M. Fabi Quintiliani Institutionis oratoriae liber decimus

91쪽

enim est inane, nihil arcessitum, puro tamen lanti quam magno numini propior Isocrates iii diverso genere dicend 79

nitidus et comptus et palaestrae quam pugnae magis accommodatus, Omnes dicendi veneres sectatus est, nec immerito:

auditoriis enim se, non judiciis compararat in inventione facilis, honesti studiosus, in compositione ade diligens, ut cura ejus reprehendatur. Neque ego in his, de quibus sum locutus, has solas virtutes, Sed has praecipua puto, nec cetero parum fuisse magnos. Quin etiam Phalerea illum

tum tenue atque raSum . . .

Gratiam, quae in eo maχima est, simplicis atque inaufectati coloria... Sur PAtticis me clans Lysias, lire . GIRARD, OuV. it. 1 et Suiv. P0. Socrate, ne en M au

22, 4 cujus e lucis tamquam in quo Trojano meri principes inierunt; et orat.

caruit intraque arietes aluit eam oloriam ...

Dicena veneres. f. 100 ostia concessam Atticis venerem te gruces delicates et uimabies. HOR. A. P. 320:

Fabula nullius veneria, Syn. de Venustas personmsiee, gὐ-neralement a singulier. Cf.

buit suam enerem.

Auclitoriis. Cf. 36 et la

92쪽

- 6 80 Demetrium, quamquam is primus inclinasse .loquentum dicitur, multum ingenii habuisse et lacundiae lateor, vel ob hoc memoria dignum, quod ultimus est fere ex Atticis, qui dici possit Orator, quem tamen in illo medi genere dicendi praesert omnibus Cicero. 81 Philosophorum, ex quibus plurimum se traxisse eloquentiae M. Tullius confitetur, quis dubites Platonem eSSe praecipuum sive acumine disserendi sive eloquendi lacultate divina quadam et momerica Multum enim

Inclinasse. o. Hic primus inflemit orationem et eam mollem tenerametus reddictit. Ultimus. . . em Atticis. o. 82, 285 Phalereus ille De metrius Atticens tmerit quaero mihi quietem eae illius orationibus reastereissas Athenae viaentur. malo oenere. Cf. 52 o MaVoc la note Il est uti reprinsentant di stylerasuri et tem-Pere. f. Cic. Brut 82, 28b:

omnium istorum mea sntentia solitissimus L pronom compren tous es attique posterieur u luasineration de Demosthenis, ΙΟrSque alia quaeaam iconai molliora ac remissiora enera vissuerunt. De momodans Orat. 27, 2, et 'unsmoon plus explicite ... in qua suavιια te orationis multi floruerunt sua Graecos,aea Ph. D. me jucticis prae3titit ceteris cujus oratio cum sectate placiaeque o quitur, tum illustrant eam quasi stellae quaeclamaran3lata verba atque immutata.

ceron appelle disputator subtilis, orator parum vehemens, ulcis tamen ut Theoshrasti aiscipulum pos

81. Philosophorum DenySon it quotquos mois 4ὶ ilrecommando a lecturo des Pythagoriciens, de sinophon, de Platon, 'Aristoto et desos discipleS. Confltetur Orat. 3, 12

Fateor me oratorem, si moassim aut etiam quicunqusaim, non em rhetorum om-cina se eae Academiae πα-tiis emtitisse. cf. aeritu. II, uilisa usqu' moltro sos traites oratoIre uti an des OuVra-g0s d philosophie Ouumetus

Aristoteles itemque Theophrastus, emcellentes viri cum subtilitate tum copia, cum philosophia icenai etiam praecepta conjunaeerint, nostri quoque oratorii libri in umilem numerum referendi victentur. Platonem . 2.3-318. V. PIER-RON, 389 et Suiv. Sive sipete, San Verbe X-prime est presque inusite; ntrouVe ouVont sive, me San Verbe employ seultour aut dans is secon membred uno diri onction. v. K. 9M,T,8. morica Inonymo de perfectas cf. plus haut 65: merum ... quem ut Achil-ἰen semper eaecipi par St. et M tit illi naturae cas- testi atque immortali ce386-

93쪽

supra prosam orationem, quam pedestrem Graeci vocant, surgit, ut mihi non hominis ingenio, sed tamquam Delphico videatur oraculo instinctus. Quid ego commemorem Xenophontis illam iucunditatem inadfectatam, Maed quam nulla consequi adsectatio possit 2 Ut ipsae sermonem finxisse Gratiae videantur et, quod de Pericle veteris comoediae testimonium est, in hunc transferri justissime possit, in labris eius sedisse quandam persuadendi deam.

Quid reliquorum Socraticorum elegantiam ' Quid 3

Ouia frius illustrem satiris musaque pedestri. Cf. Od. II, 12, 9 tuque pectes tribus i-ces historiis praelia Caesa ris, et Art Oet. 9, et trassicusplerumque clolet sermoneseaestri TelephuS. Delphico Uno mage Sem-blabis che Ciceron, e Leo. I, 22 sraecepti tanta iS...ut ea non homini cuipiam se Delphico eo tribueretur a Brut. I, 2: Haec eae oraculo Apollinis

Pythii ea ita tibi puta. Dansio Brutus 31, 121 Platon est

colobro de momo : Quis enim uberior in uicena Platone 'Iovem sic aiunt philosophi, si oraece loquatur, loqui, et

Peu rectout entiore dans tesmmoires consacrsis si Socrate, V. PIERRON, M et suiv. Iucunctitatem. Cf. Ic. Brut 35, 132 molli et Xenophonte Oenere sermoni p85, 292, pariantis Pironte Ho- cratique, Ciceron comprenddans te sim eloge Platon, X uophon et Achin ironiam illam. . . facetam et elestantem puto. Orat. 9, 32: cujus sermo est ille quiaemmelle ulcior, se a forensi strepitu remotissimus 19,62 Xenophontis voce Musas quasi locutas ferunt. Gratiae ; cf. plus bus, maVec tu note. - Pericle. Souveni du Brutus 9, 38 Ouemaamoclum e Pericle scripsit Eupolis. 'est dans la coinsidio de Demea que Setrouvait c Vera frag. 6, 97ὶ Πειθω τις πεκιιθιζε ἐπι τοῖς χείλεσιv. Cicerona fuit une au-tre allusion plus bas 15 59 II ειθι quam vocant Graeci, cujus e ector est Orator hanc Suaaam appellavit Ennius..., quam eam in Pericli labris scripsit Eupolis

83. Socraticorum. f. 35 et les notes. Eleoantiam de

γαλοπρεπείας.

QUINT. LIB. X.

94쪽

Aristotelem Quem dubito scientia rerum an scriptorum copia an eloquendi vi ac suavitate an inventionum acumine an arietate operum clariorem putem. Nam noti mo-whiara' tam est loquendi nitor ille divinus, ut ex eoru 84 me quoque traxisse dicatur. minus indulsere eloquentiae Stoici veteres, sed cum honesta suaserunt, tum in colligendo probandoque quae notituerant plurimum valuerunt, rebus tamen acuti magis quam id quod sane non adsectaverunt, oratione magnifici. 85 Idem nobis per Romanos quoque auctores Ord ducendus est Itaque ut apud illos Homerus, sic apud nos V ea ci- Aristote. 381-3220, PIER-

θεσπέσιο 'Αριστοτέλης λετωvόν αοεv. Cicsiron felicito Brutusd'avoi silivida secte desieripateticiens quorum in octrina atque praeceptis isserena ratio conjunoitur cum suavitate uicendi et copia. Brut 31 120. 81. Stoici veteres Ciceronte appreci parcia bouch do BrutuS, et, peu 'en faut dans

fere stoici fructentissimi inclisserenao sunt et i arte

faciunt, unique architecti Faen verborum aemque traducti a clisputana αα ai- cenaum inises reFeriuntur.

Instituerant : eur se trineue de mome, IC. Laet 4, 13 scripta et instituta philo sophorum pos n. V. 3 7 praecepta et instituta : et Brut 31 119 peripateticorum institutis ... inoitur

oratio.

particulier u onera o lapreuV quelconque. f. XII, 2, 10 Ambioua aperire et perplein cliscernere et e falsis judicare et collissere

et resolvere, quae velis, Oratorum St.

Quo sane non afectaverunt Iis affectent te contraire. V. Dtre cent exemplo SEN.

clinem aucere appartient adulangue militatre commanaer

generale Quint. I, 8, 5 avnit

95쪽

1 Pura auspicatissimum dederit exordium, omnium ejus generis poetarum graecorum nostrorumque haut dubie ei proximus. Utar enim verbis isdem, quae ex Afro Domitio 86juvenis excepi qui milia interroganti, quem Homero crederet maxime accedere, secundus, inquit, est Vergilius p

pior tamen primo quam tertio. Et hercule ut illi natur dili dit Ostim institutum

est ut ab Homero atque emollioclectio incipersi. Auspicatissimum. f. MCΙΤ Germ. 11 Assennis rebus hoc auspicatissimum initium creaunt. Ι 'origine odiis AenΗ exact de rexpression nous soni explique pariline, Paneo. 1 Bene ac sapienter majores instituerunt ut rerum assericlarum ita ilicencti initium a precationibus capere, quo nihil ite, nihil

providenter homines sineaeorum immortalium ope, consilio, honore umigarentur. Homero et Virgile sontpour Quintilion comme es divinite sp0ciales donide nomos inuoque u debit de sonoquVre. f. TITE IVE, pro fat. 13. Mus Oeneris Oroaeimus Legenre epique si suppleer Dei,

Quint constat qu'ave Pagoi avait forismon baiss : Cum assente illo, quem principem fuisse quondam fori non erat ubium, alii, quod

indionum victeatur, ricterent, alii erubescerent.

tion. Homer accedere Dan ce

Gr. L. II, 240. De editions rappellent mulo propos VI,

2, 3b, oia aurate de pronuntiatio solis acceαitis ectibus, it aut tiro accenuit. Tertio Colui qui ioni immodialement apris Virgilo. f. CIC Brut 47, 17, Crasso et Antonio L. Philippus promimus accedebat, se lonsto intervallo tamen proinimuS.

VERG. En V, 20 promimus huic, ono se proinimus intervallo. HOR. Od. I, 12, 17 Nec visset quicquam simile aut Secunaron, promisnos illi tamen occupavit Pallas ho

τατος TQ κατὰ τη 'Iταλίαvato ιητωv. Ausoint de ue purement Scolaire, V. Dcore ST AUGUST. C. D. I, 3. . . . u Verstitium, quem propterea parvuli essunt, ut videlicet Oeta maynti Omniumque praeclaris almus atque optimus, teneris

ebibittis animis, non faciis oblivione possit aboleri.

96쪽

caelesti atqucimmortali cesserimus, ita curas et diligentiae vel ideo in hoc plus est, quod ei fuit magis laborandum, et quantum eminentibus vincimur, soriasse aequalitate pens 87 mus. Ceteri omnes longe sequentur. Nam Macer et Lucretius legendi quidem, sed non ut φράσου, id est corpus loquentiae laciant , elegantes in sua quisque materia, sed alter humilis, alter dissicilis. Atacinus

mome CICER. Ver Ι,15 Non potest ea natura homo ea natura quae tantum facinus

commiserit, hoc uno scelere eas contenta Demonae ou Vent inoenium, comm plus bas, 118 Erant clara et nverinoenia.

Ut signisi ici si supposerque, en Suppleant vel ita

cula.

Aequalitate. V. plus haut 54 aequali quactam meaiocritate. CIC. Orat. 8, 198 parte d'un discour aequaliter

constanterque instreuiens.

aveo tequel O parie de ce poete qui a singulieromunt grandi sinOS eux Aper, ait dialogue dea orateurs 22ὶ est plus

SBVere encore et parte avecmepris de celix qui Lucilium pro oratio et Lucretium pro Veroilio essunt. φραο . . tu haut M. Alter humilis: acer qui, imitant leare micandro dans de Sivi eis e releves, siluit condumne parra meme a unstylo terre si terre. - Alter

do Cicgron, a Quint. rat. II, 11 4 Lucretii poemata ut scribis ita sunt multis luminibus instenti, multae etiam artis. Se cum a umbilicum veneris, virum te putabo. Cette profondeur StconState uussi par vido

Amor. I, 15, 23 quies'appollo sublimem et par Staco Silv. II, 7, 263 et octi furor

arctutis Lucreti. f. QUINT.

97쪽

V auri in iis, per quae nomen est adseculus, interpres operis alieni, non spernendus quidem, Verum ad augendum facultatem dicendi parum locuples. im Dum sicut sacros in vetustate lucos adoremus, in quibus grandia et antiqua r bora jam non tantam habent speciem quantam religionem. Propiores alii atque ad hoc, de quo loquimur, magis utiles.

Graecis, Varronem ac Lucretium in Latinis, qui prascepta sapientiae versibus trauiaerunt.

emperto frustra Varrone Atacino. . . Melius quo scrimere

posse mi, i ne reuSSit guere; et ensin des oeuvre de pure imitation, colles doni Quinti lien parte ei epiques Oudidaetiquos legoryonauti-tiques 'apres Apollonius de Rhodos, a Chronostraphisd'upres Eratosthenes le P nomenes 'aprsi Aratus, etc. Nomen famam, L Tot 120 ot Actae Dia L 10 nomen inserere famam ib. 36 plus notitiae ac nominis apud stebem parabat. 88. Ennium do Rudies en Calabro 293 a 169-V. J.-C.),

epique non livres, qui em- brassait histoire de Romedepuis Poligine usqu' sontemps, et u la oblesso de

bora; Cf. S N Ep. 41: Si tibi

Occurrit vetustis arbortibus et solitam altitudinem eore3sis frequens lucus et cons sectum caeli ensitat ramorum aliorum alios rote-oentium submovens, illa proceritas silvae secretum

loci et aamirati umbrae in aperto tam densas atque continuae, clem tibi numinis facit. Speciem Do me 'ide, Trist. II, 24 Ennius inoe

Am. I, 15, 19 Ennius arte carens et UINΤ. I, 8 8:stus inueni quam arte valuerunt veteres latini . Propiores. Non a Veroi lii, par deductio du ceteri omnes tonoe s*usnιur, qui est tro loin, ais de nostri operis, contenta dans si hocste quo loquimur

98쪽

- 62 Lascivus quidem in herois quoque , i si in ei nimium

89 amator ingenii sui, laudandus tamen in partibus. Corne-l Lura autem Si vir u s. etiamsi sit versificator quam poeta melior, ut dictum est, tamen, si ad exemplar primi

sti an severus herois y our lascivia, cf. 43. Nimium amator. Quint.

sigalomonid'Ovide verbis minime licenter usus est nisi in carminibus, in quibu3 non onoravit vitia sua eclamavit. Et plus lolii Summi inoenii viro non jucticium aemias a compescenaam

ἰicentiam carminum Suo'rum, se animum. Cf. ΕΝ.

si tantum impetum inoenii et materiae aα pueriles ineptias rectuini33st. In partibus. De sim in parte, plus Bas, , 5; 'Oppos a totum. Cf. ΙΙ, 2, 22: Si quana in partibus labo

temporain 'Ovido qui tui

tis parco qu'il serti exprimertino possibilite incertaine, ne affirmatio contestabie Mnsia et endroit Quintilien pari subjoncti prendiarti pour Cornelius contre ceu qui luirofusent leasiui poetique. Cf. K. II, 957, 4.

ut putes hunc esse poetam. Vulg. Si tamen Tamen par te oras At alor si replacer dans a propositio principale vindicaret. - Ut est αιctum Quint. lui-msime ne

99쪽

-63 libri bellum Siculum perscripsisset, vindicaret sibi iure se

cundum locum Serranum consummari mors immatura non passa est, puerilia tamen ejus opera et maximam

indolem ostendunt et admirabilem, praecipue in aetate illa, recti generis voluntatem. ullum in Valerio Flacco nuper amiSimus Vehemens et poeticum ingenium S ad est i madmetire qu'il ait allusio st

Perscripsisset avait traite α'un bout a Pautre comme

que latins apro Virgile.

quo Lange et Sarpo on misici te noui de Serranu que JuVenui, at VII, 9 opposeu Lucain: Contentus fama jaceat Lucanus in hortis

marmoreis a Serrano tenuique Saleio loria quantalibet qui erit, si oloria tantum est ymioni est Oins

posite, Q. continuerat surcis compte de Cornelius Severus; mai cela seruit beaucou dolignes et uti loge bien MVe

Ciceron frequela che Quintilion et les auteur do On siδ-cle. f. plua ba8, 122 consummati patroni; 5, 14 On- summatus ac jam in foro clarus Syn de perfectus.

Voluntatem avec lo genitis do objet, commo libertatis

Saleium Bassum, cum Optimum virum, tum absolutis-εimum poetam ; et Saleium nostrum, oressium

mum vatem Plus tot il est

100쪽

Bassi fuit , nec ipsum senectute maturuit Rabirius ac Pedo non indigni cognitione, si vacet Lucanus ardens et concitatus et sententiis clarissimus, sed, ut dicam quod sentio, magis oratoribus quam poetis imitandus. Hi snominavimus, quia Germanicum gusium rubquestion 'un don o 500,000

de vingi an aprδη a mori. Diat. ea orat. 20 ioitur ... ab Oratore etiam poeticus aegor. .. eae Horatii et Veroilii et Lucani sacrario prolaιus;

iae in numero poetarum e83 non me-it quia viaeturhistoriam compoSuisse non

poema et epigrammo de Μartial XIV, 194ὶ Lucanus. Sunt quidam qui me icant non esse poetam, se qui me venat bibli,sola putat Quintilion 11'est pas do avis dili-brairo te ut icam eici in-dique que autour de tu on en

expsidition contro es Cilnites en M, et te triompho don Tacit dit Aor. 39 erisui fuisse falsum g Germania

triumphum On a Ouvent

reprocli a Quint. Pelogo hyperbolique qui fuit it os dὐ-