장음표시 사용
181쪽
A si autem loquamur de consessione necessaria de iure diuino,qualli est, quae seri debet in articulo seu periculo mortis, undecu-que mors euentura timetur,siue ere bello, siue ex mari, siue expelle,siue ex morbo Scirunc etiam no dubium,quin possit talis poenitens confiteri cuicunque alieno idoneo, non evpectata licentia proprii curati, iuxta capi. Pastoralis. de Oissicio ordinari j. Et ex nipli is aliis iuribus. Si vero loquamur de confessione neces Iaria eκ iure humano,quq
scilicet semel in anno fieri debet, videi absu; pranudicio melioris sentiatiae, loquendo cli rigore iuris in casu praesentis dubii, quod seri non potest huiusmodi conses,io alieno sacerdoti, nisi de proprii curati obtenta licentia, quali sicunque sit ipse proprius curatus,
excepto casu,quo curatus sit ignarus, d discretus.Id probatumquia videm' ius commune pri entis decretalis, in qua dicitur, quila nullus confiteatur alieno sinὰ licentia obtenta a proprio, cum aliter non possit solirere.Videmus etiam ius particulare in cap. Placuit.de poenitentia.distinc. 6. in qua sta- tuitur,ut si curatus ignarus sit, possit pare . chianus sine licentia curati alieno confiteri.
OIm igitur ii non excipiat nisi huc rasum B particulare, sequii quod extra hunc casum. stadum est comuni iuri, quod scilicet sit nocessalia licetia obtenta a proprio. Quod si
proprius eam non concedat, aut concedere
non possit, tunc Potestas licentiandi par chlanos deuoluitur ad episcopum, a quo pettenda est.Etsi episcopus haberi non possit, facultas licentiandi deuoluitur ad papam, a quo tunc petenda est. Quem si peccator adire,aut eius licentia habere non potest, tunc
perinde est, ac si pec tor n5 habeat copia esifestatis: Sciatis ei erit domino intus comsteri Sc.Loquor in hoc dicto casu, cruo poenitens non ut in periculo mortis. Nec per hoc impcdsur, quominus tempore debito possit celebrare, aut Eucharistiam suscipere.
Si obiicias, quia existrie aliquo delectu ex dictis in curato,subest iusta causi eum re. linquedi, S d altu adeundi Sc. Igitur Se. Respo.quὀd limoi iusta causa sussicit adrolinquendii eum & non illi c5fitendum,non ranae susiicit, ut sis itus alieno costeri possit Id patet ex textu pr senti. ubi dieinquM si voluerit ob iusta causam alieno cos iteri, licentia prius obtineat a proprio. Vnde ape tum est iusta causam subsistente non suis ere, ut quis alieno confitemur sine licentia Proprij,extra casum iure ex Ptum.
Per haec responderisacilJpotest ad itim Cnes priores. Ad prima ex cap. Placuit. dicendum,quia illic solum mcipitur casus Unserantiae ipsius curati,quo casu ius ipsum pri stat licentiam parochiano, ut alieno consiteatur. Nec habet locum hic argumentum a paritate rationis:quia res pristias magis Pendet ex voluntate, si spositione iuris hi
mani,quam ex ratione,adminus non expura ratione pendet, ideo magis stadum est iuris dispositioni, quam merae rationi. Quod autem communiter dicitur,vbi est eadem ratio est ideius, in multis fallit: Scisnet, quando ius ii rationi innititur,&non potius voluntati disponentis. In c5firmatione cuius videtur facere ipsum cap.Placuit, ubi dicitur Placuit, ut deinceps nulli sacerdotum liceat quemlibet commissum alteri sacerdoti ad poenitentiam suscipere,sine eius colen
se, cui prius se commisit,nisi pro ignorantia illitas prioris cte. Ex quo patet, quod dicens, deinceps, significat quia te illud tempus ob multas causas solebant poenitentes pro- is curatos relinquere, Ilienos adire.
somnes causast tus ipse excludit,&ra causam ignorantiae prioris admittit.
Ac proinde glo. ibidem no satis rationabiliter extendit decretum ad alias iustas causas. DAd secunda dic&lum,ino semper c6sensus debit 'equiparaἱc5sensui actuali: ita, ut idεoperent, ut ii quis bapti rei exteritis, multsi resert eum ama intus cosentire, aut cosentire debere quo ad hoc, quod est, eum manere vere baptiZatum, qui etiam verba matrimonialia exterius ad aliqua prosere, multa refert intus actu consentiat, Κ quod cosentire debeat,quo ad hoc, quod est verum esse illic matrimonium.Ad hunc modum de aliis. Tunc aute consensus debitus operatur idem quod amialis, quando ius, vel manifesta ratio supplet derectium actitatis consens .Qnemadmodum in cap. Licet. de regulari bus M. supra citato, ubi dicitur in sent-tia,quod si religiosus velit ad actiorem traiis Gerelisionem,satis est licentiam a suo pta lato pollular vitrasire possit,etiam si prς- latus eam deneget,ubi ius ipsum supplet dosectum licentiae praelaii. Sic in proposito, cum ius suppleat defectum licentiae curati ignari,idem operabitur cosensus debitus curati quod consensus actualis eiusdem.Sicus in aliis casibus,in quib' adeit iusta causa re linquendi curatii, in quibus curatus Iliacentiani petita debeat concedere , si in eam im concedit, non suppletius eius defectu.
182쪽
E K Nautem In casu huius decreti, placuit,
risit necEssai tum parochiano petere liden , tiam a curato, di si eam obii nere non o Dieat.Videtur quod sic, quia cu diuersa sint, petere licentiam, &eam obtinere, Sese iure communi virlinque sit necessarium parochiano volenti alieno costeri:sequi et si ab altero eorti deobligat. remanet ad reliquu ligatus:quia ex duabus seruitutib', si altera tollatur,remanet alia,ut supra tetigimus. Adde quod ius particulare in praesenti casii, non supplet petitionem licetiae, sta etino tentionem. Si obiicias, luta cellante principali,cestat accestarium Et quando aliquid est necellarium ad aliud obtinendum, non sperato illo obt ii aedo, cesssat necessitas prioris,ut patet de consetaone, qtiar propter ab solutionem obtined in est necellaria:&censante spe abselutionis, ut si audiens conses sionem non possit absoluere,cellat necessibi sconfitendi.Et quado non speratur emenda statiis, cestat necessitas eum corrigendi. Et quando non speratur salus infirmi, cessat necessitas eum medendi M. igitur tu F do non speratur licentia curati,cellat necensitas lea petendi M. Res non. et quando priorum non praecipitur nisi propter secun- Mutina undo non sperato, cessat obligatio minii, ut in exemplis allegatis.Si tamen primuiu praecipitiir propter secudum, sed non irxaecile Propter secundumaui cellante sincundo, non opus est cesse prinium Sicut in , Praesin i casu, praecipitur paroclitano volenti ali no confitet quod licentia putata prinptio i S qumuis petitio sat, & neri det,eat Propter licetiani obtinenda, non tamen propter id solam pricipiturpetitio licentiae,sed vita, litus debitam Obedierariani , rque renitam sito superiori ohibeat. Quod siti quando subditus humiliter a suo praeuto licentiam petit.Et etiam ut vitentur inconue ruentia,quae aliisquis equi possent, si subdi. tus pro sua voluntate abo dientiasui praelati se subtraherer, unde scandala saepe oliti soletit. Id confirmat cap. Licet .supra citatu. de regularibus. Itaque extra articulum necemlatis si parochianus velit alieno consueri, licentiam prius postulet, dis buneato proprio, siue proprius habeat defectus pridictos naturae,vel vitis, sue non excepto casu imbrantiae indisci etionis ipsus curati. Pio casu,satis est licctiani petere, licet non obtineatur. Nec obstat, quta existemibus pnedictis defectibus in curato, non est id
ueus,qui per se consi m audiat: quia a hoc stat, quod sit idoneus ad conserendum G
prefatam liceritiant Exeplum est clarum de curato nondum ordinato, qui cuper se non possit consessio 3es audire, teli tameco Bilbrem,qui audiat. instituere.
quitur dubium de potisrinantibus, Suagabunt dis, ct sacerdotibus, discholarib , qui saepe con 'fiten tur alienis, non habita prius ii etia proprij curati, qη-μ tame .
contesito communiter approbatur.
Res n. illud generaliter tenendum eiu quod nullus potest alieno coli fiteri, nisi de
limia proprii expressa,velta uariaque ac cipiendo, proprium , pro omni habent et .risditionem ordinariam, quemadmodum . in decretali communiteraccipiIur, iuxta ea
quae dicta sunt. Pro quo illud notandum quod aliquando habet peccator liceatiam alieno con Oddi a iure, aliquando a consu tudine, aliquaudo ab lioinine. Exemplum Haiure, ut in casu necessitatis,puta iureti inlo mortis, Scin casu, quo Proprius sacerdos est ignarus, tunc ius conomi licemia in alium adeundi. Exemplum a conluetudi iis,ut secerdos potest, dimitta proprio, cuiscunque sacerdoti conliteri quae consuetudo ideo vim ob initit, quia est a superioribus cognita, dici sprobata, quia cum eam sciant, ruinime contradicunt . emptum ab homine clarum est,ut spapa,et i scopus, vel cur tys licentiam sui siubditis larant, ut 3 lienis valeam confiteri civ. litercunq; quis. si licentiatus alieno conlueri dicitur him
re licet iam a proprio, id sit, a sui citote Potestatem ordinariam haben L Nasti sius concedit praefatalii lis ni iam,cotiditor liuis, iaes Papa,eam cc edit .si consuetudo similiter dat licentiam, papa, is c uxtudii insiti.Sapprobat, eam dedit se creetur. Et cili impa sit sacerdos proprius, iuAta c muti m. intellectum decretalis,se uitur intentuim i
Sacerdotes igit, qui sibi ipui consite ttac licentia sui tuopiij, id obtinuerunt ex consuetudine Per siancriores approbata. Pe. regrinantes etiani, ubi se repererint is qua- .dragesima itenentur consteri curato , queat
elegerint,s plures ibidem sint. Similiter, &. vagabundi, qui non Pollunt simplicem et
183쪽
Α permam alium, suem lint, ne videaturesese melioris conditionis, qiram plebei eius- de loci prout Eugenius quartus diciῖ decim rasse, vales di csitur ad id licentiati a iure, vel consuetudine approbata. De scholaribus aute illud tenetur coninauniter,quta in illa parochia tenenῖ confiteri, in qua per maioreparte anni diuina audierutos sicia. cd de his, S aliis minutis Oistionib vide suministis. Sed obiicies cotra id qaede cola redine dictu est. e. Si eps.de poenitet iis,d rei nil si lib. 6 via dicit qii ὀd nulla potes iciae
nes post huiusmodi approbationem factae. Cveru sacramentales sint. Corollarie sequitur , quod rati habitio superiolis nil ag.t, ad Iloc quod si cramentus uelit,quod non siit. d autem allegatur. s quod ratilia bitio
retrotranitur,e madam comparatur, tenet
verum, quando sbsona madatum sitffecisset.
ut teneret factum, seu vi res fieret. veritas autem sacramentalis absoluitanis non ex solo redato alicuius pelidet, sed materiam,&.mrmam,d sinistrum,S intentionem debirudine introduci ut aliqui Ir usui supe- quae si non concurrunt, ne mand iumni in necrati habitio sufficit, ut verum sit,
aut fuerit sacramentum Valet amem rati-
habitio in contractibus, in gestis ad forum publicum pertinetibus, Scin delictis perpetratis, quaerat ilia benti solent imputari,Sin multis aliis, qui ex liuinalia dispositione pident. De quo videboss. 39.q.Min Principio xt quod de ordinis sacramento obiectum, est, seluiῖ ex dictis, quM.f. rati habitio proe
teritae eost nes sine superioris licentiaia, Minon fuerit verum sacra mentumor uis 'eiae sint validae, dinon reiiciadae. Probatur Id tamen illa rati habitio factae ordinationis hocitum ex data solutione, tum etiam. avia operat, quia taliter ordinatus poterit postratiliabitione ordinibiis uti susceptis. Co Tollariosequitur ex diciis, quod non est ne-: Dinitaria expressa licentia curati vel superio tis ad hoc quod parochianus alieno cost atur. Nam iusticis,quta sit tacita,seu rationa
soluere possit Soei epon.q d ita eii, quod sola cosuetudo nulli datius huiusimodi. πι- rum si cosuetudo sit superiori nota, ct cum prohibere illud possit no prohibet, tunc superior ipse est,qui sua approbatione, consensu dat ius eligedi confessior:& sic electo, potestald consere absislutat, ut dictum est. Contra id opponitur, quia tunc approbatio superioris, S rati sabitio lassiceret,ut prethositum ex data solutione, tum etiam, quia ratibabilior rotrahitur, inandato com- D paratura, lauton superior id mandast alicui conses liri,ut audiret quorundam consessiones, tenuissent huiusmodi consessi nes: igitur etiam per rati habitionem tene-
Dotainante subditum al: erius episcopi si- asipedore cognitς prohibere potele, i notne licentia eius:attamen si talem ordinatio contradic&αex tune uti l Lirnem pmprius piscopus postea scies approbat, Sciata habet, tenebit, ac si de propria licentia fuisset ille ab alieno episcopo promotus. Responaad primum,quod appro 'Latio superioris subsequ&consessionei usine legirinia licentia factam,non suis ciciet illa fueritvalida, cramentalis. Sacramentuin enim quoad sui veritatem non pendeteia futuro, ut supra tetigi.Ideo si quando ab solutio impenditur, viveresacramentum: i er nullum postmodum sebsequentem casum fieri potest, ut sacrametum non furit. Et si teinpore,quo absislutio ian debatur, non filii vere iaceamentum, per nullum actum,aut aperuiaticinit, seu consensum pos binodum subsequenteni fieri potes , ut Rieritv c sacrameritum. itaq; ap obatio cognitae consuetudinis a superiore habita, n5 sit f. scit ut praeterita essessiones, quae huiusnodi approbationem praecesserunt, fuerint vetasacramentale, sul Acit tamen, ut con contradicet ex tunc valebit tacti a sui ris licetia Ac proinde si curatus videt alienui aro ianoruni cossessiola es audire cet, laime videtur eo, licetiare. Ac proinde iasi
rationabile. uod aliqui doctores dicunt necessaria licentiam expresum sum se
ris,ct non sussicere prasumptam:nς tamen
ab illi, disseramus, videlia distinguendum, quod de praesempta licςntiassi ut, eam.s non susiicere, quia id test dus terint Hsgi, vel quod non se hicit, ut se chianus urite allano Gfiteaturi vel lodni,nmus actu ut sit sacramentalis absolutio abalieno ii
reos Et quidem si praesum ii in ratio a bi' natu haeloquor sui Mit, ut iuxta nilicite parochlanus cossit eatin' siqn0, ienuseunt absoluinquans luissesii pro sum pii orati mabilis quantumad hoc. quod est coxa cnlpa noua excusii idquiparatur scieni ια seu inpressaelicentiae: Attamen ad hoc.
id situm alaesulios cram talis,nsi suiu
184쪽
caetetu. Vbi dicitum Nulli cui iamissumsi e G
tilnis iactis tunc esset conlisito reiteranda. Corollarie sequitur,quid dicendum in casu , quo parochianus adit curatum suum, eidem eo murias:& tamen curatus non vult eum audire,vel quia non potest,uel quia in Aspostus est, vel quia simpliciter non vult: An tali sparochlanus possit libere alium adare sine licentia exprella petita, di tenta. Et arguitur, quia sic,quia talis parochranus iustam causam habet alium adeudi, eκ quo suus proprius eum audire nosi sit lepus quadragesimae, aut Paschatis, ocsubditus ille vult comunicare . Veri ex dictis patet responsio,quia habere tulia causam alium adeundi, no sufficit sine licentia obtenta a suo curato, vel superiorer quia praesens decretalis: Omnis.vbi concurrit iusta causa alienum adeundi, ait eue neceu rium obtinere licentiam a proprio sacerd te: igitur in easulio quo curatus eum audi re non vult, est distinguendum, quia velut v licentiam , ut alium adeat , vel eam eκPrel- se negat, vel nec vitu, nee athid. Si primum. adeat alium. Si secundum, alium adire non potest, non pLehabita licentia superiorum. bi tertium, recurrendum est ad praesuritionem, quia si iustὰ,& rationabiliter praesumitur, quod curatus in casu contentus elle quo uus parochianus alieno confiteatur, poteris alieno confiteri, alias non. Pr ut
otio aute haberi potest, si nulla indicia, nec eausa in curato appareat, ad nefandu huiusmodi licentia,tune videlisse tacita iit - 1pta Metia, laee lassicit,ut diruam in.
icentia habere a vi ei mrato,ut possit alieno cω fiteri.Et arguitur, quia si,quia no eis iuris sitio:sed certum miniit rium committitur in hac parte. Vnde visum
est Ricardo Anglico nuis quolibetis, quod
vicecuratus non potest licentiam dare alteri sicerdoti, ut consessiones audiat: tominus eam dare potest subditis, ut conosores eligant. Respond. Aliter videtur in praesenti res dendu, sub distinction quia vel curatus intedit suo vice rato omnes suas vices plene conferre, ut id faciat in par
chia, quod ipse curatus, Moad sacrament prum administrationem ei set fami rus, d disc, sussicit licentia vicecurati sacerdoti siseno ad confessiones audiensi, vel parochi no ad consesserem eligendii concesI Id pater , quia hanc ubiq; videmus consuetudinε seruari, Sapprobari, quod. .vicecurati cum a loco ubi sunt instituti, ad lepus Nodunt. relinquunt alios sacerdotes ino sui, suis cramenta ministrent. Similiter id ubiq; seruatur, Sapprobatur, quod.Lint qua' si dragesimae vice rati solent coadiutores an sumere,ut consessiones audiant. Si aute curatus non tam plenduices suas alteri comi iit, sed solum, ut ipse vice ratus personali terconfusiones audiat,quia ad id ob merita personalia, Spersonata industriam electus fuit, tunc non potetit lidentiam alteri dare.
quia purum ministerium, rulla iurisditio illi comissa est Et in tali casu proc-t praesatum.cisi. de ossicio iudicis delegati, ut patet in causa intextu data, in qua dicitur, qui
non eis iurisditio, sed certum ministeri u mittitur. Sed ultra obiictes, quod licentiatus a viiscurato non poterit sacranimi taliter alieno confiteri Patet, O nullus potest alieno costeri sine licetia propin, ut ui pra ostensum est: ille autem vi curatus non est proprius, sed alienus,ut constat, igitur ipsius licentia sine licetia curati nil operatur. Res . quod in casu licentia per vicecuratum data, valida est, o cosensu curati expresso, vel t esto,qui eo ipse,quω plenas vicesvicecura in comisit Adsensit,& approbauit licentia pvicecuratii dari. Itaq; licet vi curatus ratio non, quia secundu iura
detestatus no potest sub vicecura uua d. -
est, qui habetvicem curati. Quod apertius apparet ex. e.fi.deotato iudicudelegati b
delegatus potest eκ cosensu diuarii sub deligare t habetur de ossicideles. c. Super eo.
185쪽
Τractatiis fecundus. A De consessione mulieris,
tur, quid dicendii, casia, quo mulier Herit eu Locurato semicata: An cilicet, possit alium quaerere conseitarem fine n. centia proprij curati. Et dixerunt aliqui,quod se,ut Ricardus in suo ψ. Pro qua sententia facit primo, quod illa habet iustam causam alium quaerendi confessorem:maxime si ex conseisione proprio facta, verisimiliter timeat, si blipsi, vel curato perieulu ostendendi: igitur poterit alium adire. Nam ob eandem causam licitum est parochiano alienum quaerere,casu,quo proprius sit ignarus. Facit secundo cap. Licet. de regularibus, supra citatum,ex quo appa re quod licitum est monacho ad arctiorem volare relisionem, sine licetia obtenta a suo Prylato, ob solam ipsius monachi utilitate, ubi de transitu nullum habeat praeceptum: igitur a sertiori licebit ei, qui habet iustam causam recusandi curatii,alium quirere e B seitare, cum hic non sola utilitas peccatoris nec suppleuit delectum consensus curati. Non valet, ut apparet, quia non est verisi. milla,quod ius puiderit de remedio in desectum praelati, ob solam hominis viilitatem non de eo prouideritiob hominis necessitatem. Si dicas non esse necessitate hanc in easu alicui homini confitendi.quando licenes con
tia non habetur a curato, quia sufficit ei consteri Deo, d conteri. Contra quia saepe sis ut contritio, seu cordis poenitentia non susticiat peccatori, ut se in flatu pratiae reponat, cum qua tame sacramentu absolutionis sus siceret.lgi ἱ casus est necessitatis,d non utilitatis. His non obstantibus dice ii, utane iii hoc casu, nec in quociiq; alio licitum est alieno costeri, sine licctia proprii, excopiis casibus,quibus ius supplet deiectum,delicentia praestat,ut suptii dictu es .Hanc autem non videtur ius praestare, nisi quando quis estin periculo mortis constitutus, aut quando proprius est ignarus. Ac proinde in casu prs senti nisi a pPrio habeatur licentia, non poterit eius parochianus alieno confiteri nec susticit ca Petere, sta reusest eam o Giere. Et per haec sicilὰ patetad ra Iones. C Ad primam dicendii, quod nosissicit iusta causa alium adeundi,vtiam supra ollissum est, sed cum hoe requiritur licentia proprii obtenta, iuxta praesei ite textum. Et falsum aest, quod ob id situm licitu est parochiano alium quaerere quado proprius est ignarus. a. cadest iusta causa illu recusandi, sed ideo quia ius supplet defectu, seu licentiam proprii. Ad secundu similiter dicendii, quod in casu illius.e. Licet.ius supplet desectu pretiati, qui non vulticum de brataicentia priure. Non sic in praesenti casu, d allibus, iaquibus non lisitur his prouidille. Ad repli, cam dicendu,quta oporteret ostendere ius. quod suppleat defectu proprii in huiusna cli casibus: quod tamen non apparet. Aliud enim est iussum este, ut proiiiderit ius de r medio. Aliud est ius prouidis Ie. in ultimo a Tebatur, quod. s. s. est sacramentum absolutionis neces lariu ad salute peccatoris, quia. s. non semper susiscit cordis p nitentia, procedit secund si Sco. dalios, qui dic ut esse necessaria intensionem, aut continuat ione huiusmodi poenitetiae cordis,ut valeat per se ad salutZ hod tamen non omnino probamus. de quo supra,quado de poenitentia cordis agebamus. iterum esto praefata mulier alium adire consessere sine licentia proprii non possit:An poterit, sebeae in casu curato suo cofiteri. Respon. Si timet vehementer, quod consessio illi facta, cedet
ipsi mulieri in damnia animς, quod erit quasi impossibile sibi euitare,puta si ipsa est valde fragilis, S per experientia, vel alias scit,
quod quoties praefatu curarum videt, aut lo uitur,velimacter tentatur: tunc non potestii confiteri:sed tenetur eum vitare: alioqui peccaret, expone so se prauato peri Io. edicendu,si sit ei deverisimile,qu id ex eoses sone curato facta.ipse curatus ex fragilitate incidet in peccatu becus si peliculu, quod ume leue est,qa tunc potest, Sciebet curato confiteri Unde a Qrtiori ad idem tenetur, si nullum timeatur periculu. Si enim periculuprobabiliter timeatur, uta illi curato contendu non sit. patet, quia quado cosessio alicui facta esset cotracharitateconfitentis,uel confessoris,non est necellario facieda, iuxtar la iuris.Quod pro charitate institutum est, contra charitate militare non debet. Et ita in casu non habita licentia proprij,perinde est, ac si copiam non habeat consestseris. Ed quoniam opinionem oppositam,quet '
teilae in huiusmodi casibus, in quibus iusta
186쪽
ram eosessiorein fine liantia rem salubriter confitendi moprio nona si- metrii adire, probabile esse censemus. Nec inunt,non sussciuia vitae licentia Proprii indumendum est in huiusi dicasibushu alimos adeant conseitates.
chianum eligendo ex licentia proprii.
st niti habens licentiani at suo curato, ut allexi, cf
indi, distinguendu: quia vel causa talis et Louod poenitenti non relinquit sta has prvprio curato simpliciter, aut salubriter,aut li-nὰ notabili damno confitcndi, 'tunc Latis est petere ab eo licentiam, etiam si non obtineatur,ut libere possit subditus alieno conlite i.Exempli gyatiaret si curatus sit excomunieatu, ut infir initate grauatu ,δμ ' - i-- . Droprio curato confitendi simpliciter. Simisi tersi sacerdos talis sit, de quo erili militer
velit, confiteatur, post virtute talis licentiae et gere sacerdotem sinis, cena, hi confiteri, ita
talis licentiae sicerdoti sitriplici consproprio su IQ ' Vr si iesi. his habenti curam. Pro quo G ix ψ0λi si V i, sta ilium soli huius decretalis,omni utriusq;
neeessaria sunt a i ter gloss.in Clementina. .de priuilegiis F ter gloss.inclementina.i.de priuilegiis F cii etiam secundo. e.Adiicimus. i&q.i bidicit Gratianus,quia monaclii, di csteri sacer i. dotes,& si in sua ordinatione potestate accipiant: non tamen exequutione habent, nisi sint a populo electi,&de consensu abbatis ordinati. Facit tertio. c. Ad haec.de rescri- .pti Lubi dicitur in sententia, quod concessio iudicis incerti non valet. Cilni igitur in praesenti casu licentia consessore eligendi P chlano a suo curato concella,st conces,tot tem uiae Uu P dici, incerti:ex quo euratus nullums w 0β sitis ei testatem iurisditionis:quia nec .rdi
T I stiat, quae necessatia sunt aldebitam absolutione impendenda, aut quae necestitia sunt, nesciat interrogare,aut Lalutare consilium ipsi confitenti prael,ere:tune enim Ss non dest simpliciter ficultas nstendi,deest tamen facultas salub iter con. F stendi. Similiter si de curato veri limiliter lametur,quod rei telabit confessionem,idq; in notabile damnu confitentiu: in his,& huiusmodi casibus probabile est, posse poenitentem libere quEvelit adire. Et satis erat licenis
187쪽
A re absolutio a simplici sic electo no valeret: maxime potestas iurisditionis, sed hoc non,
uia potestate habet iurisditionis ille face
os una plex in ipsum eligente: nam iurisdi. tio in foro poenitentiali non addit supra potestate ordinis, nisi materiam subiectam, iii
quam sacerdos valeat potestate exercere, ut supra dixi. Hanc aute habet ex voluntaria
subie itone, tua talis parochianus se illi subiicere vult, qui licentia habet se cui velit subiiciendi: igitur. Id patet a simili de sacerdote simplici, cui Papa se subiicit, qui eo ipso habet iurisditionEsuper ipsum Papam, Salon ob aliud, nisi quia cum potestate ordinis habet materiam subiectam, Papam. s. qui potuit, voluit se illi subiicere. Quod etiam alia iurisditio praeter potestatem ordinis, ct
materiam subiecti in necellaria non sit, apparet: quia si curatus sit excommunicatus, potest sacerdotem simplicem pro confesti nibus audi edis deputare, Saamen curatus excomunicatus nullam iurisdi: ione potest in alium transfundere, ut dicit Petrus de Palude. Ad rationes ante oppositum:dicendum ad primum sumptum ex gloss. c. Omnis utriusq;.S ex glo. in Clementi. de priu
legiis Scilli glossatores suer ut illius opinio
B nis: a qua tamen nos cum theologis recedi
concessio iudicis incerti Quae tamen omnia Ciunt falsa. Ad quarta dicendum, quod nil probat quia salsum est,quod simplex in casu electus, non habeat iurisdi: ione saltem delegatam, consequutiue, seu mediate: quia coipsa, quod curatus dat paroclitano licentiaco fitendi ei, que clegerit, ex cosequeti vices suas comittit taliter electo. Alio iiii generaliter liceriatus ad eligendu silia conseisere, siue Der ius, siue per Bulla aut priuilegiu non
pollet eligere alium curatu, quia unus curatus no potest alterius subditos absoluere, sino sit eorti iudex ordinarius, aut delegatus. Nili dicas illum esse media te, Sonse luutive delegatum, quod eis, quod nos dicimus. Cl quaeras, an virtute praefatae licentiaepos, sit paroclitanus cligere sacerdotercligiosum. Respon. Inter rcligiosos poteli elle triplex diuersitas uia istat.quod quid .am sne
praesentati, seu deputati ad audietillum conres,toties. Alii vero, tui prohibiti stilo prae-Lii, suis eas audire. Alii vero medii, qui sint liberi. s. qui nec deputati sint,ad ea caii dieii das,nec prohibiti eas audire. si de psentat in
seu deputatis sit qui illo. Re o. quod paro
clitanus a curato licet latus, potest libere eos adire, etia si licentia a curato no habeat, nodum eam habries ut ex supra dictis patet. Si onius. Ad secundum ex.c. Adiicimus, dicen loquamur de religiosis liberis, qui nec prolii dum, quod illud dictum est cotra quosdam ' biti sunt, nec deputa ti, dicendit,quδd par monachos, qui eo ipso, quod essent ad sacer chiani licetiali possunt eos adire,& eine mi
dotium Promoti, praesumebant sacramenta diuose coiiteri: sicut & possem si cerdotibus ni iniitrare, Sonsessiones, sine legitimali centia audire r quod illis iure prohibitu est.
Et quantiis dicat illic Gratianus, quod tales
evectu utionem non habent, nisi sint a populo electi, secti sensu abbatis ordinati, non excludit licentia curati ru, sed int&lit,qu5d ordina: te no possint confessiones laicorum
audire ubi non adest licetia curati) nisi sinta populo electi. Ad territim eκ. c. Ad haec de rescriptis dicendia, quod procedit in sero contet tota, ubi necessaria eii potestas iurisditionis de nouo iudicibus electis,seu deputatis collata. Secus in foro poenitetiali, in quo Priter potestate ordinis, non requiritur aliancilia iuris litico, nisi materia subiecta. Et patet hoc,quia si ratio valeret etia in hoc poenitentiali scito: non igitur valeret cocessio episcopi facta, te eligendo consessore Nec valeret gratia in Bullis Papae, cuicuq; Bullam accipienti cocella, ut eligat, quem velit consesserem. Nec virtute licetiae a curato suo parochia no cocessae, posset ipse licentiatus alium
curatu eligere, cum in his omnibus sit si seculari biis simplicibus. Ratio, tuta si alieta
obstaret quominus eas pollent cos iteri, vel esset votum religionis, vel prohibitio sup rior u,vel desectus iurisditi otiis. Primum, &secundu non, ut suppono. Sed nec teri itim: quia, ut ex distis patet, no requiritur aliud,
ad hoc, quod sacerdos possit peccatore absoluere, nisi quod habeat absciues potestatem ordinis, cibateriam subiecta ni, in q uam,
potestatem possit exercere, hoc istitit, ut iuri itionem habere dic. itur: quae, secundum conanis nem sententiam, supra ordinis potestate ni nil nouum addit, nili materiam subiectaui, ut saepe dictum et . Si autem loquamur de religi uso, cui prohibitum est per suos praelatos, seu per thi tuta ordinis ne consessiones audiat, est videndum: an sit illi id proli ibi tum sub spoena peccati mortalis,aut per viam suspensionis aue
sub poena peccati venialis, aut sub alia polam temporali, vel particulari. Et quidem si r viam suspensionis a iure,vel ab hominent illi prohibitum consutiones audire. co
188쪽
E se Sio illincta, siue es tk entia curati, siuen Ar,erit nul l i, iuxta. c. Si celei ret. de cleri .co excommunicato, et interit stoeclebrante. Si autξ sit illi orollibitum sub poena peccati mortalis, ii tinguendu est, de conia tente cide. Quia si sciet iter quis illi confitetur: idq; ad ii antia ipsius confitentis . tunc qui eidem confitetur,etia si a curato sit licentiatus, peccat,qum illii inducit ad peccandum, vel ad agendum quod est illi peccatum mortale, S. sic confitens ponit obicem, ob peccatu cooperationis, Sita absolutio taliter im- Pensa,ratione obicis erit nulla. Si vero ex is norantia inuincibili parochianus eum eligat, didem confiteatur: tunc valebit conis m, io, etia si teligiosus ille peccet, talem absoluendo: iuia solum peccatum absoluentis non vitiat, nec inualidat sacramentu. Si vero
illi sit prohibitum consessiones audire sub poena peccati venialis, aut sub alia rena teporali leuiori: tunc praefatus parochianus licentiatus potest tam sciet et,quam ignoranter eum adire, Sab eodem sacramentaliter absolui. Quia tunc etia si scieter id fiat,non ponitur obex peccati mortali . Et hic distinctio habet locum sntiliter quado quil licentiaius a curato, vel iure,vel episcopo,vel Pa-F pa,aditque iacunq; alium sacerdotem secularem. Corollarie sequi quod non obstante si nodali coiilli tutione qua cauer,ne quis sacerdos secularis, aut religi ,sus sub ocona peccari, vel sub alia poena audiat consessiones parochia noru, qu-d habens licentiam eligendi confesserri siue a iure, siue praelato, siue a curato, potest talZ sacerdo de eligere,d alebit talis consessio, nec est de necessi . late rei teranda, idq; attenta supra posita distinctione. Quanquam hic nonnulla est et dui itatio, si prilatus prohibet, nequis sacerdos antequa sit per praelatu examinatus, c5M,iones audiat vi in con stitutionibus synodalibus prohiberi solet, S parochi mi liboram habeant a curato licentia, ut quibus ve- Iint confiteantumconfitentur aute alicui sacerdoti nondum per praelatu examinato, &approbato. An tenebit consepio cum bona
si de facta. Et ratio dubi j est,quia contra prohibitione superi iris liectia inferioris praeualere non debet. Ciam igitur praelatus,qui superior est prohibet sacerdoti nondum exa. minato coressiones audire igitur contra huiusmodi prohibi Hone licentia a curato con cessa n, n valebit. Secundo, si curatus d ret licentiam sacerdoti ad consessiones su rumparochianorum audiendas:e contra veia praelatus eidem sacerdoti interdiceret, ne Ghuiusmodi coles, iones audiat: talis sacerdos non poterit consessiones audire. Alii, tui si contra superioris proli ibiti Ine valeret insorioris licentia: Dilet igitur curatus praebere licentiam conssiones audiendi ei , qui per superiorem therii suspensus, tales conto sones forent in casu validae, quod suppono falsum. Et sequela apparet, quia utrique es hvsus, Saxequutio ordinis in hac te prolii itus. s. ei, qui tu risus est, ei, qui non dii examinatus est Respondetur stando in dictis, quod in praesenti casu valebit cons sio, quet cum bona fide de licentia curati fit illi iaceodoti non examinato, quan uis ipse sacerdos
eccet, consessiones contra pelio is proibitione audiendo. Nam de iure. e. Omnis utriusque sexus potest conses io delicentia proprii alieno seri, nisi alioqui sit comunicatus,suspreus, vel interdiλs, talibus emiure ordinis ministeri u interdicit. Per prohibitione aute praelat i synodalem is, qui ex minatus no est, nulla ob id censura est innodatus, nec vere dici potest sup uselle : tu
doquide suspensio culpa in susimo praesipponit, ob qua a iure, vela iudice suspendendus venit. Eil itaq; simplex prohibitio, non suspenso, ua prilaii flatuuiit, nequis ante Hqua sit prossatus, confessiones audiat. Q quidem institutio, d sprohibeat factum,
non tamen illud annullat, cunici. ius uuan
nullantem non contineat: sed soluin in vise tute obedientiae illis iniungitur,neat te probationem coli es iones audiant. Vnde si sives sacerdos ex licentia curati cofessiones audi aderit quidem inobediens: factum tamen tenebit. Multa namq; prohibetur fieri,quae tamen facta tenent.
rri, de facto quenquam absoluente.
alienus sacerdos non Potest sine licentia prνxij
alienum parochianuabsoluere, quaeritur, an iae eru sit de iacto, hoc est, ς sto, quod alienus alienum absoluere de iure non possit sine licentia propris,an si de facto eum absoluat, sit valida absolutio. Et dixerunt quida,quod sic secluso obice consiten iis, quia sic procedimus Pro qua sententia iacit primo, quod quilibu sacerdos habet
189쪽
A habeta iure diuinopbtestatem, qua potest,
peccatore absoluere,ium milioritate saepe icitatana.Ioan. N . Quor a remiseritis pecca- 'ra, remittentur in Sc. ubi nulla sit sicerdo oris excepti nec peccator salec peccati Quilibet igitur sacerdos a Claristo accepit huiusmodi potestate respectu cuius iiq; pecca-ltoris, cuiuscuq; peccati. Nec obstat prohibitio ecclesiae, prohibentis nequis alienu absoluere retriet sine consensu proprii Nauia etiam ecclesia prohibet, ne uis episcopus
alienum ordinet,sne coiissensu proprii: dc ta, men si attentet alienum ordinare, tenetordinatio. Prohibet etia ecclesia, neeXcGruu-nicatus celebreti, aut conseiret: do uisti si attentet celebrare,tenet sis cratio stit apo
test de multis aliis exemplificeri, quadoqui dem multa prohibentiar seri, quae tantoni,cta tenet. Nec obstat se disdicere quoaeκ praefata aut horitate noli colligitur Gabsum contulis te omnibus facerdotibus satena absoluendi propinquam,id est, potestatem iurisditionis, scd remoram, quae Potestas ordinis esti charactere fundata Non, inquam, obstat, iuram quo Christia comittit potestate sacerdotibua , ut peccata humi, rima remitterent, consequens est, quod illi
B dedit id, sin P cpio huiusmodi remissio P eos seri non potesti cum absolutios iuris ditione seri non pia sit,sequitur Sc. inistraeuim dedisset potes latea bseluendi, si requista ad illum finem non dedi iletid id confirmatur, quia anteqNam esset facta parochia, rum diiuisio, Apostoli poterant peccatores absolκere, &potestate sibi a Christo coiicessavit igitur habueetunt potestatem iurisditionis in peccatores, vita respectu omnium peccatorulii Scillam iurisditionem non a ceperunt a Papa, nec a puro homine,ut sit p-
pono, igitur .a chris λα percosequens omnes sacerdotes,qui A postolis siccedunt, vel in toto, ut episcopi, vel in parte, id est, in potestate absoluendi in foro poenitetiali, ut caetet i sacerdotes minores, habet a Claisio immediate potestate iurisditionis super omnes peccatores dux per omnia peccata: imur si quicunq; sacerdos attentet aliquem ausoluere,erit valida absolutio. Nec obstat tertiddicere, quod si omnes sinerdotes habuerinta principio potestatem iurisditionis in foro poenitentiali: potuerunt tamen Sciustera per Christi vicarium ob iustam causam priis uari,aut eoru potestas potuit coarctari mr ut debito ecclesiae regimini expediret. dicut xpedire videtur, quod diueria: oues,diucu
quia tu ex Christi nisi uti piae liquit, s.con es rum est, per homine sioni mellilli; inseri L N inoppositi dat c, pollet Papa a sacerdote tollere potestate consecradi eo aespite di id ordin odi, quod supponsi alia. sum: igit non potest Papaasacerdoti iis tollere restate propinqua ii absoluendi si eam a christo oes immedias' cceperi N ed cit secund4 pro radς ii sint enita alim,
ex consequenti supr quenm iq; alium μψα riorem, qui velit tali is codqti confiteri, i , κω rςgulam. 4i vinco vincentem te, .i fortio
maxime a Papa: sed hoc non ruta Papa non halietiuiis sitionemsupra seipsum, tu pocsit si ipsum absoluere: itur non potest alieri date iurisditi nem Gra seipsum, cum nemo dare possit,quod non habet:igitur, Facit terit4,quia si secerdotes non haberet pret D satam iurisditionem, ni iii, quibus a iure
humano cura animarum commilia est idirespectu certarii ovium: se lititur,quod alienum parochianum existenton in articulo
mortis non possetabsiluere alius sacerdos,uod suppono fit ina ex iuribus si pratn-uctis. Si diis in illo articulo posse vimin- quenque a quocunq; absolui, iam quaero a quo habet quicunque sacerdos in illo articulo iurisditionem stuper infirmum 3 Si a Christo, Ut ut hal, eo littentum. Et si in illo articulo, igitur etiam extra illum habet eanden iurisditionEa Christo,cu novideatur ubi,dcquando omnes sacerdotes eam .i Christo aeceperint dii si quando dixit: Quaecunq; solueritis in terris, erunt soluta Sc. Aut quai do dixit:Quoruni remiseritis peccata, remittentur eis Sed in his non distingui: inter articulum necessitatis, extra cicc. Facit postremo, quod supra tactumesi s quod
episcopus si attentet alienum ordinare etiam sine licentia proprii, tenebit ordinatio, nec venit iterum ordinadus: igitur sacerdos satietat absoluere alienum Parochianum,
tenebit absolutio. Nee obstat dicere, quod in casu huiusmodi absolutio decernitur it xj , dii an ut habetur. 9.PLPer totum.
190쪽
E Non,inquam,obstat,qui aliment etiam din qu subditos acerni rurirrita, sanis orditiatio ab inemo Propositio. No quilibet se habet sit
m. o, datos in sero poenitentiali. Pat
bus sacerdoti depiscopo facta,sinbilama proprii ad x menrealiter tenet ordinatio, Anianet talasvere
ordinanis.Vel igitur utrunq; erit irritum,ninane. s. ordinatio;& absolutio de facto ali μtata,vel utrunq; eritvalidum:quod hi doctores praetendunt. His non obstantibus, oppotitsividetiar esse tenendil. Pro cuius πbatione praemitto aliquas probationes. Prisimi proposito sit Nullus secerdos in in habeati scitionem ordinariana vel delegata, seia conrniissam. Hare patet exc5cilio Floretino sub mala. .ubi in issimas itur huiusnodimpositio. Et patetelia ratione sumpta ex nahuius sacramenti absolutionis, quia ab sesutio haec est sententia lata in morem, de gratiam constentis, in causa, quaeuat inter peccatorem, inuni .Est igitur huiusinodi absolutio aias iudicialis,&per eonsequens necessarium est: ut sit valida, quod stratura iudice copetente iurisditione habenter alio I qui sententia a non suo iudice lata, nulla est de iure. Seclida proposito. Sacerdos non potest habere iurisditi ne in foro poenitemtiali, nis habeat subdito 3 quos eam valeat F exercere.Haec patet, tum ex sententia omnium pro maioriparte,d ommum approbata. squia potestas iurisditionis in hoc λ- ro non addita parte rei sepra potestate ordini nisi materia subdita, seu p tores subditos. Tum etia, quia habere iurisditione,&si hos in eodem sero sunt eorrelativa, dilant simul natura. Est enim iurisditio quida dominatio, seu dominium,licet non des cum, quale est domini ad seruum:nec ciuile, quale est diti ad res sita appropriatas: 'tamen velut politicum,quale est Principis,stupristi ad suos subditos. Clis igitur dominui sit correlatiuusubditi: non ergo stat ali-
o poenitentiali. Patet de simplici Dub otibus, quibus nullius conflictis, seu peccatoris cura commissa est. Haec pro batur, quia si eos haberet, vel ergo iure bomano, vel diuino. Neuttu videtur di luni. Non Primum,ut suppono,quadoquide an marum cura non omnibus sacer tibus ende iure humano e5missa. Nec secundu,quia Christus nulli sacerdoti qum' peccat rem subiecit, nisi vicatio suo, cui omes oves, Sagnos comisit, quando dirit ad Petraim:
Pasce oves meas, pasce agnos meos. In misvoluit, Mnstituit Petrum eastorEvnium ratem omnium fideliu, cui voluit omnes alios esse subditos, non solum in sero contetiose, sed etia in poenitentiali. Inconueniens vest, quὀd Christus, qui magis seiritualia, qtemporalia 'meniat, suo vicatio oues suas tu hi qui adserum contentiosum pertinendinon in his, me adserum poenitenti seni commiserit. Iram soli Petro vicario suo omnes fideles subiecit:d ex conse ueti soli vicario suo plenam contullaturitatione. ut ab eo in exteros inferiores huiusi di potestas
iurisditionis dimanaret. arta hropom ratio. Non quilibet iacerdo imo nullus prae ter Papam, habet iuristitione immediatea Christo Haec patet in praeciam: cita idem si iurisdiit me,&Dbditos habere: solus --tem Papa habet sus ditos immediate aChristo, igitur solus ipse habet iurisditionem de iure diuino. Iam sequitur c5clusio responsiu quia n5 quilibet lacerdos potest uenlibetpeccatore absoluere,etia de facto, in visi abseluat, de facto teneat absolutio. isc patet, quia nullus sacerdos potest quenqiram absoluere nisi iurisditionem habeat in eum, Patet exprima: hanc aute non habet qvilibiniacerdos, nec de iure humano, nec diui- quem habere domini v quodcunq; ex dictu .Patet ex tertia,& qua Imur non qui
line subdito. Vnde Gugustinus ait Deu libet potest quolibet ab luere, nisi sit
- I prius, vela propriolicenuatus, i ta preti rem decretalem. Nunc veritate ostera, n
non sitisse dominii, antequa mundum crea ret,quia non habebat,quibus dominaretur. - Et quampiamu coepit aliquid eam, coepit uenatori moncm Primo rata impug
esse dominus.Et ita patet pro sitio. r. Vnae conmeam armutur,q siqua pertinens avidest, quod potestas tu isditi bet sacerdos lia rei de iure diuino liuisii ἴisaddat in sacerdote aliqua realitate ultra tionein omnes uatur, quod nullus se se potestate ordinis,vel n5,quia si secludamus dos posset huiusmodi iurisditione her homiolationes, nullam addit realitaia: sed latita nes,aut perinlesia priuati,ut supra pro opio nominis connotatione requisitur habe- ruone arguebatur, Acconse ueli per e re subditos.Si vero admittam relationes,ad mmmunicati Eiuris, vesiudicis non passit quidem relationErationis, habentem ese raro potestas absoluendi. odsipra pinseper actum volutatis eius, qui sacerdoti ali- batum est esse salsum ex. Sicelebret aede