Institutiones philosophiae ad faciliorem veterum ac recentiorum ..., Volume 5

발행: 연대 미상

분량: 515페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

391쪽

nctae extrinsecus,& ratione circa quod veruntur,c-ione principii, in quo sunt nego consequentiam Nam identia, aut .... , ordinis ni omnes conjunctae, licet jectam officio distinguan- eas posse separatas exist ideant, saltem in statu pervidetur es virtus , nempe ordinis in qualibet mare-firtutis officium. it unam virtutem non

inctae, etiam intrinsecus..do antecedens. Non coni statu imperfecto , conce-

quoad habitum princiis, aut rectam rationem,tatem quaeris , nego: qu

si quis igitur unam vir-hrit , emeras in statu pediam ubi aeterarum inmirtutis materia conjungem aget, ab honesta, :dere. Quanquam caeterasiabitus famulantes, seu denotionem, unius virtutis edimus.

ristotele libro . Ethico- heroicam satis est , quod supra communem hombbsque caeteris virtutibus, magno , qui fortissimus

trans.

392쪽

DIsPuTAT. V. SECT. I QuugsT. VIII. rErgo una virtus esse potest in statu heroico sine

Respondeo distinguendo minorem. Id fieri po-ee a sine caeteris virtutibus , aliquando in ubi non inccurrunt difficultates ortae ex materia aliarum, istutum , concedes semper & ubique, prout vir et ias perfectat constans requirit, nego quare ne-RO consequentiam. Ad exemplum autem Alexan- mancipavit, fortem non fuisse fortitudine constanti Echeroica, quae perfecta virtus est, licet serti-toclinem populariter sumptam retinuerit , quae non est virtus perfecta. Nec quidquam minus cx edibile est, quam eum aliqua occasione strenue acturum fuisse , si vehemens actui fortitudinisco rarius affectus ipsum tunc invasi et ut ex eo satis liquet, quod Persepolim flammis tradi vino madidus jusseri , quam tamen antea servatam

voluerat.

Objicies ultimo Vitia non sunt inter se con

Ergo nec virtutes sunt inter se connexae. Respondeo negando consequentiam.Vitia enim plerumque sese mutuo destruunt, ut avaritia desitruit prodigalitatem , quoniam alterum vitium deficit a recta ratione, alterum excedit quod non contingit in virtutibus , quae omnes in medio sunt collocatae, ut diximus, d. vi Magni, dico ipsc

393쪽

PR . hujusmodi proprietatum est relatio, quam sequuntur nostris, duratio, e Sit igitur

De relatione.

R Ex Aτro Nis tractationem nimia subtilitatis affectatione operosam a difficilem reddidisse videntur Seholastici: ex quo fit ut ex ea non soleant tyrones , nisi aegre admodum,emergere. Ut vero ab illius ambagibus nos expedi mus , videndum primo,

mi Am relationis nomen re ψα dens sit, utpote quod emi, Mentis modo conveniat, solent tamen duplicem relationis speciem in Seholis distinguere , stitieet transcendentauem c

eategoricam.

Relario generatim dicitur ordo , seu respectus un,us ad aliud. Quae autem referuntur , dicuntur relata Meum relatio mutua est, corruata vocantur.

394쪽

DasPUT. V. EsT. I. MMEsT. VIII. 317 Relatio transcendentalis ea vulgo dicitur , qua

subjecto suo essentialis est ut relatio scientiae ad objectum scitae, ad quod ipsa essentialiter resertur. Relatio eategorica dicitur ea, qua subjecto suo

accidentalis est, quaeque relationis categoriam secundum Aristotelem constituit, qualis est relatio similitudinis parietis in ad parietem B. In hac relatione tria necessario requiruntur, scilice subjectum , quod refertur terminus ad quem refertur& fundamentum , propter quod refertur ut pater refertur ad filium , quoniam genuit filium. Fundamentum autem relationis aliud est rem tum , seu causa remota relationis , qua posita nondum ponitur relatio , qualis est potensia genera'ndi in homine, qua posita nondum est pater aliud est proximum , seu causa proxima relationis , oua posita ponitur relatio , ut actualis generatio in homines, ta posita fit pater.

Relationis categoricae fundamenta ab omniabus categoriis peti possunt, ut diximus in Compendio Metaphysicae parte I cap. 2. Nam in substantia fundantur relationes convenientia is dis ovantia in quantitate relationes aualitatis,

inaqualitatis cin qualitate relationes stimilitudiniι,& dissimilitudinis, c.

Jam quaeritur utrum existant revera in nemine cogitanti, relationes tum transcendentales, tum categoricae. Sit igitur

EX nemine ogitante relationes , quae vulgo dicuntur transcendentales. Probatur. Relatio transcendentalis vulgo dici tur e , quae subjecto suo est essentialis.

Atqui existit nemune cogitam relatio senti

395쪽

I is suo subjectori v. g. relatio scientiae ad objec

tum , quod sciri potest. Nam scientia est essentialiter alicujus rei scientia Simbiter relatio creatu rae ad Creatorem , quae est ipsi creaturae essenti 'lis , existit in reatura nemine cogitante. ας relatio essentialis non indiget fundamento ut existat , cum sit rei essentialis. Ergo existunt nemine cogitante relatione FZvulgo dicuntur transcendentales.

CONCLUSIO SECUNDA

EX i s um etiam nemine cogitante relationes quae dicuntur categoricae seu accidentales. Probatur. Relatio calesorica vulgo dicitur respectus accidentalis subjecti ad terminum, b verum ac reale fundamentum. In eo quippe maxime a relatione transcendentali discrepare dicitur reluti categorica , quod haec fundamentum exigat, non illa. Atqui existit nemine eogitante respectius accudentalis subjecti ad terminum , o Verum ac reale fundamentum , v. g. relatio patris ad filia

eo quod pater filium genuerit. Similiter duo homines inter se sunt similes vel aequales nemine emgitante is proinde relationem inter se habeat, etiamsi nemo de iis cogitet. Ergo existunt nemine cogitante relationes uxdicuntur categoricae seu accidentales. Quod si opponant relationem esse comparation 3 proinde a mente pendere: Respondeo cum distinctione. Relatio est eom paratio objectiva, hoc est , objectum comparationis, concedes est inomparatio formalis, seu cognitio mentis comparantis, nego: nam nemine cogitante pater refertur ad filium.

Sed ut artius constet quid sit relatio , seu quae

396쪽

DIs Pu T. V. Eeτ. II. Q Tis sa L 3 sysit illius essentia quaerendum utrum relatio sit qua dant entitas distincta a fundamento, quatenus hoc fundamentum connotat, seu respicit terminum qua de re sit

RE eategorica non est forma , velentitas Mundamento , prout terminum con- notat , distincta. Probatur. Relatio categorica est respectus unius ad aliud , propter fundamentum aliquod reale ac positivum. Arqui respectus ille non est entitas a fundament , quatenus connotat termnum , distincta. Nam superaddita referri vel non referri ad alterum parietem album B prout paries B , vel extructus vel destructus fueriὐ Sic etiam possum fieri alteri dexter aut sinister sine ulla mei mutatione , dum-m 5 ipse modo ad dextram , modo ad sinis iam mihi assideat. Eq; relatio categorica non est forma vel entitas a fundamento , prout terminum connotat distincta.

Responsiones ad objecta.

o II cI E primo Ista revera distinguuntur , quae diversas habent definitiones. Sed relatio, ejus fundamentum diversas habent definitioneS. Ergo revera distinguuntur , seu relatio est entitas a fundamento revera distineta. Respondeo negando majorem Nam una mea- albus A sine nova entitate albedini

397쪽

dem res diverso modo considerat , diversas habet definitiones , ut patet in justitia & misericordia divina , quae licet sint una eadem res , nempe Deus ipse , diverse tamen modo definiuntur. Instabis. Manet fundamentum pereunte et

tione.

Ergo relatio est entitas a fundamento distincta. Respondeo negando consequentiam. Ut enim

fundamentum remaneat pereunte relatione, minime necesse est relationem esse entitatem; sed satis est eam esse connotationem. Neque enim dicimus relationem esse solum fundamentum, sed

fundamentum quatenus connotat terminum.

Urgebis. Ista connotatio, vel est quid reala Ves quid fictilium. Respondeo inam esse quid reale sed minime

esse entitatem distinctam a fundamento, quatenus connotat terminum. Si enim foret entitas a sumdamento distincta, non tantum fundamentum sine illi verum etiam ipsa sine fundamento perseverare posset quod eamen nunquam accidit. Objicies secundo. Homo antequam genuerit filium , non est pater , licet fundamentum habeat paternitatis , nempe potentiam generandi.

Ergo paternitas , seu alia quaelibet relatio est quid distinctum a fundamento. Respondeo distinguendo onse uens. Est

quid distinctum a fundamento, quantum ad con- notationem, concedo quantum ad entitatem, nego. Relatio igitur , ut diximus , non est solum fundamentum abistute sumptum , sed unlamem tum, prout connotat terminum. Neque id ini latione duntaxat paternitatis observare licet, sed

etiam in qualibet alia Verbi gratia, etiamsi res tio similit*inis unius parietis albi ad alterum rietem album , nihil aliud sit quam albedo unius, prout corinotat albedinem alterius , potest tamen

398쪽

Drs P Ur. V. SECT. II. Esr. I. cresse albedo in uno sine relatione ad alterum,si desinat alter existere. Itaque homo quamdiu termianum , seu filium non connotat, dici non potest

pater.

Verum inquies. Nova denominatio positiva fieri non potest citra novam formam , vel entit tem , ut homo ex indocto, imperito fieri non potest doctus , aut peritus , citra peritiae aut doctrinae accessionem. Atqui relatio novam affect denominationem positivam. Ergo adveniente relatione nova quoque entita advenit.

Respondeo distinguendo maiorem. Cum denominatio est absoluta, ut in exemplo docti, periti mod allato , esto quod tamen non est semper verum G cum denominatio est relativa, nego: Simili modo distinguo minorem, nego consequentiam. Aliquis enim relativam denominationem suscipere potest, fine ulla sui mutatione, ut patet in Deo , qui post Mundum conditum ei-tra ullam sui mutationem denominatus est Creator ut etiam eerni potest in homines, qui sine sui aniatatione fit alteri dexter vel sinister.

Urgebis. Idem non potest esse sine seipso. Emo si fundamentum nihil est distinctum a

gelatione , non poterit citra relationem consistere,

Respondeo distinguendo antecedens. Unum idem non potest en sine seipso , quantum adentitatem,concedes quantum ad connotationem,

nego quare nego consequentiam. Potest enim aliquis existere in nihil exterius connotare. Hinc saepius diximus fundamentum non esse quid idem ac relationem , si fundamentum sumatur absolute citra ullam connotationem. Quare sit

399쪽

RE L categorica est ipsum fundame tum , prout con notat, vel respicit terminum. Probatur. Relatio categorica est ordo subjecti ad terminum ob crum aliquod ac reale fund

mentum.

Atqui iste ordo nihil aliud est , quam ipsum

fundamentum , Π out connotat terminum. Vobigratia, relatio parietis albi ad alterum parierem adbum nihil aliud est , quam ipsam et albedo unius parietis prout alterius albedinem respicie. Si quidem intellecto fundamento prout connotante terminum intelligitur relatio, ut attendenti pater. Et sane relatio , quae dicitur transcendentalis quaeque fundamentum non exigit, quia essenti lis est , nihil aliud est , quam res ipsa prout con- notat essentialiter terminum ut relatio scientiae ad objectum sibile, vel relatio creaturae ad Deum, nihil aliud est quam scientia , prout objectum connotat , Sc creatura prout Deum respicit. Ergo relatio categorica nihil aliud est , υ3m ipsum fundamentum prout sonnotat terminum.

OB Ir cras primo Relatio categorica est lautum denominatio externa potita a termino. Respondeo negando propositionem Nam smilitudo , v. g. Socratis Philosophi cum Platone itidem Philosepho sumi potius debet a Philos phia Socratis , quae ipsi interna est, quam a Philosephia Platonis ipsi Socrati externa Erg. I latio non est denominatis, exerinleca petita a Iese

rnino.

Objicies Iecundo Saltem relatio dici debet

400쪽

D T. V. SECT. II. Quis s T. I. 36, aggregatum per accidens ex subjecto, fundamemto in termino. Respondeo negando propositionem Nam relatio accidentalis, quae categorica dicitur , est accidens non substantia in proinde est potius fundamentum prout connorat terminum,quam aggregatum per accidens ex subjecito,fundamento, te mino. Haec de fundamento , jam veniendum ad

subjectam relationis.

CIRe quod quaeritur utrum Deus possis esse subjectum relationis tum transcendentalis, tum categoricae ad creaturas cui quaestioni ut

fiat satis, se CONCLUSI Q UINTA. DE III est subjectum relationis tum transicendentalis , tum categoricae. Probatur. Ille est subjectum relationis , tum transcendentalis, tum categoricae , in quo sunt relationes tum transcendentales , tum categoriae-Atqui in Deo sunt relationes tum transceuden-tHes , tum categoricae.

Primo sunt relationes in Deo quae vulgo dicu rux transcendentales, scilicet quae sunt ip essenti Ies, quaeque nullum habent undamentum,quales sunt relationes omnipotentiae 3 scientiae divinae ad res scibiles, hostibiles sive ad res, quae sciunturin fieri possunt a Deo. Secundo , sunt in Deo relationes quae categor eae dicuntur,quales sunt relationes Creatoris,Conservatoris, Gubernatoris, quae sunt accidentales quaeque habent fundamentum,scilicet creationem, conservationem. gubernationem, e. Ergo Deus est subjectum relationis tum tranLcendentalis, tum categorieae.

SEARCH

MENU NAVIGATION