장음표시 사용
191쪽
A sco exciam unicato celebrante: S x.c Duo tulit in uniuersali omnἱbus hominibus In Cbus. de sentei atra exc6municationis. in anti- Principio mundi, respectu pisciu,volucrum, quis. Secundo sequit,quod si sacerdos tam e Gelliarun , Grborum terr rivi patet ex simplex, quam curatus ad confessiones ele- Gene. LStamen quia non disposuit Deus satietaret peccatorem absoluere ab liis, ter seipsum,quis, quam rem, ut propria posquae Paps aut episcopo sunt reseruata,qusd sidere deberet, id reliquit per holnines dispovaleret absolutio, maneret vere absolutus nendu: Saapostea facta fuit perhoniines ab eisde. Conseques est c6tra.cSi eps.de pin rerum diuisio,&praeparatio.Et ex tunc ponitemiis, S remisi. lib.6. Ubi dicitur, quod tuit laomo dicere,haec res eli mea illa rara.lta sacerdos ad cosessiones electus nullam pror vidci in proposito: Deus dedit in genere s sus potestate habet absoluendia reseruatis. eeiactibus potellatem albsoluendi peccato- Et talis est doctrina comunis ecclesiae. Ter res, sed non determinauit qui , quem debet id linuitur, quod cossessio facta alieno sind rei ab luere id vicario suo reliquit deterimi licctia proprii, iuὰd esset valida, gibia rei- nandum, & ordinandum. Ad confirmatio reranda .iuxta extra uagante IIenedicit unde nem respon. Ello quod Apostoli habueri necimi saeipe alterata, ubi dicitur: Absurdues h a Christo immediaia potestatein absoluet eum,qui semel sacra metaliterabsolutus vi, di, sicut d Setrus vicarius Christi, non so- rursus eodem debito teneri, ut supra adduxi luna potestate ordinis , sed iurisditionis: eos mus. Postremo facit clausula pr semis to tame subiecit Petro, sicut &caeteroi fidites, Atus, occasione, cuius mota et quaestio, in quorum omnium voluit Christus Petrum quadreir, od alienus non potes quenqua Pancipem,Sciaput esse.Ac proinde Petrus absoluere line licesia proprii. Vbi illa nega- de plenitudine potestatis sibi collat potuitrio, non, cades super verbia,potest, non solii aliorum Apostolorum iurisditionem coa negata tiam, sed possibilitat Padamini, ut clare, seu limitare, aut etia auferre, maximJ
notat si in prima regula iuris.lib. 6.Alio qui si causa subesset. Quod si Apostoli aliqui h-
. sisIusa ius negarei, seu prohiberetur, idd do hac potestate iurisditionis in communi esset dicere, quod alienus no absoluat extra usi sunt,id credendum est,eκ Petri consensi mB neum, Squod non potest absoluere extra- factum,vel approbatum fuisse,iacite, vel ex Uneum, quod suppono filium, ex pretiata ro presse. Post primos autem ecclesiae tandat gula,&glo. Sueerest ad rationes respside res, ecclesia Christi, atque numero creden-re,qus ante oppotitu facte sunt.Ad primani tium in diuersis resionibus crescente,expoin qua arguebatur, tuta Christus omnibus diebat in ecclesia diuersos pas ores particu- sacerdotibus contulit potestatem peccata re lares in stituere, d on omnibus sacerdoti-
mitte ii, nulla posita excepti 5e. Resp. Quod bus omes Christi oues indistinet sublesti,
illic Christus contulit potestate remota, aut . este. Inde diuise sunt dioeceses,&pa cinae t. dicitur potestis ordinis non tamen propin--Nec valet eonsequetia haec: Nonpotuit quam, quani dico potestate iurisditionis. Et Papa ab Apostolis amouere potet hitreonis ex quo Clarisius no determinauit quis, que crandi,& baptirandi: igitur nec potestatem deberet absoluere. S. cui sacerdoti qui pec- HKMilionis absolutat. Non, inquam, valet. catores deberentelle subiecti .id reliquit de- quia in potestate ordinis Clirilius caeteros terminatum vicario su cui plenim Epm Apostolos Petro pari scanit:in potestate, tellatis iuristitionis concinit, cui etiam om . rem iurisditionis caeteros eidem Petro subienes oues,d nos subiecit. Ac proinde, qui est. Undest, ut illi qui iure diuino sunt sub eκ voluntate summi Ponti scis subditos ha- . dii ivlaam Christi,no possunt aliis subiici, butrit, ille habet it iurisditionem,&poten- nisi de consensu tacito, vel expres ipsius vitiam propinquam absoluendi, n alius. orij Christi. Et ex consequcti nulli sacerdo- Et quando replicatur in secunda non ob- ti potest copetere iurisditio, nisi de licentianalia. quini Christus, qui dedit potestatem tacita, vel expressat mani Pontificis, qui absit luendi ,eX consequenti dedit iuristitio- Christi vicarius est, Sytri successbr. 1dnein, sine qua alis illitio fieri non potest. Re secundu desacerdote absoluente Papa eid1 spond ne ando illud, si id ad omnes sacerdo esses lum&c. Dicendu, quὀd veru est,qucultes eκ tendatur: satis est, qu3d reliquerit a talix habet iurisditione superil Iu in sompte quo sacerdotes huiusmodi iurisilitionem ae nitentiali in quo illi se subiecit Hanc autem ciperent, scilicet. Papam vicarium suum. iurisditionem habet voluntate ipsius Papaci
192쪽
E Iberetivi; filii Ioi)ε, sit halbere subditu, dare iurisditione est dare illi subditu Et ita cum Papa sua voluntate faciat se subditi im illi sacerdoti,cui csistetur, sequii, quia Papa dat illi
supra se iurisditionem. Nec incouenit,t aliquis det iurisditione alteri,quam ipte no habet. Id patet de curato, ciui nondu est sacerdos, sx coli sequenti non habet potestat qua pnit abnluere suos parochianos,& tamen pol eos subiicere alicui capellano ali qui simplici, ut patet , dicita ille capellanus lanietur iurisditionem super prςfatos parochianos. Similiter si curatus sacerdos sit exisco inmunicatus, cum per se non possit parochianos absoluere: poterit tamen eos alicui
alteri non praeciso subiicere, quo facto, ille aliud Bitietur iurisditionem in illos. Ita igitur de Papa,qui ouanuis non positi seipsum absoluere: potest tamen seiplum alteri sui incere, unde ille alter obtinebit iurisditionε super ripam. Nec sequitumTalis sacerdos h et in casu iurisditione super Papam gitur ex consequenti super omnes alios fidoles, qui velint se ei de sacerdoti subiicere. Et discrimen est clarum: quia Iupa, ex quo de iure diuino, aut humano nulli homini su ditus est in terris, potest pro sua voluntate V se subiicere,cui velit,isc valebit subiectio. Ceturi autem fideles,ex quo habent in terris superiore,cui de iure dinino,vel humano subditi sunt, non possunt se propria voluntate subiicere, quibus velint, sine licesia suorum superiorum. Nec sententia seu abistutio alicui impensa sine consensu Papae, vidi iuni Aditore. - est, erit valida, cui terit illud Pauli obiicii Tu quis es, qui iudicas aliensi seruum Ad tertium.Ello ita si,quod in sirinus,vel in periculo mortis ex istens possit a quocunq; cacerdote, etiam simplici abselui,non inde fit, Herara illum articulum positi. Et qua nuis diuinum ius no distinxerit inter articulum necessitatis, Elpii nccessitatis,poterat diuinum ius huiusmodie heian admittere. Deinde non est ceris,quod in tali articulo possit sacerdos simplex, aut quicunq; sacerdos
eum absoluere:imo inpolitum est verisimilius. Tum, quia si adsit proprius insim restor, ion poterit ab alieno abselui. Tu,quias sacerdos excommunicatus sit,non poterit eum absoluere,etias atteiet, cum per ocω municatione maiorem expiret potestas propinqua absoluendi: . tamen non expiraret, si de iure diuino esset unicuiq; sacerdoti potestas iurisditionis in unuquent existent in periculo mortis concessi. Ad postremu, dicendu,quod n5 est simile de ordi Gnatione,d absolutione quia ordinatio non
est aetiis iudicialis tire iurisditionem requires, cum sit paru sacramentii. ideo tenet ordinatio ab alieno episcopo facta. Ab lutio vero est actus iudicialis, Saurisdi ionem requirens. qua desciente, non tenet absolutio Quod si ordinatio sine licentia proprii facta,diciturirrita, anisantelligi quantu ad ordinationis exequutione,non quai tum ad veritatem ordinationis.
SEd esset dubiu, si quis sacerdos absoluaveum,queabsoluere non potuit,seu a casibus superiori reseritatis, pomitens aute cuna bona fide cosellas, putat se vere absolutum
esse, c ina non sit. An teneatur praefatusco
fessor illum ponitent Ecertum facere de d fectu absolutionis,ut legitimam, validani quaerat absolutione. Quae quaestio diciturdisputata filissetii Cocilio Basilien. non tameibidem ob vatia doctorii iudicia filii decis,
V iide videbatur aliquibus, quod talis confestar in casu non tenetur poenitenteridesectu ab lutionis cerii orare:quia si sciniaxime ne salus poenitentis periclitetur, ad c ius salutem necessatium est verea sacerdotibus ab liii,sed hoc non habet locum in ca- usu. Cuius ratio videtur aperta, quia aut ille Poenitens est verdomi ritus, aut non. Si primunt igit ur iam est in gratia,Siustificatus. te decedens, nisi reincidat,saluabiciar. Si secundum, damnabitur ob peccata sua, doquibus non veri poenituit. Et ita defeeius praefatae absolutionis impertinen somnino est in casu, ad hoc,quod salus illius pericliteriir, vel non Quod ti non eli in casu vere absolutus,non est sibi imputadum ad culpam. ciam bona fides, S ignorantia inuincibilis
excusat illum, ne aliam ab lutionem teneatur quaerere. aliis vero videbatur consessorem teneri in casu illum poeilitentem de desectu absblutionis certiorare. Quorum sentemia milii probabilior est.Cuius ratio haec est, quia quanuis poenitens ille per bonam
fidem excusetur, ne legitima teneatur, qua re ablatutione: attamen non desinit diuinum ius in reipsa violari,quod unicuiq; peccatori Christiano iubet, ut praeuia confessione a sacerdote curet vere a Csolui, quod ii iusmodi poenitens ob ignorantiam, in qua est millime curabit. Haec autem iuris violatio, cum alicui eorum si imput da, scilicet, vel sacerdoti, vel ipsi poenitrii, ex quo uteruincausa praefatae violationis,clcostat. Non aute est poenitenti imputanda, cum hic per bonam
193쪽
A bonam s dem, Mnuincibilena ignorant bam aculpa inobedientiae excusetur, pedi est, ut sacerdoti imputetur, qui ex culpa sita scienter dedit causam praelatae violationi. Ae proinde ne liuiusmodi iuris violatio continuetur, tenebitur sacerdos in casu illum Poenitentem de defestia absolutionis certi rare, ut iuxta diuinum, oummurti ius logii imam quaerat absolutionem. Praeterea qui scienter causam dat, ut alius vel damnum incidat , vel re alioqui sibi debita eareat, tenetur dare operam, ut ille alius suo debito non defraudetur. Talis est sacerdos, qui in casu scieter dedit causam praelato poenitenti, ne erat iam sacramentalem ratione
praeuiae conivisionis sibi alioqui debitae consequatur. Et procedit ratio, maxin E in casia, quo poenitens ille tempore, quo debuit, contessus est. Praeterea, qui baptizataliquem sine intentione eum vere baptiZandi, Postea tenetur eum de defeetia baptismi certum iacere: alioqui datur illi occasio alia sacramenta, ordines etiam sacros sine vero baptisino suscipienta Et idem argui potest de
episcopo, qui aliquem ad sacerdotium promouet, non hab- intentionem vere eum ordinandi, aut in serina, seu materia ordin nationis deficiens, qui nisi ipsum promotum certum de deseau faciat, dat causam, ut is, qui verus sacerdos non est, Missam celabret, confessiones audiat di c.Quae tamen inconuenientia tenetur de necessitate vitare, cum eis omnibus ipse causam pribueriti igitur pati se a in praesenti casu. Idem videtur de sacerdote absoluente aliquem ab
excommunicatione, quem tamen ab tu
re non potuit: nam causam illi praestat,ut si cramentis se ingerat inabsolutus. Idem etiam videtur de quocunq; alio iudice, qui tolit sententiam, quam iure terre non potuit, quae in damnum alicuius cesiit, tenetur in conscientia ratione damni vitandi, sententiae desectum propalare ei, qui possit pro-delse, alioqui satisficere tenebitur lae Idem de eo, qui ctim sacerdo, non sit, fingit se talem, Saonsessiones audit, ct abseluit,
quod tenetur eo quos ita seduxit. certos iacere, quatenus veram quaerant abselutionem. Concluditur igitur ex superioribus, sacerdotem simplicem non posse quemiam
de iure, nec de iacto absiauere, niti ad id sit
quislio alia: An sicut est neces Iaria licetia propriis ad la , quod peccator
alieno sua mortalia confiteat, sit etia necessaria talis licetia ad hoc,quod venialia alieno confiteatur. Similiter an sit neces laria ad hoc,quod peccata semel cos Gsa reconfiteatur. Similiter an sit necessaria ad hoc,quod intra annum extra quadragesimam confiteatur etiam mortalia non prius
consesta.Et dixerunt aliqui,quod in iii, casibus propositis aiberum est peccatori se su iacere,cui velit,etiam simplici vel alieno sinὸ licentia proprii. Ratio, sta in huiuἰ modi confisitonious, &recbfesiionibus peccator nulli sacerdoti determinato subditus est. Patet de cosessione veniat tu, quae liber uest hombri consteri, Saon coateri. Similiter de preeatis iam c5fessis liberii est homini ea reconfiteri, ton recosteri. Similiter de cossessione mortalium extra quadrasesima liberum est homini tal consessione iacere, non iacere, cum ad illam consessionem, quae extra quadragesima fit, nullo iure quis teneatur, nec diuino,nec humano, ut patet: igii in hiniusnodicosessionibus homo sui iuris es , &per consequens liberὰ potest in eisde cui velit, is sne licetia mprii subiicere. Et pro hocvltimo casu facit specialitςr, quod cu ait teκtus, si voluerit alieno costeri, licentia prius postulet dia. In quo videἱ loqui de colesito.
ne,quae semel in anno ageda est:nam de hae fuerat textus loquutus: igitur in alia consensione, quae intra annum fit, homo non est se sus situs curato,ut eius licentia indigeat.
Pro his facit, quod dictuni est de Papa, si licet, qu4d quia nulli determinato sacerduis subditus est, ct sui iuris, potest se, cui velit, subiicere. Facit etia, quod de vagabundis diiscitur, nullibi domiciliu liabetibus, qui qui nulli determi irato subditi sunt, pollunt se, cui velint subiicere, ubi se repererint. Facit etiam generaliter, qui is in his,in quibushomo sui iuris est, Sabulli su tulitus, potest se si ere cui velit. Ut maritus qui Opto amiconiugali, in quo uxori debitor est, potest in caeteris se alii sebiicere. Et religiosus,de iptis his,qui reaulam,Sola: uta ordinis concernunt, potest alia vota emittere, S. as
obligationes subire. Ad hunc modum de cieteris. Oppositurame videtur probabilius, scilicet,quod in casibus Ppositis non potest
194쪽
A quis confiteri,nisi vel proprio, vetalieno delicet atra proprii iuxta praestate decretalem.
Id patet ex dictis, quia cum absolutio a peccati, sit ama iudicialis, nullus potest quen- qi iam absoluere, nisi in eum habeat iurisditionem ordinalia, vel commissam: sacerdos autem ali niihim simplex nullam talem habet, qa nec de iure diuino, nec humano. De diuino conliai ex dictis,quia maximeeκ illo. Quorum remiserilis S. vel quaecunq;
ligaueritis, sed si ex his haberent omnes sacerdotes immediatὸ a Christo iurisditionε in peccatore super venialibus, a sorii ori eandein haberet super mortalibus peccatis, 'lae. ex dictis constat esse falsum ex quo praefata aut holita, Potius de mortalibus, quam devenialibus intelligitur.Deinde potestate iurisditionis in omni causa tirituali Clitillus immediatis,& plenissime suo vicario contulit de cuius cosensu, Saolsitate debet huiusmodi iurisditio in alios dimanare. Cum igitur Papa iiii Ziuiisditione non dederit sacerdo ibus simplicibus respectit venialium,aut mortaliu,quae homo colestus est, aut no consessius,videtur si tu,seu voluntarie dictu,dicere,quod quilibet lacerdos pol unuquenq;.: a peccatis venialibus sacram'aliter absoluer re, similiter, Iconsesiis, aliisq; supra propositis. Ac proinde periculosum viaetur, homines alienis sacerdotibus confiteri,d bbeis te absolutione in his casibus sine licentia
Proprii petere: luia tales homines iniuriam lociunt sacramento, quod ex parte sua irri- tuiti,d Diane faciunt, cum sententia in qua cunque causa lata a non suo iudice sit nulla.
Nec obstantes,quae supra dicta sunt,quet sippon ut in die is ea si bus homines este sui
Iuris, .s quod in huiusmodi cosessioniblis prae si iis nulli determinato sacerdoti subditi sint. Uod quidem negandum eis. Aut potius de subiecti medii inguendum, quia est duplex quaedam, qua homo alicui subditus est in amicosessionis absit utrileu ex necessitate iuris diuini, vel liuinani. Et hac subi elione, quam absolutam dico, subiecti sunt omnes fideles suis pr.,priis sacerdotibus inoonsessione peccatorii mortalium,quae non ante coiisessi sunt, luia. s. ea tendtur suo proprio, aut alteri de licentia proprii coli steri: qiiod nisi suo tempore fecerint, peccabunt.
Alia est subiecti a conditionata, seu ex sup-Ponuone, quaes si peccator vult ab aliquit,' meatis aliquo tEpore absolui, debet ea confiteri suo iudici in eum iurisdition habenti,
tali subiectione subditi sunt fideles suo pro prio sacerdoti in peccaus venialibus, . Upeccatis mortalibus prius eos sis, S in mortalibus ex ita quadragesimam confitendi non quod simpliciter teneantur ea tunc Proprio cofiteri, sed quia si volui ab huiusmodi
peccatis sacramctaliter ab lui, tenentures' dem prohrio se subiicere, vel alieno de licetitia proprii. Ac proinde haec consequentia non valet: Peccator non est alicui sacerdoti
in cofessione venialium, dian casibus princtis de necessitate,vel absolute subditus igitur poterii licste se cui velit subiicere, α de
manu eius poenitentia suscipere. Patet exe Plo claro. Nam hic consequentia non valet
Oeritus subditus uni episcopo i5 est illide necessitate,d absolute subditus in recipiendo ordines sacros, cum sibi liberu sit eos petere, 5: o eli siti iuris .ita ut licite posust sine licentia proprii episcopi ordines ab alio episcopo si scipere. In quoeκemplo Pa ter, quod dixi de inbiectione conditionati . Qui 4 liuiusmodi clericus licet sinioli iter
non teneatur ordines a propito episcopo suscipere: si tamen eo, sit scinere vult debet eos
a proprio episcopo, vel ab alieno de licentia propi ii suscipere,ut esistat. Potineti hodupleκ subi emo in aetii iudiciali appellari,
altera necessaria, altera voluntaria, cui quia udem duplici subiectioni respondet in abiblucte,seu iudiceduplex iurii ditio, altera coa
ctiva, qua iudex in illo foro potest subdita
com Irellere, aut compelli facere,ut tem re
debito constratur: e .aec est respectu mox talium non prius confesserum. Altera es iurisdilio voluntaria, ad cuius usum, seu absi - . tutionem recipiendam, subditus non potest . compelli. si is ne nolit, respectu veni lium, d Gimiliter mortali ii iam taleubrum.& etiam mortalium confitendorsi intra annum extra.s quadragesima. Iam ad eoiripla superius allata de Papa,fateor, tu M potest se subiicere, cui velit. etia simplici in f ro poenitentiali, scis hoc ideo. auia nullii hobet in terris superiorem, a quo debeat liceti clam petere Cheri aute fideles,edin suos habeat pastores, d guperiores, nsi ita possunt se, cui velint subiicere, sinὰ45sentia suorum.
Ad aliud de vagabundis, falsum est, quod dia sint sit iuris, ut positi se subiicere pro voluntate cui velint,etia simi ici . sed tenentios consteri curato loci, in quo pro tempore sarepeti ut. Quia si possent etiam simplui provoluntate subiicere, ellent melioris condiationis vagabundi, quam incolae cum incolae non Potaint Pro votissitate se, cui veline subiic
195쪽
A sui, licere,nisi de ec sensu proprii. Quod Eugenius quartus ob rationem lianc dicitur de
. clara stetita'; tales,qui curato loci coli sit entur, non id faciunt tinc licentia Papae tacita, vitex inesta. Ad aliud de marito,qui dempto assu coniugali, ct meris, ad cauos iure coniugii tenetur, potestin reliquis se subiicere cui velit, sine licentia uxoris. Respon. hoc ad initio ei, qu M vir caput mulieris est,non sequitur, ergo, quod in casu praesenti possit peccator sine licentia proprii alieno se subiicere. Et discrimen est clarii.Tunt,quia si maritus id potes Hine licentia uxoris, est, quia eli caput eius. Et ideo ec, ira uxor non posset se aliis seruitutibus alioru subiicere sine licetia viri, quia vir supelior est ea. ideo nec peccator potest se alieno sal, licere, sine licentia Proprij, qui eius superior est. Unde hoc exeruptu magis militat pro nobis,qu.ina c5tra. Deinde, ii maritus se potest in aliis actibus alteii subiicere:talis subiectio non requirit iurisditionem in eo,cni se sui, licit: qui li-eet actione ui ex contractu acquirat: non tamen iurisdi ionem. In praesenti autem casu de confessione, si ibiectio peccatoris requirit in eo,cui se subiici , iurisditionem in ipsum, quam nullus habet, nisi ac dente licentias proprii,proiit supra expositum sitit. Qi
si ruisiis ot hciatur,de duobus inter se cotendentibus, iiii sitie licentia or. inari j possunt se cui velint in illa cotem ione subiicere,perquam subiectionein arbitertii ius nodi Iosetitur iurisditionem in illos, igitur ita erit in praesenti Respond. Non est simile, quia si contendentes pollunt se arbitris , quibus velitit, sine licentia propiti ordinari, subiicere: habent tamen lii enl lain a iure, di x cons quenti , a superiore. In presenti autem casu Poenit citatis sori non ita .imo ius ipse in prohibet, ne quis alieno sine licentia proprii se subiiciat, eclarat confessionem aliter facta iri, nullam. Ne latinen reprobare videamur, qu 1d ab aliis doctoribus approbatum est, linisset dici, quod in consessione venia istium, S. ortalium iani remi ssorum . non sit peccatori necessaria licentia expressa proprii sed poterit peccator cui velit, pro voluniatc se subiicere. Quod si in praesenti deo tali statutunieli, ut si quis voluerit alieno confiteri, licentiam prius postulet, Sin bii-ncata proprio, id procedit de consessione mortalium, non prius sacramentaliter remissorum, eo quod haec decretalis non nisi de mortalibus peccatis non prius consessis insitura, antelligenda est. Ac proinde sicut
quod dicitur, quod quilibet sidclis teneatur Csenici salte in iii anno omnia sua peccata suo proprio sacerdoti confiteri,de solis inocialibus non colesii intelligitur: ita id, iiii ἀ additur postea ,scilicet, si voluerit alieno conii-teri, licentiam obtineata Proprio, de consensione eorundem mortalium est ii uelligendum. Ita &quod postrentis ait,eil in aliter alienus ab luere non possit de absolutione ab eisdem peccatis venit accipiendum. Vnde probabile est,quisis iiii de venia libus, mortalibus iam conlesii, iii hac decreta-Ii ilatii tum sit, Sex consequenti confessi nem huiusmodi peccatoru ecclesia reliquit agendam, absq; hoc, quὀd se ruentur ea, lux hic de mortalibus non confessis disposita sunt Et ita tacite videtur Papa licetiare peccatores, ut venialia, & peccata mortalia pri confesta, confiteantur, cui velint. Secus tamen de consessione mortalium extra quadragellinam agenda, quia talis agenda est, secundum dispositionem huius ista tuti,ali. qui non valebit. Nam hoc statutu non loquitur praeci sede cosessione agenda in quadragesima, sed uniuersalit crde consessione mortaliu,quocunq; t Epore sat . u .c debetri proprio, vel alieno de licetia proprij. Et illa particula, salte semel in anno,no ponitur, Din limitetur confessio, de qira liniuitur te. tus, sed ut ii lietur ostigatio confitendi.
audienda, quoties subditus consteri velit.
pta ex dictis, posset dubitari: an curatus teneatur audire consessiones
subditorum, non soli lim in quadragesima,sed eti
ties illi velint conliteri. Et dixerunt aliqui, quod sic, modo curatus impeditus non sit. nec aliqua legitima, di iusta excusationem habeat, quominus talem poenitente audi. at. Pro qua opinio arguitur primis ex narabola uta lentorii,quq seruiserant commisia,ubi seruus,qui non reddidit, Ino talentucu usura, danabiliter adno reprehedic j n tenebras exteriores eiici iubetur. Talis videtur curatus,cuid sis potestate spirituald simul. Sauram ovium comisit, ut illis sacramenta ministraret. Nec videtur satisfacere curatus, si t Pore necessitatis solu ea ministret, quia hoc
196쪽
E non est talentu acceptum Domino cum usura reddere,vt 1 idetur, si novi ra tempus necessitatis aliquid Domino luctifecerit. S cundo, non minus tenetur curatus suis subditi , in si ii itualibus prouidere,quant teneatur pater carnalis sui, siliis in te mi,oralibus: v:riq; enim cura commilia est, huic corporis,illi verbanimae subdi ii,sed ea malis pater non solum tenetur filiis milii strate cibuit inecessariu in ad vitam, sed etiam cibum necessiariu ad lioc, quod illius ad debita quantitatem iterueniat: igitur Z auratus tenetur non solii in tempore necessitatis sacramenta suis subditis ministrare, sed etiam extra huiusmodi necessitatem,ut anima ad debitum. Sonueniens perueniat spirituale augmentum. Tettio,quia subditus habet ius perendi a curato suo, quoties velit, ut eum in consessione audiat, in eidem conseira,sacramentum absolutionis impedat,igitur e contra curatus tenebitur subdito hoc sacramentum in inistrare quoties requiratur. Patet to
tum a si initi, quia uxor habet ius petendi amarito, quoties velit det itumconiugale, &c contra maritus toties tenetur eidem pollula liti reddere,vbi non adsit legitiina excusa -- tio Igitur. Quarto idem probatur e rex obligatione, qua curatus ratione osscthei de iniundii tenet ut solacit iis este pro ovibus eidem comissis,iuxta illud EZechi. 34. Vspastoribus Israel . qui pascebant semeti pios. Nonne preses a pastoribus pascuntur Laccomedebatis, δ danis operiebamini. Et se-.qititur: Quod instini u fuit non cos lidas iis, quini aegrotum non satiastis, quod confra-eium est,no alligastis S quod perierat, non quaesistisd 4. Ex quibus colligitur curatos obligatos este pascere gregeni eis conini ipsunt, non luna quando sum in necessitate, sed extra, si aliqua ouis sit confracta, si aegracte. Igii cum peccator confractus sit,& nrotus per peccatum a se commissunt, sequitur
curatu no excusari a peccato inortali, si quoties pei ierit subditus sanari, d onsolidari,
sacramentum poc nitenriae ab eode petitum, non milii stretur. Postremis arguitur,quias curatus non habet legitima excusatic nemnegandi praefatu in sacra metitu videtur a re contra charitate proXrini,cu praeserat tua
quietem corporale seu spiritualcm tanto bono spirituali pro vinii, quantu ex tali confecsone es let illi euelitatu. imo sorto per cose Dsionem a peccato ad gratia in resurgeret,vi tute sacramenii , ad quam cordis pani telia,
qua habet,illi non suisicit. Et ita negatio huius sacrameti illi cederet in perniciu animae. GHii non obstantibus vi det oppositu tenen. dum, qucrus sextra casum,quo peccator tene
tur coiiteli,non teneῖ curatus sub poena peccati mortalis eum audire Probat, uia si sic, vel ad id teneres ex lege cliaritatis frateria ar, vel ratione osm ij pastoralis. Non primu, Plex fratern cliaritalis ori videtur aequaliter respicere,fecund ii quod scripi u est: Vilicui-q; niandauit Dias de proximo suo. Sed -lius Gelbs dia curato,dc si posset sacrani tu eucharistis, aut poenitetis alicui petenti ministra remoti tamen peccat cotracharitatE fratris, si nolit ea illi miti iurare, sed ad curatu situm eum remittat. Quod patet, tum ex coi sentetia, tumelia . quia non est contra cliaritate proximi illi denegare, quod illi non est debitu, et ianisi esset ei deni utili Cimu,sed alienus sacerdos
non debet alieno parochiano ministratione sacramentoru, ut constat: igitur non est contra charitate proximi illi extra necessitate sacramenta denegare. Confirmatur, quia negare eleemosyιiam corporale fratri eam extra necessitate petenti Mon est contra charitate proximi, ut costat igitur negare sacrometa fratri ea extra necessitate petenti, non
est coniracha citatE Datris. Similiter si fra Hier lassicieterinstructus iii his, quae sunt illi necessario crede da, & quae illi sunt ad salute
sui scientia, petat in caeteris altioribus, eretioribus ab aliquo in lirui, non erit coiracharitate fratris suae petitioni non codescendere, ut certusuppono, satis erit ea, quando S quibus neces Liri u fuerit tradere,& p itefacere: igitur non agit coira lege charitatis fraternae curatus, qui subdito Lacranaria exir necessitate pet cmi,ea denegat, uando. f.
de laetatione nullum fratris veri sinite periculum e Sotabile timetur. .Quod e: iam non teneatur ad id curatus ratione officii sibi iniuncti, probatur, quia ossicio suo sati facit, si onera eidem a iure, vel superiore iniuncta,copleat, scd nec ius, nec perior in iugit curato sacranientu absoluti iiis,aut eucharistiae subditis ministrare, nisi in necessitate, qua subditis necesiarium est ea recipere, dehite qui deni diuino,quando sunt in pericu lo mortis: de humano ver i in ciuadragesi- .ma,S Paschate: igitur ratione ollici j in casu
proposito cura ius non tenetur eum audire.
Confirmatur id, quia si curatus est certus, quὀd subditus vult solum venialia conii teri, aut alia peccata, de quibus legitime a bla-
Iulus est,recon fiteri,non tenetur curatus lauiusmodi consessioties audite sub poena Peccati
197쪽
a triq; idq; ex sententia omnium, S non ob aliam causim, nisi quia tales consessiones .non sunt ipsi subdito necessiriae, cum nullum sit pericula eas non ficere, et suppono: situr ob nan lam rationem,si velit extra nexesiitat elix sua mortalia confiteri, non tς Litur curatus o ossicio eum pro tunc audi- ,ubi ex denegatione nullum verisimile timeatur periculum. Postremo idem patet, 'uia episcopus non tenetura ratione charita-.tis,nec ratione ossici j sacramentum ordinis fibditis extra tempora determinata ministrare, non obstante utilitate , qiue ipsi promouendo ellet ex ordinatione euentura:igitur nec curatus teneἴ ex lege charitatis, nec
ratione ossicij subditis ministrare sacramentum eucharistiae, aut nitetiae, non obstante utilitate, quae illi esset alioqui euentura. Iam ad rationes ante oppositum dicedum:
Ad prima, quod illa parabola dicta est contra desides,&ignavos,qui cum tralia a Domino receperint, qua possint sibiipsis, . eteris prodem, illam in se inutiliter retinent, sinentes alios, quoad anima, vel corpus sua Unauia perire, suos p doni comunicatione sustinere ne cadata dindetes,ac lapsos Deo B Iucrifacere possent. Quod ita intelle mannullo contrariatur sentetiae propositae. Qui
enim indigenii proximo tempore necessitatis gratiam a Domino acceptam non coinmunicat proximum, ne labatur,sustinendo, vel lapsum erigendo, non inutiliter taletum a Domino dicitur accepisse, nec in sudario absconditum retinere, ut patet, qualiter retinet,qui talento a Domino ad communem usum, cutilitate accepto, ad sui tantum co-moditatem utinar, hic talentum reddit sinὰ usura. Qui autem talento utitiir ad aliorum utilitatena, saltem in necessitate, talis talentum cum usura reddere dicitur. Ad secundum, fateor utriq; parenti comissam esse curam fili j,carnali, scilicet, & spirituali: sed sicut satisfacit pater dando silio cibaria illi necessaria,aliis delicatioribus, aut abundantioribus denegatis ta curatus satisfacere videtur, sacrametata neces laria tepore,quo i
diguerit, subdito ministrando. Nec Putandum est, quod pater carnalis teneatur ad illa duo immediate. s. ad dandum necessaria vite, . Ad dandum alia ad corporis quantitate pertinetia. Nam si det, qui ad vata sunt necessaria,quantitas inde naturaliter conseis zuetur, Sci ue cosequatur magna qualitas.
ue parua,nisi ad oblia iione se a. qui da
. do necesJartavit sit Isiacinia sit, obligatio Cne curati no cadit procurare augmentugratiae subdito sito,ultra id, q Hlli ex ministratione neces larioru est euenturu. Ad teritu, quavis subditus habeat ius,id est licentiam, Icultatem petendi secramentua curato, quoties velit confiteri :non tamen habet ius coacti uti, quo possit contra curatii agere, de eum ad ministradu ei sacramenta copellere, extra necessitate subditi me valet simile adductu de esiiugibus,quia uxor habet ius coactivum ad petendu debitu carnis., quoties velit ed quod vir non habet potestatem corporis sui,Led uxor, contra AEt ait Pauli ris. madeo habet ius coactiuu viendi re sit , id est, ' 'corpore viri,quoties ipsa velit,ctes contra. Ad quartum. Illud Ezech. procedit contra pastores cupidos, iegligentes,qui ctim vi deant oves sibi commilias pastu, aut medicamine, aut defensione a lupis indigere nil
tamen de earum salute curantivipatet ex ipso textu. Secus in nostro casu, in quo cum hoc,quod extra tempus necessitatis curatus
sacramenta non conserat: tempore tamen,
quod subditi indigent, praesto est illi per sacramenta subuenire. Ad post, emum. Illud videtur probare,qudd sit coira ordinem Dcharitatis,eligere propna quietem, quando ea postposita, magnum pomimus sbiliritale
beneficium proximo coferre.Attamen non est contra ordine de necessitate seruandum,eὁ quod si duo sunt alicui licita, quoru alte . rum melius est, modo de praecepto non sit, non peccat, nec contra debitu ordinecharitatis agit, si minus bonii, alio praerermissi eligat. Patet, quia alias peccaret,qui dimissa religione,in seculo manet,qui dimissa castitate virginali, vXore ducit, qui dimissa paupertate, diuitias curat, c de multis aliis, in quibus, sicut non agit quis conita charitatem ad se habenda, ita nec agit contra charitatem fraterna,si dimisio bono maiori fratris, suum proprium, quod minus est,curet, quado curare de tali bono proximi non est
praecepti, sed superab udantis benescij,quale in proposito erit. Tuc igitur dicitur quis
Peccare contra ordinem charitatis, quando
postposito eo, quod ei,vel fratri ad salutem
corporis, vel aniniae est necessariam, aliud minus bonum, seu non necessariuin eligit.
si vero id, quod postponitur non sit, vidi.
ctum est. necessarium, non agitur contra ordinem charitatis debitum, de quo allias. Ad id aute, quod in ratione cibi ungitur: quod stacacia retia arum perire ex defectu sam 4 cramenth
198쪽
E cram&l, quando spomitrita cordis illi non
lassicitiquae tamen cum sacramento sufficeret. dicendii, quod hoc currit contra Scor.&alios, qui dicunt este in poenitetia cordis certam intention aut temporu continuationε necessaria,ut valeat ad salutem,de quo alias.
Imo S secundit Sco esto illud teneatur,non tamen potest peccator ad tale statu piquo perfectum trabeat usum ratre, an quo pς
quin per se,sine sacra meto poenitentiae actu Discepto , possit se in statu gratiae reponere, si velit,ut si desectum continuationis in poenitentia cordis suppleat per intem ionem,&conatum voluntatis,faciendo quod in se est. Stat ergo sentetia supra probata,quod curatus non tenetur audire consessiones sibditorum, quoties velint illi confiteri, sed quoties indigent,6 allis necessarium in confiteri. Est aute eis necellariu coliteri, no soli mtepore,quo infirmi sunt, aut in quadragesima,sed in multis aliis,ut supra ostinium est, quando agebatur de tempore, quo necellacium est actu confiteri. Vide supra
seu selictu absolutiois sacramentalis breuiter videamus quis sit: An scilicet huiusmodi .ibsolui Iol valeat ad remissione nec catorum, seu quod idem est: An valeat ad confer endum primam gratiam . per quam fit peccatorum rem Tio.
assirmativa parte facit ipsi forma sacraineti talis, scilicet, Absoluo te a peccatis tuis.Qnae cum vera sit, assica oportet operetur id, miod significat, sicut d aetera sacramenta Euangenica. Pro negativa facit ratio,quia si, qui absoluitur a sacerdote,venit cum debita cordis ponitentia,iam in gratia venitidiata non consequitur gratiam primam per avitaluitonem huiusmodi Si vero sine cordis poe nitentia accedit, nil sibi valet huiusmodi ab silutio, imo potius obest: Scita patet ratio dubitationis S s. super qua quaestione In gna est inter doctores controuersia, &diuersae opiniones. Prima esst Magistri sententiarum,tenentis,qudd ab lutio sacramentalis non eli operatiua, sed ostensiva remissionis peccatorum quoad culpam,& poenam aeternam. De qua primo videndum est. Dixit
igitur Magister in. . distin.18.quod haee absolutio non valet ad remissione peccatorum G quoad culpam,necycena Ferna. ta non valet ad conferendu gratiam prima. Arouetur ex illo Psal. Dixi, confitebor aduersum me iniustitia meam Diio: tu remisisti impietate peccati mei. Vbi Canodorus ait: Magna pietas Dei, qui ad solam promissiondes
mittit peccata,nondu proniiciat,sed promittit se pronunciaturu,& peccata remittit. φde apparet peccatorem antequa a sacerdote absoluatur, esse a Deo iustificatu, Saeniana peccatoru consequutii. Secundὁ idem probat, quia si huiusmodi abselutio valeret ad remittendit culpam, S aeterna poena, sequeretur, quod sacerdos culpam remitteret per
suam absolutione , quod inde videt falsum, 'uia remittere peccata, solius Dei est, iuxta illud Isa. o stilus deleo iniqtates Sc peccata populi. Et Ambrosius ide tellatur, dices: Ille solus peccata diniittit,qui solus pro peceatis nostris mortuus est. Et habetur de po nitentia.distin.i.e. Verbum Dei. Et Augustinus contra Iulianu: Nemo tollit peccata, nisi solus Deus, qui est Agnus, tollens peccata mundi. Tertio facit pro eode,uuod legitur de Lagaro in Evangelio, que Christus prius intus vivificauit,'postea soluendii a ligaturis discipulis suis tradidit. Ex quo Augusti- Pnus colligit, peccatorem prius a Deo intus per gratiam vivificari, quam a sacerdote a ligati iris peccati abs luatur. Pro quo etiam facit,quod de leprosis scriptum est, uos scilicet,lhristus pri' sanavit a lepra, seinde eos ad sacerdotes misit,quorum iudicio ostenderentur esse mii dati. Quod quide figura fuit
eius rei,quae in hoc tempore sit, qnando peccatores a lepra animae curantur. Quarto
facit quod ait Hierony.super illud Maillitin. J ibi dabo claues regni caelorum. Hunc, inquit,locum quidam non intc iligentes, aliquid sumunt desupercilio Pharisaeorum, ut
damnare innoxios,vel soluere se putent noxios, cilin apud Deum, non sententia sece dinum,sed reorum vita quaeratur. In Leukico se ostendere sacerdotibus iubentur lepros, quos illi non faciunt leprosos, vel nitidos sed discem ut,qui mundi, vel immundi sunt. Vbi aperte videtur, sacerdotes Euanaelicos legalisus aequiparare, in hoc quod sicut illi non munda Dat leprosos, sed eos in udos este iudicabat:ita sacerdotes Euagelici non iustiscant peccatores, nec eos mundant, sed eos mundo; iam este ostendunt.Et ita ab lutio sacerdotis non est, quae primo iustificat, seu Peccatoriam remissione confert. Ita mal
199쪽
solutio sacramentalis no actu dimittit pec cata, sed ostedit ea ia in elle dimissa, operat
autem in confitente grati et augmentum,qae comune est sacramentis legis nouae, S remittit poenam temporalem in toto, vel in parte,
eam inqua, in qua per cotritione fuerat sterna poena coinutata. Facit pro ii ac positione glossa super illud loa. ro. Quoru remiseritis peccata Sc. id est. Quos dignos rei nissione Iudicaueritis. Unde apparet no est e sacerdotibus data potestare,qua ama peccata remittant,sed qua iudicet,qui sint digni,aut indigni ipsa remissione. Contra tamen hanc opinionem inagistri videntur aliqua militare,qui faciunt pro secunda opini γ ne, quam alii cotra magillo tenent. Primo quia sacra. menta legis Euagellic. ae id efficiunt, quod u-gnilicant,ut patet ex diis nitione sacra nidii
per eundem magistrudata. Sacramentu estinuisibilis grai te visibilis forma. sic, ut ipsi'
imagine gerat,&causa existat. Similiter ebedisserentia sacramento tu veteris legis, S nonae: illa enim figurabant, & non operabantur,nec praestabant quod significabat, ut patet de hostiis,quae pro peccatis fiebant suae - cum iustification Ea peccatis significassensi neminem tamen iustificabat, iuxta dictum B Pauli. Ex operibus legis nemo unqua iustifihil Ria . 3. catus est. Seo sacramentum poenit citae significat per ipsum fieri remissi nem peccatorum ut ipsa forma absolutionis ostendit. Secundo Deus peccata non remittit, nisi rod Lim si x Persacerdotes remisia, ipso dicet e Quori in reini seritis peccata, remittent, dc quoruretinueritis. i. non remiseri is, erunt retenta.
In quo significat satis aperia, quod sentctia sacerdotis in terris pr edit sententiam Dei
in cilis Non enim dixit quorum remiseritis Peccata iam sunt remisia,sed remittentur in cflo. Quein admodum alibi di cit, quaecunq; solii eritis in terris, erut siluta in culis:in quo innuit, quod sentetia a sacerdote in tertis data approbabitur in caelo, approbatio autem sententie praesupponit sententiam latam es.se: igitur falsum est, 'isd illa forma,at, soluo
re,valeat tantu. i.tea molutum esse ostendo.
Quod inde confrinali potest, quia si ille sit scii sus absolutionis, id est te absolutuhi
esse ostendo, quaero a quo ab lutum es le eccatorem ostendit,uel a Deboel ab eccle ia. Ν5 secudum,ci tui antea ab ecclesia ab Iulus no sit. Nec primit,quia tune magis c5- duceret, quod peccator suam iustitiani cofiteat sacerdoti, quam sua peccata: quia ut sacerdos hi dicet illu homine esse a Deo abs V. Iulsi, magis conuenit iustitiam talis hominit Ccognoscere,quini vitia, S peccata ab eo comissa. Qi ad imii de per opera charitatis meretur homo a Deo absolui, di per eadem dignus esse cognosci , ni per peccata. Clim igitur teneatur n5 iustitia, sed sua Peccata confiteri, sequitur, quod no ad id tenetur,ut iudicetur dignus, ct a Deo absolutus, sed vi a. vicario Chiilli absoluatur. ' Quod iterumco firmatur,quia si sacerdotibus non est data maior potestas in hac re, quam ad ostendendu qui, si abse lutus, seu ab lutione di-snus, sequitur aut horitatis supra tacitae sensum esse, Peccata qui ossederitis esse rei iiii sa, ego remi ta, ct quς non Oileiaderitis esterem illa,n5 erunt remissa. Quod videt absurdum: nam si remissio pcr Deum facta, praecedit remissione, seu lentem iam sacerdotis niligit ad remissione peccatorii agit,quod sacerdos postea os edat illii esse absolutu vel io. Tettio sacramentum piliae est secunda ta-sula post naufragiu, sicut baptismus est prima, isti sicut baptism actu liberat homine an alii ragio, praestando gratia primam, ita de pnia sacramentalis, alioqui si homo seniperest iustificatus ante i hinoi sacram tum accipiat,quo couenit de hoc secranidio dicere, testsecuda tabula post naufragili ' Confirma etiana,quia extrema unditio consert gratiam prima, S peccata tollit, dicente lacobo in sua Canonica. Infrinat quis in vobis, in ducat presb) teros,& orent super eum,ungεtes eum oleo istii hae, Ra ratio fidei salvabit infirmu.S si in peccatis sit, dimittentur ei Igitur id faciet a sortiore lux nitentiae sacramentum, auῆd specialiter in remissione pegeatorum institutum est. Quarto sicli glosa Matthaei. 16. quae exclusis aliis opinioni , bus, qu dicissi sacerdotem no a peccatis ab- luere,sed abscibitos eos ostendere, inq; n5 a peccatis,sed a reliquiis peccatorii ab hilt. Rbdit,dicens:Alii veritati, SEuangeli adhaeretes ministros ecclesiet a peccato se lueredi est. Pro quo etia fuit Au'ustiὸus csitra si treses,dicens: Nec eos audiam 'is, qui P erat catholica ecclesiam omnia peccata poste diuemittere.ldi enim in Petro petram non intel-gunt, Sc non intelligentes ecclesiae datas esse elaues regni caelorum, cas de propria manu
amiserunt. Qηinto facit ad idem capi. Si quis presbyter. υ;.q Lubi dicitii rimaὰd precbyter denegans poenitentiam. I.absolutione morientibus, reus ecli animaraim. Et rursus ibidem cap. Agnouimus, de Presbytero ne te absolutionem morientibus, eam p '
200쪽
go,id est,quam morieti morte addere eius,i Nec possunt in videtur, dicere secundi animam sua crudelitate, ne abselata possit stilicet, quoquacced/tcμm Poeniteti prie Te,occidereΤIn quib aperte videtur dis imeers pol fit virtute absol*tius hsicari, quia absolutio in casu praestaret vii 3 cosequi gratia primam, missionem
hie in .mmr im rar alimoni eat eme rata non catorii adt Nam ouatuor modis contingit
remissionε peccatorii, quoad culpam,&p x bus commissis doletinon tamen cim propanam aeternam, i 'n solumq;ioad tepora: sto abstinendi in postervivellerti quont lem. Cuius opinionis fuit Tho.Scs. Gerson, dolet de cρmissis ob amore Dei, sed ex tin'. alii. Et ita absolutio sacramentalis n5 est re,vel ex alia cauia humana:velamim qu osten sua solu,sed actu operativa eius,quod poenitelia cordis est remis' praetualiter e significat.Et quavis ut in pluriuiu reperian parum continuata.Sed in niuio ex his tartatur peccata iam per psima cotritione remisi sus possuntuerificare quod dicunt, quod. ssa quoad Deum:attamen ex parte sua,ea set absilutio sacramentalis aetii remittat pec cluso obice,remitteret, si remissa non es lent, ramortalia quoad culpam, remam UnPro qua sententia videtur facere concilium nam. Patet, nam quando habetur poeniten Florentinu,ubi declaratu est, quod effectu ti cordis imperfecta primo, ecundo mo sacramenti pnis est,absolutio a peccatis. do, non fit peccatorum remisito, quia noni 'Contra tamen lianc secundam opinionε tur obo malae voluntatis, saltem omimi Dcialiter facit ratio,vltra ea, qui supra pro cilm teneatur Peccator absolutionem petes
masistro sunt allegata. Nam cum dicant hii poenitςni'm veram de commisiis habem Quod sacramentum hoc poenitentiae aetii ret quae p nitentia includit dolorem de omnidis accia re. Uno absq; obice mals volunt mo doleat de peccatis, no in pyopter D mus,sed sine poenitentia cordis. Secundo cum ab eo dilectrum,non poterit veniam, aut gra Poenitentia cordis,sed imperfecta.Tertiocq tiam ςosequa,dicente Augustino sine ainori poenitetia cordis perfecta, quae dicitur corvi Dei nemine unqua gratiam inuenisse. Imo, tritio.Sed in nullo ex his casibus possunt m ct ipsi doctores rho. S sco, dicunt esse ne rificare quod dictit.Patet,nam si line poeni- cessaria pniam propter inu. Si autem ii tentia cordis accedat, etiamsi obicem alium betur poenitentia imperfecta quarto modo, mala; voluntatis non habeat, non iustificabi scilicet,quia est remitis gradualiter, aut p tur Per absolutionem.Nam certu est per stri tym continuat talis imperfectio non impelpturam,peccatorem non posse de legevenia Aliquominus per eam mssit quissus scien a Deo consequa, sine poenitentia cordis,di, ter se in statu gratis reponere.Nam ad acqui Ut enim per Ezechiel 'Si impius egerit poe inlu gratia nec est necessaria inteliogragii sitima ab omnibus peccatis suis, vita vivet iis, nec temporis continuatio, mi do eissic dicEt iter Quacum hora ingemuerit pec- ω.Quia quantulancuq;,&quantulibet b ii ator,non recordabor amplius suoru pecca thi tempore gestam poenitentiam Deus acce
torv.Et Christus in euangelio. Nispani ει Harole poenitem cistims.cap.Talis MDetiam egeritis, onines peribitis. Et Strus in quo sia prat tactatu de ecenitentia cordis. actibus:Poeni emini. nuertimini, ut de Sed soria dicent, quod potest esse taenitε iratur peccata vestra.Et Augustin's: Nemo. tia impexsecta,qua quis siolet de omnib'pecsuae voluntatis arbiter costitutus, potest no eatis suis cum proposito abstinendi, Sproquam vitam gratiet inchoare,nisi poeniteat e , prex Deum duectu,dilectione, qui de se noveletis vitae,a qua poenitrita soli paruuli im sussicit adgraua, quia stat peccatores in pecmunes sunt. Et sunt alia innumeraloca scri- to exissem Deum diligere, dc propterpturae sane ς. estimonia sanctora doctia Peli aliqua mere, nec propter hoc se in il
rum pro haci arte. No igitur stati qumla . ingratiae ponuntiis talis enitentia,quet. Ulutio sacraimentalis conserat gratia; pG per se non lassicit sussicit cum sacramento.