장음표시 사용
151쪽
r Disp. Prooemialis Art. III. Quaest. III.
sismum non habere: & ideo quisquis
eis baptiEatus ad Ecclesiam venerit, is esse in Ecclesia baptirandus.se Respondet ibidem S. August. Non me si terret auctoritas Cypriani , quia reficit humilitas Cypriani. Magnum quidem ,, meritum novimus Cypriani Episcopi, &Martyris. De quo idem Cyprianus in Epist. ad Quintum ita loquitur: Nam nec Petrus, inquit , quem primum Dominus elegit, & super qucmaedificavit Ecelesiam suam , ctim secum Paulus de Circumcisione disceptaret, postmodum vendicavit sibi aliquid insolenter , aut arroganter assumpsit, ut diceret se primatum tenere, & obtemperari a novellis,
Ac posteris , sibi potitis oportere. Nee H despexit Paulum , quod Ecclosiae prius
persecutor fuisset, sed Concilium veritatis admisit, & rationi legitimae , quam Paulus vendicabat, facile consensit, documentum scilicet nobis, & concordiae,& patientiae tribuens, ut non pertinaciter nostra amemus, sed quae aliquando a fratribus, & collegis nostris utilitcr,& salubi iter suggeruntur, si sint vera ,& legitima, ipsa potius nostra ducamuS. Ex quibus infert S. August. Si ergo potuit
Petrus contra veritatis regulam, quam postea Ecclesia tenuit, cogere Gentes,, judaiZare, cur non potuit Cyprianus con-M tra regulam veritatis quam pollea tota Ec-M clesia tenuit, cogere haereticos, vel schiseM maticos denuo bapti Earip Puto quod sine contumelia Cyprianus Epist. Petro Apostolo comparatur , quantum attinet M ad martyrii coronam . Caeterit m magis si vereri debeo , ne in Petrum contume-M Iiosus existam et quis enim nescit illum Apostolatus principatum cuilibet Episco- patui praeserendum Sed etsi distat ca-- thedrarum gratia , una tamen est Mar-H tyrum gloria, &C. Quaeres i. Utrum pax , communio interss. Stephanum, O , Caprianum in illa ee
ebri de Baptis male controversa, soluta fuerit , , extincta. D Espondeo verisimi Itus esse salva pace ,
IN & vigente mutua charitate, ac con-Mederatione, illam controversiam agitatam fuisse, nec inter utrumque mutua communionis, de charita is vinculum iuisite solu tum : Tum quia ipsemet S. Cypr. mutuae charitatis, di concordiae elantissimus, pa-
st IIIII Icem in omnibus semper sectandam traedicavit, ut constat ex omnibus elus cpi solis de ejusmodi controversa scriptis: Tum quia ipse hac occasone scripsit librum de Unitate, ut nempe omnes Coepiscopos ad se vandam pacem, & concordiam adhortetur: Tum quia in tertio Concilio Carthaginensi ab eo propter hanc controversiam celebrato, Coepiscopos initio Concilii sic alloquitur: Superest, inquit , ut de hae resinguli, qui entiamus, aperiamus, neminem iudicantes, aut a iure communionis aliquem si versum senserit, amoventes. Tum denique quia nulli bi legitur Stephanum summum Pontificem S. Cyprianum , aut ejus Coepiscopos ab Ecclesiastica communione seposuisse . tertim hanc veritatem plurimis momentis urget S. August. contra Donatist. schismaticos, & haereticos 3 sic enim scribstlib. I. de Baptismo c. . suasionis huius ostis sturitas prioribus Ecelesiae temporibus ante se isma Donati magnos viros, magna charit
te praeditos Patres Episcopos ita inter se compulit , salva paee disceptare, atque fluctuare , ut diu Coneiliorum in suis quibusque regimibus diversa statuta mutaverint . donee eledario totius orbis Concilio, quod saluberrime sanciebatur, etiam remotis dubitationibus firma.retur. Hinc lib. S. de Baptis. c.as . scriptam ad Pompcjum Epistolam excusat , dicens: Stephanus abstinendos putaverat qui de is suscipiendis haereticis priscam consuetu- ridinem convellere conarentur: Iste autem , ,
( oprianum dieit quaestionis dissicultate ,,
commotus, & charitatis visceribus Iargissime praeditus, in unitate censuit est se manendum cum eis qui diversa sentirent; ita quamvis commotus , sed tamen fraternc indignaretur vicit tamen pax Christi in cordibus corum , ut in tali disceptatione nullum inter eos schisma oriretur. -
Item I. a. saepe objurgat Donatist. quod Cypriani auctoritatem pro suo schismate assumerent, & ejus exemplum pro Eccleiae pace respuerent. Et eodem lib. c. s. ibi objiciens quomodo teneant veritatem, qui in rebus obscurioribus diversa entiunt; aut quomodo accipiant verbialem, clim contra id, quod sentiebant, declaratum esse cognoscunt Respondet , quorum duorum manifestatum tenemus:
unum in B. Cypriano, id est quomodo tenuesit unicatam cum eis a quibus diverti, sum
152쪽
De Ministro Sacramentorum. Iss
,, sum sentiebat: ait enim sin principio ter- l no Pontifice anno sequenti, hoc est ato. initii sui Concilii ) Neminem judicantes , i ta est, omnibus illis suam priorem senten-U aut a jure communionis aliquem si diver- l tiam rescindentibus, ut una cum Stepha-- sum senserit amoventes. Alterum autem l no sentirent. quomodo accipere potuerit veritatem l Nec valet objicere verba Firmiliani in Iau-,, contra id, quod sentiebat, inventam Eladata epistola: in qua saepe inealeat, si M.,, ii litterae tacent, merita clamant: sepi- l num pacem eum singulis vario distordiarum H stola non invenitur, corona testatur; si i genere rumpentem, modo eum Orientalidus , , Concilium non indicat Episcoporum, i modo vobis eum, qui in meridie estis a quibux,, consortium indicat Angelorum. Non legatos, ino. Enim vero supia monui eum,. enim parvum documentum est pacatissi- l indignatione perditum plura contra verita-
si mae animae in ea unitate martyrium mem,tem ibi congerere, climque eum excommu-- ruisse, unde se diversum sentiens noluitavicasset Stephanus ob eamdem sententiam. separare. putavit ex Cypriani in Stephanum queri- Insuper lib. de unico Baptismo c. I . Con- l moniis, idem aetum a Stephano cum Afris: tra Petilianum Donatistarum principem,quissed dispar erat causa: Orientales enim hujus S. Stephanum inter Romanos Pontifices an- l controversiae auctores severiori animadvernumerabat, & eum illibate gcssi Se annue- lsione erant digni, praesertim quod nulla ha-bat, sic eum carpit S. August. Cum ergo ste- l bita ratione majorum decretum contra antiis manus non solum non rebaptietat haereticos , t quam consuetudinem calculo firmaverant. verum etiam Me faeientes , vel ut fieret de- l Cyprianus vero clim sua decreta formavit,
cernentes excommunicandos esse censeret , F l semper contestatus est se pacem , ac uniaeut aliorum Episcoporum, ipsius ostriani t talem servaturum,
Epipolae ostendunt; tamen eum eo Curianus t Insuper spreti illi legati non erant ii . an unitatis pace permansit: quid bio dicturi l quos miserat Cyprianus; quippe cum nul- sunt 3 Quibus constat indubitatum fuisse , t tibi de eo queratur; imoi litteras a blepha- cum apud Augustinum , tum apud Dona- ino per nuntium recepit. Fateor quidemtistas, Cyprianum nullatenus ab Ecclesiae t Stephanum fuisse comminatum excommuis unitate per excommunicationem fuisse se- l nicationem, sed quod eam non fulmina-junetum. luerit, patet ex dictis. Hujus autem veritatis asscrtor nedum est lS. Augustinus , sed & vincentius Liri- l Quaeres 2. Utrum S. Curianus suam mutarentis contra Haereses ino. & S. Hieronym. l verit, bi revocaverit sententiam ante passe Dialogo adversus Luciferianos, ubi loquens i sionem . . de tertio Concilio a Cypriano celebrato lait: sciant illum hae non eum anathimate, o Espondeo id probabilius videri i quia eorum, qui se sequi noluerant edivise; siqui- l L . quanquam illa retractatio in ejuslcridem in communione eorum permantu, qui sen- l ptis non appareat, tamen idipsum non lerentiae suae contrarii erant. l via argumenta suadent. Primo, quia certum Insuper ibidem asserit, Omnes prorsus E- est, non modo orientales cum Firmiliano, piseopos ad antiquam consuetudinem revolutos,& Dionysio Alexandrino, verit metiam Eecntrarium, is, nodum emisisse decretum. Cu- l piscopos, qui cum S.Cypriano tribus Con-jus indicium evidentissimum est , quod Fir- l ciliis Carthaginensibus interfuerant , suam milianus ipse cum Orientalibus excommu- l sententiam rcvocasse, & adhaesisse communicatus, in celcbri Antiochen a Synodo ad-ini Ecclesiae Traditioni, quam propugnaver,us Paulum Samosatensem sederit ,&cumibat S.Stephanus Pontifex: sed non est ve- in Ecclesae pace pie sanctcque defunctum i risimile S. Cyprianum solum pertinaciter Craeci colunt, ut constat ex eorum Meno- l suae opinioni adimere voluisse contra sen-glio die a8. Octobris. t tentiam ab omnibus fidelibus toto orbe pro-Imo b. Dionysius Episcopus Alexandri- l pugnatam, &assertam: igitur, &c. Almonus ipsis coaevus, testatur apud Euseb. l. . t rem nullus negabit, qui compertam S. caps. & q. b. Cyprianum a S.Stephano non l priani humilitatem, & pietatem habuerit: desciyisse unitate, sed sententia , aitque se i Qua ratione enim vir sanctissimus absque Mediatorem extitisse illius pacis, quae tum i manifesta culpa potuin t suum sensum ex Ori. ntalibus tum ex Afris cum Stepha-l privatum cominum Ecclesiae sententiae op-
153쪽
ias Disp. prooemialis Art.III. Quaest. III.
ponere 3 Major vero constat: primo quidem de Orientalibus, & Dionysio Alexandrino, ex ipsius Dionysi Epistola ad Stephanum , quae legitur apud Eusebium lib. . epis . . ubi
mutata sententia, errorem vocat novam Novati pravitatem sententiam eorum, qui QOntendebant rebaptiZandos esse ab haereticis baptidatos . Id ipsum etiam patet ex altera e-juscem epistola ad Fixtum Stephani successorem, in qua, ut supra diximus, eum considit, ut tum baptiEare posset hominem ab haereticis baptiEatum. Constat etiam ex collegis S. Cypriani: bic enim scribit S. Hicro-nvmus dialog. contra Lucifera nos: Conatus est, inquit, B. Curianus contritos lacus fugere, nec bibere de aqua aliena , On idcirco haereticorum baptisma reprobans ad Stephanum rvvc Romame urbis Episcopum, qui a B. Petro vigesimus sextus erat , super hac re Africanam Ssnodum direxit, sed conatus eiusfu
s a fuit. Denique illi ipsi Episcopi, qui re-
brattetandos bareticos cum eo statuerant , ad antiqvam consuetudinem revoluti, noulim emisere decretum. Id ipsum testatur Vincentius Crinensis in Commonitorio primo n. Sq. Postremo , inquit , ipsius Africani Concilii , sive decreti, quae vires p Deo donante nullae, sed universa tanquam somnia , tanquam fabulae, tanquam superfluae, antiquatae , abolerae, calcatae sunt.
Probatur secundo, ex S. Aug. qui id ipsum amrmat pluribus in locis, maxime ep. 8.quae est ad Vincentium, ubi post medium ait: Caprianus sensisse aliter de Baptismo, quam forma ,-consuetudo habebat Ecclesiae , non in Canonicis, sed in suis, is in Coveilii lirareris invenitur: correxisse autem istam sententiam non indenitur, non incongruenter tamen de tali viro existimandum es, quod correxerit,
is fio lasse suppressum si ab eis, qui hoc errore nimium inlectati sunt, es, tanto velut patrocinio carere noluerunt. suanquam non desint, qui haec Caprianum prorsus non sensisse
contendant: sed sub eius nomineta a praesumpto-mbus, atque mendacibus fuge confictum: neque enim sic potuit integritas , atque notitia Diterarum, unius quantumhbet illistris Episcopi e faue: quemadmodum Script . Canonica , tot langvarum litteris, On ordine, es, sue- cessione celebrationis Ecclesiasticae custoditur ;contra quam tamen non defuerunt, qui sub nominibus Apostolorum multa confingerent Nos tamen non negamus illud sensisse oprianum , quod-Htus ejus habet quamdam propriam faciem , qua possit agnosci. Idem aperte docet lib. 2. de Baptismo
c. s. ubi lic loquitur de Curiano: suomodo accipere potuerit veritatem contra i , quod seruiebat inventam, O si litterae tacent, merita clamant : epistola non invenitur , corona tectatur: si Coneilium non indicat is orum, eonsortium indicat angelorum: non enim parvum documentum es paratissimae animae in ea uniatate Marrarium meruisse, unde se diversasentiens noluit separare. Homines enim sumus unde aliquid aliter sapere, quam se res habet, humana te viatio es : nimis autem amando sententiam suam , aut invidendo melioribus , usque ad praesemdendae communionis. aut conis
uendi sch matis, vel baeresis saerilegia pervenire , Haboliea praesumptis est; in nullo autem aliter sapere, quam res habet, Angelica persectio est: quia itaque homines sumus , seae spe Angeli, quibus aequales erimus in Resura rectione, quamdiu persectionem Angeli non habemus, praesumptionem diaboli non habeamus. Dices; b. August. ibidem c. q. scribit senescire, utrum S. Cyprianus suam mutaverit sentcntiam rum ait enim , ipsum illam correcturam fuisse, ii quis ei veritatem e plicuisset, & consensum Ecclesiae novisset;
non autem ait, ipsum novisse consensum Ecclesiae , aut aliquem hanc veritatem ei declarasse. Distinguo, Non novit certo, & indu- bitato aliouo testimonio, concedo, non Mnovit probabiliter, & ex vehem ti Con- ,, jectura , nego 3 ait enim et Fortasse fa- tactum est, sed nescimus; neque enim om- rinia , quae illo tempore gesta sunt inter HEpiscopos, memoriae, litterisque man- dari potuerunt,aut omnia, quae mandata risunt, novimus. Quomodo enim Potuit is ista res tantis altercationum nebulis in- ,, voluta , ad plenarii Concilii luculen- ,, tam illustrationem , & confirmationem is
perduci , nisi primo diutius per orbis taterrarum regiones multis hinc atque hinc si disputationibus, & collationibus Epi- , , scoporum pertractata constarent p Hoc ,, autem facit sanitas pacis , ut cum diu- ritius aliqua obscuriora quaeruntur , & tapropter inveniendi dissicultates diversas si faciunt in fraterna disceptatione senten- , , tias, donec ad verum, Ac liquidum per-
veniatur, vinculum permaneat Unitati S, Hne in parte praecisa remaneat insanabi- ,,le vulnus erroris et ergo si uni verum ,,
demonstranti facile Cyprianus c. ni siet, is ex Augustino , multo magis ille cessi H
154쪽
Africanorum, & Orientalium Conciliis , t scissi Episcoporum litteras per Corellia nee e
priora sua decreta rescindentibus, nova s& contraria emittentibus, &Stephani P pae definitioni acquiescentibus.
De Concilio Plenario, in quo S. Augistinus pluries asserit fuisse definitum non esse reba-
NON leuis est inter Theologos hujus
temporis controversa quodnam Concilium intellexerit S. Aligustinus, ubi proescriptum asserit dogma de rebapti andis ab haereticis baptiEatis. Quidam enim Arelatense primum esse conjiciunt; validissimis quidem, ut putant, freti momentis: alii Baga ense ariolantur: quibusdam Sardicense placet : non paucis arridet Capuanum et Alii Constantinopolitanum adducunt in medium: nec desunt id Alexandrino tribuentes s a Iii denique contendunt non aliud, quam Nicaenum, designari. Ut autem inter tot invicem pugnantes Auctorum sententias , quid verius existimemus , apertet constet,
Observandum imprimis Concilium istud , quodcumque tandem fuerit . vocari a S. Augustino aliquando Concilium plenarium totius orbis, sic lib. i. de Baptismo adversus Donatistas cap. q. svaestionis huius obscuritas, inquit, prioribus Ecelesiae temporibus ma. gnos viros, em magna charitate praeditos Patres Episeopos ita inter se compulit salva pace discrepare, atque fluctuare, ut diu Conei-liorum in suis , quibusque regionibus diverso flatuta nutaverint , donec Plenario totius Orbis Concilio , quos saluberrime sentiebatur, etiam remotis dubitationibus firmaretur. Ut & cap. 8. Restat ut hoe de Baptismo stipcredamus, quod untdersa melesia a saerumgio Iehismatis remota eustodit . in qua tamen
si aliud alii, is aliud alii salva pace sentirent, donee Universali Concilio unum ali quid aliquantum, sincerumque placuisset, humanae infirmitatis errorem cooperiret charitas
unitatis . Et pauIo infra , sic subjungit 3 antequam Plenarii Concilii sententia quid in hae re sequendum esset , totius Ecclesiae consensio eonfirmasset, visum est ei ( Cypriano cum ferme M. Episcopis, &c Alias idem Concilium appellat universae
metesiae concordi mam auctoritatem: Sic l. a.
de Bapeismo, cum dixisset cap.3. suis ne deprehendi, si quid in eis forte a veritate de viatum est, is ipsa Concilia, quae per singu-
Iar regiones , vel Prodincias vi. plenariorum Conciliorum auctoritati, quae fiunt ex liniderso orbe Cbracliano sine ullis ambagibus radere pIpsaque plenaria saepe priora posterioribus emendari, dum aliquo experimento rerum , aperitur quod clausum erat, O cognoscitur quod latebat, bc. Sublicit c. q. Oprianus tantδexcellentior, quanto humilior, satis ostendit Deillime se eorrecturum sententiam , si quis ei demonstraret Baptismum Christi se dari passe
ab iis, qui foras exierant, quemadmodum amitti non potuit eum foras exirent : Nec norim tale aliquid auderemus asserere, nisi Universae Ecclesiae concordissima auctoritate
firmati, cui is ipse sive dubio oederet, si iam
illo tempore quaestionis huius veritas eliquata , is, Gelarata per Plenarium Concilium solidaretur; si enim Petrum laudat ab uno posteriore Collega patienter , concorditerque cor rectus, quanto citius ipse eum Coneilio Pro. vinciae suae Universi orbis auctoritati patefacta veritate esisset Itertimque paulo post: suomoia potuit ista res tantis altercationum nebulis indoluta ad idenarii Concilii Deu- lentam illustrationem , eonfirmationemque perduei , nisi primo diutius per orbis terrarum rogiones multis hine atque hine disputationibus, sis collationibus Episcoporum pertractata comstaret pInterdum vero it Iud appelIat Corellium evnctarum Gentium, & totius orbis Christiani; Sic lib. s. de Baptismo, capit. I . ait et Neque enim s Cypriano plaeeo , si eius ingenium , facultatemque sermonis, , doctrinae ubertatem sancto Corellio cunctarum Gentium , cui profecto interfuit per Spiritus tinntatem, praeponere affectum. Et paulo instar Neque illius huie sententiae, in qua ei visum est aliter suseipiendos ab haereticis Denientes , quam vel in praeteritum suseipiebantur : fue ipse testatur, vel nunc suseipuntur, fui Fotius orbis Christiani Plenario Concilio rationabilis eonpuetudo firmata est, meam propono sententiam, sed me Fiae sanctae Cathol eae , quam sie illa dilexit , , diligit, bc. Ex quibus aperte liquet Concilium illud,
de quo S. Augustinus loquitur, revera e se Concilium Oecumenicum , utpote clim
155쪽
auctoritatem: Des Concilium ex universo orbe Christiano factum: des Ecclesiae universae Concordissimam auctoritatem, & alia his similia, quae passim reperies in ejus libris contra Donatistas: non enim Concilia Oecumenica aliter appellare solet S. August. quam Concilia Ecclesiae universae , vel universii Orbis. hic lib. q. ad Bonifacium , Pelagia norum supcibiam arguit , quod iam damnati in variis Conciliis Provincialibus, & nationalibus ambirent, ut propter illos Orientis , O, Oeeidentis Idinosis congregaretur, &Catholicum orbem, quem pervertere non Potuerant, Commovere conarentur. Nec aliunde certe Oecumenici nomen desumitur, nisi quia cx univcrio Catholico terrarum Orbe convocatum est: quale a S. Aug. plenarium Concilium, de quo loquitur, collectum esse signi Matur : Sic enim S. Leo ep. Ay. ait. Ut vocatis de eunctis Provinetis Sacerdotibus, vere possit esse unisersale Conc. quapropter septima Synodus actione 6. Constantinopolitanum Concilium , vel potius Conciliabu Ium contra cultum sacrarum imaginum habitum damnat: quia non exiit
Observandum secundo, Concilium illud plerarium celebratum fuisse ante nativitalcmb. August. id quippe aperte significat lib.a de Baptismo , ubi citin protulisset sententiam S. Cypriani assirmantis se non aliud sanere, quam quod decretum fuerat in Concilio celebrato ab Agrippino , collectis ex
Africa, & Numidia Episcopis , subjicit :Hae attestatione satis ostendit, multo magis se suisse commemoraturum, si quod de hae re transmarinum , vel untdersale Concilium factum es.set. Nondum autem factum erat, quia consuetudini, rodore tenebatur orbis terrarum , is, hae sola opponebatur inducere volentibus notavitatem , quia non poterant apprehendere Deritatem. Poclea tamen sim inter multos ex aetraque parte tractatur , quaeritur, non solium inventa est, sed etiam ad plenarii Concilii auctoritatem, roburque perducta, post C priani quidem passionem , sed antequam nosmati essemus. Hane autem fuse eonluetudinem Ecclesia, quae posea multis vise fis ambagibus patefacta veritate plenario Concilio confirmata est , satis sensi r , ex ipsius Capriani verbis in eadem ad subdanum epipola , quae
in Concilio lecta commemoratur. Quibus verbis S. Augustinus aperte significat Concilium illud, in quo proscriptus fuit Donatistarum error , fui sie celebratum ante suam Nativitatem; natus est autem S. Augustinus secundum aliquos anno qSq. semcundiim alios vero anno 3s . Quibus ita praelibatis, Dico primo , non fuisse Arelatense: Primo , quia Concilium Arelatense nuIlam habet ex illis notis, quibus Concilium a se laudatum designat S. August. non enim est Concilium plenarium . nec cumstarum csentium , nec totius orbis Christiani ; quin pecum huic Concilio legantur tantum sub scripsisse 26. Episcopi . Secundo , quia idem S. Doctor pluribi meminit Arelatensis Concilii , in quo testatur Donatistas victos , ac superatos et nec tamen vocat illud plenarium Concilium , sed dumtaxat judicium Arclatense; Sicl. Icontra epistolam Parmeniani cas. ubi ait: Fatetur quoque Parmenianus ad Arelatensae oppidum , Episcopos Judices, O, purieyex Africa convenisse, ubi omnia suis eredidit, qui nihili victi potuerunt de Iudicibus consueri: Nec tamen negat, rursus eos ad Constantinum venisse. Et quia ibi quoque ultimo Judicio superati sunt, etiam ipsum gratia borruptum esse criminatur. En simpliciter Episcopos Judices apud oppidum ArcIatense convocatos: En Constanti ni ludicium ultimum appellatum , quod judicio Episcoporum supervenerit, ut cognitam ab illis causam iterum expenderet. En utriusque judicii parem in absolvendo Coeciliano conditionem inculcatam. Cuibus ne leviter quidem plenarii Concilii meminit. Et lib. a- contra litteras Petiliani c. ya. Pelagianos alloquens , ait: Petentibus tum Maioribus vestris Episcopale Judicium dederat Constantinus, O, apud Romam, is, apud Arelatum, quorum primum apud evin aec actis, ab antero ad eum oppe astis. Similia habet ep.6R& lib. . contra Cresconium cap. I. & in breviculo collationum cum Donatistis collatione tertiae dici cap. . II. is. & 22. dc alibi saepC. Tertio, quia S. August. epist. 62. aperte testatur Arelatense Concilium non fuisse plenarium, ibi enim redat guens Donatist .
quod post Melchiadis judicium non apud
Concilium planarium, sed apud Imperatorem, Judices suos accusare ausi fultient , quod male judicastent, & dicercnt malos Judices se esse perpessos. suae vox est, inquit, omnium malorum lisigatorum, cum Deis
156쪽
rlat etiam mani estissima veritate superati .
Subditi suasi non eis ad Me dici posset, bitistissime Acir Eera putamus illos Episcopos . qui Romae iudicarunt, non bonos Iudaees fuissae, restabat actae plenarium Melesiae tinmem
Coneilium, ubi etiam eum iras Iudieibut eausa posset agitari, ut si mast iudieas ran-
victi essent, eorum senaentiae olaeientur. Ouod utrum fecerint probent; nos enim non factum esse, facile probamus, ex eo quod totus orbis non iis communicat, aut si factum est, etiam
ibi sunt victi. quod tria eorum separatio manifestat, sed tamen quid pestea fecerint Imperatores , litteris seseientissime emenditur: Iudires enim mele Uieos tantae a Soritatis Episcopos , quaerum iudicio ,-Caeciliani innocentia , is eorumdem improbitas declarata est, non apud alios Collegas, sed apud Imperatorem aecusare ausi sunt, quod male iudicarent. Dedit ille aliud Arelatense Iudicium aliorum Episcoporum , non quia iam necesse erat , sed
eorum perversitatibus cedens , , omnino cupiens tantam impudentiam probibere. Ouibus verbis significat Concilium Arelatense non esse plenarium illud Concilium, Culus to ties meminit , quippe dicit Donatistarii mcausam nondum esse in plenario Concilio eliquatam; sed dumtaxat in Arelatens. Confirmatur quia ubi S. August. agit de rebaptiZandis haereticis , numquam mentionem
facit Conc. Arelatensis, sed solum ubi sermo est de causa Coeciliani; igitur signum est manifestissimum, illum non existimasse quaestionem de rebapti Eatione in Con. Arelatensi fuisse definitam. Insuper asserit in illo Concilio rem post magnos dubitationis fluctus discussis ambagibus, remotis dubitationibus, totius Ecclesiae concordissima a uetoritate firmatam, seu ultimo judicio generalis Ecclesiae perspicue desinitam fuisse : atqui haec non possunt dici , nec ab Augustino intelligi de Synodo Arelatens, ut patet ex dictis. Denique , ut Concilium aliquod habeat
veram, ac perfectam rationem Conc. plenarii, &Oecumenici, convocari debet auctoritate, aut saltem consensu Sum. Pontificis quamdiu indubitatum Ecclesiae caput est, ut praeclare docet Perronius Cardinalis c. 2. ad Regem Anglicanum: unde S.
Leo epist .i I. quam Synodo Calcedonens scribit. Propter fidei causam, inquit, generale Concilium , , ex praerepto Christianorum Principum , Oni ex eonsensu Aristolieae Sedis
congregari placuit. Quapropter Iulius primus Orientales arguit, quod Syno Jum iam niversalem se inconsulto celebrare tenta se
senti Cum metesiastieus Canon, inquit, prohibeat; ne praeter sententiam Romani Pontifi- eis administrentur Erelesiae , bc. Sed Concilium Arelatense primum sine ulla Romani Pontificis participatione, vel consensu a Constantino solo Imperatore convocatum est, ut constat tum ex rescripto Imperatoris et tum ex epist. Synodica Patrum ejusmodi Concilii ad Silvestrum Sum. Pontificem ubi ita scribunt: ad Arelatensium eiulatatem Dissimi Imperatoris voluntate adducti , inde te religiosissime P a eum merita reverentia salutamus. Et infra : Utinam Frater dilectissime, ad Me tantum spectaevium interesses; tanti fecisses profecto credimus , quia in eo severior fui set sententia prolata, iste pariter nobiseum iudicante, caetus noster maiore laetitia exultasset, ,e. Non ergo huic Concilio aderat summus Pontifex, nedum per
se, sed nec per suos Legatos r igitur Concilium istud nulla ratione censeri potest totius orbis Christiani, quippe clim ei sum- us Pontifex Ecclesiae vilibile caput non
Dices striis: Concilium illud appellari potest ad mcntem S. Augustini , Catholicum totius orbis, atque cunctarum Gentium, ad quod ex omnibus mundi partibus Episcopi convocantur et atqui hac ratione Concilium Arelatense dici potest Catholicum, seu Oecumenicum: nam S. Alig. lib. de unitate Ecclesiae c. a. loquens de
Synodo Arctatensi, scribit: Restabat utique ut Episcopi transmarini , qua pars maxima defundebatur Cattalicae melime de Asorum
collegarum dissensenibus congregarentur: igitur, , c. Respondeo ad maiorem , non sufficere affConc. Oecumenicum, quod aliqui Episcopi ex totius mundi partibus convocentur sed omnes quotquot sunt in Christiano orbe convocari debent : quemadmodum S. August. significat lib. a. de Baptismo, C. 3.ctim ait: suis restiat ipsa Concilia, quae per singulas regiones, vel Provincias fiunt, plenariorum Corelliorum auctoritati , quae fiunt ex universi orbe Christiano sine ambagibus edidere pEx quo infert Sancti im Cyprianum consensurum universi orbis auctoritati, si tale Concilium plenarium suo tempore actum sui siet.
Respondeo seeundo negando minorem nam Concilium Arelatense non est coactum
157쪽
rso Disp. Prooemialis Art. III. Quaest. III.
ex universi orbis partibus, sed ex Occidente tanti im; imo ex aliquibus dumtaxat Occidentis partibus, nempe Italia, Africa , Hispania, Britannia, allia, unde etiam 26.
tantum Episcopi et Concilio subscripsisse
videntur; quanquam enim Ado sexcentos recenseat, ab omnibus reiicitur. ad Sanctum augustinum dico, ipsum per illud Conethum Transmaranum, non significare aliquod Concilium reipsa celebratum, sed quod Donatistae potuistent postulare , quod tamen non fecerunt , aut ii revera Concilium istud illis datum est, quod tamen non admittit S. Aug. in eo damnatifunt; quippe cum univcrsus orbis cum ipsis non communicet. Unde post verba in ob jectione laudata, ait: Hoc si factum non est, culpa eorum es a quibus fieri debuit; non ombi. terrarum, qui non ad se perlata nescivit. si autem factum est, quid peccauerunt Ecet fiastici sua es , qui erimina etiamsi vera, b, ad se delata , sibi tamen non probata , damnare nullo modo debebant p Numquid eos mali folluere poterant, qui eis mani ari non po-rerant 3 Si autem manifestati sunt eis, is aliqua vel segnitia, vel colabentia tales a comis munioni removere noluerunt: cy perverso iudicio pro eis etiam dixerant sententias : quid peccavit orbis terr rum, qui causam illam meclas Iudiees habuisse nescidit, isn eos male su- dicasse non credidit , de quibus iudicare non potuit Ex quibus apparet per transmarinum iudicium non intellexisse L August.bynotum Arelatensem, etenim de illo transimarino judicio suspensus, ac fluetuam Ioquitur, & ex hypothesi quod habitum fueriti compertissimum autem erat S. Augustinore ipsa coactum fuine Arelatense Concit. in quo toties testatur Coecilianum fuisse absolutum, & Donatistas ilIius accusatores damnatos
Instabis: Concilium secundum AreIatenisse celebratum an . 33O- ut vult Petrus baxius, aperte significat can. IS. in prima Synodo Arelatensi , sedisse Praesules ex omnibus mundi partibu S coIlectos , ait enim . Ad Arelatensi Episcopi arbitrium Smodum com
gregandam, ad quam urbem ex omnibus mum
in partibus. praecipve Gallicanis, sub S. Marum ( Marini tempore, legimus fuisse celebratum Concilium, atque conventum , cym igitur Arelatense primum revera censeri de-het Concilium plenarium totius orbis. Nego eonsequentiam : IlIud enim Concit. coactum dumtaxac fuit ex ot be Latino , imo etiam ex quadam orbis Latini parte et quod utique non solum apparet ex dictis. sed maximc ex Epistola Episcoporum eiu modi Concilii Arelatensis primi ad Silvestrum Summ. Pontificem; non enim ajunc se Congregatos ex omnibus mundi parti.bus . sedcliversis: suam diversae, inquiunt, sint Pr miserae, ex quibus advenimus; ita Osraria contingunt, illis nos censemus observari debere.
Nec obstat, quod in EpistoIa Constantini ad Crescum Syracusanum Episcopum legamus secundum vertionem Valesii , Ex eis aeiversis , is prope infinitis: nam in alia
versione , quae extat in nupera editione Conciliorum legimus, ex aemersis eo luriabus tuis. Nec aliud certe inferre licet ex ipsamet Episcoporum epistoIa; sunt enim dumtaxat n. o. Episcopi, qui ejusmodi Synodicae epistolae subscripserunt. Iratabis. S. August. loquens, de Controversia exorta inter Priminianum, & Maximianum Carthaginenses Pseudo-Episcop- quorum primum centum Episcopi Donat
stae damnaverant, trecenti vero absolverant; conferens cum cis Coecilianum Carthaginensem Iegitimum Antistitem scribit rsuod si Wi forte Omerus movit, ut ideo comtra centum, a quibus damnatus est Primini nus, valere arbitremini Bagaiense Contilium, quia in eo beranti, isn decem suerunt; eur imma ori numero Episcoporum orbi terrarum com sentire non vultis p uibus significat causanae
Coeciliani libratam fuisse ab Episcopis ex
toto terrarum orbe COIlectis, sed a numeroso Episcoporum coetu non fuit a Iibi ventilata, ac definita causa CCeciliani, quam in Synodo Arelatensi : igitur revera ce
set Synodum Arelatensem esse Concilium
Nego sequelam maioris et Non enim nunet majorem numerum Episcoporum S. Augo ad eos refert, qui judicarunt, sed qui judicantibus crediderunt , ac cis credentes censuerunt CCecilianum revera innocentem
suisse , & immunem ab omnibus, de quibus a Donatistis accusatus fuerat et unde non ait: Cur majori numero Episcoporum consentire non vultis p sed cur in majori numero Episcoporum, qui nempe legitime abfoIutum CCecilianum credunt , Consentire non vultis p Eo sensu quo liba cor tra Cresconium, cap.6 I. dixit: omnes, qui
158쪽
De Ministra Sacramentali. Is r
ylaxi, ad quos fama de Caeritiano, bis de eo
Iegis eius potuit pervivire, non debuisse ace
satoribus victis , edisclepsicis iudieibus eredere; quia tibi iudices omnes esse non possumus, melius illis, qui esse potuerunt, suffiei-hus credimus 3 quam credendo litigatoribus victis, quorum esse Fudices non potuimus, de ipsis judicare Iudicibus audeamus. Urgebis: Si quid obessct quominus Concilium Arelatense diceretur non sollim universale, sed, &Cecumenicum totius orbis: maxime quia ex toto orbe Episcopi convocati ad ipsum non convenerant: sed hoc non
ossicit; siquidem Concilium Constantin politanum primum lassum instituebant tarientales Episcopi; nec minus tamen Oecum menicum, & generale appellatur: Hac ratione pariter Concilium Tridentinum non diceretur universale , dc Oecumenicum , quia nullus ei ex Oriente adfuit & magna pars dcfuit Occidentis: quid ni igitur Arelatense simi liter, quamvis ex Occidente convocatis Episcopis celebratum, si non incumenicum , saltem universale censeri debeat p- Nego minorem, & ad cjus probationem dico Concilium Constantinopolitanum primmum idcirco dici generale, & Occumenicum , quod junctum sit cum Romano eodem tempore celebrato sub Damaso Papa, ex Occidentalibus Episcopis, qui Constanti nopolitano interesse non potuerant, nec Orientales interesse Romano 3 nihilominus eadem utrique quantum ad res fidei decrevissent, & quae sancita fuerant Constantinopoli, Romae fuissent probata. Ad Corellium Trideminum dico, non mirum videri debere si Orientalis Ecclesiae Praesules ipsi non adfuerint 3 quia eo tempore habitum est, quo schismaticus Oriens erat; nec Episcopi tales crant, qui convocari possent,
aut convocati vellent convenire; quia se a Papae convocantiSauctoritate subduxerant :ac propterea plenarium non desinebat esse, etsi Orientales non adesient. Ex illis tamen adfuisse notantur decem nominatim,& inter illos Macharius Chiensis Graecus Archiepiscopus ethessalonicensis , facta fidei professione, ac debita submissione cum Latinis admissus est. Dico ecundo: Concilium istud plenarium
nec fuisse Alexandrinum celebratum anno 362. neque Constantinopolitanum celebratum anno 38 I. neque Capuense celebratum anno SIT. vel, ut vult Baronius, an .
SD. quia, ut diximus in secunda observati ne, Concilium istud, in quo proscriptus est
rebaptiZantium error , celebratum est ante nativitatem S. Augustinis natus est autem S. August. anno 3sq. vel ad summum an. 33 . ac subinde priusquam cogerentur Praefata Concilia. Dieo tertio. Multo miniis nomine Concilii plenarii S. August. intelIexiste Concilium Hagdense celebratum a 3Io. Episcopis
Donatistis, ut ortum inter eos schisma sedaretur; quamquam enim pluribi S. Aurum
Concilium istud appellet nunc plenarium,
nunc universale, maxime lib.2. Contra epistolam Parmeniani cap. 3. ubi scribit. suid ergo ponunt , quia in ipso detorqueri non pose sit, nisi forte de ovis aspidum quorum multo
ante meminerat Dictator illius sententiae ple-marii Conethi JIo. qui eum liniversis Prodimetis Africae convenerant. Et paulo infra sic eos describit: Treeenti decem plenarii Conisellii ore veridieo suos Maximianistas per eamdem plenarii Corellii sui sententiam, talia dixerunt. Idem habet Iib. a. cap. . & alibi
Licet, inquam , plenarii appellationem isti Concilio assignet, non tamen appellac plenarium simpliciter, & absolute; sed plenarium Donatistarum: sic nempe lib. 8 .do Baptismo, cap. I. ait: Maximianistas plena rio Concilio suo damnatos , est e. Et Contra epistolam Parmeniani lib. a. cap. 2. Plenarii
Corellii sui sententiam dixerunt, O c. Et con tra litteras Petiliani lib.2. cap. I . Testis es plenarii vestri Concilii sententia . Addere possum, quod cum Donatistae praepostera praesumptione.assererent, Ecclesiam ubique terrarum perii sic, & solum remansisse integram penes suos Sectatores in Africa; volebantque de sua dumtaxat Ecclesia intelligi illud Cant. i. ubi Ecclesia Christum suum divinum Sponsum mystice alloquens, ait: Indiea mihi, ubi cubes, is, ubi paseaa in meridie p quia nempe Africa meridiana mundi pars est. Ctim , inquam, Donatistae ita desiperent, S. Augustinus non serio, Mex proprio sensu, sed ex falsa Donatistarum imaginatione Concilium illud appellat universale, & plenarium, quia in eo convenerant omnes Donatistae, qui suam Ecclesiam universalem plenariam appellabant . Si enim lib. g. contra Cresconium c. 8. Cum ergo dixerim si quae essent vera vestra ridocumenta , vos Ecclesiae Catholicae ea si probare debuisse, ut vos intus csietis; illi ,, autem , quos convinceretis pellerentur H M ii
159쪽
is et Disp. Prooemialis Art. III. Quaest.III.
si foras, quid est, quod respondere volui- si sti, ideo separationem faciam quod nosta foras essemus propulsi ; vestri autem ino Ecclesia Plenaria, & Catholica remanis serunt Et mox hanc ipsam Ecclesiae illirum plenariae praesumptam notionem irrita dens: Hoc si totidem verbis, inquit , 3, vobis Maximianenses ipsi dicant , quid si respondebis , nisi non refelli dignos , si feci tantum rideri, qui Ecclesiam Plena-n riam cum Episcopis jam miniis quam
H Centum contra tantam numerositatem ,
is ac multitudinem cui pIusquam trecen-,, ti praesident, audeant assirmare 3 Clim,, per omnes Africae regiones , ubi Ma- , , ximianenses sunt, non desiit etiam com-,, munio Primiani, per alios autem multo si plures, multoque latiores Africae par- tes unum Maximianensem nemo repeta riat, nisi forte peregrinantem: Quo igi-M tur ore contra Ecclesiam a Solis orturi usque ad occasum promissam voce veri-H tatis, & redditam audes Helesiam Ple-,, nariam dicere partem Donatip Cum ipsa se non sit nisi Africae s illa vero clim toto Gentibus sit & Africae . Ex his apparet qualiter Plenariam , & Eeelesiam Catholi- eam Donatistae non agnoscerent, nisi suam, tametsi solis Africani, terminis limitatam: Quid ergo mirum, si Plenarium Concilium intelligerent suo sensu ad Ecclesiam universam pertinens, quam putabant,& conis tendebant impudenter sua dumtaxat parte continerip hoc nempe sensu Plenarium , & Catholicum Augustinus per ironiam supradictis omnibus locis juxta mentem illorum usur Pavit 3 non quod pro Concilio Provinciali, regionali , vel non Cecumenico plenarium putaret sumi possie , climalioqui suo sensu tot locis prius recensitis hanc ipsam vocem de orbe toto , vel Eclesia universa tam evidenter explicarit, ut contra liticras Petiliani lib. I. c.aa.Ecclesiae per tot Gentes di sae Plenariam, is Catholicam unitatem appellat. Dico quarto , per Concilium plenarium S. August. non intellexisse Concilium Sar- dicense. Tum quia inter Canones Sardicenses nullus legitur, quo prohibeatur iteratio Baptismi: sum quia S. August. non videtur aliud Sardicense Concilium agno .visse praeter Conciliabulum Sardiccnse celebratum ab Arianis eodem tempore , quo legitimum Sardis agebatur Concilium ; s.cut colligitur l. 3. contra Crescon. c. Sq. Cum enim Donatistae gloriarentur , quod in principio epistolae Sunodalis Concilii Sardicensis inscriptum eget nomen Donati Carthaginensis Episcopi; sicque Orientales Episcopi cis commUnicarent, Respondet S. Augustinus: Disce ergo quod nescis , Sardi cense Concilium Ariano- rum fuit, &c. Unde subdit causam cur is Orientales quidam Episcopi communica- carent Donatistis, nempe . ait et Africanam haeresim Orientalis haeresis sibi tentavit is adjungere. DDico ultimo, nomine Concilii plenarii b. Augustinum non aliud intellexisse, quam Nicoenum; quod utique tam apertum, tam que manifestum visum iis, uui S. August.editiones recensuerunt, ut ad marginem textus ouotiescumque plenarium exprimit, non aliua notarint quam Nicaenum: ita evidens
Maldonato, cum de Sacramento Baptismi agit, ut ex multiplicibus S. Augustini testimoniis ab eo tantum indicatis, necessario colligendum asscruerit, quod intelligi de Nicoeno debeant, quae .in iis omnibus Io.cis de plenario S. Doctor astirmat: ita deismum evidens Bellarmino, ut nullam causam dubitandi subesse assirmarit 3 clim Concilium orbis terrae ante nativitatem suam celebratum , expresse dicat, nec aliud Concilium esse potuerit, aut fingi possit quam Nicoenum, utraque illa tam insigni expresesione designatum. Probatur insuper primo, quia omnes nomiae, quibus designat Concilium istud sanis eius Augustinus, maxime quod fuerit Concilium totius orbis Christiani, apprime Nicoeno conveniunt: siquidem S. Athanasius, Apolog. 2. Concilium Nicoenum appellat magnam Synodum, & de eo scribit in Epistola, quam ad ipsos Africanos dirigit , quod omnem terram habitabilcm, sive orbem implebit universum , nec Indi tantum illud, sed quotquot sunt apud alios quosque barbaros Christiani noverunt i quin& epistola Synodali de Arimini, & bcleu.ciae hynodis ad Constantinum Imperat rem, quam ipse habet, legimus de Concilio Nicoeno , quod illius doctrina in omnium aures, vel mentes penetravit, vel ut publice, ubicumque terrarum penetrat pro
mulgata: Non leve igitur indicium est , quod in hoc univcrsali Concilio non multum diu post cxcitatam de haereticis r(baptiZandis controvei siam, & post hynodum Arelatensem celebratam actum fuisse cade
160쪽
De Ministro Sacramentorum. Icg
ile controversia, quae Africanos schismate tam horrendo. & tam pernicioso diviserat; cum potissimdm Caecilianus praesens estet,
qui maxime tam gravis contentionis a Do. natistis fingebatur occaso.
Secundo , idem S. Athanasius epistola ad Epictetum scribit in Nicaeno Concilio omnes haereses fuisse profligatas: Existimabam, inquit, omnem omnium, quotquot fuerunt, aut sunt, hoereticorum Daniloquam gam rulitatem Nicaeno concilio compresseam esse, ae
sopitam: nam fides, quae secundum Scripturas ibi a Patribus tradita est, s sciens est ad quamlibet impietatem evertendam, is eius, quae in
Christo es fidei , stabiliendam pietatem Subdit
paulo infra: Nulla in Catholica melesta D- nodus praeter unam Nicaenam aestimanda , quae omnium haeresum profligatarum, atque inprimis Arianae, trophaeum habenda est: Quomodo autem ad quamlibet haeresim evertendam , non Arianam. tantum sussciens dicitur, si haeresim Donatistarum, seu rebaptiEantium, de qua tot lites, totque tumultus non ita pridem excitati fuerant , non proscripsit quomodo vaniloquentiam
omnem haereticorum quorumcumque con
fudit, omnem impietatem, & irreligionem ex riit, piam omnem in Christo D. fidem solidavit 3 haercium demum universarum generale trophaeum fuit, si adversus aliquos,& praesertim adversus eos, puta rebaptirantes, nihil planc decrevit
Tertio , S. Hieronymus in dialogo contra Luciferianos, cap. s. respondens ad interrogatum Luciferiani, quod expresserat, cap.
8. svare ab haereticis baptietati suseipiuntur post prolixam responsionem in qua etiam meminit controvei liae inter SS.Stephanum, &Cyprianum, tandem concludit .FInodus quoque Nicaena , cuius paulo ante fecimus menti
nem, omnes haereticos suscepit, exceptis Pauli Samoetatens Discipulis, bc. Quomodo autem haeretici penitus omnes praeter Pauli Samoetate ni discipulos , quia non in nomine Trinitatis Baptismum receperant, in illo Concilio recepti sunt , si de Baptismo
Africanorum , & controversia Donatistarum nil prorsiis actum est pDenique, Concilium est, quod plenarium appellat S. Augustinus, generale fuit ,& O
cumenicum, ut jam diximus, ante ipsius S. Augustini nativitatem celebratum et sed antequam natus csset Augustinus, nullum aliud Concilium generale praeter Nicaenum, celebratum fuit, quod S. Augustino notum esset: nec, ut dictum est, sardicense Iegitimum prorsus ignoravit.
Diees: S. Augustinus illud Concilium inistellexit, cujus Canones noverat: sed C nones Nicaeni Concilii sibi non erant noti ante sextum Carthaginense Concilium scum enim in eo orta esset contentio de appellatione ad summum Pontificem, quam licitam esse, ac probatam ferebatur in Concilio Nicaeno, iussit Concilium Nicaenum Canones disquiri ex primariis sedibus; hoc est Alexandrina . & Constantinopolitana,
ut quid in eo decretum esset , appareret et igitur S. Augustinus non noverat, quid decretum fuerat in Nicaena Synodo . Respondeo ad minorem, quod si Augustinus non noverit quid decretum fuisset ira Nycaena Synodo, antequam conquisiti fui sent illius Canones ex primariis sedibus .
sequeretur, quini non magis probe tenui se ser . post inventos Canones, quid in ea Synodo decretum esset circa rebaptiZationem haereticorum; quia non plures, quam qui circumferuntur Canones in praedictis Sediabus inventi sunt 3 attamen aliquid de ei uia modi controversia determinatum fuisse liquet ex his momentis, quae statim protulimus. Potuit ergo S. Augustinus probe tenuisse, quid actum fuisset in Concilio Nicaeno circa controversiam Donatistarum , vel ex fama per totum orbem pervagata juxta testimonium S. Athanasii, maxime vero per Africam, quippe clim isti Concilio praesens fuerit Caecilianus , qui noverat , quod in eo decretum quoad rem illam , quae maxime ad Afros pertinebat, ut inde posset ad Augustini notitiam post aliquantum tempus, per aliorum traditionem pervenire, cum in Africa ipse vi veret. Ad de quoI falsum appareat ipsum nesciisse Canones Nicaeni ; quippe clim in libro de haeresbus haeresi a. scribat: Pauliniani a Paulo Iam
etaieno Christum non semper fuisse dicunt, starius initium ex ouo de Maria natus est asseverant, nee eum aliquid amplius, quam hominem putant: Istos sane Paulinianos baptisandor esse in meloia Calbohea Niraeno Coneilio eonstitutum est:. Unde credendum est eos regulam Baptismatis non tenere, quam secum multi ho retiei, ctas de Catholiea disraderent, abstulerunt, eamque cumcunt. Quasi peroppositum
virtualiter saltem, & implicite dicat visos non esse Concilio rebaptiγando, illos, qui Catholicam Baptibatis regulam in haeresi