장음표시 사용
41쪽
gni cent, communia vero omune. Abrem comuni gnarabit Physiognom aper t. Nubd mi univcuiusque brutorum, propria diatur consideranda , nouum sane signabit quod tali ortiatur gna, ut ex g rvruratione licet comitere, quanaeoquidem ne unum videmproprium inest animatibmisiis, de quiabus mouetur controuersia. Id autem in i orum animatium naturissimo comperiat quis Nec
enIm exanimatibus luso mi es 'ae alia musta cuti nec L Dpus timidus Aedam iu-
in sellit eorum opinionem , qui ex similitudi-λ ne illa quam habent corpora belluarum,cum
corporibus humanis nittebantur,perquirere hominum inclinationes Primis ad probandum mores alicuius hominis est similes bruti alicuius moribus, esset necessiarium corpus illius animalis omni ex parte esse simile hominis corpori Atqui nullum hominis corpus est omni ex parte mile corpori bruti, ero: non licet ex similitudine illa Iudicare de moribus. Si quis opponat Satyros, α ρος , I ih una nam referunt Hotem, posse esse similes alicui homini, hoc licet concedi posciit, non sequitur tamen omnino esse moribus si- males Secunda ratio Aris otelis huiusmodi est.
hysiognomia tota sita es in Quis sensibilibus
42쪽
dignoscendis: ex quibus colligit propensiones
naturales homini ini Signa autem sunt aut propria aut communia, quae a Gai dicuntur propria vel inseparabilia.Siquidem ex communibus signis suas texuerit ratiocinationes aliquis, non erit demonstrativa argumentatio.Nam demonstratio ex
propriis & necessariis constat ex Aristotele lib.1. de demonst. Neque certe rationi consonum est, si ceruo cum cane aliquod signum est commune,illud magis jgnificare mores cerui quam canis rutenim propria signa aliquod peculiare denotat, ita communia commune, qua Physiognomo nullo modo commoda es possunt Ex propriis autem signis nullo pacto quidquam inferi potest. Nanas illud signum sit commune tali animal cum homine, iam proprium non est meque ulla talia in-ubniri ponunt: Nam solus eo non est sortis, sed&elephas is per naultaque alia animalia Pari ratione solusi pus non est timidus , scd simia. Qtiare nullum potcst dari tale lignum proprium, inter illa animalia moribus similia. Ex quo liceab
colligere , morum militudinem fortatu i inciri scilicet aut metum. Adde quod in omnibus feres miles, ditici sis existunt moribus, ut experientia patet via decolligitur dissici has huius doctrina . Nec tertiam opinionem existimat Aristoteles, lignam reprehensione.
SI gitur m commuηia nec propria signa consideranti uidenssi conte iura friuoia
43쪽
an erat Uingulis animalibus considerat Da proinde ex hominibus ineunda es bis signo rum Ddmo. Ex hominibus inquam quis Hi Iem se sum cum animalibus brutispati tur Visi quis animalis fortis igna rimeturi pol et ut anima cia omnia quae fortia sunt tu num congereas a ammm consideret qualia Geticet iliis in gna sint se moriones allori Hau tem nemini Iam vero ubi colle erit, Oes omit udius gna, selectioribus illas animesibus, ne ortitu inem esset tam communem anim e ctam e aliud quidpiam adhoc in dubium
vocabitur, intne gua illa orritudinis, in a terius quod diximus e .etram animae . E-'Lum. Oportet itaque ex pta imis animis hos nec alium communem affectum , cuius rationes ni na illa in cois rouersiam veni e in animo habentitas ratiociclari.
SCHOLI h. D Vplicem contemplari possumus compar
tionem animalium cum homine unam. Vnius ani alis singularis alteram multorum. In prim comparatione,nequo ex signis propriis,neque excommunibus licet argumentari in simia litudine morum animalium cum hominibus an secunda licet per quandam analogiana,A proportionis similitudinem.Explicat autem modum quo
44쪽
possit illa similitudo fieri nempe aduertantur animalia omnia, quae communem habent aliquam propensionem, deinde signa propria illius propensionis, in quibus si aliquis homo reperiatur similis illis animalibus moribus, etiam consimilis iudicandus quadam proportione. Illa autem animalia bruta inter se magis similia sunt moribus quam
clam brutis homo.Quod animalia instinctu naturali ferantur, potiusquam apprehensione&imaginatione. Homo vero libere sertur in obiectum propositum. At quo pacto illa signa multis animalibus communia, propria dici possunt Respon. comparatacuq diuersis illis animalibus illa tigna sunt communia, propria vero qua ratione in illis nihil tis animalibus unicam rem significant Iolam. Quae ita debent aptari rei significatae, ut fortitudini, ut nullam aliam siqnificare possint, ut dolor punctorius lateris, dissicultas respirationis, tus sis &febris continua licet pleuritidis sint tantum inseparabilia siue communia iuncta tamen simul
proprie significant pleuritidem. Eodem plane pa-
isto Aristo.cap. s. lib. Physiogn. tradit signa animalis robusti sortis pilorum asperitatem, corporis erectam figuram, ossa, costas, sicut etiam extrema corporis membra robusta simul, magna, vetrem latum atque breuem, scapulas etiam latas multum a se iunctis separatas, ceruicem robustam- nec mulitim carnosam, pectus latum, corpulentum carneum , bene compactas coxas, c. Ex
quibus simul iunctis sol te aliquod animal pronunciant Physiognomi Sed oportet illa signa ita esse sortitudinis,ut ii ullam aliam propensionem
45쪽
significent. Nam si aliam denotarent, esset animus in dubio num essent illa signa fortitudinis,aut alterius propensionis.
TEXT V S. Tanifestum etiam es, quodanimaescul-λtatibus , miles fom e corporibus ipsis
accedunt. uamobrem quae in animalibu, miliasunt, pisaim aliquid irim In cant. Sed mce quibus animalia a ciuntur proprij unis cuiusque gruiris assectus sunt, sed aliquando communes ad opera ct actionestroprias,propriae de erantur in corporibus di Jo-
tiones,a communia optra communes Communia uni incontinentie em nortim immoderatio, conueniunt enim pluribus,s re omnibus. Igitur armentorum contentio G pugnas aliquidcommune , senorum. Dcm commune, etiam masticare, Vneream ram peragendo Proprium vero in canibus contum D,
in senis stupiditas. At quem modum proprium atque commune diuinguen um, intam iam e
46쪽
larum quae enim capiuntiare locis eminentissimis corporis, ea firmiora sunt distinguit autem totum corpus inquatuor regiones, nempe a summo capite usque ad pectus, in qua primus locus debetur oculis, secundus fronti, tertius teliquis faciei partibus. In secundo loco collocantur partes pectorales a capite infimo usque ad intina ventrem.Tertium lociaria signat cruribus4 pedibus. Quartum autem ventri imo. Ex quo nimiruisum capit ad coniecturam Physiognomicam,ex aliis autem locis ducit signa firmiora, prout sunt superio- res partes aut inferiora loca.
hisi quis quo post adessea inter um deficere aliquis contim tu gnum ri potest
et aliquid crom igni' et incertum tam n, nisi ta signuμ pro nar consequatur. Caeterum in imma dicam unico gno esse con rentum, dique animi acquie .re si tum est. Dum eroplurima in unum con pirantia igna
de aliquosidem faciunt, merito aliquis existi
47쪽
R Fcenset conditionem signorum quae occUrrunt in iudicio Physiognomico. Stant autem duplicia sigila permanentia dc fugacia, ut rubor faciei innatus est signum permanens alicuius propensionis, nempe hilariatis Rubor autem faciei ex verecundia contractus est sugax,idcirco non potest necessario aliquid significare Physiognomia es s lentia, omnis vero talis progreditur ex certis necessariis, ergo qui profitentur doctrinam Physiognomiae perquirunt certara non fugacia. Illa autem sunt talia, ut omni tempore in corpore bene costituto maneat firmiter fixa illa signano tu talia, tamen ex illis praeexist entibus, possumus timidum
es e hominem ipsum intelligere chim potissimum talis modus sit peculiaris illi qui in speculationibus, ac Philosophia fuerit maxime exercitatus. Siquidem ex nonnullis positis tertium necessarium conligere, solius credimus esse Philosophiae, quandoquidem non licet omnibus experturbationibus de anima vitiis ferre iudicium.
Harant verum et identior umitur come Iura
ex illis Ignis, quae in eminenti mi loci unt collocata EMment imus autem Dinies, i
48쪽
ηα Iac. Fontanus circa oculo frontem, caput, atquefaciempro- nn itur, secunda vero obtinera partim, P circapectus humero que locantur. T rtias crurum atque tiam peiaum ipsa oli in t regio. Nam quae ad ventrim fmnipatres ad con- ι curam mendam minimesunt ex usu.
ssent vii, non immutant ea prorsus arti in- cogesta sunt, et si a vinisues orsi. ntiae quaenica Mediconica cytharari seri pote Ptico grato cantur. Etenim qui disciplinae cuiuis operam naua nihile gnis commutat, quae a Ph ognomo constraaetur. Di mre igitur conueniscirca qua res P Noomia vertatur, quandoquidem non circa omnia Praestituendum item ex quibas vula signasumantur, atque ideo magisper picua or certiora explicareerit commo m.
49쪽
s GH in I A. IN hoc textu contendit probare Aristoteles
circa habitus animi iludio comparatos noli versari Phrsiognomiana, quoniam circa illa versatur Physiognonita, quae corpoli signa mutata perie, ergo illa non cadunt in con derationem Physiognomiae. Diximus per se nana Mathematicus propter assiduum studium corpora maluiti potest contrahere, pallorem , multa alia acci dentia, lue non oriuntur ex temperamento: costitutione ita turali corporis, sed ex sudio clabo. re,at Physiognomus est naturalis speculator, qui ex his quae naturaliter in corpore lucent, venatur animi mores innatos. Ergo Physiognomi honagit de hs' uae nascuntur ex habitibus studio coni paratis. Dubium tamen occurrit in hac propositione Nam Rhasis in sua Physiiognomia describit signa Philosophi, structuram reci am , habitus corporis mediocritatem inter crassumi macilentum,albedinem cuni rubore permixtam , c pilli eius seruant mediocritatem in omnibu's a cidentibus,plana manus, disitos ablongos de s paratos,&c. Atqui Philosophia est mentis habitus labore fudio comparatus,ergo Physiognomia contemplatur, etiam animae habitus labore acquisitos Respon. illa signa esse eius qui aptitudinem ad Philosophiam capescendam habet, non eius qui sibi habitum Philosophia labore comparauit.
50쪽
obtuserit, a iungento , es copi ante conuenientibus conuenientia. Vt i inuor cun ius t
gnorum,nunc inquiti alios modo cognostacendi propensiones insitas , a dubsunt modi ab Aristo. sescripti,qui parum inter se differi e vi dentur primus continentur in hoc textu , secun- . us explicatur in sequenti.