장음표시 사용
151쪽
A dixerit adimplere Sed etiam alterius tenti damnii vitare quado comode potest. Iuxta illud Hiero. Proueta, .n ha tur de stiriis.cQui cum sire.ubi dicitur,quod non solus, qui rem abibilit, reus eli furti, sed e: ia is, qui quaerete possestare non indicat. Sed de hoc adiis. Et procedit hoc casu, quo consestsercertus est, aut dubius, quod eius intimatio pe
si nulla de silenti huiusmodi peccatum intimare.luxta illud Austus liniiSi scirem tibi non prodesse,
non te admonerem, non te terrerem. Et ha
betur de poenitet ita. distin. . Si quis Similiter dubitati solet in casu, quo confites recordatur se certu opus fecisse, quod revera alioquierat mortale peccatum, sed illud ex ignoratia fecit, putans non esse Peccatum, eadem pertistens ignorantia desinit illud confiteri. An possit in casia ab I. uir de an sacerdos teneatur illum de veritare instituere3 Respond.Distinguatur, ut supra de qualitate ignorantiae. Nam si fuit vinci . bilis, peccauit honio ille, e turde illo
conteri,& confiteri :quod ci in non faciat,&absolutionepetit peccat mortaliter: ac proinde in casu s absoluai ur peccat absoluens, B absolutio non tenet. Coti seitar tamen in easu tenetur illum deveritate informare, ut ea cognita doleat, nfiteatur, ut dignus si absolutione. Si tamen i morantia fuit inuincibilis: quia,scilicet,vel nunquam a diuit, sciuit,aut legit, illud factum luisse prohibitum: d si auuauit, aut legitis it tamen, quod in se ruat, ut veritatem iciret, viris sde digni, intest exit non esse peccatum, dcita illud serit,decum ea signorantia inuincibili eonfitetur:tunc si abloluatur,tenet absolutio. An aut econfessbr teneatur eidem
veritatem dicere, antequam eum absoluar,
dubitant aliqui. Ad cuius solutionem, multiplici opus est distinctione. Et primo distinguatur de ignorantia:quia vel fuit ignorantia imis diuini, vel huniani, quod scire spectat ad ipsi in constentem: vel est ignorantia facti. Si primum,iterum distinguatur de
peccato: quia vel fuit peccatum transiens, quod dici sistet momentaneum. Aut est peccatum continuatu, in quo verisimile est confitentem Ormansiuit, aut in illud casurum, nisi de veritate instiuatur. Si sit transiens, de non continuatu, iterum distinguatiar: quia
vel filii commistum seli in in ciuensam Dei, vel in damnum proκimi. Similiter distin- iatur de ignoratia iacti, ex qua in axum, seu factum damnatum coitunissum est,quia Cvel commissum est cum damno proximi iniusto,vel non. Si sie,siue tale peccatu sit continuatum sue momentaneum ad sciendunt an consessor teneatur ignorantem de veritate iuris, vel facti, quod nescit certiorem facere: iterum distinguatur,quia aut est verisimicati obliti proderit ad fine pri lictu, alioqui
n habetur spes,no tenetur coim
te ipsi confestari,quod eiusmodii nisrmatio proderit ad satisfacier faciendum iniuste per poc nitentem lesb: vel est verisimile, quod non proderit ad hunc finem: vel est dubium, an proderit huiusmodi insermatio. Et consese miter ad haec diuersim P esset in diuersis casibus respondendum. Et sit primum dis
etiam, quia si peccatum ibit monactaneum, in nullius tertij damnum commissim: nec timetur verisimiliter, quod in simile peccatum talis confitens incidet etiam si in sita re
linquatur ignorantia: tunc non tenetur con
seior illum de veritate, tuam ignorat, inscii arrare, siue sit ignorantia iuris, siue facti. R ito huius clara est, quia ves eis et id necessarium ad finem dolendi de illo peccato, vel
ad finem illud confitendi, vel ad finem ii
satisfaciendi, vel ad sinem recidiuam vitai di sed ad nullum tale est necessarium in casu illum intormare. De facto enim huiusmodi non tenetur poenitere,nec illud confiteri, Deum in eo nullo modo peccauerit igit oratia inuincibili illum penitus excusante, ut in casu ponitur. Sed nec est illud necessarium ad finem liso satisfacimi, cum illud peccatum, in nullius damnum fuerit commissum, ut in casu ponitur. Nec ad finem residiuam vitandi, quia in casu nulla talis residiua limotur, ut in casu huius dicti ponitur. Potest siquidem totum dimam aliquando verificari: dota in casu potest illi absolutio impe di , etiam si prius de veritate per eum ignorata noninio et ura sacerdote. Sit se cundum dictum, Si ex informatione veritatis nulla penitus est spes, quod ille confitens a peccato recedet, non tenetur cotestatillum informare: sed satius est eum in sua ignorantia inuincibili relinquetur, siue sit ignorantia hiris, siue facti, siue sit peccatum continuatum in damnum proximi, siue non.C ius ratio etiam clara est: quia quando ex informatione veritatis nullus penitus spera tur fructus, propter que erat liuiusmodi ii formatio facienda,non iam est necessaria, ut patet indicto Ausustini septa citato. Si scirem tibi norTroiaesse, no te monerem, non te terrere .l ex dicto Hieronym.ex Sal
152쪽
E rando, quJmodi si quaerere, extremi dementit est inde est, quod in simili casu cellat ne
cessitas corrigessistatre.De quo in suo loco. Forte contra hoc obiicies uictum Ambr si in semionei 8 Ego interdum parcens vobis tacere velim: sed malo vos contumaciae causas reddere, quam me negligentiae sinis
nere iudi tum Et illud Apostoli Actu.
2o. Mundus ego sum a sanguine omnium vestrum non enim praeterfia es, quominus an- nunciarem omne conciliu Dei vobis. Vnde Grego. Inseri: Mundushrgo a sanguine e rum non esse si eis Dei consilium annuciare noluisset, quia ciliu incredire delinquentes voluerit, eos proculdubio tacedo pastor occidit due,Vtha L i distin. e. Epnesis. Respon.Haec,m sinulta procedere,casu,quo vel ex correctione, vel veritatis insermatione aliquis fiuctus speratur in ipsis informotis, aut etia in aliis, qualis speratur eκ gene rati correctione,aut informatione, quae multis, seu coram multis scide quibus omnibus
non est facile praesumendum, quod nulli eorum sit huiusmodi correctio profutura. Se-eus de informatione secreta per sessorem uni confitenti facta, de qua contingere Potest, Sepe, quod non lint om non speretur fluctus,sed damnu aliud timeatur,ut procedit dictum praesens. Orollarie sequitur dicto,quia in casu venit ille confitens absolutavi, etiam si non informetur de veritater quia tunc cilm in sua maneat ignorantia iam uincibili, est susscienter confessus,&contritus, dignus est absolutione. Exemplues hclarum, laltem de ignoratia facti: imo agnorantia iuris. Sit cinis, quo Maria contraxit cum Petro cubona side, quia ered anuincibilirer priorE maritum Mariae mortuum esse confestaraute solus sciat oppositum, iam Maria cu bona fide exigit,4 rizddit conii te debitu secundo viro: veniunt ad constibione, ere poenit cres sua peccata confitentur: d Iehuiusinodi vita maritali nec dolent, nec confitemur, quia sempersunt in bona fide, Scum eadem ignorantia inuincibili: siccies lor sciat, aut criais, qudds deveritate, id ell, de vita prioris viri illos certiores faciat, nil penitus proderit ad hori'uod separentur, silere debet,d ad absol Mone Procedere. Idem in casu, quo duo in gradu prohibito ex dispentione Papaecontraxeriit, quam dispensationesolus conses Drscit nullamelle.Pro quo iacit .c. Quia cir P. te consanguiuitate, Scis innitate. V bige atur licitum elle episcopo,ut dissimi let super matrimonio nullo, part utrillibo, lina fide exilientium, cum ex separatio Ovidet graue scandalu imminere. De ignorantia iuris etia est eκeplum. Sitcasus,quo duo contraxerui in gradu tertio, vel quarto coq- singuinitatis,ignorantes inuincibiliteri ut,
quia tale coniugium prohibet, si conses Prvideat, quia ex informatione veritatis nullus penitus speratur fructus, satius eii dissimul re, sos in sua ignorantia relinquere: S potest, de debet eos absoluere, com obuensn ponant malae voluntatis. Si Drteo 'ponas sententia Adriani, doctoris quiae celebris, ac subtiliter veritate indagantis, qui
tenet, quod confessor tenetur consilente deveritate iurisinis are,quando videt consitentem ex iuris ignorantia peccatum comi nuatorum.Respo. In primis non esse necis
sartu in omnibus cuiqua doctori inliaerere. Seesidὀcliuod Adrianus huic determinati ni non contradicit: quia recte suum pro se sum attedens .nosi et,quia procedit, - do confitens la rat i orantia vincibili iuris,quam in casu vincibile essedicit: ex quo
habet consesnrem,a quo potest sus icienter
veritatem edoceri, qui si eum sentit minim)informationi veritatis pariturii, no tenetur eum iii se are,sed nec eotest eum absolu
re, quia in illo iam vincibilis est ignorani ia. secundit hunc doctor Vnde patet, quod si adhuc essetin tali confitete inuinciscis ignoratia, siue facti, siue iuris, quod postes eu
absoluere. Quod a d talem ignorantia inuincibilem habere possit, eateis ipse consitens, alios viros do Ad idς dianos,&doctiores,& fide digniores, quam sit huiusmodi c5fesseti adierat,a quibus omnibus abs': scrupulo sint informatus, licitu sibi esse P
ha quorsi sententia non tenetur phoeterdictit in cofessoris minus do si h pdet iam in casu hoc diceret Adrianus, quod nos diximus. Similiter potest dictaverificati,& ex Eplificati de peccato in damnii proximi continuato ex ignorantia siue iuris, siue Ut si quis contractu usurariu sit orans contractu usuraria esse, cὐm sit valti occubra, ct palliata ibidem vi ara, inon aperta si confecit videt, quod illa ignorantia est in confitente inuincibilis, &quta si velit equiveritate docere, nil penitus proderit, nec ad
restituendi im usuram, nec ad recidenduin ab opinione, culinuincibiter adhaereti Iunc
nec tenetur eum insem everitate, nec debet absolutionenegare: debet tamen illi in
153쪽
deveritate amplius infimiari Sosit tertium dictum. Si consessior veri similiter sperat fructum ex informatione verit ii, ipsi cofitenti facta suEvidet eX ignorantia inuincibili peccatu etiam cum praeiudi. io teriis coiinuaturuet tunc teneturcsisessor veritate illi intimare, quod notum esse sui' pono. Sed an sit neces Iariu in hoc casu, quod
confesser priusqua illum ab luat, eum de veritate initivat. Et dicendu, ludd non imo potest eum absoluere, & postea eum de veritate informare. Ratio videi clara: qa eκ quo ille peccator susscictet contritus est, Scitis si xi ter, ct integrEcofestus,nec ponit obice; dignus est, qui absbluas: & ita sacerdos eum debet absoluere, etiam si prius eum de veritate per eum i norata non informet. Si tamen coli fetati sit verisimile, quod si eonsi . tentem absoluat priusqua de veritate eundE informet quia non priae it ad finem retraliendi illu a peccato assieto: maximὰ in praeiudicium proximi continuato, & prodestet
illum informare ante absolutionE. tunc conis fessor tenetur antea quam eum absoluat, de veritate praefata eu informare. Quod si tune Promittat, aut propqnat ab huius inodi pu-cato abstinere,&proximo satisfacere a ln uat eum, Si vero id non absolutὰ proponat, sed quod ita faciet, si fuerit a viris aliis fide dignis edo bis sie esse agendum, quia sortὰ confeGr talis est, cui peccator in hoc fidem
non teneatur adhibere: tunc et in eum ab Duat.Si tamen nec ho nec illud eponat,iam non veta pxnitet, d obicε ponit, ideo non est abs luditus. Et absolutio si impendatur, erit nulla. Si tamen ex informatione veritatis ante absilutionem, aut etiam post facta, nullus seu bis eratur, tuc faciat confessor,
quod supra in secundo dicto positum est. Corollariὰ sequitur,quid debeat a re conseiser,qtiado est sibi verisimile, quod si c5sirenti veritate pereu igia brata noti licet, scandali tabi quia si est verisimile quod ita scanduli Zabitur,qu H nunqua finis notificati nis eueniet. s. quod non ob id a peccato recedet.nec proximo laesb satisficiet, malὰ agit, eum de huiusmodi veritate,qua inuincibiliter ignorat,in se ado ut pono: sed sine huiusmodi insermalios debet eum ab luere.
N auid scandalu, quod timet euenturum est momentaneu,&cum hoc cossessor fructum, di inem suae informationis sperat, tunc tonet ur eum insermare,non obstante scanda.
lo illo. Attamen consulerem, quod prius eum absolueret, ne abs.lutionis gratia pri-
uetur, de postea informet illum de huiusmo C
se a si rideatverisimilitere5sesntiquis d
nisi neget absolutionem confitenti. non recedet a peccato c5tinuato,seu frequμtato, nec satisfaciet proximo per eum laeserrecedet aut E si absolutio nesetur eidem, aripossit con seisor, debeat alas, lutioneua nepare ad finem praedictum, posito semper casu,quo coii fitens perseueret in sua ianorantia inuincibili. Respon. Videtur distiligendum de confest bre. a vel est proprius curatus confitentis, qui ex ossicio tenetur subditis suis sacramenta ministrare,vel est alienus. Si alienus, d ortus est talis confest ,
quod cofitens errat, & eκ errore perseuera
bit in peccato, an dant illatione: tunc puto huiusmodi confessere licit Eposse,imo debere illi absolutione denegare i casu positorqvia unusquisq; tenet per media licita, filio
sui, aut alterius incomodo erranteni contra
Deum,dc proximu reuocare: alioqui videretur essentire in peccato,&damno proxinu iuxta illud Aue i. FidentissimEdixerim. iiii pro homine ad noc interuenit ne mald ablata restituat,&qui ad se confiigiente, luantu honeste potest, ad reddendii non compelli socium eisse fraudis, Stimitiis. Et habetur Hi muti .QSi res M. Cum i itur in casu consest praefatus habeat medium licitum, &honestiam, quo possit praefata mala vitare .s negando absolutionem con fitenti, quod sibi licitum es ,eκ quo non tenetur illi sacramenta mini strare,cum suus curatus non sit, sequitur intentum. Si autem consessor sit suus proprius,qui tenetur labditis sacram in ministrare: tunc si informando illum de veritate potest per authoritatem sus nesin. tem,aut rationem conuincentem ipsi conii tenti errorem suum demostrare, tenetur sieeum anteabsolutionem informare, Serio. rem demonstrare: S. si parere nolit aliter, qtiam negando ei absiilutione, neganda es illi absolutio. Ratio, ν iam se facit indignatali absolutione, cum sit sufficiei iter illi veritas ostensa, &parere non vult. Et procedit hoc, quado confites sic intarmatus, nulliana habeat subteriugirum, quominus ob demonstratiotiem veritatis ei fi h.im. teneatur sententiae conse in is adhaerere. Nam si eccusa tionem habet, quia scilicet,ab alii; fide dignis oppositum audiuit, exhibet separata amplias a viris doctis informari .quia iis te reputat se inhabilem ad soluetidum rati,Maevi, vel moliavi quod illi coniel Ar aD
154쪽
E sere, quod&nPalii soluere scient: tunc curatus no potest ei abselutione denegare, quia
tenetur eam sibi ex ossicio impendere. ideo ad fidPteleuandi alios a gravamine perconstenteillato, vel inseredo, non debet nepare subdito sacramentum illi debitum. Sive o curatus non est omnino certus, quod erret cmittens, aut si sit, non potest veritatem euidenterilli demonstiare, non potest ei absolutionem negare: cum semper permaneat
in ignoratia inuincibili, nec ficit9per hoc dignum, qui absolutione priuetur.Excepto, niti confitens talis sit, qui teneatur fide adhibere conses ti,ut si subditus sit simplex, qui in errore suum incidit, non quia avidi doctis, duide dignis fuerit informatus : sed Quia nunqua auaui nec linit peccatum e se, quod tacit, tunc in simincitate errat, Steneturconsesibri parere: di si nolit, iam culpabilis epicitur eius ignotamia,&indignus est,qui absoluatur. It 'ue in hoc dubio haec videtur responsio, qnod non potest abselutio negari confiteti ad finem reuelandi pro Nimum a dano, nando a tali consessore est eidemconfiteri debita ab lutio: est aute ei debilia sito curato, quando indignus nimest absolutione, id est, quando contritiis est, F dcintegre colestus, nullum habens obicem, aut inmedimentum. Non sic est ab 'lieno consessore debitaliaeusinodi absolutio.
C Equitur iam quid dicendum in ca , quo
oconfites, Saonsessor sunt contrariae opinionis in tacto,vel cotractu aliquo, quorum alter,icilicet, conseisor, tenet opinionedamnante N:consitens vero tenet opinionein liberantem,sep iustiscanteni. Exemplum.Si confitens tenet plura benescia incompatitia ex dispensatione: putans id licitum sibi
esse, a eram esse opinione liberante. E contra consessor est couariae opinionis.An consessor debeat cofitenti, noleti opinioni coim Disoris adliaerere, absolutionem denegaree e Re n.Si talis, S tam eminensest constitar, taconfitens simplex , qui non putat ab aliis M,olle melius edoceri tenetur Parere conses Iori: Scit non pareat. idetur se indignum absolutione facere. Si tamen habet confitens alios aeque, aut plus fide dignos, qu am sit consetaria quibus inis aius est, vel in mari intendit, non tenetur adi aere re confestari, nec ei parere: dosa confestarnon potest ei absolutionem denegare. Excepto,nisi ut supra dixi confestor sit alienus, Hertus omino de filsitate opinionis, qua tenet confitens:di quod ex Hrseueranti eadem sella opinione alii destaudantur, vel Gdamnificatur iniustPAt si sit error circa contractus,circa petasea,tallias, aut alias impositiones, circa scissionem lignorum de locis
ublicis, circa venationem, S pistatione laicis reipub. vel non suis,sed alienis in quibus selent domini subditos agarauare: tunc enim consessor potest abselution Enegare,si alienus sit, vides, quta negata abGlutione, alij a gravamine relenabuntur, Aon alias. si tamen contrarietas opinionu sit in facto. sine alterius terti j praeiudicio, aut damno iniuste illato: tunc nec proprius fac rdos, uec
alienus, debet nesare absolutione confitenti contraria opinione tenenti,quandiu laborat ignoretia inuincibili. Et per lioc venit limitandum, quod alias dixi contra Conr dum, non ponens disserentia inter consessorem proprium, Sisenum in casia, uo consesser, ct confites sunt contrariae opinionis. Est quide disserentia ponenda, quandosa Etum, vel contractus, de quo sunt variae 'piniones, sit in damnii,&yraeiudiciu terti j. Secus alias, ut in casu de pluralitate beneficiorum, de qua diuersi sunt opiniones: tunc parum refert, quod consessor sit p prius, relalienus, missa pluralitas non sit in praeiu- Hdicium, . amnii terti j. Aut si sit diuersitas opinionis, de circunstantia loci, quod' non cadit sub obiecto voluntatis ipsius, quipe
cat,an inducat noua culpam, i confitenda n nonZsmiliter verum est,quod ibi deindixit, non esse differetiam inter proprium. Salienum,quantum ad hoc, scilicet, quod sola diuersitas in opinado,quae est inter constentem, d Esnselibrem, non est causa lassiciens, ut alienus debeatabselutione colit ei
ii negare,&non proprius, hisi bi dictu est
quando absolutionis negatio prodesset ad finem releuandi alios a gravamine iniustὸ per confitenteillato, vel inserendo: alioqui licite potest ab lui, tam ab alieno, quam a proprio. s. od deberent attendere religiosi, qui magnatum, &potentu consessiones audiunt, qui tenent opiniones in sui fauore, ii daninu subditorii. Si viderint eos causim habere suiliciente ad eas tenendu, cum sint per alios viros doctos lassicienter instructi, o cuiati, non tenentur eis abGluti nem negare,quanuis possint, ad fine prae tum. Nisi omino certus est et cosessor, quod errant,& quod negatio abistutionis proderit,ut alii releuentur Sin. lia tunc tenetur absolutione negare, etiam Ii laborent ignorantia inuincibili. Qualiter non teneretur
155쪽
A proprius curariis eam negare, nec posset, Vt citium est. Corollari ei equitur, quod potest consesser contra propriam opinionem consulere, Moiubere confitemi, quod ali . quid faciat, scilicet, ut se constes conso et opinioni, ii iam trabet. Exemptu est, stami
na, quae vivente priore marito traxit eum
secundo, si a viris fide dignis in iis ara, quod in casu dubii de morte prioris coniugis teneatur reddere debitum secutio postulanti,iuxta.c. Dominus de secund.nupti cuius contrariu opinatur, dMenet contestari tunc confestar videns eam in sua opinione velle perseuerare,debet ei cosulere,quθd ita
ficiat, ut inserinuta es ab aliis doctoribus quan uis ips putet eos, Sam decipi. Sicuts solus coles Ior sciat impedimetum consanguinitatis, vel assinitatis esse inter eos, q na fide cot raxerunt,potest, debet eis consulere,quisd vivant maritaliter, cu locus diuortiandi minimbateat: idq; si viderit nil Prolaturu, si cossessor veritate, qua nouit, it lis noli ficet. Et ita stat, quod qs possit licitὰ alteri cosulere aliquid, qaeipsi coiuleii ellet peccatum,si idiptum faceret.Quia in multis accidit via u,S ide opus uni homini este peccatu, quia illi prohibitu , vel quia coira eius B conscientiam fieret, quod alieti licitum est, quia non sie est alteri prola ibitum, nec contia ipsius conscientia. empla sunt clara.
quo venit iteranda confessio ex parte confitentis, est ex desimi poenitetiae cordis, ut si suo cnrato integia costratur sine debita poenitetia. Super quae solet quaestio moueri. An absolutio imp a s tὰ constenti sit veru sacramentum.Et si tunc ncm praestet gratia, an pristabit postea quando fictio per contritionis superuentu recesserit Et dixerut aliqui,equi-ous est Caietanus,quὀd si confitens nullam prorsus habeat cord is poenitentia:tunc non est valida talis ab Iulio,nec est verum sacramentu: Deo talis ab lutio nec tune, nec Postea unqua proderit. Ratio, quia illic deficit materia sacrameti poeniteris, quae est peccator cofessus poenites. Si tamen aliqualiter quavis non persem poeniteat, integia confiteatur, tunc est verusicramentu: quod
licet pro tune gratia ob sctione, seu desimi Cverae Poetinentiae non praestet,praestabit tamen postea quado accesserit vera poenitentia. Quod aute in hoc casu sit illic verum sacramen tu ab lutionis, probant,quia hoc sacramentu potest sine fruetia ei suscipi: nam id c5mune videtur este omnibus sacramentis gratiae. s. quod possit verum sacramenta accipi, qn res sacramentinon suscipiat propter obice effectui sacramerii positu Quod
si unqlia id de sacramento absolutionis p test velificari maxime in Praesenti casu, quo confitens veram cordis contritionEnon habet. Secundo,quia consessio sacramentalis
potest esse informis, danstratia, alioluinomo nunqua esset certus: sivere confestissst,&verὰ sacramctaliter absolutus,cum nu- qua homo sit certus, quod sit, aut operetur
aliquid ingratia: Sper consequens semper deberet este anxius, ta perpleκus,6 Gemper deberet iterum eadem consteri, ct nunquaa confessione eorunde peccatorii cessare, est absurdum. Quo supposito, probanis cundum scilicet,qudd illa absolutio, quae aetu non prodest: proderit tamen recedente fictione. Primo linii te de baptismo, qui si fictae susceptus sit, incipiet prodesse quando fictio recesserit, ut dicit Augustinus. de eon
secratione.distinctia . tunc valere. Igitur pari larnia abselutio sacranietali, incipit tunc prodesse. Secundὀ,quia quando causa desinit operari effectum suum propter impedimentum existens, eo semoto, incipit operari. Cona eri in praesenti absolutio praefata non causauit gratiam proptet fictionem impedientem, sequitur, quod ea remota, gratiam causabit. Verum haec positio in utroque videtur deficere. Primo in eo, quod ait verum esse sacramentum absolutionis in casu. Secundo. quod incipiet prodesse ad gratiam, recedente fictione. Contra primu stat ratio, quia si verum esset sacramentii ab latiois in casu, isitur veta esset a sacerdote peccator ille absolutus. Sicut si quis veru sacra mentum baptismi, vel ordinis, vel confirmationis accepit, vere manet bapti Eatus, confirmatus, inardinatus, ut patet. Sed in casu ille confitens non manet vere absel tus a sacerdote,quia tunc etiam esset vere absolutus a Deo, iuxta promissionem Christi, quorum remiseritis peccata, remittuntur eis RG a Deo tame non manet homo ille ab lutus, cum maneat eisde peccatis ligatus, quibus prius, imo Splus ligatus manet, eo
156쪽
.E Tum etiam sacramenta gratiae, sacramenta veritatissunt, no salsitatis. Forma autem illa absoluendiaqua confest brutitur, in casueli falsa cum dicat: Ego te absoluo a peccatis: qui tamEvere huiusmodi fictum non absoluit. Si dicas, rina excusatura fallitate, quia intelligitur, quod consesnr, quantum ethev parte sua illum absoluit. Contra flatratio, quia quantauis ex parte sua conetur ab luere: no tamen ideo vere absoluit,cum ipse confitens impedimentu ponat ab lutioni. Sicut ii aliquis sit intra camera in tu . sussera exteri apposita, ct qui foris est mediate claue conetur aperire: dc qui intus est, impedimentu apponar, costat, quod qui eκtra est , conarur, quantum est ex parte sua, ianuana aperire: non tamen ideo aperit, stante impedimento. Ita in proi osito,d si consessor ex parte sua conetur confitente absoluere: non tamen vere absoluit, ob obicem, quem confitens ponit. Contra secund v, in
quo dictit, quod talis absolutio ficto impensa, incipiet valere, quando fictio per veram contritione recelserit, stat ratio. Tum, quia Ut dictum est non fuit veru sacramentum, d esto suis let,no ideo valere debet,recedente fictione Quia tunc si quis in peccato morF tali Eucharistiam recipiat, cuna verum sit sacramentum illud, dapn valet,quando actu suscipitur, inciperet valere postea,acceden te contritione, quod nemo dicit. Non enim valet corpus, ct anguis Domini et,qui itidigne ea suscipit, nisi ad condenationem,ut dicit Paul i. ad Corin. it. Secundo causa, quae non est,nil causare potest,quia effectus praesupponit existentia cause: sed quado fictio deponitur, iam ira sit absolutio, d pn amplius manet, igitus. Respondent, iuὀd licet non maneat causa in se tepore,quo fictio de Poniturimanet tamen in suo essectu, seu semine.s in ornatu,qui est immediata dispositio ad gratiam sacrametalciContra. quia suPustuu omnino videtur ponere huiusmodi ornatum, quia cum non ponatur nisi ad sal uandum causalitate sacram eii respectu gratiae sacrametatis, vel Ergo ponitur ad sa luandum causalitate esscietiae, ioc non :quia
sacramentu non concurriteriectivi ad fratiam,quia solo Deo effective causatur. ii cuta solo Deo essemue sit peccatoris ivllificatio, S peccator u remissio. Restat Ergo,quisdponatur ad saluandum sacramenti caulatitatem, sinὰ qua nosed ad hoc quὰd sacramentum sit causa, sinὰ qua non gratiae, imperiinens o lino est praeiariis ornatus, ut constat. Tum etia, quia tunc etia Eucharistia Gab indigno suscepta, praestaret illi Aratia, si
antequa resoluantur species, quae ad stoma clium descenderent, peccatoreipsum comissi pre niteat: quia no minus sunt huiusmodi species eiivicaces respectu gratiae, quam sit ornatus ex sacrameto relictus. Iam ad rationes prioris sententiae facile re*ondetur.Ad primit, quo probabatur in casu es le verum sacramenisi, etiam si res non susciPiatur. Respon negando illud. Et ii ianuis sit comune caeteris sacramentis postie ea suscipi sinere: in praesenti tamen sacramento non ita repetitur : quia non stat, quod quis verea sacerdote absoluaῖ, quin a Deo absoluatur. ideo non stat, quod confitens ponat obicem rei huius sacra meti,quin etia ponat Obicem sacranidio ipsi. Nam dato opposito,staretii miliem absolui a sacerdote, absq; hoc, quod a Deo absoluatur quod eκ dictis apparet falsum. in caeteris autem sacramentis bene stat ponere obicem rei, on sacramento. Ad secundum dicendiam, quod licet homo non possit habere certitudine euidentiae, aut fidei, quod sit in gratia,vel quod gratia sacra
menti suscipiat: potest tamen esse certus certitudine morali, seu probabili,ut si secti, Hin se est, conterendo, 'nfitendo,& ablo- .lutionem accipendo. iaec certitudo fuisse cit ei ad euadendum praeduialia perplexitatem,S periculia. Quado arguebatur, quod ostea recedete fictione incipiet valere sicut aptis. Dicendumno esse omnitro certum, quod bapti sinus valeat ad gratia bapti sina- leto,quando recedit fictio:quia aliquibu, visuin est, quod tunc homo iste per si iam contritione astequetur grauarii. Et ad decretum
Augustini posset dici, quod intelligitur ectunc homine bapti Eatum in statu saluti, reponendum, in quo per baptismum non Herat propter obicem repositus.Et esto baptismus,&confirmatio. rdo,quae sunt sacramenta initerabilia, incipiant ad gratiam sacramentalem, recedente fictione,valere: hoe ideo est, quia alioqui homo gratia huiusmodi priuatus maneret, cum non sit locus eam postmoduni per iterata sacramenta recuperandi,quae ratio in aliis sacrainem is iterabilibus locu hat,ere non potest. Ad rationem aliam,qua argui , quod deposito obice, causa debet operari ei sectum suum. Vertam est. si causa in se maneret,obice remoto. Absolatio aute non ita manet in ficto tepore, quo fictione deponit, ut conflat:alioqui Euch
ristia indigne sumpta, Postea similitervale-
157쪽
Α re inspero, visa pra arguebatur. Coclinii.
tur ergo,qu. na cossessio vere sacrametatis noest, hec ex opere operato poterit via qua prodeste, si in oblae peccati mortalis iacta hiit. Pro quo partiςulariter ponuntur ali qua di-ι mu, qui iacon siteli necessalia est corais poenitetia vi veia absoluatur. Hoc patet ex oecreto Ausust. de c5secta. distin. . Omnis homo,qui sitae voluntatis arbitet constitiis est mouam vitam. s. gratiae inchoare non potest,nisi poeniteat eum veterlavita .
Secundum dimini. Non sussicit alteri, sed necessarid est eonteri. Patet ex illo liait 66. Ad quem respicia,nisi ad pauperculum contritum corde, dia emente sermones meos
Tertium dictu. Non satis eli in genere conteri, sed necessariu est in particulari poenitere, sicut necessariti est in particulari consit
ri. Patet hoc ex eo, quod dixit Isai. Recogitabo tibi omnes annos meos, in amaritudine animae meae. Quortum dictum. Non satis est sic de comitii uis conteri,sed necesssarium
est propositum postmodum a peccatis abstinendi. Hoc patet ex di Mnitione poenitentiae a Patribus approbata. Poenitelia in prae. terita mala Plangere, & plangenda, iterum' non committere. Quintum dictum. Non B etiam satis est sic dolere,nisi propiet Deum sumi sie dilectuini hominem poeniteat. Patet hoc ex sententia Augusti. in lib. de Consensione dicemis: Sine amore Dei consequetur
veniam, sinEquo nemo unqua inuenit gratiamZquasi dicat non. Sextum dictu. Qui sc poenitet,etiam si non intense, S per certum tempus doleat, lassicienter dispol ius
accedit, ut gratiam tam opere operantis, quam eX opere operato consequatur. Hoc
patet m. p.Qualis. de ponitentia. distinctio. a. Vbi dicitur. Quantulacunq; ,1 quantumlibet breui tepore gestam ponites iam Deus acceptat. i autem non accesserit cum ea poemtentia, quae dicta est, si saccedat . Scindignus, qui gratiam absolutionis aissequatur. Ac proinde si de iacto fictu,
huiusmodi a sacerdote absoluatur, vere non absoluitur: cum non vera materia absolutio fit, subsistat, ubi consessio non eκ vera coris
dis poenitentia procedit : dc per consequens huiusmodi consessio venit de necessitate iteranda .Pro quo eriam ultra ea,quae suprbi adduximus, vigetur facere, quod 'ut con sitetur sine vera poenitentia,non satisfacit praecepto de confitendo, si diuitio,siue liuniano. De diuino supponatur. De humano etiam inde apparet sua e sis non Praeci Phimmediatὰ consessionem , mi eam , quam CDeυν fieri ius,ir,iubet ecc lesia, qui talite-pore sata Ac proinde qui consessionent ii te diuino debitam non facie proclino e clesiae de confitendo non satis ni it. Demude pro eodem facis, quὀd sacerdos in casinon veria intendit illum fictum absoluere, nisi quia praesumit eum verdimentientdes se. Si autem sciret eum fictum ei se, non
verEpoenitere, eun5 absolueret. Ei ita cicinad veritatem sacramenti necessaria st intentio ministrantis, sequitur in casii non esse verum sacranientum absolutioni L con; festionem illam debere iterari.
necessitate ite anda curisessio ex desectit abs illi ueniis. Et in primis praesupponamur ea, tu ae ne
cellaria sunt in absolue te, ut iudida sit eius absoluti'. Requiri enim in ablatuente potestas ordinis sacerdotalitis enim sacerdos non fix, remittere peccata Diion poterit. Solis enim sacerdotibus colla ta est huiusmodi potestas pecς ia rei nil ten,
di. Et solis eicie tepore Rused sacerdotiui
promouentur, dicitur: Quorum remiseritii peccata Secundo requiritur in eisdem potestas iurisditidis super absoluendu. Hoc patet ex concilio Florentino, declarante sa cerdote non posse quenqua peccatis absoluere, nisi iurisditione habeat, vel ordinaria. vel comissam super absoluendii. Tertiore-quitii in absolutione scietia, 'ua. s sciat,quaserina uti debeat, ut vere absoluat: alioqui si id nesciat, quo pacto vere valeat absoluere,nsi apparet. auari requiri in de intelio, sicut requirit in ministro cuiuscuq; sacratueti,qua deficiente,nussu est secranientii,ut in
E csicilio supra citato declaratu est.Qui equid igitur horum destin absoluente, abs lutio erit nulla, & per consequetis conses io erit de necesiitate iteranda. Quanqua fieri posses dissicultas in eo,quod tanqua certuli iupponitur.sAn seinper sit necellaria in absoluete iuri Mitio super confitente, ut valida seipsa absolutio. Et dixerunt aliqui, i non, linicit potestas ordinis sacerdotalis, eo quMout istus tabus saceldotibus potestat ε tulit renat ensi Peccata, queaamodum
158쪽
E Mn eorum ordinatione ad eosdem dicitur Quoru renii seritis peccata Sc. Cum igitur hanc potestate noni uitam, dicinanem omnes sacerdotes quando promouentur accipiunt,sequitur,quod eo ipsinquod ordinatinant, uunt confitentes absoluere. Deinde sacerdos simplex potest Papaei dein consentina absoluere: in quem tamen nullam videtur iurisditionein liniare.Similiter ε xistentem in arti ulo mortis,in quem nullam habet sacerdos simplex iurisditione potes habsoluere. Parochianus etiam, qui curatum habet ignarum, potest alium simplicε adire. idem confiteri .Qumadmodu qui licentiam habet consessore quencim; eligedi, siue in Bulla a Papa concessa, siue exsistentia Praelati Sc potes simplici sacerdoti confiteri. In quibus casibus valebit absolutio, etias absoluens iurisditionξ in eonstent Enon habeat. Dixerunt alii, quod iurisditio quidem in ab ludie necellaria est, sed liancha bent omes sacerdotes immediatea Christo, seu de iure diuino Nam eo ipso, quia Chri
sus omnes sacerdotei peccatoribus praetulit, visus est, omnes peccatores sacerdotibus
subiecisse,&Jacerdotes iudices eorum in sero poenitentioli instituisse. Quod facto vide F tur posse confirmari, quia tempore Apostolorum etiam post Christi Ascensionε unusequi'; eorum, qui a Christo fuerat ordinati, Dierat omnen peccator aiabluere t quod minime potui flent nisi a Chiisto es potestate ordinis finiui iurisditionem accepissent. Alii vero diκerunt, quod necessaria est iuris
ditio in absoluente, sed non nisi ea, quae v luntaria est,quam s. lacerdos sortitur in vo luntaria sumniissione,qua peccator se sum
mittit sacerdoti sui contuetur,a quo udieari vult. Quod probant ex eo, quod supra de Papa tetigimus .cq d quilibet sacerdos quantovis limplex, cui Papa se vobilitariὰ Himmittit. habetineti suspicientdiutis iiii neni,vi illum in illo seto valeat iudicare. S eut contendentes ex voluntate propria se alicui arbitrio summittat:arbiterille iuris ditionem in causa illa sortitursus sicinntem. Verum quia haec quaestio pedet ex illa alia- an possit quilibet lacerdos quolibet conmientem de i icto abseluere, si attentet, ita ut teneat absolutio, de qua quaesti ,ne inserius agetur; ideo prisens dii scultas in posterum disseratur. Satis sit ad praesens terrere, quod dictu est, ct per concilia Florea uin ii de Gratu es , d approbatu.cnullii sacerdote posse peccatorealique abselli se .iuslineuP testate habeat ordinis simul, d iurisdicloim G
quod ex parte absoluentis reddit absolutionem inualidam. s. impedimentu Canonicu, ut si sit --
maiori eoomunicatio. ne, de quo est inter aliquos quaestio. An v lida sit ab lutio ab excomunicato impensa. Et dicebatur quia non,quia tunc confitens excomunicatovere esset absolutus, consequens est falsum, quia ponit obice heccati, recipiens sacramentu ab excomunicato, quem tenetur sub poena peccati mortalis in saci Is euitare,ut habet .e. Laciis. de his, quae vi, metusue causa sunt. confirmo hoc idem. 2. Canonica Ioan. t. Si qui sanquit, venit ad vos, a anc doctrina non astri, nolite recipere eum, nec, aue, ei dixeritis. Qui enim dicit ei, auri comunicat operibus eius malignis. Quod dicit de haeretico ex prelle dicatur, aeque veritate habet de excomunicato, riquem non minus quam hereticu vitare tenemur,iuxta dictu Clitis li.Matth. i8. Si eccle- siam non audierit, sit tibi sicut ethnicus, &publicanus se. Et ita non solum huiusmodi confitens ponit obicem, quia comunicae eum excommunicato,sed quia ei ad malum cooperatur. His non obitantibus, videtve aliter subdistinctione respondendum. Nam potest curatus esse excomunicatus dupliciis teris nominatim,seu particulariter, S gen raliter. Etiterum qui nonrinatim est excommunicatus,aut est declaratus, seu denunci tus , aut non. Deinde si sit declaratus, stati quod huiusmodi declaratio sit nota,vsi e comunicatus residet, aut ignota. Et secundum haec potest ad dubium responderi per aliqua dicta. Primust. Si sit aliquis exton
municariis nominat iiii, dici obli scientibus denunciatus, tenemur illum in occulto,&in publico euitare, maximὸ in diuinis. Hoc supponitur ex dictis, Scilicendis certu esse. Secundum dimim. Si quis sit excomunicatus particulariter, Sciron publicEdenunciatus,idq; mihi soli constet, teneor illum iii occulto euitarenon tamen in publico. Id patet ex.c. Cum non ab homine . de sententia exconvinitationis. Via dicitur in sementia. quod σκω nunicariani debes euitare, licet
159쪽
A den&Ianu non sit. Nisi sorti id tibi lipa- sunt nominail fit exeonini uni ait, nee decu cieret: quo talia ipsum priuatim tantummo- rati, sireluitur e iuum dictum. abso do euitabis, quandiu ab ecclesia toleratur. Iulio impensa ab excormarunicato noniin 14
Vnde colligitur, quia ubi,& quado excom tim, siue declaratus sit,sive no, sue in publiinunicatus ab eccesia tolerat, non est de ne- e sue in oceulto impendatur, est nulla. si cessitate vltadus: imo gesta per eum tenent, confitens sciat confestarein sic excommuni hoc est, quando duo concurrunt. Ctitulusn eatum esse, nisi per ignorantiam de vitando communis error sim,ut si episcopus conie- huiusmodi excusetur. Id patet , quia taliterrat beneficium cum cura alicui, qui in rei ve exconamunicatum tenemur saltem in occulritate est excommunicatus: attamen ignora is vitare:d eum abselutio sacrametatis non tur communiter ipsum excommunicatum nisi in occulto fiat, sequit, quod in casu, lio esse: tunc eius gesta tolerantur ab ecclesia. mo, qui absolutionem ab illo petit, aut reci. De quo alias in materia de comunicatio- pit, peccat mortaliter, d cita ponit obicem. ne. Nec tenemur illum vitare in publico. Si S per eonsequens absolutio est nulla,&contamen ego solus sciam illum esse exconimo fessio iteranda. ldein si consessor fuit excomnicatum, teneor in occulto eum vitare, ut si municatus generaliter obviolenta manua sciam aliquem esse excommunicatum pro in clericum iniectionem, quae nulla post et debito pecuniario, qui nondum eis denun- tergiversatione celati iusta concilium Coneiatus,teneor in occulto eum vitare licet n5 Ilari. stipra citatum. Sextum dictum. Abs in publico. Teritum dictum. Si aliquis sit lutio impetria acutato, vel alio excomni uni solum generaliter excomunicatus, etiam si eato simul,&denuciato est nulla:& perconsciam illum excommunicatum esse, non te- sequens iteranda. Hoc patet,ium ex praece-neor illu vitare,nec in publico, nec in occul- dente a minori. Si enim quando est excom-to, nec in mini stratione, nec receptione sa- municatus occultri sed nominatim, etiam si eramentorum.ld patet ex concilio Constan denuciatus non sit, confessio illi facta in o tien. a sileri.& Lateranen. Vbi s atutu, culto eli nulla, clam in occulto debuit euita aut declaratu est, qu exeomunicatum P ri,a sertiori ergo si sit denunciatus. metu B neraliter, siue a iure. siue ab homine antri ani, quia excommunicatum publice denun D sit declaratus, non tenemur vitate, etiam in elatum non dubium est, quin teneamur vita siclis,nisi in casu, quo violetas manus an cle re in sacris,ut patet eκ diciis S per cosequesulcum iniecerit, adeo patenter. ut nulla pose qui illi confitetur scienterulonit obicem, Sest tergiversatione celari. Vt s sit lata senten per consequens non vere a luitur. Quoitia excommunicationis contra eum, qui fur larie sequitur non else verum de iure, quod tum, aut crimen eomistrum per eum scitum, ait Caieta. in summa. verbo absolutio, q, in non reuelauerit: & ego sciam Petram praesa duobus ea si bus solii est absolutio nulla abii furti, aut criminis costium esse, Sictum excomtuticato impela.s. si si nominatim de non denunciare, non teneor Petrum etiam nunciatus,aut si notorie violentas manus iain sacris vitare. Quartum dictum. Absolu- clericum iniecit. Extra quos casus, ait diutusetio a curato solum generaliter excommuni- modi eκcomunicato nec in publico, nec ineato confitemi impEsa,est valida, . con occulto esse vir ados, etia in sacris. Hoc enim sequenti confessio illi tacta, non est de neces nisum esse videtur ex.e. Coni non ab homisitate iteranda. Excepto eas de violeta mais ne supra citato.s si quis si nominatim eκconuum in clericu inlaetione manifesta, quia municatus, sed non denunciatus vitandus tunc idem essetac si ellet denunciaius. Hoe est ablus, qui sciunt illum esse communis Patet eκ praefatis conciliis, ius videtur squi eatum,saltem in occulto: Obsolutio sic in Parare eos qui solu generaliter sunt extonio occulto impensa, non tenet. Nec susitaeta . municati his,qui conimunicati non sunt, tur Caietano concilium Constan.quia illud
quantum ad lio quod est ministrare illis sa non loquitur nisi de his quia iure,vel ab licieramenta, aut decorum manu ea recipere. mine sententia in generali latam incidetur,
Quod uniuersaliter de omnibus sacramen- quod.s tales non sunt de nece it atate vitatitis fuit institutum, nec suit facta exceptio de di in publico,nec in occulto antequa deiiua sacramento absolutionis, ut suppono. Tum cientur expres Ie. Nam in aliis nominatim, etiam, quia gella per huiusminii excominu & specialiter excomunicatis, etia si denun-nicatos tenent, interim quod ab ecclesia inis viti non sint.nil per conciliu Constan.iurilarantur. Cum tali tolerentur quandiu non antiquo detractu est Conciliuein hoc duas
160쪽
r tinti mediinet antiqui turi, coarctationes,
seu m. derationes, una est e no i ii adis liis, qui solum sum gencrallicr excommunicatsi
antequί mdcnuciemur.Secunda est,de non Ut in.:ν, his,qui vii l Etas manus in clericum iniecer ut e culic, vel non ita notori AEt nul
ia possit tergiversatione celari.Quas linitiationes anti tuum ius non videbatur habere. Ei ita ani iquum ius in caeteris niansit in silo viil .re. Di inotanter illud Caietallinianelle verum de iure,quia sorteconsuetudo in hae re,obtinet vim, ut Li ominatim excom . municati vitandi non sint ante denuntiationem, sicut nec seneraliter excon .municati. Eiset enim conluetudo huiusmodi rationa bilis,d Jι talis sit, tenebit veritate, quod ait Caietanus. erum, tvidetur,ii se non comsuetudini, sed statuto Concilii constan. ii nititur. Per laaec patet resposio ad quislione limul. . ad rati mes supra saetas,in quibus probabatur, quod nunqua licitum est
comini. nicare cui neXcommunica iis,maxi.
Die in sacris: sed vitandi sunt, habendi sicut ethini S publicani. Procedui enim hae ede excomit unicatis nominatim, aut de his, qui per iudice sunt det uciati: seclude aliis, didic possumus cum generaliter ex comuni , eatis comunicare,i a d cum haereticis antequam sint per iudidem de laiati.Nec obstat Canonica loan. supra citata:nani illud dictu Dan. procedit casu,quo illos vitare est necessarium ad eoiuimGrreti. nem, vel proximorum taut clam,vel nostram Projeruationem, ut dicunt doctores. Aut casu, quo nostra cuillis conuersa:io est causa,quod in sua lim si permaneant, dia ori resipiscant, quod videtur magis literae conuenire: quia tunc di ceremur operib' eius malignis comunicare. Contra secunduua dictum obii letaliqnis, quod poenitens non tenetur vitare in occulto curatum excornmunicatum, quando ipse solus scit illum esse excommunicatum nait adueniente tempore necessariae confessio. Dis.stempore Paschatis, curatus poterit iudicialiter compellere illum peccatorem, ut ipsi,qui suus curatus est,confiteatiir: si alius non ut, ut legitimὰ possit confiteri cicii parere nolit, iure poterit illum subditum ab ingressis ecclesiae arcere, iuxta cap. nis virius'; κus.lgitur in casu subditur iure m-pillsus. tenebitur illi coiiteri: nec in hoc peccabit . quia nemo legis aut horitate peccat: dc quod quis iure facit, iuste facit. Pro quo fa- eat 22.q. t. Si Peccatu. SO .q. Qui peccat inde .rguitur contra quintu dictum,uod talis consessIost sacramentalis. G, lutio valida, ct ex consequenti non iteranda dico de ea, quae fit curato noniin tim eκc5municato, undenunciato. Titii Quia quo iure potest peccator ad confitedum suo curato compelli, consumo erit legitima, o alida. Tum etia,quia gesta per excomunitatum tenent, interina,quod ab eo te sa toleratur. Diso gesta perexcomunicatu facta. ratione publici ossicis. l. Barbatius. sitae ossicio prael. Sed tali, curatus interim, quod noest denunciatus, toleratur ab ecclesia, cisse
ita per eum ratione publicioliacis, quale est
cura antia arun3.tenes iugiturabsiautio perieum impensa tenebit. Postrem4 arguit ut quivi cossessio facta ei qui exconmaunicatus lolii generiaiter, si id scit ipse cofitens, quod non est valida: quia talis panitens, qui illi confitetur,salleextra te pus necesiit aris peccat, Scita ponit obice. id patet,quia sicut milii strare sacramentum taliter excomuni ato ua necessitat dest peccatum,d Sontra i
sem Chiisti Nolitesanctu dare canibus, ita
accipere sacramentum de manu excomm nicati extra neccsiliatein,est sin .iliter peccatum cooperationis:cilin constet tali et exta municat uni peccare ministrando sacramenta extra necessitatem. Nec releuat statutum H
praefatum Concilii Consta in iii quo duitur,
quod non tenemur vitare generaliter exconiunicatos in datione, aut receptione sacramentorum. Nam stat ut uni humanum non
debet diuino iuri praeualere,nec diuini tutis obligationem tollere.Cum ergo iure dι uino
teneamur non mitiistrare sacramenta exco-nnini alis etia generaliter, eodem etiam i re teneamur non cooperati ad peccatu proximi, sequitur praefatum statutum non va- Icre ad excusandu a peccato subditum, qui
curato generaliter excommunicato colimetur: dc per consequens huiusniodi consessio erit iteranda: ita ne, sicut illa. quae fit eκ-
communicato nominatim,d denunciato, cum utrobique concurrat eadem ratio nullitatis absolutionis, scilicet, obeκ peccati in confitente. Respon. ad pri ita u. nilo quod talis subditus per iudicEsessit in sero iudiciali cotii pelli ad ii , quod suo curato cor steatur:non semul inde, quod tute popit id agere subditus, quia in sero iudiciali ad multa potest homo comiti, quae cum bona con scientia agere non potest. Ut si qui, pulaicEci trariit cum aliqua.qui tamen icit impedi- metum esse inter eos, quod nemo alius scita