장음표시 사용
92쪽
majore forma, iterumque miniata, pingerentur. Qui viderim tales, sciunt me verum dicere. 3. Editio G. Longotii Colan An. Is 38. Hervagiana Camerarii iambini Lugdunensis An. Is 7 signate adjecerunt O N. thalarim. Et Selaenus ipse, cui debent haec docti, in emendatissimis exemplaribus reperit 'ith alomm. q. Literae unius prae sertimisitio dictionis, adjectio pro eruenda sententia commoda, non est piaculum in Critice, maxime praeeuntibus codd. manuscriptis bonae
IV. articula an praeponi possit, ambigit, cum alias Imperativo postponatur, ut in Hoschian-na. Respondeo eam praepon reci ponere in medio sententiae, post etiam ponere ἀδιάφορον est quia est interjectio animi tantium, adfectum, excitantem , Voca
tem , hortantem , obsecrantemve προσωποποιῆσα : e qua sermarunt
etiam ἐπιρ ,19οι suum α; Graeci, quod poni in medio e Theocritaeo illo Id st. s. ρε -- ο λυκιδεις itemque altero I 8. it. αρκω ο τὸν Πἀνοι praeponi postponi in sententiis solere, aliis auctorum classic rum exemplis pateti quo per apocopen rinatum est, pra poni legitur Gen. s. v. I hinc tam Hosahnis, vel hosiana, quam nah ah, vel na hosea rite dicetur. Erit ergo τω Hosia adfixum a
expletivum qua potcstate etiam esse in comm. Io. c. o. ZOH, olim Me cerus docuit: Min Gemara anhedrin m. o. r. q. ara Viae is rip -- pe, age, filium tuum; ubi R. Simeon, tilius Abiat, et Naam essep tendi mulam, seu vocem petentis, docuit. Sunt tamen inter τριβωνευμένους τὰ τοιαυτα , qui unam vocem esse censent, quod di a cum verbis
Ebr. nunquam componatur, significareo fasciculum, summitates vel ramos salicum, myrtorum, palmarum, quos in sesto tabernaculorum selebant Judaei gestare,&cum tripudio concutere, id Patribus Graecis in τα βάδα σώειν) lubinde adclamantes e Psal. 118. a ny Wi di a s a crebra unissenaque repetitione precum earum hosannoth adpellabantur rami illi, alias abi, unde Arabes suum Leblab, quo volubitim herbam adpellant, Armavere Graeci, teste Hesychio, lauri ramos, quos sicrificantes manibus tenebant, iaσανους Vocavere. 1. Preces etiam ipsae, seu
hymni per dies septem festi concipi d cantari consueti, ad quassati nem ramorum pesinamum, hosanoth dicuntur a Thalmudicis testimonia habet Buxtors de Abbreviat. p. 7o. IVana primi diei, osanah se- eundi diei c. nota simi. Hosanna igitur suerit nomen solennis acci mationis, qua id, quod in duabus vocibus, quibus salutem auxiliumque
93쪽
vovebant, continetur: qua ratione in istis hymni Ecclesiastici Te nostra Fφρux gloria per cuncta Ludat secuta vox gloria ponitur vel pro cantico Angelarim, Luc. a. vel pro altero illo itidem Ecclesiastico ἐυχα- Deo Patris gloria
Cum Spiritu Paractito, Nunc e per omne seculum.
Eoque respexit B. Lutherus, cum prius illud reddidit Inser armies ite ruhine rich. Sed haec παρεργον δῆ.
V. In veteri Epigrammate risinsui, ubi ego 'Avδονι lego, 3 Pho nicum taurationem ex Ha doni esse, doceo, se in editi nescio qua Nαίδι reperisse dicit, & propterea dubitat, num indulgendum mihi sit illud 'Aυγονις. Respondeo dubitat vir CL de re, de qua ne Cameades quidem. Havo donni, in Ha doni est ipsissima Poenorum salutatio. Ita enim Hanno Poenus, quem sic explicat Plautus, iursus ita Punia
ce salutare jubet, a. s.f. a. v. 38. 39. M. Docuit me Illustris Scal Comjos in mare. Doctissim t. q. rater ad Iohann. 9. 3. o comm prome ad se. EM. N. T. p. II Editio Flexiana 'AνΘολογίας,
quam Jesultae pro La Iuventute adomarunt anno proximo est in Biblia opol Schureriano. Eam siler hoc Epigram nisi forte&id reisuerunt, consili. quomodo legat, notari velim. 'Meam lectionem ita reperi in Eclogis , quas ante hos 23. annos puer in Gymnasio patrio Gomae ex omni auctorium genere concinnavi & quia puer, suspicione falsi alicujus es arbitrariae depravationis carere apud Doctos debeo, ideo nec nunc muto. Qui λψαMi lcgunt, sepiam adfundunt rei limpidae, Mde bonorum codicum nitenti; cur ita legant, ut probent Doetis, pr vocandi sunt. Addo, hoc quia ep rammatarius Syrum salutantem exprimere voluit, legendum esse, Aam sebalom vero Ebrarima est, iropter vocalem longam c-eametro respuitur; quod ante non observaveram. Haec main. D. ad Epistolam Smuccianam volui, ut CL. viri dubiis satisfacerem debui, ut honorifici ejus est bore illo in re tenui sat enim mea frivola novi meo testimonii Mea
didi judicii beneficio hoc ossicio aliqua responderem; quod si ei non im gratum
94쪽
gratum accidisse cognovero, est quod gratulariae mihi; spero veri istate ita visa, dissensionem omnem cessaturam. Ad Pericula Arabica, pias
& eruditas curas, alias hoc tantum nunc quaero, cujus auctoris par
phrasis illa sit, qua uteris, cujus iste seculi. Sunt enim in Bioli thecis Manibus Doctorum Arabicae paraphrases, praesertim Evangeli rum, diveris, non ejusdem sinceritatis auctoritatuque omnes. Par phrasis Arabica Pentateuchi ab Erpento edita passim ab illa, quae RafSaadiae Gmni auctori Thalmud posteriori, priori tamen Salomone Jario& Α--ben Ezra adscribitur, di re deprehenditur notumque est ἀυΘενlίαν thargumis pendere ab auctoribus eorumque aetate quin itas P rundam Christianorum fraudes, dum libros a se compositos vetustis a ctoribus, inui auctoritatem iis conciliarent, supposuerunt, non agno ras Evamelia Ebraica a Quinquar reo, ercem, Muinem, post ab ejus discipulo Er os Schreckenflicta edita, Matthaeo Apostolo a scripta, ideo amo is merito exploduntur, cin capitibus fidei confirmandis nihil admodum probant, nemini persuadent, nullum ἐτερουοξον convincunt, tantum de auctorum suorum in Ebraicis peritia cibidis testantur. V. Pagninum notis ad of L. Sancta Minin in vita Masethai Pras in Evang. ejus Arah. Casaub Merc. -υ Baran. a. c. o. Quod ne tae paraphiasibus in Arabicis dici possit, initimandae eae sunt, quaelibet suo auctori indubio vel seculo adserenda. Pretium cuilibet suum est ab antiquitate, inuo propius abest ab Apostolorum temporibus, doctrinaque. Quod de hinna dein temo, quibus se tingere consuevisse Mutamin, Imp. M limicum, uariam item, Masiemum Callias, a Biori .cpoteliorum adnotatum scribis 3 quaeris, scito, Callias Saracenicos , inpriami Syriae, B vidi, quod Mosen fuisse πυρρακῆ, capillis russis
crispis, sive πατροπαραίοτι- , sive aliunde se piorum nam&Artapanus ἐν ' περ Ιοὐδαίων apud Euseb. 9. Προπαρασκ. Εὐαμ id tradiderat: χ-- pertum haberent, eique adsuntlari maxime iuiderent, iamis seu alia- quae Malearina batharis e Maurorum enne, Dioscor. l. I. c. I 7. κυ-rrem, Larinis ligustrum, comam barbasque fucasse. Folia enim ejus arboris cum succo iurathii seu radiculae permaduerint illitu ξανθίζειν τοις τρίχας, rufa e capillos e Diosc. i. d. min. l. 23. c. q. notum est. Λ- ω Turcas hinc hodieque musime probantur rutilae comae; ea ipsa M s reverentia sertasse fit, quod Judaei plagiarii, cum pueros Christian rum ad is veneficia conquirimi, a russis capillitio, ceu ad magiami
96쪽
a locis eorundem nominum in India per barbaros imposita, Plin. t. 3 7. e. 7. acceperunt Graeci Pandectario c. I 8. Sandarax est regio quadam. Scaligeria πῶυ Merc. I 3. 3. vocem Saniarax, transmutati elamentis, e sama agar librariorum ineptiae hic sunt: Scaligerenim scripserat Aa--gh harar, quippe hamagis adpellant gummi, hamar uniperum. mariti esse statuit. Sic ergo et Sandaroch non desumserint a barbaris Arabes, ut Graeci το Σανδαράκη vana ergo est ista celebris adeo n-daracha Graecorum inrabum distinctio cum horum, uti probavi, nulla fuerit, nisi quam inepti e linguae ignorantia in eorum medicinam intulerunt. Sed nunc te mitto, L. Dn M., ut longis hisce logis ignoscas, summopere a Te contendo. Em, cum per argumentum Epistolae licebit, brevior nunc tali esse non licui Bene longumque vale, amanti Te, Fave Geraeos. Jan. 1626. Rever digna T.
P. S. Beabis me, si excellentissimi m.
D. Smuccii responsum, quod ille tibi ober inter
pro amicitia vestra non denegabu, conmunicaveris. D. R Bamaa Dua.
TH REI NESIUS D. Sindubitare med est morula bax bimestris, quod ad meas, Is Ian.
scriptas, non respondebas, Cl.. Excellen. m. Amice, Fautor e tende, eas Tibi rite traditas sitisse sed jam factum bene hoc nuncio ea me cura liberas. Velim autem quam maxime, L. Dn. D. Smuceii ἀμοιβαια sive literas, sive voces muli communices vero me ipsi ita satis secisse,ssissensumque omnem penitus cessatiarum. Parapnrases Arabicae Pe
tateuchi de Chaldaicis Jonathanis, Anquelassi proselytio AE Josephi
caeci nunc non quaeritur, sine dubio plures simi colligo inde , quod in Bibl. Arabica Erpenti descriptam habes in Append. rat. Vossu, ire ejus obitum Psalmorum liber in Quarto sierit, cujus versio liberior, sese diffindens plusculum; unde quod Psalmis, uta diversis auctoribus diversisque seculis Arabice versi silerint, contigit, cur non & Pentateu in potuit Drusius ea Pentat. Matica versione usus est, quae R. Madian adstris
97쪽
Meribitur meminit Comm. ad voee Ebr. N. T. priore v. . 8 Beeta ad
98쪽
inscripsit, a stan rarat thes aboth haraaomm , h. e. reum a iuuinrisuis virorum. Ex istorum numero fili circa A. Chr. 66o. R. -- on, Rector schota Pombedithanae, quae in tractu Nabataeensi Babyloniae sita, ria'. tum, cum ab Hab ita quidem est in Zamach Davidis de Pomis, seu Pomarii p. 9 Verius autem est, faebun hoc ab Abubecro, vel
etiam mare, tertio Μ limorum Imperatore circa A. Chr. 6 o. devictus esset, regnoque exutusleiaegirdus Persa. Item iste Saadias, seu Midus; unde κατ ἐξοχην etiam ab Aben Ezra Haraaon cognominatur. Vixerit igitur inter annum Christi septingentesimum millesimivn: S .lomon enim archi circa A. II oo Aben Ezra quintinginta annis serius scripsit uterque vero eius Saadiae mentionem facit. Drusius i. de voce Elohimp. I. refert ad A. M. Α οχ. praefuisse scholae quae tum in Sura Babyloniae, quae mattha Mechassia auctori Gemarae iis Sambed inc risum. p. q. d. urbs tuti receptus, scribit. Quam vero Erpenius Paraphrasin Pentat edidit, alterius cujusdam auctoris est, Christiani non nuperi hominis, in melius cum fonte Ebra convenit , quam Madia verba Vossii l. d p. 23. Ex aetate sic auctoris de auctoritate versionis judieare licet Perpe
dc autem haec, mi Dn. D. Audacter adsero Chaldaicae Paraphrasi multis modis cedere Arabicam Modo ex Hist. Ecclas contaret, a viro quodam Apostolico, Apostolorum enim aliquem Arabice sacra vertis, vel*ripsiste, primum nondum a quoquam adsertum memini confectam esse Paraphrasin Arabicam, eaque Ecclesias per orientem, vel in AEgypto, sibive, usas fuisse tum c. salva res esset, de aviaritat ejus nemo ultra dubitare posset. I. April. 1626.
CL. m. D. Amiceli colendes dilecte, binas tuas una hora strepirecte, sicut puto me Rabensteinium ad te tum str fise Qquia mihi luculenta spes facta fuerat de tuo ad nos adventu, magno te desi derio exspectavi. Etsi enim pro dignitate te recipere non potuissetis; senione tamen tua Maliorum gratior mihi profecto hospes disses. m. nsmuccius, quibusdam poplexis signis motus, in thermis Carolinis jam
agit nolui igitur ad ilium tua minere. Fiet suo tempore, si s es
99쪽
ineolumis reversus fuerit, quod ariemus Deus faxit. Quae erudite de Chald. inrab. Versionibus ad me scripsisti, probo, uno excepto, quod eum Jonathane Uzielide Onhelo conjungis Rabbi Josephum caecum, illum corruptorem Psalterii, qui 3 o. annis post Christum vixit. Sed
nec credo, Paulum in Arabia Syro vel Graeco sermone docuisse, cum Α- rabie act. a. ita sit honoratus. Vale mi mellitissime m. D. Thoma in aetemum Cygneae a Maj I 626.
SC ibis te non probare , quod R. Joseph caecum auctorem inargum Psalterii jungam Jonadiani Ἀnquelosio, qui Prophetas te
tateuchum Chaldaice reddiderunt. Ego vero non scripseram me id sentire , sed vulgo eum Psalmorum araphrasten starui: quia Pent teuchi paraphrasis Αnquelino, Prophetarum Jonathae sine contradietione tribuit u Hagimraphorum etiam araphrastes nominandus erat. Imo testor Tibi, sentire id insitam, si quidem judicio acutum eraditum, Posserinum eius verba habes T. I. AdpQ. Sacr. f. 22 I. T. a. f s3. Sed Fr. Ximentum, quia nugamentis a reserta sit, inadis Bol Complut eam resecuisse. Et est, sicuti scribis, etiam me ad stipulatore, verpus ille recentior, circa annum, ut Galatinus I 8. c. 2 scribi post eve m templum secundum, trecentesimimi Fuit igitur R. illa Joseph Paraphrastes Hagiographorum i sed nugax acubi, &, ut, nominas, corruptor. Mercer in c. I. Iobi. Impurae sunt sepe paraphrases Chaldaicae Hagiographorum, somniis plenae Si Galatini testim ni standiu esset Jonathas etiam Psalmos vertisse dici posset: hoc enim iste statuit, discrepare a versione R. Joseph, monstrati. 8. c. q. Imol. I. c. 23. adserit, Ionathanem rotam Bibliam transtutisse, ejusque Psalterii veronem Chamicam esu in maritus paucissimorum , quod eam occu-ι- ob moeria Christianorii, qua contineat; non invidentes eam, νω evmiser obscuret fidem R. Iosephi. Viderint doctiores, qui utramque contendere possunt. Ex ista Jonathanis Psalmorum versione producit
contra Judaeos comma I. P II o. ita sonans 'rti' is rimon, ' 'd Dixas minimis ad Cobum heum: Sede ad dextram meam: . Fagius not.
100쪽
o Christi Dominiρ. 88. illoque Christianorum mentem scitissime expres sisse testatur amplectiturque. Sunt praeterea Deuter. 3r. in fine Prophetae Habac paraphraseos inus Jonathanis aliqua, equinus cum, imperante Tiberio, scripsisse suum illud Thargum, neque Thais e recentiorem auctorem esse colligitur. De Pentateucho Jonathanis scio Buxtorsum dubitare, 'uia contineat fabulas Thalmudicas plurimas, quod ei supponatur, sitque Thalmude recentius scriptum, autumare Traci . de Abbrem in Recent in Tha .p. 2o2 Buxwrfio tamen contradicere Helvicum,
hoc scio, qui vere Jonathani tribui existimat in qua sententia etiamsi- isse L. Drusiiun, liquet ex hisce ejus not. ad 0. Severi hi 3 p. 26. nathan is qui legem interpreωtus est Son Sch h. qui Jonathae Thargum Deuteronomii allega Comm de Iure Reg. Ebr. c. s. Quino auctoritate ejusdem Schighardi, qui in Rechinat amne sichim . 37 vulgo credi, aut R. Ioseph caecum Hagiographorum versonem adormis , nomdum vero certo constare; scriptoris nonymi, eruditissimi vero viri, auctoris latroes de punctorum vocalium apud Ebraeos antiquitate . . Quod scripsi, tueri possum. Summa est Paraphraseon auctoritatem tam nam saltim esse, quarum auctores Interpretes agebant, non Prophetas; de etiam de illarum snceritate Ecclesia merito cςnsuram sibi sumit, nee Tecepto uno omnia indisserenter adprobat. Imo, ut ait Bellum ab Ec-rissa magni adeo non sunt, neque ex iis firmum argumenιum Amis rest. Id quod monere nos debet, etiam de Paraphraseon Arab ain tabus ride anquirere. Dedi nuper ejus rei ad Te nonnulla quae, ut candide examines, summopere a Te contendo. B. V. rem optime g n. Gerae Is Maii I 626.
Ille nunc, quae per nuperum praeproperum tabellarium, Memas ossicii alias, addere non licuit de Versione Hagiographorum Cha daica Galatinus, qui Jonathanis Uzielidae Thargum Pentateuchi dive sum ab Anquelosit, uti ejusdem salmorum paraphrasin aliam a R. Josephi caeci, longeque puriorem vidisse se, scribit, non est adeo increditis, quod eludatis fide nonnullorum hoc scribo matus, interque eos educatus, libros econditiores, rivos iupprimere solent illi plurinam, ignoto