장음표시 사용
141쪽
vel beneficii, teneatur modo Prima cocluso,qubd tenetur, ita Nau.
& communiter Doctores. Probatur:nam Ecclesia non vult releuare excommuniticatum ; alias reportaret commodum ex
iniquitate sua; & conclusio intelligit ut
etiam si soluin teneretur recitare titulo beneficit ut ait Syl.q. s. Palud. su p. 8c alij. Contra. I ite non percipit statistus beneficij;ergo no tenetur recitare. Transeat antecedens, te quo infra,& negetur consequentia: nam sua culpa perdit illos, sicut beneficiarius,qui ex eo quδd non residetersonaliter, non potest percipere fructus enefici j, nihilominus tenetur recitare, quia sua culpa non percipit illos. Secunda conclusio. Iste quamuis sit
toleratus,tenetur recitare solus,non cum socio; ita Doctores citati. Veru est,qubdalij non tenentur vitare eXComunicatum toleratum,unde non peccabunt recitado eum illo,ita Scito libr. I o.de iust.q. s.ar. 3.col. 6. Utrum vero ipse excommunicatus peccet mortaliter, vel tantum venialiter recitando cum socio , postea dicemus. Aduertunt autem praedicti Doctores,
quod non debet dicere. Iemlam vobiscum. Sed circa hoc si Tertia conclusio. Dato quδd peccet dicendo. Dominus vιbiscum, non tamen PCccabit mortaliter, quia matella est parua; imb teneo cum Nauar.in Sum. Hispana. c. 27. n. F.&quibusdam viris doctis, quδd non peccabit, si dicat recitando solus.Vltimo, nota quod qui solum tenebatur recitare ratione beneficij, si priuetur illo,
non tenetur, ut tradit Couar. s. variarum. c. I s.citato, illatione I 2.circa medium.
Quid de suspenso,irregulari & degradito 3 Praedicti omnes Autores contieniunt in hoc, qu bd tenetur recitare : sed disserunt in modo:nam sere omnes dicut quod non potest rccitare eum socio, sicut nuque excommunicat ;oppositum tame
tenet Soto sep. ubi ait,quod potest recit re cum aliis in choro, quia suspensis, degradatis, de irregularibus, si alias non sint cxcomunicati, non est prohibitum communicare cu aliis: sotu enim est illis prohibita executio ecclesiasticae iurisdictionis,administratio sacramentorum, Sc succeptio ordinum. Cum Soto tenent multi
viri doctissimi, & ego idem firmiter sen
DuBITAT vR septinab, utrum excommunicatus peccet non audiedo Mis sim diebus festis,& non confitendo , vel communicando,quando praecepit Ecclesia 3 Hoc dubiu aequaliter procedit in excommunicato non tolerato & tolerato. Prima conclusio. Si negligit procurare absolutionem eo fine, ne audiat Missam, peccat mortaliter, ut in simili tenet Medina I. 2.q. 77.ar. 7. Probatur,quia iste per se intendit non adimplere praeceptum. Secunda conclusio. Quamuis negligat procurare absolutionem, si tamen non sit eo fine, non peccat mortaliter, non audie do MisIam h c etiam est de mente Medi-nς ibidem,de Armil. vesMissa. n. 29.dc te
net expresse Nati .c. 2 I.n. . Probatur,qu
niam Ecclesia solum obligat non ina peditos; iste aute est impeditus per censuram. Tertia conclusio. Si non sit neglig6s in procuranda absolutione, non peccat non confitendo, neque communicando, secusve id si sit intelligens ita Nau. sui'. n. 3 .de s. Haec secunda pars probatur, quoniam haec priῖcepta non sivit pure postiua; sicut est praeceptum audiendi Millam, scd partim sunt diuina; unde quamuis Ecclesia prohibeat excommunicato accedere ad sacramenta, non tamen tollit obligationem iuris diuini de recipi edis sacramentis. Iam de tertio effectu. qui est priuarieeelesiasti ea sepultura, DUBITATUR octavo, quomodo intelligatur3 Prima concluso. Per sepulturaccelesiasticam intelligitur sepultura in loco sacro, etia in caemeterio; ita Syl. ver
δύ est text.c. lacris. de sepulturis. Se ratio quare
142쪽
Dub. primum s secundum. I IIT Jut. quinta.
quare interdicitur sepultura est; nam cui
non communicamus vivo, nec mortuo
communicare debemusiunde, ut ait Sylu.su p.& Soto d. 1 2.q. 2. ar. 2.in fine, non Po-
te si pro eo suscipi oblatio,nec fieri publi
Secunda concluso. Haec prohibitio sepulturae intelligitur etiam de excommunicato tolerato, ut infra dicemus in ultima disp. ubi notandum est, quδd partici-pado cum excommunicato,scilicet a missanandole a lasepultura, &c. si sit non ime ratus, incurritur minor excommunicatio, ut habetur ex Na. c. 27. n. 36. ad 2. dc s.
Tertia coclusio. Haec prohibitio sepulturae intelligitur de excommunicato,qui risi est ab lolutus post mortem: nam si d cessit cum signis contritionis, potest absolui, de deinde sepeliri in loco saero, ut Iatius tradidi sui'. e. s. disp. 2. dub. 8.
activa, virum elictio facta ab excommunicato maiori, sit validar Pinna conclusio. Si sit non toleratus, erit nulla; valida tamen, si si toleratus. Prima pars patet ex c.tanta. de excessibus Praelatorum. & c. ctara interi ci I. de electio. quae concluso patebit ex dicendis disputatione sequenti, lub. 3.ubi ostende- 'mus, quod ea quae geruntur ratione publiei officij ab excommunicato non tolerato, iunt nulla;at vero s gerantur a tolerato,erunt valida.
Secunda conclusio. Quod dictum est de electione, idem de collatione activa beneficij dicendum est. c. quia diuersit
tem.de concellione praebendae.& Doctores communiter, ut tradit C Ouar. c.alma mare p. I. g. 7.n. 9. Versicul. duodecimus. Tertia conclusio. Excommunicatus rasi toleratus non solum non potest soliis eligere, verum nec cum aliis etiam non excommunicatis, tali ter quia si ad electionem admittatur aliquis excommunicatus denunciatus,electio erit nulla ita Nauar. lib. i .Consilait.de electio.consit. II . Cou ubi su p. Panorm. c. ille.de electione.n. .dc multum fauet ipsum c.illa.& cssinale, de procuratoribus. Intelligitur autem haee conclusio,ut ait Nau. dummodo talis exis communicatio esset nota aliis electoribus , & habetur ex dicto c. finali. sed de hoc latissime Panormit .dicto c.finali.Ubi nota, quamuis maior pars suffragiorum sit habilis, vitiatur electio propter unum excommunicatum , si scienter admittitur, secus si ignoranter;sc glosia c. postulasti.
de procuratoribus, verbo, nota, dc verbo, talis. facit c. Masina. de electio. Quarta concluso. Patronus excommunicatus non toleratus non potest val
de praesentare ad aliquod beneficium, ita communiter Doctores, δc tradit Couar. v bi sup. ubi addit collationem factam ab Episcopo in virtute talis praesentationis, ei e nullam. idem tenet Nauarr.cons. 7.de iure patron. quod incipit, An praesentatio. Iam de collatione passiva Duni TA IVR Leeundd, utrum coli tio vel electio beneficij facta excommunicato sit valida 3 Prima conclusio, quod est nulla, sic Na
uar. 2 .n. 2I. Couar. c. alma mater. p. l. f. 7.
n. communiter Doctores, & est text. cap. postulasti. dc clerico excommunicato ministrante. Et ratio est,quia beneficium datur propter Ofticium, sed excommunicatus est suspensus ab officio;ergo. Circa hanc conclusionem aliqua sunt notanda. Primo , qudd conclusio intclligitur. quamuis talis excommunicatus si toleratus;ita Cou. nam Concit. Constantiente non intendit fluere ipsis excom in unicatis , intelligittar etiam conclusio, quamuis excommunicatio inuincibiliter ignoretur ab ipse,& ctiam a conserente benefi
dicto 8.ubi at lcgat glossam, Panormita.&commune nVriam licεt ignorantia inuincibilis excuset a culpa & aliquando etiam a poena, non tamen validum facit actum,. P 3 quem
143쪽
quem annulla uit Ecclesiia, nec facit capacem, quem Eeclesia fecit incapacem, ut
recte ait Nau. n. 27 i. citato. Vtium vel Λge ista ab hoc beneficiario,quando excom. municatio erat omnino occulta,sint , alida, licemus disp. sequenti, dub. s. Secundo, nota quod conclusio etiam habet verum in permutatione benoficit, ita Couar. Probatur: nam in tali permut tione interuenit mutua collatio beneficis. Tertio,nota quhd haec electio vel collatio non conualescit per absolutionem ab excommunicatione pollea sequutam,
sed debet renouari, ita Nau. c. 27. num. 2 I. ubi allegat c cum bonae. de aetate dc qualitate & ordine praeficiendorum. Et ratio est, quoniam talis collatio a principio fuit nulla. Quarto,notaquδd etiam habet verum concluso, licet collatio facta sit motu proprio conferentis , ut latius Couar-
Quinto,nota praedictam conclusionem non procedere Ita collatione vel clectione facta cum clausula absolutionis quoad effectum praesentium consequendum, quae communiter ponitur in literis Pontificiis,ut testatui Nau. num. 27 I. citato, neque etiam procedit, quando intcruenit virtualis dispensatio Papae, ut si conserat beneficium ei, quem scit este excommunicarit m e nam tunc virili aliter dispensit; ita Couar. Dixi, Papa,quia non sum cit talis dispensatio Episcopi: nam hoc impedimentum & in sabilitas proii enit ex iure communi Me quo latius Nau. in Sum.
ὸ iis insertur Secunda conclusio, quod iste non secit fructus suos, sed tenetur restituere quos percepit usque ad tempus absolutionis de
nouae collationis , nec reccptio. fructuum ante absolutionem perceptorum conualescit per subsequentem absolutionem;
ita Nau. n. 2 I .citato. Tertia conclusio.Ex commimicatus no
potest prissentata a patrono laico,nec clerico ad beneficium iuris patronatus, ita
Couansvp. notab. a. ubi citat alios. Hine colligitur, qudd si excommunicatus praeis sentetur ad beneficium,& Episcopus virtute huius praesentationis conserat ei illud beneficium post absolutionem ab cx- cominu nicatione,collatio erit nulla, si icollatio facta ab Episcopo ad praesentationem patroni exco in municati, ut tradit Cou.ar sup.num. 9.& Nau. cons. 7. de iur.
Quarta conclusio. Non solum collatio benefici j facta excommunicato est nulla,
verum ctiam impetratio laterarum ad beneficia vacatura, licet impetrans ignor uerit excommunicationem , latius tr dit Couar dicho si . . num. s. illat. II. nisi detur cum clausula absolutionis. Circa hanc autem ab lutionem generalem
tam ad literas, quam ad beneficia , nota primo, quδd non habet locum in eo, qui sciens infortauerit per annum in caecom
C 8. num. F. in gloss.lit.C. Imbin quibus dam casibus sum cit insorduisse per quatuor menses, iuxta regulam Cancellariae, quam rcfert dc explicat Nau. c. ita quorundam. de Iudaeis. notab. II. glossia vlt. n. r s. quam limitationem intelligo, nisi. Papa sciret hunc insorduisse in cxcommunicatione per annum, vel per quatuor menses,iuxta dicta In nota. q. Secundo, nota quod si haec absolutio fiat a Papa, valet quantum ad hunc efic-ctum ab omnibus excommunicationibus etiam contentis in Bulla Coenae . ita Nau
dicto c. ita quorundam. num. 2 I .c rol. 7. hoc tamen limitatur in excommuri catione incursa propter haeres haec enim cen tur sit blata,vi tradit Fclinus relatus
Felinus testatur ita expresse suisIedecisum ab Innocentio VII s .in quadam regula Cancellariae. Dixi, i a Fapa nam si fiat ab inferiori, non manebit abiblutus ab omnibus , sed a pluribus vel paucioribus , secundum potestatem quam habet; ita Nau.dicto c ita quorunda dicto c. 12. utram vero prima conclusio habeat lo
144쪽
Dibput. quinta. Dub. tertium s quartlam. i
cum in eollatione ossici, Iudicis secula- neficium excommunicato:tunc enim noeris,dicemus disputatione sequenti,dubio potest illud de nouo conferre eidem, sed ultimo. recurrendum est ad Papam; ita Panorm.
DV hi TATUR. tertio,quod rem γ sup. num. γ& Sylvest. lup. ubi citat Palud dium habebit excommunicatus,qui ob- Secunda est, si Papa contulit beneficium tinuit beneficium 3 Concluso. In primis tali excomunic. to: tunc enim non pote- petat absolutionem ab excommunicatio- rit Episcopus dispunsare cum eo, ut illud
ne,& deinde resignet beneficium simpli- obtineat, licet alias collatio talis benefaciter in manibus illius, ad quem spectat cij pertineret ad Episcopirni,sed de nouo prouisio talis beneficij,& petat ut sibi de- facienda est collatio per Papam, quia be
nub conferatur. Dico , resignetsimpliciter, neficium istud iam est affectum autorita quia no susscit religitare causa permuta- te Pδpae ', ita Panormitan . num. 9. de quotionis: nam qui non habet ius in benefi- plura Couar.d.S. 7.cio, non potest illud permutare cum alio, Secunda concluso. Si collatio bene C& si de facto permutat, non acquirit ius cij alias non pertineret ad Episcopum,no in alio, etiam in casu quod possit Episeo- potest Episcopus dispensare,ut obtineat
pους conferre, quia non contulit simplici- illud; ita CO uar. d.f.7. & Nauarr. cap. 17.ter,sed causa permutationis: ita Sylv. ver. num.17. f. 8. contra Panormit. perinutatio. q. r 3. Sc est regula Cancella- Tertia conclusio. Quamuis dispenseriae 3 9.& propter eandem rationem non tur cum tali excomunicato, ut deinceps poterit talis excommunicatus resigiaare obtineat beneficium, conserendo illud
beneficium in fauorem alterius. ipsi de nouo post absolutionem, siue hoe . D v B l T A T v R quintδ,utrum pos- stat per Episcopum, siue per Papam, frust Episeopus illud beneficium de nouo chus tamen perceptos medio tempore usi
conser re que ad nouam collationem,uel reualida-'Prima concluso. Si collatio talis be- cionem, tenebitur restituere iuxta dicta
neficij alias pertinebat ad Episcopii bene dub. 2. nisi cum co super hoc specialiter potest Episcopus illud de nouo conferre dispensetur, ut ait Sylves.sup. in quo non post absolutionem ab excommunicatio- poterit Episcopus dispesare, etiamsi pos- ne obtentam ab eo qui potest absoluere, sit dispensare in obictione beneficij, nee
ita Couar. 3.7. citato.num. 8.& glossa cap. poterit facere compositione na cum eo de
postulasti de clerico excommunicato mi. talibus fructibus, sed disposatio vel corrinistrante. verbo dispensatum. Panormit. positio petenda est a Papa , unde iste ad- ibid. n. 8. Cardinalis, de alij relati a Sylv. uertendus est, quod si petit reualidati verb.excommunicat. 3. g. I. p. 9. licet ipse nem a Papa, petat simul ab illo remissi non teneat hoc absolute, sed cum qua- nem vel compositionem fruetitum,& 6-dam limitatione; nempe quando Epitc militer quando obtinuit de nouo bens pus poterat cum absoluere ab excommu- ficium ab Episcopo , debet petere a Pa ni eatione. Sed ratio glossae, Panormit. & pa praedictam remissionem vel compo aliorum est optimamam quando a Cano- stionem.
ne permittitur dispensatio,& non done- Vltimo nota, ea quae dicta sunt de col eatur Episcopo, potest Episcopus dispen- latione vel electione facta excommuni sare, quamuis sit constitutio iuris com- cato, etiam habere locum si fiat suspenso, munis; sed in dicto cap. postulasti. per- interdicto, Vcl irregulari; ita Nau. cap. 1 1.
mittitur dispensatio in hoc casu , & non num. I 3 3.de est text. c. lim inter. de ele denegatur Episcopo; ergo. Verum haec chio.c. postulastis,&cap. si celebr. de cleri deeilio duas habet limitationes. Prima, co excommunicato ministrante.
quando Episcopus scienter cotulisset be- DUBITAT v R. quinto,utrum colita signa
145쪽
signatio pensionis facta excommunicato maiori sit valida ὶ Notandum est, duplico esse pensionem; quaedam spiritualis, quae fundatur in titulo spirituali, ut illa quae datur coadiutori alicuius Episcopi , vclParochi iam senio consecti,ut illum adiuuet in administratione rerum spiritualium, & beneficiu remanet penes ipsum senem:altera est temporalis, Sc quae fundatur in titulo temporali, ut illa quae datur personis omnino secui .iribus,ed lubdarmis vel suo patrocinio defenderunt teporaliter Rempublicam;& de hac omnes unanimiter concedunt esse temporalem: talis etiam est,quae datur alicui Parocho iam seni. Ec beneficium consertur alteri
robustiori, & quamuis de hac nonnulli dicant quod est spiritualis, tamen probabilius est oppositum, quoniam haec pensio non datur ad exercendum aliquod officium spirituale, sed solum datur in sus.
tentationem & remunerationem praecedentium laborum. Hoc polito, sit
Prima conelusio. Pensio temporalis Collata excommunicato valida est. Pr batur primo, quia iura annullantia coli tionem factam excommu picato, solum
loquuntur de collatione beneficij ecclesiastici. Secundomam ratio ob quam annullatur collatio beneficii facta ex communicato est, quia beneficium datur propter ossicium,& excommunicatus est inhabilis ad tale officiis, sed haec ratio cessat in praesenti, quia talis pcnsio non datur propter aliquod osticium spirituale, quod debeat exerceri; ergo etiam cellat dispositio iuris. Secunda concluso. Loquendo de pensione spirituali, quae sundatur in titulo spirituali licet sit probabile, quod collata
excommunicato erit valida , oppositum
tame est probabilius; ita multi viri docti. Probatur: nam habet rationem beneficii ecclesiastiet , inquant lim datur propter osticium ecclesiasti cunnsed excommunicatus est inhabilis ad huiusmodi officiu; ergo. Et ita dicunt nonnulli seruari pra-Σini Romanam.
quis in absentia,vel per literas eligitur ad
beneficium tempore quo non Erat C communicatus, & tamen tempore quo acceptat est excommunicatus,virum talis acceptatio si valida . Prima opinio tenet esse nullam. Proliae solent reservi aliqui Theologi, scilicet Uustoria Cano,& tenent eam multi Iuristae relati a Couar. lib. 3. Variar. cap. I 6. num. q. in quam videtur ipse declinare,quamuis in c. alma mater.eligit oppostam,ut postea videbimus. Probatur pri- md . nam licet per collationem detur ius in beneficio beneficiarius enim no confert sibi beneficium,sed electores de collatores tamen hoc ius no acquiritur rusi
per acceptationem, sed excommum Catus
est incapax ad acquirendum ius in beneficio ; ergo si talis acceptatio fiat ab excommunicato, erit nulla Minor de se patet ; maior verb probatur primδ, ex camsi tibi absenti .de praeben.in 6. ubi dicitur: Si libι absenti per tuum Episcopum confer
tur beneficium , licet per talem collationem, donec eam ratam habueris,lus in Us benefi-eio,vi tuum esse dieatur, non acquiras, &C. Secundd probatur eadem maior: nam si aliquis moriatur antequam acceptet beneficium sibi collatum in absentia, non censetur vacare de nouo tale beneficiu, sed censetur adhuc vacare in curia Ro
mana , ut testatur Couar. ergo ante acce
ptationem non acquis erat ius. Secundo principaliter probatur, iste excommunia Catus acceptans beneficium peccat mortaliter, ed quδd existens in excommunicatione non habebat ius ad tale beneficium ; ergo acceptatio est nulla. Secunda opinio tenet talem acceptationem esse validam. I Iane videtur sequi
rab. i 2. de allegat pro ea Nauar.& qtiampi uri mos Iuristas ,&decisionem Rotae. Probatur primδ: Iura solum annullar collationem & electionem benescij; orgo cum sint odiosa , non debent extendi ad acceptatione. Secundo:nam illa Ecclesia,
146쪽
in qua est consuetudo, ut antiquior canonicus ascendat ad pinguiorem pra bendam vacantem de qua consuetudine fit mentio in cap. vlt.de consuetudine. licet ille canonicus sit excommunicatus, po terit optare illam praebendam vacantem ; ergo similiter, licet excommunicatus acceptet, valida erit acceptatio. Haec opinio est a nobis amplectznda tanquMuprobabilior. Sed ut plenius examinetur, nota,quia solet dupliciter intelligi. Primo modo, ideo acceptationem cile valida, quia pereatri nullo modo accipitur ius in beneficio , & sic intelligunt eam nonnulli iuniores, sed fundamentum horum falsum est, ut videbimus. Secundo modo povestintelligi, supponendo quod per acceptationem aliquo modo acquiratur ius in beneficio, & nihilominus acceptatio sit valida, non quidem quantum ad iuris acquisitionem,sed quantum ad declarationem consensus. itaque si poli talem acceptationem absoluatur ab excommunicatione,none it opus alia eleetione, collatione, nec acceptatione, sed cum primum absoluitur, acquirit ius in beneficio Sc non antea ; unde si postabsoluti nem moriatur,illud boneficium vacat de nouo. Sic explicat hanc opinione Couar. 3.Varias. loco citato. Et consequenter dicendum et Nubd si ille qui nondum erat
excommunicatus obtinuit literas ad beneficium vacaturum, licet tempore quo vacat sit excommunicatus , poterit illud acceptare virtute literarum; collatio tamen erit suspendenda, donec abloluatur ab excommunicatione ; ut habet decisio Rotae citata a Couar. s. variarum.& idem dicendum est de acceptatione ipsarum literamm,verbi gratia, Petrus non excommunicatus petit a Papa literas ad beneficia vacatura, expeditae sunt i iterae, postea tamen quando de facto acceptauit eas, erat excommunicatus. Talis acceptatio
est valida tussicit ad explicadum consensum, unde si quasso vacat beneficium, iam est absolutus, valide Sc licite poterit . f ιila de censuris.
illud obtinere, & collatio erit valida ; similiter antiquior canonicus quamuis sit excommunicatus poterit optare pinguio. rem prie bendam vacantem, collatio tamen est sulpendenda, donec absoluatur, ita Couar. ibidem. Ad primum argumentum primae opinionis nonnulli, ut v Idimus,negant quod per acceptationem acquiratur aliquod
ius in beneficio;sed illi nullam adhibent expolitionem,quae quadret textui, si tibi
absenti; de pra terea latio ipsa contrarium conuincit: non enim potest negari quin per acceptationem acquiratur ius in beneficio, saltem minus principaliter ; ex t quam per conditioncm sine qua non , Sehoc confirmat illa Praxis Romana.Quod si aliquis moriatur ante acceptationcm, beneficium illud non censetur vacare de novo; unde intelligendo secundam opinionem modo a nobis exposito, facillime respondetur ad argutinctum,quδd solum probat acceptationem illam non esse validam quantum ad acquisitionem iuris, non tamen probat elle nullam quantum ad consensus declarationem. Ad iecundum rei pondetur,quod si acceptet cum animo exercendi officium, antequam absoluatur , peccat mortaliter , non quidem ratione acceptatio
nis praecise , sed ratione finis mali, quia est iuspensus ab officio; si autem acceptet
animo no exercendi officium, donec absoluatur, non peccat mortaliter, nec ve nialiter, quia talis acceptatio no est prohibita in iure. Ad id vere, quod dicitur in
argumento, quod excommunicatus non
habebat ius ad beneficium , dicendum est, quδd ius ad beneficium habet per suam dignitatem constantum scientia de virtute; ius autem in beneficio h bet principaliter per collationem, & minus principaliter per accepta
147쪽
DISPUTAT. VI. De fixis essem , de s yensione scilicet ab . io ct beneficio. IN p Ri Mis supponεdum est, quod
excommunicatio maior no priuat ipso
facto beneficiis legitime acquisitis ante
excommunicationem, nihilominus priuandus est, si per multum tum poris perseueret in excommunicatione,iuxta cap. cum bonae memoriae. de aetate & qualit.
ordinandorum. Quo posito, DUBITAT vR primd, virlim saltem priuet excommunicatio fructibus beneficij legitime acquisiti ante excommunicationem Dico,acquisiti ante: nam de illo qui existens in cxcommunicati ne electus est, iam dixi disputatione praecedente, dubio primo. Prima opinio dicit, quδd tantum priuat fructibus, quandiu est in mora petendi absolutionem,alias non ita. Sylu verb.
clericus. 4. q. 23. & Verb.excommunic. 4. num. I. Anton. .p.tit. 24.c. 76. effectu 9. Victoria de excommunicat. num. 3ΑΤ. &Caiet .verb.excommunicatio.circa finem.
g. ubi scito. Et addit haec opinio,quod licet deposito & suspenso aheneficio,non ob contumaciam, sed propter crimen, si non habeat unde sustentetur, ianda sunt
alimenta, ne cogatur mendicare in Opprobrium ordinis clericalis ; at vere, excommunicato negligenti in procuranda
absolutione non sunt danda.Haec sententia probatur in cap.quia diuersitatem. de concessione praebendae. ubi de quodam
Archiepiscopo suspe se dicitur, quod per
sex menses in quibus non fuit negligens
in quaerenda absolutione, non erat priuatus iure conserendi beneficia; ergo similiter beneficiarius excommunicatus, quandiu non est negligens in procura da absolutione, non priuatur fructibus. Secunda opinio tenet,quδd licet non sit negligens in procuranda absolutione,
priuatur fructibus beneficio:ita Gutterrea
i 2.art. i. & multi viri docti; eandem via dentur tenere multi Doctores relati a
si attente legatur . nam ibi sol sim ponit hanc limitationem, quod si non stet peripium,quin absoluatur, poterit percipere ex fructibus quod neces larium fuerit ad se, 6sque modeste sustentandum, si
non habeat bona unde vivat.Caeterum,si
per ipsum siet quin absoluatur, ne hoc quidem poterit percipere;& nonnulli ex
his Autoribus dicunt,qubd tenetur restituere fructus ante aliam sententiam Iudicis. probatur prinid secunda opinio ex cap. Pastoralis. g. verum,de appellationib. ubi dicitur,qubd prouentus Ecclesiet merito subtrahuntur; cui Ecclesae cominu nio denegatur. Secundδ beneficium datur propter ossicium,cap. finali de rescriptis, in c. sed excommunicatus est sus.
pensus ab administratione ossici j, dicto
cap. Pastoralis; ergo. Tertia opinio per alterum extremum dicit,qubd non priuatur fructibus,quamuis suerit negligens in absolutione procuranda ; pro hac citatur P. HenriqueZ, sed non multum inclinat lib. 7.de indulgentiis, cap. 36. num. I. in glossa ; verum quoniam Autores harum opinionum noctis explicant virum loquantur in casu, qubd excommunicatus seruiat, vel non
seruiat beneficiu , ideo distinctione opus est. Unde sit
Prima conclusio. Si non praestet o Seium quod beneficium exigit,non potest percipere fructus, nisi excommunicatio esset iniusta ex parte causae, sic Couar ubi
su p.& Nauarr.i lib. a.de restit.cap. a.discuit. .num. 1 38. & probatur argumentis secundae opinionis;& in casu huius conclusionis tenetur restituere fructus ante
Iudicis sententiam,quoniam haec lex noest poenalis,sed conuentionalis; imo ista restitutio est rei alienae,ad quam tenetur homo eae lese naturali,sicut beneficiarius qui non relidet tempore debito, tenetur Pro
148쪽
pro rata temporis restituere fructiis tanquam rem alienam, non expectata sentctia Iudicis,de quo vide. Nau. c. 2J II. 22 Ia& P.HenriqueZ c. citato. n. s. Dixi, nisi excommum alio es. t iniusta, quia tunc lucra- tui fructus, ctiam distributiones, ut tradunt Couar.& Naua l. loc is citatis.
Secunda conclusio. Si praestat ossicium lucratur fructus; ita Nauar.de restitu .loco citato; veibi gratia, aliquis beneficiarius est excommunicatus occultus,vel saltem
cst toleratus, de si est canonicus, assistit choro, si habet beneficium simplex,facit
sacruin, si habet curatum,administrat s cran cnta, &c iste lucratur fructus. Pr batur . quia licet quoad Deum non recte praestet omelum suum, tamen recte
praeitat illud in utilitatem Ecclesiae, & fidelium, & omnia gesta per eum sunt valida,& ob hoc ostietum assignatur illi stipendium iverum est quδd hoc non habebit locum in non tolerato, quia nec admittetur ad ossicia diuina, nec ad sacramentorum administrationem .Hanc conclusionem limitant aliqui viri docti, nisi fructus beneficii essent pinguissimi: tune enim solum poterit retinere ea, quae ad arbitrium boni viri darentur substituto, qui seruiret beneficio, vel quod necessarium est ad se sitosque modeste sustenta-dum,de hoc quamuis alias habeat unde se sustentet, quam limitationem approbo;
fructus autem restantes sunt restituendi, non tamen ante sententiam Iudicis: nam quantum ad hos est poena, & per consequens non obligat ante Iudicis condemnationem,ut aperte colligitur ex Nauar. sit pr. Et credo tertiam opinionem nihil aliud intendere, quam hanc secundam conclusionem;imo sortassis nonnulli Autores secundae opinionis tantum intendunt primam concluso nem: nam aliqui eorum dicunt,qubd isti fiuctus applica cur sacerdoti, qui medio tempore seruiuit,ne Ecclesia debitis fi detur Ohiciis, ita dicit Nauar. num. Os Ex dictis sequitur, quod beneficiarius
excommunicatus Ixione excommunica
tionis sortia aliter praecise nonnia ricti riuatus fructibus, siue sit curatus, 1 tie canonicus , siue simplex habeat beneficium. Tertia conclusio. Quando iste ex communicatus est alias pauper,qui non habet unde vivat,licci non resideat, Si licet sit negligens in procuranda absolutione,potest retinere ex fructibus quod fuerit m cessarium ad moderatam sustentationem sui 3c suorum. Probatur, quia non est peis io iis conditionis quam aliJ pauperes, sed fructus restituendos potest dare pauperibus,ut dicemus dubio sequenti; eigo etiasibi. Hanc conclusionem limitat Nauar.
c. 23. num. I 2 dummodo non fuerit ne
gligens in procuranda absolutione. Sed alij tenci conclusonem absolute, ut iacet,& merito,quia haec retentio fructuum est per modum eleemosynae, ad quam non requiritur diligentia in procuranda absolutione, sed contra conclusonem hac est arguinctum ullis qui deponuntur vel suspenduntur a beneficiis in poenam alicuius delicti,non ob contumaciam, solet
assignari aliqui fructus ex ipsis beneficiis ad se& suos modeste sustent ad os,si aliassiint pauperes, ne cogantur mendicare,in opprobrium ordinis clericalis, sed excommunicato non assignantur, quamuis sit pauper, ut ostendit Couarru. 3.Variarum. illatio. II. de dicit esse communem; ergo.Respondetur,qubd hoc procedit in foro exteriori;ratio antem huius est,quoniam depositi & suspensi priuantur in
perpetuum beneficio, taliter quod licet resipiscant, non restituetur illis beneficium , excommunicatus autem Mon se
priuatur beneficio,& potest resipiscere a contumacia,& absolui; viadc idem est de suspenso ob contumaciam , scilicet quod non assignantur illi frumis , quia potust
tato.Haec igitur procedunt in foro exteriori, sed nos loquimur in interiora. Ad argumentum primae opinionis, inquantum facit contra primam eonclusionem , respondetur, illum casum esse cx-
149쪽
pressum in iure, quod quandiu Episcopus non fuerit negligens in procuranda absolutione, prouisio & collatio beneficiorum non deuoluatur ad Capitulum; at vetδ no est expressum in iure, quod quo diu excommunicatus no fuerit negligens in procuranda absolutione, quamuis non pties et suum ossicium, lucretur fructus, imo ex iure colligitur aperte contrarium: nam beneficium datur propter ossicium. Argumenta secundae opinionis confirmant nostram primam conclusionem,&illud g.vcrum. lupponit, qudd excommunicatus non praestat officium, siquidem denegatur illi ecclesiastica communio, quae praecipue consistit in diuinis.Secundo respondetur, qu bd textus sol sim dicit subirιthuntur,laon tamen quδd lubtralatii tur ante sententiam ,& cisi sit dispotatio poenalis, mitius est interpretada,dummodo excomunicatus inseruiat beneficio. DUBITAT vR seeundd, in casu quddseuchiis sunt restituendi, cui debent restitui 3 Respondetur, fibricae Ecclesiae, vel
pauperibus, ita Nauar.cap. 2J.num. I 23. excipio tamen cum eodem , S cum P.
HenriqueZ lib. .de indulgentiis,cap. 36. num. 3. quando distribuenda sunt lucri- facta per distributiones quotidianas: istae enim debentur illis qui inter erunt choro illis diebus, quibus excommunicatus non interfuit. Supposito ergo quδd exeommunicatio priuat ossicio & beneficio, videndum est, utrum ea quae geruntur ab excomunicato sint valida; & quoniam ea quae geruntur ab excommunicato possint fieri tanquam a persona publica, fle ratione publici ossicij, vel tanquam a persona particulari. Ideo
D v Ei TATVR tertid, virlim ea quae geruntur ab excommunicato tanquam a
persona publica εc publici offici), sint
valida 3 De hoc dubio sunt variar sententiae,& Doctores loquuntur ita confuse, ut
videantur nunc unam, nunc aliam am
plecti sententiam. Prima opinio dicit , omnia quae fiunt ab excommunicato,etiam tolerato, per-
tinentia ad iurisdictionem, esse nulla, siue talis excommunicatus sit manifestus, siue occultus, ita glolla, canone infamis. 3. quaest. T. citat ut etiam Caietanus ver. excommunicatio.post omnia capita,ve
siculo, ubi scito; ubi absolute loquitur
de excommunicato: sed certe Caieta. e plicandus est iuxta ea quae dicit ver. absolutionis impedimenta. Unde potius tenet secundam opinionem statim referendam , & idem dico de Palud. Richard.denonnullis aliis Autoribus, qui solent citari pro hae prima opinione. Quae lententia probatur primo ex iure in cari. audiuimus. 24.quaest. I. ubi de quodam AN
chiepiscopo baeret ico dicitur, quod licet
intendit excommunicare,non tamen potuit , quia crat excommunicatus; & ex C.
aduersus de immunit. Ecclesiarum. ubi dicitur, quδd sententia, vel constitutio facta ab excommunicato, est inualida. Secundd,excommunicatus est suspensus ab ossicio & beneficio. cap. Pastoralis g. Verum .de appellationibus. ergo si osticium habeat iurisdictionem , suspensus est ab ea, & per consequens gesta ab eo pertinentia ad iurisdictionern sunt inu, lida. Secunda opinio dicit tria.Prim δ.qubdgesta ab excommunicato tolerato occulto erunt valida: secundb, qu bd gesta ab excommunicato tolerato, publico tamen& manifesto, si pertineant ad ii irisdictionem sori exterioris, sunt nulla : tertio, qudd si pertineant ad iurisdictionem sori interioris , sunt valida, licet fiant ab excommunicato publico, dummodo sit toleratus; sic Richard. in .d. 8.art.4. q. 2. Palud. q. r.aliqui allegant Nauarrum,sed falso, ut postea videbimus ; alii allegant
facit differentiam de pertinentibus ad forum interius vel exterius ἔ nota tamen quod Autores huius opinionis non innituntur eisdem fundamentis : quidam enim sundantur in hoc, qudd modo flandum est Concilio Basiliensi praecipienti
vitare omnes publicos excommunicato ,
150쪽
sed isti non loquuntur consequetermam si omnes publici excommunicati sunt vitandi ergo corum gesta pertinentia ad iurisdictionem erunt inualida , licet pertineant ad serum interius. Alii verb,qui dicunt standum elle Concilio Constantien- si , tenent ideo esse inualida ea quae gerit excommunicatus publicus, si pertineant ad uicisdictionem exteriorem , quia ex hoc non sequuntur grauia in conuenientia, sicut sequeretur ex hoc, qiQd pertinentia ad serum interius ellent inualida, & per hoc probatur tertium dictum. Sed quantum ad primum dictum probatur haec opinio, & etiam quantum ad secundum, ex C.ad probandum. de sententia&re iudicata. ubi sententia lata a Iudicibus
delegatis , quando unus crat publich ex communicatus, dicitur nulla; ergo insinuatur, quod si ellet Occulte excommunicatus,esset valid .
Tertia opinio d cit, qudd omnia quae
geruntur ab excommunicato etiam pi
blico,dum modo sit toleratus quia stilicet nec est de nunciatus, nec notorius clerici perciis ser)erunt valida, sue pertineat ad iurisdictionem seri interioris, siue cxterioris. Hanc tenet Id. n. lib. I 3.cap. 8. n.
6.in gloll. lit. A , & sine dubio Nauar. c. 2 . n. 2 l. ubi dicit, qu bd gesta per excom-nrimicatum, quandiu est toleratus,si fiant ratione publici ossici j, erunt valid. V, 3c n. .dicit, quod excommunicatus si non est de nunciatus, potest valido excommunicare,' in ultima impressone C. 27. n. s. ait standum esse Concilio Constantiensi. Eandem videtur tenere Gutierre Z Canonic. quaest.c. I. n. 82. in fine. ubi explicans c ad probandum .in quo ut vidimus) di citur,quod publicus excommunicatus nootest cxcommunicare, dicit ipse quod odie intelligitur de de nunciato, vel notorio perculi ore clerici; unde ea omnia, quae ibi dicit de publicit excommunicato, videtur intelligere de denunciato,vel iacitorio perculiore clerici. Eand E tenent aliqui viri do stilli mi; S: quoniam haec opinio est a nobis amplectenda, supponen-
dum est,ex disputat. I .dub. I. & ex dub. s.concl. 2. qtQd post Concilium Constanti ense in solis duobus casibus tenemur vitare excommunicatum,nempe quando est de nunciatus, vel notorius clerici pereusior, & soliun in iis dicitur non toleratus. Quo supposito,est argumentum Possumus communicare cum excommuniacato tolerato in lacramentorum administratione,& aliis rebus externis, Ut patet ex verbis Decreti Constantiens postis disputat. a.dub. I .ergo gesta per eum valida sunt, alias non cauerentur animarum pericula.
Secundδ probatur specialiter , qubdpertinentia ad forum exterius sint valida. sententia in foro interiori, scilicet absolutio secramentalis lata ab excommunicato tolerato,est valida, secundum omnes Doctores communiter , ut vidimus disp. s. ivb. a. concl. 3 ergo a fortiori erunt valida ea, quae pertinent ad forum exterius. Probatur consequentia mam licet excommunicatio priuet communicat ione bon
rum spiritualium & temporalium, principalius tamen priuat communicatione spiritualium. Tertio probati ita nam alias sequeretur qtibis multae collationes, electiones Apraesentationes beneficiorum essent nullae Quarto: nam cum huiusmodi panae sint de iure positivo,quandin Ecclesia tolerat ex com numicatos in suis ossici Is, non censetur eos priuare usu iurisdictionis,& lioc in utilitatem fidelium. Ex qua
ratione sequitur,ea,quae gerit CX communicatus non toleratus tanquam persona publica, esse nulla, in quo concordant omnes Doctores : nam Ecclesia ex quo non tolerat illos,aufert ab cis v sum iuri L
dictionis &publici ossicij. Ad primum primae opinionis responderiir, quod illi textus post Concilium Constanti ense intelligendi sinit de excommunicato non tolerato. Ex quo sequitur, quod ante Costantiense licet quilibet cxcommunicatus erad non tot ratus, inquantum erat vitandus a fidelibus