M. Fabi Quintiliani Institutionis oratoriae liber decimus

발행: 1885년

분량: 213페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

61쪽

-25 egerit: quis erit modus, si et illos ei qui postea fuerunt ei Graecos omnes et philosophos 2 fuit igitur brevitas illa tutis msima, quae est apud Livium in epistula ad filium scripta: legendos Demosthenem atque Ciceronem, tum ita, ut quisque esset Demosthoni et Ciceroni simillimus. Non os dissimulanda nostri Mquoque judicii summa Paucos enim vel potius vix ullum ex his , qui vetustatem pertulerunt , existimo posse reperiri, qui judicium adhibentibus adlaturus sit utilitatis aliquid, cum se Cicero ab illis quoque vetustissimis auctoribus , ingeniosis quidem, sed arte caren-

Brutus ut compossi, e qui justifisrait lida rigueu la codirection tutibuscum vivebat. Carmoriensius est bien our Ciceron aetatis suas. Seulemon il est mort quatre ansavant la composition duraru

quoi, aprsis Pindicatio genὐ- rato dotaliter los euis philo Sophe et ne pas citer aussides historiens et os positos olfaut suppleor te Vertim perse

quar.

39. Fuerit. Quoique p. Halm et Bon. ardent fuit, quo donnent a lupari dea

tionnelle, Κ. 12 et suiV. Asia Livium. V. VIII, 2,

18, ne uire mention de Titu-Live, donnant de con

vius praecipit ut quisque erit Ciceroni simillimus. Tits-Live avait compos au8Sides truitsi philosopniques V. SEN. p. VI, 5 aiatostos quos non massis phtosophiae

QUINT. LIB. X. aanumerare Osais quam historiae et eae professo philosophiam continentes libros.

cumque jucticium, en pariant de Sensiquo, autour Lin dodsimula. Iud signius ici isgotii; cf. infra. 72 fravia sui temporis judiciis.--αicii summa qui est doux lignea plus haut a n sens moinaspsiciat notro Moemen som-

matre.

et Cicero praecipue IX, 3, 13. Unis plumbas, te superi latis vetustissimis designe

62쪽

- 26 41 1ibus, plurimum , eatur adjutum. e multo aliud de

novis sentio. Quotus enim quisque inveniri tam demens

potest, qui ne minima quidem alicujus certe fiducia patriis memoriam posteritatis speraverit Qui si quis ost, intra minos statim versus deprehendetur et citius nos di 42 mittet quam ut eius notas magno temporis dsitrimento considit experimentuiti. Sed non quidquid ad aliquam partem selintiae pertinet, protinus ad φρασta, de qua loquimur,

accommodatum.

Verum antequam de singulis, pauca in universum de va- 43 Heiale opinionum dicenda sunt. Nam quidam solos veteres legendos putant neque in ullis aliis esse naturalem eloquentiam et robur viris dignum arbitrantur, alios recens haec 41. Murto alitia. Cf. 58

te oria, saeeurum nostrum.

Alicujus certe sartis Asupplsis operia sui: du molnspar quotque cote de Son euvre. CLia: optima sui operissarte. Deprehenae tur sera pris

d insumsance. Cf. HOR. Sat. I, 4, 11, Deprensi non bella est fama Treboni. 42. A facienctam ... φράσιv, VIII, Ι,1 Ouam Graeci φράσιvvocant, latine icimus elocutionem Ea spectatur ea bis aut sinoulis aut conjunc

sordiaiam, se tectam . . et non emi commo lisaisnt Froischer et Spalding. . 43. Solos eterea. f. II, 5, 21. Quintilien recommandedri do ne a latro lire auxensant ni lea anciena, tel quoles Gracque et Caton Fient enim horria atoue jejuni; ni te moderne d umgotii cor-romyu ne recentis hujustasciviae flosculis casti O- ἰυιαι prava ae liniantur.

63쪽

lascivia deliciaeque et omnia ad voluptatem multitudinis imperitae composita delectant. Ipsorum etiam, qui recium 44 dicendi genus sequi volunt, alii pressa demum et tenuia et

quae minimum ab usu cotidiano recedant, sana et vere Attica Loacinia. De momo TACIT. Diat rea Lascivia verborum et evitate sententiarum stἰicantia compositionis histrionales Oaos inprimunt. Pour eliciae, QUINT. I, 8, 9 Nos in omnia eliciarum uitia clicsnai quoque ratione aessumimus et TACIT. Diat. 21 : Laetitiam nitoremque

nostrorum temporum e ri

mere.

qui et humilia subtiliter et maona straviter e mediocria temperat soles aicer 29, 100 . QuiNT XII, 10, 58, 9- pelle es arietes de style

placo dans te Bruttia V. Otam. 55, 201 4 Quoniam eroo

Pari ainst QUINT. XII, 8, 1 inoeni tenui. HOR. d. II, 16, 38 spiritum Graiae enuem Camenae . . . lui donne

si de simplicit modeste. ticliano usu. Cf. XII, 10, vir

Acthuc quictam nultam ea3e naturalem putant eloquentiam, nisi quae sit cotidiano sermoni simiἰlima. - αε- mum umiamat, tantum: seulementis qui . . . Sana et ars attica Cice

64쪽

putant, quosdam elatior ingenii vis et magis concitata es plena spiritus capti sunt etiam lenis et nitidi si compositi generis non pauci amatores. De qua disserentia disseram diligentius, cum de genere dicendi quaerendum ori interim summatim, a qua lectione petere possint, qui con- 45 firmare facultatem dicendi volent, attingam paucos enim sunt autem eminentissimi excerpere in animo est. Facile est autem studiosis, qui sint his simillimi, judicare, ne qui

quam queratur, missos forte aliquos, quos ipse Valde probet lateor enim plures legendos esse quam qui a me nominabuntur. Sed nunc genera ipsa lectionum, quae praecipue convenire intendentibus, ut oratores fiant, existimem, e

sequar.

expression do salubritatem atticae clictionis et quasi sa nitatem Brut 13 513 cf. 82, 284 sanitatem et intestritatem Oratoris of TACIT. Dia L23 illam ipsam quam ba tant sanitatem; et plus lotn: pros abest ab infirmitate, in quo sola sanitas laudatur. Voi oncor CIC Orat. 25, 90: Ouiaqui est alaum aut salubre in oratione, ias Fris

Elatior inoenii vis. Si Patticismo est la perfectio dustylo simple, es expresSionas rupportent ad conceptiondu stylo sublime.-Maolyconcit. Quintillen, aprg u comparatis amen Eouvent massis avo te positis. f. infra, 4, 77, 94. - Plena spiritus V.

plus haut 2 et 16. Quintilion romarque IX, 3, 13 que de son

gim designo Parrangomentr6gulier et symsitriquo de la

vult conflrmar facultatem dicenai, clem vult assequi

firmam dicena facilitatem

23 Docendi ratio quae . . . sitiaiosos inatruat ... II, 10, 15 ne qui fluctiosi requi rant XII, 10, 62 nota Sunt. . sitiaiosis haec lumina. Ou-

buisse sermons p et XII, 11, 31, dans a demiere phrased Pouvrago de Quint. quo rum coonitio studiosis juvenibus si non maynam utili

Lectionum Sens passis d6signant e qui doli tre tu. Ν'ost employsi a plurie par Quintilis qu' cette place

65쪽

- 29 Igitur, ut Aratus ab Iove incipiendum putat, ita nos rito M

coepturi ab Himero videmur. Hic enim, quemadmodum ex Oceano dicit ipse omnium amnium sontiumque cursuSinitium capere, omnibus eloquentiae paribus exemplum et ortum dedit. Hunc nemo in magnis rebus sublimitate, in parvis proprietate superaverit. Idem laetus ac pressus, u-46. Los jugemenis de Quint.

prunisis our a lupari a Donyid'HalycarnaSSe, particuliorement a petit triatoeta ἀρχαιοὶ κρίσις α Quintiliu-num . . qui quum plurima alias libris Dionysii in sua Institutions transtulit, multa hinc

etiam mutuatum constat; quibus modo nomine SuΡPreSSO, pro ui utitur, modo addito

Verbo putant, Sua non SSe

Aratus. V. plus has, M.

Iove principium; et Horace, Od. I, 12, 13 qui prius i-cam solitia parentis audi bus y Cf. Ic. e Rep. 1, 36

Imitemur Aratum, qui ma-onis e rebus aicere eaeor cliens, a Iove incipienaum putat. - rite cf. 8, ausFicatissimum emoratum et la

Coepturi Le participe futuractis dans la lati11ite cicero Henne 'est singralementemploy qu'aVec e Verbe esse. suus futurus et venturus quisoni parmia de Veritable ad tectiss. A parti d'Auguste, ni volt sana auxiliatro em

exprime parran autre Verbo qui prohibituri venerant etc. cf. Κ. 568, c. Em Oceano. dicit. Il. XXI,

Proprietate. Quint. VIII, 2, 1 donni liii-msime ceriu'il en- isti pari mot Sua cujusque rei appellatio; la justesse,

lumuriem esse in herbis, laetas esse te etiam rustici ai-

Le contraire pressus 'en tendd'uno simplicite exacto ciuinuriosus eEt Pexosis condamnabis

de laetus. Cf. AC. Diat. 23 laetissima quaeque antiquorum; et 22 locos laetiores.

66쪽

cundus et gravis, tum copia tum brevitate mirabilis, nec poetica modo, sed oratoria virtute eminentissimus. Nam ut 4 de laudibus, exhortationibus, consolationibus taceam, nonne vel nonus liber, quo missa ad Achillen legatio continetur, vel in primo inter duces illa conlenti vel dictae in secundo sen- 48 tentiae omnes litium ac consiliorum explicani aries ' Adse ius quidem vel illos miles vel hos concitatos nemo erit tam indoctus, qui non in sua potestate hunc auctorem habuisse fateatur Age vero, non in utriusque operis sui ingressu in

Oratoria transition a rob-

Concionesque ressum ac u-

cum e Tito Livio SUET. Dom. 103 la premisire edition

Inter auces. La disputo sntro Acbilis et Agamemnon, 121 et suiu on connali imitation qu'en a fuit Racine, Iphioenie acie IV, c. 6. In securiclo sententiae Lesavis divera sur opportunitsi

confirmation, sifutation, psiro-

67쪽

paucissimis versibus legem prooemiorum non dico servavit,so constituit 'mam benevolum auditorem invocatione dearum, quas praesidere vatibus creditur, et inientum proposita rerum magnitudine et docilem summa celeriter comprensa lacii Narrare vero quis brevius quam qui mortem Mnuntiat Patrocli, quis significantius potest quam qui Curetum Aetolorumque proelium exponit Iam similitudines, amplificationes, exempla, digressus, Signa rerum et argumenta ceteraque genera probandi ac resutandi sunt ita hi qui nil moritur inestsetc. Cf. Ep. I, 2, 19, ou i enim duit quatre Vers. Lessem prooemiorum. Ιl a a quotque exageration de ce que les prosimos de

Benevolum Antentum, αὐ-

puis os temps 'Eunius il

fragm. I, 5. Verribu quos Olim Fauni vatesque canebant id. 49. Mortem Patrocli. l.

ble tro devenu proVorbialdans es colea. f. PLINE, EO IV, 11, 12: ocutus est

Simili tua Praeclare. . . a inferendam rebus lucem re

68쪽

multa, etiam qui χε artibus scripserunt plurimam earum rerum testimonia ab hoc poeta petant. am epilogus quidem quis umquam poterit illis Priami rogantis Achillen precibus aequari ' Quid ' In verbis, sententiis, figuris, dispositione totius operis nonne humani ingenii modum excedit Ut magni sit virtutes eius non ae-51 mulatione, quod fieri non potest, sed intellectu sequi Verum hic omnes sine dubi et in omni genere eloquentiae procul a se reliquit, epicos tamen praecipue , videlicet quia cla-52 rissima in materia simili comparatio est. Raro adsurgit

conviction; ce sont les siona rerum. Cf. V. 9, 1 Cruenta enim vestis et clamor et livor et talia sunt instrumenta, qualia tabulae, rumores, testes. Ourrae aroumenta, cf. b. 2 aroumento . . niSi in eis utroversa locus 33e non potest etc. et V, 10 11 Cum sit rotimentum ratio probationem praesta HS qua

coitioitur aliquid per aliud, et quae quo est clubium peria, quo clubium eat, conflr

mat.

garde de supplsier pretii quis eruit plat. Virtutes Souvenir de Donys

mule de conclusion, qui umenelo resum de tout te sivelop-

eloquentiae; appelle la divi- Sion do genres oratoires doni Quint. est parti pou apprsicier

69쪽

Ro ii odia magnaque pars eius in nominibus est occupata, tamen uille circa praecepta sententiae levitasque

verborum et compositionis probabilis , daturque ei talma in illo medio genere dicendi. Contra in Antimacho 53 vis et gravitas et minime vulgare eloquendi genus habot

tsi par les Alexandrins L'ides de cycliques o son dans collo de la posiste homerique.

ra Ort a particulier si a langue de Quint. du reste

sententiae circa FraeceFiaost mal crit. Levitas etc., traduit textuel

velut medium esse atque in utroque mimium Oturit.

Cotto assimilation dii stylo dela posisto lisisiodique ave celuid'une langue oratoire determi-nge est out comu'il do plus artificiet. M. Antimacho. de Colophon,

quent posterieuro anyasisque Quint. nomme pro tui, mais misemblablement plus ancien fui Paulsurd'une Thebarae, thsimo Aouvent exploitsi par te epiques Alexandrinide Pago Auivant; subaussi is ligros

legendatre d'une anecdote raconisi par Cicsiron, Brut 51, 191 servit de modete a Staco et a rempereur Hadrim SPART., 1, Catachanas libros Obscurissimos Antimachum imitando scripsit. Vis etc. Jugement librement traduit de Denys, p. cit 3 'Avetis ιαχος δὲ εὐτοvίας ἐφρόvτι-οεv, καὶ trωviminης τραχύτητος

QUINT. LIB. X.

70쪽

laudem . Sed quamvis ei secundas lare grammaticorum consensus deserat, et adsectibus et jucunditate et dispositione et omnino arte deficitur, ut plane manifesto appareat, quanto sit aliud proximum esse, aliud secun-54 dum Pan rasin, ex utroque mixtum, putant in eloquendo neutrius aequare virtutes, alterum tamen ab eo materia, alterum disponendi ratione superari. Alidrom iri s

Homsire, et non pua Hesiod8. Grammaticorum a sens le

grammatre cum praeter rationem recte loquena alioqui copiosam prope omnium maximarum artium scientiam a tema sit; et plus haut Grammatice, quam in latinum transferentes litteraturam vocaverunt Ii Uagit de litterateur de proseSSion, comme risiarque et Denyssu losquet Quint. Se regie. Fere indique que Paccordi'est pas absolument unanime.

Prowimum . . Secundum.

tamen primo quam tertio; et tu noto. Vec Pantitheso proinimum. Farem Quint. Rurai dit, que satis etre galli Homere, Antimaque S rap-procheruit Boaucou de tui: a'apro ce que nous avon deco dernier posite, o jugementes asse hasardeux, Our quΘPautorit des s. ne dolVelas lui tre sacrifiee. 54. Panvasis, 'Halyca nasse, norissant auriemps des guerres sidiques, parent de

Phistorion sirodoto, ut missi mori par Lygdamis tyran

Apollonius, dit de Rhodes, ou i obtin is droit 6 cito apres Vol quili Aloxandrissa patrio; eleve de Callimaque avo qui it so rouilla plus tard te plus distingusi des

SEARCH

MENU NAVIGATION