장음표시 사용
301쪽
De cerimoniis , quae fiunt feria sexta, SabbatoDum,
ἔν Dominica Resurrectionis. FEtia sexta in eodem monte, ' soli tis paramentis diut-na Ossicia peraguntur: Guardianus celebrat Missam, S. Ioannis passio cantatur, ad quam augetur deuotio, inundant lachrymae suspiria, gemitus, lamentaque duplicantur . Finita passione paululum a fletu temperant, di ad reliquas cerimonias usque ad finem attendunt. Sub Vesperum solemnis & deuota processio ordinatur; omnes Rel giosi ad Ecclesiam, seu Capellam conueniunt, in qua per totum annum est sanctissimum Eucharistiae Sacramentum Ex hoc loco Guardianus nigro Pontificali vestitus, Diaconus ,& Subdiaconus duo vata argentea odoribus plena ge irentes , & reliqui Religiosi nudis pedibus, cereisque accensis praeeunte nigri coloris signo, sub tristi, & submissa voce cantantes, Miserere mei Deus ad montem Calua riae procedunt.
In medio processionis incedit Religiosiis stola tantum insignitus . Christi imaginem in manibus deserens ex leui mat ria, & quibusdam tornaturis ita fabrefactam, ut membra flecti , reflecti, contrahi, facileque deduci queant , Hoc ordine, & cantu, seu potius planctu antequam ad Caluariae Ioacum accedantomnes stationes perlustrant. Et primo carce, irem inuisunt, in quo Dominus stetit, interim dum mortis in istrumenta parabantur: parua quaedam est crypta in rupe lexcisae hic quasdam orationes deuote recitant. Alia deinde iloca orationes ibidem recitando inuisunt, quousq. ad Catinuariae montem ascendunt. Hic in loco ubi Christus Cruci confixus dicitur imaginem in terra deponunt,& peracta ce rimonia de passione paululii Hqdicatur statim imago Cruci imponitur,clauis traffigitur,insonat malleus auditur lates nitus,quem adstantiu lachrymae,& singultus comitantur;ita enim a d viuu actio illa exprimitur,vtChristus videatur iterucrucifigi. Quod qui videntilapidei plane essent nisi fletu, &Nn a suspirijs i
302쪽
suspiriis soluerentur. Postquam Cruci consixa est Imago ad locum desertur, ubi quondam ere cta est Christi Crux. Et in
eadem sessa immittitur, qua ubi primum adstantes aspiciunt magnos eiulatus extollunt, & ingenti lachrymarum profluuio inundantes magnum dolorem testantur. Quod subsec ta palsonis concione mirum in modum augetur. Post habitam concionε nonnullae fiunt cerimoniae,quibus finitis quidam Iosephum ab Arimathia repraesentas accedit Christum e Cruce deponit,sindone mundissima inuoluit, ac ad locum ubi Christum olim unxerunt deportatur. Hic duo illi Religiosi, quos argentea vasa aromatibus plena geliere retulimus, unctionem a Nicodemo,& Iosepho facta repraesentant. Alij circumcirca stantes magno doloris sensu plantum illum reserunt, quem in Christi morte futurum prςdix rat Zacharias cap. 12 . Dplangent eum planctu quasi ver unia genitum, dr doletant super eum ut dolerisset in mone primogeniti Peracta unctione alia sindone inuol uitur,ac ad eunde
locum desertur, in quo Christi corpus suit insepultu, & toto qui superest die ac nocte Religiosi sepulchrum custodiunt
Praedicens olim Zacharias planctum Christo moriente fui rum similem ei fore affirmauit, quem in morte Iosiae edide-: runt. In die illa, inquit, magnus erit anctus in Hierusalem sicut campus Adradremmon in campo Magyddon, O plangest
sissimae repraesentationis planctum expona parum est quidquid dixerim,dica tamen lachrymas,supitia,gemitus,tame-ta,quae per hosce dies audiutur,dum haec,quae retulimus de uoto, & religioso cultu exercentur,illis esse similia, quibus olim Christum mori entem prosequebantur. Processione finita, di sepulturae officio, in eodem loco matutinum recistatur. .
Sabbato statim sub lucis ortum incipiuntur officia, quae Guardianus solito ritu,magnoq. apparatu, & Pontificalibus
cerimonijs,ac ornamentis celebrat. Nihil hic monendum
se offert praeterquam quod cum verba Angeli ad Marias reseruntur, Surrexit non es hic. Guardianus ad populum
303쪽
conuersus,&sepulchrum di*ito monstrans repetit: surrexit non est hie . Generatim vero ubicunque mysterium aliquod recolitur in loco, ubi peractum est, semper particula hic d monstrativa adhibetur. videlicet hic natus es, hic reclinatiuetim in Praesepio: Fic adoratus 2 magis: hic Crucifixus est, cte. quod magnam vim habet ad excitandum deuotionis asse.
Dominica post mediam noctem dicitur matutinum ,&Guardianus in Sancto Sepulchro missam celebrat. Laetissima,&solemnis processio ordinatur, in qua Sacrosanctum Eucharistiae Sacramentum patenter a Guardiano desertur. Omnes Religiosi, & sarculares etiam pretiosis ornamentis induti,festiuis cantionibus alleluia millies repetentes sepulchrum ambiunt Christi Redemptoris nostri triumphum de morte, deque Inserno partum incredibili gaudio,&exultatione concelebrant: Sibique inuicem de propria resiurrectione gratulantur. Nam quos ante Christi compassio, &conceptuet de ipsius morte dolor in Crucem egerat, mori fecerat, & sepulchro condiderat: resurgentis laetitia rediuiui gloria, triumphantis sestiuitas ad vitam, ad gaudium, ad hilaritatem creditur reuocasse. Quod sibi accidisse testatur S. Gregorius NazianZenus orat. I dicens: Heri cum Chri- in crucem agebar , hodie simul glorificor: Heri commoriebar, hodie s ulviuificor: Heri consepeliebar, hodie Amul r facio . Intra sepulchrum visitur Christi resurgentis imago, sic egregie depicta, ut vivere, & Resurrectionem ipsam referre videatur , atque adeo inspectantium animos ipsius Resurrectionis gaudium refundere. Nequeunt illuc intra
tes ab illius conspectu oculos auertere. Sic omnium animos recreat, reficit, & exhilarat. Finitur tamen processio,
di soli in Sancto Sepulchro sex remanent, qui diuina ossicia peragant , alij ad Conuentum Sancti Saluatoris, deposita maestitudine, & resumpta de eiusdem resurgentis triumpho laetitia reuertuntur. Sequentibus eiusdem festiuitatis diebus usque ad Dominicam in albis laetissimas stationes per
currunt di loca illa inuisunt, in quibus post Resurrectionem chriaua
304쪽
Christus Dominus discipulis manifestus apparuit quousque ipsis cernentibus est eleuatos in Coelum.
De Commissariis Terrae semctae , qui ad colligendas eo mojsnas, zy sit c deferendas eliguntur.
SCripsimus quae ad Guardianum,& reliquam Terrae sanctae familiam communiter, priuatimque spectabant: iam de Commissarijs dicendum erit, qui in diuersis Europae locis constituti conquirendis eleemosynarum substidiis destinentur . Amplilsimum est Commisiariorum Terrae sanctae munus, & magnam exigit charitatem, aequa fidelitate a clatam. Et ideo in ordine Seraphico non nisi utraque probatissimi in Commissarios assumuntur. Quia tamen harum virtutum feracissima est nostra Religio nunquam desunt, qui eo muneri obeundo praeficiantur . Plurimi sunt in variis
iocis , & Regionibus dispositi. Praecipui tamen; Madriti in amplissima Philippi IV. Catholici Regis Curia, dum haec
scribimus, P. Fr. Ioseph. Maldonatus: Romae P. Fr.BCrna diis det Castillo Hispanus, Vienn m Curia Imperiali Fr. Petrus de Orosco Hispanus Reformatus; Parisijs P. Fr. Ioa nes de Flaye: Neapoli pro utraque Sicilia Fr. Paulus de Madi id, Hispanus Reformatus, Conuentus S. Isidori de Urbe sun lator. Venetijs P. Fr. Ioannes Baptista de Ven tia Resormatus. His sex veluti Cardinibus tota huiusmodi CommisIariatus moles euoluitur: Hi primarii iubsidiorum, ct cleemosynarum Collectores habentur: alij temporatim eliguntur, ut collecta subsidia , &eleemosynas Hierosolymaria deserant: omnium tamen officium, praeterquam quod summae charitatis sit, ct pietatis, magnam continet dignitatem, siquidem Apostoli Ecclesiae Principes Terrae sanctae Commissarios se praestiterunt. In quo D. Paulus excelluit:
Nam post mirabilem ad Caelos raptum, post habitas illic viar siones
305쪽
sones in ipsi, piadicationis seruore inter gentes ad fidem
conuersas, commendante Petro Apostolo,&suadente ia,
Eleemosynas ,&subsidia conquisiuit, ut Sanctorum Ecclesiae Hierosi,)ymitanae sustentationi deseruirent. Nec cotilegisse subsidia contentus, voluit etiam portare, utrumque Commissarij Terrae sanctae munus Apostolico ,& Euangelico spiritu mira sedulitate exercens, sicut multis in locis,
praesertim Epistola ad Roman. cap. II. num. a . fatetur. Nunc autem , inquit, pro cisor Hierosolymam ministrans Sancris. Placuit enim Macedoniae, O Achaiae communicationem aliquam facere in pauperes Sanctorum, qui funt in
Hierusalem. Nam si spiritualium eorum participes facti
sint Gentiles, debent O in carnalibus ministrare illis. Audiendus est in hoc loco D. Chrysostomus homil. 3 o. Apostoli verba eleganter expendens. Hoc sane, Obis et ca eleemo snam facit: ct vide quam magni re dictionibus viatiar. Non enim dicit Proficiscor eleemos as deferens, sed ministram. Si vero Paulus ministrat, cogita quantum t quod D, nimirum, quod Doctor Orbis deferendum recipit. Rufus non dicit eleemosnam sed communicationemr illud autem aliquam, aut quandam non simpliciter ponis, sed ne videatur illis improperare . Et non pliciter dicis in pauperes, sed in
pauperes Sanctorum plicem ciens commendationem,unam. virtute, d pauperiate alteram. Et neque iso contentus adj-diis: Et debitores illorum sunt. Deinde osendit quomodo ut
debitores. Etenim Suit, piritualia communicauerunt gemtibus , debent ct hae in carnalibus miniHrare illis. H e ille , ubi cernitur quam sit honorificum, ut quisquam Commissaris Terrae sanctae munus exerceat, eleemolynas colligat, ct Hierosolymam deserat, quandoquidem D. Paulus O bis Doctor id egisse fatetur, & quasi tanto honori se imparem iudicat et, 1 eruum se. & ministrum appellat. Quinimo tanquain de re summae dignitatis oloriabatur, quod elee-- mosynarum Collector , ct Commissarius , & insuper delator extiterit. Unde in actibus Apostolorum ad Felicem praesi- - ά . a dein loquens, ita ait: Post annos aurem plures eleemosnas
306쪽
Des tirus ingentem meam veni, o oblationes, O vota: Quibuet verbis significat se eleemosynas, vel libere oblatas a fidelibus , vel ex voto collegisse, & Hierosolymam detulisse bitam ut pauperibus distribuerentur, quam ut offerrentur in ' templo. Ita ad eum locum interpretatur Lorinus. Denotat, inquit, eleemosynas i as collectas ex oblationibus esitim,vel liberλ vel etiam ex votisfactis, quas variis ex locis Patilus do sit, partim in usum fratrum Hierosolymitanorum, partim τι inerrentur in ipso templo. Sed loculentius est hac de re ipsius Apostoli testimonium ex Epistol. I. ad Corint. c. i6. a , a nu. t. vsque ad 3. De Collectis autem, ait, Eleemosynarum, quae siuint in sanctos sicut ordinaui Ecclesys litiae ita Ovos facite. Per unam Sabbati unusquisque vegrum apud se ponat, recondens quod ei bene placuerit; ut non cum venero, tunc collectae flant. Dum autem praesen uero, quos probaueritis per Epiuolat,bos mittam perferre gratiam ides eleemosnam) υ Ibam Hierusalem . auias dignum fuerit, vi ego eam, meis eum ibunt. Honorificum plane est hoc eleemosynarum inter fideles colligendarum munus, cui Paulus electionis vas, dignitatem non addere, sed honorem ab eo, & excellent iam mutuari arbitratur. Et ideo, ait: Si dignum fuerit, ut ego eam; hoc est, si me censuentis dignum , cui tantum ac tale officium committatur.Cumque tam praecelsum iit, ad ill ad exercendum non omnes,sed probatissimi requiruntur. Nee D. Paulus alijs. quam per Epistolas probatis, illud commit
tendum iudi cabat: Gos proba critis per Epistolas, hos miru
Ex hoc Apostoli testimonio, & approbatione, quam in
iis p requirit, qui ad deserendas Hierosolymam eleemosynas deputandi essent, conijciat nostri ordinis Generalis Minister, quam maturo examine explorare debeatiquos instituit Terrae sanistae C ommissarios, ministeri j huius amplissimi adiutores, ut colligant eleemosynas, vel collectas dispensent. Cui exercendo muneri magna prudentia, ingens . . charitas, & rara fidelitas necessaria est. Pro quorum instru-- ctiore aliqua subi jciemus documenta. Prius tamen dicem
307쪽
dum nobis erῖtqliam gratum Deo sit, quantumque ineri in contineat harum eleemolynarum subsidium, ut hac ratione fideles ad earum laigitionem incitentur.
Aereptissima Deo eu eleemosinarum largitio, quae a fido
tibus pro Sacrorum Locorum adminiLD
I Esu, filius Sirach in suo Ecclesiastico cap. so. Simonis
cognomine iusti,& post Monarchiam Persarum octaui Hebraeorum Pontificis clarissimum composuit elooium , in quo multis similitudinibus viri sanctitatem, & plura alia ipsius decora, ct ornamenta depraedicat. Stellam vocat matutinam, Lunam in incrementi plenitudine collucentem Solem radiorum splendore fulgurantem, arcum triplici co-Iorum varietate Solis repercustu inter nebulas splendetem, rosam foliorum amoenitate purpurantem r&post haec alijs titulis, & nomenclaturis illustrat, atque super alios gentis suae Pontifices extollit. At qua praerogatiua meruit Simon super alios euehiὸ Qua arte Dei gratiam promeruit, & sic; acceptus exstitit, ut ita largiter in sacris voluminibus commendaretur Plane lacrorum locorum studio, quo ad eorum reparationem,&conseruationem animum adiecit . entem suam eleemosynis fouit, &a perditione, liberauit His artibus summa Dei potitus est beneuolentia, laudibusque o eximiis ab Ecclesiastico extolli promeruit. Simon, inquit, Oniae Aius, Sacerdos magnus, qui invita tua I su ι δε- mum, O in diebus suis corroborauit templum. Oui curauitnntemsiam, O liberauit eam ἀ perditione . Si igitur tantum apud Deum valuit, quod Pontifex templum illud ne la-iberetur, suffulsit, & corroborauit, templique ministris auxi-ilio fuit, & alis s etiam eiusdem gentis hominibus,prout sup-r iijtfacultas opitulatus est. Quati meriti erit quamq.acceptum eleemosynet subsidium, quod a fidelibusn Christianis icio Princi-
308쪽
Principibus consertur pro sacrorum locorum seruitio,& r paratione, quae ut antiqv ima sunt ruinam minitantur, &nisi eiusmodi eleemosynis sulcirentur, nullum iam illorum. vestigium appareret. Iam vero quae Fratribus ad victum satis tenuem, pauperrimumque vestitum necessaria sunt ministrantibus quantus diuinae gratiae cumulus accedat, nemo crit qui dubitet: praesertim si videat Gregorij XV. Breve expeditum die I 8. Nouembris ann. I 6i a. Pontificatus sui anno secundo ad fauorem huiusmodi eleemosynae, in quo excommunicationis sententia serit quotquot directe, vel indirecte illam occultant, vel impediunt. Idem etiam statuit S. D. Vrbanus Vli I.
Brevi edito idus Martij Anno 163 . Pontificatus sui A no XIl. in quo censurarum poenis, & magni supplicij comminationibus ab occultatione, vel detentione seu furti eleemosynarum, vel aliorum bonorum ad loca sancta pertinemtium deterret. Et in alio expedito, die 3. Februarij eiusdem anni. Patriarchis, Archiepiscopis, &Episcopis praecipit, ut in suis Diaecesibus ad minus duabus vicibus quolibet anno Aduentus, & quadragesimae temporibus per Prς- dicatores in Concionibus, & alijs actionibus publicis sacrorum monumentorum necessitates populo proponi, & commendari curent subuentiones , quibus multiplici necessitate oppressis,fame, pesteque laborantibus opitulantur. Et tam lata sunt Christians charitatis viscera,vi a fide alienos, ct Turcas pauperes complectantur: Quibus etiam eleemosynis sauent, ac de micis,quae de magni Regis mensa cadunt
assidue sustetant. Sicque in illis impletum experimur, quod mulier illa Cananaea Christo Domino obijciebat apud Mata
thzeum cap I F. Nam ct Catelli edunt demicis,quae cadunt demensa Dominorumsuorum. Sentiunt charitatem hanc Saraceni canes, ct accedentibus Fratrum Minorum exhortatimnibus rabiem deponunt, fidem amplectuntur,seque Romanae Ecclesiae subijciunt. Hςc autem, si intra humanae prouidentiae, ac potestatis
limites sistendum sit, fieri nullatenas possunt , nisi Libsidi
309쪽
Hae Christianorum eleemosynae colligantur. Hae in illis par. tibiis Dei glosiam sustentant, fidem tuentur, Lotius Christianitatis peregrinos illuc concurrentes protegunt, Sara
cenos ad Christi fidem,ipsiusque Vicarij Romani Pontificis
obedientiam reducunt: Sacrorum locorum cultum, & venerationem amplificant;&sanctuaria illa, in quibus humanae salutis monumenta existunt, aduersus temporis edacitatem, & profanam Saracenorum insolentiam fulciunt, &corroborant. Od quam lit apud Deum meritorium,qν que laudum praeconiis extollendum, caecus est, qui non videat,& parum Religiosus ae nimis durus nisi charitatis igne emojlitus, ad huiusmodi cleemosynarum largitionem inflectatur. Pro quo audienda est illa D.Chrysostomi adhortatio homil. 33. de eleemosyna, cuius supra meminimus . Giditaque dissera cum iam tanta receperis,ct tot expectes c. Potaro multa sunt, & magna, quae talium eleemosynarum largitores a Deo expectare debeant. In primis Dei gratiam, &beneuolentiam, atque ut in sitis petitionibus exaudiantur . Misit olim Centurio Iudaeorum seniores ad lesum qui rogarent eum, ut veniret , &seruum extreme aegrotantem res
deret sanitati. D eum acidisset de Iesu mi ι ad eum femores
Iudaeorum; rogans eum ut veniret, O salvaresseruum eius. Mirum est quo verborum blandimento suam obsecratiu-ncm temperauerint seniores: Nam venientes ad Iesiam, ut
salutem Centurionis seruo impetrarent, dicebant: tauia dignus est, in hoc ini praeses: aiugii enim gentem notam, OS' Mam Vis ad cauit nobis. In eo itaque Centurionis meritum reponebant, quod Iudaeos amore prosequeretur, opitulando,pro ut suppetebaῆ facultas: &proprijs expensis Synagogam extruxerat .Quod igitur illorum meritum reputabitinis, qui Religiosos Minoritas in Terra sancta degento, charitate amplectuntur, di eIeemo*nis fouent quibussa rutuat ia illa debito cultu, & veneratione construent, &la supet enumeratis tot necessitatibus occurrant. Quantum apud Deum beneuolentia,& gratia valebunt, qui non unam
aedificant Synagogam; sed tot Ecclesias , tot Sacraria, toto o a Com
310쪽
Conuentus, & domos suis eleemosynis reparant, sulciunt corroborant, quae omnia prorsus corruerent nisi piorum eleemosynis, ac expensis sulcirentur. Meruit hisce obsequijs Centurio ut seruus longiori vita frueretur. Et eleemosynarum pro Terra sancta largitores vitam temporalem longiorem obtinebunt, & aeternam post modum assequentur. Abrahamo quondam obuius Melchisedech, quem multi, ut resert Petrus Galatinus lib. a. cap. 8. Sem Noe primogenitum fuisse arbitrantur, stelicitatem enarrauit,& longa uitatem , Sacerdotium, Regnum eleemosynae beneficio ob G iAM ' tinuisse fatebatur. Propter Issedacides eleemosynam, quam ibi
faciebamus feris, O bestis, atque lucribus, non enIm Dra .
nocte dormiebamus, sedmodo huic, modo illi tribuebamus. Si ergo tot bona a DeoTonsecutus est Melchisedech, propter eleemosynarum largitionem, quas seris in arca detentis contulerat si tamen eleemolyna dicenda erat illa victus
Hispensatio ) quid quaeso non obtinebunt Christia iiiὸ Si non deris, sed mansuetis Christi ovibus, ct Seraphici ordinis Religiosis subsidia largiantur: si ad peregrinorum hospi-
. xium, ad aegrotantium medelam, ad captiuorum redem- . . Prionem, pecunias largiter effundant. Si ad sanctorum i corum cultum, ad Christi illic nascentis, viventis, ac m ri entis obsequium, ad Thesauri illius saceirimi custodiam, administrationemque Minoribus commendatam sumptibus minime parcan L sed Christiana largitate supellectiliata, ct pretiosa quaeque impertiantur. Illa Melchisedec enarratio Abrahamu impulit,ut deinceps domu suam verteret in peregrinorii hospitium sicut resert Galatinus quod ossicium tanto exercebat studio,vt in ipso Solis ardentis aestue domo exiret, illos ad se pertracturus..Hinc ut ab eius Genealogia Christus descenderet, conso tus fuit. Haec & multo plura ijs spondere non ambigo, ui pro sanctorum locorum substidio liberales se praestite- .rint. Audeo dicere , plus hoc eis conseret fauoris, quam si ieiuniis,& orationibus indulgerent. Ieiunabant Christi