장음표시 사용
41쪽
judicatum esse Alexandrinae Vrbis Episcopatu: Origenes tamen nuper commemoratus, testatur se Heraclam apud Magistrum Philosophiae reperisso, quintum jam annum ei operam dantem, atque ob id Philosophicum habitum induisse , quem etiam Presbyter Alexandrinus factus , retinuit. Heraclam porro apud Gentilem Philosophiae magistrum revertum esse ab Origene facile judicabimus, cum in cadem Epistolaor, senes Heractae exemplo ab seipso repulerit cana accusationem , quod Graecorum disciplinis nimium studium impenderit. Compertum igitur non habeo an haec Philosophica Heraclis vestis, Monasticae cujusdam vitae indicium censenda sit i praesertim cum Hieronymus quoque in Catalogo de Origene scripserit, eum, Heraclam, qui sub habitu Phil
sphi pers erabat, adjutorem Abi fecisse : Et ibidem in Aristide, qui Atheniensis philo phus fuit, dicat, eumdem b prisino habitu discipulum Chrisi fuisse. Neque etiam asseram Eusebium, qui
HLib. IV. c. I9. , de Ammonio, Origenis Praeceptore, testatur eum Divinae Philosophiae γ ωλου φιλομφιαμ praecepta ad extremum usque terminum vitae integra, atque immota retinuisse; haec enim de Christiana tum doctrina tum disciplina ab eo conservata, intelligenda e cx co perspicuum est, quod ibi Eusebius impio respondeat Porphyrio, qui Ammonium calumniatus fuerat, quod aes Gentium religionem, &leges descivisset. Similiter Lib.VII. e. 32. Pamphilum Presbyterum, &vere philosophantem , & Pierium pauperem & philosophum, intelligorem de christiana tum doctrina, tum disciplina. Hisce igitur, quae incerta sunt, praetermissis , ad certa orati nem convertam. Socrates itaque Lib. IV. e. 26. agens de Basilio, &Gregorio Nazianzeno, qui neque Scphistae, neque caussas agere v luerunt, Monasicam, ait, vitam amplexi sunt . Cum igitur Phil f phiae praecepta sub eo, qui tum Antiochiae philosophiam docebat at
doritus etiam H. E. Lib. IV. e. 28. hanc in rem inquit: eodem tempore alii quoque monasticae philosophiae radiis eortiscabant : ἡπαν δε υ 'αλλρι υ τ -ἀω τ υηρον ἡ μονα-χ-ε φιλοπιφιας αφιεν ο fana γῆ .
42쪽
Ast omnium uberrime Soromenus. De Monachis enim verba facturus scribit Lib. I. e. I 2 Monasticum vivendi genus, ad homines transmisesam a Deo philosephiam esse ; εις ἀνΘ-πους ελ Θουσα Θεοῦ si si αὐ ν φιλοσοφία. Hujus autem, Pergit paulo postea , optimae philosophiae princeps fuit, ut quidam memorant, Helias Propheta , ct Ioannes evisa i Γυτηι δἐ s otis ς φιλοσοφιας sit,si τινες λεγου- ,
Aegyptii , qui alii buIus philosophiae principes fuerunx , ilia ce
Et cap. Iq. Ammon etiam philosophabatur . . . . Eutrchianum quoque praeclare philosophatum esse accepi: κ Aειμοῦν ὁ Αἰγύάnsa ἐφιλοσόφει. . . . ευδεκιμως ἐπυθομην φιλοσοφῆσαι GH Eυ χανον. Lib. etiam III. cap. I 4: uterque Macarius ob Divinam praescientiam , ac philos pbiam admirabilis: αμφω δὲ ora Moλις α λατε σὰμ ιν δή, Θ ν ογνωσιν - φιλο-φίαν. Philosophati sunt Pambo, Heraclides, G. ἐφιλοσώφουν Πάμβω, He κλειοεις , n. r. ε. Apollonio .... dicunt quindecim annorum in eremis philosophatum esse, eorum, qui ad philosopbiam veniebant bonus praeceptor blandus: 'AπολλωNoa ... oν, φασι δέ ,-- τε ἐει όντα φιλοσοφῆσαι eo τωι ἐρήμοις, uc φιλοσοφίαν. ηκον πιν δάμαλος ἀγαθος - χαρίεις. Praeter hunc , Iulianum, qui
apud Edessam philosephabatur, aliis quoque multis Ecelesiasticis Phialosophia ιunc regia illa inclaruit: τουτον A G. αλλοις πολλοῖς ' - κλησια ΠMu φιλοσοφοκ κ. T. l. et braees etiam, O Iusti quamvis M nasicarum congregationum adhue expertes essent, Hris tamen ph .losphis non erant penitus desituti. Nam Martinus , qui Sabariae ortus primum splendide militavit, eum Dei cultum omnibus rebus. praerulisset, philosophicam vitam sectatus est εἰ xm ἀπώρούι ετι.
τ φιλο φον βίον. Ac tandem, ne taedio afficiat nimia haec ph, Iosephia, concludit Soramenus: Et baee quidem de viris, qui tunc
in pietate , ct Ecclesiasica insitutione egregie philosephati sunt.
43쪽
Ex his autem satis apparere arbitror, apud Ecclesiasticos Scriptores Phiatisopbiam hanc, Monasticam vivendi rationem plane designare a . Didymum porro hanc sectatum esse philosophiam non modo ex . Nisephoro, de quo nuper disseruimus, deducendum est ; sed etiam ex allatis antea Testimoniis facile quisque colligere potest. Rufinus enim post disertum sermonem de Didymo Coeco Dp. Num. I. statim subdit, ibid. Num.II: Florabaι igitur Aegrptus ea te sate non solum Ouditti in chrisiana philosophia Viris , sed &c. Scaomenus vero, Dp. Num. XXX. Didymum Eccles sticum Pbilosophum Alexandriae degeηιem commemorat, &-quoque philosophum. Perculit quidum Tillemoniti animum ea dicendi ratio, Tom. X. Didyme, Art. a. sed cur a Sozomeno adhibita fuerit, non investigavit ι vix enim quae. isset, statim, ut quisque videt, vim ejus novitat. Sed, ut nihil omnino praetermittam, ex Palladio quoque fust. m. XXV. nonnihil colligere posse mihi videor, ex quo Didymur Monachum fuisse, adhue intelligi queat. Ibi enim Didymus ait: ειε φ
Puto, me cuilibet perstradere posse , Didymum revera Monachum fuisse. Quod si quis in hanc sententiam pedibus ire adhuc recuset, id certe ab eo exigam , ut ob hanc pia Ubiam Didymum caeli iam
fuisse fateatur. Hieronymus enim in Murra. c. I y. super ea verba: Sun/
Daiunt, an/ propter idolarum cultum amoviantum in feminat Palladius etiam Lai . e. 8.ρ. m. 9 I o. describens Ammonem, qui a Pamum coactus uxorem ducere, inlaetam tamen servavit sponsam, cum
ea manens in eadem domo, sed in diveris lectis, scribit post Oeem &octo
a) His proelo iam paratis, alia osten8It Amteus In Cangio Glos. Lat. v.Ni o M. Pigait, hune locum me coluisse: at placuit, Cansium eadem vidisse.
44쪽
ceto annos similia Sommenus O c. I ; at paulo aliter SocratesL.M.e. 2 3. sponsam Ammoni viro suo persuasisse, ut domo etiam sejungerentur rnon enim par es, inquietra, ut ropter me tanta O talis occultetur tua υirius philosophiae r δεσπον γ--δ' ἐμὲ σω φ ῖ σαυ- ν κα Gisia αν αροτί- φιλο-φίας . SOZomenus quoque Lib. D. I a. e Philone de Vit. Contempl. attingens Philoni ipsi comos Hebraeorum Philosophos supra Mareotem lagum degentes, inquit: miateras autem cum illis degere provectas aetate virgines, quae amore Philosophiae a nuptiis sua sponte ab inuerint: γυ-Mnaee δὲ μωσλάια παρθένους , δὲ φιλο- φίμ μουσιω γνώμη δ ἀγανώαν ἀσκουσαε . Ex quibus prosecto, nisi Didymus Coecus Monachus fuerit, ilis plane conficitur, eumdem caelibem vitam transegisse.
Did mus Doctor Seholae Ecelesiasticae ruexandrinae. oniam ex praesumptis Veterum Testimoniis constat, Didymum Coeemn a Magno Athanasio praesectum fuisse Scholae Ecclesi,
sticae Alexandrinae; hic ego prius inquiram, quo tempore munus illud obierit Didymus et tum vero quinam eum audierint, uscomperi, breviter attingam . Τi montius TX. Didyme, Art. I. indefinite seripsit Didyn etiam ante annum 3 s o. delacrum ficisse, ni Scholae Alexandrinae P m praeesset . Η Ρνυν extrememens dans cette uisse fias is re gne de Valens Vid. svp. Num. XXVII. & XXXII. , ct meme de his temps des ensem de Constantis, ς' es a dire avari r am 3so. Sed arctioribus adhue limitibus rem concludi posse autumo. Cedrenus enim Dp. Num. XXXVI, Didymum anno Q. Constantii mnoenisse scribit. Cum itaque annus Q. Constantii in annum Ch. 3 1. inciderit, facile judicabiims, Didymum ut Ecclesiae Alexandrinae Doctorem tunc immtuisse; adeoque jam antea Scholae it ησεως eumdempraepositum fuisse. Verum extremos terminos circumscribat Fragmentum, quod sinperius protuli, Num. XLI. Ibi enim dicitur, Didymum Scholae Eccle-E 1 siasticae. Duiliaco by Corale
45쪽
36siasticae praefuisse post Macarium, quem politicum h. e. Urbicam inii,
genae nominabant. Non est porro alius hic Macarius Vrbicus, quarto celeberrimus ille Macarius, qui, utvb altero paulo seniore, ac perillustri pariter Monacho Macario, qui Aeg3ptius dictus est, secerneretur,. Macarius Vrbicus ο πολ γ- , vel Macarius Alexandrinus denominatus est. του Γιν A, inquit Sozom. Lib. III. c: I o AἰγυπΓο o, δὲ πολιτικος , άς μοι , u μ το 'Aλεξανάλα c. Siquis igitur, quo anno Macarius Vrbicus philosophari ceperit, definiat, simul etiam determinabit, quandonam Ecclesiae Alexandrinae Doctor dei ctus sit Didymus Coecus. Ad ejusmodi itaque rei limites, quo propius potero, accedam: in quo cum plura mihi adjumento futura sint, eadem
Prolemma I. Palladius Alexandriani prosectus est Theodosio II. Cos Incipit ipse Laus c. r. Cum ergo primum venissem is ruexandrianam Civitatem secundo Confulatu Theodosii Magni Imperatoris M.
a. Palladius idem triennio Alexandriae, inque viciniis immoratus est: indeque in Montem Nitriae prosectus , ibidem annum e plavit . Cum, inquit Laus c. 6, versatus essem tres annos in Mona sersis , quae circa Allexandriam .... illine recedens veni in montem Nitriae . . . . . Cum igitur integro anno in Monte so habitassem Oe. ἐνδμι σαι a viis τώ 'Aλεξάνδειαν πινα ράοις
3. Macarii vero Urbici consuetuline tribus annis usus est postea Palladius in Cellas ad eum proficiscens. Conveni autem, Laus. c. a. . . . . . Sanctum Macarium AIexandrinum, qui erat presbiter ear m, quae dicuntur Cellarum. In quibus Cellis ego novem annis habitavi 2 ex quibus tres annos mecum vixit hie Macarius, sedens in quiete . Til δ. . . . . άγίω να-Hφ τώ 'Aλ-, Μεσβυτο λεγμίνων νωλ λίων ' ἀς et κελλία καταρώ-τα, ἰγώ -ναπίαν ' ω
46쪽
. Denique Macarius o mλιακος sexaginta sitiem annos in solitudine exegit. Paulus enim, qui fuit Monachus optimus in monte, qui dicitur, Lause . a 3. Oa . Cum accessisset ad fanctum Macarium , qui dicitur Vrbicus, narravit angi se animo , quod trecentas. tantum faceret orationes, dum Virgo quaedam septingentas faciebat. Ei autem respondit Macarius dicens: sexagesimus annus agitur, ex quo centum consitutas facio orationes, O laborans manibus ea, quae sunt ad alimentum necessaria, ct fratribus utilitatem congressionis.
His igitur praesumptis ad propositos limites arctissime constituendos venio. Itaque ex Prolemmate I. Palladius Alexandriam prosectus . est anno Ch. 3 8 8 ; eo enim anno Magnus Theodosius ΙΙ. Cos processit. Cumque ex Prolemmate a. triennii spatio circa Alexandriam versiit idem Palladius, unius deinde integri anni intervallo in Monte Nitriae versatus, in Cellas tandem ex Prolemmate 3. diverterit; hinc necessis rio conficitur, eundem an. Ch. ad summum 392. in Cellas prosectum esse. At Palladius ex eodem Prolemmate 3. ad triennium Macarii Vm
bici, scilicet quamdiu adhuc superfuit a , consuetudine usus est. Adsimmum igitur Macarius Hrbicus anno Ch. 39 s. b defunctus est.
o TinemoniIus T.VIII. S. Μaea re d AlexandrIe, Artis. Inquit: 'Pallade ....etant Pas si desert de Nyris dans te cellules , s demeura irris ans Rus ta consiste notre Mint .... Il visest dans le repos desa stolitudo. Is igitur ἡ-- - Mens in quiete, ad solitudinis tranquillitatem retulit r ego autem de liberatio ne ob angoribus mortalis hujus vitae intelligerem . Nisi enim tune Macarius Alexandrinus in pace obiisset, Palladius, qui sex adhue annos in Cellis mansit, pluGquam triennio eum eodem Μaeario vixisset; nullibi siquidem reperire queas, Na-Carium eumdem sub vitae finem e Cellulis alio diWertisse: id autem si contigisset, hoe certe non praetermisisset Palladius. bὶ Caveus in Varior. Adnot. post Socratem editiValesii ad huius Caput Σ3. Lib. IV, uve Script Gel. p. 16ar & ex Caveo Valesius in tertio ad Socratem , ac tertio quoque ad Sozomenum Indice .... qui ct Tabulae Chronologicae vicem praeflat, inquiunt, Macarium Alexandrinum centenarium obiisse circa Gram Ao . Unde autem hausta haec
47쪽
Quamobrem, quoniam ex Prolemmate 4. Macarius idem sexaginta saltem annos in solitudine transegit, anno Ch. saltem 33s, ille idem M nasticam Philosophiam excolere incepit: ac propterea anno saltem 33s. Didymus Coccus Ecclesiarum Doctor Alexandrinus ab Athanasio renuntiatus est. Hisce terminis ita circumscriptis , puto equidem arcti res vix constitui posse. Quamvis enim plane non constet , quando MMorius Urbicus Paulo Phermaeo responderit : sexagesimus annus agitur Oe di, id tamen contingere debuit paulo antea, quam Macarius Almxandrinus extremum diem obiret. Socrates enim Lib. IV. e. 2 3. test tur hunc Macarium Aegyptio quoad omnia similem fuisset o δὲ Ἀλε- ξανθίσ Mς κανὶς αυ-ηπος ων - Αιγυ Πω . Quare cum Macarius etiam Aegyptius sexaginta annis Divinam excoluerit Philo phiam in Elitudine , ω τῆ πιπο κω ἐξ-ωνῶ ε Laus c. I9. Et: εξηMνG ε e. ναις δε reu 3εν, Somm. Lib. III. c. I 4 :' hinc per*icies temporum rationem antea constitutam vix unius amucurriculo ab ea, quae vera sit, abludere posse . Pauca nunc de quibusdam , qui Didymum C cum audierunt. Inprimis autem commemorandus hic mihi est Ambrosius Alexandrinus
Did mi Auditor, ut seribit Hieronymus in Catalogo. Rufinus deinde Aquildensis, qui initio anni 37 a , ut ostendit Fontaninius res. Litt. Aquile j. Lib. IV. e. a. n. I, Alexandriam cum Melania appulit, Didymi eruditione admodum ditatus est. Hieronymus praeterea, ob celebritatem nominis Didymi, Alexandriam profectus est , Dp. Num. IX. XL. XVIII. O XXII, in de dubiis, quae in Scripturis Sanctis habebat, eumdem se scitaretver & licet vix uno mense Didymum audierit plurimum tamen eo Doctota gloriatus est, Πatumque erga ipsum animum se testari
haec fuerInt 2 Caveo, me proruis ignorare sateor. Quamobrem ad Palladium admhamesco. quo annus 393. morienti Macatio Urbico, vel ad summum , si quurem longius distrahere voluerit, annus 396. assignari potest. Dubito etiam , an eoni are pessit eumdem centenarium obiisse; si enim quoad omnia Alexandrinus Aegyptio vicario fimilis fuit, ut Insta animadverto; vicarius Alexandrinus anno natus plus minus XC. mortuus erit: vicarius enim Aegyptius vixit annos XC κη sme ἀμ-1 νη λή-si . Laus e. Is: sive annos circiter XC. jux a Sozomenum La. III. e. r4.- ὸ ἀμ--
48쪽
testari non sane praetermisi. Vellicat quidem Hieronymum Rufinus, quod cum tam brevi temporis intervallo Didymum Praeceptorem n ctus fuisset; ea tamen re tantopere gloriaretur, inquiens λυes. a. p. Hieron. C. y. p. a s 8. C: Ise Hieronymus qui in rota vita tua non totos triginta dies Alexandriae, ubi erat DidImus, commoratus es, per tot pene libellοι tuos longe latequese jactat Did mi Videntis esse discipulam. Ea omnii isa jactantia in tino mense quaesita es. Ego qui sex annis Dei eaussa commoratur sum , O iterum pos interva tam aliquos aliis diebus , ubi Didymus, de quo tu solo te jactas, O tibi alii nihilominus illo non inferiores .... quantam ego, si hoc iis deceret, aut expediret, de his omnibus habere jactantiae materiam possem λ Haec Rufinus. Uerum dum ea sibi excidere passus est, obtrectandi animus prosecto non permisit ipsum animadvertere , Hieronymum . non accessisse ad Didymum veluti πανδάμων, sed ut Doctorem ad Videntem Prophetam: ac propterea prius quam Alexandriam pro ficisceretur Hieronymus, jamdiu digesierat in , de quibus Didymi V, dentis sententiam investigaret.
Disserendum nunc superesset de ceteris Didymi discipulis, deque iis praesertim, qui ab ipso origenis erroribus imbuti censentur. Cum enim Origenem juxta Didymi Videntis sententiam alterum pos Ap Mos ticlesiariam gisrum, Hieron.Epad Vincent apud Rus vin. a. lDidymus ipse maximi sane aestimaret: factum idcirco est, ut & ipse
absurdas Origenis opiniones adamaret, ac tueretur lv. Num. XII. XIII. O XIV, easdemque etiam Auditorum animis instillaret. Uerum cum haec seiungi non debeam a damnatione earumdem opinionum a quae postea sublacuta est; cumque ego m animum meum non adduxerim, ut hac in elucubratione de Didymi fortuna , postquam mortuus est, agerem ; ab his propterea nunc silersedendum mihi arbitror, eadem
in aliud tempus rejiciens, si istud res aliquando expostere videbitur :licet a plurimis res hujusmodi pertractata sit , eamque selemissimeo attiSerit Fontaninius in elaboratissima Historia Litteraria Aquileiensi
49쪽
. Did mi Aetas. DE Didymi Coeci aetate dictum, duo illa sese sua sponte offerunt,
ut investigentur, quandiu nimirum is vixerit, & quo anno Obi rit . Quoad primum autem, existimo, quemlibet sibi persuasurum, ad octogesimum quintum aetatis annum mortalem vitam Didymum produxisse. Id enim luculenter testatur Palladius, sup. Num XXV, & consentit Sigebertus,sup. Num XXXVII. Nihili ergo facienda est vetus illa Versio Lausiacae Ro . Vir.PP. p. 9 8 o. juxta quam, ut admonui fust. pag. I . Adnot. ad Num. XXV, Didymus annorum septuaginta quinque defunctus csset. Restat igitur quaestio, quo anno mortuus sit Didymus. Id porro contigisse anno Ch. 3yo. scribit Sigebertus , ibid. Sed sortasse anno Ch. 39s. Didymi obitum subjicere debuisset Sigebertus . Hieronymus enim, Dp. Num. VI. inquit octogesimum tertium aetatis annum exces sisse Didymum, cum ipse scriberet Librum de Scriptoribus Ecclesiasti- eis. Conscriptus est autem Liber ille , ut testatur ibidem Hieronymus de se ipso disserens, anno XIV. Theodosii Principis, hoc est anno Ch. 392. Igitur quamvis anno huic addere etiam volueris menses sere triginta sex, nunquam tamen ad initium anni Ch. 39θ. pervenire poteris. At inquit Vallarsius opp. Hieron C. a. in Notis adtib. de Visis Ilius . ubi de Didymo. se Veronensis Codex habet octogesimum tam
is tum . Alter e nostris octogesimum quartum. Martianaeus octogeinis mum septimum. Praeserrem Veronensis lectionem .... quod an-- no 392. quo isthaec stribebat Hieronymus , vix tantum octogem in mum primum non tertium excessisset Didy mus. Siquidem anno 396. is aetatis suae Lxxxv. obiit. is optima quidem observatio; sed ad quam tamen non adhaerescerem. Graeca enim Sophronii versio vel ipsa hahet oγώ, πω ν τesisν, in omnibus, quas observari editionibus , quod apud me haud exigui est ponderis, cum aegre admodum mihi persubdere queam, eundem errorem in graecam versionem irrepsisse . Satius
itaque dicerem, Sigebertum annum unum plus aequo Didymi obitum
50쪽
transtulisse in suo Chronico: praesertim cum alia plurima in eodenis Chronico peccarit, ut dudum Viri docti observarunt. Atque ob issi ipsum, nunquam cum Io. Assi. Fabricio Bibi Eccles p. 198. iiispicarer, anno 3ρ a. Didymum annum aetatis Octogesimum tertium attigisse , vix, non exesisse, cum Sophronius pariter verterit ἐπινωσαν. At contra Tillamontius T.X. Note tur Didyme , cujus integrum locum me attulisse non pigeat, inquit: is Pallade en Disant 1' histoire is de trois ans, qu' il passa a Alexandrie , Ou aux environ, depuis l' an
ἡ dit, que durant ce temγla Didyme, & beaucoup d'autres Saintsy,, moururent. Il se te, qu' n laille necessatrement conclute de la , is que Didyme est mort au plutata en 39O. cependant cela ne petit
is vivolt encore. Ce n est pas meme te sens de Pallade. Car ii dit, si qu'il vit Didyme durant dix ans Mi εν, ce qui signifie assur se ment, qu' il le vii cncore dans la dixieme annee. Il faut done dire, is que Pallade par ces mois en ce temp-la comprend ici confusement M tout te tems, qu' si passa a Alexandri e , soli avant que d'alter en3ς oes dans te deseri, seit apres en tire serti, ce qu'il Eut merere au comes mencemenidu 399. Il faut donc necessatrement avouer que Didyme
o, en 3 9 2 . DAt perplexam hanc temporum rationem, exploratam cum habe,
mus, neminem sequuturum judico . Scilicet exploratissima res est, ex antea dictis, Didymum anno Ch. 39 a. annum aetatis octogesimum. tium jam explesse. Exploratissimum pariter est, eumdem Didymum amnos natum octoginta quinque defunctum esse ; harum enim rerum luculentissimos testes habemus Hieronymum , & Palladium. Quis igitur hisce, quae certa sunt, incerta praeserre mesuerit, quamvis a summo