장음표시 사용
81쪽
A Ignorati ut disiit lat.pacit etiam August. in lib.Soli loquiorum dices Inanis est pnia,
qua frequens culpa coinquinat, nec aliquid Prosunt lamenta,si replicentur peccata, nil etiana valet veniam a malis poscere,dinata denuo iterare. Facit etiam Ambro.lib.Lde unica ponitentia.Reperiunt,qui sepius agEdam poenitentia putant,qui luxuriantur in Chrmo.Nam si vere nitentia in Cliristo inerent, iteranda postea tio putarent: quias tunu baptisma, ita una est poenitentia. Secudo idem probat ratione. Quia pnia, ut vera sit, opus est proportionetur osensae: offensa aut cu infinita fuerit,necessse est,poenitentiam illi proportionata infinitam esse, non iliten siue, ut costat:superest ergo, ut sit
infinita quoad duratione ed talis noes , si
quis a piata cadat.Quod ex Augusti. confir-niant lib. de unica pia ia, ut iupra citaui inus, dicente:Poenitentiam nunquam esse finiendam. Vbi enim dolor finitur, deficit pnia: sive pn7a sinitur, quid relinquit de venia Praeterea Vς δ P nitrita est, qua nee
cator vere apud Deu rustiscatur:ille autPapud Deu vere iustificatur, qui de filio perditionis sit filius regni,sed filius regni non est,si postmodum in mortalen peccatum cadat, Scinaxi inὰ si in eo dece-
. . dat, culla talem secundunt legem neces le sit in aeternam perditionem abirer non igitur mi aliquem veram agere poenitentiam, Srursus au eadem in peccatum incidere. O ' non obstantib ali: erdice lues di-' stinguedo de pnia vera, i quide potest vera dici triplicite vera veritate exille tiae, vera veritate fruct psentanei:& vera veritate fructus sinalis. Vera est pnia veritate exis lentis,qn homo realiter dolet de pecca- Oisa se c5missis:quaten ossensua lantDei cu proposito et scaci Deu no amplius moris taliter ostendendi. Vera dicit pnia veritate fructus praesentanei,quando talis est pnla, quod per eam homo venia consequitur delictoru, S gratia dei senti. Vera dicitur mitelia veritate esseet seu fructus finalis,qua-do poenitri,no solii in prςsenti acquirit gratiam, sed finaliterobtinebit gloria, qua Per P itentiam meruerat. Coua etiam potes tribus oppositis modis dici non vera poenitentia.s.s non verὰ propter Deum doleat, si taliterdoleat,quta eius dolor ad gratia non suilsciat, s doleat, &gratiam acquirat, non tamen sinali tergloriam assequatur. An a tem sit dabilis vera poenitentia, primo m do, scilicet veritate existentiae,qua: non sit
vera veritate egestu praesentanel, ut musti Copinatur dicentes: 'nitentiam non susticere ad gratiam,nisi sit certo modo intensa, aut per certum tempus continuata, iam supra inquisiuimus, nclusum est opimsi tum, scilicet,omnem talem ad gratiam sussicere,nec ad id este necessariam certam intentionem, aut per certum tempus poenitentit durationem. Quod satis colligitur ex eo, quod habetur de poenitentia distinctio.tica
pi.Multiel ex. ubi post alia dicitur. Si quem
vere poenitet, nullas patitur moras veni conuersio. Vbi glossa citat, quod scriptum est. Spiritus sancti gratia,tarti nescit moli mina.Sed de his supra. Disserunt auid prinfatae poenitentiae verae. Quia vera poeniten tia,veritate essectus finalis, non nisi praedestinatis competere potest, quia soli illi fina. literglotiam consequentur: aliae autem verae pocilitentiae comuniter possunt priscitis, ct pridestinatis conuenire,ut statim patebit.
T clara,scilicet quod homo potest, post veram poenit etiam, quo
modocunque sumptam in peccatum inor tale cadere post veram tamen poenitentiam tertio modo sumptant,non potest in peccato mortali finaliter decedere. Hoc secum Ddum apertum est. Nam repugnat, fuisse voram pomi: emiam veritate ei iactus finalis,n aliter in peccato mortali decedere, ut constat. 'rimum etiam satis notum est, tum eKemplis seriptur tum etiam ratione. Exapta nota sunt. Nam Dauid veram egit Poeniteriain de adulterio, dine homicidio: quia adeu cenitent Emisius fuit Nauia& diaxit ei.Transtillii Diis peccatu tusi,non in rieris, ga men postea peccauit in nremera
tione populi.de quo. α Reg.vltimo. De Saul etiam patet, qui ci in prius suisseta Deo et ctus, ct gratia Dei in rege unctus, pastea in peccatum lapsus est. Idem patet de Petro,&exteris Apostolis, qui postquam fuerunt Chi isto electi, & ad gratia, , amicitia eiu
admisit: tempore tamen passionis, Petrus
Christum negauit, lii Apostoli a fide
ipsius recesserunt .Patet etiam ratione eidεe5clusio. Quia homo post vera poenit Eliani, Sbtentani gratia remisitonis habet liberu arbitriu, quo potest, oblata materia Pe ea si cadere,ct stare,cilin no illic quod habet vera poenitetia, si in gratia confirmat'.
vi suppono. Quod Paulus significat dicens: ita nita Qui ilat,videat. ne cadat. Qui similiter docet ultos a fide &gratia,quani receperant E 1 cecidis.
82쪽
cecidisse,ut patet ex epistola ad Gala.& ad inia si procitus est, finaliter in Whennam G
Corin.idem patet eκλpoca.de quibusdam ibit, tanquam si his perditionis. Si gratiam episcopis,quos aeratia prius per Poeniten- habet, filius regni est. Sed conlintiam rec ma conitat cecidisse. A I rationes prioris opinionis, respon- deo. Primit, quod ait Ambromis&Greg. enitentia dili inidies, soluti recte illud exponendo, ut exponit magistric Poenitentia est 'perita mala plangere, S plangenda iterum non Gnnitere, id est,ia peccatis dolere,cum proposito,ea no amplius coniittendi.Itaque quod dicunt, & plangenda iteru non conlittere.non ad rem,sed ad mentis propositum reseratur.Vnde,qui de commiluis dolet, proponenstamen postea in aliquo Perseuerare, vel ad illud redire, talem non vere pomite ut stat. Quod etiam ait is quens est euor damnatus, commulti praestiti per baptismum gratiam acquirant, ut patet. sal. tem de paruulis,similiter de multis adultis, qui vere contriti baptiramur, alia sacra menta deuote recipiunt, e cladem finaliter eadunt. Ideo dicωu,quM per Pniam vera,
sit illico homo filiusῆni secundu praeserintem iustitiani,cum quo stat, quod sit fiditis perditionis secundu in finale iudicium. T Ato igitur poste hominε post vera
L nitelia in mortale peccatu cadere, quirendit:an posthinoi recidiva possit peciterata pniam a peccato resurgere. Et dixerunt aliqui, M.tum primo ex eo,quod sit tam ammi Praex Ambro.citatu est,reprehendete eos. qui putant pnlain iteranda esse, dicente. Si vere eos poeniteret, poenitentia iteradam esse non putare uia sicut unicum est baptisma,haunica debetesse poenitentia.
esset Porum. Quod inde pateri quia culpa postriam dum lauequens in re, si in promino non fuit, quando hostio poenitentiam agebat, non potest dici coinquinare poenitentiam praeteritam, utconstat Coinquinatur aut e raliter, cspiritualiter. Arguntentum igipoenitentia persequent culpam,quando rurest teratam poenitentiam non valere ad illa sequens culpa habetur in mentis propo timissionem peccatoriam . sito, di nc non est vera poenitentia. EodeF modo intelligatur,quod ait. Nilprosunt lamenta , si replicantur peccata, si scilicet replicantur in i roposito: alioqui si in re replicantur,non inde sit,utfructuosa non fiterit, saltem proenitaliter, praetetita pomitentia. Qihod etiam ait Amiosius,unicani esse poenitentiam, &Non iterandalit,intelligitur poenitentia sistentat,ut fias diximus,non de Poenitentia cordis,ὸequa nunc loquimur.
ειiam veritate essectus Praesentanei, debet esse infinita, ut ostensae proportionetur, luatu primo huiuisiodi proportio: quia sicut oriensa suit infinita, non intensue, nec duratiue,sed obiecti uota S p mirentia est obiective infinita.Secundo: iuia esto necesi sarium sit, enitentiam esse infinitam qu ad durationem, intelligatur, non in re.sed in nidis proposito. Et ita est, qui id si quem veta poenitet,debet habere pio situm a Pec- iis in perpetuum abstinendi. Ad id autem, quod ibidem ex Augustino citatur, sepia responsum filii.
priscitum posse in hac vita tabere gratiam.'
quia imiuit Paulus ad Helis. lmpossiuile est eos,qui semel Hilluminati sunt, gustaveritiq; donu cclesie,& gratia Spiritus 'ncti, si prolabantur,ru renouati ad pianitentia Et quod id non solum de renouatione baptismali sit lintelli-gedum,apparer.uma eos, qui sic prolabuntur,coParat terre proserenii spinas, Stribulos,quam dicit reprobam esse, naledictb
proximam, cuius consummatio est in combustioneni dae.
Q si poenitentia posset salubria
ud rictiterari sequeretur boc in conueniens, quia hominibus praeberetur occasio steque i ius peccandi iuxta illud Gregorii .Facilitas venis incentivum eribet delinquendi. lnab d Deo peccata placereviderentur, si semper pi id esset illa codonare. His tamdno obstat ibitenAla est cotrari sunt dita tanqua catholica, quM.s Peccat Qepotest per iteratam poenitentiam ad gratia resurgere, non tantum semeti sed plurieti Id patet exemplo David, qui post a reptam militiam Dei gratiam in adulterium lapsiis ell,Scis de per poenitentiam resurrexit: de rumis per numerationem Populi a gratia cadens, postea iterum poenitens saluus fisectus fili. Paret etia demiro semel peuce
83쪽
A nitenuam iussificato, eo multum dii
cto, quia gratia eadens. Christivn negauitr&rursus per poenitentiam, & fletum venia meruit obtinere.Idem patet de carieris Apostolis,qui cum uenter cecidissent, tandeimiam surrexerunt,& sanctissimi sunt.
Christi Matii 8.qua qui O ti Petro,quotiesfratri peccati esset dinuisu . rus peccatu, an septie pondit. Non dico tibi septies, sed septuagies septies.In 'uo numerus determinatus ponitur pro indeterminato, ac si dixisset, quoties frater in tepe rauerit, si illum poenituerit.dimitte illi.Nee audiendi sunt,qui dicuti Deum homini iniunxisse, ut toties dimittat s atri in se peccanti,quoties menitueritillin& quod Deus Use, qui summa misericordia est, nonnisi semel, peccantibus dimittat, cum paratissimus sitomnes ad se confugietes admittere.. Imo ad id ipsam pro sua bonitate se astrinxit,veniam ct salutem omnibus vere poenitentibuTromittens,ut patet ex his, quae sum Oechille adduximus. Unde ausus est Augustinus dicere, quias Deus confiigientes ad se non admitteret, esset iniustis, qui promissum non compleat. 2 eadem veritas patet ex dete .s minatione ecclesiae, de sumis. ma Trinitate , di de fide catholica. α firmiter, ubi declaratum est eoua Nouatum, pos
se hominem post baptismu lapsum semper
nerali,&quosdam in particulari ,ri post lapsum poenitentiam agantiquibus, si conuertantur, salus promittitur,ut patet,tum alibi,tum etiam Apoca.2. I.
Ad rationes supra factas dicendu. Ad pH
mures sio patrio dictis, m Ambaro negat poenitetia cordis posse salubriter rest rari,cum ipse aperte cotrariu doceat: sed i quitur de pnia exteriore solent, quae non venititeranda , ne si iterari posset, vilestat: &vim reuocandi homines a grauisus criminibus amittat Et etiam:quia talis poenitentia sigi'ficat expulsionem,qua Adam de paradiso tantum semel expulitas fuit. Vt igitur svum sis signato eorres ndeat, conu meter filii per ecclesiam in titulum,ne pos seselennis poenitentia iterari
A I secundit. Estos. riptum non sit Christum eunde hominebis sinasse, non.
inde sequitur, et nota simu mi
ta secit Iesus,q .pra non sunt, ut ait Ioan.
eao. Nec, si non eundem bis sanauerit corporaliter,sequitur, quia nee bis eundem spiritualiter sanauerit. cum constet, eunde homine per iterata poenit etiam sese sanatum es Ie spiritualiter, ut patet eκexemplis sit praritatis. Adde,quod Augustinus ad hane obieetionem reondens, sentit oppositum squod non solum spiritualiter, sed etiam corporaliter Christus eundem hominem sanais, vitait enim si, de vera& salsapoenitentia. s quod in eo,quod lesii Christum sanasse multos cscos,multos claudos, multos leproses, ostenditur Christum ei silem hominibus peccata dimisisse. Ideo,inquit, tot sanauit claudos, caeco aridos, ne desperet peccator Ideo autem non scribitur nisi semel sanatus, ut timeat quisque iungi peccato. Et subditaVidemus adhuc quotidie in ecclesia saepe sebricitates, saepe languidos, saepe passionibus captos, sepe liberari, ut appareat toties opus miserentis, quoties conressio se poenitentis. Qiuomodo enim corpus, quod vilis res est,saepe sanaret: animam digniorem,& redemptam non toties liberareti Medicum se vocalidison sanis,sed male hauntibus oportunum. Sed qualis est medicus,
qui malum iteratum nescit curare Medico rum enim bonorum est Grmum centies vi sitare,centies curare. o
cuc5munieκpositione, quia loquitur illic Paulus de renouatione baptismali. Vbi estglos. Ne quis vero existimet, secun dum,vestertium Daptisma post peccata Porse fieri, sit it . Imeossibile est Mon tantum dissicile,nequis in hoc confideret. Et in velabo renouari est. Negat hic Apostolus rei te- rationem baptismi, sed non excludit enitentiam. Renovari enim, est nouum uerit nouum aute facere, lauacri est, id est bapii mi, iuxta illud, quod ait ad Titum. s. quia Christus secundum suam misericordiam aluos nos fecit per lauacrum regenerationis, Saenouationis.Hoc idem dicit Chrysosto. honus super epistolam ad Hebraeos: simis
liter &AugustiAbi supra. Ad id aute, quod
opponunt eκ verbis sequelibus ipsius Pa li comparantis recidiuantem terrae, dice dum, ut ait Chrysostomus, quod in illisve bis consolatur nos Paulus, ii verba ponderemus. Non enim ait, taliter lapses, essem ipso maledictos, sed maledicto proximos. Qui autem maledicto proximi sunt,d Son
dedicti,possunt a male longe fieri.
84쪽
E Nec dicit taliter lapsos esse combustos, sed quod eoru consumniatio est in cobustione. in quo significat,eos comburendos, qui la- Psi in peccatis perseuerant usq; in fine.Cuin quo tame stat quivi ante finem, pollunt fru
A a quariu respondet Augusti.S habetur deponit etia .di .in.ῖ.ca.adlauc, eos qui sic arguutierrare. Constat enim multam et i ccata displicere, qui semper praesto est,ea destruere: sed si ea amaret, non ita semper ea destrueret. Quod enim frequens venia praebeat incentivum delini uendi o casionaliter,s per accidens, non bonis,sed prauis,nullum est inconueniens, quemadmodum Paulus ad Iloma. 7.docet, bonum occasionaliter, aliquando morte inducere. Attamen loquendo per se,& non occasionaliter,ctequens venia causam praebet recognoscendi tantum beneficium,S 'eo gratias agendi,& eunde vere diligendi,qui tanta erga peccatores, Sesam frequ&er miserincordia utitur.In quo, ct illud Pauli veri lica-M Rom. xi potest.Vbi abundauit peccatum, suP Mbundauit S gratia.
F pol se hoitiinem iustum post veram poeni: tentiam, in peccatum mortale cadere: polle etiam a peccato per iteratam poenitentiam frequenter ad gratiam resurgere.
Quaestio. Xi. Ex dira tria super
an delese ordinata adimatur estqdando peccatori, usum discretioistia --benii, facultas verθp x
iiii elidi ita,vide ecimissis,poenitereno pos
st. Secundo suppositoquod non, an possit
peccator soli per per prenitentiam a pecca
tis qui biis taq; nitaniduis grauibus ait gratiam relavere.Etsipi 'sito quod possit,andefacto ita sit, aeriu,quod semper adgratiam resurgar, si illum poeniteat fit ad primu dixit Armachanus lib. 9. in summastia, quid saepe accidit, ut Deus facultatem verepta nitendi a peccatoribus ob eoi uiti grauis sima, vel nimia peccata auferat ita, ut tales Postmodum poenitere n5 possitit, aut ei ia, pila sunt de massa perditionis. Pro qua sententia arguitur. Primo, quia aliquando
Deus denegat hominibus fidem , d nnibtionem veritatis, sine qua me illo poenite- G. re non potest: igitur illis non relinquitur facultas vere Poenitendi. Antecedens Protabatur per illud Ioan. ii. de Iudaeis increduis lis dieitum. Propterea non poterant crede re quia iterum dixit Isaias. Excaecauit ocu- .los eomam,ut non videant oculis, & non intelligant corde, Sonuertantur, d ganem eos. Vbi glo dicit ilos pro magnitudine sceleris poenitentia ei Ieindignos. Confirmatur idem ex eo, quod Ioan. c. 'dicitur: Nolite murmurare adinvicem, nemo potest venire ad me, scilicet per fidem, nisi pater, qui misit me, traxerit illum. Vbi
Airgusti. ait: as dicat, scio, quare esuritis,.sic, ut iustum panem non intelligatis, neque quaeratis, nemo potest venire ad me. Et addit. Magna gratiae commendatio: nemo vet. nititi si tractus,queni trahat,&quem non tra liat, quare illum traliat, Spia illum,noli iudicare, si non vis errare. Igitur mulii sunt, quibus Deus fidem necestariam negat, vel ob eorum peccata, vel quia sunt demas Ia perditionis. Hoc idem rursus apparet ex illo Matth. ii. Vae tibi Corrozaim. Vae tibi Bellisaida- Quia si in T, m,S Sidone facti suillent vir- . tutes,quae factae sunt in te: olim in cilicio, &cinere poenitet uiam egi sient. Ubi Hierony. H in sentent ia ait illis ciuitatibus gentium negatam suis lea Ciristo fidei praedicationem, quam si audiuissent, conuersi siluissent. I n- de & Apostolis prccepit dicens:In viam gentium ne abieritis. Ad idem facit,quod habetur Amos. 8. E ce dies veniunt dicit Dominus.& mittam iameiti in terram,non famem panis, nec litim aquae: sed audiendi verbum Deu& con au uebuntur a mari,usque ad mare, Sab aquilone ad orientem, S circuibivit quaerentes verbum Domini: 'on iuuenieti c. Ex quo Hieronymus cocludit,quisit Dei s aliqua doliis,qui malum iacium, S pei Ductan t, in mi: iit praelatu in qui nesciat illos fidem d icere.lino aliquauo Deus in liuit spiritum erroris itis,qui in sordib' sutit,ut docet Paulus ad Roma. i. loquens de gentibus contra legem naturae viventibus, dicens: Propter quod tradidit illos De in reprobu sensum- aliqri Deusindurat cor pec
Sque vult buturat, Oeniad modu is dura uit
85쪽
A isit cor Pharaonis. nec illi permissum est a
naala voluntate amigendi Hebraeos recedere. Et Hierem.6. Erudire Hierusalem ne sorte recedat anima mea a te,ne sorte ponam te desertam terram inhabitabilem. Et iterum ibidem. Frustra conflauit conflator: ni ali-tic enim eoru non sunt consumptae, argen tu na reprobum vocate eos, quoniam Dominus proiecit eos.Nec id solii, sed etiam saepe homines ob sua peccata priuantur auxilio, S stodia angelorum, prout dicit Hiere. e.si. Curauimus Babylonem, Salon est sanata: derelinquamus eam, Sagmus, unus quisque in terram suam: quoniam peruenit usq; ad caelum iudicium eius. Et iterum per Isaiam.c.s Auseram,inquit DAs , a vinea sepem,d sit in conculcationem, Ssireptionem.Vbi glo.per sepe circundantem intelligit angelorum custiatam. Facit etiam,quod luitur Ezechies.s. Sed& linguam tuam faciam adhaerere palato tuo, Saris mutus, nec quasi vir obiurgans,qilia domus exasperans es. ει quibus, Aliis multis videtur, quod Deus soς subtrahit homini remedia necessaria ei ad verὰ poenitendum: puta compnitione, d Idem, S miracula, ct doctore, seu praedicatorem, S gratiam, d Juxilium suunt , angelicam custodiam, S inguae is usuin ad petendum veniam, S reliqua opor ' tuna remedia. Et per consequens talibus hominibus adimitur facultas vere podnitendi, ita ut Poenitere non possitat. His non obstatibus,videtur duram es.' se,dompiam lianc prstata sententiam, nec rationi nec scripturae sanctae satis consena. Vnde contra eam, S pro opposita sententia arguitur prim&Et si daretur tem-vus viae, in quo homo pConitere non posset, habens perfectum iudicium dis retionis, s quitur,ciuod homo ille de necessitate peccaret, δέ se necesiitate ua peccato Perseuer ret,cum a Peccato recedere non posset, ct se
quela nota est, falsitas tame cosequentis patet: quia repugnat dicere hominem de noces itate peccare,ca m secundum Augustinum, Peccatum in antiam Peccatum eis, iii, quantu voluntarium: ita ut si voluntarium non sit, peccatum non sit. Et Hierony.de ecclesiasti. dogmatibus, anathemati Zat eos,
qui dicunt Deum obligare hominem ad ali uid ipsi impossibile: qualiter obligaret, si
ita esset,quod homo non posset non peccare, aut a peccato Per poenitentiam non popset recedere, ut con stat.
Deinde homini competere liberum a bitrium, quo libere possit, si velit, bonum, Caut malum eligere, apertum est ex eo, quod
scriptum est. Ante hominem vita , S aiora, bonum, S malum, ad quod volueris, porrige manu.Ecclesiasti. s. Similiter Deutero. 3o.Moses ad Hebrsos loquens, etiam postilprauissilina peccata commiserant,ait.Testes inuoco hodie caelu S terra, quod proposuerim vobis vita & morte: elige ergo vitam, ut vivas.Et ad Cain, postq fratrem occiderat, dixit Dominus. Nonne, si bene egeris, recinpiesZsinautem male, statim in fbribus ad rit peccatu, sed sub te erit appetitus eius,&tu dominaberis illius. Ex quibus aperit: pa te liberum esse homini, quant uuis scelerato a peccato recedere, si velit, ct illius poenitere.Pro cruo etiam facit Paulus.1.ad Corin. io.Fidelis Deus, qui non permittet vos tentari ultra,quam potestis. Et ita patet, hon iis nem ex parte sua seniper habere potestate, si velit,a peccatopcrpo it etiam recededi.
Secundo si diuina sericordia atten
sacra, hoc ipsum colligemus. sDeum omnes peccatores ad poenit etiam vocare,cisdemq;, si illos poeniteat, aeterna vitam promittere. Ita enim dixit omnes peccatores inuitans. Venite ad me omnes,qui laboratis, & onerati estis,&ego reficiam vos. Matthaei ii. Et moiterum per Ezechies. omnibus peccatorib', qui ab iniquitatibus recesseruntiquantunilibet graues, Senormes fuerint, vitam similiter promittit, ct peccatorum omnium veniam,vi saepe citatum est. p. i8.ω33.Et ite rum per Isai.& Zachariam S Iohelem, omnes pycatores ad se vocat, dicens. Conue timini ad me, bc conuertar ad vos. Quoties etiam Deus con tu ritur de populo suo, qud de adulterio, de idolatria,de fornication de infidelitate, te Dei contemptu, S blasph mia, te aliisque grauissimis Deccatis redar
gutta quibus se repulsum esue, &abiectum
conqu. eritur Et nihilominus clemens p termitericordiarum,benigne illos ad se voccat, Poenitentiam hortatur, Saeniam pro mittit. Non enim Deus vult morte peccato ris, sed magis ut conuertatur& vivat. Dic re igitur,quὼd Deus aufert ab homine facultatem poenitendi, ita ut non possit poenitere, nec ad Deum se conuertere, implum est, contra diuinam clementiam.
Christu pro omnib' peccatoribus quant uuis sceleratis passum elle. Et oestalesadpniam vocasse, ipse per Lucam di Q 'E 4 cente.
86쪽
E erat . Non veri; voeare iustos, sed peccat res ad platan .Et tanto magis charitas Clariis sti ad homines commendat, qui pro impiis
mori voluit, quanto grauiora suerant peccata Soffensae contra diuinam inaiestatem commissae, ut docet Paulus ad Roma. s. EM parabola etiam patrisfamis. qui fecit conuiuium, ad quod vocari praecepit omnes claudos, caecos S debiles, & quocunque morbo laborantes,hoc idem intelligimus. s. Deum omnes peccatores,quaecunq; sin ,& qualiacunq; crimina ' commiserint, vocare ad coenam suam illisq; ex parte ipsius inuitantis
omnia esse parata .Impium igitur est dicere, Deum ad iniere peccatoribus facultate γnilendi,trocmoi una salute, tot Saanta passus est Oirillus. Deinde quomodo uaret, quod ait Paulus. i ad Timo.r.Deus vult
omnes homines saluos fieri, si ipse Deus ex Parte sua negaret homini, quod ipsi est noeessarium, ut conuertat 3Nec placet hoc accipere,ut alia ui accipiunt dicetes, quia sensus sit nullum hominem siluati, nisi Deo volente.Nain eκ teκtu ipso colligit, quod Dei voluntas huiusmodi ad omnes se extendatio non set sim ad eos qui saluantur: cum praemittat ibidem fieri orationes,& obsecrari nes pro omnibus hominibus, cuiuscunque F coditionis sint.Et sequitiirquod dictum est, vocis . scilicet, nam Deus vult omnes. Quomodor, i . . etiam illud staret a Dno dictum. Ego sto ad
osti si, S pulso, si quis aperuerit, intrabo ad
eum. Et iterum Petite S ccipietis, pulsate, Saperietur vobis omodo etiam staret, t. i. c. . quod ait Ioan iii sua Canonic.scilicet,Christum esse propiciatorem pro nostris pecca-catis,ct non pro nostris tantiam, sed pro to iiii, mundi peccatis, si essent aliqua peccata ta enormia,ut illi dicut,quod pro illis auserat Deus a peccatore potestate poenitedi
A I lo quod silpter aliquod peccatu
)enorme adimeret homini facultas poenitcdi,maxime propter Deccatum in Spiritu sanctiun,de quo dix it Dias, i no r mittetur in hoc seculo nec in alio: sed hoenon. Quia si textu tua iij percurras, reperies Chim vocasse ad piatam, ac venia Pro misiste his, quos antea de peccato in spiritum sanctum arguerat, de quo alias,quando de peccato in Spiritum sanctium apebamus.
nis habenti claudit viam salutis,nemini tollit arbitii libertatem,nemini, quae illi necersaria sunt, ut conuertatur, tollit, nem in ad peccandum, vel in peccato perseueran- Gdum necessitiat, neminem ad bonum impossibilitat,neminem fillit, nec errorem per se
immittit, qua nuis permittat mul ros errare,
D sitis peccatis perseuerare, Scin alia noua peccata incidere. Cum hac tamen permit,ione stat in illis libertas a peccato rece dendi . si velint: quia unumquenque relin quit in manu consilii siti, exceptis his, quos pro sua voluntate vult praeseruare,aut ad selpecialiter conuertere. Pro quo illud norandum. qudd duplex est fauor,quem hominibus Deus praestat. Alter, sine quo homo bene agere non potest, ct talem nemini ne ' gar, quantumuis sceleratus sit, ne homo in diem iudicii peccata sua in Deum retorqueat, qui illi fauorem necessarium negauit. Alter est fauor superabundans, quid di necessarius non sit homini simplici
ter, ut bonum agere possit, confert tamen .
multum, ut bonum de facto agat, quod . cluso huiusmodi speciali fauore, alioquino ageret, disi posset. Id eκ aliis aperte cognoscere possumus. Nam peccator aliqua re
cata evitaret, verbo reprehensionis adium quae alioqui non vitaret, etiam si poster. Nam etiam munere solet moueri ad bonum
aliquod agendum, quod alioqui non ag ret,& si posset.lta igitur Deus niunere quo ridam,sive exteriore, siue interna inspirati ne, certo modo iuuat specialiter quos vult, ut illos poeniteat: sine quo iuvamine dose mirent, ct non poeniteret qua nivis possent. Multis etiam hoc iuvame speciale non con sere ad poenitendunt, vel credendum, aut aliud bonum opus ag nilum,quod agerent,
si huiusmodi iuvamen illis praestaretur. Et hoc modo per negationem huiusmodi spocialis iuvaminis, dicitur quosdam indur re, aut obcaecare, sciens illos sine praesito iuvamine a Peccato non recessuros.Et hoc modo illos deserit, S a se abiicit, eos perire pelamittens, vel quia sunt de massa perditionis,
vel quia id silancinora meruerunt: non ta
men ob id sunt impossibilitati ad poenitem
Nono Prioris sententi e V dicendum. Ad primum sumptum ex Ioanne. n. Non lκ terant crede
re, quia Isaias dixit Sc. Dicunt aliqui il-Iuὸ verbum, non poterant, senare, non, necessitatem consequentis , sed consequentiae t quia non posse credere, idem est quod necesse est n5 credere, ta sensus est necesse est,silsaias dixit,quodnon erant creta
87쪽
A H,eos non credere. sed hoc quavis in se ver dictum sit, non tamen videtur ad propositum textus. Quia illic Euangelista intenditsgnificare obstinationem, uritiam cordis Iudaeorum , qui coni tanta signa a Christo fieri vidissent,non credebant. Nec intendebat necessitatem consequentiae significare, nec quod causa, quare credere non possentierat, ia ab Isaia sic fore,erat praenunciatum.Nec ad id citauit prophetae dictum: sed intelligamus causam suae obstinationis, seu obdurationis filis te, quia Deus obcaecauit oculos eorum, prout inias praedixerat. Haec autem obcaecatio non fuit, nisi diuini iuvaminis subtractio, sinὰ quo non erat crodit uti,nuanuis credere possent, si vellent,
vitam fit amen illud superabundans illis subtraheretur. Et quod possent, si vellent:
Augustinus dicit eundem locum tractans: Quaerit enim,quare autem non poterat cre dere, si a me inquit,queratur:cito respodem quia nolebant. Et uobiiciatur, aliam causam dedissse prophetam, quare non crede
bant, si ilicet,quia dedit Deus illis Spiritum
compunctionis oculorum , ut non videant. Respondet idem Ausust l. liocipium eorum voluntatem meruis te in malo obstinatam qua mala voluntate, si vellent recedere, po-B tuissent. Vnde sit illud verbum, non poterant, non sonare impossibilitate credendi, sed ineptitudinE voluntatis, simul domellectus eorum. Erat enim ex parte intellectus obstaculum,quo credere in Christium ii inpediebantur.G parte etiam voluntatis obstinatio, S peruersa assectio,quibus stantibus, Gedere in Christum non poterant. Illa auteobstacula in illis permanebant: quia Chrbsus gratiam suam,vtanaouerentur,illis non
praeliabat.ltaq; illis stantii, obstaculis,oedere non poterant: simpliciter tamen poterant, si vellent.Quod inde rursus patet:quias smpliciter non possent credere,ipsa incredulitas non est et illis imputanda, quod suppono falsum. Ad aliud eX Ioanne. 6. citatum. Nemorotest venire ad me, dicendum
smiliter, quod illud verbu non potest, non dicit simpliciter impossibilitatem veniendi ad Christum perfidem, ut ex dictis patet, ei in id esset in libera ipsorum potestate:sed secudum quidat dictum est, stante, scilicet, eorum ineptitudine, quam Deus stiebat in illis sine gratia,d seuore speciali ipsius,non
elle amouendam. Et hac ratione dicitur ibidem Nemo potest venire ad me,nisi datum,
sit ei a patre nieo. De qua fide inquit Pa
non negandum est hominem recte si is naturalibus utentem, si per hominem, aut per miracula doceatur posse credere in Christit, alia stiperabudanti gratia seclusa. Attamen doctore habere, aut miracula fieri, per quae fides doceatur,inter dona Dei venit connumerandum , ita ut semper veri ficetur, quod ait Christus. Nemo potest venire adnae, nissi pater meus traxerit eum. gloss. i. nisi pater reuelauerit per se, scilicet, vel per aliunia Ad aliud ex Matth.citatum: Vae tibi Coe Zaim,patet responso, quod Deus illis ciuitatibus Gentilium Tiro.s doni non abstulit facultatem vere poenitedi, quamiis
fidei praedicationem illis subtraxit, sed si
hac potuerunt credere: quia si quod in eis. erat,debite secissent, doctore fidei, Deo prouidente, minimὰ caruissent: sicut nec eo caruit Cornelius, nec Eunuchus Candacis Roginae,qui,quod in eis erant, secerunt, ut patet ex actibus Apostoloria. cap. io. apA aliud eκ Amos.8. sumptu: simithre spondetur,quod inde colligitur Deum subtrahere hominibus ob eorum peccata doctorem veritatis, aion solum hoc.sed Daliquando immittit Spiritu erroris,quo peccatores seducantur,&Pereat,ut Patet eX eo,
quod eκ Paulo ad Rom.citatu est: d aliam ex eo,quod ait.2. ad Thessal r. quod clia ritatem veritatis non receperunt, ut salvi fierent: ideo mittet Deus illis operationem errorum, ut credant mendacio. Facit etiam Deus aliquando , ut prophetae interrogati, non verum, sed salium respondeant, prout dicitur EZechie.1 Iuxta iniquitatem inte
rogantis, inquitas prophetae erit. Quae omnia permissiue sint accipienda, sicut illua aliud, propter quod tradidit illos Deus in passiones ignominiae S ad Rom.1 Sive igitur Deus multos errare, o fidem ignoram permittat, sue remedia opportauia ad cognitionem veritatis illis sitbtrahat, stat i men in eisdem potentia poenitendi, di se ad Deum conuertendi,& per consequens ea, quae illis neces laria suerint, si tendi, ut ex dictis patet. Remedia tamen, quae sunt homini ad poenitendum, Dei mandata seruandum necessalia, nulli iudicium discretionis habenti adimit Deus. Et ita patet ad omnia, quae supra in oppositum allegara sunt, Rapulta alia. illuci tamen, quod postremo ex Ezechie.3.citatum est,uidetur ad propositum impertinens. Nam illie praedicte Dominus Ezechieli mala, quae per re pro
88쪽
bos passimis erat, in poena qiioru futurum sensu,nec valet direre. qd glossa altis quod rat,vi Erect ici ad illos no egredet et ur, n ecilli, praedicaret nec eorum vitia obiurgaret: ut in .rdibus sui, amplius sordescerent. Et hoc esst quod ait. Lingua tuam faciam adliaerere palato,d Iris mutus, quas vir non obiurgans: quia domus exasperans est. ln quo figitificat Iudaeos indignos esse, quibus d eior aliquis,aut vit dire tor milicretur.
Dilaesiipposito o, quod in via nemini adimitur facultas ponitedi, quaerebatur secundo, an positi quilibet peccatori cr poenitentiam resurgere ad gratiam, quaecunqict qualiacunq; crimina perpetrauerit. Et dixit idem Armacla anus, quod non, sequutus in hoc Aug. qui ali in tenuit esse aliqua peccata ta grauia,quq iton postiant peccatori remitti, quicquid faciat ad eorum remissionRhac sentelia facit. Primo qnod legitur Matth. do uc.ita de peccato in
Spiritum sanctii, de quo ait Christiis, quia
non remittetur in hoc seculo, nec in futuro. Si dicas,quod loquitur textus de facto, non tamen tollit possibilitaterentissionis: cotra
arguitur, quod loquatur de possibili Quia quod de aliis peccatis affirmat Christus, idipsum negat de peccato in Spiritu sanctum: F sed de aliis assimat, quod remittetur, quod non de facto, sed de possibili est accipiendum: alioqui falsum es Iet,qui id caetera peccata remittentur, si de facto intelligatur, vi
conflat: ergo idipsum negat de possibili de peccato in Spiritum sancium.
nonica cap.s de peccato ad mori'Pro quo ait non esse oran iu. Quod tractans August .ait:Aperte oste litur,quos dana fratres este, pro quibus non orare iubemur: significans ideo id est e, quia sunt aliqua peccata, de quibus veniam non potes Peccator obtinere. Ait enim aliter alia.Non
quia non sit ignoscendu poeniteti: sed quia tanta est labes illius peccati, ut deprecandi humilitatem subire non possit. Exempli fi- eat de peccato Iudae: ye eo, qui scienter
ex malitia conii ita ad Heb. io. Voluntarie enim peccantibus, post accepta notitiam veritatis, iam non relinquitur laostia pro 'eccato. c. non videtur intelligendunt ita, ut Chri illis non sit iterum pro peccatoribus illis occidendus.Nam nec provoluntariὰ eccantibus, nec pro inuoluntatarie Peccantibus relinquit ut hostia in illo per voluntarie peccantes intelliguntur hi, qui perseuerant in peccato. Nam ii de perseueratibus in peccato intelligitur,non etiam relinqueretur hostia pro illis: siue perseu rent post acceptam notitiam, d plutarie, siue in ignorantia, dici ouoluntarie. Et ita, cum aliquid speciale de voluntarie, Mesenter peccantibus videatur Paulus dicere, sequitur, ludd illis nullum relinquitur rem
dium salutis,maximὰ cum addat. Sed sermidabilis quaedam eκpectatio iudicii, exietnis aemulatio. Igitur sic ex malitia peccantibus nil prodest postmodu poenitere. inodidε ad Hebri6.visus est signi ficare, lic&: Impossibile est eos,q semel l l luminati sunt, si prolabantur, rursus renouari ad poenitentiam.
Confirmatur ex Leui. . d pubi cum essent hosti e institutu peccatis ex ignoratia Comissis: pro lus in quae ex malitia comis Iaerat,nulla talis hostia instituta videi. Quod videtur figura praesentis temporis. in .se it,quod de peccato idol latii elegii EZech.14. Si Noe, Iob, d Ianiel orallent pro eis,non eos sabuarent. Loquitur de his, qui posuerunt immunditias, d dola in corde suo. Similiter Iere 7. S. v. Tu ergo noli orare pro populo hoc, ct ne assumas pro eo laudes,& oratio- sines,& non obsistas mihi: quia non exaudia. Loquitur depopulo Israel, pro eo quod idololatriam perpetrauerat.Id lia beluricre. 4. Noli orare pro pimulo hoc in bonum, quia non exaudiam: siue ieiunaverint, siue victimas obtulerint, non succipiam: igitur hoc modo peccantibus nil prodeli poenit re. Unde ait glosi. inophetae praecipitur, ne
pro eis oret, in quos est iam consummata lenientia: ne videatur oratio eius infir in i,&merito non exaudita.
, , H A facit,quod legit Amos. .&2. de multis nationibus. Dicie Dominus. De tribus sceleribus Damasci,Tyri, Gazae, Mona, uperquatuor no conuerta. De quo Hiero. in Prolo.super Amos. ait: Et quia inquit propheta super tribus impietatibus, d duper quatuor non conuertam eum, tertio peccatorum indulgentiam. Deum dare poste significat: que quarto e dein peccata admit ictibus, nec Poenitetitia, nec indulgentiam daturum annunciat.
esse hominibus periodum ad poenitendum
constituta, ut catu numeru Peccatorum:
89쪽
A quo completo, postiriodum veniae non est locus.Aitenim post alia: Nos enim plurimorum liabemus exempla, Perquein probare lassicimus,sceleratos, mpios, peccatorii suorum fine completo, Ioc tempore iam iudicari, S praesentem eis vitam negari non minus, quam latura. Ad quod alludit,quod dicitur Gen.is. Nondum sunt completa peccata Amorrhaeorum. Ex quibus videtur colligi multa est e peccata adeo grauia, de quibus homo venia obtinere non potest uantuncunque poenitea seriamque esse peccatoribus periodum ad poenitendunt constitutam,vltra quam quicquid homo faciat, etiam si poeniteat, minimc veniani assequotur. Quod innuit Hieronym. lib. Hebraica- ωκας rum quaestionum,tractans illud Gene.Non permanebit Spiritus meus in hominibus i Gilis in a ternit,quia caro sunt: sed erunt dies eorum anni centum, sonii. Hoc ipse se exponit. Habebunt centumuiginti annos ad Poenitendum. Nec enim de annis ad vitam erat id intelligendum, in constet, multos homines post tempus illud vixisse ultraducentos, e recentos annos.
I; non obstantibus tenenda est opposita sententia,scilicet, nulla eme peccata quantumuis numero, S grauitate ma-- gna, de quibus homo veniam no possit per V pinnitentiam consequi, quandiu vivit. Pro qua sentemia Sa atholica faciunt, quae supra citata sunt e, variis scripturς aut horitatibus , in quibus Deus promisit cuicunq; vere prenitenti vitam aeternam. Ratione cuius
promis,ionis dixit August. super epistolam
ad Rema. ut citauimus supra iniustum smre Deum si peccatores ad ipsum confugientes in sui gratiam non admittat. Hoc etiam significat soan. in sua Canonica. i. cap. i. Si constemini peccata vestra, fidelis, ustus est Deus : ut remittat vobis peccata vestra,
Samiidet vos ab omni iniquitate. Vbi nullam iniquitatem quantumuis magnam eN-chidit .Et p.r.Hic scribo vobis,ut non peccetis: sed δ bi quis peccauerit,aduocatu hamus M ud patrem Iesum Christum iustunt, quies pitiatio pro pectatis vestris, non vestris tanti in , sed etiam totius mundi. Ex quo aperte docemur nullum esse in inundo commissunt peccatum. a quo non possit homo veniam consequi, si poniteat, Christo
pro nobis iliter dei te. Vanum autem omnino esset Clirinii in intercedere pro peccatis, quae scit rei niti i non posse. Facit etiam,
quod habetur baiae. - . Nwquid obliuisci
potest mulier insint suum, ut non mise- Creatur filio uteris sui3 Et si ill.i oblita inierit,
ego tamen non obliviscar tui. Vnde aper ὀpatet Deum nemini claudere gremium, sed paratum eum esse pro sua ins nita bonitate, ct clementia omnem vere poenitentein insui gratiam admittere : maxime ciliti lii, ad quos Dominus per Isaiam loquebatur, illacrimina, quae grauissima dicuntur, comisiGs .speccata infidelitatis dololatriae, blas-plientiae. Facit etiam determinatio ecclesiae de summa trinitate, d fide catholica. cap. Firmiter. Vbi declaratum est poste hominem peccatorem semper per veram P nintentiam reparari. ibidem etiam declaratum est, bapti simu omnibus, tam paruulis, quam adultis obiicem non potactibus, ad salutem prodesse, v. aecunq;,S qualiaci inq; crimina
ante baptisma fuerint commisi a. Quod si infidelibus dololatris, Spessiniis homini
bus, haec pratia fit, ut possint per baptisma
iustificari: quare etiam deChristianis in precatum lapsis nesabimus, smilem gratiam fieri eisdem polle, ut per poenitentiam iustificentiar:quam secundam tabulam est e constat, sicut S ptismus est Prima: naaxiine, Dcomidipsum praefata Decretalis net,p
ta de hominibus post baptismum in peccatum lapsis. Athlo clesia nullis peccatorem
quat uuis criminosum a poenite-tia tepellit, lus omes in articulo mortis constitutos, sin eis deni signa chmiitionis appa iret,iubet uniuersaliter ab lui: sicut distitinus contulit sacerdotibus potestate omnia peccatarc mittendi nullam inter haec, ia peccata differentia ponens. Vnde de poenitentia divin.i. cap Ivlultiplex.dicitur. His autem,qui t Epore necessitatis, S hericuli urgentis in statia poenitenti Praesidiu,&moα reconciliationis iniplorat,nec satisfactici interdiccda est, nec reconciliatio denegandae quia nil sericordiae Dei, nec mensuram pos sumus ponere, nec tempora diffinire: apud
suem nullas patitur moras veniae couersio.
Et glossa citat, quod scriptum est. Spiritus sane ii gratia, tarda nescit habere molimina. Et cap. Nemo.lbidem AmbrosiuS reprehendens eos, qui praeuaticalibus ad iniunt si enis alutis, ait: Deus autem nullum crimen incipit,qui peccata omia donauit. Et cap. Quintiali ioci ait: manius libet ergo mortui sciator st, aboletur omnis , ubi lacrum redolouerit vir uentu. Et cap. Potest fieri .ita concluset. Devidentissime Donii iii praedis
90쪽
E catlane mandarum est,eti nigrauissinii criminis reis, si ex toto corde, Sananifesta consessione peccati poenitentia agat, sacramenti coelestis gratiam perfundenda. Et de Iuda peccatore grauissimo: ait idem Ambrosius: Arbitror enim,quod udas potuisset tanta miseratione Domini, no excludi a venia,
s poenitentia non tali in Vud Iudaeos, sed -ud Christu gessisset. Cyprianus etiam
inni scans, omnes poenit&es esse admittendos, ait. Miror aut equosdam sic obstinatos esse, ut danda non putet lapsis poenitentia, aut poenitetibus aestiment veniam denegandam. Hieronymus etia inductiveostendit,
Christum neminem vere poenitentem reie
cisse: sed in sui gratiam adiiiiiiii: Exemplo
mulieris importunae, quae precibus impetrauit ab amico tres panes:chi istus etiam a publi ano precibus vincitur. Ninitiae ciuitas, quae peccato periit, fletibus stetit. Christus in Paradisum latronem de cruce tulit Prodigum filium sero etiam reuertente Christus
laetus amplectitur.Et nonaginta nouen Pe cudibus derelictis,una Ouicula,quae reman
st,humeris boni pastoris aduehitur.Pro his etiam, qui ipsum Christi im crucifigebant, orabat Icens: Isnosce illis, quia nesciunt, ridiaciunt. Alios mi ain, qui in Spiti tuniin tium blasphemates peccauera iit,adlior. i. tatur, ut poenitentiam agant, sic poeniten.
tibus veniam promittit Nunquam denique repulit quenquam, qui ad ipsum confiigeret. Ex quibus patet nostriam intentum.
etiam Papa in to. anathemala Cloitu ii, dicit nullii esse peccatum
Pro quo ecclesia non oret, ct quod remitti non positi, nisi peccatum perseueratiae usq; ad si nem. Et habetur in decretis Gelasij, in i b.Conciliorum. Augusti. ei iam in lib.r tractation udicit: De nemine quantucunq; scelerato desperandum est, quia quandiu viuit, poenitere potest, ct Ad Ueum couerti. Vbi retractat, quod ante xerat de peccato aliquo post habitam charitatem commisse, dicens illud remitti non posse. A I rationes aute superi pro prima sententia adductas. Respondetur. Ad
primu de peccato in Spiritum sanctu quod irremissibile dicitur. Respondeo: Quicquid sit de huiusmodi peccato, quale, & quotu pleκ sit: similiter di quot modis dicatur irremissibile: dimissis etiam variis modis dicendi, de quibus alias. Dico ad praesens, peccatum in Spiritu sanctu dici irremis, ibilemon.b dissicultates : uiui ius,quandoquis
dem ex parte Dei mes sita est unum sicut actasti qumn incatum dimitii, cuius militi eordia, cum infinita sit: omnem culpam in infinitum, Sabin; proportione superans,
non dubiu, quin absq; vlla dissicultate pos
stomne offensam dimittere. ει parte etiapeccatoris non multum dissicile est peccati csimissi poenitere, cum voluntat E ad virum vertibile habeat homo:esto, quia ut ait Aristo. 7. Ethicom: inii ex malitia peccat, non sunt facile poeniti ui: quales sunt,et ex iun rantia , aut passione Peccant, qui passione.&ignorantia cessante, illico de conii G d lenti Unde S nonnulli hane causam elle dis
Nerunt: quare angeli mali non merui poenitentiam, quia, scdicet, ex malicia peccauerunt,quod est proprium peccato, quod dicitur iii Spiritu sanctu comissum. Nec etiam dicitur irremis,ibile ob impossibilitate suae remissionis, ut suffici Etero die is apparet. Nec Christus in loco citato prpendit significare impossibilitatem suae remissionis,sed eius grauitatem, Sandianitatem nobis imimare. Cὐm non si aliud Gadi genus ma- sis abominabile, quam ex malitia,& specialiter contra Deum peccare. Vnde cilira caetera peccata, quae ex ignorantia, aut pasiione
minit uiit, habeant unde digna sint venia, He a missibilia,cum ipsa pas,io,& ignorantia,in qua fiunt, nonulla sit peccati excusatio: peccatum tamen in Spiritum sanctuin commissum, quod ex pura mali: ia fit, nil tale habet:vnde venia dignum sit,aut remissi, bile: ideo extera remiuibilia dicuntur, non sic peccatum in Spiritum sanctum.
secundum de peccato ad mortem, videtur magisteris . 2. cum Augustino
dicere idEessse peccatu in Spirita sanctum, S peccatum ad morte:& quod ideo pro illo
orandu non est,quia remit sibile non est. Addunt tamen huiusmodi peccatu elia, peccatum cui finalis impoenitentia adiungit, pro quo solo non est orandu.Mihi tamen videntur diuersa esse peccata speccatu in Spiritu cinctii,de quo angelistae loquututis peccatu ad mortem, de quo Canonica Ioan. Si enim peccatu in Spii itu sanctii dicere omne illud, cui adiungitur finalis impunitentia iit opus fuisset distinguere inter pecco
tum in patre, silium, Spirii u sane tam, dicendo solum illud, quod in Spiritu sanctu
comitii ur esse irremisibile: cum omne peccatum in quecunq; comitiatur,si illi adiu eatur finalis impoenitentia, sit irremissibi-