장음표시 사용
211쪽
Tract. I. Disip. I. Art. I. Quaest. V.
ablutio fiat in notabili corporis parte, &quantitate aquae: Secundum, utrum ablutio, quae esset occisiva baptiRandi, revera foret validum Sacramentum. Tertium, utriim ablutio debeat esse unica, vel triplex .
AD validum Saeramentum Baptismi reqvLritvr ablutio notabilis , tam quoad par- rem corporis, quam quoad aquae quantitatem. Ita Doctor in dist. q. q. 3. ubi determinans puerum in utero matris non posse baptidari secus vero si pars principalis ejus extra maternum uterum appareat, ait, N.3. Ad quae-,, stionem dico, quod vel puer secundit m,, omnes partes est in utero matris: vel se- cundum aliquam partem apparet extra
se uterum. Si pTimo modo, dico quod non si potest baptiZari: non propter rationem is priorem , quia conjunctus esset causae se corruptionis: sed quia Baptismus est lotio, si vel ablutio in acqua: sed parvulus sic in se utero, non potest lavari, quia nec sic im-- mediate tangi ab acqua . Si secundo modori sic , aut apparet pars principaliS, ut caput,
& tunc potest bapti ari in illa parte : & in hoc etiam simpliciter baptiEari s,, non est enim verisimile, quod in die Pen-,, tecostes , quando baptiEati sunt triae, millia, actor. a. quod quilibet quantum ,, ad totum corpus suum lavaretur aqua sed praecise quantum ad faciem a mergen- do , vel quantum ad caput perfunden-- do. Et in isto casu , fi post puer nasce- retur , non oporteret iplum baptiZare . Si autem apparet pars militis principalis, is scilicet manus vel pes, illa est bapti Ean-- da, quia ibi est tota anima , licci non M omnis sensus, sicut in capite. Et si hocis miniis susticeret ad hoc, ut esset simpli- citer baptigatus, si nasceretur postea vi- M vus, estut sub conditione baptiZandus, . ,, Ut docetur , Extraυ. de But o , bH Cui effectu, cap. de quibus . Credendum H enim est, quod Deus suppleret illud , quod impotentia impediret: talis enim etsi mor-,, tuus nascitur, sepeliendus est in teirabe-,, nedicta , ratione dicta . Ipsi Doctoris subtilis sententiae per omnia contanat Angelicus ininor, qui parte R.
q. . art. II. ad . ita ait: ad quartum diemaeum , quod expectanda es totalis egressio sueri ex utero ad haptismum, nisi mors immineat. Si autem primo caput egrediatur, iue quo fundantur omnes sensus , debet bast reari perieulo imminente , is non est postea rebaptisaudus , si eum perficte nasci contigerit. Et didratur idem faetendum, quaecunque alia pars egrediatur , periculo imminente . svia tamen innuet, exteriorum partium istegritas v. e ita
consissit, sicut in rapite s ergo loquitur de
partibus, in quibus vita partialiter consistit, & non de aliis, quae nullo modo vivunt videtur quibusdam , quod Propter bium quacunque aha parte eo oris abluta puer post persectam nativitatem sit baptisandus sub bae Arma et si non es baptietatus, ego te
baptieto. Probatur autem haec assertio ex communis Ecclissae praxi; nam in Rituali Romanotit. de Sacramento Baptismi paragr. de forma ita statuitur: Baptismus licet seri misit. aut per in onem aquae, aut per immersionem, aut per asper fionem 3 primus tamen is se- eundus modus , qui magis sunt in usu , Pro
Ecclesiarum consuetudine retineantur ut trina ablutione caput baptisandi perfundatur . vel immergatur . In quibus verbis praescri-
. di notabilis pars , imo praecipua .
cc rimiliter notabilis quantitas aquae, juxta illud b. Augustini in homil. 3. & habetur c. T8. de consecr. Postquam vos ered re dixistis , tertio capita infra in saero fonte
Quod si parvulus ita est infirmus , ut
capitis ablutionem non ferat, abluendum est pectus, vel humeri .. Quod autem imminente periculo mortis, possit conferri Baptismus in qualibet parte etiam minima infantuli , docet idem Ritualeparagr. de baptietandis parvulis his verbis: Si aliud membrum emiserit , quod vitalem indicet motum in illo baptiretum. tune, si natus vixerit , erit sub eonditione baptietandus eo mos,
quo dictum es supra : si non es baptietatus ,
ego te baptieto. Dices: bi Baptismus conferti posset in par te minus principali; maxime quia, inquit Dostor, ibi est tota anima, licet non omnis sensus , sicut in capite, quibus significare videtur, inquit vasquc E loco supra laudato
n. So. idcirco Baptismum valere etiam in minima parte , quia an irra , Uae contraxit peccatum originale, est tota in illa parte, quae a
lui dicitur: sed hac ratio nulla est: anima enim non est subscelum ablutionis Baptim alis , led totai, homo: igitur &c. Nego minorem, , ad eius probationem dico, vasqucrium perpcram subtilem Dod o-
212쪽
; De materia proalma Baptismi. ros
tem vellicare , & interpretari siquidem D, etor, ut optime advertit Hyquaeus in Commentario DX. non ideo dicit esset totam animam in parte non principali, quasi anima emet subjectum ablutionis, sed loquitur respective ad caput in quo Eaptismum fieri Omnes concedunt, ex eo quod sit pars principalis, in qua sensus animae magis vigent , & functione vitae, & sine qua vita nequit consistere in homine quae est differentia
Iartis principalis a non principali, estque
undamentum, ex quo Doctores colligunt
Baptismum in ea parte esse absolute Baptismum hominis, & validum. Ad occurrendum ergo objectioni tacitae, quae fieri potest contra Baptismum in parte non principali, dicit animam totam esse in Parte non principali, quamvis non sit ibi omnis sensus, qui est in capite. Hic verus sensus Doctoris non autem ille ab aliis praesumptus, qui humilis est, & satis puerilis in hac materia. Excluditur etiam Baptismus qui fieret in capillo, vel ungue per stillam, quem contendit vasqueZ este verum Baptismum: nam si dubitant Doctores de Baptismo partis non principalis, licci viventis, & uno ore dicunt iterandum este Baptismum sub conditionc , ut etiam scribunt Rituales, quanto magis excluditur ab abluistione Baptismali, ea quae fieret in capillo,
aut ungue , quae non denominant hominem
absolute , nec sunt Propriae ejus partes pIta HyquaeuS. Vera secundo: Vulnus inflictum in minima parte, quaecunque illa sit, susticiens est, ut ab eo homo dicatur vulneratus, igitur pari ratione ablutio facta in qualibet minima parte , suffciens erit ad validitatem Baptismi, etiam citra necessitatem.
Distinguo antecedens; Secundum abusivum;& improprium loquendi modum, Concedo, juxta sermonis proprietatem, & rigorem, nego: Nullus enim Sapientum est, qui non rideret hominem dicentcm se vulneratum, quod acicula digitum leviter pupugisset. Unde neganda est consequentia ; siquidem non debet regulari veritas materiae, di formae Sacramenti ab improprio, &abusivo loquendi modo, sed juxta proprietatem sermonis, & usum receptum , ac probatum a Sapientibus. Ex bis patet probatio secundae partis conclusiovis, nempe quod ad ablutionem Baptisma- Iemnon sufficiat minima aquae guttula, cum ab illa homo moraliter non recte dicatur ab- Frassen Tis . Tom. X. lutus, Ioctus, &tinctus: iuxta communem Sapientum aestimationem, nam eam abluti nem Christus D. instituit pro materia proxima hujus Sacramenti, perquam homo proprie dici potest ablutus, & lotus , sed ita
non appellaretur propter contactum alicum
jus guttulae aquq in minima parte sui corporis , ut constat: igitur illa non potest suffcere ad propric dictam materiam Baptismi .
Quoniam tamen aliqui cum Vasquedio conistrarium affirmant, idcirco non abnuerem ,
quod aliqua urgente manifesta necessitate conferretur Baptismum etiam in modica aquae guttula, si amplior aqua non adesset, cum enim materia, & efficacitas Sacramenti pendeat a voluntate Christi D. quae quant umad omnes omnino circumstantias, & dissicultates occurrendas in administratione Sara mentorum aperte non apparet ex Scriptura,
aut Traditione, aut Conciliis se non irreligiosum est, ad evitandam animae damnatio nem, adhibere remedium, quod aliqui D
ctores eo in casu judicant fore utile , de essicax quanquam alii Doctores istud in dubium revocent,
PRobabilius es ablutionem orei am , seu
ex qua mors sequeretur , non esse sufficientem, validam ad sacramentum Bapti mi. Ita subtilis Doctor in q. d. . q.3. n.3. uoi
dicit, Prosiectus de ponte non baptietatur , quia hoe non est ad vitam ordinatum De lotionem, sed
ad mortem. Et dis. S. qu.3. n. I. referens senistentiam Richardianerentis puerum sic projectum, non eme baptiZatum , ait; Dieitur etiam, quod talis sic proiectus non esset baptiaratus, quia bapti mus est ablutio ordinata ad vitam abluti, non se ordinatur illa immerso. a propter in reportatis eadem quaest.
n. a. eandem dissicultatem expendens dicit,
Sed si adultus proiiciatur in flamin dirando ,
BaptiEo te &c. credo quod non baptitatur .
quia proiiciens non babet intentionem Einesse. quia intentio Ecclesia est sic. mades ere eum quod ipso visente posset iterum desiccari: vetolo quod baptietetur , non dubito, quin proinciens peccet mortaliter . Quibus omnibus constat Doctorem magis propendere in ne-ζativam sententiam.
Probatur itaque haec assertio ratione Doct ris; Deus non instituit aliquid pro materia egitima Sacramenti, quod vergit in prae-udicium, & detrimentum humanae naturae.
213쪽
nec voluitvitam spiritualem ordinarie comis parari cum dispendio, & jactura vitae propriae : igitur non approbat pro legitima materia Baptismi illam ablutionem, ex qua dire die sequeretur ipsius baptidati interitus. Probatur antecedens, quia Deus materiam, &formam Sacramentorum instituit, & maxime hujus Sacramenti , quod voluit esse commune omni sexui, & aetati , quae magis decebat suavem suam providentiam, & nabebat rationem lotionisusualis: sed ablutio occisiva non spectat ad suavem Dei providentiam , nec habet rationem ablutionis usualis: quis enim dixerit, Deum suaviter providere
creaturis de mediis ad vitam aeternam consequendam necessariis. quae nonnisi cum vitae
dispendio possent adniberi Quis paritcr dixerit hominem alium abluere, & lavare ,
quem ligatis manibus, & pedibus, & ingenti
saxo ad collum alligato, in flumen, aut mare projiceret Quis sibilo non exciperet hominem , qui immunda sua pecora abluere cupiens, illa demergeret in t agnum , aut alium locum, ex quo moraliter novi fici illa non pone vita incolumi emergere PNee valet reponere, Deum equidem haec non statuisse , ut fierent de via orat naria, stuquolibet in casu, sed duntaxat in casu ex tremae necessitatis; ubi videlicet non suppetit alius modus ministrandi Baptismum haec, inquam, responsio non proficit; siquidem Deus non tenetur de communi lege providere de medio, quod debeat extraordinario modo applicari, ubi aliqua urget necessitas. Ideo infanti in utero matris existenti noluit applicari Baptismum, ut dicemus infra: quanquam aliud medium non ei subestet: igitur non est etiam ullum funda-mcntum asserendi Deum voluisse, ut ab- Iulio occisiva in casurinecessitatis esset sucficiens materia Baptismi. Urmatur: non est probabile Deum vo-Iuine illam ablutionem esse materiam Sacramenti, cui necessario, & per se annexum est homicidium, & peccatu mamortale ex natura, ipsius actionis Ministri: sed certum est eum peccare mortaliter, qui sic puerum, aut adultum baptiZandum demergeret, ut nonposset vita salva demergi, qui astalis
projectio esset directa occisio innocentis , ut docet Doctor praefata dist. s. ubi ait: Dico si quod quando praesumitur mors , nullo,, modo debet aliquis eum propellere , NH prolicere : quia peccabit mortaliter occiis dendo, di quilibet tenetur magis vitare peccatum mortale in seipso. quam quaere- . , salutem proximi r quia ordinata charitas magis est ad seipsum. MInsuper ablutio , quae est materia Sacramenti. debet consistere in actione Ministri, Ac ab eo procedere , talis autem mersio, Ac projectio non procederet proxime a Ministro neque esset ejus actio , ut recipitur in pasesum: igitur non esset ablutio baptismatis. Minor constat 3 quia ablutio, quae baptis
malis est, illa videtur esse, quae determinatur a forma secundum strictam verborum significationem: Ego te baptieto 3 unde requiritur, ut actio significetur, quatenuS exercita a Ministro , seu ut exiens ab ipso; ac proinde videtur requiri , ut proxime applicet per se , aut per instiumentum conjungens, vel baptigatum aquae, vel aquam baptiZato. Id autem non fiet in praesenti hyp thesii, igitur & . Dices primo: Si quid obesset, quominus eo in casu projici postet infans maxime,
quia non licet aliquem insontem occidere :sed hoc non ita constat, contingere enim poetest, ut inculpanda, imo laudanda censeri
debeat mors innocentis: hac enim ratione excusatur mors Sampsonis 3 qui , ut legitur Judicum Id. seipsum una cum astantibus Philistaeis sub ruina , & materia concussae domus occidit: igitur&c. Nego minorem, & ad ejus probationem dico . occisionem Sampsonis non aliunde excusari, quam quia id praestitisse videtur ex instinctu divini Spiritus, ut ait S. August. lib. I. de civ. Dei c. 2I . Nec Sampson, inquit,
aliter excusatur , quod se sum eum hostibus ruina domus oppressit, ni F quia Spiritus latenter boc iusserat , ,qui per illam miracula
Diras secundo: Baptismus potest esse validus quanquam ex eo tequatur mors baptigat irigitur ablutio occisiva potest esse suffciens ad
,Baptismum. Probatur antecedens. Sacerdos qui sincera intentione puerum mergens fomti Baptismali , viribus subita infirmitate ita
destitueretur, ut prolatis verbis formae non posset infantem educere, unde Contingeret eum suffocarii certum est, quod eo in statu infans vere censereturbastiratus, quanquam per illam ablutionem vita fuisset orbatus: igitur &c. Distinguo antecedens , Quando sequiturmor, baptigati indirecte,transeat,directe, nego: eo autem in casu occisio baptiEati se
214쪽
siquidem haec mei so per se ordinatur ad
facilem c mcisionem, & tantiim ex accidcnti evenit,quod emersionem non habeati secus est autem de mersione quat directe esset occisiva quatenus videlicet emersionem facilem non haberet ex natura sua, qualis esset illa prosectio hominis in flumen , aut puteum, unde citra miraculum incolumis non posset evadere. .
Baptismus valide: emfertur aliqvo ex assignatis tribus modis in tertio Notabili . Haec est jam communis apud omnes Theol gos., & aperte traditur in Rituali Romanos. Deforma Baptismia Non est autem verisimi- Ie Ecclesiam Catholicam in administratione Sacramenti summo necessarii invalidam materiam pro legitima subministrare, & approbare: igitur, & . Probatur autem haec a stertio: Omnia eat ablutio suffciens est ad Baptismum perquam homo vere dicitur ablutus: atqui ita dicitur per quamlibet praefatam ablutionem: igitur , &c. Quam utique rationem urget S. Cyprianus e p. . quae est ad Magnum , ubi. licet liberum relinquat aliis judicandum, utrum Baptismus per aspersionem collatus esset validus, tamen ipse assirmativam partem etur: aliter, inquit, pectus credentis abluitur ,. aliter mens hominis per Dei merita mundatur in Sacramentis salutarious nerass-tate cogente , O . Deo indulgentiam suam largiente 3 totum eredentibus conferunt divina compendia . . Ubi per divina compendia, intelligit modicam ablutionem , qualis est ea, quae fit per ablutionem comparative ad eam, quae fit per immersionem . .
Diras, Baptismus est signum sepulturae, &Resurrectionis christi, juxta illud ad Colossi
Io. . & ad Rom. 6. . seu cumque baptietati sumus in. Christo Iesu in morte ipsius baptietari sumus , conse ui enim sumus. cum illo per Baptismum . in morte , ut quomodo Christus surrexit a mortuis per gloriam. Patris , ita nos novitate vitae ambulemus . Sed haec
Tepraesentatio mortis , & Resurrectionis Christ, non potest fieri nisi per immersionem, . & emersionem: igitur. solus ille baptiEandi ritus est licitus. Respondeo primo cum b. Th. q. 66 art. I. ad a. suod in immersione expressus repraesentatur figura sepultura C si . ' . sed in aliis movis baptietandii repraebentatur, aliquo
alio modo , licet non ita expresse . Nam quo-eunque modo sat ablutio, corpus hominis, vitaliqua pars eius, aquae lupponitum, sicut cor
pus Christi sub terra fuit posum.
Respondeo secundo, ablutionem Baptism lem ordinari tantum secundario ad significandam Christi Domini sepulturam; primario enim, & per se ordinatur. ad significandam ablutionem animae a. peccato, per quam mystice morimur peccato, & vivimus Deo, . ut praeclare docet S. Ambrosius Iibro de Bono, mortis cap. a. ubi distinguens tria mortis genera, sic secundum describit: alia mors, mastica, quando quis peccato mornritur, im Deo visit , de qua ait Apsolas et Consepulti enim. sumus eum illo per Baptismum Iin mortem. Item S. Augustinus serm. s. de
Tempore , ubi paulo post principium ita
scribitri mando insalutariti ero tertio Chri- .mani merguntur tune am=ptii, ides, origis lia pereata , Os actu a crimina, quasi in rubro . mari sepeliuntur , On filiis Israel pertranseuntibus ad Dei servitium, sola patiuntur peccata nauctagium . . . Dices secun : Ea sola: ablutio est suffciens materia proxima Baptismi,. quam hoc. verbum (b Deto directc importat, & significat: sed non significat ouemlibet contactum aquae ad corpus: sed eum dumtaxat, qui . fit per immersionem: igitur, &co. Distinguo minorem :. Verbum baptieto non significat aliud , quam immersionem, secrediim suam derivationem grammaticalem ab idiomate Graeco, concedo: secundum usum, . dc praxim Eccleuae, nego: usurpatur enim ab Ecclesia ad significandam. omnem , &quamlibet veram ablutionem aquae, sive haec fiat. peri infusionem, sive . per. aspersionem, . sive per immersionem . . Quod . utique apertius exinde constat, quod Ecclesia. nusquam reprobaverit Baptismum per infusionem vel aspersionem aquae collatum, tanquam inullum, dc invalidum, .
PErinde est ad valorem , On .substantiam sacramenti Baptismi quod fiat per ablutio
ncm unicam, aut triplicem. Haec. est comm
munis apud Catholicos, eamque verita emiridem definivit b.. Gregorius Magnus li- .ro I. . epist. I. quae est ad . Leandrum Episcopum Hispalensem, cujus epistolae decrevtum refert, dc approbat Concilium i Tole- . canum I v. .can. s. ubi alte in Baptismi
215쪽
act. I. Dit. I. Att. I. Quaest. v.
ita decernitur . Si quis Epistopus . aut
Presbyter non trinam mersionem uniuI mastetarii celebret , sed semel mergat in baptismate , quod dari videtur in Domini morte, deponatur . Insuper Pelagius Papa in epist. ad Gaudentium , asserit trinam mersionem esse a Domino praeceptam et Multi sunt , inquit, qui in nomine solum Christi , una etiam mer sene se asserunt baptietatos et EDangelicum vero Praeceptum ipso Deo , bi Domino salvatore nostro Iesu Christo tradentenos admonet , in nomine Trinitatis trina etiam mersione sanctum Baptisma unicuique tribuere , dicente Domino et Ite , docet omnes Gentes baptietantes eos in nomine Patris , bc. Item Tertul. l. de corona militis cap. 3. Hieron. in dialogo contra Luciferianos n. I S. & Basilius libr. de Spiritu
sancto cap. 2T. asserunt trinam mersionem inter traditiones non scriptas esse recensendam. Imo & Theodoretus lib. q. haereticarum fabularum c. dc Eunomio: Ipse, inquit, subvertit sancti Baptismi ritum a Domino,
b, apostolis ab initio traditum , contra-rgam legem aperte tulit dicens non oportere ter mergere eum , qui baptietetur, nee Trinitatem
invocare, sed semel baptietare in mortem Christi. Insuper hac de causa videtur damnatus Eunomius a Concilio I. Constantinop litano, Can. T. Respondeo haec omnia nobis non adversari. Non quidem Canon Apostolicus, ib icnim non decernit unicam mersionem esse
contra Domini praeceptum, sed baptismum collatum sub invocationdi mortis Christi,
ut constat ex ratione quam affert: Non enim
inquit, dicit Dominus &c. Similiter intelligendus est Pelagius , ut Evangelicum- praeceptum referat non ad trinam mersionem, sed ad trium personarum invocationem, subdit enim Le, baptixate gentei ira nomine &c. Insuper ex praecedentibus illius epistolae verbis satis aperte colligitur eum loqui de iis , qui Eunomii haeresim sectantes , baptiEabant, no i in nomineri gunt, haereticorum approbare assertioncm l Trinitatis , sed ut ait: Multi sunt , qui in
., autem Sacramento, propter quod in Hi se spaniis quidam Sacerdotes trinam, quidam Iamplam mersionem faciunt: a nunruillis D schisma esse conspicitur, & unitas sidet si scindi videtur . . Beatae ergo memoriae Gre
H gorius Romanae Ecclesiae Pontifex , qui H non solem partes Italiae illustravit, sed G & longe existentes Ecclesias sua doctri- na perdocuit,efflagitante sanctissimo Lean. H dro Episcopo de hac Hispaniae diversiis tale, quid potius esset sequendum, inter caetera rescribens ei, sic ait: De trina vero mersione Baptismatis, nihil responderi verius potest, quam ipsi sensistis : quia , in una fide nihil ossicit sanctae Ecclesiae
M consuetudo diversa: nos autem quod ter- D tio mergimus, triduanae sepulturae Sacra-,, menta signamus , ut dum tertio infans,, ab aquis educitur , Resurrectio triduanio temporis exprimatur . Quod siquis foric,, etiam pro lummae Trinitatis venerationeri existimet, fieri , neque ad hoc aliquidis obsistit, bapitiando semel in aquas merge-M re, quia dum in tribus subsistentiis unari substantia est, rephehensibile esse nullata tenus potest, infantem in Baptismate in se aquam vel ter, vel semel mergere, quan-H do & in tribus mersionibus Personarum ,, Trinitas , & in una potest Divinitatista singularitas designari. Sed si nunc usqueo ab haereticis infans in Baptismate tertio,.mergebatur , faciendum apud vos ene,, non censeo 3 nedum mertioneS nume-- rant , Divinitatem dividant et diimque is quod factis faciebant , morem vestrum,s se vicisse glorientur. Et statim Concilium , subdit : Quapropter , quia de utroques, bacramento, quod fit in S. Baptismum ,
M a tanto viro reddita est ratio , quod M utrumque rcctum, utrumque irrepreheu-- sibile in sancta Dei Ecclesia habeatur ,
,3 PCopter vitandum autem schismatis scan-ri datum, vel haeretici dogmatis usum , sima, Plam teneamus Baptismi mersionem, neo videantur apud nos, qui tellitim merdum sequuntur & morem. Ita Concilium , Sed non est verisimile S. Pontificem , &Concilium ex nobilioribus Hispanicae Ecclesiae Episcopis adunatum , errasse in s Iemni , & essentiali Sacramentorum administratione : igitur fatendum est , unam aut trinam ablutionem esse suffcientem ad validam Baptismi administrationem. odiaua Can. So. Apostolorum in quo nomine solius Christi , una etiam mersione senserunt baptietatos . Denique clim postea definit hos haereticos ad Eccletiam rcvertantes esse rebaptigandos, nihil de Trina mersione , sed soli im de invocatione Trinitates meminit: Eos , inquit , ad Catholicam si-dem veniantes in sanctae Trinitatis nomi baptietabis . Iimiliter dico Eunomiumnota fuisse praec,
216쪽
se damnatum, quod trinam mersionem tolleret: neque id intelligit Theodoretus diu cens , eum subvertere ritum a Domino , Apsolis traditum : sed quod non adhiberet invocationem trium divinarum Personarum, nam ut refertur c.I. dicti Concilii Constant. de ab Epiph. heres 6. Eunomius non baptiEabat in nomine Patris, & Fili i, & Spiritus S. sed vel solum in nomine Christi mortui, vel, in nomine Patris inerrati ,-FAlii errati, im Spiritussanctifieantis, lan .crea. to Filio ereati. Unde merito censuit Concilium ab eo baptiZatos iterum esse baptiEandos. Sicque dum Eunomius, & trinam mersio.nem , & divinarum personarum invocationem sustulit , sensit , & contra Ecclesiasticum , & contra divinum praeceptum. Contra quidem Dominicum, quia trium personarum divinarum, in baptismate invocatio est a Christo mandata, contra vero Ecclesiasticum, quia trina mersio est ex Ecclesiastica traditione servanda, & hoc est quod
follim innueic volunt citati Patres: enim vero ab Ecclesiae primordiis ad Gregorii Magni
tempora, usitata semper fuit trina immersio: eam autem idcirco sustulit, vel non esse necessariam statuit, ut A rianorum errorem cohiberet, ut jam dictum est. Urgebit. Quod expresse, dc distincte re presentat tresPersonas divinas, est de euentia baptismi: sed triplix illa merso ita est.
Nam 1 ertuli. lib. contra Praxeam c. Id. I
quens de praecepto, & ritu, quo Christus praeco pit Apostolis baptiγare , hac habet : lMandans ut tingerent m Patrem, FHum, O, Spiritum sanctum, uerum In unum: nam nec
semel, sed ter ad singula nomina in personas
singulas tingimur. Haec enim particula nam deis fgnat trinam ablutionem tam esse necestariam ex parte materiae, quam distincta pei sonarum divinarum nominatio ex parte formae.
Idem docet Damascenus epist.de Trisagio, dum ita scribit; hi quis es nobis sciscitetur: quid sit causae, quamobrem cum alicui,, Baptismum exhibemus , ter eum merg ,, mus et quidnam aliud respondebimus , is quam quod ob unamquamque personam
Distinguo majorem ei Quod expresse representat I rinitatem ex parte form*cujus cli di-dincte significare, concedo: ex parte mate. riae cuju, est tantum confuse, seu minus di-ilinc te representare nego . Nec particula hamo significat Ecclesiam tunc ter immeris
sisti, quod Civistus id praecepisset, sed ideo Hastu Theo . Tom. X.
id servasse, quia illa trina immersio tres personas distincte significabat , non ratione sui, sed quia ad quamlibet immersionem una divina persona proferebatur m forma baptismi . . Confirmatur, quia apud alios sanctos Patres, trina illa immersio fiebat, non ad designandum Trinitatis Personas, sed triduanam Christi sepulturam: idque expresse habetur in s. Canone quarti Concilii soletani, ubi Patres ita loquuntur: Nos autem quod temtio mergimus triduanae sepulturae sacramentum
seuaxata It legitima forma Baptismi. Notandum prima varie erratum fuisse
antiquitus ab haereticis circa legitimam taptismi formam; in i psis enim nascentis Ecclesiae primordiis, nonnulli baptiEabant in nomine trium priscipii expertium 3 vel trium Filiorum, vel trium Paracaeorum, ut colligere licet ex Canone . ali 1sqq. Apostolorum, ubi decernitur . Si quis Epist pus , aut Pre later iuxta praereptum Domini non baptietaverit , in nomine Patris, Filii, , Spiritus S. sed trium principii expertium,
aut trium Filiorum , aut trivm Paracla rum , adiciatur . Refert etiam Eusebius lib. q. cap. II. ex S. Irenaeo lib. I. c. g. de valentinianis , & quodam Marco , quem dicit magicis artibus imbutum: quod quidam eorum Halamum construunt , ictu nefarium quoddam initiandi celebrant gellus , tanquam secretis quibusdam carmictibus , ac verbis 3 am iam sacris , quam execrabiliabus , eum , qui introducitur consecrantes , spirituales nutias aiunt esse , quod faciunt iar, flar videlicta supernarum conjugationum . Adducentes vero aa aquam , es' eos bapti-etantes s haec super eos pro erunt verba : In nomine ignoti Patris omnium , is in veritate omnium Matre , O, in eo , qui descendit in Iesu . Alii vero Hebraica nomina super
eos, quos mutant, ad pavorem audientium termis
biliter loquuntur . Paul lanistae, Photiniani , Montanistae, is, Cataphryges non baptiZabant in invocatione 3. 1 i initatis , quam non credebant, unde cos rcbaptigare iuber Concilium Nicanum Can. a P. sic Laomoense Can.8. Arianorum aliqui baptirabant in nomine Patris, per Filium in Apirito sancto quasi forcnt aliqui gradus in Trinitate E
217쪽
baptiEare autem nolebant in nomine Filii, ne cogerentur eum Deum fateri, sed per Filium quasi per instrumentum et Testatur etiam L Epiphanius haeresi *6. Atianos, sicut Ac Eunomianos hanc formam baptigando usu panc , in nomine Dei inerrati , , Spiritui F. sancti,antii , is, o procreato Filio
Ianaeum secundo, quoil etsi haereticeliu-jus aevi secundum praxim non videantur errare circa Baptismi mrmaro, quia semper inter baptirandum utuntur hac, vel aequivalenti forma: Ego te baptias in nomine Patris O . Unde Ecclesia ratum , dc validum hambet Baptismum ab eis collatum: nihilominus si doctrinam eorum attendas, percipies eos non leviter hoc in articulo , sicut & in plurimis aliis a Catholica veritate deflactere: Lutherus enim lib. de . captivitate Babyloniaca, cap. de Baptismo scribit; utendum quidem eae tarma consueta; valere tamen Ba ptista quibuscumque tandem verbis comseratur, ac lassicere si ministretur in nomine Domini, imo etiamsi non detur in nomine Domini, satis esse, modo a baptimio in nomine. DNnisi suseipiatur: miti usatib.de vera, & falsa Re Iioione cap. de Baptismo circa finem permittit quidem inter baptiEandum uti forma consueta, sed addit certam verborum formam in Baptismo non esiste n cessariam . mentius in tuo Catechismo dap.
de Baptismo , docet legitimum fore Bapticinum, si Minister post recitatum a Catechumeno fidei symbolum ita dicat: Audivi iam in te eo Fonem Dei tuae , quod eredar in Deum Patrem, O, Filium , is, Spiritum S. In hane igitur consessonem intingo te in aquam, ut Me signarato certus sis te Christo insertum est: admonet tamen Ecclesiae formam esse
Notandum tertia, ex Doctore in n. quod in Sacramentorum confectione, &administratione aliquid dicitur necenarium dupliciter: Dunis quidem simpliciter , nimi rum inquit ex parte Sacramenti , quo vi delicet non existente nullum ectet Sacramentum: Secuaedo, aliquid dicitur necessarium aliqua ex parte, scilicet ex parte Ministri: sine quo Minister dispensando Sacramentum , peccatum vitare nequit. Quaeritur ergo quaenam verba ita sint necemolatia ad Baptismi, formam, ut eis non promlatis, nullum foret Sacraetentum; quaenam autem ita dumtaxat sint necesIaria , ut
omitti quidem possint, salvis Sacramenti substantia , sed non absque gravi baptia
Eantis peccato: cui quid: m quaestioni faciemus satis in subsiciendis quaestiunculis ubi prius assignaverin us legitimam formam
Conveniensis, legitima Baptismi formam
his es: Ego te haptieto in vomime Patris , On Filii, is, Spiritus F. Ita detetminatum est in Concilio Lateranensi, cap. firmiter ,& Florentino in decreto Eugenii Trident. sessi . de Baptismo c. q. Colligitur ex Matthaei c. 28. ubi Christus D. mandat Apostolis, ut doceant omnes Gentes , baptisan tes eos in nomine Patris , sin Filii, is, Dia: ritus sancti. Licci enim ibi expres e non pr*- cipiat, ut baptiEando proferant haec verba, tameta perpetua Ecclenae Traditione constat illud Christi D. praeceptum sic ene intelli-iendum , ut apparet non solum ex supra icto Canone Apostolorum, sed ex continua Ecclesiae praxis Iegimusenim in veteri ordine Romano: Tune aeripit Ponti infantem, is, dieit 3 Ego baptieto te in nomine Patris G, Filii, is, Spiritussancti. Unde Alex. III. ut refertur cap. I. de Baptismo, & ejus e fectu, decrevit, si quis puerum ter in aqua, immersis in nomine Patris, Filii, Spiritussancti, amen: Et non dixerit: Ego te baptiso in nomine Patris, Eilii. Spiritus sancti, non est
puer baptietatur. Eandem veritatem docentSS.Patres, maxime S. Augustinus pluribi sed praesertim. lib: g. de Baptismo c. Io. ubi ait: Baptismus, Chris verbis Evangelicis consecratus , S per adulteros, is, in adulteris sanctus est. Unde concludit c. I s. 1uamobrem si Evangelicis. verbis in nomine Patris, Filii, is, spiritus Iancti , Mareson Baptismum eonsecrabat , inre grum, erat Sacramentum , quamvis ejus Meris ub eisdem verbis aliud opinantis, quam Catholiea veritas daret, is, esses integra, secabulosis falsitatibus inquiriata. . Suadetur etiam, . ratione: Illa forma est conveniens,& legitima, per quam omni I. qua sunt in Baptismo significantur: sed pr*fata est ejusmoui . Probatur. Quatuor ditiinguuntur in Baptismo, Primo ipsae actus Sacramentalis: Secundo persona recipiens et, Tertio causa princeps: Quarto Minister; sta ea, quatuor exprimuntur per istam larmami nam pronomen (ego significalministrum s c te persorium recipientis velam tam .
218쪽
hum Obvieto sacramentalem actum, alia
autem verba exprimunt causam principalem, nempe sanctissimam Trinitatem, igi
Diras primo; Cum Christus Marci ult. conis tulit Discipulis virtutem ejiciendi daemonia,
his 'verbis: In nomine meo Demonia dieient: non praecepit ut daemones expellendo dicerent, Daemon ego te dieio in nomine Chrsi . Et cum Lucae 2a. Apostolos Sacerdotes consecrans eis potestatem dedit, ut conficerent suum sacratissimum corpus, non imperavit, ut Consecrando dicerent: me facio in Christi commemorationem: igitur pari ratione clim
dixit: Dorate baptisantes be. nihil aliud praecepit , quam ut Apostoli doceant, & baptiZent in fidem, de potestatem sanctissimae
Trinitatis .mpinguo eonsequens: Id sequitur ex verbis Scripturae sacrae, si secundum se dumtaxat, di seorsima Traditione accipiantur, transeat 3 si cum Traditione perpetua, ex uua Christi D. praecepti sensus est accipiendus Nego. Constat enim ex Ecclesiiq praxi , &bS. Patrum auctoritate haec verba inter baptiEandum esse usurpanda . Ixstabis: Si haec fuisset continua Ecclesiae Praxis, innotuisset omni saeculo : at ita non est , refert enim Petrus Claromontensis Episcopus suo tempore hanc consuetudinem viguisse in sua dioecesi, ut qui in necessiitatis articulo baptiZabant , omissis caeremoniis, non dicerent: Ego te baptiZo,nec aliud a quivalens, sed dumtaxat infundendo aquam
squod ibi vocat unde are dicerent in nomine Patris bc. Petrus autem Episcopusdubius de valore talis Baptismi consuluit per epistolam Mauritium Episcopum Parisientem, & Stephanum Abbatem S .Euvertit apud Aurelios: sententia autem Episcopi fuit, Baptismum
non valere, sententia vero Abbatis eum esse Iegitimum: eorum autem tres Epistolae inseruntur in tomo tertio Bibliothecae Patrum: igitur tunc temporis non erat compertum
hanc formam esse in praxi per universam Ecclesiam, Nego minorem, Si enim non fuisset notum ex Ecclcsiaeuntyersalis Traditione, & praxi Baptismum sic esse conferendum, d ius non fuisset Episcopus Claro molensis de va-Iore ejusmodi Baptismi. Insuper Mauritius in sua responsione non ita constantei scriptisset hanc formam esse a Scriptura, & SS. Pa-eribus acceptam , in quem modum, inquit,f-ma Baptismi tradi, is accipi debeat, Seriptum
rarum divinarum auctoritate , , II. Patrum testimonio habemus in hune madum , sciliem Ego te baptiEo in nomine Pati is&C. Et tamia est verborum vivaritas , ut nihil immuta ri , nibit innovari oporteat , nis vero tota Lee verba simul a quocunque , is quaeun. que lingua proferantur Baptismum esse non
Neque rationes, quibus Stephanus tueri nititur suam assertionem . sunt alicujus ponderis. Non quidems rima, quam his verbis affert: Nondum inquit, legi baptisautes eos . , direnter: Ego te baptillo in nomine Patris.
Oe. Haec enim ratio nititur tantum auctoritate negativa, argumentum autem ab aucto-rrtate negativa desumptum non est alicuius momenti, quando maxime contrarium nitutur auctoritate positiva , & affirmativa , nempe Ecclesiae Traditione, &M. Patrum doctrinas Neque etiam multdm urget secunda illius ratio , quam dumtaxat repetit ex eo, quod S.Innocentius primus, di sanctus Augustinus pluribus in locis, quos ibi refert, agendo de Baptismo haereticorum, dicant illum esse validum, dummodo fuerint baptietati stibexpressa invocatione trium personarumsanctissimae Trinitatis : nec unquam meminerunt
hujus particulae, is reo te, nam imprimis locus ille S. August. lib. de unico Baptismo, quem Stephanus ibi posteriori Ioco refert
verba illa non sunt tantum haec, in nomine
Patris. is Filii, , spiritui saηm, sed &
ista, hapirio te. Quare tum S. Augustinus , tum alii Patres agendo de Baptismo haereticorum, mentionem tantum faciunt expressae invocationis trium in Deo personarum, quia plures haeretici circa divinam Trinitatem tantum errabant, nec inter baptidandum omittebant has voces baptim te , quas sciebant Christum adhibeti voluisse , ut actio B ptismi, & Minister baptirans exprimeretur. Cum igitur circa has voces nulla m veretur difficultas, aut dubitatio, ideo necessum non fuit SS.Patribus earum meministi . Ut autem singularum ejusmodi formaebaotismalis particularum plena, ac plana habeatur ratio S conveniens est eas sub quaestiunculis eliminare.
219쪽
Tracta Disp. I. Art. s. Quaest. VI.
Quaeres I. Utrum hae pronomen Ego . necessario proserri debeat in forma Baptismi .RE pandet Doct. dist.3.q. .n. . ad valorem
Baptismi non absolute requiri , ut Minister exprimatur : Miniprum enim , inquit, non es simpliciter nuessarium aliquo verbo exprimi, neque pronomen cuiusque personae, quia non est in Derbis Christi . Matth. ult. Insuper hoc pronomine omisso, manet integer substantialis formae sensus; hic enim consistit in significatione ablutionis , ut exercetur a baptiZante circa baptiZandum cum expressa nominatione , seu invocatione trium divinarum personarum: sed ad id non est necessarium pronomen , ego , quia verbum baptieto cum sit indicativum primae personae implicite includit illud ronomon, baptieto enim idem est , ac ego
Petes steundo: Utrum verbum baptieto aeti-vc necessario proferri debeat in forma Baptismi, ut illa sit valida . . . Respondeo, id non esse necessarium, liquidem BaptismusGraecorum approbatus est ab Ecclesia, qui tamen hoc verbo modo actiyoron utuntur, sed tantiim passivos sic enim dc finitum est in decreto Eugenii ad calcem Concilii Florentini, ubi loquens de Baptismo, cum dixistet: Materia hvus Iaeramenti eo aqua vera , On naturalis , nec refert frigida sit , an calida , forma aut est , Ego te baptieto in nomine Patris , b, Filii , Spiritus sancti, subdit: Non tamen negamus, quin is per illa verba: Baptietetur talis servius Christi in nomine Patris bc. verumper- sciatur Baptisma. Rationem profert: Ouoniam , inquit cum principalis causa , ex qua Baptismus virtutem habet, sit sancta Trinitas; in- frumentalis autem tu Minister , qui tradidit exterius Sacramentum , sufficit si exprimatur actus, qui per ipsum exercitum Ministrum ,
cum S.Trinitatis invocatione perficiatur sacramentum. Eamdem veritatem antea docuerat Doctor loco superitis laudato num. 3.& . ubi scribit: in firma necessaria re parate Sacramenti, patet quod sa(ordinaria Ecclesiae Latinae 3 non est talis , quantum ad omnia vecta , ex hoc quod dictum est, quod Graeci vere baptietabant, non tamen sub eadem forma . Quare autem hanc formam modo pasDivo, potitis quam activo usurpaverit Ecclesia Grama, explicat ibidem Doctor n. dicens , id factum fuisse occasione quorumdam Corinthiorum , qui gloriabantur, se baptiEatos este ab Apostolis, & idcirco censebant se aliis este praeferendos . qui a Discipulis Baptismumsusceperant: Causam, inquit Domctor , tangit Apostolus I. Corinth. I. me aiam tem dico, quod tinusquisque vestrum dieit: Ego quidem sum Pauli es e. gloriabantur enim , sae Ministris baptiZantibus, quasi eis ad- ,sse liberetur Baptismus: & redarguit eos , s& istam corum contentionem dices, DL , visu, es Cbristus p Et propter hoc, ortum , sfuit inter eos schima, & ordinatum fuit , , inter eos ad istud schisma tollendum , , , ne Minister exprimeretur in propria per- ,ssona , nec actus in indicativo modo , , , sed optativo ; quia tunc Minister non si- , , gnificatur esse auctor Baptismi: sed tan- Hiiim Minister desiderans , & orans este- , set um Baptismi conserendum a Deo: & Hsuscipiens etiam non exprimeretur inse- ,scunda persona , sed in tertia , quasi is non praecise reciperet, quod recipit ab is aliquo sermone libi dirigente. Verunta- omen melius Potuisset suscipiens fuisse ex- pressus, quam per hoc, servus Christi, tascilicet nomine proprio . Non enim , , iam servus Christi baptigatur , sed bapti- Eatur , ut sit servus Christi , loquendo ,, de servitio spirituali, quo Christianus est is servus Christi . . ''Quod autem revera vitium istud fuerit in aliquibus Corinthiis tempore S. Pauli, domcet S. Chrysostomus hom. I.in I .cap.ad Coris necnon & homil. 3. expendens illa verba et aut in nomine meo baptiEati estis , ubi ait : me dixit et numquid Paulus bapti- radit haptietavit enim multos: sed non e rat ij, quod quaerebatur , a quonam baptietati essent,s ed in erius nomine essent baptietati, nam quoniam haec quoque erat causa schimatis , quod carentur ab iis, qui baptietarent om qu a m vis autem his verbis non insinuet , eos
suisie in illo errore, infra tamen dicit periculum ejus fuisse: Nam si eum viles abiecti, is qui nullius sunt dexistimationis homines baptietarent, orta est haresit , si ego , qui annunt. avi Baptismum , multos baptietassem , verisimile esset , futurum suis , ut
convenienter, non solum in meo romine voca
rentur , sed mihi quaque Baptismum tribuerent cvc. Idem docet S. Augustinus lib. de uno Baptismo c. . ubi loquens de Coritu hiis, qui
220쪽
dicebant, Ego quidem sum Pauli, ,e. ait: suamois non per impiorum, sed Sanctorum nomina , ipsi tamen impia sebi alafaeiebant ;hoe ipseum erat detestabile vitium, be. Et c. II. scribit: me illos Corinthios arbitror, quos in se Pata dissuuisse redarguit, veram fidem habuisse, quod dicebant, ego sum Pauli; hoe enim falsam erat: verumtamen Baptismum habebant , ex veritate, ut istam corrigerent
falsitatem ab eo ipso audiunt: numquid Paulus pro vobis erucifixus est, ais in nomine Pauli baptietati estis p be. An autem hodie cessante ista causa libceat adhuc Graecis Catholicis hanc formam v surpare pM Respondet Doctor num. 6. De hac formas, potest dici, quod quamdiu tolcrata fuitri ab Ecclesia Romana, licita fuit eis, &s, pro tempore, pro quo instituta fuit, ra- tionabilis fuit durante causa praedicta , sed cessante illa causa, rationabiliter Do,,, tuit forma communis fuisse eis imposita. vel ergo Romana Ecclesia prohibuit i l. M tam formam, quantum ad eos, & tunc D Peccant servando s quod expresse non ,, invenitur in aliquo capitulo, specialem H mentionem faciente de eis. vel si per-,, misit, sive concestit, licitum videtur eis,, illam formam continuare: &si tali per-- missione, seu licentia stante, in Conci-,, liis suis particularibus, ordinaverunt in-,, ter se talem formam esse servandam , videtur quod Minister eorum tenetur, , eam servare: sicut stante ista permissione, Ecclesia, quae determinavit trinam immer-,, sionem servandam , sic faciendum est , is de est de necessitate Ministri , praece ,, ptum, & modum Ecclesiae propriae ser vare. Controversia autem est apud Theologos , qualiter vocabulum ( baptetetur usurpatum in forma Graecorum sit accipiendum, an videlicet imperative, ut vult S. ho maS; an deprecative, ut illud accipit subtilis Doctor: quod utique convenientius, si attendamus ad rationem supra dictam, ob quam Graeci non exprimunt personam Ministri et ne scilicet in seipso glorietur, & ne Baptismus ab ipso virtutem ullam sortiti intelligatur, tanquam a causa principali: Etenim imperativus modus designat auctoritatem Ministri: deprecativus autem non ita, sed magis auctoritatem causae principalis, aqua Sacramentum habet suam effcaciam, Iieci ministerialiter sit , conferente. Insuper si verbum istud sumeretur imperative,
istud imperium dirigeretur, vel ad personam Ministri, vel ad effectum sacramentirat primum dici non potest, quia nemo tibi proprie imperat. Neque etiam secundum,quia effectus, qui est a causa superiori, non cadit proprie sub imperium inferioris; maxime quando non fundatur in potestate jurisdictionis communicatae : sicut effectus poenitentiae , qui procedit a potestate clavium: igitur convenientius est, ut verbum istud accipiatur denrecative. Nihilominus dici potest, quoa istud verbum quatenus nune usurpatur a Graecis in forma Baptismi, non est imperativum, neque deprecativum, sed indicativum: ajunt enim Graeci, dum baptiZant et Baptietatur servus Dei, vel serva Dei, in nomine Patris, is, Filii, Spiritus sancti, ut recte observat Arcu dius lib. de Baptismo, cap. . ex Graecorum euchologio. Quaeres 3. Utrum persona baptietati exprimi debeat in frma Baptismi, per pronomen
te,) vel per aliquid aliud aequivalens. AFFrmai Doctor ibidem nu. . ubi clim
dixisset, ad valorem Baptismi non requiri necessiario, quod exprimatur persona Ministri: subdit. Alia autem dico, scilicet actum, & suscipientem , necessarium ex- Drimi: sed non determinate, eodem mo- rio, quo istis verbis exprimuntur, scili- tacet actus verbo indicativi modi, &susci- Dpiens per pronomen secundae personae: sed si potest actus exprimi verbo alterius modi, H& suscipiens verbo alterius, ut Graeci ex- is primunt. Ratio aulcm necessitatis, quod is illa duo sic, vel sic exprimerentur, sum rimitur ex illo Matthaei ult. Baptietantes eos, Dis . ubi exprimitur actus, dc suscipiens . Me Doctor, quibus significat, idcirco personam baptiEatam debere exprimi ; quia Christus D. id suffcienter indicavit, cum dixit: Baptisantes eos, actum bapti Eantis, & suscipientem Baptismum debere exis primi in collatione Bantismatis. Confirmatur a simili: Idcirco in poenitentiae forma necessum est, ut exprimatur pe sona absolvenda, dicendo, absolis te, nec valeret absolutio sub hac sormula , abso Do, vel datur absolutio in nomine Patris quia Christus D. Joan. Io. instituens bacramentum poenitentiae, dixit: suorum remiseruis peccata, remittuntur eis, ita a simili debet exprimi persona baptiEanda, quoniam