Syntagma variarum dissertationum rariorum

71쪽

mouebio id Arabes et erva ergo Punice aliter, aliter Arabice ergoli suae eae non parum diveris ergo non eaedem Deinde potest vox una iisdem literis, significatione in multis reperiri linguis, quod & supra tet ei. Inde vero linguas illas easdem esse eoncludere, quae διανοια α ρωςιαῖ α quod

72쪽

quod de Φυτω seu planta exponit perperam inritat. 2. Ethie. 8 Mela La. c. MIL Calypso pro Circe Ausonius id 9,ν. 3II. Achatem mmagnete Clem Alex. l. Strom ubi deI.ibu ,Cleanthem pro Chrysippo; Seneca ex Ovidio allegat Qu. at quae sunt Tibulli . I. EL . Eustat. ροι νωδ. II. . verba Xenophontis Sophocli Hilarius in Psal. 131. illud Pastorem alium, quod Ezechielis est c. 3q. Esaiae Clem, Alex. Extr. La. Padagog quae Pauli sunt ex I. ad Tim a Petro Chrysost. -m in D. ad Titum, versum, quem in hymnis, Callimachi legimus. Epimenidii Scaliger a l. 3 Hist. Anim Arist. c. 9. ποι. 27o. verba Luciani Dialide Dea 'ria, Herodoto adscribit: nestasius Sinaita Patriarcha Antioch. l. 7. An re Come L in He em apud Bignaeum Bibl. Prur. t. i. f. 227. isti cusus, meminit Moses a Cepha Syrus, parte I. de Paradibo, sententiae, quod Adamus die M. in Paradisum fueriti situs, auctorem nuncupat Pyrrhonem Historicum Chronographum qui tamen Philon est exstat enim sub hujus nomine, praeter Chronicon Epitomen, etiam liber Antiquitatum Biblicarum, cujus fragmentum ab Adamo incipiens, pertextum usque ad Saulis obitum vidisse, profitetvi Fr.

Sixtus Sen. Bibl. i. q. estque ille ipse, quem Mich. Glycas in Annal Philonem Philosophum auctorem Historiae Ecclesiasticae adpellat: nisi,

quod videtur verius typographi id potius 'φαυλα est Bupalum, qui sculptor marmoris erat, Plin. 3 s. c. s. pictorem filisse , diei cron, inquo eum error AE V. Obsopaeum ποι ad Dur Graec. L . t. s. induxit πολυμαΘεςατον iraquellum Comm ad Alex. Dier Gen. L3. c. II. f 33 quodque mireris in Pontifice Romano, Jeremiam pro Siracide allegat Alex. III. Epistola ad Hem. II, Reg. Angliae, apud Ho-veden P. post annal f. O6. in Theologorum γραριμαlικωτατω, Erasmus Roter Paulum Apostolum ex Atii. c. 18.3. aulaeorum textorem fit ille docet, cum σκηνοποιο. eo loco sit qui tentoria seu tabemacula,

quae e pellibus tum constitisse indubium plane est, conficit; hinces

quod Chrysostom. isa ad Tim. . Orat. . deIaudibus Pauli 2. in D, ad Rom. ThicodHM. L . e 9. θεραar adpellant i τοτόμον, qui ad conci-dendas pelles ante maceratas scalpello usus sit.

VI. Quis vero tandem de SIra lingua, in eas. Cisalondisiel ero . Hieronymo id credere persuadebitur, nisi idoneum alium testem ejus rei habeat λ Certes calon Eoraeorum, Syris est Cicejan; mutant enim hi solantes in a Drus I. Qu. Eb. q. hinc vocali, prorsus carere; ve aphab vero punctum vocala Syrorum non alare Ebraeorum boum, aut ο μικρον Grae m

corum .

73쪽

eorum, etsi figurae ejus sit, sed resolvi in pathah semente suma literae .au subjecta, es in schine mutari, sonare semeta Ebraeorum vela o

sistrum, seu seno inter a o medio οἱ των τοιουτων τριβωνες docent.

M in de Aialoniis Punica declinatione nominis ita dictis habetis eustinus, in ejus ad Quod multi har. 87 relegi si pius. Sed quid inde sententiain. D. v. desidentitate linguae Arabicae iuniacae iuvari possit, non video. I. Declinationis aliqua cognatio , Conjugationis , Constructionis, raseon , inin literarum parilis etiam in diversissimis linguis reperitur. Non ergo mant haec omnia, multo minus singula, linguarum formalia con

II. Graecam Latinam mihi confer, deprehendes pleraque, quae dixi, in utraque similia; at eandem cum Latina Graecam esse, quis a debit pronunciare λIII. Quanquam pene eandem veterem Latinam cum antiqua si casui , erum est, ait eaL ad Festum quod e Dion Halicam α. ιαιολ. θωρι hausisse videtur uti literae veteres Graecae eaedem pene, quae Plinii aevo Latinae, teste ipso l. 7. c. 8. IV. Et quomodo e Graecis characteribus Mati Latinorum, Scaliger Pateo decav. L. L. c. 6. ero quomodo illi ex Ebraeis c. o. accurate docui De disserentiis vero docietatibus verbi Latini Graeci exstat liber antiqui Grammatici Maerobsi Theodosi, interstriptores Gramm. Latinos antiq. Pulsinii p. 2717. m. V. Placet autem quam maxime, Patoe doctissimus, quod Abelonios ab

Adar filio uindictos esse, ex aliorum potius sententia, quam sua scribit. Certe enim hi in eo falsi sint, quia adistrationem, quae characteristici est in nomine abes. Abelanii non ostendunt, vel senserim ii, qui, primum

74쪽

primum his id nominis impositere cum iis, linat primam ejus nominis non he faciunt, quod est contra Orthograpta Golicam. Via Drus

M M M A MI A. 2. O a pro epocha vox Latina est, ed recemtior multo seculi Auiu se Latinitate. II. Alia Dei nomen apud Arahar. III. Lingua Arabica duplex idioma; antiquum nobilissique , in recens ac vulgare, dictum Most Arabicum. v. Hoc inde dictum, quia eorum, qui in Occidente, Arabum garb anim occidans unde nomen regno Al-garbia. v. Mosch-Arabes seu Mut Arabes adpellantur ex salibus Christiani facti in Hispania. I. Disserentia idiomatis Arabici per Asiam in Africam. LI. Tria Arabumg-συμ- - I. Ant Umaelitici 2 ab Ismaelo oriundi s in Africam translati, qui As heghemiis, i. e. barbari, dicuntur. III Arub Araum sonditor sata Most Praeteritus Ix nem iam filia,

Φdiluvianis ac Henochi commaniarii de creatione ex ias fragmentum de Angelis gregorii sunt inter apocrπha. I. Idem diactus etiam Adris. II. Priamus Trojanus Davidem Regem in Fuda copias auxiliares rogat conιν Graecos. LII. Errosus comparmis cum Mose,' ex eo emendatus.

ΗΑbet ita Vir L pronunciat illius mei, lingua veterum Punica non est Arabica, quod amicus ex me audierat, dilucidationem paulo ampliorem e qua cognoscet, non temere id me statuisse spero etiam, qui candor ejus est, liberaliter conlinunicata humaniter esse habiturum, bonisue consulturum, si plus praestare nonpotui muriali sui mihi cura umitur , in quamcunque partem tandem Me mihi issessium castuum sit, seu boni literarii gluti conscientia triumsere eontem: οἱ τὰ τοιαυτα σκώλιν - λυκτηρίζειν -ωΘοτε ώ vamur sibi. liari προσαHωσία at, ἀβελτηρια. Et quia large re*ondi, non a re , puto, feret, si pro Φιλοπευςια Σκλἀμοιβαίως eum de paucis .ex Oratio seris L. Aratica, mihi natis dubiis, inter gavero.

75쪽

pessantur . Era Arabica adpellatione Latinam Erae voculam esse,

76쪽

quod inter ea, quae per Hispaniam constituerant Saraceni, esset occident lius ad Lusitaniam quippe pertinens Teisera l. a. c. I terras de Magareb exponit et Pontente. Quod si pronuncies carb gasichamat' nam Gallicum ante, in f sonat sch. Clusio autem Gallicae 1cripturae pronunciationu ratio suit emacula seres familiarissima, jam illius, Rod sorte corrupte Most-Arabicum vocatur, habebis verum nomen. einde in D. Eulogi Mart. Archiepisse Tolet. Memorialis Sanct. Cordub. I. I. quod est in sibi Patrum ignari Tom. 8. f. 3 o. lego et Saraceni etiam tactum Moscharabum vitant. Ubi per Moscharabas interuligo Christianos, in divinis ossiciis Latina lingua utentes. parentes tum Ecclesiae Romanae, Jacob de Vitr. Hist. Hieroso c. 8 o M. Sanui se M.

Melium Crucis l. 3. P. 8. c. q. appus Dis Hist. Ecclesp. 367. e Sarac ni factos, Spond. Epit Ann. Eccl. Baron. ad A. 63 3. n. 2. H. BlancasComm. Rer Arragon.pub A. 7sq. qui quasi Mixt-Araias dici puta quam bene, nunc non definio, qui post magno numero Cordubae in Hispania Baetica martyrio adsecti sunt. Et Ambros Morales notis ad l. s. ejusdem c. 8. Erant, inquit, in Africa, circa An Chr. 8so qua do scribebat Eulogius tames a Saracenis occupata, Christiani, quemadmodum in Hispania Mossarabes. Unde Musa licum seret, non Moy3-Arabicum sine dubio e silperiori Masicharabicum, quia Saraceni seu Arabes Orientales, Tartari, Mesepotament, tersae, qui γνησι- ως Arabicam loquuntur, ita vocarunt Αs icanorum Mispanorum idia oma, non quod id lingua Arabica vera esset, sed quia eorum, qui ad occidentem, e sua tamen gente. I. Disserentia vero idiomatis Arabum Asiaticorum Asicanorum valde notabilis est, adeo ut etiam in picturis literarum alligatione eam observare liceat, ne quid de pronunciatione dicam: ι λεμ υλεμ οι σμσιν Victorum vero Arabum linguam a victarum gentium, praecipue Gotthorum in Hispania, Sueuorum, Vandalorum, Romanorum seu

Byzantinorum in Africa idiomatis aliquid vitii contrahere, inde alieni aliquid ab Orientalium Arabum lingua, matres , senare nihil adeo miri est Europaeorum vero in Hispania Arabum dialectus Αficanorum dialecto similior est, quia Africani facti sunt Europaei, cum ex Assica Hispanias invaserint anno Chr. 713 Hegirae 93 Erpen Hist. Sa c. l. I. c. I 3. p. 8s Roderico ultimo Gotthorum Regemigato, uti ante annosos.

Hegla 27. Chr. 6 7 ex AEgypto Asricam reliquam subjugaveranti

VII De

77쪽

VII. De diversis Arabum generibus, unde hisce his, puto, aliquaerit, e Johan Leonis Hast. Afris. e. 9 is ε qui ante Ismaelem Arabiam possedere, ab Ais misi Arisa, eis, Arali ratisi Luis de Arab Arub adpellari, tradit, quod ex Arub d

genuinosin naturales alteros ab Ismaele satos, arrisas cisis Arabici Mahati, adoptivi&ias a M. que quiere deeis Alarabes Arisigos, non essent, linguam tamen Arabum adsumsisse sicam habitatum migrassent, nuncupari Mustiris imharberati, inquit Leo, . d. 8εβαρβgaim, idem qui Ba barus Agamia, Misari non est Arabicum, Arabes Turcae adpellai VIII. Quis autem Arub iste, Arabum anim

tur, quod non omnes uniuscujusque ἀρυπάτορος generationes, sed eas tantum, quarum propter historiam hanc vel illam mentio necessario facienda fuit, quae ad populum suum aliqualiter pertinuisse videbantur, ut inquit Tomiellus Annia Sare. βb A. O. C. 662. commemorare proposuerit. IX. Eo ipse consilio omist filias Adami, quas generasse hunc praeter filios, natura rerum ipsa requirit, quarum ellam nomina non tantum per Cabalam quandam Ebraeis traditain conservata simi sedis ad Graecos manavere, qui Chalmanam Deborram, Auctor a phras. Revelatio num Methodii Epiphan. Har. 39. Getienus Georg. Pitam in Chron. vam seu suam Caino, et iuram Setho, fratribus suis nuptas, a pellant. Inter apeti filios Bulcasichum, quem in posteris Turea gentis Iliae conditorem, defecta stit stirpe Turahi, ferunt, itemque septendecim Noach e Thea, concubinam ejus fuisse colligo inde, quod Pn Mus Miser Ionithus, unus ex illis, una cum reliquis Noae filiis ant dissaviam haereditatem non adierit, sed muneribus tantum fuerit dotatus, ut e Methodii l. Chiliadum Abulensis . . in c. Io Genes Petrus C minor Hist Seholas . Genes e. 37. Goth. Vitein Nauclerus, tradunt;

idem enim de Abrahami e concubinis filiis legimus Gen. as. 6 xpost diaturivi Iaatos filios piaeteriit similiter quos tamen e scriptis apocryphis, egentilitam documentis,4 particularibus gentium genealogiis, ipse etiam antiquitare nobilissimo scriptore Beros Chaldaeo, Sacerdote Beli, hodie scimus. I X. O .

78쪽

X. Foretque plane temerarium dicere, quod tanto consensit veterum instrumentorum, etsi quorundam α δεσποτων, adstructum reperimus, diro in Scripturam Sacram non arietat, sed eam potius supplet acili rat. In Henochi, quem Thargum Pnathan Gen. , rq sd;... pisa rabia, crisam magnum adpellat, ut qui amanuensis tritavi sui Α--dami protoplasti fuerit, Commentini de Creatione , quos Ecclesiae AEthi picae ballinorum summopere venerantur hodieque leguntur, e quia Dus scripturis divinis lux nonnullibi, quam plurima : inde excerpsit Α- Iostolus Judas vaticinium de futuro judicio , quod exstat in ejus Epia ola Canonica inde est fiagmentum nobile de Angelis Egregoris, quod ea mi Panopolitani libro et 'Iμή nono; his libris ἱεροι τεχνην, uti adpellabant Prophetae AEgyptii, seu Philosophi Ciamsam, pertractaverat κἀ Rosimus ejusden tu a menti videtur ruisse Apollonidae Horapionis in eo liber, inscriptus Σεμ ιυουθὶ cuius meminit Theophilus Antioch. I. a.) Sca- li Canon ChromL f. 114. Ejusdem Henochri scripti testimonio utu tu praeter Judatos Tertullianus I de Habitu Muliebri c. . CV 3. l. de Cultu Femin. e. Io. u. de Idololatriae. gen Homil. 28 in Numeros alii. Ex iisdem sine dubio Berosus ea, quae a Mose praeterinissa, ad Biblicae historiae seriem tamen pertinentia, rabet in Chaldaicis,

Methodius sua περὶ των ἀπ συς ώσεως κοσμιου συμβάντων, ab των μελ-

λοντων συμβα-- ἐι τ εξῆς, desumsere Male judicavit Beda, dum cisnni.

in D. Iuda, in emonem fuisse aliquando receptos, scribit adsentior non habentibus pro scripto canonico; sed nec omnia, quae in eo falsa esse putantur, este falsa, cuiquam adfirmanti credidero. XI De supemomine hujus Henochi, quo Adris advellatus fuit, nihil e monumentis Mosaicis doceri potest: at propterea hoc elisisse,n gaverit nemo cordatior. Ita enim R. Samuel Schullam in Addit . ad ι. yochasin f 3 q. Postea Henoch, qui vocatis Adris Idris Arabibus Turcis. Estque ille ipse, quem artis hemicet magistri in elencho rabum artificum commemorant, uria adpellantes. XII Simile plane est, quod Constant Manasses 'noin Historica, versibus politicis scripta, p. q. Priamum Trojanum, cum a Graecis benis peteretur, a Davide Rege Judaeorum copias auxiliares poposcis e nam rat: cujus rei, etsi, si tempora convenire putemus, non improbabilis, ne tantillum quidem constat cuiquamis sacris Scriptoribus , qui tamen res hujus ms copiose tradiderunt.

XIII. Unus autem Berosus, cum reliquis Curis, qui Mosi Cusib,

79쪽

naanis e Ciam seu Cham e frater, filiis, quos Gen. Io. Nolrii atat 7 . I p Nimradu, Sebam, Sa&ha- ω Miaeam adpellat, Nimbroto, Saba, Sabatio, de Sabeine, nominat Arabum & hic ipse i navi

80쪽

tadi circa A. 9 Io transferretur. De initiis Calai AEgyptiacae nescio quos auctore secutus est Scaliger, quod de ctum bello, potiturii renim aEmtiarum , desciscentem a domino suo Elcaim Calis Gehoarem ejus cauri munimento sibi cavisse, scribat Historicorum enim Arabum classicorum traditio est, heubarum militiae M Ezi Lidianillae e Fatimatis, culus regia Katro anum, Principem, postquam AEgyptum Abbassidis extortam uario adquisivisset, Cairum nomine patriae suae, ut in ea habitarent milites,4 arcem in ea Imperialem, exstruxisse Elmac. l. 3. c. q.

ipsumque u Eum, abrogato Abbasidis omni imperio, ad exigendum a populo juramentum fidelitatis AEgyptum anno No ingressum esse. Siane ullo dubio igitur insens metachronilisus est, quod ad annum salutis

quadringentesimum reten, cum ante annum 6 7. Africam ne attigerine quidem Arabes minoa Calainistra etiam circa annum 966. primum mmam imperium in AEgypto coctipararit praeterea es maxime turbat

ista narratio, quia Casinins Ab Aodalia alimus Biamrilla, cujusmonistrum iusse e arem vult Scaliger; M Ezi ejus avus, parens Ab tineri Almanseris, secundus in Occidente ex Arabibus abowani C lis seu Princeps A. Heg. 3oa Chr. 9Iq. factus est, Elmac 2-ς I9- te hinc error popularis, sed quem Docti quidam sparserunt, duplex,

mirum cum veterum Memphi eandem , unus; alter Bablonia nomemmis communicari. Est enu utraque multo recentior Cairus,&ene trius ruderibus surrexit

III. Fatimat, quos modo nominavi, princeps inter Arabas familia, erant, qui a Fatima, unica Multa edis iniuchae filia , nupta Alymiammeius patrueli genus suum deducebant hi dicebantur Ha 3emitae, quod Fatim materint neptis esset ex Mede Hasiemi Abba- a qui ad Abbaaum, fratrem Abdallae, patruum utammedis origianes suas referebant. Hisce cc atis de statu perpetuae fuere rixae, ad bella usque intemecionem, solitique sunt hi natales illorum solenniter quotannis Bagdiai ressitare, de se ipsis vero, quod Mis medem fmguine attingant propius, probare, Elm. l. 3. c. 6. Inter Abbasidas Ommiadas similis fuit contentio, hinc odium capitale; hi ex manu seu Humes, fratre Λ ulmutatia, avi Mammedis ortos se esse, eoque imperii haeredes gloriabantur; dicti etiam Mammari, a Mer-wane Syriae talis e filiis ommiae, quarto Haemi filio Abulai nepote Ommiae pronepote Hi onmes regia inter suos dignitate axioma qtiei valde, non ignobiles obscurive terr filii fuere, ut de Misanum de hactenus falso tradidere. IV De