia.
nant a trection e venis. Pour in cf. plus bas 11 in eoeemplum asumere, et 2 in eoeemplum intueri. Dubitari quin conStruction ciceronienne: ailleurs cheg Quint. et plus χἀguemment,
Pinfiniti passis. Cf. 1, 81 stla
2. Litterarum auctus. Surcos procδdsis de calligraphie, V. I, 1, 2b et Auiv. notam. Cum ... jam auctu sequi coeperit, non inutile erit eas a bellae quam optime insculpi, ut per illos velut sulcos au-catur stilua.
Usus habitude, a pratique Ainsi Cicoron, Acaa. II, 1 Inoenii maonitua nonaesideravit inclocitem usus uisciplinam. COLUM XI, 1 sinperimentis erit futurus Rustici. Cf. Multis prius inspicienclus
substanti est praescriptum pil est doutoux quo Cicgro entemploysi uinsi deux participes passsis Pun siterminant Pau- tr en quali ι d'adjectis V K. II, 168 et suiv. Initia. f. plus bas 3 9 hanc moram
133쪽
- 97 necesse est aut similes aut dissimiles bonis simus. Similem ram natura praestat, frequenter imitatio Sed hoc ipsum. quod tanto faciliorem bbis rationem rerum omnium facit, quam fuit iis, qui nihil quod sequerentur habuerunt, nisi caute et cum judicio adprehenditur, nocet. Ante omnia igitur imitatio per se ipsa non sufficit, vel quia pigri est ingenii contentum esse iis, quae sint ab aliis inventa. Quid enim futurum erat temporibus illis, quae sine exemplo fuerunt, si homines nihil, nisi quod jam cognovissent, faciendum sibi aut cogitandum putassent 2 empe nihil fuisset invenium. Cur igitur necis est reperiri aliquid a nobis quod ante non fuerit ' An illi rudes sola mentis natura ducti sunt
guste. 3. Similem raro natura.
aaia, II, T. Edit. Janet T. I, p. 211 et suis. Hoc ipsum se imitatio. Tanto an correlatis commoplus baa 28, tanto ἰura eStexclamatis et quivaut si se
4. Ante omnia formulo frequent quan ii 'agit d'introduire une discussionisii iij
P. - Nempe. Un commenta QUINT. LIB. X.
a fortiori ost particulis si cocus si se rencontro risi chogCiceron. V. Tusc. V, 32 An Scuthen Anacharsis potuit
134쪽
- 98 in hoc, ut iam multa generarent nos ad quaerendum non eo ipso concitemur, quod certe Scimus invenisse eos, qui quae gierunt ' Et cum illi, qui nullum cujusquam rei habuerunt magistrum, plurima in posteros tradiderint nobis usus ali rum rerum ad eruendas alias non proderit, sed nihil habebimus nisi beneficii alieni ' Quemadmodum quidam pictores in id solum student, ut describere tabulas mensuris ac lineis sciant, turpe etiam illud est, contentum esse id consequi quod imiteris .mam rursus quid erat futurum, si nemo plus
pro nihilo pecuniam aucere, nostrαtes philosophi facere non potuerunt DCf. plus has, 3, 29. Certe os diffsirentis certo et ne signino a comme ce
subordinationis la perissi docetui qui parte, e qui fait quefouvent on doli is traduire para molns, Out a molns: sapientis ea proprium nihil ita inspectare, quasi certo futurum CIC. UsC. V, 28, 81). Cert scio TER. Anar. 503 Du moins, e uis Sur striti. 29 certo acto je ais α'une certituae absolve. V.
K. ΙΙ, 601, 6 144. 6. Cujusquam employsi ici
qui quo imitentur; et dumoment qu'il copient, iis ne sebomon disi plus si gardor: quo ait benefleti alieni Italant uno oeuvre propre, d'imitation sorvilsi, ii est rat, et qui exclut te progrsis; mais iis fontquelque choAe. Illas faut dono pas apporter la comparataon ce qua precodo, mala si coequisuit. In i atuclers, par analogiΘaVec niti, tendere. Cf. XII, 6, 6 in quam rem tuaenaum
135쪽
effecisset eo quem sequebatur Nihil in poetis supra Livium Andronicum, nihil in historiis supra pontificum annales ha-
heremus, ratibus adhuc navigaremus : non esset pictura, nisi quae lineas modo extremas umbrae, quam corpora in Sole fecissent, circumscriberet. Ac Si omnia percenseas, nulla esι
ars, qualis inventa est, nec intra initium stetit nisi sorte nostra potissimum tempora damnamus hujus infelicitatis, ut nunc demum nihil crescat nihil autem crescit sola imitatione. Quod si prioribus adicere fas non est, quo modo sperare possumus illum oratorem persectum ' Cum in his, quos maximo adhuc novimus, nemo sit inventus, in quo nihil
In poetis. . . in historiis. V.
plus haut 1, 28 et la note 75st Ia note. Livius Anaronicus, de Tarente, donna aux eu Romain de Pan 240, apres la premiere guerre punique, ne comedie et une tragedis imiteos de Grsos traduisit Odysssio en Ver Saturniens, et ut ensOmme te plus ancien poete dela Latinito. no I lisait plus guere du tompa de Ciceron: Nam et Odyssea Latina est sic tamquam sus aliquoa Daeaal et Livianae fabulae non satis tonae quae ite rum lessantur Brut 18, Pli.
mant). . . repertam . . . umbra
hominis lineis circumducta. 8. Infelicitatis. s. 1, si lanote Pline, N. H. praef. 23, aditos simo Infelicio inoenium our sterile. Sur laconstructio avecte gsinit. Cf. QUINΤ ΙΙ, b, 24 neque ... NOStaraitatis natura amna--t... Κ ΙΙ,388 P. Demum. Cf. 1, 44 et Ianote. 9. Prioribus aicere Lire dans Pascat op De Pautorites mallere e philosophie lamem pens6e 6Veloppe avecuno originalite profonde. Oratorem perffctum. f. plus bas, 28 ot a proface de Quint. Q oratorem autem instituimus illum perfectum. Ideo inpruntsi si Ciceron Orat. 2, P, t suiV. Nemo sit inventus. Ib. Ἀἰ-δυα quo nihil possit saepraeε tantius, quo in semetuitate aicena non saepe atque hau scio an nunquam. in aliqua autem parte elu-cρα aliquando idem apua
136쪽
aut desideretur aut reprehendatur. Sed etiam qui summa 1 non adpetent, contendere potius quam sequi debent. Nam qui hoc agit, ut prior sit, larsitan etiamsi non transierit, aequabit Eum vero nem potest aequare, cujus vestigiis sibi utique insistendum putat necesse est enim semper sit posterior qui sequitur. Adde quod plerumque facilius est plus sacere quam idem tantam enim difficultatem habet similitudo ut ne ipsa quidem natura in hoc ita evaluerit, ut non res quae simillimae quaeque pares maxime videantur, utique discrimine aliquo discernantur. Adde quod quidquid alteri simile est, necesse est minus sit eo, quod imitatur, utri umbra corpore et imago lacte et actus histrionum veris adsectibus. Quod in rationibus quoque evenit. Namque iis, quae in exemplum adsumimus, subest natura et vera vis, contra omnis imitati lacta est et ad alienum propositum 1 accommodatur. Quo sit ut minus sanguinis ac virium declamationes habeant quam rationes, quod in illis vera, in his adsimilata materia est. Adde quod ea quae in oratore maxima sunt, imitabilia non sunt, ingenium, inventio, vis,saeilitas et quidquid arte non traditur. Ideoque plerique,aἰios ensius, apud alios
aveo tu negation nulἰ modo. SEN. p. 8b oubernatori prin altum est utique navem inportum peraucsre. Discrimine. . . alacernantur
monstratis soni ci employes rebours lorequ'on OppOSedeu ob et par hic et ιle, ilpeut arrive quo hic designe, non elui qui est lo plus rapproch grammaticalement. muis colui qui Post decla pen-ssio. Cf. . ΙΙ, 451, 5.
137쪽
cum Verba quaedam ex orationibus excerpserunt aut aliquos compositionis certos pedes, mire a se quae legerunt effingi 13 arbitrantur, et cum verba intercidant invalescantque temporibus, ut quorum certissima sit regula in consuetudine, eaque non sua natura sint bona aut mala nam per se sonitantum sunt), sed prout opportune proprieque aut secus collocata sunt, et compositio cum rebus accommodata est, tum ipsa varietate gratissima. Quapropter exactissimo judicio circa hanc partem studio 14rum examinanda sunt omnia Primum, quos imitemur
nam sunt plurimi, qui similitudinem pessimi cuiusque et corruptissimi concupierint tum in ipsis, quos elegerimus, quid sit, ad quod nos efficiendum comparemus. Nam in ma 15gnis quoque auctoribus incidunt aliqua vitiosa et a doctis inter ipsos etiam mutuo reprehensa atque utinam tam bona imitantes dicerent melius quam mala prius dicunt. Nec
Multa renascentur, quas amceciaers, cactentque, quas nunc sunt in honore Oca
Inter ipsos p. st non pascinter se qui 'emptoto surtout
apros te nominatis ot accusatis CL 1 14 haec inter sistem faciunt, et plus bas, M.
138쪽
- 102 vero saltem iis, quibus ad evitanda vitia iudicii satis fuit,
sufficiat imaginem virtutis effingere et solam, ut ita dixerim, cutem vel potius illas picuri figuras, quas e summis corporibus dicit emuere. Hoc autem his accidit, qui non introspectis penitus virtutibus ad primum se velut aspectum orationis aptarunt: et cum iis elicissime cessit imitatio,16 verbis atque numeris sunt non multum disserentes, vim dicendi atque inventionis non adsequuntur, Sed plerumque declinant in pejus et proxima virtutibus vitia comprehendunt fiuntque pro grandibus tumidi, pressis exiles, sortibus temerarii, laetis corrupti, compositis exultantes, simplicibus 1 neglegentes. Ideoque qui horride atque incomposite quidli- Epicuri sturas. os la
LUCRECE, IV, 46 Dicorioitur rerum moles tenuesque
ouras Mittieris rebus sum m ae Omore rerum, Maequasi membranae e cortem nominitanda'st, Quod speciem ac formα simitem oerit ejus masso, Cujuacum-qus cluetie corpore fusa α-
stari Ciceron appelle os εtδωλα spectra, 'apros Epicurion Catius v. plus haut 1, 124ὶ.16. Numeris est ici idontiquo si co ositio qui est au 13, uno mi Aous la formodo compositionis Oeasa Proaeima virtutibus vitia. CL ΙΙΙ, 3, 6 κακιζηλo vocatur quiaqui est ultra virtutem Quotiens inoenium judicio caret et specie boni falἶitur: omnium in eloquentia vitiorumpe3simum. Dans te doux passage ito au AouVeni dvorace, A. P. 25 et suiu : ecipimur pecie recti Brevis esse laboro, Obscurus o sectantem levi nervi Deflciunt animi ques professus orandia tu ost Serpit humi tutus ni mium timidusque procellae. Horace se place a potni doVue absolu, Quirit a celui dorimitation. Pro oranstibus. De sime XII, 10, 80 orandia non tu-
Fortibus temerarii. I, 2, 4 temerarius pro forti et III, 7, 25 Oro temerario for
ton do qualitsi de force, X-primee par te mot vis, Pautrodes audaces inconsidereo qui aboulissent aux metaphorea dures, bigarreS. Laetis. Surrae sens do emotis de pressus cf. 1, 46 et
vitiosae, quae in hoc ipsum se tetintur, ut oeultent atqus lasciviant, quales illae Maecenatis Sole et aurora rubent plurima De lli expres- Sion coercere, 'appliquant ala repressio de ce demut 4,
139쪽
het illud frigidum et anane extulerunt, antiquis, Se iures credunt; qui carent cultu atque sententiis, Attici silicet; qui praecisis conclusionibus obscuri Sallustium atque Thucydidem superant triste ac jejuni Pollionem aemulatitur otiosi et supini, si quid modo longius circumduxerunt, jurant ita Ciceronem locuturum fuisse Noveram quOSdam, stylo te connu, dioid vide
certain anciens. V. TAC. Diat.
Orat. 18 sunt enim hor- Hai et incompositi e ruaeset informes et quos utinam nulla arte imitatus esset Calvus vester, aut Caelius aut ipse Cicero. Cf. b. 20 tristem et i emam antiqui
BOrum, et hians compositio et inconditi sensus rectolent
antiquitatem. Quint fiat dono allusion ici si uno querelle solivent agite de son temps, doliodsi,sime disper prendposition commis adversatro exaggr si injuste do ouis Pantiquitsi, en aiso de domuis quid d6parent quelqum
tulerunt. De sim C ceron Orat. 44, 150 graves sententias inconclitis verbias erre. Sententiis flos pensees bril lantes et ingsinieuses, celles doni per dit: sit in a a ratu oratoris et aurum et
osmmae, ut umere in manus et aspicere liceat.
Attici allusion a la violiis querollo des aux altiques.
11 si Brut 82, 28 et suiV. Orat. 9, 28. - Scilicet est
ironique. Praecisis conclusionibus. Cf. L BRUYME, es Ouυr.
cιusio V. 1, 106 et tu noto. Sallustium. Cf. 1, 32, 102 et les notes Do mome 1V, 2, 45 quar vitana sat etiam
illa allustiana. . . brevitas. . . et abruptum sermoni stentis. Our Thucydide. f. 1, 3. Pollionem. Cf. 1, 113, et les notes . e contraire de tristes et Guni est hilares et co-siosi. our inutes montithoses of VIII, 3. 6 Proinaequaeuam hebe3, Oraiaa, jejuna, tristis, norata, vilia Oratio est. Quae vitia facil-ἰime flent manifesta contra
Ciceronem Aper, Diat. 22 et suiu a ait si a sol si lata caricatur du style do Cic6
140쪽
- 104 18 qui se pulchre expressisse genus illud caelestis huius in di
cendo viri sibi viderentur, si in clausula posuissent e a s eu i di a Lur. Ergo primum est, ut quod imitaturus est quieque intellegat et, quare bonum sit, Sciat. 19 um in suscipiendo onere consulat Suas Vires. Nam quaedam sunt imitabilia, quibus aut infirmitas naturae non Aus-ficiat aut diversitas repugnet. e cui tenue ingenium erit, sola velit sortia et abrupta, cui sorte quidem, sed indomitum, amore subtilitatis et vim suam perdat et elegantiam quam cupit non persequatur nihil est enim tam indecens, quam 20 cum mollia dure fiunt. Atque ego illi praeceptori, quem institueram in libro secundo credidi non ea sola docenda esse, ad quae quemque discipulorum natura compositum videret sage est uis dans te simo
viaerentur Cet accusatis avecte passis personne de victeri est inut-k-sait inusitsi Sibi videri est pris ici comme putarent. - , contraire victeri impersonne se construit forthien avoces proposition inlinitive: Non mihi victetur ad
beate vivenaum satis posse virtutem. CIC Tusc. , 5, 12. Caelestia... viri. f. 1, 86. D msim alvinus. Mae viaeatur cf. illua terti quoque sensu in omnibus orationibus pro sententia positum esse victeatur. AC.Dιαι. 23. Cf. QUINT. IX, 4. 73 esse viaeatur, jam nimia
Tenue, etc. Les distinctions de Quint reposent fur colles de trois genre de style. Cf. 1, 44 et la note Tenue noenium est uno prsidispositiona genre simple, forte et in-αοmitum au snro sublime enlin, testantiam appello logonro neuri. Ourrae rapi' chement de subtilitas et elestantia f. 1, 8 Lusiag. . . subtilis atque sisyans. Mollia aure. Le premior