장음표시 사용
121쪽
Prima opinio dicit, quod talis excommunicatio tu ita , secundum allegata iuprobata est valida, de obligat in conscientia , ita ut qui in publico, vel in occulto non s cruat eam , peccet mortaliter; sic Alens.Richar. dc alij multi relati a Solo
primo ex can. sententiMI I. q. s. ubi Grcg.
ait: Sementia Pastoris iuIla, vel iniuna tia menda est. dc idem dicit Urbanus Papa, ut refertur can. quibus. eade causa dc quaest. Solent etiam adduci alia testimonia. Se- eundo, omnis lex& sentetia lata per potestatem clauis,si clauis non erret,est valida in conscientia , ut patet Matth. 3. suacunque ligaueritis in terra , &c. sed quandocunque sertur sententia secundum allegata & probata, licet in re sit
fallitas, clauis tamen non errat: nam Iudex tenetur iudicare secundum illegata& probata; ergo recte facit, atque ad ebnon errat. Confirmatur: ut actus sacra-rrientalis sit validus, fle habeat suum essectum , sufficit quod procedatur bona fide
secundum prudentiam humanam , licet reuera sit falsitas a parte rei; ergo idem est in excommunicatione. Antecedens probatur:nam diligentia poenitentis ad examinandam conscientiam aliquando potest iudicari sufficiens a prudente consessario, quae tamen reuera non sit susti- ciens,& tunc si poenitens bona fide confiteatur omnia peccat quorum recordatur cum vero dolore, faciet consessionem
non solam validam, sed formatam uer stuctuosam. Tertid ; in causis beneficialibus sententia iusta tantum secundum alleg,,εadc probata, siue priuatiua sit,sive declarativa, est valida ; ergo similiter in cens ris. Quarto : nam in iure sepe fit distinctio inter excommunicationem nullam,& inter iniustam, ex parte causae; de dicitur quM a nulla non oportet petere a solutionem, nisi forte ad cautelam,ab imiusta vero simpliciter petitur , & datur absolutio, ut patet cap. venerabilibus. f. sed si ex causa. 8e 3. sane. se sentcnti Lexcommunicat.in c. de ibi gloissa.
Secunda opinio dicit, quod talis excommunicatio no est valida in foro eo scientiae, atque adeo nullum habet effectu in in foro interiori,nec quoad priuationem suffragiorum Ecclesiς,nec quoad priuationem communicationis cum fidelibus, siue in diuinis, siue in humanis;
sic Gratianus can. si Episcopus.el 2. II .q. a. Soto i up. q. .& 3.de iustit. q. .arti c. s.
a nonnullis citetur pro contraria seruentia.Nauar .c. 27. num. 3 & alij multi. Prima concluso. Haec secunda opinio est tenenda; unde dicimus quod talis c communicatio est inualida in soro conscientiae, & nullum habet effectum, nec
meretur nonae excommunicationis proprie loquendo. Hanc probat Soto testi. Inon iis Sanctorum. Secundo probatur ex D.Tho. 2.2.q. 7 .art. . dicente, intulfum
iudicium no est iudicium mam iudicium est determinatio iusti ; ergo sententia iniusta non est sententi sicut lex iniqna noest lex,fauet multum lex quavis.f.si conuenerit. st. ad Senatusconsultum Velleianum. ubi dicit ir,iniustum, nullum,& inualidum aequiparatur in iure. Terii b, E clesia non habet maiocem potestatem ad inserendum damnum in spiritualibus, quam Respublica citi ilis ad infercndum damnum in temporalibus, sed sententia Iudicis secularis,quae tantum est iusta secundum allegata & probata,non obligat in conscientia; ergo nec sententia Iudicis ecclesiastici. Quarib , quia nullo modo praesuinendum est,qubd pia mater Ecclesia intendat punire tam acerba poena filios suos, qui reuera sunt innocctes. Confirmatur, quia Ecclesia non accepit potestatem excommunicandi nisi pro peccato ἔ Crgo pro vero pCccato. Secunda conclusio, nihilominus isto X comunicatus tenetur in soro exteriori se gerere ut excommunicatus , ita Solo, Lude Couar locis ubi supra.Victoria in Sum. nutu. 7.cancl. i .probat hoc Couarr.eI mut
122쪽
ex multis textibus, unde si publice se
ingerat diuinis, peccat mortaliter. Petis, quare peccat Soto & Armil. ver.excommunicatio. num. i o. dicunt, qudd non solum ratione scandali,sed etiam quia violat obedientiam debitam Praelato in foro exteriori. Tertia conclusio. Multo probabilius est quod solii in puccat ratione scandali, ita multi iuniores, unde quamuis cel bret in publico, si desit scand .ilum , vi simulet habitationem,& pergit ad locum, ubi ignoratur excommunicatio, non peccabit. Ex dictis tequitur Quiria conclutio, qudd ille celebrans in publico erit irregularis in soro exteriori, sed non in interiori, similiter omnes actus ab eo gesti erunt validi in foro interiori, quamuis aliqui illorum sint nulli in exteriori, utpote facti ab ocommunicato non tolerato in foro exteriori. Haec conclusio partim est contra Paludan. dcalics,qui cum teneat huiusmod i ex communicationem nullum habere effectum in foro conscientiae , dicunt quod si iste celebret in publico, erit verc irregularis in soro conscientiae, sed certe non loquuntur consequenter.
Quinta conclusio.Quod dictum est de
excommunicato, idem proponionaliter dicendum cst de communicantibus cumco, unde qui sciret excommunicationem a parte rei esse iniustam , quamuis communicaret cum hoc excommunicato nominatim denunciato, non peccaret, Cessante scandalo. Ad primum respodetur, qudd illa duo testimonia Gregorii & Vxsani non dicunt, qudd sententia iniusta sit valida,sed quod lit timenda, id est , obseruanda in publico propter vitalium scandalu, quod
frequentius oritur, quando excommunicatio est iniusta, quam dum est nulla,alitiquo ex quinque casibus postis dubio r. de ideo de iniusta dicitur, quod est timenda . non autem dicitur de nulla; at vero in casu quod ex nulla sequeretur scanda lum, etiam est timenda. Secundo dico, cuila de censuruia
q ubd isti textus praecipue loquuntur in casu quo sententia eli dubia, ut dixi diab.
2.concl. 2. Ad reliqua te simonia quae citari solent ex iure,respondeo elle intelligenda quantum ad forum exterius. Ad secundum respondetur, maior melle vcram, quando clauis non errat practice, nec speculatiue ; at vero in hoc casu licet non erret practice , errat tam nspeculatiue,& in iis quae sunt de substantia, requiritur ad validitatem actin,qubdnon erret practice, nec speculative; verbi gratia, si ponti sex dispenset in voto ex causa omnino in lassicienti, bona tamens de putata sussicient r ab illo, de a petenti dispenstitionem, talis dispensatio no valeret,quamuis ipsi manerent tuti in conscientia,durante hac bona fide. Ad conficimationem respondetur,quod falsitas quς
interuenit in lacramentis, potest esse circa ea, quae sunt de essentia, & tunc error speculatiuus annullat sacramentum, ut si poenitens accedat absque ullo dolore, putans non esse neces Iarium, sacramentum
est miltu;vel potest esse circa ea quς non sunt de essentia, sed de praecepto, & tunc est validum.Talis est diligentia praemittenda ad examinandam conscientiam. At veth causa iusta est de substantia ex comis municationis, de ideo error etiam speculatiuus annullat excommunicationem. Ad tertium, concesse antecedenti negatur consequentia: nam in causis beneficialibus bonum commune exposcit, ut
sententiae latae secundum allegata de probata valeant etiam in soro interiori: hoe enim necessariu est ad rectam gubernationem Ecclesiae,de ad reddendas securas fidelium conscientias,& iuxta hoc limitanda est doctrina,quam in fine dubi j secundi adduximus ex Sylvest. dc Medina;
at veri, ad bonum commune,& gubet nationem Ecclesiae non requiritur que,d excommunic itio , quae tantum est iusta secundum allegata & probata, valeat in solo interiori,satis est qui, d valeat in exi riori ad vitandum scandalum,& ne conis temnatur ecclesiastica potestas.
123쪽
At quartum resipondetur, quod illa distin stio solum habet locum in foro exteriori , in quo qui cxistimatur simpliciter excomunicatus, soletabsolui ab excommunicatiouc simplicitere, qui autemno existiniatur limpliciter excom numicatus ed sub dubio in alio solo,absolutiatur tantum ad cautelam ; caeterum in rei veritate, quando excommunicatio suit
nulla in soro interiori propter iniustitia cuilae , alis homo in foro interiori non ind get ab lolutione etiarn ad cautelam. Agendum e: t iam in particulari de essectibus exco nunieationis, in quo tractat
Sylvest. vcib. excommunicatio. q. pCr totum. Angel. verta excommunicat. vltim. Soto d. a 2.q. I. art. i. Et primo agendum
est de effectibus excommunicationis ira, ior s, qui sunt undecim. Primiis, ludd priuat participatione activa de passiva sacramentorum, itaque nec potest ea dare, nec accipere. hic e sectns colligitur ex canon. Eriget trudam. r. q .dc aliis textibus relatis a Couar in c. alina mater. p. l.f.6. n. s.
qui hoc defini ut secundum commvngm expositionem Doetoru , de si administret sacra inentum, et it irregularis, de quo dicemus in trichathi de irregularitate. Secundus, quod priu. it gen cratibus Ecclesiae susti istis, ut ii ibetur cx dicto can. Engcl- trudam. ubi dici xur, quod anathema, id
est,m 1 tor excommunicat o separat a cor.
pore Christi,quod est Ecclesia, quae sepλ-
ratio, secundum omnium Doctorum explicationem, fit per hoc,quod excommunicatus priuatur specialibus influentiis
prouenietibus ex unione ad corpus,quas alia membra corpori unita participant; habetur etiam ex cap.alma materide sententia excommunicatio. in 6.& cap. quod
in te. de poenitent. & remissioni b.ubi dicitur , quod quando tempore interdicti celebrantur Mistae, vel alia diuina ossicia, debet exclutis excommunicatis fieri.Ter. tius . qii bd priuat cccletia ilica sepultura. ea .sacris. de sepultura. Quartus, quddpriuat voce activa & palIira , ita ut non possit eligere,nec eligi. p. ciuia dilectus.
de consuetudine. Quintus, quδd collatio benescis facta excommunicato est nulla, cap.postulasti. de clerico excommunicato ministrante. Sextus,otrod iam electum suspendit ab ossieto e beneficio. cap.pastoralis .f. verum .de appellationi b. Septimiis, quod gratiae ab eo impetratae a Papa super quamcunque aliam rem, nisi super
articulum excommunicationis,lunt nullae,cap. I. de rescript. in 6. Octavus, quod remouetur ab omnibus actionibus fori
iudicialis ecclesiastici & ciuilis, cap. intelleximus. de iudi c. Non iis,qubd prohibetur communicare culti aliis fidelibus in diurnis,& etiam in humanis , cap. nuper.de sententia excommunicationis, &can. sic ut . cum duobus sequciatib. I t. q. s. dc cair .ad mensam .eod.tit. Decimus,qubdreliqui fideles prohibentur communicare cum excommunicato, non solum in
diuinis, sed etiam in humanis, can. sicut. cum aliquibus sequentibus. 22. quaest. I. Vndecimus,qubd ii per annum portinaciter perseuerauerit in excommunicati nc , iit suspectus de haeresi, habetur ex Tiident. seisi s. cap. i. de reformat. Aliscifectus numerantur a Summistis , ted omnes ad praedictos facile reducuntur. Et quonia illi effectus diuersimode com-
prchendunt cxcomunicatum toleratum, quam non toleratum, ideo sit
DVηiTATVR primo, qui ex communicati dicuntur tolerati, de qui dicuntur non tolerati Conclusio illi dicuntur tot crati, cum quibus licite polliunt fideles communicare in hi, an is,de diui. nisulli autem dicuntur non t0lerati,cura quibus fideles non pol sunt licite communicare in diuinis, nec in humanis. Pro
quo supponendum est, quod secundum
ius antiquum, omnes excomunicati maiori Dissiligod by Cooste
124쪽
Dis ut ecunda. Dubprimum G secun m. 99
iori excommunicatione crant vitandi,ita cultor clarici;.it vero secundum Basilien-Vt quicunque publice cxcommunicatus se tenemur vitare omnes noto iiἡ cxcom- Publico erat vitandus; occulte aulcm ex- nurnicatos,licci nec sint denunciati, ne- communicatus erat occulte vitandus, ut que percussbres clericorum. Patet cap. cum non ab homine. de sen- Hinc Dua1TAT vn secunde, cui horutentiaeX comunicationis. de can. excom- Decretorum flandum sit, luat uia ad hoc municatos. I l . qu. s. at vero post Conci- in quo differunt. Prima opinio dicit stantium Constanti ense & Basiliense, solum dum csse Baslies; ita Sylvest. ver.ex com-
tenemur vitare duo genera excommuni- nuinicatio. s. n. s. ubi allegat Panormita torum, scilicet nominatim denuncia- & Fulin.Eandem sequitur Nau. se poenit. tos, dc uotorie percusiores clericorum. d. 6., .laboret.num. s. versicul. sunt mihi Tenorem Deci et i Constantiens refert ad duo.& in Manualae. 27. num. 3 S.COuar. is teram Soto d. 12. quaest. I. art. 4. de Gu- loco citato, β alij. Probatur pii md : nam tierr Z Canonic. quael . c. i . num. I. cuius tale Decretum non reperitur in Constan- Decreti sumina haec est: Ad cauenda ani- tiensi. Secundb: nam dato qui, d repetimaru pericula statuit sancta Duodus, ut retur, tamen Basiliense fuit posterius, sed nemo deinceps Ieneatur aliquem ratione alia posteriora Concilia mutat Decreta prio- cuius sententia vel censirae vitare in sacra- rum quatum ad mores; ergo.Tertio : nanimentorum receptione , vel administratione, hoc Dccretum Basiliense suit accepta tu a vel in aliis rebus externis , nisi talis censu- Concilio Bituricensi, in Pragmatica sanrasterialitersit publicata 2 denunctata con- chion uin Gallicarum. tit. de excOmni tra aliquam perfnam vel communitatem nicatis non vitandis. &, quod magis um
subintellige quoad interdictum , quia get, postea fuit in nouatum in Concilio Vniuersitas non potest excommunicari) Lateranensi sub Leone X. Confit matur:
vel nisi proscrilega manuum in clericiam iv- nam Basiliense quantum ad ea, quae tra- Detione , finientiam Iaikm a Canone adeo tiauit de centuris ecclesiasticis, ruit ap- notorie covstiterit in re se, ut nulla possili probatum δc confirmatum a Nicolao U. tergiversatisne celari: nam a communione tu in quadam Bulla, quae habetur in a .lomoli- , licet denuntiatus non sit, volumim abs Conciliorini post Concit. Basiliense. tineri. Et subditur , Per hoc amem non in- Secunda opinio vera & tenenda est, rendimim isses excommunicas Os , Astenses, standum esse Decreto Constantienti, sic vel interdidus in Liquo relaxare, aut eis Antonin. s. p. tit. 26. c. s. . Adriam S in . quomodohbet sis agari. Et quantilis Co- in materia de clavibus. quaest. 3.Turrecre- ira r. c. alma mitCr.p. I. g. r. num. 6.dubi- mata , qui interfuit Concilio Baslien L. a. tot virum hoc Decretum fuerit condι- p.Summae ecclesiasticae. c. aco. Caiet. intum a Concilio, vel a Marti no V. qui Sum. vcr.excommunicatio minor.& 2.2. confirmauit illud Concilium post ejus quaest. ia. art. a. Soto iap. Medina Cod.disIolutionem, tamen utcunque si, re- de consessone,quae si .de consessione coniscipiendum est hoc Decretum tanquam sessori excommunicato ictu te I sacha. Arae anonicinia. Postea vero Basiliense Com gon. 2.2. qu. I O. art. 9. GlitisirreZ num. 7.cilium recepit hoc Decretum, sed ali- ubi hoc latillime tractat,& communiter quantum rcistrinxit; decreuit enim quod omnes moderni, quos refert GutierrcZ. teneamur vitare omnes notorie ex corn- lino, ut ipse refert , idem tenuit post cam unicatos , quacunque cx causa essent Sylvest. in conflatorio epistolarunt, post- excommunicati. Itaque per Constan quam vidit in Turteo ei nat.i,illud Decreti ense nullum notorie excommunicatum tum Paliliense coditum suille, postquam te nobamus vitare, antequam nomina Eugenius IV. reuocauerat iccira Conci-tim denunciaretur,nisi esset notorie per- liui iti Idem etiam tenet Nau. in Manuali,
125쪽
in ultima impressione. cap. 9. num. S. cap. 27.mam. 2I. Vbi mutauit sententiam;quae opinio abundi: comprobatur ex usu recentistimo. fidelium. Unde in Anglia, &Germania Catholici sociare communi cant cum iis, qui sunt notorie haeretici,&consequenter noto hic excommunicati. Ex dictis se lixitur, quod quantulacunque constet aliquem cite publice excom-riwnicatum, dummodo non sit denunci tus nominatim, vel notorie perculibr clerici non tenemur illum vitare;& cxcom- inunicati tantum in his duobus casibus dicuntur non tolerati;in reliquis vero dicuntur tolerati ab Ecclesia. Et quod diximus, non icneri vitare excommunicatos
nisi in iis duobus casibus, intelligendum
est ex vi praecepti ecclesiastici; at vero ex vi praecepti diuini S naturuis, tenemur vitare excommunicatos quoscunque inquatuor casibus traditis a Solo d. I 3 .q. I. art. 9. Primus, quando ex tali communieatione sequitur fauor tali tac communicato & eius doctrinae, ut si sit haere icus. Secundus, ratione correctionis fraternae,
ut si credo probabiliter, qu bd si me separo ab eius consortio, confundetur & conuertetur. Tertius, quando ex tali communicatione immineret mihi periculum in-eidendi in similem errorem. Quartus, quando ex tali communicatione sequeretur scalidalum. Ad primu respondetur, concedo quod in exemplaribus Conciliorum , quae mo- db cytant, non reperitur illud Decretum inter Decreta Concilii Constantiens. Ω-tis tamen est , qudd aliquando fuit seri-ptuni,vel postea a Martino v. editum,saltem viva voce ; cuius rei fideli ssimus icistis est Antonius , qui vixit circa tempora illius Concylij.& resert testes oculatos. Ad secundiam resipondetur, primi cum Medi nasu p. Decretum Baslienis no sta- tulisse aliud,quam statutum suerat in C5- stantiensi:na quando Basilicia se dicit,om
nus notorie excommunicatos esse vitan-
dns : solii in intelligit de notorie percu D sciribus clericorum;quae solutio licet no-
nullis iunioribus no placeat,mihi tamen multum placet; ideo secundo respondetur, quod illud Decretum factum fuit in
Basiliensi post schisma Concilij, ut ait
Turrecremata,quc refert de sequitur Gutierrez nu. . Vnde omnia quae in eo acta sunt, reuocauit Eugenius I U. nonnullis Dccretis exceptis, inter quae non est hoc Decretum de censeris,ut aduertit Turre crem. Terti brespondetur cum GutierreZnum. I 2 .qudd licet daremus, Decretum
Basiliense a principio habuisse autoritatem tamen iam esset abrogatum per contrariam consuetudinem.
Ad tertium, quantum ad Concilium Bituriense dicimus primδ, qudd non reperitur in tomis Conciliorum. Secundbdico, ludii suit Prouinciale,& ideo magis
piae poderat uniuersalis consuetudo. Qua- tum ad Concilium vetb Lateranense respondeo , quod illa approbatio nunquam fuit usu recepta. Ad confirmationem respondetur cum Gutierreet num. I s. qudd Nicolaus V.non approbauit univcrsaliter omnia Decreta B.isiliens nec decretum
illud censurarum , sed ramum illa quae acta fuerant circa benefici alii, de circa ab lolutiones ibi fustas a quibuscunque censuris. Vir de quando in Summa Coimciliorum ait Miranda, qudd Nicolaus Rapprobauit Concilium Basiliense. quantum ad beneficialia & consuras, hoe verbum, qu.7ntrum ad cerfrus, intelligendum
est de absoluti iγnibus ibi factis a quibuscunque censuris. DUBITA Tun tertio, quis dicatur nominatim excommum catus ; lotia cap.a nobis. el I. de sentciitia CX communicat. ait, quod qui violat legem conti-nzntem poenam excommunicationis latae sententiae , est nona inatim excommunicatus; sed liaec Glossa reiicitura Coliar.
Prima conclusio. Ille dicitur nominatim excommunicatiis,qui excommunica
126쪽
bus signis,quae sufficientcr declarent pc
sonam,ut quando excommunicatur Praetor Limen sis, vel Decanus ; ita Couar.&
communiter Doctores Theologi & Canonistae; S ita debet declarari persona, vino liceat de illa dubitare; unde si sint duo
erusdem nominis vel ossicii, ut duo Iudices,verbi gratia,dos alcades ordin.ιrios, d bent explicari particulares notae,& signa, ita ut nullum maneat dubium. Petis .utrum post Concilium Constanti ense suffciat aliquem esse nominatim excommunicat um , ad hoc ut teneam ut illum vitare; vel etiam requiratur esse nominatim de nunciatum. Adrian. in . de sacramento consessionis.post q. s. dub. 9. propolitione I.& 2.& qu. 3. de clavibus. Medina loco citato, dubio praeced.dicunt Concilium Constanticia se tantum loqui de excommunicatis generaliter; at verbin excommunicatis nominatim dicunt obseruandum esse ius antiquum , ut scilicet publice excommunicati publice viat ritur , occulte autem excommunicativite ratur occulte. Sit tamen Secunda conclusio. Vt teneam lar virare
CXcommunicatum , non sussicit quhd sit eaecommunicatus nominatim, sed ulterius requiritur quo g si densiciatus: ita Caici. in sum. vel bo , ablblutionis ilia pedi
que Decretum, scilicet Constanti ense, I B isti enue, ait quδd illa sentcntia excommuniςationis debeat esse a iudice publicata & dc nunciata specialiter vel cxpre .se. Secundo: nam ita Obseruat communis usus fidelium , ut testatur Couammias. Tetti 5mam aliis non vitarctvr scandala, ouae Concilia Constanti ense de Basiliense
Hinc colligo . quod ille,cui tradita est de nunciatoria scripta contra aliquem ii
minatim excommunicatum , ut illum denunciet, non tenetur cum vitare ante denunciationem , ut ait Sylvest. ver. cxcommunicatio. s. num. 2 . & aliqui viri docti, J habetur ex Nau. de poeni t. d. 6. f. laboret. num. 2 ubi nota, quod si ille appellet a declaratione excommunicationis,& dc nunciatione, non est vitai - dus, ut latilis tradidi iup. c. 1.disp. s. dubio
II .in 2. concl. Tertia conclusio. Ut aliquis excommunicatus sit de nunciatus, ita ut teneamus illum vitare, non sufficit quod de- nunciatio fiat in consistorio Iudicis coralitigatibus, sed requiritur quod fiat in i co publico, ut tempore Missis maioris' vel Concionis, vel quδd charta assigatur in publico loco,vel deniq; qu bd publicetur
secund&n consuetudinem regionis. ita glossa Clem. I. de sepulturis. verbo, Publi-
lac. in .d. I disp. 7.col. 7.in fine,& communiter Magistri,de quo plura GutierruΣn.s a. ubi idem tenet. Sed est primo notandum cum Soto eo lum. s. qu bd ut aliquis excommunicatuseenicatur nominatim denueiatus, sumeti
quod in speciali publice declaretur incuririsse crimen habens ani Xam ex comm n nicationem ipto fusto, quan uis non fuerit nominatim excommiliai c.uus, sed tantum generaliter per excomunicationem generalitet impolitam; verbi gratia, eo
ipso quod aliquis publice declaretur haeis
reticus,teneor illum vita ro tanquam d nunciatum, quamuis Iudex non declaret expresse illum esse excommunicatum. Patet: nam eo ipso quod iuridice declarat cum haereticum esse, declaratum maneteile excommunicatum.
Secundo notandum, quod licet aliquis transgrediatur legem continentem Ux- communicationem ipso facto , non istde nunciandus. nisi prius citctur;vt at lcgue pro se,& audiatur, nisi in casu quod deli istum esset notorium, vi ex Philippo De- et oin aliis tradidimus supr.cap. 1. dis r. I. diib. I.
127쪽
Hinc sequitur, qu bd nullus potest de-
nunciari excommunicatus, nili per tuum Iudicem competentem ; unde ii Religi sus exemptus ab ordinario violet etiam publice legem imponentem eae communicationem ipso facto, non pote ii denunciari ab ordinario, ita Nau.libr. s. Consit.
DUBITAT vR quarto, quis dicatur notorius perculior clerici 3 Ad quod dico
primo cum Couar. c. alma mater.p. r. g. 2.
num. 9. iii fine. quod licet ante Concilium Constantiense, ut aliquis percussor cleriei esset vitandus, sufficiebat quod esset notorius perculior clerici notorietate iuris, scilicet per propriam consessionciri partis in iudicio,vel per sententiam ludicis, ut tradit Nau.c. 2 l . num. F s. 3 habetur ex c. vestra.de coliabitatio .clericorum
re mulierum. at ver , post Constanti ense requiritur quod sit notorius notorietatefacti, ita ut nulla possit tergiversatione celari; & hunc etiam ante de nunciati O-
Hinc tamen in iurgit magna dissicultas quid requiratur ad hoc, ut aliquid dicatur notorium per euidentiam facti 3 Adrian. in A. in materia de Euchari itia , ante ultimudubium. β. oritur. quando ait requiri quδd sciatur sicilicet euidenter, S: hic semper loquimur de scientia euideli iptius fachi a tota ciuitate vel populo, vel a maiori parte,& quia decem personae faciunt populum , illud sinquit) dicetur notorium quod fit saltem .cora decem hominibus;
Sylvest. autem ver. notorium. dicit sullicere quod nat coram sex , quia est maior pars eorum, qui requiruntur ad constituendum populum,licet de facto non sint maior pars populi. 'Sed neutra regula est certa ἱ unde relinquendum est arbitrio boni viri, secundum particulares circui
stantias, ita Panormit a. dicto c. vestra. n. r 6 ubi ait, Discretiar Iudex ex variis cis cum sitam iis cir qualitate ael in oti temporis,arbitratur factum e se notorium vel min. Idem dicit Ioannes Andreas,codem c.colum. . Cardinat. colum. 8. Hostiensc. ua nos. e
dona tit. colum . . Anton. GOmeZ tOm. 3. Variarum.c. I .num. 42. Vnde qui percutit clericum coram decem vel duodecim, non crit notorium in magna ciuitate, bdine tamen in oppido paruo , & etiam in vicinia illi ius magnae ciuitatis, ut docet
Hinc sequitur,qudd si aliquis in ciuitate , in domo priuata percutiat clericum
coram sex vel septem, no crit notorium;
si vero in foro, vel in collegio, seu conuentu Religiosorum , respectu illorum
erit notorium, regulariter loquendo. Dico,reo clarιte quia tam magnus post et esse conuentus, ut haec scientia non sunt cerct,verbi gratia, si conuentus haberet d centos Religiosos. Secundo sequitur, quod si Petrus me praesente percutiat clericum, non iciacoeillum vitare, quia licci mihi sit notorium. non tamen est absolute notorium ; imbidem dico, licet percutiat illam coram duobus vel tribus testibus, ut habctur ex
doctrina Couar. . 1 .citato. num. 7. Uerlic. secundo deducitur. inad Arago. 2.2. q. Io.ar. 9. colum. 7. ait,qubd licet pcrcutiat co- iam quatuor vel quinque , non tenentur
illum vitare,& Nauar. p. necessario debet elle huius sententiae et nam ipse ait, quod scientia paucorum quam sex, non
Tertio sequitur, quod licet fictum sit notorium , tamen si eth aliquod dubium
iuris,non tenemur cum vitare; verbi gratia, Petrus notorie percussit clericum , t men allegat non incurrisse cxcommunicationem, quia ille non gestabat habitum clericalem , Potrus nesciebat esse clericum ; vel allegat sollim perciissili e vim vi repellendo,uci aliquid suiusmodi,ita vi
detur tenere GutierreZ c. I. citat . n. I 2.
& Cordub. in Suni. quaest. I 8 p. puncto 4. in fin. sed clarius Aragon, ubi supra. δύprobo ex illis verbis Concilii Constantiensis, sententiam latam a canone a debnotorie constiterit incurrisse, quod sactum nulla possit terglirer fatione celari, nec aliquo suffragio excusari. Du BI
128쪽
DUBITAT vix quin ib,virum Decretum Concilij Constantiensis non solum habeat locum in excommunicato, sed etiam in suspenso Soto d. t 8.cl. 3.art.' .an te 2. concl.clare videtur dicere,quod qui confitetur fu erdoti suspenso, licet non sit de nunciatus , consellio est nulla ex defectu iurisdictio itis.Contrarium esti nendum. Vnde sit Prima conclusio. Non tenemur vitare si spensos neque interdictos, donec sint de nunciati. H. eccst certissima : nam ethexpresse definita indicto Decreto, ut patet ex illis verbis , praetextu cui cunaue sententiae aut censurae ecclesiaystica, de ex illis, per hoc tamen huiusinodi excommunicatos, sistenses, interdistis ,seu prohibitos non intendit in aliquo releuare. tenet Caieta. I. p. q. 82. art. 9. Nauarr.c.'. num. T. & cap. 27. nutu. I 6 3.dc eam late probat,de poenit.d. o. f.laboret. a. 1 . GutierreZ cap. 1 . a. 4 s. umoderni communiter.
Hinc sequitur, quod licet ea non nullus.& canon piaeter. 3 1. d. suspendentes ipso facto clericum publicum c5cubinarium,ellent in suo robore, nuc bene pollumus eius Mittam audire; donec sit deri unciatus, ut ait Nauar.de poenit f. laboret. n. 24. Gulicrrea num. s. ubi citat alios. Dixi, licet eis ni is sitio ro re,quia iam fiant abrogati per contrariam consuetudinem, ut testatur Gutierrez ibidem.Soto d. I 3. q. a.
art. 9. circa finem. Medina in Sum. p. I. . I ι.ε. 8. circa medium. & comuniter m
derni. Vnde nee ipsi clerici concubinarij sunt iam suspensi,neque fideles tenentur abstinere ab audiendisMissis illoru,quidquid dicat Nauar.c. 1 f. n. 77. imb Couar. Cle trient si furiosus. p. l .f. l .num. F.dicit, quδd iste clericus etiam secundum iusa aliquum, non erat suspensus suspension C,quae esset vera censura. lator diis cultas est, utrum istud Decretum Constantiente etiam habeat locum in irregularibus; vcrbi gratia, scio meum Parochum esse homicidam, & communiter irregu larem, virlim antequa de nuncietur, possim ab eo petere,& recipere sacramenta
Ratio dubij est, quia irregularitas non
est censura, ut diximuS p. I. Secunda concluso. Hoc Decretum Q etiam habet locum in irregularibus; ita
Cano & recentiores communiter. Probatur primδ : Quia Concilium non solum loquitur de impeditis per censuram, sed etiam de impeditis per sententiam; ut
patet ex illis verbis , praetextu cuiuscun-.que sententiar,aut censurae a iure vel ab
homine, sed irregularitas est quaeda sententia a iure , ergo. Secundet e nam ratio
quae mouit Concitrum quantum ad excommunicatos, suspensos,& interdictos, nempe ad euitand.i scandala ficiet tu, currit etiam in irregulari. Tertib: nam alias semel tant uti liceret audire Missam a
sacerdote excommunicato tolerato. Probatur sequelamam post primam celebratione manet irregularis, atque ades De cretum Concilij citet ridiculum. His positis quoniam haec maioria de se apta est
colansione parere, ut clare procedamus,
ρgemus seorsum de essectibus, quos incurrit excommunicatus non toleratus,&de effectibiis quos incurrit toleratus; &primo agendum est de non tolerato.
D I S P V T A T. III. De primo essestis,scillaet de participatione
IN PRi Mis recolenda est illa diu
tinctio tradita su p. p. r. dub. 2. post 3. conci scilicet triplicem elle communica tionem fideliti; prima pure interior, qua fideles iusti communicant inter se in fide& charitate; secunda pure exterior , qua communicat in conuictu politico, nempe in contractibus & colloquiis,& aliis rebus,& commerciis politicis;tertia mixta, qua fideles,etiamsi peccatores sint,comuis nicant sacramentis & suffragiis Ecclesiae. Prima communicatione non potest Ecclesia priuare, sed solum mortale pecca tum,bene tamen secunda & tertia, ut latius Dissilired by Cooste
129쪽
tius ibi dixi ad primum. Et quoniam participatio sacramentorum est duplex,activa ἐς passiua, primo agedum est de activa. Vnde D UBI TATVR primδ, utrum sacramenta administrata ab excommunicato non tolerato, sint valida Prima conclusio.Certum est quodcunque sacramentum celebratum ab excommunicato non toleriato etia extra casu in necessiatis esse validum, exceptis si cramento poenitentiae & matrimoni j; ita D.
currunt omnia ellentialia , scilicet veram ..teria & serma,& minister,cum intentione faciendi quod facit Ecclesia.
Secunda conciti fio. Si iste excommunicatus cst Episcopus, quamuis conserat
vcros ordines, non tamen consert execu
tionc,quia nemo dat quod non habet. de quo plura in materia de irregularitate. Maius dubium est de sacramento poenitentiae;& ratio dubi j est,quia ad hoc cramentum non sufficit sola potestas o dinis, sed ultra illam requiritur iurisdictio, ut constat ex cap.omnis utriusque
sexus. de poenitentiis & remissionibus. Et cum haec iurisdictio possit auferri ab Ecclesia , ut patet in materia de consei
sone. q. 8.art. . b. l . restat videre virum
de facto ablata st,aut ligata , vel tantiunst illi prohibitum, ne utatur illa. Sit tertia conclusio , si sacramentum
panitentiae administretur ab excommunicato non tolerato extra articulum necessitatis,erit nullum . ita Palud. in I. 17.
Probat utinam talis sacerdos extra casum necessitatis,vel nullam habet iurisdictionem ; vel ut proprius dicam, habet cana impedita & ligatam; ergo. Et harac conclusionem intelligo etiam de cc tussione venialium .nam ad absoluendum a venialibus etiam requiritur iurisdictio,& li edatur ab Ecclesia, ac per conlequenS P
test tolli vel ligari ab ipsa Ecclesia : nam res per casdem caulas dissoluitur , per quas nascitur; de quo plura dixi in inbteria de confel sq. 8art. q. dub. I o.
Hinc sequitur,qudd licet aliquis cum ignorantia inuincibili confiteatur huiusmodi sacerdoti, consessio erit nulla,& veritat comperta, erit necessarib iteranda, de loquor de cosessione mortalium. Hoc autem corollarium intelligitur , quando
ignoratia est particulatis huius vel illius poenitentis, seclis si sit ignorantia communis, & talis sacerdos habeat aliquale titulum ; verbi gratia, sacerdos qui in Hispania est nominatim excommunicatus& denuciatus,vel notorius percussor clerici, venit ad fiffc Indicam regionem,ubi hoc ignoratur; dc confertur sibi beneiacium Parochiale, consessiones quas audit validae sitiit; hoc est contra Palac. in ε .d. 7. disput. 7. colum. I a. sed tenet Victoria in Sum .de ex comunicatione, quaest. 3 3 s. Probat urinam titulus praesuinptus & c munis error facti conserunt iurisdicti nem,ut ait Caiet. in Sum. verbo, absolutionis impedimenta. & verbo, consessi nis iteratio.Nauar. c. laum . . N alij Autores , qui sundantur in L Barbarius. isdeossicio Praetoris.
Secundomam in hoc casu potius praesumendum est , quod Ecclesia vult prospicere communi saluti fidelium dando iurisdictionem huic cicerdoti, quam punire illum cum tanto dctrimento fidelium.
Restat adhuc grauissim adit ficultas de
articulo mortis, quae quonia ex profesto tractatur in materia de consessione , ubicam disputaui,cl. 8. arti c. 6.dub I. breuius nunc erit agen M. Et in primis notadum
est, quod dupliciter stat, aliquem miniastrum else non toleratum. Primo modo, quia est excommunicatus, denunciatus,
vel notorius perculibr clerici, no tamen est praeelsus ab Ecclesia. Secundo modo, quia non solum est cxcommunicatus de- nunciatus, sed etia praecisus ab Ecclesia, ut haereticus damnatus de hae res,eo ipso
130쪽
est excommunicatus denunciatus, & inquantum separatus est a corpore Eccletiae
per infidelitatem, dicitur praecisus ab Ecclesia. Hoc posito, Prima opinio dicit, quδd nullus minister non toleratus , quamuis non sit praecisas, potest valide administrare sacramentum poenitentiae in articulo mortis,
ita tenuit D.Tho. in 4.d. I 0. q. ali. a. q. 2. ad 3. Couar. c.alma mater. p. I. g. I I. num. 8. Nau .c. 27. n. i T. Fundamentum est, quod
isti sunt priuati, vel ipsi iurisdictione, vel
usu iurisdictionis,ut habetur c. s celebrat. de clerico excommunicato ministrante. Secunda opinio est, quod minister non toleratus, qui tamen non est praecisus,p terit valide administrare hoc sacramentum in articulo mortis, non tamen si sit praecisus,ita Soto dist. 18. q. .art. . dc alij,& Nauar.c. 27.num. 17I.quamuis nihil dicat de sacerdote praeciso; de excommunicato autem etiam de nunciato ait, qu bd potest valide absoluere , ubi expresse mutauit lententiam,quam tenuerat cap. 26.
Tertia opinio est, quod quilibet sacerdos etiam non toleratus, etiam praeci ius, potest valide administrare sacramentum poenitentiae in articulo mortis. Quarta conclusio. Haec opinio post Concilium Trident. est longe probabilior , tenet Caiet. in Sum. verb. absolutio. Angel . ver.conseisor. 3. Palac. in A. F. de 6. distinctionem,dispur. 3. colum. I F. conci . . M alij multi Doctores , quos retuli in materia de consessione. Probatur primo, ex Trident. tagi . cap. . dicente, qu bd in articulo mortis nult i est casuum resernatio, atque Meo omnes sacerdotes possunt absoluere omnes Poenitentes a quibuscunque easibus σω uris; ubi pondera, quM sicut nullus cx Cipitur casus , a quo non possit absolui poenitens , ita nullus excipitur sacerdos, qui non possit absoluere. Secundo , quia non est credendum de pietate matris Ecclesiae , quod velit fideles irr vltimo periculo carere beneficio absolutionis , praecipuo cum s eramentum faciat de attrito contricum; verum est , q00.l si poenitens luta de censuris.
sit infirmus in fide, de timeat peruertendum esse a sacerdote haeretico, nullo modo debet illi confiteri,& ex hac parte poc set annullari consessio, quia peccaret mortaliter confitendo illi; M haec tertia opinio intelligitur , supposito quod non sit alius minister legitimus, qui possit dc velit administrare hoc sacramentum,ita Soto artic. . citato, immediate ante f. nonnihil ambiguitatis. Nauar.cap. 26. n. 7 . de
Ad fundamentum primae opinionis respondetur, qiabd illi sunt priuati usu iuris .
dictionis extra mortis articulum, non tamen in illo. Denique de sacramento matrimonii est dissicultas, vird in sit validum, si celebretur coram sacerdote excommunicato
non tolerato Nonnulli iuniores dicunt, quod erit validum. Sit quinta conclusio. Probabilius iudi coquod erit nullum. Sic tenent aliqui viri docti, de videtur tenere VeracruE in Appendice ad speculum coniugiorum,dub. I. conclus 1. Probatur : nam actus quos ex
communicatus non toleratu S exercet ra
tione publici officii, sunt nulli, ut tradit
Sylvest. ver.excommunicatio. s. n. 2. dc Nau. c. 2 7. n. 3 s. ad 6. sed in matrimonio
assistit Parochus ratione publici ossici j dc publicae potestatis;ergo. Minor probatur: nam assistit inquantum Parochus formaliter, cuius rei signum est, qu bd licet loco
Parochi adhibeantur mille testes, non valebit matrimonium. Secundδ, contractiis,
in quibus secundum ius requiritur de substantia praesentia tabellionis,sunt inualidi& nulli, si tabellio sit ex comunicatus non toleratus , sed de substantia matrimonij requiritur post Tridentinum praesentia
Parochi; ergo si sit non toleratus,erit nullum. Maior habetur ex glosIae. decerni mus. de sententia excommunicat. in 6. in fine. quam sequitur Geminian .ibi. mim. 6.
Francus num. 7. Ancaranus colum. ante- nul Sylvest. ver b. excommuniC. 3. n. a.
Circa finem. 3c communiter Canon ista; secus dicendum est de testibus: nam licut