장음표시 사용
311쪽
r 8 6 Luinta pars. De participat. cum persenis interdictis.
tenentur exire , prout in simili calu de
D: participatione cAm persensi teruiliis,
interdictum, P de causis , quibus aliquis excusatur ab interdicti obserua
DV s r T A et v n primo, utrum teneamur vitare interdictos 3 Sit prima conclusio. In humanis nec laici, nec Clerici tenentur vitare interdictos etiam nominatim denunciatos;ita P.
batur, quia interdiὸtum soli)m prohibet res Ecclesiasticas, scilicet ossicia diuina,
Sacramenta,& sepu ituram. Secunda concluso.Laici ex vi praecepti Ecclesiastici non tenentur vitare interdictos,etiam non toleratos, etiam in diuinis,praeterquam in sepultura; sic Anton. s. P.tit. 26. cap. . in fine. Sylvest. ver b. interdictum. 6. q. 4. p. 3. Caietan. verb. interdicti violati clica finem. Armill . verb. in-t ei dictum. num. 17. in fine. P. Henriqucenum. 7. δοῦ Magistri. Probatur, qilia in toto iure non inuenitur praeceptum obligans laicos ad vitandum interdictos, ficut inuenitur praeceptum obligans eos ad vitandum excommunicatos non toleratos:
praeceptum enim sol tan imponitur Clericis,ut interdictos repellant a rebus sacris. Ratio autem huius differentiae videtur esse, quod omnibus, quibus priuat excommunicatio , est inquant sim sunt quaedam communicatio cum fidelibus, intemdictum autem non,
Hinc fit, qudd licet Sacerdos,qui dicit
Missam, scienter admittat aliquos intemdictos nominatim, reliqui laici non tenentur ex iro, di idem esse de Clerico , qui ibi audiret Misiadi tamquam pure laicus; immo idem dico, cum quibuluam iunioribus, quando Sacerdos,qui dicit Missam, est intei dictus nominatim, quod laici non
suspenso tenet P. HenriqueZ cap. S. num. J .de cap. .num. 3. Dixi,exus pracepti E clesiastici : nam aliunde potest contingere, quod laici teneantur vitare interis dictum denuntiat una, ut quando CX EO, quod non vitent, cooperantur peccato
illiu vel actui iurisdictionis inualido,ut quia absolutio sacramentalis data ab interdicto de nunciato est nulla. Videte ostiae in simili casu de suspenso dixi disput. a. de suspcnsione, dub. 4. illa enim habent locum in praesciui. Dixi, praetcrquam infestultura : hanc enim sub excommunicatione tenentur non tribuere interdictis nominatim, ut constat ex Clement. I. de sepulturis. Tertia conclusio. Clerici sub mortali tenentur vitare interdictos nominatim in illis rebus sacris, a quibus sunt interdicti ; ita Soto art. citato, conclus. S. P. HenriqueZ num. 3. citato 5 alij. Sed nota,
o nod haec concluso sollim intelligitur de Clericis celebrantibus ossicia diuina, vel de permittentibus illa celabrari, quia illis commissum cst regimen talis Ecclesiae.
Probatur ex cap. non cst vobis. de sponsalibus. ubi dicitur , celebretis,nec alia qnem celebrare fermittatis ; secus est, si non permittant. quia non est illis commissum regimen Ecclesiae, sed lotum audiant diuina: tunc enim habent se tamquam laici, ut diximus. Dixi,huerietas nominarim,cyaia post Concilium Constantiense mallus te. netur vitare interdictum, nisi nominatim denunciatum; ita Nauarta numer. I 87. &communiter Doctores, & constat ex dictis in materia de excommunicatione,c. 6. dub. 1.disp. r. Vnde Clericus celebrans, qua nutis sciat csse in Ecclesia aliquos interdictos generaliter tantum,ut quia Praelatus interdixit fautores, vel receptatores
Petri,non tamen sunt nominatim denunciati, non peccat culcbrando coram eis, quia non tenetur vitare toleratos seipso offerentes.
Sed est aduertendum , quod quando aliqua communitas publice interdicitur,
312쪽
quilibet de illa coin unitate censetur nominatim denunciatus. ita P. Henriq. cap. s. num. F.Vbi citat sylvestrum & Tabienam. Piobatur:nam ut aliquis dicatur nominatim interdictus, iaon requiritur,quod
interdicatur nomina proprio , sed sussicit nomine officij, vel alio signo dcclarante talem personam in particulari, ut sub nomine Praetoris vel Rectoris; sed nomen ciuis talis ciuitatis,uel Collegae talis Collegii susticienter declarat omnes personas in particulari, scilicet omnes ciues , vel Collegas,ergo. Verum est, lubd Sylvellet
verb. interdictum. 6.q. . vocat hos quasi nominatim interdictos, sed noster modus
loquendi quod absolute dicantur nominatim interdicti) frequetior est apud Doctores; de proportionat iter dicendum cst de interdicto locali,qubd quando imponitur ipso iure, vel per sententiam comminatoriam, non tenemur illud obseruare, nisi denuncietur per Iudice.Sic P.Henriquea lib. I 3.c. s. in fine,& cap. 66. illi. . DUBITATUR secundό, quomodo
obliget praeceptum seruandi interdictum ΘNota, qudd possumus loqui de interdicto personali, vel de locali , & in ordine
ad clericos, vel in ordine ad laicos. Caiet. verbo, interdicti violatio. multa dicit,quq ad quatuor capita possitiat reduci. Primum dicit, quod interdictu solum obligat clericos,& hoc non in omnibus,sed ne exemceant aliquem actum certo ordini deputatum. Secundo, qudd si praedicti violent
interdi hum , quamuis tale peccatum videatur esse mortale ex irregularitate, de aliis grauioribus poenis, quas incurrunt, tamen in rei veritate hoc non sufficit ad iudicandum esse mortale, quia sunt poenae temporales, quas potest homo incurrere etiam meritorie, ut patet in Iudice iuste occidente malefactorem.Terti3,qubd laicus specialiter interdictus peccat, si ingerat se diuinis ; at Verli si non sit specialiter interdictus , sed generaliter, quia est
unus de populo interdicto , non peccat mortaliter, si ex deuotione se ingerat diuinis. Quartis, quod si laicus non est interdictus, non peccat ingerendo se diuinis,quia stipposito quod ipse non e ih causa,quod ibi celebrentur diuina, melius est, quod fructu ex illis percipiat,quam quod abstineat. Verum h. aec lenici ia fere quantum ad omnia est falsii.
Unde si prima conclusio. Qui est personaliter interdictus . siue interdicto spe ciali, , quia dedit causam culpabilem interdicti, siue interdicto generali, quia est unus de populo interdicho, siue sit clericus, siue laicus, peccat mortaliter, violando interdictum in aliquo ex eius eiscchi bus; verbi gratia, si est clericus cclebrando, vel audiendo Oilicia diuina, si est latacus audiendo ea. Hanc conclusionem te net Anton. 3. p.tit. 26. cap. q. f. i. circa fine. Soto d. 2 a. quaest. s. arti c. i. conclusio. 6. Nauarr. num. Is 7. P. HenriqueZ capinis.
num. 3. Quae concluso est contra Caietanum in duobus. Primo : nam Caietanus
clare videtur sentire, qubd isti clerici non peccant mortaliter. Secundδ, quia de laicis, qui generaliter tantum sunt interdicti, dicit, qudd non peccant mortaliter. Sed gcneraliter probatur concluso : nam per interdictiun personale, siue sit speciale, siue generale, directe remouetur pcrsona interdicta, siue sit clericus, siue laicus,ab administratione, vel auditione diuinorum ossiciorum ab administratione, vel receptione Sacramentorum, & ab ecclesiastica sepultura, Sc materia cst grauis, ergo tale praeceptu obligat sub mortali. Confirmatur: nam hac ratione diximus secundum omnes Doctores in materia de excommunicatione, quod cxcommunicatus maiori, si se ingerat diuinis,
Secundd, probatur specialiter quantum ad clericos ex grauitate poenarum, se illect irregularitatis, qudd detrudantur in Monasterio,quod nec possint eligi, nec
postulari, de qubd possint priuari ossiciis& beneficiis. Ad argumentum autem Caietani proseeundo dicto respondetur, admisio qubdirregularitas possit imponi pro veniali,de
313쪽
Σ 8 8 Quinta pars. De particip. cum personis interdictis.
quo dicemus in materia de irregularitate, nam clerici tenentur sub mortali eos ex-tainen in hoc casu multae aliae poenae sunt pellere, ergo ipsi tenentur sub mortali praeter irregularitatem,ut vidimus. obedire, alias daretur bellum iustum ex Loquendo de interdicto locali, sit se- utraque parte. Tert id, quaodo ingreditur cunda conclusio. Clerici violantes inter- fraudulenter,ut mentiundo se habere pri- dictum locale, verbi gratia, celebrando uilegium vel Ordinem, aut tonsuram. ita
Ossicia diuina, non seruata moderatione Nauar. num.citato.f. q. & aliqui iuniores, cap. alma mater. aut permittendo in pro- quamuis contrarium dicat P. Henriqueet priis Ecclesiis. qu bd alij clerici celebrent num. s.Sed probatur nostra sententia: nam absque praedicta moderatione , peccant tale mendacium cst in iniuriani clerico- mortaliter. ita Soto couesus s. Nauar. di- rum, quibus competit ex ossicio exclude.cto num. 187. Et est communis sere sen- re laicos no priuilegiatos; unde tale me tentia contra Caietanum , inquantiari in dacium videtur quoddam genus violen- secundo dicto videtur lignificare , huius- tiae, de cst in re graui: nam ex hoc facile modi clericos non peccare mortaliter. vilesceret censura intcrdicti .Quarto, qu
Sed probatur nostra conclusio: nam prae- do est causa,quod Ossicia diuina celebreceptum seruandi interdictum primo, & tur in loco interdicto, illo praesente, ve per se dirigitur ad clericos, ut Caieta. ipse bi gratia rogando , vel praecipiendo. ita
concedit, materia est grauis. Probatur Nauar.Quintd,quando excreet ea Ossicia praeterea cx grauitate Poenarum relata- diuina in loco interdicto, quae si clericus rum , ubi exerceret, violaret interdictum. ita He Notandum est primo, quod licet Syl- riqiice num. 3.& Nauar g. s.cuiri Calderi-uest. verb. interdictum. s. q. q. f. I. S Soto no addente, quod in tali casu potest lai- post s.conci .dicant conclusionem habet: cus puniri per Iudicetia ecclesiasticum, verum, otia qua do clericus exercet actit in quia delictum est ecclesiasticum.idem t ira in oris ordinis; milii tamen videtur non nent Magistri. Alios casus tangam circaeisse mortale, ob paruitatem materiae. finem dubi j. Secundo notandum cst, quod in prae- Sed tota controuersita est, utram pec- senti, nomine clericorum etiam intelli- cet laicus non interdictus,qui extra praeguntur Religiosi,licet non habeant Ordi- o ictos castis audit ossicia diuina in loconem,& Moniales. sic Caiet. Nauar. n. i 87. interdicto 33. 1 9. HenriqueZ cap. 6. num. 3. Soto, & Prima opinio est. quod peccat mortali- alii & est textus cap. postulastis. de clerico ter. sic Innocent.Panormit. SI Archidiaci excommunicato ministrante. quia eis lim citati a P.HenriqueZ mrm. 3. litera D,quq
cumbit solenniter facere ossicia diuina, probatur ex Clement. grauis.de sententia imo etiam laici, si faciant Oricium cleri- ex cominiani c. Sed haec est falsa, qui ait corum, peccant mortaliter, ut postea di- hibitio interdicti localis directe iuspieitcemus. Loquendo autem de laicis clericos, ne laicos admittant. Supponendum est in quinque casibus Secunda opinio est, quod non peccat peccave mortaliter laicum , violando in- nec venialiter: ita Caieta .su p. & significaeterdictum locale. Primo , si adsit scanda- Nauannu. i 87. 3. i S. quatenus dicit, quod
tum, & hoe certissimum est apud omnes; laicus non dicitur violare interdictit petsecunddi per vim ingrediatur ad audic- hoc,qubd audiat Millam in loco inturdida ossicia diuina , vel si postquam est in- cto. Probatur,quia nullum est praeceptum
gressus, non obtemperat ministris Eccle- in iure,quod dirigatur ad laicos, sed tan-siae volentibus eum cxcludere; ita Solo,& tum ad clericos,ne laicos non priuilegia- Henrique Z nu. habetur ex Clein.gr, tos admittat ad Ossicia diuina in loco inuis. te sententia excommunicat .Probaturi ter licto, ut patet c.responsum.de sententia Diuitir orale
314쪽
tra excornmunic. atio. cap. non est vobis.de a atero. Quartus est, quando ipsim et ex- sponsalibus. cap. licet. de priuilegiis. in communicati vel interdicti moniti a ct 6. & ubi nullirin est praeceptum, nullum ro nolunt exire. Quintum casum addo exerit peccatum. Clement. i. de sepulturis. quando aliquis Qua inuis haec sentetia sit valde proba- praesumit sepelire interdictos in caemete-bilis, probabilior tamen est tertia opinio rio cita in non interdicto, & haec excom- media, scilicet quod peccat venialiter. ita municatio est reseruata Episcopo. sic Hen- Sylvel .veib. interdictum.6 num. 7. Ang riquCZ cap. ς. num. s. ω patet eae ipsolus verb. interdictum. . num. s. quaicuus textu.
dicunt, qudd non peccat mortaliter. Vbi Ex dictis in hoc dubio sequitur, quddquamuis generaliter dicant laicos violan- licet interdictum locale non comprehentes interdictum non peccare mortaliter, dat directe laicos secus tamen est de in- nisi id faciant in eontemptum Ecelesiae,& tcrdicto personali. sic videantur contradicere primae nostiae DuBITATVR tertio, utrum Relia conclusiona,tame uolum loquuntur,quan- gios teneatitur obseruare interdictum λdo ipsi laici non lunt personaliter inter- Et videtur quod non tenentur, saltem
dicti, sed audiunt Oiseia diuina in loco exempti a iurisdictione Episcopi.
interdicto, ut constat ex casibus, quos ibi Sit tamen prima conclusio assirmati- excipiunt, S hoc modo interpretatur eos uamam obligantur ab ipso ime commu- Soto. Eandem tertiam opinionem tenet ni,ut patet ex Tridentino,sessa 1. cap. II. v. HenriqueZ dicto num. 3.& clarius Soto de regularibus. statuente,qubd censura &conclus. 6. in fine.& aliqui Magistri. Funa interdicta nedum a Sede Apostolica ma-damentum est,quod licet praeceptum iu- nantia, sed citam ab ordinariis promul-ris non dirigatur ad laicos,tamen ipsi fa- gata mandante Episcopo a regularibus, inciunt contra intentionem virtualem cle- eorum Eccleliis publicentur,atque obser-ricosum. Ed hinc patet ad argumentum so uentur. Et ratione probatur: nam alias vi-cundae opinionis. lipenderetur censura interdicti, si pos. Secundo probatur: nam Bulla Crucia- sent fideles ad templa Religiosorum contae concedit facultatem audiendi omela fluere, ibique audire diuina, & recipere diuina tempore interdicti,dum modo non sacramenta. dederint causam culpabilem interdicto; Secunda concha sio. Regulares strictrusat verb li laici possent licite audite diuina, tenentur seruare interdictum, quam cle- frustra daretur priuilegium. rici secularcs.Probatur:nana,vi constat ex Ad argumentum autem primae opinio- Clement. r. de sententia excommunicat. nis respondetur, quod illa Clementina Religiosi etiam exempti tenentur sub extantum comprehendit quatuor casus, in communicatione latae sententiae fcruare quibus laici violantes interdictum incur- interdictum , quod viderint obseruari ab runt excoria unicationem reseruatam Pa- Ecclesia Cathedrali, vel matrice, seu Papae, Jc consequenter peccant mortaliter. rochiali oppidi,in quo ipsi habitat, quam Primus ost, quando dominus coinpellit tamen excommunicationem non incri clericum pablice & solenniter celebrare runt clerici secularcs, vi tenet ibi glossi, diuina in loco interdicto. Secundus,quam Verbo, Religiosi, dc Nauar. cap. 27. n. I 46. do aliquis praesumit vocare pulsatione Praeterea probaturinam quamuis interdi-
campanarum , vel publico praeconio ad ctum sit nullum tui quia impositum est audienda O scia diuina in to eo interdi- post legitimam appellationem,uel alia decto. TCrtius, quando aliquis pr. aesumit im- causa , si tamen obieriactnt a matrice, te- pedire, lac excommunicati, vel interdicti nentur Religiosi illud obseruare sib ex-e eant, triando nominatim sunt admoniti communicatione,ut patet ex dicta Clem. e Hulla de censuris. O o at
315쪽
Quinta pars. De participat. cum persionis interdictis.
dictum esse legitimum, quamuis non se uetur a matrice, tenentur Religiosi illud
scri rare, non tamen incurrent tunc in excommunicationem imitas Extrauagantis,
sed in alias poenas per alios textus impositas, cap.finili. de excessibus Praelatorum, cap. autoritate, cap.Episcoporum de priuilegiis.in s ita N. iuar.& Hemi luca, & laota, iuba istud peccatum erit mortale. Sed ei rei dicta Duni TAT V R , Vtrum sit locus Huic Clementit .ae , quando in oppido non est Ecclesi .i Callae aralis , seu matrix, sed sunt multae Parochiales diuisse Sit tertia concluso, quod licci peccabunt mortaliter, no seruando interdictum validum, etiamsi videant illud non seruati ab a i quibus Ecclesiis Parochialibus,&irieurrent alias poenas contentas in texti-buq mo id citatis, nihilominus non incia Grent excommunicationem halus Clemc-t in .ae, &. hoc q auis Eccletia Parochialis, intra cuius fines situm est monasteoum, obseruet illud. Primam partem , scilicet, quod peccabunt mortaliter , tenet glo: la
6. Uerum est, quod poterunt excusari, uprobabiliter putenr,tale interdictum non elle legitimum , eo qubd v. dent non obferuari ab aliquibus Ecclesiis Parochi alibus. Secundam vero partem,scilicet quod
non incurrent excommunicationem, tenet Syliaest. verb.excommunic. 9. g. 92 &Nauar.sul'.qui citat alios. Sed notandum est cum Caieta.Veib. excommunicat.cap. 6-.3c Nauar. suo. praedictam Glcment. 1olum habere locum in cessatione , vel interdicto generali, non in speciali. Inquiris, uti una si Episcopus ponat interdictum in die Paschae,& alii; se stiuitatibus exceptis in iure teneantur Religiosi illud obseruaret Et videtur quod sic: nam
tenentur seruare interdictum, quamuis sit nullum,dummodo seruetur a matrice.
Nibilo minus sit quarta cones usio,qubdnon tenentur. ita HentiqueZ mina. . Pro-
balucinam dicta Clement. concedit Religiosis mode Iazion m cap. alma mater Sed in hoc cap. excipiuntur a quolibet interdicto praedictae felli uitates, ergo interdictum. quod Religiosis iniungitur, obseruandum est secundum moderationem c. alma mater. Vtriim vero Pindatus teneatur obseruare interdictum a se positum, cori flat ex dictis dispur. r. iub. . Dusi TATVR quarto, de poenis, quas incurrunt violantes interdictum λPrima conclusio. Laici ex hoc , quod violent interdictum , nullas poenas incurrunt ipso iure, praeterquam in quinque
casibus relatis in fine dubi j secudi, in quibus incurrunt cxcommunicationem , &cxtra hos casus non est aliqua poena in iure contra laicos; pollunt tamen & debent puniri a principe exilio ad requisitionem Ecclesiae, ut ait Palud. in ε. l. I 8. a Itic. I S. . arti c. . principalis. Loquendo de clericis, supponendu est,
qu0d ii interdictos sepeliant in loco sacroe iam non intcrdicto, incurrunt ex communicationem positam in quinto caua; in loco modb allegato. Praeterea si fecunda conclusio. Quamuis clericus interdictus non priuetur via iurisdictionis ccclesiasticae in soro exteriori, ut diximus displit. 4.sect. I. lub. 2. nihilominus si violet interdictum, manet
ipso iure suspensus a iurisdictione. Sic
Palud. loco modὼ citato. Anton. q. p.tit. χει cap. q. q. I . Caicta. verb. int dicti violatio. Angelus verb interdictum. τ.q. 7. Sylvest. verb interdictum. O. q. 3. in princi p. Soto d.
ecclesiastica iurisdictio ultimate Sc completiue compotit alicui ratione Ostici j,vnde suspensus ab osticio, manet suspensus a iuri lictione, ut dixi disput. a. de luspensione conci . . sed clericus violans interdictum manci suspensus ab osticio S beneficio, ut bene colligit Sol ,3c communiter Doctores ex cap.tam a. de excessibus
316쪽
praelatorum. Se ex cap. postulat eis. de Ct, rico excommunicato ministrante,ergo. Tertia concluso. Clericus violans anter-dietum incurrit alit. s pcrnas. Pri md enim,
si personaliter intercietus faciat alicubi
actum pertinentem ad aliquem ordinem sacrum,vel non interdictus faciat in loco interdicto,non seruado modera ioncm c. alma mater. incurrit irregularitate , ut dicemus ex profuito in materia de irregularitate. Secudo, si interdictus faciat alicubi, vel no interdictus faciat in loco interdicto actia pertinentem ad Ordinem, vel ad otii cia diuina, fit ii ea gibilis active,&passivo, ita ut nec positi clui,nec eligere,& fit ima postillabilis;ita Sylveil. vcib. intcrdictu s.
& c. cum inter. te elech. Quod ii sint Religiosi, detrudendi sunt in Monasterium archius ad agendam i cunitentiam , immo si non seruent interdictum , quod viderint
nicationum, ut diximus dubio prccedenti. Aliqui addui,qubd priuantur Ecclesiallica sepultura, sed laaec priuatio non cit poena violantis interdictum, sied effectus quidam ipsius interdicti, ut patet ex dictis disp. . Quarta conclusio. Clelicus exemptus a iurisdictione ordinalia, qui celebrat Mil- faini, vel officia diuina coram personis interdictis,etiam in loco non interdicto, est suspensus ab ingtellii Ecclesiae,& ii durante ii ac suspesione celebret, intellige intra Eci lusia in fit irregularis. Dico, exemptus,
quia non exemptus non incurrit has poenas sic Nauar. c. 2s .n. 94. ubi citat inultos; tenet etiam P.Henriqu.c. s. n. 3- intellige coram interdictis nominatim. Dixi. intra Ecessam: nam quamuis P.Henriqu. lib. s. de s crificio Milt e,c. 27.n. r. videatur oppositu in dicere, tamen quod diximus, clivetiim,dc id docet expresse Sylvcst. Verb. suspensio. q. ,. p. 2 3.& patet:nam cap. Episcoporum. solum imponit sulpensio- Neiri ab ingre illi Ecclesiae , praeter alias
Finitas a thuc statutas, sed sccandum ius
suspensi s ab ingrcitu Ecclesie non sit irregularis , nisi celeb et uitta Eccletiain,c. iscui. de sentent. ex comm .m 6. ergo. Et nota,
qudd imponens interdictu, si violet illud, incurrit poenas,ut diximus disp. 2. dub. . DuBITATVR quinto, de causis excus uitibus ab interdicio Z De quibus agit P.
Henri luce cap. 49. Sit conclusio. Multa sunt, quae excusant: primo cnim excusat metus; secudb impotentia, iuxta dicta in matelia de excommunicatione, tertio ignoranti .i,de quo diximus c. J.de excommuni c. disp. I. dub. io.
quarto priuilegium siue iuris communis, siue tipeciale religionis aut Bullae Cruciate, iuxta dicta disp. q. quinto aetas , unde infantes in pueri nondum doli capaces, non excluduntur ab Ecclesia temporee,quo celebrantur diuina. Addit tamen Henriqucaenum. 2 qudd si puer habeat usum rationis, depellendus esset a custode Ecclesiae ipse tamen si non excludatur, aut pater Cum secum deserens,non peccat, si puerum in olliciis retineat, quia Ecclesia non videt ut eum centuris cogere. Adverte autem , infantes non est e sepeliendos in loco sacro, ut diximus supra. Sexto excusat nullitas censurae, ut statae it post legitimam appellatione ita,iuxta dicta cap. s. de caeco D mum c. li . s. dub. I i. Septimb dignitas:
Epit copias cinna,& Pr lati superiores non comprehenduntur sub generali interdicto iuris, vel hominis, nisi de illis fiat expres lamentio,cap. luia periculosum .de sentent. excomm. iri 6. Sed ab excusatione septima excipiendi sunt Religiosi scientes tale in terdictum quamuis nullian obseruari amatrice, ut vidimus diab. 3.
De relaxatione, Pu obsolutione interili ti.
317쪽
relaxare interdictum via ordinaria
Et quoniam interdictum potest dupliciter poni,primo modo ad certum tempus,
verbi gratia, per mensem, vel sub conditione , verbi gratia, donec satis ceris; secundo modo simpliciter, & absolute sine ulla temporis limitatione,vel conditione. Sit Prima conclusio. Quando interdictum fuit positum primo modo,adueniente termino, vel impleta conditione , celisit sine alia absolutione; ita Sylvcst. supra q. 9. p. r. de consequenter di bet ciso eorum , quos citaui disp. 6.de suspensione,dub. I. concl.
I. Ut autem tollatur ante aduentum tem
poris, vel conditionis , requiritur absolutio,quam non Potcst Episcopus dare . sed tantum conditor canonis, stando in iure antiquo, siue tale interdictum sit impositu ira pro delicto, siue pro contumacia; sic
nam post Trid cntinum potest Episcopus ab luere, si fuit impositum propter delictum occultum ; sic P. HenriqueZ cap. I. num. 2.in g olla, i itera S. Secunda conclutio. Parochus, & Con-Diser ordinarius non postulat via ordina via absoluere ab interdicto, siue impolitum sit a iure, siue ab homine sic P. Henri-
citat alio ς. Et ratio est, quia talis absolutio non est necellaria ad absolutionem a peccatis , sicut est necessaria absolutio ab c
Sed contra interdictum impedit re- certionem Sacramentorum, ergo absolutio interdicti nec citari bell praemittenda ante absolutionem a prccatis , dc per consequens , censetur commissa cuilibet Consessori ordinario. Respondetur, quod licet ili e lectuin, stando in iure antiquo,
priuabat reccptione Sacramentorum, atque adeo Sacramenti poenitentiae , praeterqriam in mortis articulo; at verb post Cap. alma mamr. non priuat Sacramento
Poemitentiae, ut vidimus disput. 4-
Tertia conclusio. Epis opus, & quilibet Praelatus, qui iure ordinario ligat censuris, ut Pr lati Religionis & Abbates habentes iuri ldictionem quasi Episcopalem, pollunt absoluere ab interdicto personali
posito ob contumaciam , sue a iure communi, siue particulari,absoluto,& sne termino,& non reservato; sc Henrique Z cap. 3j.num. 2.&Sylvest. vel b. interdictum.3.
Quarta conclusio. Episcopus potest absoluere ab interdicto lato a iure absolute, desine termino, imiposto propter deliis tum iam praeteritum etiam grauius adulterio , si non sit reseruatum Papae , dc loquor etiam stando in iure antiquo ante Tridentinum. Haec patet ex dictis disp. 6. de suspensione, dub. I .concl. 4. SI colligitur ex Soto,qui, ut statim dicemus ait hucusque nullum interdictum elle reseruatum Papae. Quinta conclusio. Ab interdicho lato ab homine, stando in iure communi, ille solus potest absoluere, qui illud imposuit,
vel eius successior, vel superior; vude Archiepiscopus,ad quem appellatum est, potest absoluere ab interdicto imposito ab Episcopo; sic HenriqueZ cap. s .n.ε. Sexta conclusio. Ab interdicto resem uato ille solus poterat iure antiquo a soluere, cui tale interdictum reseruabatur, vel eius superior, aut succesJbr; at
vero post Tridentinum seis a 4. cap. 6. de reformat. Episcopus potest absoluere sibi subditos ab omni interdicto personali
reseruato summo Pontifici, prouenierite ex delicto occulto, nec deducto ad forum contentiosum ; si autem non procedat ex delicto occulto, seruandum est ius commune ; sic P.Henriqueet cap. 3 I. Numer 3. Verum est, qudd, ut aduertit Soto ante .conclus. hucusque nullum interdictum inuenitur roseriratum Papae , quod intelligo de reseruatione exprese ficta in
iure, sicut inti enituitur multae excommunicationes reseruatae : nam quando interdictum impositum est ad certum tempus, vel sub conditione, non potest relaxari ab Disilired by Coos e
318쪽
Dis ut sexta. Dubsecundum . crtium,s quartum. 29;
ab Episcopo ante aduentum temporis, DUBITATVR quarto, utrum interdi- vel conditionis, ut diximus in 1. conel. chum possit suspendi3 Octaua conclusio. Ab omni interdicto locali a iure imposito potest Episcopus absoluere, quia, ut diximus , nullum inuenitur reseruatum Papae. Haec est contra P. HenriqueZ cap FI .uum. 3. ubi citat Co-Harn cap alma mater. P. 2. g. 2. numer. 4.
sed Couarr.tantum dicit, Episcopum non poste concedere licentiam , ut diuina celebrentur in loco interdicto, interdicto durante, si tale interdictum non sit impositum ab ipso Episcopo. Probatur concluso argumento cap. nuper. ibi, Qκia
conditor canonis non reseruauit sibi abstiui nem excommunicationis , eo Us concessisse videtur facultatem aliis relaxandi. Et confirmo ex glossa cap. at si Clerici. de iudiciis. Uerb. minora.ὸicente, quδd Episcopus ubiciamque potest dispensare, ubi non timuenitur prohibitum. DuBITAT vR secundo, quis possit ex commissione absoluere ab interdicto. Prima conclusio. Omnes illi, & soli, qui possunt ex commissione ponere interdictum, pollunt ex commissione absoluere ab eo; qui autem sint, patet ex dictis disput. 2. Secunda conclusio. Per Bullam Cruciatae potest Confessarius absoluere ab interdicto personali; patet : nam Bulla dicit, quδd possit absoluere a quacunque censura ; unde per quodcumque aliud priuilegium habens similem clausulam, potest absoluere ab interdicto personali.
P. HenriqueZ cap. 3 s. num. I. Du B i TATVR teri id de eo, qui absoluendus est ab interdicto Prima conclusio. Absens , vel inuitus potest quis absolui ab interdicto : nam interdictum est poena; immd addit P. HenriqueZ cap. 6 I. n. 3.in fine,quδd manens in contumacia, te quo postea dicemus. Secunda conclusio. Irretitus pluribus
interdictis bene potest absolui ab uno, &non ab aliis, ut diximus de ligato multis suspensionibus, disput. 6. de suspensione,
dub. s. Prima conclusio. Interdictum locale potest suspendi ad tempus per eum,a quo impositum est ; ita Sylvest. verb. interdi
ctum. s. q. 8. Couarr. numer. q. citato. de
tunc licebit in tali loco diuina ossicia celebrare ; immo dico , quod Potest suspendi , quantum ad aliquos effectus , ut
quantum ad dicendam certam Millain, vel sepeliendum aliquem,& tunc tantum
otest fieri essectus ille, d que in suspensum est interdictum, ut ait Nauata sap. 27.
Secunda conclusio. Interdictum persi nate positum ob alienam culpam, Episc pus,qui illud posuit, potest suspendere,im :mb idem dicendum est, quamuis imposiatum sit propter culpam propriam. Primam partem tenet Sylvest. 3c Couarr. supra, de
P .HenriqueZ cap. II .num. .Secunda vero
pars est contra Sylvestrum, sed eam tenet ouarr.& aliqui Magistri;&ratio estinam lic t delinquens maneat in proprio delicto,pollunt tamen concurrere tales ea ust,quet iustb moueant Iudiceni ad suspendendum ad tempus interdictum potius, quam ad tollendum omnin b. Tertia conclusio. Quando interdictum
positum est a Papa, non potest Episcopus illud suspendere ; ita Sylvest. & Couarta supra. quod intelligo , cum quibusdam Magistris, quando impositum est a Papa
tamquam ab homine: nam quando interdictum impositum est . iure etiam communi , si non sit reseruatum Papae , potest
suspendi per Episcopum. Probo, potest
Episcopus illud simpliciter relaxare, ergo etiam suspendere ad tempus. Prina ae duae conclusiones positae sunt communes apud Doctores,& sunt securae in praxi; at verbstando in puncto iuris,probabilius reputo, quδd interdictum nec localc, nec persona te non potest suspendi. Et haec si quarta concluso. Hanc tenet Bernardus citatus a Sylvest. & Panormitanus capit. ad baec. dc appellationibus. et postrero. ubi etiam allegat Ioannem de
319쪽
Lignano. Pro cuius probatione supponendum est, ex mente eiusdem Panormitant , suspendere interdictum non clieidem,quod tollere ad tempus : nam secundum e it auferre omnino ipsam censuram pro aliquo tempore; primum veroeli , quod durante, ipsa censura suspendantur effectus, de heparentur ab ea. Ex quo recte inseri P. Henriqueet supra,quod quando interdictum suspenditur ad tempus, redit, quam ui S qui dederunt causam, plene satisfecerint, de ratio est, quia durabat censura , unde saliuntur omnino quidam Theologi putantes, qudd suspendere interdictum, dc tollere ad tempus, sunt idem. Hoc supposito probatur conclusio, fundamento Ioannis de Lignano , explicato
per Panormitanum. Censurae secundum ius commune secum trahunt executionem, ergo effectus cen surae non est separabilis a substantia censurae. Secundo probat Pano imitanus. Maior
est vis,de potestas appellationis in suspendendo effectum sententJae, quam potestas iudicantis post latam sententiam; sed appellatio post latam sententiam non potest
suspendere effectum censurae, cap. Pastoralis. de appellationibus. ergo nec Iudex. Maior probatur : nam condemnatum de
furto , non potest facere ludex, lubd non sequatur infamia,l. non potest. E. de surtis.& tamen appellatio suspendit infamiam iam illatam per sententiam. Si obiicias, Episcopus potest in totum; vel ad tempus tollere interdictum,ergo Scsuspendere Respondeo facile cum Pano
mitano, negando consequentiam: nam in primo casu agit secundum naturam ipsuscensurae, nec ius repugnat;in secundo ve-rd agit contra naturam censurae, Sc ius ipsum repugnat: nam censurae secundum ius secum trahunt executionet m in suspens bilem,ctiam per appellationem. Et haec intelligenda sunt de Praelatis inferioribus Papae . nam Papa bene potest suspendere
interdictum: cum enim sit supra ius commune,cessant argumenta facta.
Dico praeterea, quod sententia communis tenens interdictum posse suspendi. meo iii Ricio sic de sendi potest,qubd consuetudo,quam Videtur supponere Nauarr. supra,& de interdicto locali videtur elare supponi in cap. adhaec. de appellationi. bus. ci postrero. haec, inquam,consuetudo tribuit hanc facultatem Episcopis per l, citum consensum Papae. Ex dictis facilis erit solutio alterius quaestionis,utrum excommunicatio posta suspendi a In qua quaestione multi tenent partem negat tuam, etiam ex his, qui dicunt interdictum posse suspendi; ita Sybu est. supra,q. 8. p. 2. de verb. interdictum.
I. num. F. p. 2. Couarr. cap. alma mater.
p. I. f. II. num. 6. de alij. Et probant ex cap. cdm desideres. de sentent. excomm . ubi decernitur, quod cxcommunicat tis nee est admittendus ad communionem
aliorum , nec alij, ctiam Episcopus, possimi cum illo communicare ante subsequentem absolutionem. Ergo supponit textus, quod non potest suspendi, qua imium ad suos effectus; Nauarr. autem cap.
27. num. Ic F. tenet, excommunicati
Sit tamen quinta conclusio. Ex communicatio non potuit suspendi; qitae con- eluso certior est, quὶna quarta : siquidem multi tenentes,interdiis iam polle suspei,di,iiugant id de excommunicatione. Sexta conclusio. Quamuis excomm nicatio,& interdictum conueniant in hoc, qtidd utraque censura potest ad tempus tolli, quantum ad omnes suos cffectus, disserunt tamen in hoc,quod interdictum potest tolli ad tempus,quant dira ad unum effectum , de non quantum ad alios; excommunicatio verδ non potest nisi pecsolum Papam. Et ratio est, quoniam ournus effectus excommunicationis sunt connexi, non autem effectus interdicti, vi vidimus disput. 4. in princip.Sed dato,qubdinterdictum possit suspendi, oritur subtilis admodum quaestio , virum appullatio interposita, durante hac suspensione, lucrendat et sectus interdicti, etiam transacto Disitired by Co
320쪽
Disput sexta. Dub. quartum s quintum. 293
acto tempore suspensionis, ut sic duret ita Couar. cap.alma mater. p. 2.3s r. num. s. suspensio usque ad finem causa: ὶ Partem Sylvest. ver b. interdictum. 3.Q. . num inegativam tenent Calderimis de Innocentius relati a Panormitano, quia lia cnon est noua sententia. Sit tamen septima conclusio. Pars assi maliva videtur mihi probabilior; hanc tenet Ioannes Andr. quem refert S sequitur Panormit.& probat ex cap.dilectis.de
appellationibus. ubi aperto significatur, quod interdictum locale potest suspendi per ipsum promulgantem,& durante sus. pensione potest appellari ad effectum suspendendi executionem. Secundo probo. Ideo appellatio post cu-suram latam non suspendit executionem, quia ipsa sententia secum ita hii executionem, ergo si executio sit suspensa, locum habebit appellatio. DUBITATUR quinto, virlim interdictum possit relaxari ad cautelam Pro explicatione tituli notandum est, quod relaxare ad cautelam , non est relaxare sub conditione,nempe,Si satisfeceris, retaxo interdictum, ut P. HenriqueZ cap. s l. Huni. . & nonnulli Theologi salso put adi. Contra quos eis efficax argumentulamnam certum est apud om nos Doctores,& est
text. in cap. solet. de sentent.excommunic.
in s.abiolutionem ab excommunicatione polle dari ad cautelam, & tamen secundum communem opinionem non potest
dari sub conditione de suturo, scilicet, Si
satisfeceris, ut vidimus in materia de excommunicat. displit. vlt.dub. t s. quoniam absolutio non debet esse in pendenti. Vnde relaxare ad cautolam est, quando praetenditur censuram fuisse nulla, verbi gratia,quando quis asserit, se post appellationem excommunicatiana, Jc interdictum in uxorem , familiam de terram impositis esse.& petit ad cautelam absolui ab excommunicatione,& interdictum relaxari. sic glossi cap.pr.esenti. te sentcnt. x ommunicatio. in 6. in prine.& verbo,ad cautelam. Quo supposito, sit Prima concitu sto. Interdictum generale locale non potest relaxari ad cautelam.
Nauarr. cap. cum contingat. remedio c. mina. . P. Henri liteZ cap. SI. . num . . dc
decernitur in d. cap. praesenti. ubi nota, quod si detur talis relaxatio, erit nulla. sic glos Ia ibidem in fine.& probatur ex textu,
ibi, locum aliquatenus non habere.
Secunda conclusio. Interdictum huiusmodi debet simpliciter tolli, vel remitti praestita cautione de parendo Iudici, antequam de nullitate vel iustitia constet, admodum simplicis absolutionis ab excommunicatione,iuxta cap. cum contingat. de
ossi c. delegati. ita Nauarr. dc Couarru. ubi supra, de Geminian. dicto cap. praesenti.
Tertia conclusio. Interdictum speciale locale potest relaxari ad cautelam. Haec est contra Archidiacon una citatum a Sylvestro: sed eam tenet ipse Sylvest. de Geminia.& P. Henriq. S Couarru. qui dicit esse communem , dc ita obseruari in Romana curia,& habetur ex dicto cap.prae' senti, ibi, generaliter promulgata3. Quarta conclusio. Idem dicendum est
de interdicto personali speciali, imo Scgenerali, sciliret quod potest relaxari ad
cautelam. Conclusio haec quantum ad interdictum speciale est communis. Eam tenet glosIa dicto cap.praesenti, Verbo,generaliter. Sylvest. sui'. P. HenriqueZ, dc alii.
Rationem assignat glossia dc Sylvest. quia homini specialiter interdicto denegantur omnia Sacramenta, & scidem est quod
de cxcommunicatione. Quantum ad interdictum autem generale non est tam certa cocluso, sed eam tenent aliqui Magistri,& videtur tenere P. Henri. imo eam tenet Ioannes Andrivi resert Francus dicto cap. in presenti, num. s. nec oppositum dieit Calderinus tractatu de interdicto. p. I. num. 22.vers ad i. dicomam ibi solum
dicit, quM intcrdictum generale pers nate non potest poni pro debito pecuniario, quod longe differt a nostro proposito. Et probatur conclusio: seclusa prohibitione iuris, quodlibet interdictum posset