장음표시 사용
191쪽
fuit excommunicata ei, quod post pro-
sessionem intendit contrahere matrimonium , bc i deo parentes lia currvbant z communicationem . iuxta dicta di sputat.
praeced. diib. s. Et quod dictum est de patre respectu filio rimi,idem dicendum est de Praelato respectu Religiosorum tibi subdi orum; unde dico quod licite pollunt
cum illis in rebus omnibus conana unic
remam sunt fili j spirituales. Sic aliqui viri
dochi etiam ex illis qui tenuerunt dominum non polle in omnibus communicare cum famulis excommunicatis. Et si Religiosi sint nouit ij , non soluin Praelatus domus , sed etiam Magister nouitiorum poterit libere in omnibus communi carccum illis, quia est p. edagogus spiritualis, magister Sc pater spiritualis,& oppositum
esset radix multorum scrupulorum. tDvBITATUR octaub , virum clerici leculares possint communicare cum Episcopo excommunicato non tolerato, vel econtra
Prima conclusio. Si clerici sint de δε- milia Episcopi deputati ad eius seruitium
poterunt communicare cum illo, & ipse cum illis excommunicatis, sicut de dominis& Amulis dictum est, At secundum hoc intelligendus est Medina Cod. de restitui.
Secunda conclusio. Si non sunt de A- milia Episcopi , sed tantum sunt ei subiecti subiectione communi , non pollunt
communicare cum Episcopo excommu nicato, nec ipse cum illis excommunicatis, ni si tantum in necellariis,& quae alias sunt permissi iure communi. Utramque conclusionem tenet Sylvest.Verb. ex com
municatio. s. num . . Armil. Verb. ex ommunicatio. num. 46. Henr. cap. 2 2. n. 3. 3c
alij.Et secunda conclusio probatur ex can. miratus. 93. dist. v bi respectu Episcopi excommunicati idem iudicium videtur
fieri de laicis fle de clericis, qui non sunt de similia Episcopi.
DUBITATVR nonb . virum vastalli possint communicare cum domino temporali excommunicato non tolerator
Conclusio. In solutione tributorum possunt,in aliis autem .ebus humanis non polliant. Secunda pus conclusionis probatur : nam quantum ad communicati
nem in humanis,eadem est ratio de vastablis ac de omnibus aliis. Prima vero Pars probatur: nam debitor potest , imb tenetur soluere debitum,ut vidimus dubio A. sed tributa sunt quaeda debita tergo pol runt vallatii, imitab& tenebunt ut illa soluere. Hoc autem intelligendum est, se posito qudd dominus non perdiderit dignitatem & dominium temporale: tunccnim non poterunt soluere tributa. Proculus explicatione supponedum est, qubdexcommunicatio vel incurritur propter crimen, quod secundum ius habet annexam confiscationem bonorum , vel incurritur propter crimen quod non habet almnexam talem ςonfiscationem , & quidem in hoc secundo ea su dominus non est a solute Sc in perpetuum priuatus iurisdictione in subditos, sed solum pro eo tempore quo perseuerat in excommunicatione : at vero in primo casu amittit dominium bonorum Sc iuris lictionem in subditos absolute & in perpetuum, Sc in hoc casu quando dominus est declaratus haereticus per sententiam Iudicis ,vastalli tenentur negare illi obedientiam & tributa, sic habetur can. nos Sanctorum. I S. q. c. ubi absoluuntur a iuramento fidelitatis hi, qui excommunicatis propter haeres merant adstricti, & prohibentur omnibus modis,ne illis fidelitatem observent, donec Ecclesiae satisfaciant. hoc autem ii
telligitur, si fieri possit absque graui damno subditorum. Sed contramam ex hoc can. videtur timserri,quod ante sententiam teneatur subditi negare obedientiam. Respondetur,
hunc canon m moderatum else per Coimcilium Constanti ense;veru est quJd si crimen haeresis sit notortu, ita ut nulla possit tergiversatione celari , polliint subditi etiam ante sententiam Iudicis negase obedientiam & fidelita em , sed non tenentur,ita Panormit. cap. cum non ab ho
192쪽
Disput. undecima. Dub. decimum V Undecim m. 167
mine.de iudic. Sylvest. verbatae resis. ia. I . ignoro eum esse non toleratum , non t
& alij. Probatur ex cap. finali de haereticis. ubi non dicitur , subditos absiluendos, sed, nouerιnt se absolutos; ergo non requiritur alia sentctia. Praetereamam illa euidentia & notorictas habet vim sentetiae, saltem quantum ad hunc effectum, ut licite possint negare obediciatiam. Hoc autem intelligendum est per se loquendo: nam per accidens ratione scandali & tumultuum post et elle illicita huismodi negatio obedientiae , 3c quamuis de hoe nonnulli hic multa dicant, tamen non sunt huius loci mam haec negatio subiectionis non est effectus cui ulcunque excommunicationis, sed pertinet ad materiam de fide, ubi late disputatum est a nobis Σ. a. quael Li 2. arti c. 2.
Quarta particula est, Res ignorata, de qua D VBrTATVR decimb , quomodo si intelligenda ξRespondetur. Sic est intelliguda, lubdignorantia inuincibilis cxcii sat a peccato Communicandi cum excommunicato, &consequentur a poena iure statuta, intelligitur non dum de ignorantia facti, sed etiam de ignorantia iuris; ita Caiet.
Mincibilis, quia vincibilis non excusat a peccato, nec a poenis, siquidem sunt impositae a iure communi, iuxta dicta cap. s. disputat. s.dub. 8. Ubi aduertendum est, quod haec ignorantia excusat non solum
quando communicatur cum excommunicato in iis manis, sed etiam in diurnis, ita Caiet. ibidem. Pro huius tamen maiori explicatione,
Duni TATVR undecimo, quae sententia requiratur, Ut teneamur vitare Excomunicatum 3 Pro quo supponendumost, quod lpo st Concilium Constanti ense
non sussicit notitia excommunicationis, ut teneamur aliquem vitare, sed ulterius requiritur scientia hii ius,quod est elle notoleratum. Vnde quavis cerib sciam aliquom csse excommunicatuin, si tainenn Or cum vitare.Dico,non teneor: nani sexcommunicatio sit publica, quamul S nost denunciatus, s velim pollum illum vitaro, nec ullam ei irrogo iniuriam. Pat trAnte Concilium Constanti ense iste nullum habebat ius ad hoc, ut fideles cc municarent cum ipso, sed Conciliu in nullo voluit fauere ipsis excommunicatis toleratis ; ergo nec modἰ, habet ius , & per consequens nullam illi irrogo iniuriam. Prima conclusio. Si sbium ex conses.sione sacramentali scio p cenitentem, vel
alium este cxcommunicatu in non toleratum,non teneor illum vitare. Haec est certa,de qua diximus in materia de confessione,& idem est de omnibus illis, qui tenentur ad sigillum: vi de Interprete,de Doctore, a quo Coinfestarius petit consilium ;dc Praelato, a quo petitur licentia
ad absoluendum a reser tis. Secunda conclusio. Si ex proprio testimonio alicuius extra cosessionem scio ipsti m cIle emona municatum non tolerati im,teneor illum vitare; ita Sylv. verb. excommunicatio. F. num. χ8. Probatur: nam testimonitim proprium contra seipium facit moralem certitudinem, ita ut excludat dubium. Tertia coclusio. Ad hoc ut ego tenear vitare excommunicatu Ira, no requiritur, quod personaliter viderim eum demit clari nominatim, aut notorie percutere
clericum, sed sussicit quδd sit fama publi
ca cum esse non toleratum ; ita Sylvest. num. 28. citato dub. I 9.Paluda. in .d. I 8.
q. 6.a I tic. 2. Couar. cap. alma mater.p. I . g. a. num . . Et probatur efiicaciter ex cap.
cum desideres, ad a. quaest. de sententia excommunicat. Disi, fama publica: nam si tantum audiui a paucis hominibus, praesertim si sint eius contrari,no teneor Vitare , quoniam notitia paucorum non suffeit ad famam publicam, ita Paludan. su p. Dico,non teneor,quia non teneor credere illum esse non toleratum; at verbsi credo , teneor quandiu non depono conscientiam. EX
193쪽
Ex hae coclusione sequitur,quod ille, qui per famam publica scit aliquem esse
excomunicatum non toleratum, si communicet cum illo, incurret poenas iuris impositas contra participantes cum CX- communicato. Hoc est contra Couarru.su p. num. I. in fine. qui licet admittat conclusionem, negat tame hoc corollarium: existimat enim requiri omnimodam ce
titudinem & scientia ad incurrendas certas poenas: sed certe Couarta est sibi contrarius; nisi forsan loquatur quoad foruexterius. Et probatur nostra conclusio: nam cum illa certitudine morali non si bit ignorantia. Sed circa hoc duo sunt notanda. Primδ,qubd ut ego tenear vit re excommunicatum propter clerici percussionem, non sussicit quod si fama publica quδd percussit clericum, sed requiritur,quod sit fama publica quδd notorie percussit; verbi gratia, percussit aliquis
clericum coram uno vel altero,& diuulgatur per ciuitatem, taliterquδd est fama publica, de hoc non teneor illum vitare,quia haec fama non sufficit ut iste sit notorius percussor clerici notorietate focti, ita ut nulla possit tergiversatione celari: sed si aliquis suit notorie percussor elerici, iuxta dicta disput. a.dub. q. ut alij qui non viderunt cum percutientem, teneantur illum vitare, sumeti & requiritur fama publica , quod ille est notorius percussor clerici. Sic aliqui viri docti. Probatur: Ad hoc ut teneamur vitare percussorem clerici, requiritur quod ille si notorius percussor ; eigo quamuis sit fama quod percussit, si non sit quod notorie percussit,uo teneor vitare. Confirmatur a simili,quia non susticit fama de excommunicatione, sed requiritur fama de denunciatione. Si opponas cap.clim desideres. iam citatum , ubi dicitur , quod sieli fama publica aliquem verberast e ct
Iicum, tenemur cum vitare. Respondetur, cap. hoc conditum esto a Clemente III. & postea conditum est Decretum Constanti ense, quod requirit esse notorie Percussoro. Secundo nota,quod lici tali-
quis notorie percusserit clericum, tamensi est dubium virum incurrerit ex communicationem, ut quia erant pueri, vel amici,vel ob alias causas, non teneor illum vitare, iuxta dicta disput. 2.dub. .&hoc licet aliquando ratione dubii percussor sit absoluendus. Quarta conclusio. Si Episcopus vel Parochus Petri testificatur mihi Petrum esse nominatim de nunciatum, ostendendo literas de nunciatorias,teneor illum vitare, ita Sylvest. verb. excommunicatio. s. num. 28. quoniam illae literae cum testimonio Palloris faciunt maiorem fidem denunciationis,quam fama publica. Q inta concluso. Caetcriim si GIoverbo id dicant mihi, non ostendendo lia
teras demanciationis, non teneor credere,& per consequens nec vitare: at vero supposito qudd credam , teneor vitare; ita multi viii docti. Et secunda pars de se patet; prima verδ probatur, quia non te neor credere viai testi etiam fide digno,
ut ostendit Nauar.c. 22. num. 81. quamuis
contrarium insinuet P. Henriqueet qui nunc primo ad meas peruenit manus
lib. i 3. de excommunicat. Cap. 63. num. a.
Sed quod dixi miis tenendu est: nam haec vitatio cedit in damnum tertij. Quid si non credo, nec discredo, sed maneo dubius Θ respondetur, quod non teneor viatare,ita Nauarr. cap. 27. num. 27. nam in
dubio melior est conditio possidentis. Sexta conclusio.Quem semel sciui esse
excommunicatum non toleratu, semper teneor vitare,donec mihi constet de a solutionc;ita Palud.in 4. l. I 8.q.6.arti c. I.
Sylvest. verb. excommunicatio. o. nu. 26. Couarr. cap. alma matCr. p. I. f. 2. Num C. Nauar.c. 27. nu. 36. Haec autem concluso
tres habet limitationes. Prima el quando excomunicatus ipse,qui alias est bonae famae Je fide dignus , affirmat se iam
esse absolutum ita Nauar. n. 36.citato. S cunda, quando illum quem sciebam este excommunicatum,& qui antea obseruabat excommunicationem, video post annum non seruare illam,si alias est pius Ietimoratae
194쪽
timoratae coicienti annam iste opore ipso testatur se iam esse ab lutum ; ita Sylv. sirp. num. i z35 P. Henriqueet sui'. Tertia, quando est fama publica quod e it ab solii. tus : nain si fama publica denunciationis
si assicit ut tenear vitare; ergo fama de absolutione sui sciet ut non tenear vitare. Duai TATUR duodecim δ, quando icto aliquem ellia de nunciat tim in una prouincia, vel notorid pcicussorem clerici, utrum tenear illum vitare in alia, ubion occultum
Quaedam opinio dicis,quod si testibus vel instrumentis potest in hac ciuitate
probati esse cxco in municatum non tral ratum,cit vitandus etiam publice: at vero si non potest probari, erit vitandus in occulto, sud non publice; ita Sylvest. ver.
cxcommunicatio. s. num II. Couarr.cap. alma rirater. p. l. f. 2. num. 6. Alia: sunt opi
Conclusio. Nec teneor, nec postum illum vitare in publico , qua uis possit probari testibus vel instrumentis, bene tametcneor vitare in occulto , quamuis non pollit probari ita Palud. in η d. 8.q. 5.art.
communiter Magistri,& P. Hentiq. su p.
Num. r. Prima pars probatur: nam ex hoc
quod possit probari testibus aut instrumcntis, no sequitur quδd in hac ciuitatest publicus excommunicatus non tolera. tus; ergo non licet eum vitare in publico: quia citet illum diffamare. Confirmatur: nam si aliquis ei let publice diffamatus in una ciuitate, etia per autoritatem Iudicis, si ego diffamem cu in alia prouincia distanti,vbi id cst occultum, neque est vero simile quδd de proximo diuulgabitur,
pecco saltem cotra charitatem ; ergo etiapecca in presenti. Secunda vero pars probatur: Ille est vere excommunicatus &non toleratus,3c ego id scio ; ergo teneor vitare in occulto, iuxta cap. cum non ab liolo inc. de sint.excommuni c. ubi definitur, quod publice excomunicatus est publice vitandus,occultus autem Occulte.
Si obiicias, capiti hoc esse derogatum per Constantientu 3 Respondetur, falsu in
elle:nam Decretum nihil innovavit circa modum vita ii excommunicatum publi-cc, vel occulte , ieci solum quantum ad qualitatem excommunicatoria qui erant vitandi: nani statuit quod solum tenoremur vitare non toleratos ; ergo sicut ante Constati ense quicunque ex comunicatu erit vitandus, publicus publice, occultus occulte:nam a lege antiqua non est recedendum, nisi quatenus cotinetur in noua. l.praecipi nius. C. de appellationibus.
Ex dictis se illitur primδ,quod si sacerdote celebrante Millam, ingrediatur iste eXcommunicatus,qui cognoscitur ab aliquibus paucis ibi existentibiis, sed non communiter ab omnibus , hi qui illum
cognoscuiri tenoritur sceri te & caute exire, si id possit iteri absque manifestatione
illiu illas non debent exire; sic Anton. 3. p. tit. 26. c. 2.pauit; post principitiin,in cX-plicatione particulae, Or.De.Tabi Cn. Verbia excommunicatio. 8. num. 3. imo & Sylv.
Secundo sequitur, qu bd si excommunicatus ei te publice petat a me Eucharistiam, pollum S teneor illam priae bere, sicut teneor praebere occulto peccatori publice petenti. Vir quidam doctus licet admittat conclusionem respectu illius,qui est publice
denunciatii, in una ciuitate, non tamen
admittit respecta illius qui in una ciuitate est notorius perculi br clerici,& in alia est occillius: nam de hoc dicit quὁd non teneor illu vitare non solum publice ,verum nec Occulte,& ait esse de mente Du.rand. in .d. I 8. q. I. circa finc. & Palud. q. c. licentium,qu5ὸ quando aliquis est publice excommunicatus in uno loco, tua debet censeri publicus excommunicatus in alio. Et probat hanc sei uentia,quia iste in hoc loeo tio est notorius percusibr clerici. Et potest confirmari primomam post Conciliu Constara ense, ut ego tenear viistare etia in occulto percu florem clerici,
195쪽
in hoe loco non est notorius clerici perculsoinergo. Sociuuid: iram haec notori laspere istionis clerici non eli per sentctiam ludi eis, ut suppono, sed tantum per noto-rietatem facti; ergo ubi factum est occultum, non est notorius percussor clerici. Piopter quae videtur mihi haec sententia valde pro b .ibilis, praecipue cum fauores sint ampliandi. Q ainta particula est, Necesse, de qua Duai TATVR decinroteri id, quomodo sit intelligenda Ilaec pa Pticula coincidit multum cum particula, Vtile: sed hic latius erit agendum de nece stitate temporali. Unde litPrima conclusio. Haec particula sic est intelligenda, quod propter necessitatem
temporatu tam ipsius non toturati, quam aliorum non excommunicato ru, licitum est communicare cum non tolerato quae
eon elusio si intelligatur abstrahendo de necessitate extrema, vel graui, est determinata in can. quoniam multos. I I. q. 3.
Difficultas autem in hoc consulit, quanta debeat elle haec necessitas. Sybiest. ver. ex
communicat. num. I. p. s. clare videtur
sentire , qudd requiritur iacccsitas obligans ex charitate ad danda eleemosi na, atq; adeo requiritur extrema, ' ves grauis. Sit tamen secunda conclusio. Non requiritur tanta necessitas, sed suis cit qubduere in lige it, ita ut non possit commode sustentari sine eleemosyna; ita tenet e
nent comuniter Magistri Quae conclusio intelligitiar, siue necessitas sit circa victin, vestitum, alutem corporalem, aut iter sa-ciendum, ut patebit exemplis, verbi gratia, si accedat ad me pauper ex iis com nibus, qui habent comunem necessitato,
quamuis sit excommunicatus non toleratus , possum ei dare eleemosi nam ; ita P. Henriqilib. I 3.de ex com m lin cat. c. I I. mi. 4. Praeterea in aliquo hospirio est aliquis excommunicatus non toleratus noni
infimia: classis,qui no solet iter sacere pedester, possum illi dare equum gratis vel pretio,vt prosequatur iter. Similiter m die us potest vilitare insitanu no toleratu.
Ex dictis sequitui; quod pollumus d
re eleemosyna non tot crato, etiam quando eleemosyna solurn est sub consilio; ita Palud. su p. dc satis colligitur ex dicto can.
quoniam multos. Inquiris, utrum non excommunicatus
possit potere eleemosynam ab excommunicato non tolerato 3Tertia conclusio. Non potest, nisi in casu qudd non cliet alius , a quo pollit
Can.quoniam multos. Hinc infero, quod si pauper non potest commode habere sustentationem, nisi sedeat ad mensam limul cum non tolerato, licite potest sedere; ita aliqui viri docti. Verum est, quod limitatio huius coc bisonis non currit in Praedicatoribus & Cosessoribus: isti enim licite pollunt petere eleemosynam a non tolerato , quamnis aliunde pollent sibi
comode prouidere. Hoc habetur ex cap. cum voluntate.de sent. excommunicat io.
ubi dieitur : Praesertim si alias nan valeant in cis Iota sestentationem habere. Et probatur: iam si requireretur qubd non pollent aliunde piovidere sibi, nihil pecialec cederetur ipsis, quandoquidem cum pGedicta limitatione iam crat generaliter concessum omnibus pauperibus, in dicto
can. quoniam multos. Hanc lententiam tenet Palud. Q p. Anton. I. p. tit. 26. cap. l. i. i. glolla dicto cap. cum voluntate. P.
Henriqueet se p. ia multi Magistri.candem sequitur Sylvest. verb. excommunicat. F. num. I A. dub. s. sed cum quadam limitatione , quando scilicet ex hoc qudd non acciperent eleemo*nam ab excommunicato, impediretur fructias pr dicationis
in ipso excommunicato. Uclum ciam cap. cum voluntate. generaliter loquatur,non
est a nobis limitandum. Quarta concluso. Etiam licet communicare cum non tolerato ratione damni cui tan
196쪽
cta itandi via se licitu est continuare cum catus minori fluitur sui si iis Ecclesiae, eo executionem contractus iam initi, lue potest interesse diuinis, inati Sc os sciare ex ommunicatus non vult rescindere; sic Oricia diuina in choro, potest coinmu- Caiet. vem. ex corninuincati .circa finem. Dicare cum fidelibus,& fideles cum ipso:
g.circa 3. Sylvest. ver b. excommunicatio. nam excommunicatio maior non tr. sit, .num. 3. Couarm. capit. alma mater.p. i. in tertiam personam ; potest cligere &g. I. nutriel. 8. P. Henriqtiea Dp. & habe- exercere ea qtiς ratione iurisdictionis sibitur ex c. si verb.de sent. excommunicat. Competunt. In his communiter conue- Quinta concluso. Necessitas violen- niunt Doctores, qstrum aliquos reserthiae e iam caecusat participantem ctiam in P. HenriqueZ lib. I 3 de excommunicat.C. diuinis cum non tolerato; verbi gratia, 3. Sed pro maiori explicatione duorum quando aliquis per coactionem detinetur pr.edictorum olfectuum, violenter, vi audiat Millam simul cum DuBI TA Tva seeundo circa pri-rion tolerato, sic Caietan. loco modo cith Inum cisectum, utrum excommunicatusto. Et addit filiod talis violenter dctentus minori peccet mortaliter recipiendo ali- deberet animo curare, ut quantum cst de quod sacramentum3 se non attenderet Miti,,ut sic nullo mo- Prima conclusio assirmativa. Ita Solodo agat ad communionc, sed tantum pa- d. aa.q.2.art G. in principio. Couarria .cap. tratur quoad praesentiam corporale, eui, alma mater.P. I .f. 8. num. 2. Nai I. C. 27. Milon voluntati, potest inferri violentia. numer. 24.&communIter Doctores. EdSed haec sententia est nimis scrupillosa: probatur cffcaciter ex' dicto cap. si cele-durunt enim esset obligare illum ad clau- brat. ubi dicitur, ludit clericus celebrans tendos oculos, ne videat Ericharistia,& in minori excommunicatione, grauiter obturandas aures, ine audiat ossicia diui- peccat. Hinc sequit ux, quod si liueus ex- 'na; unde dico cum P. Henriquee supri communicatus minori recipiat Euchari- aliis viris doctis, quod potest adorare Eu- itiam , vel aliud saeramentum , peccatellarii iam,& attendere diuinis ossiciis: mortaliter. Haec autem concluso intellinam per talem violentiam excusatur ab gitur per se loquendo: per accidens enim , huiusmodi communieatione. potest contingere quδd non peccci nec
i , , i Venialiter, Ut si sorte darctur casus, in quo DISPV1 Allo XII ' ille grauiter infamaretur, ex hoc quod no
De Us Zibus minoris excommκnis timis. rcciperet Eucharistia publicc cum aliis,DVai TATVR primδ, quotcise- ut constat ex dictis dil putat. 8. lub. s. Uectus habeat minor excornunicatio rum C st quod raro poterit hic casus con- Respondetur,duos. Primus est, quod pri- tingere, prς sertim cum minor excommu-uat directe a participatione passiva sacra- nicatio possit absolui a quolibet Consecmentoriun, G min. cap. iscui.de sententia sario; posset tamen contingere ratione exco m. in o. num. s. dicit, lubd non debet obliuionis, ut si sacerdos post inceptam illi dari oscul viii pacis post Agnus Dei, Millam recordetur se incurritie minorem quia succedit loco communionis Eucha- cxcommunicationem,& tunc idcurd portitiae. idem tenet Philis'. Francus ibid. Se tost prosequi Missam. citat Archidiacon m : ab activa vero in. Ex praedicta coclusione sequitur, quod directe,& consequutive. Secundus, qiidd administrans sacramentum ei quem scit priuat directe ab electione passiua; ab e communicatum minori lcccat morta- activa veto nullo modo. Hi effectus ha- liter per se loquendo. bentur ex cap. si celebrat. de clerico cx- Secunda conclusio. Quamuis secordo communicato ministrante. excommunicatus minori peccet mortali-EX dictis sequitur, quod excommuni- ter celebrando, non tamen fit irregularis,
197쪽
municatus minori peccet mortaliter administrando sacratneniar Supponondum est, quod absolutio ab eo data, & a sortiori reliqua sacramenta erunt valida, ut docent Soto & Couarru.vbi sui'. & habetur ex dicto cap. li celebrati in illis verbis, Sed sacramenta ab eo collata virtutis non carent essem. Quo supposito, Prima opinio est, quod non peccat nec
venialiter, ita Nauar.cap. 27. num. 2 q. δ
communicati c. 3. ivit n. r. piobat Nauata
qui aiste solam priuatur participatione
pa sIitia sacramentorum. secunda opinio est,qubd peccat mortaliter , ita Sylvest. vel .excommunicatio.
2r .& probatur ex lib. 6.tit.9.n. a. ubi hoc habetur exprPsse.
Tertia sententia multo probabilior &communior est , quod pcccat venialiter, ita Soto & Couartu. ubi supra. Medina in Sum. lib. i. cap. i i. f. 6. in fine exica dissicii l. i V. de excommunicat. & alij quampliuimi. Et probatur essicaciter ex dicto c. si celebrat. nam postquam dictum fuerat, quod si celebrat, peccat grauiter,
dicitur , Peccat autem conferendo ecclesiasticas amrnta, ubi clare ponitur discrimen, litantum ad frauitatem peccati, inter recipientem sacramenta de administrantem.Sed nota cam Soto art. 3. cita
tO. colum. a. quod post Concilium Coii- stantiense, ii non se ingerit, sed inuitatur ab alio, non peccabit . quia non est de nim-ciatiis,iuxta dicta sus'. disput. 8.dub. I.
Hinc sequitiir primo, qudd ii Episco
pus excom numicatus minori celobrat &cofert ordines, peccat mortaliter S vcnialiter: mortaliter, inquantum recipit sacramentum Eucharistiae; venialiter, inquantum administrat sacramentum ordinis. Secundb se ituitur,quδd si saceidos ex- commirnicatus minori faciat Mistam solemnem in die Coenae , in qua non con-
sumitur Eucharistia, sed asseruatur in die
Veneris sancti,peccat tantum venialiter, quia non recipit sacramentu; unde quando ait textus,qubd si celebrat, peccat grauiter, intelligitur quando celebrat recipiendo Eucharistiani. Et hoc intelligitur, dato quδd ita seruaretur in via : nam de facto non seruatur. Tert id sequitur, quod si excommunicatus minori abloluat alium ab edico municatione , non peccat, quia talis absolutio non usi sacramentalis, ita Sylvest.
lutio. I . n. s.casu a. & alij. & habetur ex cap. duobus. de sentent. excommunicationis. Hinc sequitur modus obseruandus in absolutione a duobus facerdotibus, verbi gratia , Petro de Paulo excommunicatis nainori: debet enim Petrus prius absoluere Paulum ab excommunicatione minori , & deinde Paulus absoluat Petrum ab excommunicatione minori,& a peccatis, ac tandum Petrus absoluat paulum a peta
Ad sundamentum primae opinionis respondetur, quod licet minor ex communicatio dilecte tollim priuet particia patione passiva sacramentorum , in directe tamen d consequuti uc priuat etiam ab administratione activa , ad euitanda In quandani indecentiam. Ad fundamentum secundar opinionis dicimus legem illam non es le te quenda. DUBI TΛΤvR quarto circa secundum effectili,quomodo priuet minor excommunicatio clectione passiuat Dico,pagsua,quoniam ab activa non priuat, ut constat ex dicto cap. si celebraciunde Co
uendum est ea legu Partitarum sit p. citata, quae ait ex com numicatum minori eligere non poste. Prima conclusio. Qui scienter o legerint caecommunicatum minori ad benescium ecclesiasticum,peccant mortalitcr,& eodem modo peccat ipse recipiendo beneficium. Probatur: nam haec prohibitio citiu
198쪽
in materia graui;& praeterea textus dicit talem electionem elle irritandam. Secunda cones uso. Quod di ctum est de electione, idem dicendum est de praesentatione ad beneficiu; haec est contra nonnullosThom istas, sed eam tenet Nauar.in
ad idem. ubi allegat alios Iuristas. Et probatuaam ab electione ad praesentatione inest optimum argumentum , secundum glos Iam communiter receptam in c. vlt. de electione. in s. Glauior dissiduitas est, utrum huius electio sit ipso iure nulla, vel annullanda per Iudicemὶ Prima opinio dicit, quod est ipso iure nulla; sic glolla dicto cap. si celebrat. Co
P. HenriqucZ p. im δ ι ouarru.& Arnail. Jicunt, hoc liabere locum , licet electio facta sit cum ignorantia cycommunicationis,sed in hoc oppositum lcnent Syl- inest. M P. Reniiquea supra. Secunda opinio est in contrarium quod talis clectio etiam sicienter ficta non cst ipso iure nulla sed irritanda per ludicem; - ita Fclinus c.dilectae de exceptionibus. δίquampli iximi Magistri pro eadem citatur CardinalisToletus in sua Summa,lib. s.c. 6 μά& probatur ex dicto c. si celebrat. ubi dicitur,Si tamen sicienter talis e leditu fuerit,etin electio est irritanda. ubi duo verba po-derauda su nt,pri mu m scienter, secuta di im rritanda. Sed respodet Couarru. quod est irritanda : id est, irrita declaranda. Haecaute expositio non videtur germana, prς-ci Puc cum sit poena, in qua benignior est facienda interpretatio. l. si Praeles.& l. interprctatione .st de poenis.Preterea arguitur: Electio facta cum ignorantia excommunicationis minoris non est nulla iplo
iure, ut patet ex illo verb cientem, ergo nec facta cum scientia. Probatur constaque iatia: nam ignorantia non habilitateum qui est ipso iure inhabilis , iuxta dicta disput. 2.dub. F. Tertia conclusio. Haec opinio secunda
est probabilior. Quarta conclusio. Si electio sacta est
cum rgnorantia excommunicationis,non est irritanda. Haec coclusio est minus cumta quam praecedens , quia videtur contra communem Canoni starum , eam tamen
docent aliqui Magistri , quam probo ex verbo silenter , ex quo sic arguitur: Haec particula ia6 est superflua; ergo dcbet aliquid operari. sed nihil potest operari ci ca annullationem ipso iure:nam ignorantia troii liabilitat cum , qui est ipso iure inhabilis, ut diximus; ergo debet operari erga irritationem facicdam per Iudicem. Nonnulli referunt Angel. 3c Armil. dicentes, quod qui elisunt cxcommunicatuin minor sunt suspens per triennium,& manent inhabiles ad electionem,quod
probant ex Cap.cum in cunctis .de clectio.
ne. sed hoc salsum est , ita Toletus si p.&alij. nani poena huius cap. sollam comprehendit eligentes eum, qui nec seientia,
nec morum honestate pollet, nec habet aetatem iure requisitam.
Dc absolutionc ab excommunicatione. Caput VII. De hoc Soto d. o. quasi 2. an. s.
Couarm. cap. alma mater. p. I. g. II.
Quis possit ab fluete ab excommunicatione. DV n i et A T V Ix primo, quis possit
ab soluere ab excommunicatione minor il
199쪽
Prima opinio tenet, quemlibet simplicem sacerdote, scilicet qui nec sit Parochus , nec expositus ab ordinario ad audiendas consessit,ites,polle abi oluere abca,quando est incuria propter peccatum veniate; sc Nauar. cap. placuit.de pta init.
39. Toletus in Sum. Praecipuum fundamentum est: Potest absoluere a peccato veniali, propter quod incursa est minor excommunicatio ; ergo etiam potest ab
Secunda opinio dicit, quod solus ille sacerdos, qui potest absoluere a peccatis mortalibus, siue sit Paroclius , si uc non, potest absoluere ab excommunicatione minori, licet si incursa propter peccatum veniale; quς opinio est multo probabilior
ait elle communem sententiani Do to-yum,tenet Ant. 3. p.tit. 26. capit. p. in fine. Anget .ver.absolutio. num. I. P .HenriqueZ lib. I 3.de excommunicat. capit. 2 s. n. S. Eccommuniter Magistri. Probatur ex c. nU-per.de sentetia excommunicat. Vbi interrogatus Pontifex, a quo possit absolui qui
scienter communicauit cum nominati in Xcommunicato irespondet,quod ab Episcopo,vel Parocho, vel proprio sacerdote. Secundis: Excomimicatio minor est v e re censura, quae imponitur a iure, sed censura est vinculum in soto exteriori; ergo
ad absoluendum ab ea requiritur iurisdictio in foro exteriori, sed hanc non habet simplex sacerdos,ergo. Si obiicias,ex hac ratione sequi, qud dnec Parochus possit absoluere ab ea . siquidem iii, habet iurisdictioneni in foro
exteriori,ob quam rataonem diximus se p. eap. 3. disput. I.dub. 2.quod non potest e communicare. Respondetur nefando sequelam: nam Ecclesia concessit Parochol: aliis Cola: sotibus expolitis ab ordina-
rio ad audiendas consessiones mortalium peccatorum iurisdictionem in foro ext i ori, ut possint absoluere ab excommunicatione, etiam maiori non reseruata, quia est impedimentum absolutionis sacramentalis, ad quam labent facultatem vel ex ossicio,vel ex delegatione. Et quod haec iurisdictio sit illis concessa, patet ex dicto cap. nuper. ex illa regula iuris,Cκι committitur aliquid faciendum , conm Vor' ter concedis vr illud sine quo id fieri nequit,
cap. pr. eterea, de Oisic. delegati. l. 1. R. de iurisdictione oninium Iudicum. non tamen tradit ei facultatem ad excommuni
Ex iis sicile patet ad fundamentum in
contrarium: concesso enim antecedenti, negatur consequentiae nam ad absolue dum a vcnialibus, non requiritur iuri id iuctio in soro caeteriori,quae tamen requirituY ad absoluendum ab excommunicatione minori. Duni TATVR secundo , virlim non
sacerdos poisit absoluere ab excommunicatione:
Concluso. Omnis qui habet iurisdictionem ecclesiasticam in soro exteriori, siue ex ossicio, siue cx conamillione , Potest absoluere ab ex coniunicatione liue minori, sue maiori: qui autum sint, qui pollunt habere hanc iurisd:ctionem ex coni missione Episcopi, vel salteira ex comi ssione Papae, & qui tuat incapaces ad recipiendum eam etiam a summo Pontifice,diximus p. i. de censura in communi, dubio s. ubi dictum est , quod scemina nec ex commissione Papae potest habere potestatem ad serendas censuras,& idem
cst de potestate ad absoluendum ab illis;
viri autem mero laici, qui nec priman tonsuram habent,no pol suint habere hac potestatem in iure communi, bone tamec x coni missione solius Papae ; & idem dicendum est de clericis coniugatis, quanam uis habeant quatuor minores ordines. At vero qui lio: i lunt sacerdotes, dummodo habeant primam tonsuram , pollunt iurέ
communi habere hanc potustatem, quX
200쪽
Disput. prima. Dub secundum tDIIum. Ips
omnia latius ibi comprobauimus. absoluendi ab excommunicatione cui- Ex dictis sequitur, quod quando audex cunque clerico,ctiam primae tonsurae, si qui excolona viai cauit potest absoluero ab quidem est capax huius potestatis. excomunicatione squod sena per potest, Secunda opinio cst negatiua,quam te- exceptis nouem casibi ire, se quibus infra γ net Palud. in A. i. 2 o. q. l. Soto d. I 8. q. .
bene potest committere facultatem ad Art. ψ.circa finem.Nauar.de poenit. d. 6.c. r. absoluendum ab ea sacerdoti ctiam non itum. I 8.& in Sum. cap. 26.ma. 26. Couar. exposito ad audiendas consessiones, imo cap.alma mater.p. I II .nu. 9. ubi refert etiam clerico habenti tantum primam alios. Cordub. in Sum.q. I 8.artic. 2. d. i. &tonsuram δε hic potest absoluere non so- communiter Magistri, Sc in cam multolum in foro exteriori, sed etiam in inte- magis propendit P.HenriqueZ Iib. 1 f. deriori. Sensus est, quod non solum potest cxcomna unicat. V. 17 nuni. . Probatur habilitare excommunicatum , ut possit Prinad: nam secundum glossam can. vlt. comparere in iudicio , & communicare a .quaest. I. laicus in sy, ritualibps etiam cum fidelibus in commanicatione poli- in mortis articulo nihil 'agere potest, nisitica , sed etiam ut fruatur conani unibus quod expresse concessiim est illi in iure: Ecelosiae sussi agiis, it x Nauar. c. a . n. I. sed hoc non habetur in iure; ergo. Secun-δί Cquar. cap.alma mater. p. I II . n. I O. d&H.ec facultas ideo conceditur in articisntra Hosti ensem cap. a nobis. et 1. de culo mortis simplici sacerdoti ut absolsci terit.excommunicat. Sc alios dicentes uat a peccatis, eo quod absolutio ab ex- cloticum primae tonsa r.e posse quide ab- communicatione debet praecedere abso- soluere ab excommunicatione in foro lutionem a pcccatis, sed laicus no potest exteriori, non tamen in interiori.Sed no- absoluere a peccatis ; ergo nec ab ex stra sententia probatur: Qui potest liga- communicatione. Tertiδ: nana qubdiaiare, potest absoluere, sed clericus primae cus absoluat ab excommunicatione noctonsurae potest ligare per excommunica- est necesIarium ad hoc ut anima defunctitioncm, etiam in soro interiori; ergo si- gaudeat sussi agiis Ecclesiae, nec ad hoc ut mi liter potest absoluere. Praeterea: nam corpus sepeliatur in loco sacro: nam po- absolutio ab excommunicatione non est terit absolui post morte, ut diximus sup. sacram ct alis, uec pertinet ad potestatem cap. .disput. I. dub 8. ergo. ordinis, sed iurisdictionis. Prima conclusio. Quamuis prima opi- Duni TATVR terti5, utrum lai- nio si probabilis, secunda tamen est procus,qui soluin habet primam tonsuram, babilior. possit absque speciali commissione ab- Secunda concluso. Quilibet sacerdos solucre ab excommunicatione in articu- etiam simpleae , etiam cxcommunicatus,lo mortis Z & de nunciatus, & praecisus, sicut potest Prima opinio est aisrniat tua. ita glossa' abio luere ab omnibus peccatis in arti,
cap. Pastoralis. g. praeterca.de ossi c.ordin. culo ira Ortis, ita etiam potest ab omni ex-PAliorinit. ibid.Felin. p. a nobis. et 2.d C communicatione etiam resumata Papae, sentent. ex conra ulnicat. Auget. ver.abso- etiam in Bulla Coenae, liabetur cx Triden. Iulio. s. nu. 3 9. Probatur primo: na ira cata. sess I .cap. τ.videte dicta su p.c. c. disp. s. si iactu na.de conlecr. l. . quidam in nau- dub. I .conclus. q.
fragio recociliatus est Ecclesiae per quon- Ad primum respondetur, quδd ille iaci dant laicum recenter baptieatum. Secun- erat excommunicatus, scd agebat pubi do 1 In articulo mortis concedit Ecclesia cana poenitentiam. cultatem absoluendi a peccatis cuicun- Ad secundum patet ex asgumento proque sacerdoti, quia est capax huius pote- socii da opinione. Videndum est iam quis statis ; ergo etiam concedit facultatem habeat de facto potestatem ad absoluendum