D. Ioannis Medinae ... In titulum de poenitentia eiusque partibus commentarij. Priori editioni, praeterquàm quòd à multis est repurgata mendis, accessit quoque in omnes titulos index alphabetico ordine constructus, studiosis omnibus haud parum profut

발행: 1550년

분량: 391페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

111쪽

A rapi Non potest stitim sequenti, dicit eos partem in regno Dei habere non posse, qui

negant sacerdotibus collatas esse claues re .gni caelorumZqu que sine huiusniodi clavibus eos non posse caelestem gratiam pemcipere. Vide ibi milia alia satis ad propos, tum dicta. Sed de his alibi.

ESset tamen dubium, An dicere,quia nostile necessitate salutis, si haereticum. Et dixit Bonauctura in suo. quia ante cocilium Lateranen, ubi Alit lumini vocaliter consteri, non erat haereticum illud dicere: csim multi doctores eat holici contraria in hac re fuerint opinati, ut patet ex Graciano, qui in tractatu de poenitentia multa pro, &eontra allegat, rem constat ante tepus prpnti concilii fuisse. Post concilium autem het reticu esse illud asserere, ex quo ecclesia ius-st confiteri, cui de iure diuino de necessitate parendum est. Contra hunc modum est aperta ratio: nam si ante statutum ecclesiae haereticum non fuit, dicere, non esse de necessitate confitendum, igitur nec postea, Patet: quia ecclesia non potest facere de non catholica catholicam propositionem, nec den noni, retica haeretica: cum haeresis sit doς ma salsum,fidei orihodoxae contrariusit: sides autem non ex humana constitutione, LIVm.1. aut voluntate pendet, iuxta illud Petri.Non

voluntate liumana allata est prophetia, sed Spiritu sancto inmirante loquuti sunt sancti Dei Sc.sed ex Dei reuelation: Unde &obiectum fidei,dicit omne reuelatum a Deo Scit mr quanuis statutum humanum p tuit facere de non naces Iario neces lariu si ri, non tamen de non haeretico haereticum.

Nec in his, i fidei sunt, potest ecclesia qui

quam mulare,sed poteli tantum declarare.

Nodo in statuto. Omnis utriusq; sexus, n5 declarauit aliquid esse de fide:sed statuit, Si sit, quando es let confitendum.

tum statutu, Gntea post dataleae Euangelica fuit liaereticum dicere, non est ede necessitate salutis vocaliter e5fiteri Quod probatur,quia eius opeosita, scilicet, neces larium est vocaliterconfiteri, sequitur ex Euagello,ubi dicitur: Quom peccata retinuerit inreteta erui, ut supra deductum est. Coia nec hoc videtur verum, loquendo proprid&stricte de haeresi, ut si

pia diisnita est,& ipse dis sinit, quod scilicet est dogma falsum fideicotrarium Sc. Nam sua opposita non est de fide stricte, cum illa propositio do de fide siti te, quae exprese

Tractatus secundus.

est inter reuelata coniciata,vel ex ipsisti Cuelatis lassicienter deducta: haec autem sua licet,neces larium est peccatori vocaliter nacerdoti confiteri, non e resto in striptura contine ut patet. Et quod ex seriptura non deducatur,tiuiscienter patet: quia ex dicto loco non seciuitur immediate, nisi quod ne cestarium eis peccatori, quod sua peccata a sacerdote remittantur. Et si subsumas, quia crata a sacerdote remini non postunt, nis prius ipse peccator ea vocaliter confiteat. Haec subsumpta, quae ad illationem est noees Iaria,nsi est de Ge, quanqua silvera, nee rationabiliter possit negari.

Ideo praefata asse tio non est sitim hamesis, sed mpitha resim. Illa enim dicitur sapere haeresim, euius contraria sapit fidem, qualis es haec. Necessarium est peccatori vocalitercosteri.Patet, quia ex una, qu eside fide cum alia, quae non est desd Ded quaerationabiliter nefari non notest, sequitur illa, igit tilla sapit fidem Patet sic arguendo. Neceilarium est peccatori a sacerdote absellii a peceatis suis.Hic patet ex textu Ioannis.io. scilsacerdos non se est peccata peccatori remittere,nisi priuia cosessione,per qua ea agis scat, quae remitteredebet, isitur neces lariu 'est peccatori confiteri fac oti. Maior inde sde. Minor not test cum ratione ne

gari. I turconesusio sapit fidem.Et ita sua os sita, de qua id quaestum est, sapit hae.

resin. Vt autem assertor sit hcreticus, sotalis puniendus, satis est, si litusim, vel pro . positionem sapientem haeresim cum periumcia assirmeti hac tam astatione esset simile si bium si quis asserasinon esse neces sarium de iure diuino vocaliterconfiteri .ut tenent iuris lGS in eisdem Erasmus idem videtur sentire.Respondetur. Ex dietis apex te sequitur eam sapere haeresim, sicut& sua opposita sapit fidem. Patet, quia ev ea sequitur una, quae sapit haeresim gitur & ipsa se pit hir sim. Antecedens patet: sene sequi,

tur, vocaliter confiteri non est neces larium deiuredhalno,igitur ante institutionem eoclesiae,aut etiam nunc constituti me ecclesiet sonota,non est et necessarium vocaliterconsteti Hic consequentia est nota,supposito, quod huiusmodi vocalis costisio non sit de iure naturi consequens autem ostensem es

h resim sapere,igitur & antecedens. Sicut &sua opposita sapit fidem scilicet haec. Dei te diuino ean cessu ii Guteri vocaliteri

112쪽

Codex de confessione.

secra distinct. 4. O iis qui suae Iuniam Galbiter constitutus est, nouam vitam gratiae inchoare non potest, nisi meniteat eum veteris vir , aqua poenitentia soli paruuli immunes sunt Se. Unde colligitur, quod omnes adulti debent Poenitere, inier quos posisunt dari, qui nullam uterem habeant cultra nisi oririnalem igitur de illa tenenturpoenitere.Relpon.Augustinus loquitur de adultis, qui peccata Propria voluntate commiserui. od notatur, seu significatur pervetorem vitam,quae peccati opera importat.

Ra supposito es De confitendis venialibus.

E Quia bene sequitur. Ante constitutione eccles de eonfitendo erat, Sest necessarium vocaliter ωfiteri,ergo de iure diuino est noeessarium Se. Ex quo nullo alio iure ante ecclesii constitutionem erat necessarium Sc.

Hanc auteni necessitatem etiam ante eccle

siae constitutionem satis nobis docueriit doctores sui ii Chrysosto. Ambro. Jugust. xet videre licet de poenitentia .distin. i. S.

De peccatis necessario

constendis.' se de necessitate salutisi vocaliter sacerdoti consi

s teri .est alia quislio,quid

est, quod de necessitate sit confitendum, scilicet. An originale peccatu, An veniale, An sola mortale. Et de mortalibus, an ea. t ante baptisma commissa sunt,an solii ea qui pὀst. πιι peccato originali sit coclusio,quia non est de necessitate confitedum,ellam si homo ad adultam perueneris pat&naiio,quia non sunt de necessitate confitenda peccata, nisi q uae personalia, ct propria F voluntate comis a sunt: peccatum aute originale,no est persons,sed natur vitili, nec est propria voluntate, sed aliena contractu, igitur ad sui remissione actum personalem nomisit, sed potest pera herius actum remitti, puta per ablutionem baptismale Sc.Hic ratio colligitur ex cap. Maiores. de baptismo, eius effectu: ' bi dicitur, quod ad remisesonem peccati originalis, non requiriti'r

prius consensus, cum non propria voluntate tale peccatum fuerit contractum.

secrari o

a UGUUstinati peccato non debetur Poena sensus,vi suppono, tam ex comuni doctorucosensu,quam eκpfata decretali M iores.igitur non est necessarium de origin ii poenitere,& per consequε, nec illud voc liter confiteri, quandoquident cosessio vocalis,de 'ua loquimur inter alias condisiones,

quas dixi ha e,una est,quod sit lacri vinabili id est,ex cordis poenitem ia procedens. Γ est A Ulia originale peccatum suu. peculiare remediu habet,s ili-eet baptismum id i suissicietis,imu :ac pr Inde ad eius remissionGnon est aliud sacra-inentu necessarium. Quod si quis obiiciat esse necessarium de culpa originali ad minnus Poenino, demio sustini.de condi

peccatis venia

libus est eadem dubitatio: In qua nonnullis doctoribus visum est, esse

de necessitate salutis e sacramentaliterconfiteri sicut di mortalia, modo sola sint, modo mortalibus sint adiuncta. Tum ex eo, quod Christus dixit, quorum remiseritis peccata,

remissaerunt:&quoruin retinueritis Aete

inerunt.In quo Christus indistinete depe caiis loquutus est,dicens in sententia, seno iis remissurum peccata aliquavius per sacerdo set praeuia consessione, non tuerint remissa. Cuigii nola peccatorii venialia peccata intelli seda veni ut, sequii sub eade necessitate esse venialia c5stenda,sub qua,& mortali

deles debere eositeri omnia sua peccata. Vbi iterum nulla fit peccati eκcepit 3:sed potius qui totum dicit,nil excludere videtur. Tertio Peccata v ' 'nialia,qui an mortalia sint,dubitat ipse peccator, igitur illa de necessitate

teneturconfiteri,alioqui exponerose pei, eulo dimidiandi confessionem. mi, ef qui si necessarium est mo )taliacofiteri ideoest,ut secator veniam consequatur, & poenam sternam vitet: sed venialia mortali laus conluctast aliter punienξ, sicuti amorialia:igit de necessitate sui cofiteda,licut S mortalia.

R.,sriri in His no obstatib' tenenda est. conclusio opposita. Proba . quia ad remissionem venialium alia plura remedia sui kiunt, ex comuni omnium sententia, scilicet seruor charitatis, confessio seneralis, oratio Dominica, aqua benedi

M. Igitur ad eoru remi nem non est nece

113쪽

Tractatus secundus.

niam necesseri 3 consequetur ieitur ad eoru misiton non est necessari Mali, ebri iςniel in anno. . iresii Antecedens patet, tum ex sanctorum qu0diu casu ve- sessione venialium, igitur nee ecclesia. An- Ctecedens patet ex dieiis. Et consequentia nota est:quia si Christus non obligasset ad confessionem mortalium, ecclesia aci eam mini

Elia I VII nccellaria nili de his

peccatis propter quae homo periclitatur, aut nauseagium patitur, dicente Hieron mo super Amos.i.Poenitentiam sacramenta lames Lesecudam tabula post nauseagium. Cum ergo per venialia huiusmodi nautagium non veniat, sequitur. miseritis,egono remittam: cilm certum sit, Peccata venialia posse in hoc seculo, o alio,iiii ὀ eorum sacramentali consessione. re mitti.ut ex dictis patet.

Ad de capi. Omnis utriusq;

ωcus Se.dicenuum. ciuia nee decretalis se extedit ad venialia. Tum, quia ecclesia non potuit oblitare ad impossibile, vel quali,quale est mnia venialia costeri. mea omnia homo dinumerarensi positi Tum et Hura tan iri n5 obli auit ad erui

tuat materiam sacramentalis consetaonis. Et quanquam Gietanus cum aliis dicaci veniari esse quidem materiam construant confinionis sacramentalis, non tamen ne cellaria.Thom. etiam idem ait, quod Caietanus iii. diuinct.2r.q.Lad primum. Idem dicit August. Et citat magister, distinari. H. in quarto. Id tamen minime pmbant. Nec valet dicerarer prima clausulam prestate auctoritatis, ruriuum sacerdotibus potesta tam remittendi omnia peccata c5tulis levio G i securis

x mcharitate,stat igitur aliquem thesi Ad 'ας ' m,quod ratio sup a

ritate simul&veniati s decesseres tas ob sermo inerate gratiam finalem tandem siluabiti, iuuando dietis in tracta uil ' ζ'

quidςm an audacio omnes iusti m. '-- ---- RIVdς pς aris venialibus. Eenam accipient, bitur necesse est peccata ve- quiturna alia in quibus decesseruntillis snaliter re quia oiiD--- emitti cum constet in regnum caelorum iiii fuistiti. n . yT' 'U' axnr, ςridit,non

coinquinatum posse in i r o

u sint, vel n5 sint de necessitate costenda. Ex il Posset aliquis moueti ad. di nMuna abGlinionem ὀ peceati, venialibus sacramentalem non esse, nec pecua cata Vςnialia esse materiam consessioni, si

114쪽

Codex de confessione.

E secundam autem necessitatem mortalia confitendi significasse. Non valet, quia non est verisita ille mutuoce peccata accipi in textu signato.Nili foriὰ recurratur ad rationem, quia qui conces it maius,visus est, & minus concedere: modo maius est mortalia remi rem,quam venialia.Idem dubitari posset de absolutione a peccatis mortalibus reiterata, an sit sacramentalis,de quo post

De confitendis mortalibus

ante baptismum commisiis. cerdoti eonfiteri ves essent eonstenda ante Gbaptismi susceptionem,uelpissi No prim quia ante bapti sinum non habet locum sacramentalis cosessio, de qua loquimur: cum baptismus sit ianua secramentorum, SP nitentia sit secunda tabula post nauisagi Nec id etiam tenet ecclesiae consuetudo: sed venientes ad fidem, si volunt baptizati, b Pti Zantur, etiamsi sacramentalis confusi non praecedat. Nec secundum, quia eK quo per baptisinum sunt sufficienter,& plene c5 donata peccata, sic decedens,staiiiii ad gloriam voLret, non igitur eli neces larium illi

E peccatis more

talib' ante baptisma e is missis est simile dubiu, An sint de necessitate costenda. Ad quod dixit

Anga. de Cla. verbo cofessio qLesie. Et pse citat Ricarduin.q. haec venia ut pleni ibi me in hapidisi .Mouecquia consteri mortalia est de pta,no habet locu postea spes niture diuino, ideo obligat, tam fideles, quam ut ait Paul :Quod videt quis, qinfideles:quauis statutum ecclesis de semel in anno,non nisi fideles obliget.Sco. distin. eadem videtur ide sentire, argues c5tra eos, qui dicut consessione hane de solo iure humano ecclesiastico esse, inferens inde quodia tune infideles non essent obligati sua mo F talia confiteri . ouod supponere videtur fal- pestinodumilla pe&ata confiteri Eh confirmatur ex fine ipsius cosessio nis,qui est,asIequutio veniae: naim consessio haec, de qua loquimur, est consese so peccatorum ficta sacerdoti, cum spe voniae,seu ad sine veniae cosequendae. Sω cum haec venia sit plenissime in baptisino ad

limoi veniae. .

quid sperat talia confiteri, quod supponere videtur falsum.Et cosequetiam probat, quia statutum humanum non ligat infideles, iuxta illud Pauli. i.ad Corint.s. Quid ad nos de his, qui

seris lant iudicare 3 Aarianus rationes Sco. ad idem propositum reserens ,videtur hanc rationem Scoti approbare, dicens ea messicacem esse.In quo videtur idem quod Angeius sentire. Pro quibus etiam videtur sacere, quod habetur Actuum .i9. Quod multi ex Gentilibus, audita praedicatione Pauli, veniebant ad eum , connientes peccata sta, cum tamen nondum essent baptizati. Pro eisdem videtur Gabriel facere, licens in genere,quod illa peccata tenet homo vo ce confitera, de quibus tenetur corde poenitere sed peccator tenetur corde poenitere de mortalibus,rii amante bapti sinum commisis iuxta decretum Augustini supra citatu, scilicet. Omnis qui suae voluntatis arbiter constitutus est,nouam vitam gratiae inchoa, re non potest,nisi poeniteat eum veteris vi- Igitur tenetur etiam ea confiteri. D MD OA dii, , .His non obstatibus vi-Kelpocletur detur tenendum con trarium.& probatur:quia si neces latium esset peccata ante bapti unum comissa voce iaIta in proposito dici potest. Quod pleoEo tinet quis,quid sperati Ad ide facit Ambrosius super undeclinum cap. Pauli ad Ro. dices: Gratia baptisnalis no requiritumistum,nec planctu nec ullam satisiactionem. IrQuod citas NMasisterii .g. dc alii, exponui, non esse neces Iaria poenitentia exteriorem, nec satisficti orae ulla exteriore de peccatis aute bapti si comissis, quae omnia per baptismu plenissime condonatur, & sunt,ac Tnon essent comis Ia. Sed vocalem c5fessionε exigit inus loco satisfactionis,pro offensa contra Deum per peccatu commissa igitur. rationes autem ante oppositum, dicendum ad Angelu qui pro se citat

Ricardum, ipsum Angesum decipi: luta Ricardusquςrens,an poenitentia sit necessaria de peccatis ante baptisinum ci inmissis , spondet distinguendo, de poenitentia sacra mentali,d se poenitentia virtute, quae com dis contritio est.De prima, ait eam non esse necessariam. Secus de secunda. Ad id quod ex Scolo citarum est,ita videtur, quod in i co citato id quod dictum est videtur sentire. Attii illic obiter proceditis no ex in leto ad quaestionem praesentem respondet. Et ipse

sco. in.q. distin h. q.q.ad secundunt. satis aperte videtur tenerc contrarium, dicens de

illo, qui ficte baptizatus est, quod postea

non tenetur consueri, nisi peccatum ficti

nis, quod impedivit, ne gratia bapti aleni consequeretur. Ad aliud, quod ex Actiabita citatum est,escendu,quod illi Gentiles

115쪽

Τractatus secundus.

A qui peccata confitebantur , non sacramentaliter confitebatur,nec ad hunc effemina, ut sacramentaliter per Apostolos absolueretur,sed more allius temporis, qui veritatis si

dei cognitione habita, ad Chri mim, S Deuconuertebantur, humiliter ad baptizantes

veniebant, ut a peccatis abluerentur,

dem Christi in baptismo profiterenturi in

quo ere ipso monstrabant se peccatores esse. Et serte ore confitebantur se in hecc tu vixisse, a quibus latrari petebant. Id tamen in genere, non in specie,sicut nuc in ecclesa sit.Quod patet ex eo, quod habet Matthae. 3.quia talicet , Pharitat , seu Iudaei votaesant ad Ioannem,ut baptizarentur,constentes peccata sua. quod tamen certii est, non de hae confinione sacrametati esse imtelligendum. de quὀd capi.i9.Actuum supra citato, videtur signi sicari, quae peccata confitebantur illi,qui ad Christum conue ii volebat: quia non nisi publica peccata idololatriae, in quibus vixerant , unde S librossiae artis magicae Apostolis o si erebant, qui eos comburi publieὰ iusserunt. Ad illud quod ex Gabritae obiectum est, non puto eum sensisse consessionem hane necessaria esse de peccatis ante baptisnum commissis, B etiamsi de illiscordis 'nitentia sit necessima. Sed quod dixit de illis peccatis essene cellariam cons sionem, de quibus est poenitentia cordis necellaria,procedit de peccatis post baptisna commissis.

De integritate con

sessionis.

Vperest ergo, ut

sola peccata mortalia post baptismu commis sa , cadat lab necessitate constendi. Sed est quς---stio de intealitate coisse

sonisAn scilicet necessarium sti, &quoi

re, ea omnia integre rei sacerdoti confiteri. Et cilin concors sit omnium sententia debere huiusmodi integritatem seruari in fundamento tamen, dc ratione est dissicultas,scili GLAn possit sussulenter hic articulus probari.Superquo breuiter videndum.

, id primo O.a simili de mori Dat de homine

multis morbis corporaliter laborant qui si vult a morbo ope medici curari, debet omne

morbusuu medico pandere, eo quod unus morbus in alium aggravatur,ut cognit' morbo,&his quae ipsum aggravant, ni ἱ- Ccus debitam adhibeat medicinam. Et con , firmatur hoc id quia solet medicina aegroto applicata prodesse contra unum inorbu, quae ex altera parte nocet, Scimpeditati rius inorbi curationem:ac proinde necessarium est,sidebite sanari vult, omnem mor

bu medico pandat.Ita Utur debet, qui multis morbis animae, id eli, peccatis laborat, omnes eos medico pandere spirituali,id est, sacerdoti, vicem Dei tenenti, ut debites c retur. Deinde confirmatur idem, quia pete ιeator non soli in indiset medicina curativa peccati commissi, sed etiam praeseruatilia a recidiua,seu a peccato sutum,qualis est consilium sacerdotis, seu Proeptum de vitaim do aliqua,sine quibus a peccato recidivae liberari non potethHoc autem consilium,seu praeceptu dari peccatori sussicie ter non potest, nisi sacerdόs sciat integre vitia, & pectata, d litam ipsius poenitentis: csim con silium datum ad unum peccatum vitadum, possit dare causam ad vitium contrarium uendum. Praeterea eunde articulum pro- 'bat Durandus ex correspondentia, quae debet esse inter signum, di signatum. Consis- IIsio autem vocalis signum est contritionis mentalis: sed contritio debet esse integra de

omnibus mortalibus. Qui enim de uno conteritur, necesse est de omnibus conteratur,

si debet ipsi contritio prodes leagitur &confessio debet integre de omnibus fieri, si debet confitemi prodeste. Item potest idem probari ex iure huma. no .capitur. Omnis vultisque sexus. Ubi praecipitur uni uique s deli omnia sua peceata suo sacerdoti consteri Sidicas nonino de manere , probatu esse de iure diuino integre confiteri .Qmira, imo si decretalis a

tendatur,aliquid prisiipponit,& aliquid de

nouo per vim obligationis inducit. Quod aute de nouo inducit, ut ait doctor sanctus, S alii doctores , solii est temporis determinatio, puta qiuia semel in anno nat cons.s.sio, quς alioqui absque temporis determinatione erat a Deo iussa. Et si hoc ita sit, sequi tur quod reliquum,quod illic iubet ut extra

temporis limitationem, seu determinati nem,non sit de humano iure, sed diuino, scilicet, quod omnis fidelis omnia sua peccata mi iacerdoti cofiteatur.Ideo dixit, sacerdoti suo,non sacerdotibus: ut intelligamus c5

sessione diuidi non posse,qualiter diuidere tur,si peccator quHain uni sacerdoti coste

116쪽

C ex de poenitentia.

E Item hune aesculum esse de iure diuino 6 probari potest ex eodem text. loan. 2O. Vnde probata suit necessitas confitendi. Dixit

enim Christus ad sacerdotes. Peccata, quae vos remiseritis, ego remittam et cluae autem vos non remiseritis, nec ego remittam. Sed

Christus peccata mortalia ab aliquo com missa de lege non remittit nisi integro. Vel enim nullum remittit, vel omnia, iuxta A

sustini sententiam, imilium est a Deo dimidiam sperare venian Ligitur clacerdos Potest remittere peccata nisi iriteare. Ali ui, si aliqua remitteret, si omnia, cum Christus promiserit se remulurumo,quae sacerdotes remiserint: sequeretur quivi etia Christus in casii aliqua remitteret, Saro omnia,

quod est cotta dictim Augustini sententia

bi igitur necessarium est,sacerdotena omnia peccata integre remittere, si aliquod remi est,igitur necesse estintegram conses,ionen

debere prs edere. Alioqui, si integra posset

per iacerdotem fieri peccatorum remissio, non pr edete integra coissione gitur p tiis aposset remissio peccatorum persa cerdote Eeia,nulla prccedere c5fessione, vel solum in petiere quod est contra verita tem supra probatam. Et ita ex eode iure &F textu,quo Probat necessitas confitedi, pr batur etiam necesiitas integre constendi.

tamen non videmur praefatae ra

eas possimus haereticos, seu contrarium t nentes reuincere. Prima enim rio probat

intentum,propter duo. Primὀ,quia prae supponit omne peccatum per alterum aggravari, quod inde videtur falsum, si uniuersaliter

intelligat:quia vii lum,& peccatum est ignorantia crassa ebrieta timiditas , ita seu paLsio contra rationem rectam instargens:&ta men haec Omnia non modo non aggravant peccata inde consequella, sed in parte exciserant.Deinde,esto quia unum peccatum aggravetur Der alterum,quando alterum est alterius causa,vel sequela,vel circus latia quodammodo insormans: non tamen id ita eis, quando peccata inter se sunt omnino cotra Ita, aut inareri inentia, nec unum est alterius

eircunslatia.Deinde,eslo,quia peccator futura aggravetur per rit edentia, non tamee contra, quando illa futura nullam habent colligat iam cum pine lentibus. Sicut enim

Peccata priora non fuerunt leuiora,quando committebantur,propter bona opera subsequutura:ita necfuerut grauiora propter mala opera postmoduni superaddita. Mchia

utrobique omnem mitigantiam,&eosequu Gtionem posteriora ad priora. Ita etiam opora meritoria Praxedentia,non fuerunt in

pis meritosia Proeter opera postmodu su sequuta. Maxime si inter tempus comisit nis unius,& alterius peccati lon a temporis mora sit interi,osta. Secundo demus id ha esse,unum lcilicet peccatum per alterum aggravari,non inde fit,ut sit necessariu omis a peccata integre via consteri, quia tunc sequeret esse neces larium cositeli omnes circunstantias peccatum aggravates, etiamsi nouam culpam non inducant, quod pro

nunc returi

supponitur falsum. Imo etiam sequo, este neces larium confiteri labeneficia a

Deo accepta,tam spiritualiari in temporalia,cum lisc omnia aggravent peccatum c tra Deum commilium:cum causa fili ho homo peccas,magis ingratus sit Deo, quam si ratio accepisset,quod est coua ipsum Tho. dicentem iuiusmodi circunstantiam inesse de necessitate confitendam, nisi quando nouam ingratitudinis culpam inducit.

Secunda I rotat, quia

P pponitiquo lucut messicina curativa unius morbi corporalis p test quoad alium morbunocere, seu alium H morbum inducere, vel Quererita Sanedici-' na spiritualis morbi curatiua,cum tamen id non ita sit. Nam omnis medicina spiritualis curatiua,seu expulsiva unius peccati mortalis, est similiter curativa omnium mortali u. sue sit gratia per se, sue sit sacranientu aliquod nue aliud bonum opus in Deum relatum: is cum sacerdos non alia adhibeat medicinam spiritualem peccati missi curatiuam,nis sacramentalem absolutionem.quet

vel omnem mortalem culpa, vel nullam excludit,sequitur in hac re,huiusmodi medicinam spiritualem non a similari corporali.

Tertia

' medicina psertaliuaci. de consilio sacerdotis cofitcti neces Iario procedit. Tum quia stat quid costes n5 indigeat insilio sacerdotis: iuia velipse confitens valde petitus, d doctus est, sciens quid sibi age dii meli 'quam sacerdos,vel quia ipse face dos est idiota,nescies recte costulere, vel quia constens scit aliosviros doctos esse,qui possiit sibi melius quam sacerdos consulere,ad iquos intedit adire. Tum etiam, quia si opus eisset consili , sacerdotis, quod nosiit poeniserentem a recidiva praeseruare,d cita prodesa se ad vitandum unum peccatum quod nota

117쪽

Τractatus secundus.

A retin casu, quo poenitetas haberet vitia contratia ratione cuius in consulando illi oporteret ad utruq; vitili habere respectum:tune

enim conueniret utrunq; vitium confiteri, ut pro utroque conueniens acciperet consilium,attamen stat confitentem non habere huiusinodi vitia contraria. Aut etiam casu, quo confitens esset in astuetudine aliquod negotium exercedi, seu in re aliqua traetandi. an qua opus esset consilio, ut hiret, an sit illi a nnotio illo desistendum, aut quom

do sed eat in illo habere: verum stat poenitentem in nullo tali se exercere. Et deniq; quantum ad essentiam consessionis sacra- mentalis attinet, non est neces Iarium tale consilium :&per consequens ad finem habendi debitum consilium a sacerdote, non est neces larium integrὰ confiteri.

Ouarta x-tio non probar, quae

innitii correspondentiae,quae debet esse inter consessionem vocalem,&contritionem. Deficit enim primo, quia filsum est, quod contritio non admittat diuusionem. Via stat peccatorem, qui plura comisit mortalia, de uno salubriter conteri, absque hoc, quia de alio formaliter,seu particulariter conteratur,patet, hoc supposito, B quod pr eptum de conterendo, cum assi maiiuu sit non Pro semper obliget. Dato ergo tempore,pro quo non obligat, tunc potest licite conteri de uno propte rDeu, absq; hocquὀd de altero conteratur.Patet, quia licitum est ei de nullo eorum coleri pro tunc, isitur licitu erit ei de uno tantu conteri:qd si propter Deum fiat,habetur in ictum. D inde , si ob correspondentiam consessionis

vocalis ad contritionem,ellet necessariu integre confiteri,sicut necessarium est integre

conteri,sequitur,quisd quailo cotritio seneralis solum habetur propter Deum,non descendedo ad particularem peccatorum conis tritionem,quia iunc etiam si consessio fiat, non esset necessarium in particulari confiteri, sed susssiceret in generali, ut sigitum exierius suo signato correspondeat. est ita, sciit contritio in genere valet ad remisitone ire eatorum, iratiam: ita Sc consessio in genere facta,sus ero ad eorundem peccatorum remissionem. Si dicas utrunque lassicere extra tempus obligationis conti tendi,secus tempore ob ligationis. Contra,tunc si extra tempus obligationis quis costeatur, liceret ei diuidere scienter consessionem, S licebit in genere soliam se peccatorem esse fateri. Et ita,quoties sacerdotes celebrare volunt, mvoluntate,&non ex obli tione, sat Igate. rent,si sotu in genere conti teatur. Coseques sui ponit falsum, &errone ii reuconsesio in

genere tantum, sacramentalis non st.

Ouinta Nilon Domnino couincit, nam privsupponit,quod deberet probare,scilicet, decretalem illam nu llam obligationem de nouo induxisse, nisi temporis quo debeat seri consessio, dete

minationem 'reliqua autem,prssupponit altiori iure esse iussa, scilicetius fidelis omnia sua peccata una sacerdoti cofiteatur.Hoc enim est, quod in praesentiarum quaeritur. An sit de iure diuino omnia peccata uni sacerdoti consteti. Deinde s reliqua omnia praesupponeret de iure diuino elle, i, etiaestet de iure diuino sacerdotem iniunsere poenitentiam, S poenitentem eam de re

acceptare,ct implere,'uod est cotra muli rum sentetia. Deinde s ueretur esse similiter de iure diuino,quia poenites solus,&secret Esua faciat confessionem, cum in possit etia coram aliquibus costeri. Pr terea cilmper sacerdotem propriuillic curatus intelligatur,sequeretquὀd p ta decretalis prγlupponeret esse de iure diuino cofiteri eurato parochiali,quod tamen non videtur,cum

videamus Papam passim dispesare, & indui Dgere,ut peccator cofessorem sibi eligat, qud velit.lgitur non videtur,quὀd illa decretalis reliqua omnia,quae de hac materia cossessi nisi angit,praesupponat esse de iure diuino, dempta temporis determinatione SciSexta Nila videtur esse alicuius mom3 ti ad probandum articulum Prs sentem. Sed adhuc videturquὀd non sussicieter probet intentu,quia i supponit,quod sacerdos non potest remittere Peccata, nisi integre,ad quod prirequiritur confessio integra. Verum hoc non ita esse apparet, quia quando peccator habet casus reseruatos, ct non reseruatos, sacerdos inferior absoluit a non reseruatis, d se perior a reseruatis, in

quo aperto diuiditur absolutio per sacerdotes facta. Et ita si absolutiones illae aliquid

valenticonstat posse sacerdotem in parte remittere peccata,Scin parte no,ut tenet communis opinio.Sed de hoc post.

Praeterea ab luit

')potnitente. Quiro, vela soluit eum a peccatis quoad culpa, vel quo ad poenam temporalem,in quam sterna est

Per contritionem commutata, vel a debito vocaliter constendi. Primum non potest dici, saltem si peccat pr fuerit per con-G triti Di i

118쪽

Codex de confessione.

E tritionem iustificatus: tunc enirn absolutionc .n se extendit ad culpam. Si secudum, aut Icrii uni, tunccertum videtur absolutionem admittere diuisionem, sicut & poenae remissio eam admittit. Similitet& confitendi obligatio, cuin stet peccatord Mobligaria debito confitendi aliqua peccata, putaea,quae consessus eis,maneia te debito confitedi alia,quae nondum consessus est M. De quo tamen postea. Γ, ' Iocum ait Christ peccata, quae 1 cIDUς idini seritis, ego remittam: Squi non remiseritis,nec ego remitta.Quan- eo de remissione sacerdotali loquitur, qu ro, an loquatur de illaretnissione actii a iacerdote iacta, an de ea quae in proposito a voluntate enitentis fit, formaliter, vel vitrii aliter Non primum, cinia non expecta ea absolutione Lacerdotis,Deus remittit peccata,vtsupra diximus. Si secundum, igitur non sequitur exdicto textu, nisi quod peccator tenetur habere proposituita, salte vi tuale constendi omnia sua reccata integre sacerdotibus. Et hoc propositum habere Potest, etiam si non proponatuni & eidem omnia confiteii,sed diuersis: igitur ex dicto loco non colligitur necessitas integritatis prae F dictis.Itaque difficile est, per rationes, aut textus, seu deductiones esticaces, probare Praesentem articulum de consessione integra uni, & eidem agenda sacerdoti, de iure diuino: nisi recurramus ad Christi institutionem,quam voce distipulis tradidit, a quibus & acclesia id accepit , seruauit,& serfat. Pro quo iacit Ausustinus, qui cum institutionem ecclesiaen confitendo semel in a no Per multos annos praecesserit, in libro de mitentia tradidit , d docuit huiusmodi integritatem consessionis seruandam, ut habetur de poenitentia distinctio.y. e. Consideret Se Cisim igitur huiusmodi conses. sonis integritatem omnes doctores, &sancti necessariam esse fateantur,sco; ubique seruet,&teneat ecclesia credesu est sic Apostolos a Christo didicisse, eosque posteris hanc docti inani verbo tradidit Ie,etiam si in lege Euangelica aperte scriptum non sit. Dicere aurein non elle necessarium credere, &renere,ni si ea, qΜ aterte in scriptura sacra continentur,error est perniciosus, S erito damnatus contra huius tempestatis haereticos, ut alias dedux imus.

De circim stantiis com

stendis.

E circunstantiis G

lest eadem di si cultas, ans scilicet sit de necesiliatolii fatae intestites is cost

'ri omnes circunstantia Et quidem de circunmititiis impertinentibus, quae scilicet nec aggrae uant, nec alleviant peccatum, non dubium, quin non sit necessarium eas confiteri: quia non tenetur peccator consteri, nisi ea, Propterquς Deum ostendit,ratione quorunivαniret a Deo eternaliter puniendus, nisi i cario suo eadem confiteatur:sed propter illas circunstatias,qu impertinetes sunt, nec Deum offendit, nec ob eas veniret puniendus a Deo Et ob eandem rationem patet de circunstantiisalleuiantibus, quia non sunt de necessitate confitendae. Ei etiam, quia tarus ille secretus, sorus accusationis est, non excusationis. De aliis vero circunstantiis, quae aggravantid a 'uam culpam induculi non etiam est dubium,quin sint de necessistate confitendae: alioqui non fieret integra

consessio, sed dimidiata, quod non est licis

tum lex dictis patet.Et loquorde circui stantiis,q nouu peccatu mortale inducunt, quia forte stat aliquem mortaliter peccare uex obiecto, d a me non mortaliter peccare

ob circunstantiam,sed venialiter. Ut si quis mortaliter peccado, dat causam astanti alis cuius scanaali, quod sit selu veniale, vel alicui' medacii,seu verbi ociosi,quod ille astas. verisimiliter dimitus est. Vnue fit, ut pixi debita peccato mortali hic non dimitta, in parte remittet in insci no, pater, quia' pec

catu mortale per aliquam circunstantiastae venialiter tum aggravatum, poena ex illa circunstantia debita,finietur in insemo. aliis vero circuns aliis, quae ago uant peccatum.& non mutant sphciem peccati,an sit necessiari uin de necessitate salutis eas cofiteri. Dixerunt aliqui 'li sic. Primo ex sentetia August. d diabetur de

Poenitentia.distin.s.cap.Consideret ubi d eens quid debeat homo consteri, inter aliae connumerat perseuerantiam, S quantit . tem,S alia quae non mutant speciem peccati,sed aggravant, vel augent Peccatum. I necinitas cofitendi sace

oecu U,doli concernit ea, per pinus a peccato fuit offensus: sed stat Deae magis offendi per circunstantia aggravant Ssbiu,quam peream, uespeciem peccati in rat, igitur tunc cesse erit illam ars uan

119쪽

Τractatus secundus.

teni confiteri. Maior supponitur. Et minor' patet, ea si velit aliquis tornicari extra eccletiani existes ex intellusiimo conaria. raagna libidine , S addatur etiam continuatio talis malae voluntatis:e contra alius velit sornicari intra ecclesiain existens, sed ex remisiso conatu, Saoluntate momentanea, iam ad offensam Dei plus videtur conducere ille feruens conatus sernicandi, ongo temPore continuatus,quam circunslatia loci,in Quo momentanea habetur mala voluntas. Aut exeniplifica in quantitate obiecit, puta. Vult Socra. surari extra ecclesia centum ducatos, duult Plato surari in ecclesia via uassenteum,caeteris paribus, magis offendit

primus,quam secundus: noli, cum eX-

cessus peccati ex circunstantia loci proueniens sit finitu augeatur circunslatia quantitatis sumi , ut aequet, vel sui eret malitiam sacrilegii, dunc habetur intentum. Tertio,quia nisi peccata omnia cum circuns antiis aggravantibus pandamur confesseri, non terit conlatar poenitet iam peccatis Proportionatam ipsi Poenitenti iniungere.

on. Bis non obstantibus,vide

turtenenda contraria con

v clusio scilicet, quod non est necessarium huiusinodi circunstantias soluiti aggravantes confiteri. Probatur, quia nullo iure diuino, nec humano ad id tenemur, quod patet: qabsciura no obligat peccatores nisi ad cosese sonem omni u peccatorum mortaliu: huic autem obligationi satisfacit peccatoris omnia peccata mortalia viri confiteatur, etiam

suppressis praefatis circunshuuiis igitur.

quia tunc teneretur

Conlii malui , ctator tare circu

stantias aggravantes, sicut tenetur scire peccata mortalia,quae teneturconfiteri. Consequens est valde durum obligare, scilicet,peccatorem ad sciendum circun stantias a ratiantes,dision tu ea quae mutat speciem peccati. Est itaq; utile eas confiteri, non tamen video esse necessarium ad salutem

A A rationes priores respodetur. Ad prio niam ex Ausustino sumptant dicendum,quod non ponit Augus illic ea omnia in hac intentione,ut velit dicere semper ea esse de necessitate consi Ala. Patet hoc,quia satus,d Mnditio,& qualitas Personae Peccantis , Salus cum qua peccatur, quae illi e Ruguiliniis ponit, non semper sunt confitenda .quia stat, quod sint circunstantiae impertinetes,si status, Sonditio talis sit,qui in nullo aggravet et alleuictiSimiliter stat,

quod status, sonditio aliquando alleutet Cculpam. Leuius enim est peccat ii, quodviX, vel nobilis, vel Princeps vindictant ala cO,a

quo iniuriam passiis est, capit, quam si alius ignobilis vindietam capiat de iniuria sibi illata, caeteris Paribus. Ac proinde tunc illa omnia confitenda sunt, uado speciem peccati mutant, vel nouum inducut peccatum. Alioqui non de necessitate, sed de consilio, ongruitate veniunt confitenda. secundam dicendum, quia oblatio consit Edi, non ex grauitate peccati nascitur, sed ex peccato ipse contra Deum commita. Et quia circunstamia,quae solum aegrauat peccatu,non inducit nouum: ideo obligationem eam confitendi non inducit. Alioqui oporteret consteti beneficἱa a Deo recepta,tam cor ratia, qua stri ritualia, per quae offensa in Deum comissa redditur grauior. Ad tertiam,dicend u,suia non Procudit: tum quia, nec neces lariu est sacerdotem mmitentia iniungere, nec confitenteni in acceptare.Tum, quia esto sit inaeonenda,&accepta da , non tamen est necellarium eam Proportionatam grauitati peccatorii imponere, cum arbitraria si hodie poenitentia.

De citae stantiis speciem

peccati mutantibus.

E D dubitabis,

quae sint illae circunstanti quae speciem peccati mutat, ut sciatur quo sit integre facienda conscGsio. Respo. Quod illae dicuntur speciem peccati mutare,seu nouit peccatu inducere, quae distincta, seu propria phibitione prohibetur. Huius dicti ratio clara est,quia cu peccatum intantum sit peccatum, inquantum contra praeceptum,seu legem obligatoriam sit,ueria igitur illa circunslatia distinctu assere peccatum,quae distincta prohibetur lege,aui praecepto. Et possumus de multis exEplificate. De circunstalia finis, siquis iuratur,ut soliticetur,vel aliud stagitiu cdniittat: con stat s-nem illum alia lege distincta esse prohibitua lege,quq iurium prohibet.De circunstantia obiecti, vi si quis fornicetur cu colligata, vel virgii re,vel moniali. De circuit alia agentis,ut si religiosus contra votum coluinetiae micetur.De circinantia loci, ut si quis intra locum sacrum somicetur. Idem patet de circunsumia temporis, aliis. Deinde

120쪽

Cod ex de confessione.

E semicari,vel aliud malum agere scienter,est circunstantia, quae distinctam malitiam aseMM.t sert. iuxta illud Pauli: Omne, quod non est ex fide, id eli, contra conscientia, peccatum est. Similiter agere aliquid state conscientia dubia de qualitate operis specialiter prohitici fit 3 betur, iuxta illud ecclesiasti. i. Qui amat periculu, peribit in illo. Similiter peccare cuiuia tura propriae faniae, specialiter prohibe-εις si clu turduxta illud Ecclesiastici: Curani habe de

bono nomine. nam melius est nomen bonii, quam diuitiae multi. Deinde peccare coram

aliis, qui facile ad simile vitili prouocabuntur,est scandaligare, quod spei taliter prohibint.18. betur,ut innuit Christus: Si quis scandalia aueritvnu de pii sillis liis expedit, ut suspendatur ei mola asinaria ,ες deni erga in pro t Ad Cor. 8. sundum. Et Paulus: Si esca scandali at fra

trem , non manducabo carnes in aeternum.

Et deniq; quoties qui, peccat, S peccatum

illud commitantur,vel subsequutura praesumuntur damna aliqua corporis, vel aninaae Propriae,proximi, vel reipubl. vel famae, vel

aliud damnum quodcunq; quod sub poena

Peccati tenetur homo eui are: tuc huiusmodi circunstantis dicuntur mutare specie peccati, no quod natura actus peccaminosi muF tetur, sed in est emoris mutari dicitur, quia peccans cum tali circunslatia distincto pri-cepto, phibita,diu crsis dicitur peccatis re care. Vnde fit, ut in unico, fode actu peccamino contingat aliqud multa smul peccata specie diserentia comittere. Vt si praelatus alicuius monasterii in suo monasterio accedat ad uxore alterius, peccat multipliciter Primo,in rnicando. Secudo,quia cum

uxore coni ligata. Tertiis. cum scandalo fratrum, qui ficili ad simile vitium patradum prouocabuntur. Quarto,cum hericulo mortis Reminae: quia eam vir suus Arte occidet.

Quintis,cu iactura propriae famae, duoi ius

ordinis. Sextis,quia contra conscientia propriam,cum sciat se peccare. Septiniis,contra votum continetiae.Octauδ, contra suam personam, litae Deo consecrata est, tam ratione sacerdotis , qu. inaratione religionis. Nono, seu decim ,, conira propriuo flacium praelati, ad qua perlinet bonisi itae exemptu subditis pribere. I ii decimo. ratione loci sacri. Duodecim4,roiae twori, sacri. si dies sellus sit. Et ita poteris alias circunalias appotiere Ut quaeras,an secundu hoc si ii sequenter dicendum, quod talis praelatus, Squicuq; alius smiliter peccas,leneatur sem-Pe quia constetur, has omnes circunstantias explicare. Respon.Non oportet, si con- Gses, io fiat consessori,qui confitente, condisionem eius a noscat: secus si consteatur confelsori, qui istas circunstantias ignoret: quia tunc necellari uerit ad integritate confessionis, oes illas consteri. Sicut si cosessor vidit me aliqua peccata comittente, no sum obligatus illa explicare, sicut si ea no scivis.set, satis est dicere: Pateresisteor me illa peccata commisisse, quae vidisti me comittere.

I, a se sequitur quid ad casum sequenV ii Lic leui dicendusii: Petrus conses

sus est suo sacerdoti, scilicet, Ioanni: ex ad rat clam alius sacerdos, qui limi iter consese sone Ioanni factam audiuit: Ioannes autem cui erat facta consessio, Petrum non ab l-uit,quia noluit, vel quia amplius inserinali super consessione decreuit, dota recesiit. Postea ipse poenitens intellexit illum alium

sacerdotem omnem eius coiiseCionem audiuille. Dubitat uel Lani cassit ille alius sacerdos Petrum absoluere ii si rei terata eiusdem consessione. Et dixit de Palude, qui H non, quia iudex no potest ferre sentcntia ex consessione pariis cora alio iudice facta, si non coram illo,ut iudice fiat. Preterea, ita requiritur intentio ex parte con stentis, sicut ex riparte consessoris: igitur sicut nece ilaria est ex p-rte consessoris intentio absoluddi enitentem,ita ex Parte constentis necetiaria est intentio con hiendi illi sacerdoti, qui ipsum absoluere debet,quod tame in casu non

sit. Quod si quis in oppositu obiiciat,quὀdex dunus iudicibus ordinariis, aut delegatis potest alter causam cognoscere, Sol ter sententia serre. Respoli et id veru et te, qua-do iudices possunt sibi acta iudicialia pandere, comunicare, ut potest in ordinario,

S inquisitore veri sicali in causa haeresis, vi patet de haereticis. cap. Per hoc. Aeta tamen sacran Et alia,uti sunt, quae consessi, rinconsessione agnoscit, ironita potest vi ius consersor alteri comunicare. Oppositum tamen videtur probabile, nec per omnia debent a Gsmi Liti serus contentiosus ,&Poenitentialis: hal, et enim uteri; suas leges, conditiones. In mro enim poenite tiati,satis eii, si peccator in genere se reum esse fateatur in oni

nibus, quae post discuisam conscientiam memoriae occurrunt,id'; sacerdoti, a quo sacramentalem petit absolution 'modo sacerdos ipse notitiam lial, eat peccatorum huiusmodi poenitetis Non enim ad aliud videturn cessaria explicita peccatorii confessio, nisi ut sicerdos integra habeat notitiam d P catis

SEARCH

MENU NAVIGATION