Syntagma variarum dissertationum rariorum

61쪽

moratus in ea cum exercitu sexdecim annos. Et rapta Carthagine periti linguae plurimi erant inter Romanos. Quos tamen omnes praxessit D. Syllanus: Iis negotium a Senatu datum transferend-m in linguam Latinam visisti octo Ma ni Paeni de Ariciarina emorabilium volsemimem mi I. I 8. e. 3. Quae Cassius Dionysius Uticensis Graeerve aetat libris inrui, de Diophanes quidam Nicaeense Bithynus ad Deiotarum Regem Gepitomis circumscripsit Vario 1. dore rust. c. I. Colum.

III. Eius idiomate versu prim , in codd. maxime emendatis, ad hunc modum concipiturro ethia-- valon urbs erearii a confissi. Tam rura hie Ebraismi vestigia sene, ut cetera, quae depravatissima tia sequuntur, eidem etiam idiotan restitui deberi, merito censeas. Etam retulimus Hannonis exaranda fiasin erant es, pii sermonem illum a lepidissimo Poeta illuc traductum librarius primum transscripsit, his pene syllabis: Na ab Hiarim relisnoth se qua a tham amasem hamoth et quael rum a corruptis Pla norum exemplarium dissident, si ineptas scilicet Iunctivas, atque imperis verboriun distinctiones, quae a desiniptoribus Pecratae fini in re non Melloeta, tollas. Et confiis in veterhus no nullis editionibus comae et initur, quod propius accediti Sic autem -- rei dea sunt; flvssimus, ad eum quem protulimus modum, ita is, beta et

Id est, si minum verbo reddideris r Uaera superor se μην,

Quibus omigis locus iste. ipsimi naut, quod venio ista apud Comicum r

IV. Phoenicibus enim, a quibus Poeni, Deus t ' mon, ex Ebraeo ει quod Servius He ectri, Iolam interpretatur veteres Graeci diserunt, posteriores Ηλιν Sisenna Ione ret, euius μαλυι nim pro Uionim v. a. habetur. Idem vero est Elion, qui Ζευς ψιμέδων, ω Meῶιν, ut adpellatur in Phoenicum Theologia apud Euseb. I. Pret. Evam. c. I . excelseus, Ammas, altis ens: EMB Philoni Byblimis, qui res Phoenicum κατὰ τε Φοινι- δωλεκτον destribentem Sancto G ni

62쪽

i lassionem Graece vertit libris Ix ut in aeud Euseb ad. o. 9, Porphyrius . . rui ἀποχῆς in dicit fuerat scriptum , ex eo sectium cin useb. Codice. v. Iste vero Sanc uniathon Berytius. Suidae Tyrius, Troicis tem

phyr i q. Uuc Euseb. l. d. veterem historiam partim e civilibus urbium sing rum , intimis reris emptorinis commentariis comminam per

scripsit.

Me VI. Praeter Sanc uniathonem res Phoenicum lingua patria consignae. I x Theodotus, Hypsicrates iochus Phoenices, quorum scripta in

quidam cita ejus nomen in edit. Tigur Frisii Α. Is s. in Basiliensior. inodoxogr. A. Is I in Lutetia ac Moressi apud Sonnium A. 16Ps. expressum est, retinuitque Casaub Anim ad Athen. l. 3. c. 6. Eus bius vero edit Parisina A. 1627. Aσιτον, Asitum adpellat: sic Scalia gery Frinc. Vigerus Soc. esse, editor Eusebii nuperus, utrumque Pin B, οις ad illum locum, ponit, sed neutrum se alibi reperire addit. Ru vero scriptoris, cujus opus de bus Phoenicum periit, etiam n - veruda em fortuna esse video. Id e comptis istis divinare in proclivi filii, quod ipsi restituo, Λατο- hoc enim in utrumque Σατο ε ' Aςιτ' ob literarum Λ similitudinem per Ebrarios inadvertentes, abire facile potuit. Mirari autem non desino, tot sagaciabus doctisque viris, quorum indefessa diligentia cum pari felicitate

tertiaque conjuncta, in talibus mortalem onmem sollicitudinem sepe re ditur, mendam non suboluisse, cum Λατον , Φοινικοῖς, Latum in Phaenicum rebus a Clem. I. Srom. 239. edit. Helasii A. I SI s. laudatum,&cum Menandro, Tyriorum res gestas etiam Graece tradente, compositi scire potuerunt , Haec de Laeto restituto, quo sic Bibliothecae Graecae per me sint auctiores

VII. Hion vero est ipsum e XII. mysticis Numinis nominibus ud Ebraeos, idque ad instar Regum Babylonicorum Ahriorumque ad n men suum adscivi Rex Tyri Pygmalion Decem enumerant Hi ron.' ad Marcellam Epiphan. Har. F. Cassinius Di Ausit ad loca o scur, N. T. p. 29. addit duo, XI. Sur XII. Abir, P. Merula ad Ennii As M. i. I. 8 243 ad quorum similitudinem facti sivit sine dubio tae que

63쪽

VIII. Quorum famam ad Graecos pervenisse, ex eo sciri potest, quo rhni α-ο, δώδεiae εω Heraclitus poeta lyricus scripserit, teste Lae tio. Quod Aristophani illi Avib. Demotaieni in Aristocratem; AH- stophonti Comico in Pythagorista, noti, depictique in Sisa, ausim. in quis quod ara apud Lectum moriun XII. Αγαμε ανονι ἱδρυμα, Strab. I. I quorumque nomina duobus in augurum libris versibus fuere comprehensa, auctore Scal in t de piant. p. 9 quos Ennio tribuit Aput de Deo Socratis Capesta L. i. deisquis Meis e Philai . Neque ita forsan conclamatum est de ceteris, qui ex Ebraium verae lectiones, variant enim in his fere pro numero codicum constitui, 'omnia ad suam orth mraphiam redigi explicari possent. Idque ei, qui verum videre voluerit, facile persuadebit tunica ista Plautina ex Arabiaca lingua-non pendere, nec nutus in istis vestigium volamve adparere. IX. Vidit Me i iocissinius Maliger, qui, quum esset Arabicis tium in Europa princeps, ad Arabicam tamen linguam unica ista noti pertinere docuit, quum Ep. ad Steph. Ubertum Med. D. Pros Ling oriental Paris. Plautina , inauit Poenoli dialectus parum abest a Furitate Ebr φmi Quod de nemo dixerit. Et alibi Punicatin' uram me in Ebraica. iri judicio ondiis eruditus bini e iam minis , ut qui unus plures linguas, quam Europaeo iniri seu quam tenuit, cujus domus orbis utarum erat, qui, quae cuncti ubique ignorarent, sine illa molestia explicare poterat. X. Et non inscitus est labor . Philippi Paraei, qui, quum Ρlautum recenseret Ebraicis characteribus illa Poeni Hannonis nbbis dilineavit maiorem a Doctis gratiam in rus, si ad Ebraismum eam da exanii 'nasser reduxissetque,& veras laetiones ex eodem bis edi Met Ii 'qui-'bus vacat, quorum in re Grammatica regnum est, hic jaod agrat, habent. Certus autem sum, de eo illis, qui hic experiri volent, fiadem meam obstringo, si quae per ineptos librarios ut neri selet in ta baris non intellectis juncta iunt, seiungantur, quaestjuncta, jungantur, qui luxata, reponantur . iam ipsa fere Ebraea Mintellectu ficillima sese pes totam scenam primam fine Subsidium ei operi etiam aliquod riint Latina ea, quae subdidit Comicus, quas metaphrasin mini ruma

quanquam iis deesse tres-quatuor Versus conjicio, ut iunicis nonnulla Romanus enim codex, praeterquam quae in vulgatis hodie legimtur,

disium ejus farinae habebat, fide Christophori Longotii Adnotat. 1 in

64쪽

XIV. Dinamus autem no habere nos octavum librum Noctium Atticarum Gellii, cujus capite et lemmatis, quod reliquum est, fide docuerat Eudones, quod lumines AH dicunt, non esse verbum P . nicum, sed Graecum. De hac ipsa voce enim ibi egisse e codice vet. - . Biturigum, in pio Eupsiones reperit, feliciter conjecit Malime F. Editiones arisma H. Stephani ΑΟ. s8s. ω -- rida . Issa vocem nihili, Qquae ne legi aut pronunciari ludem potesti nune praeserunt. Sed causa fuisse casmini, neque perstasirumn bis, Phaudonis esse Graecorum laxis, de Gellio certus sta in Gnim revera Punicum. Saltem argumenta in eam rem hominis literat ris cognoscere liceret: nam fallum veri Moribus furatum de M. XV. Nomen Muttambaeis, iamchadre- v. 31 Iad ea examnium ae supra de gentilitiis Poenorum uia Fi Ararim dixi, Misaciare docent, Punica haec e Phoenicia seu Cananaea lingua esk Mutiam Mautem sonat Deum es Dominum veret, Ditem seu Plutonem.

XVI. . 4 . Me a be G, inqui Poenus qua--γm rum*,- , quam infelix sum ego deflendus Istis reis et Mitiphioni, qui ipsum silvere jusserat; qui scit Qvus esse possit,& κώ-ων res filias amisisset et Ebrari adpellant, ilias, a re qua sunt praediti, qua

P iampham ah filius cibationis seu giserninionis Onhelosio Parapis Chald Gen. s. a. pro servo adlare, cui pecutam domini, rationea

curae

65쪽

mrae erant, in ossi reliquis cibaria maestabat, di*ensatore , areario quem Mota rem ben mostae , flium discurstationis in domo, cu-pellat. Avia, seu pustu-

us. Distin-Ιmprecatio

lm, fraudes νbsius. Et

aenis, Laeti Capacius L

gnificandam, PIO verum munis nomen, vel etiam corrupto ibi, vocabulo Σελην-ὼ- Θέλεντες. Et hinc Africae Deum Tertuli. voL e. 23. caele

66쪽

sum vocat q. d. ρανίψαι, Mi Ἀ-m, alii Caelum Poenis, inprimisque Carthaginentibus peculiariter adsignantes ceu ςιαιον familiarem iro prium eorum urbi. Ex hisce intelligimus, cur, quod in apud Philata. ι. q. Apollonianor malus Punica sola in honorem unonis plantari consueverit; sic auctori suae Gentis, Urbis tutelae debebant hiinc cultum Poeni. Deplorare igitur satis nequeo, fuisse tot qui Plauto adessent, iaque salutarem manum adhiberent, iuventutis bono exponerent decimae hujus Musae lepores, Gratias Veneres, neque venisse cuiquam in me tem , qui haec Hannonia emendate legerentur Mintelligerentur curare.

XIX. Quin fuisse suspicor, a quibus pro fictitiis ea, pro ludis histrionis, quod genus minime vera pro veris in theatro venditare selet, tantum ut plebem nas suspendat; pro logis haberentur, eodemque loco, quo illae apud Gai . . dedisser. pias. c. i. dc Laeri. Zenone, Mevridc

scindapsus, λέξεις σισηυαντοι, quibu ἄσπερ παραπληρώμασιν uteremur,

de quo illa coci Pseudol Plautina divina condimenta, quibus vitam se prorogam posse hominibus , in in quorum odorem caene ipse Iuppiter, uita I. Lego etiam non sine stomacho , qui naenias ea vocet, phium quasi nugas dixerit,4 pictam in pariete nebulam Summa Viri propter eximiam in literarum studiis praestantiam Romanam civitatem adepti. ι; T, omnibus bonis artibus praediti incogitantia , quae non intelligas, non Bemb. tantum αδ αεορ 'ν, scd contemptim habere Docti alii, si in talia imposirum cidant, quo ingenii acie pertingere nequeant, admirantiu potius, quam V mu' abjiciunt. Quomodo sedisse Viri boni animo potuit, Plauti aevo Punicam linguam vel omnino nullam iuisse, hoc enim sensisse putandus est, qui notas eam vocat, vel ejus inter Latinos nullum fuisse usum, cum quarto post Plautum seculo Sept. Severum, qui solus ex Imperato ibus Aser erat Lepti natus, unica eloquentia, praeter literarum Graecarum Latinarumque matheseos peritiam, promptum fuisse laudarit S. Aurelius Victor. XXII. Et cur Romanis ejus linguae cognitionem adimemus, eum II, ruos hi habebant pro barbaris, etiam Galli ejus non fuerint omnino ru-

es. De Autarito Gallorum mercenariorum contra Carthaginenses bes-lo Libyco, mox a consecto Punico I duce Polyb. i. I. Io. πάλ-ςρατευομυ γ ν δε διαλέγερ - Φοινικις, fulsi in isto exercituplures , qui,

pellabant, Punice loquerentur, scribit. Graci in viis de peregrino

siermone

67쪽

seremone iunico etiamo satis multa praepostere comminiscuntur, ait Semo Sealiger. Etiam Longolius huic verbo fidem fecit, qui eum Poe Viabnuis lautina a septendecim seculis reliquum pro commento iocistae WAM.

68쪽

Graeca, in πεποί νυν Drusi t. r. Mist. c. 98. observarimique simulis plurima apud scriptores Latinos, Plautum, Ciceronemque maxime eruditi, quae, cum Graeca essem, literis Latinis expressere librarii,&ci cem fixere sic interpretibus, donec quod esset aliquis odorarentur, iocos plane depositos insigni felicitate facilitateque ex alia lingua testi

tuerent, exponerentque.

XXVII. Quam varia vero commenti sunt Critici super illo Tertuuliani volog. c. s. elmine teri minera, donec qui simplicissimum esse, de plane Graecum, λαυνε ii μητερα, conjiceret, reperiretur is in istis ejusdem, a. ad Nation. c. q. qua quidam proptere De Disse ad Miatos, quod thico festa oracurrere ac motari interpretatis est: Nubis Θέειν vel θειν, το uesa ita enim legendiis infinitivus verbi medii Graecorum Θέεαι est. Lacunam iningobardi Episcopi Lugdun lita rum Tertulliani ad Nationes exemplari, quod unicum , quantum sciamus, superfuit, is quo L. Godi aetas eosdem post Ia oo. annos Reip. literariae bono nuperrime publicavit primus, hoc loco adpare tem apte quidem er*levit, quem laudavi editor doctissimus sed memidam insidentem non eluit pari felicitate. Eoa.9 m enim, quod substit it duos a nihili verbum est, Qeomon voculae Zελ subindicare sic Tertulliano, quod visum ipsi, non risit in animo. Nam Ζηνοῖ aspellatio unius Iovis propria est hic autem de nomine Dei generali, quod omnes Deos includeret ejusque etymo agit Tertullianus Emeia tiuncula igitur e conjectura mea tantisper tineat, qua se, dum sagacior quis extundat melius aliud spero autem se probaturam satis intelligentibus.

XXVIII. Anno is i 2 Lipsis excudit volsis Stochel.Sabellici Exemplorum libros, quibus praniussa est Epist. B. Rhenani ad . r. ve- nisus, continens octo senarios Graecos. Ii Graeci typis exseriptismi, sine tamen accentibus, idque in Bibliis V. MN. . sic olim fuisse, testis est Epiphanius Salammis Episcopus i. demous Divina Scriptura, Fr Ximenius in edit. N. T. Et obtinet id hodieque apud Cypri ine

las Graecos, quorum vulgare dicterium hoc, Φάγε -- εις τον τριπον σου, νδυ γ τα - αχλας quod est, coamede ac bibe more tuo, sed vesti te una Hios; ne accentuum notis sic exaratum conspicere me.

XXIX. Non autem verosimila est, Romanos Plauti aevo tam calluisse Punicarum literarum notas satis habuere plerique si uam, quae dies,

raripsis, non in publicum, uti Graeca cum sitis literis, docta, quada

tenus

69쪽

tenus intelligere, id quod conversatione ista cum Poenis adquirebant; unde linauam barbara . scripto prodituri, spretis figuris literarum am

ri literas,

70쪽

titeras, ex iis scit angulorum hebetatione, virgularum additione, ademiatione, inversio , natae, reduci facile queunt Alphabeti vero Punici cha..tineres XXII. qui cum Samaritanis 3 Phoeniciis apud Malig. Anins. ad seris. Io3. plurimum conveniunt, Aldreae a. o. r. depinxit Istia tem. vos pro Phoeniciis e Thesei Ambrosii Instructiori dest livisa 'anime exhibet Mutius Pansa S monum de B ιoth. Vaticana Italic --. P. 2 Dφ7.9. v. am non tum numero, simi enim XXV. sed de figuris ab illis diiserunt, siquid video, e Graecarum notis sermati sunt, propterea fictitii Certe Phoenicum veterum, lante Graecos celebrium, non fucre. Si vero Punica ista Plautina, Phoenicum sive Ebraeorum livetis exarata, reperitant oin, non dubito, quin de iis ad Ebrassimum reserendis dudum cogitassent aliqui, de de explicandis inde non desperassent.

q. d. granum regium in eo correctus Saladinus. III. D. Hieronymi dormitatio. v. udicium grave B. Giheri de Patribus, ercandidum Photii. v. ἀμαρτημιατα μνημιονικὰ veterum quorundam scriptorum notabilia levia etiam recantium minutiorum. I. rri vocaliis cinent eam exprimunt per a.

I VAndem non sine causi mirum novum id alicui videri poterat argumenti genus, demonstrandae Arabicae tunicae linguarum ταυτοτ, Q D. Hic n. t aio Jorrae 6 scribit, lingua Syra&Punicaelcheroa dici. In officinis alassis Arabicarum vocum Drusius invenitelcher , ricinuι ergo unica rabica lingvi sunt eaedem. Ita de Syra de Arabica erunt eaedem, quia Syram S Punicam ungit Hier nymus quia quod in Syra lingo icheroa, id etiam in Arabicarum, cum glossis Acherua nulla hic consequentiae necessitas quin potius imde contrarium adstruerem ita: IL Quod Syri Poeni Acheroa dicunt, pono hoc, quamvis me dam esse sciam chema enim verum ricini apud Arabas, Syros io nos nomen Και apud Graecos ex Ebraeo Avicennae abhel metuc s. d. granum regium quod Salacinus O . Dominariarum corrupte Ge