장음표시 사용
201쪽
A Veri inlioe etiam habet disticultare,quia quiro qualis sit illa dilectio Dei. Na vel est
obolentialis, qua liomo proponit firmiter Deo in omnibus placere propter ipsummet
Deu ni Vel est dilectio alia simplicis tetidentis, qua placet ipsi homini,quod Deus sit,somnib' prae sit 5 dominei seu quod sit optimus Scin finitus,aut et illi omnes serviant, ct revereamur Sc. Si hanc soli in habeat honici dilectionem Dei, fateorillam non susticere ad salutem,&gratia Sed nec cium sacram to sufficit ad gratiam. Probatur, quia ad gratiam prima S remissionem peccatorii quoad culpam, necessaria est vera pani-tetia cordis,de qua scriptura loquitur. Haec aut dest,quam sancti exposuerunt. s. Poeni tenti vera est,prs terita mala plangere.& plupenda iterum non committere,idq; propter Deum. Hanc aurem poenitentiam certu est includere amorem Dei obedientialem, nam taliter Poenitens paratus est in omnibus neces lariis Deo pracere, ex quo proponit in nullo postmodii eum ossendere: talis dilectio est immediata dispositio ad gratiam, &percoseques siue poenitetia illa sit propter Deum primo modo dilectum, siue secundonaodo,non verificant, quod dicunt. s. quod B taliter poenitens consequitur virtute ab Ilitionis secramentalis gratiam prima, ct remissione peccatorum quoad culpam, S poenam aeternam. Contarmatur hocidetii, scilicet, quia sit homini necessaria poenitentia propter Deum obedientialiter dilectu, si velit veniam cosequi:quia non potest quis sal
uari , nisi seruet mandata, secundum quod scriptum est: Si vis ad vitam ingredi, serua mandata. Et inueni enarranti mandata, quq seruauerat, respondit Christus.Haec fac, &viues. Cum laitur non sit trecessarium omnia mandata temperami seruare, ut homo
saluer,alioqui vix esset,qui saluaretur,restatv t sit necetiarium omnia madata seruare socundum mentis propositu,ut homo sit Deo acceptus. Ac proinde si velit peccator veni
P Iccatoris,ct gratiam consequi, quando a soluitnr,necesse est eum in mentis proposito omnia madata seruare. Hoc auid est Deu
diligere obedientialiter, quod quidem persea a gratia susucit .igitur. Idem etiam colligitur, ex eo, quod halbetur EEech 18. Si im- Pius egerit poenitentiam ab omnibus peccatis suis. Sustodierit omnia praecepta meas vita 1 viet, e on morietur. in quo item signiscatur, necessaria esse poenitentia propter Deum obedientialiter dilotu,& taliter
poenitensi promittit Deus vJtam. Pr ei Cea idem probatur ex eo, quod ait Augustinus lib. de vera,& falsa pConitdi ia cap. i7. ubi declarat quis dicitur couerit ad Deu. lle.inquit,qui non solHm a peccato auertitur, sed qui in in torus, ct omnino ver: itur, qui iam non picnas timet.sed ad bonum Deum tendere festinat. Et Graii ..tius. de nitentia. distin. i.cap.Quis aliquando,declarans conuersionem in Deum nobis necessati amat conuerit dicitur, qui omnino vertitur, cuius opus vox, S cogitatio ita naorsificationi peccati desudat,sicut prius serui erant iniquitati. tu autevltra P nitere, sit necet Iariuad Deum couerit,ut qui, ruiniCionem peccatoruasuriuatur:clare docet Pςtr iii ac Lbus, dicens: Poenitemini, Scis=ii ueritinini, ut dcleantur peccata vestra. Eri quibus apertum esse videtur, qui dii iii peccator pictai teat propter Deum Obecilentialiter dilecta,
non poteris .etia interueniente sacrametato,
Dei pratiani, gelitissionem peccatorii consequi. Et ita concluditur quo si debeat constenti valere absolutio sacerdotis, non satis est, accedat peccator stae obice malς voluntatismec satis est,quod accedat cum poeni stia impiecta,ut supra discus tum est, sed noces lari imi es accedat cum paenitentia vera, Dquae dilecti ,n Dei obedientialem includit, aut presupponit.Et si cum hac accedat, iam er eam est venia cosequutus,anteq a cice
ote absoluat,S per consequens liniol absolutio tisi opera actualiter reniissiond peccatorum, Iuoad cul Pamis aeternam Panam.
IStalia tertia opinio Husonis lib. 1. de sal cramentis.Similiter& tricardi de sancto
Victore, parie prima, lib.depotellate soluΘdi,S ligandi.qui tenet medi .im viam, licentes, quod absolutio sacramentalis non operatur Nimissionem peccatorii quoad culpa,
sed quoad reatu aeteriis Pro quo ius
pos ut, I peccator ob culpa mortalo ligatus est dupliciteri sol duratione mentis, ct debito laturae damnationis. Primum remittit Deus,interuer iente coni ritione peccatoriia
Secundum veris remittit sacerdos pet sua in ab lutionem,praeuia peccatoris consessi ne. Pro qua opinione quoad primam partem faciunt, quae supra citata sunt pro ma-
fitio sentetitiarum,spreta liter quod de L Earo adduxim qui prius filii a Clitillo i tua suscitatus, S postmoduni Apostolis tr ditus,ut a ligaturis mortis solueretur.
Facit etia dictu Christi. Quom remiseris Peccata, rQuiuemur sis, & quet solueriti, in ζ
202쪽
E terra erunt seluta In ca lis Sce. In vibus innuitur prscedere sententia sacerdotis, S subsequi absolutionem Dei in caelis: quod cum non posit intelligi de absilutione ollesua,
ut supra cotra magistrum arguebatur,sed de absolutioneoperativa, Solon de ab luti ne a peccatis quoad culpa, ut supra pro magistro argutum est nec de absolutione a Peccatisqiload P cnam leniim ratem , ad cuius remissionem non opus erat confiteri peccata,quandoquidem talis poena hic,S in puse aioli a s lui poterat: reflat , ut intelligatur de absolutione a peccatis quoad reatu ster nae damnationis. Facit etia, quod ait Psal. Dixi, constebor aduersum me iniustitiam meam Domino, diciu remisistit inpietatem Peccati mei: Vbi non dicitur, S tu remisisti peccatum naeu, sed impietatem peccati,seu cordis mei. Vt intelligamus, quod Deus pereotritione dimittit cordis impietatem, quae est mensis obduratio, d caecitas interior,&relinquitur debitum aeternae damnationis post modum remittendum,quod fit in con-nssione. Itaque per contritionem praeuiam Deus remittit culpam, per absolutionenisae amentale sacerdos remittit aeternam p . na. Nec aliter in caelis huiusnodi ς terna poeF na peccatori remittetur, nisi sententia sacer. dotis interueniente:excepto,quado per triccatorem non steteritiquo ni inus a sacerdote absoluatur,quia tunc desectu sacerdotis supplebit Dei misericordia. Contra in hanc opinionem videtur aliqua militare. Primo, quia si dimissa culp per gratia infusam maneret reatus stertiae poenae: idem ergo homo
esset filius regni, & perditionis: regni quidem,quia per gratiam, S cliaritate est Deo rec5ciliatus,& amicus ipsus: perditionis vibro, quia eth obnoxius aeternae damnationi. Quod videtur falsum, iuxta dictu Augusti, ni dicentis, lacharitas vestis nuptialis est,
quae diuidit inter filios regni, & tilios perditionis Sc. Praeterea, quod remissa culpa perinfiisionem graiici Siaaritatis non maneat homo obnox ius sternet poenae, probat ex eo,quod ait Deus per EZeclitelem.Quacunq; nora ingemuerit peccator, non recordabor amplius heccatorum suoru. Id qu lait,non recordabor,non potest intelligi dimini esse per obliuionem comi librum,quae nulla potest in Deo reperiri:igitur intelligitur per non imputationem peccatorum ad aeternam poenam :ci in non aliter intelligi
positi. Igitur eo ipso,quod peccator percontritionem asilauit ingratiam, Θnussione
Peccatorum,sitvt non amplius maneat OM Gnoxius a ternae 'πις sicut prius erat.
Confrmatur hoc idem per Augustinus1 per al. Beati quorum remissae sunt iniquitates, S quorum tecta sunt peccata. Et rur-siis:Beatus vir, cui non imputabit Domnin Peccatum. nec est in spiritu eius dolus. Vbi Augustinus ait.Hoc est Deu peccata remit tere,quod est ea ad poenam non imputare. Si igitur peccata a Deo percotritione remittun sino igit amplius ad pocna imp tantur. Prsterea si remisia culpa per gratiam manet homo ordinatiis ad Pinam εἴ ternam antest coli steatur, quaero vel manet ad iterna POpnam ordinatus secundu prisentem iustitiam,vel secundum finale iudiciii. Non primum: nam si homo ille decederet in statu in quo ad praesens et , absque dubio euaderet iterna danationem. Nec secundit, quia stat quod sit de numero praedestinatorum: non igitur stat,quia sint peccata remissa quoad culpam perinfusione chartiatis,&qu ,d maneat ordinatus homo ille ad poena sternam. Pr terea, clam dicunt, quod ablata culpa relinquitur reatus steriis da innatibnis,quq ro quid per culpam formaliter intelligunt3 Si dicat,quod culpa manes transeunte amapeccati firmaliter eli caecitas, seu tenebri, useu macula mentis: csim hic omnia non sint alia quam priuatio gratis,ut dicut, sequitur quὀd sol .ipriliatio gratiae sufficeret, ut qui
ea caret,esset in cillya, qtq; non minus esset in culpa, qui uniani peccatum comi iit,qu. mqtii centurquorum secundum , cum constet
ei lenissilii, probatur fallitas primi,quia proba bile est,secundum qui trianda sentent i a ua, hominem primum e Te snd chalitate cre tum, similiter,ct angelum qui cum gratia carui sent in primo eorum in tanti, non tamε ob id dicti sunt creati in culpa. Si dicant culpam illam manente trai, seunte ami peccati esse indisnitatem positivo sumpta,ut dicit Gerson, id est, lignitatem, qua homo dignus est sternaliter puniri. tq; h tollit de per gratiam contritumis, ianet reatus.i. ordinatio ad sternam poenam. Hoc dici non potest, quia vel post habitam contritionem manet homo dignus perna poena,vel non. Si primit, quomodo igitur per contritione tollitur culpa Si secundu , quomodo igitur ordinatur iuste ad sternam Poenam, qui noesi ea dignus Si dicat, quod culpa mane, transeunte actu peccati non est nisi ordinatio,seu imputatio ad poema,cum reuera nil
aliud videatur in peccatore post actum pec-
203쪽
A rati relinqui,sequitur,quὀd cum per contri rionis priuis. Restat igitur, quὀd p atam Ctione tollitur culpa,l no manet reatus, vel Peccatorum remissionem operetur in voto, ordinatio ad Gerna pernam, ta intentim truncisquando peccator Prinio habuit con-Praeterea,demus hominem ex toto cona- tritionem,in quasi vera ruit cotritio fium
tu de omnibus suis peccatis doletem, S ope liter,in ea virtualiter includitur propositum re pro viribus satisfacientem, qui nondum confitendi sacerdoti, tempore debito. itaq; conssus sit,huic remitia sunt peccata quoad vera manet sententia Cliristi, scilicet, quod
culpam, & secundum opinionem nianet in nullus Peccatorcsisequetur inctiis peccat reatu stems danationis. aero, an maneat rum reniissionem,liis a l. acerdote sit absolaraternaliter danmandus pro illis peccatis, de tus.s in voto,di proposito ipsius peccatoris,
quibus,prout potuit,coiritus est, an prono quemadmodum de baptistio statutum est gligentia consessionis, si fime sit negli ens quHd nisi quis iuerit renatus ex aqua,& Spiis confitendis commisiis 3 si primu , igitur ritu sancto, non potest ingredi regnum Dei, tam acriter, Saternaliter punietur homo saluatur statutu in eo,qv iproponit, cum ille in inferno pro peccatis,de qui blioto cor terit,aut debuerit baptisinum aquς suscipede contritus est,&pro quibus pro viribus sa re. Suissicit igitur peccatoribus, ut gratia a tisfecit' ac si nil horti secti set bonorii, quod quirat, quod Propolit ullat, eat tenipored videtur absurdum Si secundum, falsum igi, bito baptismum,de po nitentiam suscipientur est . quod homo poli adeptam gratiam, di: Suta illis valet ad filuteni baptistius,
d milsionem peccatorum commitsorum SP nitelia involo,relinquit intueri obli-st obnoxius sternae poenae pro illis, quan- gatio suo tempore hincii sacranicia tecti ianuis sit poenae aeternae obnoxius pro ne ligo di, soli ob praeceptum. Vnde apertu est,tia pridicla,quod nec opinio communis ne- quod absolutio sacratii et alis i voto praestartaret. Et ita videtur praelatam opinionem ci DPeratur remissionem peccatora tu illisas pati dis scultates. Julpavi. S poenam aeternani: iuia absolutio Postrem4 arguitur, quia Christus squa- ia voto idem operaturi quod ipsi conti iiii liter, imul legitur dedisse sacerdotii, po in qua formalit ei vel littualiter praefata a testatem seluendi, dcligandi,remittendi, dc scivi loco uinetur.Quando vero suscipitur, DU retinendi peccata. Nam pariter dictum esti liberat hominem adait oesistendi illa prequorum remiseritis peccata, remittetur eis, cata,quiano tenebit irea amplius costeri. A quorum retinueritis, retenta erunt. Parin viae positio, & si vera sit. adhuc in sua, ter etiam dictum est. Quae solueritis in terra, patitur di incultates quia non videtur salua erunt soluta incitis,&qui ligauelitis, erunt re ea, ut de hi vii sacramento pii teli en . ligata sed sacerdos non potest ita hominem Primo de hoc sacramento sciri de caeteris ligare,ut sua sententia iaciat hominem sisse cram iis ecclesiaeὶd approbatur, & tenetiis, ne damnationi obnoxium csin id sine pro- quod operax,&prestat ex opere operato, id prio demerito hominis feri non possiti igi- quod significat, ligniscat autem peccato tur nec etiam potest sacerdos per suam sen- rum remisisione, dolanc non pri stat ex opetentiam esscere, ut homo sita reatu aeternae re operato,nec qii actu suscipitur, nec qiI in damnationis liber, quandoquidem cui Chri voto,seu metis proposito retineῆ. Patet so
stas luendi potet latent contulit, eidem & quia qn in voto habetur, quicquid boni bi-
potestateni ligandi concessit. ritualis homo assequitur, siue si gratiau Stalia quarta opinio, Sciatis commu- Peccatorum remissio Imite contriti otiis Sex nis.quae tener,absolutionem hanc sacra ev opere operantis aste luitur, ut Onstat mentalem operari remissi ine peccatorum, Quando verδ actu suscipi ur, non operatur etiam quoad colyam, & rmam aeternaim, Peccatorum remissionem,esim per Pr ianitur remissionem peccatorii, patet ex dictis: ri ordo remissionis a sacerdote, Deo fi- quia ei in si secrametum legis nouae, id ope cietis,prout in prςfata aut horitate loa.io. sitatur, si fod significat. Quod vero non ope- gnificat. Quoru rei uiseritis Sce. In qua doce retur piacatorum remissiond actu suscepta, mur, i sacerdos debet prius saltem naturi,
ratet smiliter ev dictis,quia quado actu su- absoluere,& deinde eius sentctia absolutiva icio itur huiusmodi sacranienvim, iam prae- in caelis approbari,nec aliter homini pecca-tesiit peccatorum rea uisito virtute contrit inesse reuuitenda a Deo.Si enim quado habetut
204쪽
E betur consessio in voto peccata a Deo remittulitur, antest a sacerdos e renati tantur, non saluat pristit us ordo remis,ionis, ut videtur. Tertio, est confirm. ili: prscedenta,, sacerdotibus cocesta est a Christo potestas re-nrittemii peccata,igitur vel possunt remittere ea,vel non Sisecundu astra igitur esset
illi, huiusmodi potestas collata. bi priuisi,
Qutro quando peccata reniti tunt: vel quando actu peccatorem absoluunt, & habeo intentum,contra opinionem praesentem. Vel quando peccator habet in voto propositum eon siendi sacerdoti,sed hoc non conuenienter dicitur: auia quando consessio,& absolutio sol idni habentur in voto,nil sicerdos operarii ed solius contritionis virtute assequitur homo remissionem: non igitur propriutunc sicerdotes peccata remittunt Sc.
inrario non laluant serinae absolstionis veritatena,sed potius secundum hunc modii videtur so a filia, quae est hi , Absoluo te a peccatis tuis. Quae cum sit depraesenti, ut eos lat, significat tunc fieri absolutione a peccatis,quando ipsa verba actu profertitur. Silpitur tunc realiter peccata non remittunt,
sin primerant percofusione in voto remis D,falsa igitur est se a illa tunc quado pro V sertur. Nec valet dicere, quod vera est , quia tunc de facto absoluitur nomo a debito confitendi,non valet, nam aliud videtur esse hominem abseluia debito confitendi peccata, aliud absolui ab ipsis peccatis. Nec absol tio senificat homine ab luia prinio debito ita a peccatis:igitur necesse est dicere, Qtum,quado homo absoluitur a peccatis, realiter ab eisdem absoluatur. Et ita ad salutaue laetum, est caciam,& veritatem sormae huius sacrameli,non opus est ad votum, seu
Videtur ergo aliter ad qui monem proposi am respondendum, modum qu lam
lictoribus proponendo.Suppono primo, pex peccato contra Deum committo, homo
manet inimicus Deo, manet debitor mcna: eteriis, manet e ui a regno cet loru . quod
illi ob huiusmodi peccatu clausum est. Suri pono secundis, quod pro ossensa, Maniuria Deo Per peccatum illata, necessallula illi satisfacere.nec potest homo aliter Deo satisfacere nisi illi reddendo, quod ipse Dominus in vim cuisfamoliis exegerit: dcinterim et huiusmodi satisfactio Deo non sit, non dicetur homo omnino a peccato liber. Suppono ultra,quod Deus a peccatore pro ostensa cotra eum commissa duplicum exiuit sati
ctionem scilicet interiorem, S exteriorem GPer primam debet se homo a peccato auertere, ad Deum conuerti,cum proposito ex terius satisfaciendi Per seclidam debet se homo Deo humiliare, eidem stra peccata c5 sileri, ab eo veniam petere,quae cum fieri non possint coram Christo localiter in te ris habitante, cum in estis tantum visibiliter resideat,opus est stant cora vicario suo, que in terris reliquit cui in hac re vices suas commisit,hoc est sacerdoti cui potestatem remittendi peccata concesiit. Suppono etia, quod
per prima satisnctionem. i. cordis vera nitentiam homo Deo reconciliatur, Misesequitur Dei amicitiam,simul S remissione poeni inferni .Et ita tunc peccata illi, quoad
illa duo,remiti unἰ: attamen homo inanebit
exul a regno Dei,quod illi clausum erit, nisi secundatu satisfietionem adimpleat. Vnde ad hoc datae sunt sacerdotibus claues regnictiorum.i. potestas remittessi peccata,vt per sacerdotes nutusmodi potestate utentes,&peccatores a suis peccatis absoluentes, eis regnum es lorum, quod illis ob peccata priora
clausum fuerat,aperiatur.Et hoc minui completur remissio peccatoru per limoi sacerdotalem absolutionem quς coepta suerat prius percontritionem. Deus igitur per cottitioε Hremittit peccata,quantum ad macula,&d bitum sterni cruciatus: quantum tamen ad exultationem, dc clausura regni coorum, reliquit peccata sacerdotibus remittenda. Exeplum huius est chirunt in patribus sanctis. qui erant in sinu Abrahae, ubi nullam hal Obant culpam,nec poena, prster id, quod illis ob peccatu erat clausum regnu cstorii,quod illis minime erat aperiendii, nisi peracta sati,iactione a Deo instituta, quae in passione Christi sitit adimpleta, ex tunc prifatis sanctis sitit apertum regnum c lorum, Siblico videruti oria Dei. Inde uli; ad Clitis lipassionem dicebantur omnes in peccato Esse, quantuuis sancti,&amici Dei,interim, vin eis prsuta poena exultationis a regno coel irum permanebat. Iam sequitiar aperiri quod absolui sacramentalis actu remittere dicitur peccata confitentis, etiam si prius fuerint per eontritionem quiaammodo r mis on tamen plene,quousi; a sacerdoteremittantur.Et hoc minio omnia colimn
Ssaluamur.squisd huiushiodi absolutio sacramentalis id actu operatur, quod signitarat,quod per contritionem prius sunt peccata remissa quoad culpam, direm uoues rin et fac prout collata in Potestas'
205쪽
A cata actu remittes di, quia ipsi habent claues a i aperiendu regnum Rioru, i, effectus
Iruius sacrainenti eli absilutio a peccatis, τs,lus Dei is est,qui delet iniquitates, ct peo ara populi quoad macula, ct debitu sternet pati Qq; pnia est secuda tabula post naurit agiti, ex quo liberat liominE a peccato. Et
ita de aliis,qias videbatur no satis colitrere. Sed cotta hunc modum dicendi sunt nonnulla, lut diis cultate faciunt. Primo, si peccator percontritione redit ingratia, a nicitiam Dei,sequitur quod eo ipso est filius
regni, ta ad gloriam ordinatus: igitur eo ipso tollitur illa exulatio, qua perpetuo erata regno cfloruexulaturu , consequenti non manet illi clausum reFnum caelorum,
quod sit per sacerdotes aperiendum, alioquioabis,quia homo simul sit in gratia, amicitia Dei. Sardinatus adponam perpetua
damni, quae est exclusio a regno calor utar, quae tamen secundum veritatem non stant.
Secundo demus hominem coniritum ingratia decedere anteq habeat copiam consessoris potentis, aut volentis eum absoluere, quaero vel perpetu4 ulabita regno cael ru,vel non.Primu dici no potest: quia alioqui homo in cliaritate decedes, nunq saluat, retur, quod suppono erroneuin.Si secundu, V igitur regnum caelorum fuit illi apertum, di non nisi percotritionem, Plia pia opera: quod si contritio fuerit tanta,S ex tanto struore charitatis elicita, quod in totu peccata
extingueret etia quoad Porna omnem purgatori j,qua aliaqui esset passurus, talis sine absolutione sacerdotis decedens illico volabit ad gloria. Si dicas, licet decedat sine absolutione sacerdotis in actu,non tamEin voto,
ioc illi suissicit, ut regnum caelorum sibi
aperiatur,c5tr.i,quia tunc praedicta absolutio aere suscepta, non est, uae regnii caeloruaperit,sed coiriuo. Tertio saepe homo contritus .a sacerdote sacrametaliter absoluti, Seli vera absolutio sacramentalis, S tame noaperit tunc,quando impeditur, regnum cae-.loru. Patet,quia pro maiore parte relinquitur in taliter consessis poena magna in purgatorio soluenda , ct quousq; haec soluatur, regnum calorum sempcrmanet illi homini clausum: quomodo igitur verum est, quod absolutio sacerdotis semper aeritu a petit regnum ca lorum Quarto ex communi sententia potest homo secundo sua Peccata co- steri,a quibus fuerat prius sacramentaliter
absolutus,illa abselutio iterata ab eisdepe catis est vere sacramentalis sicut Seiusdem rationis cum illa:sed Lisseesida nis Cest aperitiua regni caelorum, nec defacto i lud aperii in caui, quia iam illi homini per primam erat apertum igitur vel illa secunda
forma,sacrametatis non est,sed irrita, Sin nis,vel sacramentum liouς legis non opera
tur, quod significatisi talis absolutio significat remissionem peccatorum quoad claus ram cali, vel falsum est, quod essectus huius sacramenti sit apertio regni caelorum. Quinto demus homineex vehementi seruore charitatis coiritu,cui. s nulla relinquatur poena in purgatorio soluenda, quia sustic ieier in hoc in udo anteu confiteatur purgatus est,in illo interim ait Laec opinio, quod est illi clausum regii u es loruin,etiam si sit ingratiam Dei restitutus,sequitur, ut nuper arguebat.liii illo interim est honio ille ordia natus ad poena damni, ius est excluso a regno caelorum: hoc non videi dicendum,
probatur,quia vel in ad illam poena damni ordinatus secundu praesemein iustitiam, vel secundum finale iudicium, sed neutrum dici potest: 'uia pono, quod talis sit de numero prsdestinatoru, talis enim finaliter saluabir, ex quo est pridestinatus, S ita non est ordia
natus ad pretiata exclusionem secundu finx .la iudiciunt, sed nec secundu pristitiem iusti Dtiam, ut si decederet in statu,in quo ad prPsens est,illico volaret ad gloriam. Nullo igitinc, o est ordinatus ad praefata exclusion&Ρκt S est confirmatio praecedentis. tali homine in illo interint, iro an si digri' excludi a regno cstorii,vel ad illud admitti. Si secundum,non igitur Deus illi claudit regnum caelorum,alioqui iniustecum illo agi videretur. Si primum,quiro iteru.vel est vi
gnus a regno caeloru excludi, propter Pecca. in priora,vel propterea,quia illa non est Dacerdoti confessas. Non primum quia priora iiam sunt plene remi isa,&obliuioni tradita. ivantu ad imputaduna ea ad poenam, iuxta iicium per Meclitelem, Quacunque horai
Sc. ut supra arguebatur contra HVonem.
Nec secudum potest dici,quia in casu no et hi illi peccatu ea confessum non esse,quia suppono,quia nodum venerit tempus. quo me.
Repto debeat ea costeri Et ira videt, qud Lob nulla causam in casu est dignus, qui a re
o Hloruin excludat, vel excludi ordine iit a no manet ei clausum r*nu caelorum.
Respon. Tenendo hanc poliremam sententiam,non est diffisilereseondere ad hax rationes. de ad primumdicendum, qu- Us etp-torv cci peccatis suis cortiteritur
206쪽
E teritur,redit initiam,&aniicitiani Dei:&ex e5sequeti est ad Moria eo ipso ordinatus, sed secundum praesentem iuuitiam, taliter, v si in tali stai u gratiae decederet, in quo adissenses finaliter gloriam obtineret, cura :κ tamen stat, quia sit ordinatus ad poma damni perpetuam conditionaliter , scilicet, si per eum stat quontinus sacerdoti con fiteatur, b eodem absoluatur. Ad secundudicendunt,quod homo in casu illo iret ad regnum cstorum, erit illi aperium sin P ab istutione sacerdotali sed hoc ideo, quia summus sacerdos,qui Deus est, supplet desectu
sacerdotis noletis,aut non potentis peccatorem absoluere. Et ideo id supplet, quia non stat per hominem illum in casu, quominus
facerdoti confiteatur. Ad tertium dicendum, esto ita si,quod ut plurimu manet ii mo post absolutionem sacerdotalem alicui citae temporali, hic, vel in purgatorio soluendae obnoxius, qua durante , c tu erit illi clausum, hoc tame erit ad tep . Clausura veia,quam iacerdos per sua absolutionε amo uet,est clausurarpetua,quia peccator Pr pter mortale culpa erat ordinatus, ut perpetuo exularet a regno et loru. Et hanc perpe-- tua exclusione tollit sacerdos,S ita aperit in hoc sensu citum per usum clauium suarum. Ad quartu, de Merata absolutione dubia est apud aliquos,ari si vere sacramentalis,de alicuius virtutis,ut supra tetigimus. Sed esto sit sacramentalis, eiusdem rationis,&vi tutis cuprima id operateX parte sua, quod
fuit prima operata, S si de facto idem non operatur: est,quia repetit illud iam factu squia re erit clausuram perpetua amotam, ideo de tacto eam non anat uet,attamen essI-cit quod licites .f. quia praestat augmetu vatiae licui prima, Saemittit poenam tepora-lam in quam erat ςterna cornutata. Et excusat se a illa a Llsitate:quia est sensus, Ego te absoluo a peccatis tuis,quoad perpetuam clusionem a regno Hlorum,principat iuri
quia.s per illam tamia pistatur gratia poenitentialis, quς principium est immedia tu aperiendi caelum. Ad quinium dicedum, quod in casu homo ille, quantumuis iustificatus,est ordinatus ad perpetuam exclusic nem, conditionaliter tamen,ut supra dictum est. si per eum steterit, quominus sacerdotiosii lateatur. Et ideo si esse ordinatum ad poenam damni secundum praesentem iusti. tia,sic exponaturiss decederet in statu pr senti .sgratiae, emaliter careret Silaria, dico
quod tius non insecundunt prilente his ditiam ordinatus ad perpetua illam poetiam, a
nec etiam secudu finale iudici u. Unde state illa expositione,nil inconuenit, dare media inter ordinatum ad poenam secundum Pr sentem iustitiam,d ecundu sinate iudiciti. loquedo,ut loquimur de ordinatione ad poenam coditionali,aliam,scilicet diuersam c ditionem apponedo,ut quivi homo ille e cludetur perpetuo a gloria,si per eu steterit. lnde patet ad solum,quod in casu homo ille no est dignus perpetuo excludi a regno Dei,d Meo non est absolute ad talem exclasionein ordinatus,cum quo statiquia sit ad
eam ordinatus conditionaliter. s. si per eum steterit, quominus c5missa confiteatur.Vnde ratio non probat,nisi quod non sit abs hite secundum presenteni iustitia ad exes sonem ordinatus,sicut nec secudum Pr sententi ultitiam digitus est a regno Dei excludi.Sed necetia absolute digitus est ad regna Dei admitti,nis coditionaliter.s si debitam fecerit sitisfactionem, qui est se sacerdoti vicem Dei tenenti humili er praesentare,& eidem confiteri,&veniam petere M. Quod si non faciat, iam se dignum facit absolute, ut
Perpetuo excludatur a clio, ubi alias erat ad eandem exclusionem coditionaliter ordinatus. Unde hae rationes,distit huiusinodivi dentur difficiles, ob id quod non attenditur ad conditisnes sul iiitelligendas, vel apponendas ad intelligent iam opinionis, & ver
talem multarum propositionum saluanda.
Sed qu res,potito quod homo prius contritus pollea sit negliges, secedat sinὰ cofessione,aii excludetur perpetuo a cclx ,Pr
pter peccata priora defluit, sus acienter c tritus suit,an propter illam Postremam n
gligentiat Si secundia, igitur priora iam se
runt plene remisia,& per consequens ad eorum completam remissionem no opus erat
sicerdotali absolutione. Si primum, quomodo igitur veru est dimini Mechielis: Quacunq; hora ingemuerit peccator, non recordabor peccatorum suorum ad puniendum ea Re o. quod vere in casu excludeturpe petuis a caelo propter utrunq;. s. propter ueglectum conssionis, ct propter priora Peccata,qui nondu erat plene remissa. Et quod ait proplieta non obstat, quia illa promissio Dei,qua gement i salutem aeternam promi tit,intelligitur, modo alia secerit, qui illi de
necessitate sunt agenda.Talem enim condirutionem, Jegeii. admittuis spe diuini promissiones,ut quando dixit Christus, qui crediderit, baptizatusfuerit,saluus eritice id
207쪽
λ haec promissio non excludit necessitatem aliorum, pura poenitentiae, Sobserarationis
aliorum manciatorum. Similiter quando dixit. Qui manducat carnem meam, d ibit meum sanguinem,habet vitam aeternam, nopropter hoc excluditur aliarum rerum ne ces,itas. Ad hunc modum de aliis. Per his omnia datur modus defendendi opinionem Hogonis supra improbatam, nam haec parum dii sertabilia. Sed nec propter hanc volumus aliorum sentemiis praeiudicare, qua-doquidem probabiles eas esse putamus, de unaquae; earu suos habet graues fautores. Adhuc tamen manet aliud diluendum, quod contra praefatam opinionem militare videtur,quia Christus sacerdotibus pariter dedit potestatem soluendi,& ligadi, qua-doquidem dixit: Quaecunque solueritis in terra,erunt soluta,& quaecunque ligaueritis erunt ligata, sed potertatem liganda realiter non habent,qua scilicet possint istutos, inculo perpetuae exclusionis a regno caelorum tigare, ut conflatiigitur nec potestatem soluendi realiter habent, qua possint ii satos ab eodem vinculo soluere.Respon. Quod ratio habet apparentiam, fligare in foro pc nitentiali accipiatur positiue,sicut 5Glu B re, qualiter possunt sacerdotes in sero colentio soluere, dclizare per excomunicatio nem. Attamen in foro poenitentiali non lis gant positiue,seu essective ipses peccatores, qui seipsos per peccata propria ligauerunti sed ligant negatiue, quia scilicet non abist-
Dunt.bicut in eodem soro poenitentiali non retinent peccata hominum positivi sed ne saliuῆ, quia scilicet non remittunt. Ideo sacerdote non remittente,nec hominEi peccatis soluet manet ligatus. aut soluente, diremittente, luitur ligatura. Et sic patet ad
rationem,simul d quaestione, qua qui
rebatur de forma absolutionis sacramenta- Iis, an sit ostensiva solum, an operativa, de quo sit operativa remissionis peccatorum.
Corollarie sequitur responsio ad aliam
ouaestionem praetactam, an scilicet prς- fata forma ab lutionis sit operativa gratiae Primae,quantibet amplius in confirmatione eorium. qui dicta sunt examinare. Pro parte asi irmativa faciunt rationes supra sedit contra masistrum in fauore suudae opinionis. Oppositum tamen sequitur ex supra dictis,
arguendo contra eandem secundam opini Nem. Per quas conclusum esse videtur, enitent i a sacramentalem non conserre gratiam
primam, eo quod non operatur remisit
nem peccatoriam,quoad culpam,&pinam Caeternam in cuiu, confirmationem ficii intires propositiones verae, ex quibus colligitur veritas quaesita. Prima propositio.. nemo potes gratiam, dia ulli sicationem consequi,nisi incniteat eum veteri; vitae. Haec supponitur probata eκ ali. as dictis.
Secunda, quod huiusmodi poenitetia cose dis debet esse propter Deum dilectum,dc ecamore Dei procedere, Son ex solo tim
D. Haec patellitum ex consensu opinamium
oppositum,ut supra tactum est. Tum eκ sentetia beati Gregorii tractantis illud de Ada; quomodo se abscodit, ait enim. Cum eκ pee
cato poena metuitu Samissa Dei facies noamatur,timor ex tumore est, non ex humilitate. Et ex sententia Augusti. Quem poeniret, oportet non solum timere iudiceni , sed diligere. quia sine charitate non poteit elle salus, de poenitentia, distinct. 7.cap. Nullus.
Tertia propositio. Quod si amor Dei es hiatis,qualis debet esse, puta obedietialis,fuse scit ad reponendum ipsum diligentem ingratia,cum non sit alia sufficientior dispositio ad gratia,qu.am huiusmodi Dei dilectio. qua peccator vero corde ad Deum csisugit, liter ad Deum confugientes, Deus ex D promissione astrictus est in sui gratiam admittere,iuxta sentetiam Augustini super
epistolam ad Roma. vulgata. bi Deus con fugientes ad se non reciperet, esset in eo iniquitas,seu iniustitia. Id aute promisit Deus tam in veteri,quim in nouo tes lamento, di cens: ueminini ad me, Scionuertar ad
vos. Et iterram,Ego sto ad ostium, d pulso, si quis aperuerit, intrabo ad eum die. Et christus in Evangelio ait,siquis diligit me, diligetur a patre meo, d Eid eum veniemus Scio in multis aliis locis. Εκ quibus tribus Propositionibus aperte sequitur, absoluti nem sacramentalem non praeliare gratiant primam ut iustificationem, seu peccatora remissionem quoad culpam. inia si peccator quado a sacerdote absoluitur, accedit vore poenitens, ut debet, iam per illam Poenistentiam cordis eratiam fuit consequutus, si non ollam per sacramentum non recipit.
Pr erea facit pro eadem sententia Augustinus contra Donatistas, lib. d di a tu de consecratione distin. 4. capi. Solet. Vbi dicit in sentema baptisinum no pristare fructum spiritualem bapti Eato,nisi in charitate Dei suscipiat illum. Et fundat hoc in eo. quod ait Paulus: Si fidem habeam, ducaetera alia bona iaciam, chalitate autem non
208쪽
F. Ita an linillil prodest. Ex quo apparet Augustinum loqui de charitate, qua sumus Deo grati,ct accepit, qui non stat cum peccato mortali. Vnde se ini quod trapti unus non potest gratiam primani adultis ortilare, igitur nec poenitent i a sacrament alis.. Confirmatur laoc ex decreto eiusdem Ausustini, labetur de consecratione distin. M.tunc va lere,ubi ait in sententia, bapti sitiuscte susceptum tui te incipere ad salutem valere,quando simo veraci contritione reces serit. ακ quo arguitur ad rem. Non minoris ellicaciae est baptismus per fictionem a suo ei sectu suspensus quani sit baptismus a non licto susceptus. cum idem sit sacramentum, si usdein emcaciae: sed baptismus a ficto susceptus non potest recedente fictione gratiam sine contritione conserere,ut ex decreto Patet, igiturnec baptismus a non ficto susceptus poteIl gratiam pristare, nisi praeteritorum peccatorum habita contritione: & ter consequens si contritio prGuit,per eam iuit homo gratiam primam assequutus: Scitabaptismus non consert adultis Matiam Pri-naam, x consequenti, imδa itiori nee absolutio sacramentalis. Facit etiam glos. Natthaei .i6. Nota, inquit Clitillum perse intus vivificare, ministris potestatem soluendi post vitam tribuere. Non enim soluere aliueni possunt,nisi uiuat,quem solui t. Vne apparet intentum,quod absolutio sacerdotis non consere primo vitam,seu pratiam, sed eam collatam praesupponit. Sed quia contra hanc responsionem supra pro par te contrariae opinionis aliquas rationes secimus, ad quas,& si ex dictis pro maiori Parie responsio pateat, conuenit tamen ad duas earum respondere, nam aliae ex dictis satis solutae sunt. Est prima,quae sumebatur ex eo,quod ait Iaco.in Cinonica, quod eX- trema unctio valet ad hoc, quod peccata in- sirini,si qua habet, dimittantur ei, igitur ad id valebita sortiore poenitentia sacramentalis. Deinde est alia ratio sumpta ex capi Siquis presbytenr6.q. capi. Agnouimus. ibidem. Vbi de presbytero negante absolu tionem infirmo morienti, dicitur quia addit mortem morti, Satilinam eius occidit, qui causa est, ut non obsolutus decedat Sc. Ex quibus videtur, quia absolutio illi impensa,vitam spiritia ale in casu tribueret M. Dicddu ad primit, , ct si per extrema vir ctione peccata infirmi dimitti cotingat, noinde fit, igia prima per ipsam unctione prifici.Tu, ea et mirema unctionepcipit, Psur
Ponit iam cosessus,' poenitens.&νtpIi . G.mucoicatus,per q oia si iustificat', &gratiacosequutus no fuit,non est verisimile, quod
perunctionem eam cosequetur.Tum etiam,
uia extrema unctio, ut in pluriu, datur in-rmis, nil semesentientib', dcvsi rationis iras earentibus,quibus si gratia non pra habuerint,paru proderit viij. Itaq; si valetvndito,eisdem valebit ad dimittendit peccata venialia, si qui habent. Valebit etiam ad delendum mortalia,quoad poenam temporalem in qua ibit iterna c6mutata, non a tem ad delendum mortalia quoad culpam, nec ad gratia primam conserendu. Ad s cundum,quod magni ficit Adrianus,dice dum,qudd illi textus procedunt de absolu
tione ab exc5munication ut patet ex tota
illa causa,& qstione, in qua specialiter qu ritur,an possit presbyter ab ocomunicatione poenitentes abseluere sine cosensit epi, &cocludit quod non,nisi ultima necessitas cogat.Et patet id ex glosi bide. capi.Is qui . ubi perpniam morientib' impedendam,intellisit absolutione ab excomunicati M. Ac proinde si per illos textus probarecquὀd abs Iulio sacrametatis prpitat gratia prima, similiter,imo a sortiori probaret,quod abselutio
ab excomunicatione ide Pr staret ex opem operato, quod suppono esse falsu in. Sed hi, dimissis,est intelligentia horu textuu,qura presbyter negans absolutione morientibiis eam petetib est reus animaru,&addit inoctem morti occasionaliteriquia scilicet dat occasione,ut moriens,desperatus decedat, qui non desperaret,sed potius ad spem, d Uuciam promoueretura sacerdotibus adiutus,
fenderetur a daemonibus tunc infestantibus illum,qualiter non infestaretur, si absolueretur.Et habet locu hic solutio, etiam si t-- tu, illi de pnia sacramentali loquantur, per qua non dubium est, morientes notabilitet adiuuari ad spem, simul D tentationib'
tunc occurrentibus resistendum, quibus f cilὸ succumberet infirnios, sacramentaliat solutione a peccatis illi denegata, ideo merito illorum aeterna mors sacerdoti moriemitiabisluere nolenti imputatur. Et haec est cau
nientalis p nitentia impendenda, antequaa censura absoluatur, quando si aliter fiereti infirmus sine ab lutione sacramentali pro babiliter decederet,ut supra dixi.
209쪽
ca huius sacramenti en-caciam, an abselutio sacramentalis se extendat ad peccata oblita: ita, ut virtute ab tutiois sacramentatis si homo ab oblitis sicut,S a coisse sis absolutus. Et video comunem positione pro Parte affirmatiua,vi dicut doctores postilio. in .dili. r.q. r. ad secundu. Pro qua saeat ratio, primo,quia unum mortale sine alio remitti no potest: sed vel ore ia simul remittuntur,vel unum ac proinde ii absolutio sacramentalis remittit peccata consessa,oportet etiam, d oblita remittat. Secundo, si sacerdos non remitiit nisi cosella, i ii Deus no remittit nisi cosessa, quadoquide Chri si dixit:Peccata q remiseritis,erut remissa:quet aute no remiseritis,non erimi renussa: S ita Deus quaeda peccata remitteret, ct quidam non,cuni in impium sit,illinidia a Deo sp rare veniam, rium sit Deum,que sanat, perfecte sanare. Tertio,quia absolutios erametatis pristit gratiam ex opere opera re ipsi conlitenti: sed stratia illa lacranaenta. lis aeque repugnat de lese peccatis oblitis in - cossessione,scut Sconfessis:ijἱ omnia tam' c5sessa, et oblita remitiit hilaol absolutio. His non obstantibus videtur oppositum tenendii, Sprobaἰprimis ex conditione, &qualitate ipuus absolutionis sacramentalis, quae est sententia quidam a sacerdote in cauia, quae est inter Deum ostensum, S peccatorem reu lata. Cὐm crgo nullus iudeκ possit ferre sententiam, quς iiista,& valida sit, sindagnitione causi, superquadet et xlore sententiani, Macerdos in casu de oblitis nulla habeat cognitione,sed tantum de confessis: seques est, sentetia sacerdotisnose extendere nisi ad cosessa. Nec valet dicere,quia licet sacerdos non habeat notitia peccatorii oblitoru in particulari, habet in 1n genere, prout poenites in genere csistet, se alia quo rum no recordai,comisisIEH anquam, i5 valet, quia cosessio in Fenere n5 eit sacranio talis, cum necesse sit in particuluri peccata confiteri :ita, ut in noti ia particulare veniat confessoris. uini inde probat, quia alioqiii no esset necessa iiii in particulari costeri de iure diuino na id maxime deduceret ex illostpe citato.Quorum remiseritis peccata &c. Vnde colligii ur,necesi artu esse peccatori. masacerdote absoluatur:sed a sacerdote absol ui no potest,nisi cognoscat peccata,q remisetit:hic aut cognoscere no potest, nisi priuia VProtaria ipsi' peccatoris cisiesione, igitur necesse est peccatore particulariter confiteri. Qui deducito nil pbaret, si sui siceret peccatori sua peccata in genere cos teri, aut face dote ea in genere cognoscere. A pinde, vel no deducit de iure diuino esse neces Iariu in particulari cofiteri,vel in casu sacerdos non remittit oblita,sed solii confesta. Secundo idem probat, quia si peccator post prsia tamcosessione manet a sacerdote ab lutus, etiaab oblitis,sequit eum non amplius teneri ad costendu oblita magis,qu.im ad costenducosessa,cum ab omnib'iam si absolui LQui enim a debito aliquo semel in legitime absislutus, no cosoliat rationi nec iuuitiae,ut rursus eode tenea i debito.Sed coni ex sententia omnium ille peccator postea teneat Peccata oblita, quado. s. ad memoria venerint, ecci
sis cositeri sequii no prius filii se ab illi, oblitis abselutu.Vnde stante obliuione illorum
Peccatorum,suspenditur quide obligatio eacpstendi,non iii tollitur: sicut si debitor pecunii sit in extrema necessitate, in qua soluereno potest, suspenditur obligatio soluerat. sed non tollitur debitu,nec est a debito absolutus.Ita vide in praesenti.Et ita videtur con tra comunem sententia posse non improba- Ubiliter dici, quod absolutio sacrani talis n5 se extedit ad remittedum peccata oblita,sed solum cosella. Ad rationes ante oppositu. Ad primu dicendu, et licet unu mortale non possit sine alio a Deo remitti, bene in ab homine.Quod patet ex his, i supra dicta sunt de eo , qui halbet casus superiori reseruatos, qui edin omnia primo suo curato cofitetur, solutia absiluit a curato a peccatis no rese uatis, 'pro reseruatis remittit ad superiorZSicut etiam cotingit hominem multis excinmunicationibus illaqueatu b una earia ab solui, o ab aliis. Ad secundustando in supra dictis. s. uod peccata mortalia bis remittunt,semel a Deo solo virtute contriti nis,ct iteru a sacerdote virtute absolutionis, primo remittunt quoad culpa, ct erna poeriam, secudo remittunt quoad perpetua e clusionEa regno caelo , a quo peccatoreXulat ob peccatu fuit, Sasq; ad hanc secunda
absolutione peccata nodu sunt plene remisen: 1unc sicut sacerdos noremittit actu nisi peccata illi consessa, ita Deus tunc virtute absolutionis in actu no remittit nisi cosessa: qnqui de sentetiam sacerdotis in terris data, in approbat in celis. Et illa absolutio a sacerdote data;&a Deo approbata, id operat,
210쪽
E scilicetnt illa peccata essessa, no sint ampli'
impedimentu homini intrandi in regnum caeloru, quale impedimentum sunt peccata oblita, i nondii sunt persacerdote rei itilla,si per ipsum peccatore steterit, quoni in ab illis oblitis ab luat. Nec inconvcnit,qui d de plurib' peccatis ab homine in vita comissis, quida sint ea de plene codonata , ct quidamno,sicut patet de peccatis, s diuersis i Eporibus comittunt, Gemittunt. Patet etiam de Peccatis,q quoad rima teporale remittunt, uotu, quaeda remittunt plene,aliis irremis
is remanentibus.ltaq; in remissione , quae a Deo solo Per coiitritionem sit, nunq vi una mortale, linealio remit risi in temissione v rd, qua Deus peccata ad remissione sacerdo tis renititit. sta et Deus unu remittat,
15 aliud, vi ex divis patet. Ad teritudicendit,l probat bene per absolutionem sacramentalem dimitti tam oblita,quam conses Ia aptitudinaliter,seu poli' principaliu), quoad culpa quia.sgratia prsuat,q de se est
apta nata excludere omne mortale eita oblitum,non in inde sit, et aetii omnia talia peccata remittat, neq; quoad culpa, nec quoad Poenarii aeternam, neq; quoad poenam teporale, nec quoad debitum costendi ecclenae.
F Tenedo etiam opinione magi liti, est valde probabilis resp5sio data ad ,ppositu dubium,quia abselutio sacranietatis si aetii re mitteret oblita, sicut onsessa.vel ergo ea remitteret quoad culpa, no,quia iam per priuiam cotritionem fuerat remilla: vel quoad poma teporalem, in qua fuit aeterna
mutata,&hoc non oportet.Sicut patet de
baptismo, que si quis fictesuscepit, Spostmodu vera habet coniti L bahitans omnelii poena debitam peccatis ante baptisma Gmissis remittit,n5 ita remittit poena o
debita peccato fictiois, aliis peccatis post bapti sina commissis.Ita igit est probabile, et
sacrametsi ptitae delet virtute clauiu peccata colesta,quoad Poma teporale,non ita peccata oblita. Qii aute c5muniter dicit, ii sacerdos absiluit a cofessis,& oblitis. proc tsecundums,qui dicunt,et susscit attritio in
costent ut per sacrametucit eccata remise
tani quia tuc poteritersitare gratia prima,
quς formaliter excludit omnia pectata conrasia,S oblita.Hqn gratia prima no cosor, quia peperit emphabita: iunc si non actu,
salte itudine remitii tetia oblita sicut &cofesta,quoad culpam, S sternis orna. Nos aute oppositii diximus supra esle,pbabili'. Corollaiae sequit, non recte sacere sacerdotes, qui qn peccatorem abseluunt dicunt, GEgo absoluo te a peccaris tuis cohsessis,ctoblitis,& cottitis.Oblitis, dicere no debent, quia ut videriir est falsum,et ab oblitis absoluant.C5tritis,dicere non debet, uia muli
ru sente ita est, &.ptabilis,m sine cotritione potest quis abselui, modo attritus sit. Et diacendo, Absoluo te a peccatis tuis contritis, no eum ali lueret,nisi c5tritus fuerit: Sita si attrit 'suit, inqueretillii inabsolutuni. Sed occurrit duinum,quia si sacrament lis absolutio ad peccata oblita non se exteri dii,eo 'uod eoru eosessio in particulari non
Prsos, at,sequit et infirmus in quo sigiis c tritionis apparct,aut pinesserui,T non Psetest sacramctalher a peccatis absolui,ex quo cofessio non pinsiit, quia cofiteri non P
tuitaeosequens videturcotra multa decreta, quae habent.26.q.6.specialiter.cap. Is qui inins itare Diana petit,si casu dum ad eum inuitatus sacerdos venit, oppressus insit lateo iutuerit, vel si in Hirenesim conuersus fuerit dent testimoni ii qui eu audieriit, ct accipiat iam. Unde apparet , quia in tali necessitate venit ab luendus, et iacosessione non pretoiacte. Respon.nmado prima consequentiam:quia quanuis secundu comni in legem nemo sit sacrametaliter a pec racatis absoluddus,nis consessione prsuta in
particulari,ab hac tamen com nimi lege cosus necessitatis exceptus esse videt,quia ne
cessitas lembus minitae subiicitur, saltem in hiiiiii miniuis Adde,quod per poenitentia istic secti dum glossim intclligitiit absolutio ab excomunicatiω, ta nihil c5tta dicta.
ilicta breuiteraliqua tan genda sunt. Est enim tris ex huiusmodi poenit btia , quida dicitur selei
dam priuata. Soldnis no potest a minoribus sacerdotib' alicui imponi, sed latum ab epti, nec nisi pro crimine graui totius urbis scata Traiiuo. Nec sacerdotii, debet imponi, sed secularibus, tam mulierib quam visis, si sua exigat delicta. Excepto, quod vis is statutuest caput radi,notsi mulierib . Et semel imposita non est iteranda. Modus aut Eserint sedus in imponendo limoi Poenit Elia, Sceani adimplddo, ponit in decreto. d.L cap. in capite quadragesimata prout inconcilio Agathena