장음표시 사용
161쪽
A talanth men non poterit tute huiusmodi debitum reddere. Pro quo etiam facit casus, qui habetur. e. Dominustae secundis nustiis. Et casus, qui haberiar. c.Inquisitioni.de ementia excoinmuni an casu igitur praesenti hoc idem accidit, quod quan uisa iudice eompellatur subditus ille suo curato consteri:non tamen tenetur. Ratio, quia habet praeceptum ecclesis in contrarium, quo tenetur exconi municatum vitare in occulto, maxime in sacris. Et iudicis praeceptu in casu procedit ex ignoratia. qua. s iudex nescit illum curatum ex municatum esse, qui si id sci . retino illud praeciperet.Et esto sciter,ct praeciperet, non esset illi parendum,iuκ ta reg Iam magistralem. Si inferior iubeat aliquid, ius contrarium superior iubet,non est inferiori parendum, ut flatet. it. q. s. Non semper, in alii sequentibus. Quod autem allegatur, qui peccat legis authori alcino mecat. Verii est de lege diuina, ut exponit Augustinus. Et si ad omnem legem id velimus extraere, verum est, quod nulla leκ tribuit authoritatem ad peccandum, etiam si leges multa permittant peccata. Aliud enim ess legem peccata permittere taliud vero ad peccandum authoritatem praestare Ad secui B dum. nego illam consessione validam esse, nec enim legitima est, imo contra legem iubemem vitare evcomunicatum in occulto,
quando scitur esse talis. Gesta etiam per eκ communicatu ratione publici Oissicis valent, qualitum ad forum iudicialent: quia non inualidantur in illo foro, tuadiu ab ecclesia toleratur: secus in foro poenitetiali,&coscientiae. Discrimen est clarum eκ diciis, quia ingestis publicis per excommunicatum toleratu, desectus potest per leses publicas suppleri, ita ut facta teneant. Absolutio autem sacramentalis ab excommunicato occulto impensa, non ita tenet, quia eius defectus,
per publicas leges humanas suppleri n5 p test,ed quod absolutio impeta actu peccanti, seu obicem poncti,de iure diuino est nubia, ut ex dictis apparet. Ad tertium, dicendum, quod quavis qui generaliter eκc5municatus est, peccet, sacramenta ministrando, non tamen inde fit, ut semper peccent, qui de manu eius sacramenta suscipiunt, adminus non peccabunt cotra ecclesiae pretcept v,
quando uidem statutum concilii Constatu non prohibet suscipere sacramenta dema. nu illorum: ipsis tamen iure diuino vetitum est,sacrameta ministrare, eoni indigni sint. Nephas enim est.ut aitDionysius,iminudis
sacra tractare.Et hane eulpam statutum con Ceilii non tollit. Et ei suscipietes cooperen tur ad peccatum ipsorum: non tamen hui: ismodi cooperatio culpanda est, quando ipsa cooperatio in nullo dat peccanti causam, ut peccet, ut si alioqui paratus sit sic pecca r ut dicit Adrianus.Sed statim obiiceretur, quod ille sacerdos non audiret cosessionem
illius peccatori nisi ad instantiam ipsius: Seex consequenti videtur illi praebere causam indigne tractandi sacranadium. Ideo polletaliter res deri,qu-d cooperari de per accidens ad peccatum proximi : causa etia data de per accidens , noli est semper peccatum, cum excusetur per necessitate, vel aliquam spiritualem utilitatem. De quo alias Sc Pronunc tamen dicendum,quod in tribus casibus est peccatum cooperari ad peccat u pro . ximi. Primus,quando est cooperatio ad aliquid de se malum. Secundus, quado c Phratio est causa, quod proximus peccet, qui
alioqui non esset peccaturus, nec in peccato Permansurus.Tertius,quando sola volutate cooperamur ad peccatum,id est,sine necessitate aut utilitate. Erit autem licita cooperatio.quado est de peraeci de Sciit ob neces sitate,vel notabile utilitat' quae non ita c5m E aliter haberi posset. Gepta sunt clara. D
dubiu: qilia, ut videtur. ideo ab lutio ab ecco municato im se est inualida, quia illi consepsus,d obsolutionem petens, Ponit obicem peccati,comunicando cum illo. Quod veru es lenon dubitatur,quado ipse conisessus scit consessorem excomunicatum esse. Pone igitur.
quod id nesciat inuincibiliter: An in tali casu absolutio sit nulla, nfessio iteranda.
Et loquor de confessere excomunicatori minatim denunciato. Et videri posset alicui, quod consessio tunc sit valida: quia non ponit obiceipse consessus, ta absolutio non carebit enecta. Oppositu tamen videtur tenendu. Pro quo fac it .c.Si celebret. de clerico eXcomunicato. Vbi dicit,quod exconi nitatus minore Gomunicatione grauiter peccat, si sacrameta ministret, aut suscipiat, quavis ministrata Per eum,non careant vi
tutis effectu. Et datur Pro causa: quia talite
162쪽
E emcomuni arus,non est remotus a collatione, stala perceptione: id esst,non est suspensus quoad alios, sed quoad se.Unde a contrario videtur, quia ministrata ab excomuni
cato maiore excomunicatione , carent virtu
tis esse tu: ac proinde ab lutio per tauimpensa est nulla. Facit etia.e.Duobus.de sententia excomunicationis.Vbi sententialiter dicitur, quod propter vinculu minoris excomunicationis non expirat potestas soluedi, igandi. Vnde a cotrario videt, quod ex Pirat talis potestas propter vinculia maioris comunicationis. Iam inde arguitur, quia vel expirat quoad licentia, ita ut excomunicatus non possit licite seluere, nec ligare, Shoc dici non potest: quia illo modo etia eXPirat per vinculu minoris exconmiunicationis. I et expirat quoad potestate remotam, quae est potestas ordinis, Si oc non, quia illa potestas ordinis in cliaractere fundata, est inauseribilis sicut Sipse etiaracter. R sat ergo,qi expiret quoad potestate propinquam,Meiacto ita.squod si talis attentet quenquam soluere,vel ligare, non teneat fa-F Auin,d cita sic absolutus, quant uuiscu b na fide consessus, tenetur aliam legitima ab stlutionem procurare. Secus de generat; ter
c&nunicatis, Stoleratis, quoru gestat nent,ut supra dixitnus. Consonat elia rati
ni: ea qui si atus est, quomodo potest alios solvere,aut ligaret Corollari P sequit,quod absolutio impensi abexconiunicato denunciato est nulla, non solum propter obicem, em illi conlites ponit,tainunicando mi ob defectum potestatis Propin
quae,quam talis excomunicatus non habet: qua tame priuatus non est, qui solum generaliter est Gmunicatus,cuius gesta rati
ne publici officii tenent. Si e tenent Adrianus in A. B. 8s. post Angelu. exc5muni .vltimo. iq.Sic Ricard.in. . distinct. ia. Et Innocen. Salanormi. in. c. Ueritatistae dolo, ontumacia. Vide Baptistam. verbo A solutio Corollarie sequitur,quia
Particulariter excommunicarus non potest morientem absoluere, nec moriens tenetur taliter excomunicato confiteri. Underitnes alium non habeat confestare, perinde est, ac si copiam confessiris non habeat,in quo
ille excontinianicatus propinquam Potestatem non habeat ad soluendum quenquam: tunc enim satis erit, si Deo costeatur. luanquam excomitiunicatus in illo articulo ne eesi talis possit a quolibet non praecise ab solui. De quo alias. . quen
inualidam: ita etiam ma liliacosessoris reddat in iam absolutionem nul- sam. Et argui .q uta sic quia malitia confitentis reddit absolutione nullam : igitur di alitia absoluentismam actus potius vitiatur ab agente ipsum,quam a patiente Sc. Praeterea ligandi, doluendi potestas veris, non saliis sacerdotibus a Domino tradita est. Cuius argunt meis,
quia Christus dicturus Apostolis: Quorum
remiseritis peccata, remittentur eis,pra rui-
st: Accipite spiritum sanctum MVt cunctis euidenter ostenderet eum, qui Spiritiin sanctum non habet, peccata non posse tene re,vel reniti tere: ut ait Alexander secundus. Et habetur vigesimaquariaqiraestione pri-ina E. Oppositum tamen videtur temn-dum:iuXta. c. plaerunque. n.q bubi dicitur,
quod iudex saepe ligat, o dolust,cuius ad tu
sum vita minime concordatiri. c. nsulen Hdum.18.distin. Vbi dicitur non esse vitandu ' presbyterum habenteni uxorem, aut crimis nosum, sed tolerandum.In cuius exemplum adducitur, quod Christus ludam criminosuri toleravit. Ac proinde facta per clericueriminosum tenent, ct Per ecclesiam appro 'bantur. Quod clarius patet ex cap. Scilicitantibus. .q. vltinia. Vbi Nicolaus ad consul. ta vulgariorum respondens, ait posse sacra- meiata recipi de manu sacerdotis in adulte.
terio deprehens. Et datur ibi de causi: quia non potest aliquis, quantuncunq; pollutus si sacramenta diuina polluere Et additur. Qualiscunq; enim sacerdos sit, quae sancta sunt,coinquinarii possiunt. Idcirco ab eo quousque iudicio episcoporum reprobetur communio percipienda est. Facit eti
am ratio, quia sacramenta ecclesiae non m
rito ininistrantiu innituntur, sed Christi institutioni, diseritis eiusde: queadi nodum de baptistito a criminoso sacerdote ni inistra. to,d beeucharistia a malo sacerdote consecta suo loco dictum est. Deinde,si absolutio impcia ab eo,qui est excomunicatus galtem generaliter valertia sistori igiturvalebit imp sa ab eo,qui nullo modo est ocommunicatus, quartuis sit in peccato mortali.
163쪽
nium, quod illa prinia cons uetia no valet. auis enim aetiis humanus quoad bonitatem,vel malitiam magis pendeat ab agente, quam a patiae: attamen quoad esticacia eseis uirum agenduin patidie magis a patiete pendet, eius dii sitione,q ab agente. Vt Eucharistia, Soeliqua sacrameta suaesificacia in recipidie non nabent,nisi iuxta di Dstione recipientis, quantumuis sanctus sit, qui ministrat.Ac proindensi miru, si malitia cofitentis impediat absolutionis veritatem, Sosscaciam,&no malitia absolum s. Ad s undu pro nuncolla glosacceptetur, quae ait: Sacerdote,qui Spiritum cinctu non
habet, non posse Peccata remittere vitae morito, posse tamen visacrames. Et primo modo procedit decretum Alexandri citatum. nquitur ex dictis non esse de necessitate
Oiterandam confinionem ob id, quod poenitens est oblitus poenitentiae prius iniunctae. Nec ob id, qu poenitentia iniuncta, si in peccato adtinpleta. Nee ob id, quia
confitens tempore, quo constebatur, oblitus fuit alicuius peccati mortalis a se eomisis Haec omnia patent,quia cu his stat, quod confessio prius facta, simul Sabsolutione v rit legitima, alida, &per consequ& non iteranda. Nam pono huiusmodi poenitentem cum debita contritione, dc praemissa debita discussione conscietiae, absq; aliquo impedimento fuissessio proprio curato consessum: iam illa consessio, Gbsolutio statvalida ex parte tam confitentu, quam absoluentis, ut suppono: consessio autem, d b-sblutio semel legitime facta, non potest reddi nulla per calum postmodum occurrentem. Ac proinde si postea succedat iniuncti
poenitentiae obliuio , aut eiusdem in peccato adimpletioJ5 inde fit, ut absolutio, quae valida sitit, si nulla. si tamen peccator velit in hoc seculo pro peccatis consessis satis facite iuxta qualitatem, Squantitatem peccatorum, 'uae commisit, &iniunctae poenistentiae oblitus est, tenebitur eadem p. cata reconfiteri ad sinent hunc, scilicet, videbita poenitesia illi iniungatur. Attamen hoc voluntatis est, non necessitatis: quia liberum est poenitenti in hoc seculo citisfacere, aut satisfactionem ad Purgatorium relinquere,
ut postea patebit. De enitentia etiam in Peccato adimpleta, an iit iteranda, seu an sit satisfactoria, patuit supra: Scis erum patebit inferius. De consevione etiam dimidiata ob oblituonem alicui peccati, an sit de
necessitate iterada sit pra conclusum est. Et Cin praesentiarum breuiter dicendum distinguendo de huiusmodi obliuione.quia si processit eκ negligma confitetis, eo quod non debite suam conscientiam discusserat, culpabili, filii talis obliuio, d cita absolutior suscipiens, posuit obicem, conse' imti non manuivereabsolutus, ac proindet iacturresterare consessione illam. Si autem
obliuio illa illi accidit absit; negligentia sua, cui ii fecit, quae debuit , ut omnia sua delicta
ad memoria reuocaret, non potuit: tune
valida sitit consessio, Mon iteranda. Satis
eri postquam peccatum oblitum ad memoriam silerit reuocatum, illud cum caeteris quae post illam consessionem commisit, contiteri. Illud in hae materia notandum est, quod si consessis certus est de nullitate a
solutionis sibi lim,ensae, siue ob defectum ipsus confitentis, uue ipsius consessoris:tune tenetur rei terare confessionem, ut dictum
est, in casibus supra positis. Si autem non sit dehoc certus, sed dubius, est videndum de huiusmodi dubio, an silprobabit ita ut iubsit iusta causa dubitandi, gunc etiam est
consesito iteranda, nec dubium temere deponendum. Si aute sit dubium non ita pro . IIDabile, sed leue, scilicet, si non subsit iusti dirationabilis causa dubitandi: tunc vel dei
natur dubium, vel rei teretur consesito: alio
res exponeret se homo periculo non habeni veram absolutionem. Si autem hoc dubium habeat homo tempore, quo constetur,tunc stante dubio peccat absolutionem petendo: quia exponat se periculo irritam iaciendi absolutionem, d ideo imetur nsessionem iterare, cum conicisione obicis.
Naud occurrit dubium. An in illis si
bus, in quit,' est de neressitate reueran- .da confessio, sitreiteranda particula iter,de explicit E, an sui sciat in genere, dicetao. Confiteor me illa omnia commisiste, quae olim vobisc5sessus sit L δ . Respon Si rei teratio consessionis fiat nouo conseirari, & non ei, cui prius erat facta consessio : tunc non di
bium , quin in particulari sit rei teranda. Si aute fiat priori contaiori, distingunt doctores, quia vci peccata prius conseiu exciderunt a memoria illius confestaris, vel non. Si non, satis est confinionem in genere reiterare. Secus si a memoria conseilbris exciderunt. Contra tamen videtur , qaenon sit necessarium reconfiteri peccata eidem confessbia in particulari, etiam si peccata a me . moria reisoris exciderint. Rati quia m
164쪽
z ruina mecratorii in consessoriim non est in conses re necessaria ad validitatem absolutionis. Probatur, ut si quiscon fiteatur multa peccata, cuius conlisito duret per octo dies, vel per meansem, aut etiam per .annum: si quis omnia peccata totius vitae velit confiteri, S in site anni consessor eum absoluati valebit ab lutio, etiam si connitar non teneat memoriam omnium,quae in confessAne audiuerat. Similiter si absolutio dissera tur ad petitionem confitentis, qui vult amplius sitam discutere conscientiam, aut ad voluntatem consessoris, qui vult sit percetiis casibus in consessione auditis, amplius per librorum inspectionem, aut virorum docti, ruini instructionem informari, didisseratur ad mensem, latinu, Spostea abseluat poenitente, valebit absolutio, etiam si sacerdos non habeat memoria omnium, quae in consessione audiuerat. Sic tenet Palude insito . sic Adria.q- - de confessione. SicBaptina consessio. Ν8. Si arguas.Pilitentia illi imponi digne non poteis, nisi iuxta quantitatem,S qualitatem peccatorum, ad noc autem necessarium est, ut consetar notitia peccatorum habeat. Dicendu,quia si vesit pe cator per pomitentia condignam a sacerdo F te iniunctam in hoc seculo satisficere, num saliuni est peccata in particulari reconfiteatur, si a memoria cosessoris exciderunt: attamen es m poeniteutis iniunctae sint arbitrariae, ut habetur. c. Mensin a. de poenitentia. distin rei. Et .c Meus. de Poenitentiis, mis. Sint in volutate petatorum velle hic, vel alibi satisfacere: ideo non est simpliciter necessarium in particulari reconfiteri. Si secundo arguas, quia conses rab luens poenitentem quadoaconicisoris mentoria peccata exciderunt de Onit se periculo abs. l. uendi, quem abseluere non potest: quia sor-Wille poenites habebat casus reseruatos,aut erat maiori ex municatione ligatus, a quibus hic costi reum absoluere non potest.
Igitur peccat sinὸ memoria peccatoru illum absoluens. Respon. id si est ipsi confessisti certum ves probabile aut dubiit, quod ille
habuerit tales casu peccatallu uniuersaliter absoluendo: a exponit se periculo pro to, in quo casu non procedit pristita respon sit secus si credat nullii tale ni isse impedinientum, id potest licit c credere, si ipse poenites sit doctus, 1ide disii Scertiorat suu conni re quod nullum talem habuerit casimi. Ed pone, quod Petrus primo omnia sua Peccata, quae pro impoxe habebat con- .sesIus est uni consesso i idoneo: deinde alio canno reliqua sua peccata alteri idoneo im gre conseistius est utraq; tamen fuit inualida, res ex defectu ipsius confictis, vel ii serum confesserom, Wm; consessio res eranda. Qui ebatur, an satisfaciat ille preni id si ad primum confessorem adeat, dicetis: Confiteor me illa omnia commisisse, quae tibi cotisessus fui. d a. Et ad secundum similiter, dicens: Confiteorme illa omnia commisisse, quae tibi olim corasessiis sui Sc. ita, ut utem; illum ab luat Respon.Ci ni praefittes siones ab homine in casufactae inualidae fuerint, similiterct absolutiones, perinde est, ac si non esset esissessus ideo si vult ab omnibus peccatis ab lui, no a dἱuersicosellaribu . sed ab uno,uinam qus at absolui acutem. Milli, a quo peti absolui, omnia comissi, a quibus hactenus absolutus non est, cofiteatur. Et si illi Viri aliquando, licet invalide aliqua peoeata silerit cofessus, illa in genere ei a confiteatur siqua, quς illi non erat confessus,reconfiteatur, ut ab illo omnium peceatorum intem assequatur absolutionem.
legitimam confessionem iterandi
i ii in praefatam occurrit dubitatio.Esto quia consessio legitima, ct valida sentes facta, non sit
i an saltem possit licii disructuose resterari. In qua dis lui enduin videtur de consessione, ex de abs Mutione. Na de cofessione,nulla est qucstio quin possit eadem irequenterea lena, si uersis connubribus fieri. Nec dubium est, huiusmodi
iteratani confessionem eorundein Paccatorum fructuosam esseex opere operantis, ratione humilitatis ipsius peccatoris, ratione resterati cotritionis,ex qua rei terata consessio podit,ct ratiae verecudio tua in ipsal eccat u cofessione habet, alione consi m&correctionis, quaeitasellor potest eκ- hibere. De absoliti ione aute iterata supeis
de lucratis est dubiu. An licita si osa Et dixit quida doctor de Rubione, quoansi est licitu huiusmodi ab lutione in castiterare. Cuius ratio est, P secunda ab lutio esset irrita, donanis,&falsa: quia esim talis Peccator ab itus suis Peccatis, quae reconstetur
165쪽
A stetur, si erIt pclus vere sacramentaliterabis selutus: igitur non mansi postmoduni eis dem peccatis ligatus:ac proinde quando sacerdos rei terata c5sessione ait: o te absoluo a peccat is tuis,qui mihi conressiis es, al- sum dicit pro tunc, cum nemo vere dicatur Diui,qui immediate ante ipsam solutionem ligatus non fuerat: diata absolutio est irrita di per consequens, qui absolutione resterat, ct qui eam resterari facit, o parte sua facit sacramentu irritum, Reeccat, sicut qui semel est baptizatus, si iteru baptia retur. Sco. ait in quarto consessione simul, Satasilutionem iterari quide posse licitὰmon t mensalubriter, quia secunda absolutio nil in confitente operatur. Tum, quia opposito dato, per solam rei iteratione cosesilonis sine alia satisfamone nosset peccator totaliter a peccatis liberari.Tum etia, uia sementia semel lata, laue non errante, a Deo ratificatur in caelis, ita ut no maneat peccator amplius ligatus. Tum etia, quia ita videmus in sero contentiose, quod sententia semel lata non rei teratur, Maesterata, non plus quam Prima operatur,igitur. Oppositum tamen
utriusq; videtur tenendum. Tum o cominni doctorum, netaru sententia, ut commendanUeccatorem sua peccata etiam prius consessa frequenter, & pluribus cum spe
veniae confitentem, ut patet ex cap. Quem
Poenitet. de poenitentia. distinctio. 3. Quod procedit de confessione sacramentali resterata. Tum etiam, quia apud religiosos simul dispud alios viros deuotos, c Deum
timentes approbatur communiter,d Sona
mendatur consuetudo, qua selent multi,uel in seculo manentes, vel religionem ingredientes confessionem totius vitae repetere, Sab omnibus simul ab lutionem recipere. Quod etiam fructuosa sit huiusinodi iterata confessio, obsolutio G mere operato,aeparet, quia in illic verum sacramentum, cum concurrat debita materia, Sctrina, ct minister idoneus, distetimui suppono. igitur. Si dicat deficere aetata materiam, quae est peccata non prius remisia. Contra, quia
tune si quis omnino contritus, praecedente seruida charitate, confiteatur, O abseluatur non illi huiusmodi absblutio prodestet,
quia deficit materia per te, scilicet, peccata non prius remissa, cum constet illa omnino quoad culpam, di poenam este remissa, uti pono in casu. Si dicas non esse remissa a sacerdote, licet sint a Deo condonata,Con
quia id non obstat. Nam quaero quis sit
fructus absolutionis sacramentalis 3 quia vel Cest remissio peccatorum quoad culpam, vel quoad poenam, vel est collatio gratiae, seia augmetum eius.Si primum, sequitur, quod csim peccata sint susscienter a Deo remissa Per contritionem praeuiam in casu,quod es. to absoluatur a sacerdote, institiniosa erit talis absolutio impensa ei, qui contritus constetur,sicut si iterato confiteretur. Si secundum, aut tertium, sequitur,quia iterata a solutio super iterata consenione, habet smetium suum facere,scilicet, dare augmentum gratiae, Saemittere aliquid de poena temporali , si cui tali mansit homo obnoxiiis:&Per consequens quod precata consessi, sint prius a sacerdote remilla vel non,nil obstat, quominus iterata absolutio super iterata cofessione sit verum sacramentum. Deinde utrunque idem eatet ex extra gante Martini quinti supra citata, qui determinauit, quod cons si fratribus generale licentiam habentibus, nihilominus teneretur iterum suis parochialibus confiteri, prout in concilio generali Lateranen. suerat institutum. cap. Omnis utriusque sexus S m Quod tamen statutum non de sola conmone agenda, se de sacrametali cum absisturione sub- sequuta intelligendu esse supra deduximus. Uta patet, quia si de confessione rei terata, & non cum spe absolutionis luctueretur, non esset opus tuo primito reconfiteri, sed comst talis consessio iacienda proprio, ideo est,
quia non potest nisi a proprio abGlui. Si.
militer idem patet eri extra gante Benedicti undecimi.Inter cunctas. ubi ait sententialiter, quia relisiosi,qui iuxta statuta sui ordinis tenentu uis praelatis confiteri,si altitIicentiatis confiteantur, quod nihilominus teneantur item suis praelatis iuxta sua statuta confiteri.Qui constitutio licet sit per Clementina Dudum de sepulturis iam reuocata, quantu ad obligatione reconstendi, attamen ante reuocationEhabebat vim, & post reuocatione licet stablata oblisatio reconfitendi,non tamen licentia. Adde,quod ne-nedictus ibide ait, quod licet consessi fratri bus licctiatis non teneantur suis propriis curatis reconfiteri:est tamen salutare ideo prcdicti fratres dein illis cosulere, ut iteru sitis propriis curatis costeatur. Dicendu igitur
ad quaestione sub distinctioue, quia duobus
movis potest rei terari absolutio ab eisdem
Peccatis. Uno modo, rei terata consessione.
Alio modo, ea non resterata. Et quide si confusio non resteretur, sed ea semel tantum fa
166쪽
E cta,resteretur absolutio ibis,aut ter, aut pluries:riinc probabileest,talem absolutionem nil plus quam primam operari. Sicut si quis in eadem Missa plures hostias accipiat, nil Plus qutam si unam perciectet,obtinebit. Si
tamen confessio iteretur limul,&absolutio: tunc currit sententia modo probata, quod talis absolutio toties proderit, quotiescosessio iteretur, modo non potiat obiceipse consessius. Sicut quoties digne celebrat, toties illi proderit ex opere operato eucliaris iam sul ipere.Dixi notanter, nisi confitens obibcem ponat. Quia qui consessionem rei terant, cum animo iteratam absolutionem ab
eisdem peccatis recipiendi, possunt se dupliciter habere: quia vel id faciunt ex dissilentia praeteritae absolutionis, quasi illa prima absolutio ei , ob grauitatem suorum peccatorum non suffecerit: ct salis disssidentia, mortale peccatum est, infidelitatei' seu haeresim pertines.Etideo qui ex tali dissidentia confitetur, obicem ponit, Scita huiusmodi iterata consessio simul,&absolutio nil illi proderit. Autconsessionem resteranteκ humilitate,d euotione, qualia ad huiusmodi sacramentu habent omni tali di indentia,caeterisq; obicibus seclusis: tunc licitὰ, &F fructuose talis cola, iocum absolutione, ut supti dictum est, iteratur. Verum esto non sit fructuosa iterata absolutio super eadem confessione non iterara, esset dubium, an saltem sit licita. Et videi probabile, tuod non,
secundum primam sententiam, nisi ob causam iustam rei teretur, puta, si dubitat confessor, an primo absoluerit, quia serte oblitus est, an debita verba formaiierit, an debitam adhibuerit attentionem .aut ad aliquem alium deiectum, si quis sorte interuetierit surplendum. Eodem modo potest dici, quod
non est licita reiteratio verborum consecra-ilois super hostiacosecrata, nisi ob aliquam
similem causam. Et generaliter nulla forma alicuius sacram ii ellet licite iterabilis, non iterata in telia, nisi obeausa. Inde est, cluod verba matrimonialia semel domi celebrata, iii ecclesia publicὰ rei erantur, quia subesti ista, S rationabilis causa, ea in publico iterandi, ut occa tio calliniandi, seu perperam,
S sinistrὰ de illis cohabitantibus opinandi
tollatur. Iani ad rationes prioris sementiae
respoderi potest. Ad primum, qui, d falsiim
est iteratam absoliti ioneni super iterata consessione irritam esse, Scisianem, imo valet ad augmentum gratiae, taremisionem p;
nae, ii qua soluenda Post deletam culpam remansit. Et quando arguitur, quod forma sit a
in casu falsa qu xii ii catilluconstentem tuncabsolui, cum tunc ligatus non est et .Dicendum primo secundum magistrum sacile soluit, qui ait selisum illius sormae esse: Ego te absoluo,id est,te absolutum esse iudico,&hoc verum est. Secundum vero alios erit sensus: Ego te absoluo quant uestex parte mea, ct simili: reveru est. Forte etia non erat omnino a peccatis solutus, quia ut in plurima postremissim culpam, relinquitur ligatura temporalis qua in toto, vel in parte potest confitens per lacerdote absolui. Adde quod si deberemus in sono verborum praefataesi
maestare, per eanderatione concluderetur,
quod esset falsa, irrita, Scinanis prima absolutio ei, qui ante fuerat contritus, impens Ad secund u pro parte Scoti allegatu ic dum, quod nil inconuenit licere, quod per
iterata consessione simul, Salerata absol tione tota poena peccatis prius dimissis debita reniittatur, sicut Speralia opera poenalia. Soeneritoria reiterata dimitti potest,quadoquidem non minoris virtuas,& es scaciae sunt sacrameta iterata,et humana opera similiter iterata. Ad aliud, quo arguitur, quod sentesia sacerdotis ratificaturi caelis, iateor, ita, scilicet, ut n5 amplius teneatur peccator Hea,qui semel consessus est,iterum consteri, cum quo stat posse fructuose confessionem simul, d absolutione iterari. Ad tertium, esto, quod sentetia in foro exteriore iterata super eadem causa nil plus, quam prima sententia operetur:in nostro tamen casu potest
aliquid amplius repetita absolutio operari .saugmentu gratiae, ct Poen. e remissione, ut dictu est Et quia iii soro cotentioso non est. quod secuda sentetia iterata debeat aut pose sit coserre ultra id,quod prima cotulit, ideo non mirum si essectum nouum non habeat.
in primis proponatur decretalis: Omnis viriusq; sexus fidelis. posmqua ad annos discretionis peruenerit, omnia sua peccata, tu optio sacerdoti, Lit Esemel in anno costear, dc poenitentia iniuncta studeat pro virib adiplere. si voluerit ali ho coster lice uapri postulet, , .stineat
167쪽
, Sc. aeritur igitur de huiusmodii ne c5ntendi,an se extendat ad insi
otiligatione deles. Et dixeriit aliqui, quod obligatio cosi tendi,qui est de iure humano,puta semel in anno, non se extedit ad infideles, de quibus
ad nos de his, qui foris sunt, iudicaregatio aut e cofitendi ex iure diuino orta, extendit se, ut dicut ad fideles,eo quod iuri diuino omnes tam fideles quam in sidcles subiiciuntur: maxime quia quando Christus dixit,Quorum remiseritis peccata dccmullam fecit inter hos, S illos peccatores disserctia. Respon. Aliter dicendum est, quia nec iura humano, nec diuino tenemur infideles confiteri peccata tempore infidelitatis conimissa.Probatur,quia vel tenerentia reacositeri antequam bapti rentur, vel post. Non Irimum, quia baptismus est ianua aliorum acramentorum , dc poenitentia est secunda
tabula poli naufragium, d nulli sacerdoti data est potestas iurisditionis su per infidoles in foro poenitentiali, quae omnia suppono certa: igitur in eis antequam baptizetur absolutio sacramentalis locum habere non
potest. Sed nec potest i secudum, scilicet,
quod post baptismu tenentur consteri pec-B cata, quae tempore infidelitatis commiserunt: iram illa omnia in baptishio totaliter remittuntur,quoad culpam ,&poenam, ac si commissa non es lent. Et ut ait Ambrosi. Baptismalis gratia non requirit gemitum, nec plancium, nec ullam exteriorem satisfactionem,nec confesilonem. Si dicas, admi , s infidelis ponit obicem tempore, quo baptiaeatur, peccata priora illi non remittuntur,sed in eo permanent post baptismum, Sita tenebitur tu,' a coliteti quia sub pretcepto consessionis cadunt omnia mortalia poli bapti mi eoum:i illa,ct permanentia.
Respon. Ad id dici posset, quod & si bapti Gnius in casti non remittat peccata tempore, quo suscipii, xeniittet tante ea postea, qua lotictio recellerit, iuxta decretum Augustini, tunc valere de consecr i. distinc. . Contra poterit replicari, quod ex sentelia quorundam, ut fico.etiam tangit, quando factio recellerit,non virtute baptistiti remittetur peccata sed virtute coni ritionis tunc aduenientis,d si ita sit,non videtur improbabile, id cadant sub prccemo contes ionis, sicut reliqua post baptituatim commissa. Veru qui quil sit de hoc illud tenendum est cum communi sententia, qui id in coasu, quo sello,su-Perueniciate contritione,recedit, grati alii baptismalem cosequitur, quapropter obicem Cmalae voluntatis prius non fuerat consequutus,dcita huiusmodi fra ita baptismali, idenunc operatur,quod suis leto rata tempore baptismi, nisi obicem reperisset.Tunc a tem certum est,quisit gratia illa omnia peccata tempore inlidelitatis commissa omnino deleuisset: ita, ut nulla de illis opus esset confessione, aut satis fictione.Hoc igitur ida post operatur, cedente fictione.
DE sdelibus est dubiu.An obligatio constendi se extedat ad omnes fideles.Pro uo supponatur posse fideles esse in quo ruplici genere, ut primi sint, qui omni carent Peccato mortali, Solentali. Secundi sint, qui carent mortali, sed non veniali. Tertii sint,qui caret mortali exteriore, sed no carent mortali metali. Quarti sint, qui sunt in peccatis mortalit, exteriorib . Sed an siedabile primu genus hominu. qui omni peccato in hac vita careant: saltem per notabile tempus in aetate adulta, nam de paruulis baptiratis non dubium,quin careat omni pe cato. Similiter de adultis,non dubitam,quin possint omni peccato carere per inflans, vel saltem per breue tempus,ut si in adulta itate baptizentur cum poenitudine perfecta se omnium suorum peccatorum, poterunt sautem ad breue tempus in innocentia perna nere, non ita per notabile tempus, ut Augustinus ex intento probat. Tum, quia no est homo, inon conueniat orationem Domunicam quotidie dicere, in qua petimus, dimitte nobis debita nostra.Tum G eo,quod ait loan.in sita canonica Si dixerimus,quὀd r.2M . e peccatum non habemus, nosmetiosos sed cimus, eritas in nobis no est. una, quia Eccbliti non est homo, iuino peccet, etiam si iuitiis sit, non poterit gloriari, se immunem esea . .
peccato, septies enim in die cadit iustus, ut ait scriptura.Si tante aliquis talis sit, qui speciali Dei gratia ab omni peccato sit immunis, talis non erit asstrictus confiteri, nec iure diuino, nec humano: quandoquidem consessio, te qua loci uinatur,non nisi de propriis peccatis neri debet. De his aure, 'ui mo Ii peccato caret, sed non veniali, est dubiu, an teneamur confiteri. Et dixerunt aliqui, quod licet non teneantur necessitate sacrameli, quia peccata venialia non sunt materia nece ilaria sacram lip itentiae,tenentur tame necessitate prςcepti ecclesit qui in prasenti decretali unicuique fideli iubet, ut seniel in anno confiteatur, cui quidem praecepto de necessitate obtemperandum est.
168쪽
E Non esset opus ad hane quaestiunculam
nunc respondere, cuna supra stetit absoluta, nisi propter eos,qui opinione suam specialiter funuant in decretali, Omnis lariusque. Contra quos dicimus, per liuiusmodi dea talem non teneri homines peccata venialia confiteri,etiam si mortalibus coluncta sinti Quod probatur,supponendo,quod ecclesia in hac decretali no induxit noua obligati ne confitedi, sed tantum limitauit lepus, in quo homines prcceptum diuinum de confitendo adimplerent, ut est comunis Theologoru sententia:igitur per hane decretale homines non tenentur cofiteri nisi ea, tutium diuino cofiteri tenenLSed sic est,quod diiii num ius no obligat queno ut venialia confiteat,nam illud dictum Christi,unde orta est obligatio confitendi,scilicet. Quorum remiseritis peccata,remittentur eis: & quoru reti
nueritis, erunt retenta,non potest devenia
libus vere intelligi, ex quo venialia multis aliis modis remitii possunt, ut supra dictium est, dicita haec decretalis non obi gat homines huius secundi generis. Secundo idem Patet ratione doctoris sancti: quia ecclesa non potest oblistare ad impossibile, vel quas, sed impossibile est hominem omnia pec-F cata venialia confiteri, cum sint innumera,
qui homo dinumerareno potest, igitur hic
decretalis non se extedit acl cofessionem ventilium, siue mortalibus sint adiuncta, sue Non. Terti J, quia sacramentalis cosessio, non est necessaria,nisi ad liberandu hominea naufragio,est enim poenitentia secunda tabula poli naufragium. Ci in ergo homines per sol a venialia naufragium pati non ponsint, cilin per ea charitas in nullo diminuatur,imuitur non es lenecessariu ea cos iteri. Postremo idem patet ex poena in hac d cretali posta,c5tra huiusmodi consessionε
omittentem scilicet,ut vivus arceatur ab ingressu ecclesiae, d Inoriens careat ecclesianica sepnitura. Quam poenam tam dura noest credendu ecclesiam imposuisse propter non cofessionem veniali rubelus enim ea venialia c5miitere,quam comista non confiteri: sed talis poena imponi non debuit, imo
nec Poterit contra eos,qui venialia committunt:igitur multo minus contra eos, qui venialia comista non constentur. Sequitur
ex dictis,non es le standum in sentctia Caietani, qui ait, frates ni ros teneti ad cofessi nem venialium semel in mens etiam si communiter fideles ad huiusmodi cofestionem non teneantur. Et ita dicit, quod Clement,na de statu monachorum, me ait, quia fra Gires nigri teneantur semel in mense confit ri,procedit de moriachis, sola etiam venialia habe tibus.Contra quod militat ratio prima supra facta:ga ecclesia non induxit obligatione noua consessionis,praeteream, quae est de iure diuino, Cum ergo iure diuino fratres nigri nec alii non teneantur eonfiteri venialia,sue sola sint, siue mortalibus coniuncta: sequitur praelatam Clementinam no advenialia se extendere, sicut nec praesens docretalis,omnis utriusq; sexus.la quavis religios, diatiam alij viii seculares possint obligari ad confessionem venialium, hoc erit in Ipsorum volutat seu voto.Quὀd autem inuiti ab ecclesia,seu iure communi ad id oblisentur,non apparetverum.Quod si inter se habent stituta, perquς puniuntur hi,qui venialia non confitentur, vel erunt statura, de ea in genere confitedo, vel erut statuta quibus ipsi propria voluntate se subiecerunt. Itaq; non video apparentiam, quod vel retibsio,vel ecclesia, vel commune ius obligor i ossis ad consessionem venialium in paruculari. Nam de hac loquimur.
st minibus tertii generis, qui carent mortali mise riori, sed non mentali, est simile dubium, an te
lia confiteri. Super qua quoione olim fue runt multi,qui tenuerunt partem negativa. Pro quibus facit ratio, quia peccatorii comsessio prire dirit in cons sione iurisditi 1 em,ut supra patuit: sed cosesser non habet iurisditione super amis cordis, sicut nec e clesia tota, cum occulta cordiu iudicio Dei sint reseruata, ut quamplura iura tellantur. Etiam liomo non iudicat nisi de his, que ap- Parent, prouiscriptura aitu omines iudicatquς viventiDominus autem intuetur cor. positum tamen tenendum est, scilicet, quod peccator habes mortalia peccata post baptismum commissa,tenetur ea omnia cωfiteri non soli in exteriora, sed etiam mentalia, siue seta sint, sue exterioribus coniuncta.Id probatur ex dicto Christi se citato,
Quoru remiseritis peccata,remitte reis,dcquorum retinueritis, retenta erunt. Quaero,
in Christius hic solsim depecea' exteriori
169쪽
A Hoquutus est,ueletiani de interioribus. Non primu , quila tunc satisfaceret peccato diuino iuri, si sola exteriora cositeatur,&ab eisdem a confestare ab luatur: non haberet a Christo potestatein ii soluendi, nisi ab exterioribus quila in eodem loco dedit Christus sacerdotibus potestatena in inlatendi peccata,&prςceptum peccatorib de ea colitendo. Fi ita si illic Cliris de soli, exteriorib' peccatis loouutus est, nec peccator teneret confiteri niti exteriora, nec sicerdos absoluere pollet, nisi abexteriorib'. taquo limabsurditas sequeret, quod Deus reis mitteret in cotessione sola exteriora peccata,&no alia pure metallis. Na dixit Chrisi':
in sententia.Peccata,quae vos sacerdotes remiseritis, ego remitta, qui autem vos non remiseritis,per iudiciu vel tria abs tutiuu, nec ego sititia.Cuna igitur secundum hanc resposione sacerdos no remittat puria metalia, sed tantu extetiora, quet in coi silone audiuit igitur Deus similiter non reniit teret 'ure inentalia sed solum teri ra cosesia a sacerdote remis L. Quod impiu est dicere : qa Deus vel nullu mortale remit ut, vel omnia. Nam vel in remissione gratiam iniundit,uel non. Si sic,illa gratia omnia mortalia expeti B Iit. Si non nullum igitur moriale pellitur, aut retariti itur. Reitat cuinquὀd Cniisl in loco allegato de omnibus mortalibus sit lis uiatus,etia metalibus, ct percoseques iure illo diuino tenet peccator metalia confiteri, suesbia sint, siue exterioribus coniuncta. Quaquam proicriatis dicere posset, rati
ne hac non cocludere,& quod senicii a Christi de exteriorib t. intum procedat Peccatis, ct quod illa remittunii per sacerdotis absolution modo de illis debitam habeat contribtionena propter Deli. Et tunc Deus virtute cotritionis remittit nidi. ilia, tu id si talis cortitio non assit,itulin illi a Deo peccata nior talia remittunt.Cont ra tame arguitur, quia illa remissio, qua Deus haec peccata remittit vi cotritionis, illla vero vi absolutionis,n5 habet locis, nec habere potest, loquendo de remissione quoad culpam , qualia Deus facit, quaaii nunquam facit, nisi insula charitate. Et patet hoc quia non aliter remittit mentalia Percontritioiiem,nisi dando gratia: haec
aut ingratia vi cottitionis data. Onania mottalia excludit: iritur repugnat de lege, quod
Deus vi contritionis remittat aliqua mori
lia. non omnia. Similiter si vi sacramentiremi iit exteriora id no sit, nisi gratia sacra- metalcinias udedo: hic aui gratia iteru
Ratio igit fati avalida est, cui adde, quodsipta dictum eis, quὀdeodeiure diuitio est necessaria integri ius cossionis, 'li est necessalia ipsa ce ima: itano satisfacit peccatori ut i diuino ii sola in teriora, tacitis nactialibus,confiteatur, Sper consHiiens Dec.
satisfacit liuic de 'tali. in qua Praecipitur. quod illa consesse,qus iure diuino ne Iairia est, fiat semel in anno, do a intentum. Hanc rationem tu integritate e sestionis, filii latam, non probat caietanus, quia ait leam procedere,quando pec tor confitetur exteriora, tacito interiora,cu liabeatvtraq;ς non tamen procedit,quando nulla exterio ira nimisit,sed solum interiora. Sed probo inuod eam debet approbare, supposita necestitate integritatis de iure diuino: quia si habet peccator peccata mentalia simul di exteriora, sula exteriora constetur, agit contra diuinii ius, quo tenetur omnia per euincommissa cositeri: sum non sit aliud e prinius diuinum ius, quod id praecipit nisi quod supra allegatum est, scilicet, quorum
retinueritis peccata, tenta erunt,ia erupeocata, qu vos sacerdotes non remi ritis, nec
ego remittam: igit talas peccator in casu,quo Vsela exteriora cositetur, Saa 5 interiora, peccat: uia c5sessioneinterioru omittit, igitur illo iure diuino tenet percata interiora con steri,sicut & exteriora,ci in sententia Christi ad omni aetiam metalia se tedit. Alio
qui si ad sola exteriora Christi praeceptu se
lederet, satis fer raret peccator integritata coiessionis, ado omnia exteriora pr isde5stetur. Pro hac vera sententia facit etiaqualitas soli poenitetialis, qui secretissimus
est, sicut S ei Iedebo, scilicet,quod in illo
de causis secretis,imis tractet, interquet sunt peccataocculi isiima cordis. Facit vita, quod sacerdos ea, i in sero poenitentiali scit, Saudit,scit ut Deus ito ut homo, ut dicitur. Deo
autem cita occultissima cordiu sunt colitenda,cuius locus acerdos tenet. Facit etiaratio, quia Christus venit curare vulnera irra,
nec dicedum est.quod fuerit imperfectius,&desectuosius medicus,qui reliquerit medici
ita proeXterioribus peccatis curandis,&no. Pro meialibus. Medicinae aut Gquas reliquit eccles uacramenta sunt. Nec videtur, quod aliud sacramentum reliquerit, ad curanduin inelitates morbos post baptismu cotractos. quam sacramentum monitenti igitur noti
solum exteriora suntconfinia, sed S mentalia.
170쪽
E talia ri huiusnodi inrisi a Tacramentalisontibus sis a valeat. . Postrentissicit psensdm et iis,quς deni-pta temporis limitatione , a n quo confesito nem feri iubet, in reli f. , tua ad conses ionem attinent, potius eu siuini iuris declarativa, quam noui inductiva. Cum igitur dicat, tuta omnis fidelis omitia peccata con siteatur, Sinomine , omno , veniunt etiam mentalia intelligenda, ut tota dicit, nil eκ- cludit, sequitur obligationem confitendi adpuia mentalia se extendere. Specialiter etiat acit co acilium Compluten. in quo suerunt condemnati mastini quidam Salmamicen. qui asserebant, peccata cordis non esse con-meda, sed per solam contritione cordis deleri Cuius condemnatio fuit PerSixtum quartum approbata ut supra tetigimus. Ad rationes priores contra veritatem suprapositas, facile est spondere. Esto enim confesuo prirequirat in confusore potestatem iuiis litionis,nego tamen, quod consese sor hanc non has at in peccata cordis in B-xo enitentiali, in quo cauta occultissimae tractari debent, in quo etiam consessor te. net vicem Dei. Dicendum secundo,quod licet confessbr non habeat iurisditionem c - : Guam in peccata cordis, com homo purus non potat peccatorem compellere, ut occul in cordis confiteatur: habet tamen iurisdi tionem bseluti in ipsorum peccatorum,
praesupposita spontanea subiectione, qua reccator in huiusmodi occultis se subiicit colaitari. Ad aliud, quo dicitur, quod ii senio non iudicat nisi de his, quae apparent,nteor, sed peccata mentalia quando quis ea confitetur, iam apparent: a confessor potest de illis iudicare. De aliis hominibus quarti generis, qui
habent peccata, non solii in mentalia, sed e3cretior non est dubitandum, quin teneantur ea omnia confiteri, tam iure diuitio,ut supra deductu est,quam humano,virtute prPlentis decretalis Esset tame dubitatio de pa-Pa. Et videri possiet,quiaesta,quia sub hoc
quarto genere comprehendatur, non teneaturesisteri alicui sacerdoti sed soli Deo. Ratio,quia confesito sacerdoti facienda, ut valida sit,prysupponit in ipse sacerdote potestatem iuris litionis si per ipsum conti tentem:hanc autem nullus sacerdos videtur habere supra papam, qui caput omnium est, cui omnes alii subiiciuntur, ipsum autE nubii nisi Deo constat esse sibiemari .
Deinde quod virtute huius decretalis G teneaturconfiteri, aptarit, quia papans s C.
detur legibus humanis de necessitate subie ctus: cum omnes tales, saltem ecclesiasticae,sia auctoritate, ct voluntate sint institia tae'. in quibus potest ipse cum aliis homini' ous, etiam pro voluntate sua dispesare: ita, et toneat dispensatio, d si spensatus maneat liber ab obseruantia huiusmodi l m:igitiua sertiore ipse est Iiber ab illis. Nec obstati quod huiusmodi decretalis secta est perconcilia gemerale,cui omnis fidelis, quacunquet fulgeat dignitate, etia parali, parere tener,
ut in celatuo constan. sint declaratu. Non inqua obstat, nam sue teneamus, quod p Pa sit supra concilium,ut communis doctoriarnsententia tenet, sue quod est inferiorco i ii inhaec 'ut per concilia statuuntur, in t elligenda veniunt,excepta semper aut hori tate Romani pontificis, ut habetur capi. Sisgnificasti.de electione,& electi potestate. Rest .videtur,quia quavis huic iuri humano de semel in anno cofitendo no sit de necessitare papa ipse astrictus, quod apparet,ium ex dictis, tiam etia,quia haec decretali, loquitur de fidelibus illis, qui habet proprium sacerdotem,&de qui Puerificati potest, uod possint costeri proprio sacerdoti,velalieno delicetia proprii, petita, Sol, Hient ut ait textus:de papa autEid non veriscatur,ac proinde haec decretalis non se ex
tedit ad Papa. Iurit amedi uino de cositendo subditus est, sicut caeteri fideles, imo grauiusipse peccaret legem diuinano seruta , quam alii inseriores, eo quia Christus lege suam specialiter silo vicario comist, ut eam sentaret,& per alios seruari iaceret, pro cuius obseruatia sibi usq; ad sanguinis ei si nem pugnandum est, ut ait decretu Vrbani
papae. A quanuis nubus homo in terti, ii
Deat potestatem iurisditionis coactivam sit pra ipsum papam, habet tame absolui tuam, praesupposita eius spontanea summissione, qua alicui colaitari seiuni mittat. Nam poteuas iurisditiois in ro poenitet tali in re noaddit supra potestate ordinis, nisi hoc, quod est habere materiam subiectam, inquam cicerdos potat suam exercere potestarent. Hateriam aute sacerdotibus subiicere, couenit originaliter papae, qui oues Christi diuersi, comittit pastoribus.Et sicut ei couenit ali is
oues summinere,cui velit, ita eidem conuenit seipsum, quaten' peccator est.summittore, cui velit coseilbri,qua summissione ficta.
ille quει ligit, dicitur iam iurisditione in ea habere,qua possit cum sol rem ligare.