Scotus academicus seu Universa doctoris subtilis theologica dogmatica r.p. Claudii Frassen ordinis ... Tomus primus duodecimus Tomus decimus. De sacramentis in genere, et de baptismo, poenitentia, ac extremaunctione

발행: 1744년

분량: 633페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

241쪽

ag et Tract. I. Disp.I. Art. II. Quaest. II.

CONCLUSIO TERTIA. Post sufficientem Evangelicae legis promti

gationem nullam est si martyrium excipias aliud remedium originalis precati eluendi, nee medium consequendae salutis de via

ordinaria, quod prodesse posset parvulis sive F-delium stoe infidelium etiam in necesstate consitutis, praeter Baptismum . Haec est communis Catholicorum doctrina contra non solum Calvini stas, sed etiam contra Caje-tanum, qui in Commentario ad quaest. 68. artic. a. docet: deficiente opportunitate baptiZandi parvulos, votum Baptismi a parentibus, aut ab aliis conceptum eis suffcienter prodeste ad salutem; quod ibidcm sic explicat, dicens: Debet autem in tali casu parens signo erueis infantem cum intio catione Trinitatis mvn,re , sicque Deo offerre morientem in nomine Patris, is Filii, is Spiritus sancti. Et super articul. H. addit: Paris vulos in maternis uteris perientantes posse salvari per Suramentum Baptismi, non in re, sed in toto Parentum supceptum cum aliqua henedictione prolis, seu oblatione ipsius ad Deum etim invocatione Trinitatis . Quod utique Commentarium jussu S. Pii V. summi Pontificis expunctum fuit ex Scriptis ipsius Casciam. Patet hujus conclusionis veritas ex dictis in prima conclusione, ubi ostendimus necessitatem Baptismi generalem este; Nad omnes omnino homines, cujuscumque aetatis, & sortis sint, pertinere. Probatur insuper ex illo I. Petri cap. q. ubi comis parat necessitatem Baptismi aquae cum arca Noe 3 In qua, inquit, pauci, id est, octo animaesareae factae sunt per aquam, quoa b Dos nune similisformae, salvos sarit Baptisma. Quo Ioco duae pari iculae sunt observandae, nunc Deit ; nam S. Petrus confert tempus ab Evangelio Christi D. promulgato, seu tempu, legis Christianae cum tempore Noe, & Baptismum aquae, cum arca Noe per aquam elevata 3 ita ut sicut tempore Noe illi soli salvi facti sunt a diluvio aquarum, qui in ejusmodi arca rettudebantur; caeteri vero perierunt : sic ab Evangelii promulgatione solemni , quae jam facta erat , dum haec scit beret S. Petrus, nullus salvari potest

si martyrium excipias nisi Baptismum

in re , vel in voto susceperit. Sic enim hunc F. Petri textum intellexe. runt S. August. lib. II. contra Faustum , cap. Iq. ubi scribit: Noe cum suis per aquam,

de lignum liberatur, sicut familia Christi per Baptismum crucis passione significatum. Et S. Hieronymus epist. 3 . quae est ad Damasum summum Pontificem, ubi loquens de Ecclesia Catholica, & Romana,

ait: suieumque extra hanc domum agnum comederit, profanus erit: Si quis in area Noe non fuerit, peribit regnarue diluvio. Confirmatur authoritate XS. Patrum, maxime S. Ambrosii lib. de vocatione Gentium, cap. 8. Non es fas credere, inquit ,

pamulos , qui regeneratione non sunt adepti Sacramentum , ad ullam pertinere Beatorum consortium, cum Dominus dixerit, Ioan . I S.

Nisi quis renatus fuerit , t e. Similia docet

S. Augustinus variis in locis, maxime lib. I. de peccatorum meritis c. 23. ubi ait et Nulla ex arbitrio nostro salus aeterna praeter

Baptismum Corsi , promittatur infantibuI , qvam non promittit Scriptura dimina humanis omnibus ingeniis praeferenda . Similiter S. Fulgentius lib. de fide ad Petrum, cap. 26. Eirmi me tene, is nullatenus dubites non solum

homines Iam ratione utentes , Derum etiam

parvulos , qui De in uteris matrum vivere ixeipiunt, is ibi moriuntur; sitis cum de matribus nati, sine Sacramento S. Baptismatis,

quod datur in nomine Patris, is Filii, , spiritus sancti , de hoc loco transeunt, ignis aeterni sempiterno supplicio puniendos.

Idem docet S. Bcr nardus epist. T . ubi expresse ait eo ipso tempore , quo haec scribebat, nullam pone proferri rationem, quin Baptismus estet necessarius etiam infantibus; Nunc vero, inquit, cum in omnem terram exierit sonus praedicationis , is in sues orbis terrae verba eorum EF quia dissimulare non Dalet auditus, profecto inexcusabilis est, bcontemptus. Nec obitat, quod loquens de tempore subsequente promulgationem Evangelii per Apostolos , vidcatur relinquere judicio Dei, utrum tunc Baptismus t uerit absolute parvulis necessarius , an Detro u tra , penes Deum est, non meum definire. Hoc, inquam, non obstat: paulo enim infra scribit de infantibus natis post praedictam promulgationem Evangelii ab Apostolis factam: Sane infantes , qui hac prohibente aetate non possunt babere suem, Me est cordis ad Deum conde Ionem, consequenter ne alutem, F absque Baptismi perceptione moriantur. Odicii primo, Calvinus lib. . institutio

num cap. I S. D. 2O. Non est deterior con

ditio Cniistianorum, quam veteris populi:

242쪽

De necessitate Baptismi. 23s

nec restrictior Dei gratia sub Evangelio , quam sub lege ; alioquin Christus veniste

censebitur, non ad implendas promissiones, sed abolendas, nec ad salvandos homines, sed damnandos: sed non obstante praecepto, Circumcisionis in lege veteri, dum nece

stas urgebat ante octavum diem nativitatis

pueri, sussiciebat illi ad salutem applicatio remedii legis naturae, nempe fides parentum testata per aliquod signum sensibile :crgo pari ratione , imo jure potiori in lege gratiae, non obstante praecepto Baptismi, sufficiet parvulo, qui non potest baptiZari, applicatio ejusdem fidei, cum signo, &invocatione sanctissimae Trinitatis. Nego paritatem, & ratio discriminis est, quod cum in Iege veteri expresse. prohibuisset Deus parvulum circumcidi ante octavum diem, conveniens erat, ut periclitantibus ante diem illum relinqueret applicandum remedium Iegis naturae et secus est autem de lege gratiae 3 ctim enim Deus vo-Iuerit Baptismum ita institui, ut parvulis applicari posset statim ac in lucem eduntur , mirum videri non debet, si nullum aliud remedium ipsis applicandum reliquerit. Nec inde sequitur deteriorem esse conditionem parvuIorum sub lege Evangelica, uam suh Mosaica, aut naturae 3 siquidem aptismi remedium, non solum emcacius est , ac longe uberiorem , & digniorem gratiam sanistificantem confert 3 sed etiam generalius est, quippe com in universa Ecclesia toto orbe propagata administretur , necnon & facilius 3 siquidem aqua , quae est materia Baptismi valde communis, &aonge facilius est abluere, ac paucula formae Baptismalis verba proferre, quam adhibere signum sensibile, & actum fidei supernaturalis , qui requirebatur ad remedium legis naturae, adde quod tunc temporis non poterat a tot hominibus subveniri Darvulis , ac mo do I siquidem remedium Iegis naturae poterat dumtaxat ministrari, & applicari per Fideles; Baptismus vero non solum per Fideles, sed etiam haereticos, Iudaeos, &Paganos potest administrari. Nec etiam inde sequitur, quod Christus

venerit potius ad damnandos , quam ad

salvandos homines ; si nempe populi, &Nationes omnes, quibus nondum praedicatum est Evangelium, nec innotuit necessitas suscipiendi' Baptismi, priventur omni alio 1 edio pro obtinenda remissione peccati originalia. Hoc , inquam, non sequitur enam Ariericani v. g. & alii populi, quibus

nondum annuntiatum est Evangelium, sive infantes, sive adulti, non ideo damnantur, quia Christus venit ad eorum damnationem 3

nec similiter propter fidem Christi non habitam, neque ob non excepta ejus Sacramenta,

sed propter peccata tam originale , quam actuaIe, cum qitibus ex hac temporali vita discedunt ut a simili docet S. August. lib. de natura, & gratia, cap. a. ubi simile tractans argumentum , & expendens illa Apostoli verba ad Rom. Io. suomodo credent in quem non audierunt 3 aut quom o audient sine pra- dieantep fides enim ex auditu , auditus autemper verbum Coristi . Sed duo , nunquid non audierunt 3 In omnem terram exivit sonur e rum, es . Subdit S. Augustinus: Sed an- tequam hoc inciperet fieri, antequam denique usque ad Dei totius orbis terrae prae- is dicatio ipsa perveniret , quoniam non dem is sunt adhuc ultimae gentes, licet, ut per- Mhibetur, paucissimae, quibus hoc non- Ddum fuerit praedicatum; quid faciet hu- ,, mana natura, vel quid fecit, quae velan- M te non audierat hoc futurum, vel adhuc is non comperit factum , nisi credendo in ,, Deum, quisuit caelum,'terram, a quo, ri& se factam naturaliter sentit, de recte is vivendo ejus impleat voluntatem, nulla ,,

fide Passionis Ch isti, & Resurrectionis ,, imbuta 3 Quod si fieri potuit, aut pinest, is hoc, & ego dico, quod de lege dixit Apo- ,, stolus: Ergo Christus gratis moriam est 3 Si taenim hoc ille dixit de lege, quam accepit rigens una Iudaeorum; quanto iustius di- , ,

citur de lege naturae, quam accepit univer- ,

sum genus humanum P Si per naturam is justitia, ergo Cis ius gratis mortuui est. Si ,,

autem non gratis Cbristus mortuus est: ergo ,,

omnis natura humana justificari, & redi- mi ab ita Dei justissima, hoc est vindicta, ,, nullo modo potest, nisi per fidem, &Sa- ,,

cramentum sanguinis Cnristi. HEt eap. q. Unde hi, qui non per illam ,,

liberantur, sive quia audire nondum p - is tuerunt, sive quia obedire noluerunt, rilive etiam ctim per aetatem audire non pose risint, lavaerum regeneratioriis, quod acci- Hpere possent, per quod sal vi fierent, non Macceperunt , juste utique damnantur: quia is sine peccato non sunt, vel quod Origi- Hnaliter traxerunt, vel quod malis moribus addiderunt: Omnes enim peccaverunt, Msive in Adam, sive in semeti piis , H

243쪽

egent gloria Dei. Et e. sequenti: Uni- M versa igitur massa poenas debet , & sita omnibus debitum damnationis supplicium M redderetur , non injuste procul dubiori redderetur quis igitur usque adeo , , dementissimc insaniat, ut non agati nec ,, fabiles gratias misericordiae, quos voluit, , liberantis; qui rectc nullo modo posset culpare justitiam universos omnino da-M mnantis p ure S. August. quies seeundo Tamdiu viget Iex , aut privilegium , quamdiu illius revocatio non pervenit ad aures utentium: sed remedium legis naturae est aliquod Privilegium, seu quaedam indulgentia, cujus revocatio nonis dum innotuit eis populis, quibus non est adhuc sufficienter praedicatum Evangelium: igitur apud eos adhuc vigere potest reme- dium legis naturae. Respondeo ad maiorem , privilegia cne in duplici differentia i alia enim sunt, quae Conceduntur absque ulla limitatione temporis;

alia vero, quae tantum conceduntur ad tempus praefixum, & determinatum: quae sunt prioris generis postulant quidem pro sua abrogatione, ut haec abrogatio, vel revocatio sufficienter innotescat iis, quibus privilegia illa fuerant concelia : secus vero est de privilegiis posterioris generis: quia eo ipso , quod tempus illis praefixum effluxit , statim nulla significatione, seu promulgatione facta, cessant vigere, Hulus autem genetis erant privilegia , seu remedia tam legis naturae, quam Mosaicae et Lex enim , , Prophetae usque ad Joannem, qui scilicet fuit ultimus Prophetarum veteris legis, & velut crepusculum, di aurora legis Evangelicae . Unde Apostolus ad Galat. 3. Lex propter transgressiones posita es, donee veniret semen, id est Christus. Quapropter ubi Christus aEvenit, &legem Evangelicam promulgavit, ac alia bacramenta, & media ad salutem necessaria instituit, eo ipso cessavit obligatio v teris legis, sicut & virtus omnium illius Sacramentorum. Unde Apostolus ad Hebr. . Translata Sacerdotio necesse est, ut i xis translatio stat. Urgebis: Ex pluries dictis, Iex non obligat ante promulgationem, vel receptionem: igitur lex Baptismi non eos obstringit, quibus nondum est susticienter promulgata Distinguo anteeedens : Non obligac per modum praecepti, & mandati, cujus omissio sit speciala peccatum, & imputetur ad

Art. II. Quaest. II.

culpam, & poenam, concedo: n In obIigat per modum medii, seu remedii nece sarii ad finem consequendum, nego: Eo enim ipso, quod a superiore aliquid ordinatur ut necessarium ad finem obtinendum ita ut eo omisso finis non possit obtineri, statim alia media fiunt inutilia. Unde prae ceptum de Baptismo suscipiendo non obstringit quidem eos, quibus nondum innotuit lex Evangelica; ita quod illius omissio inducat novum aliquem reatum e sed necessarium est necessitate medii ad beatitudinem consequendam , itaui illo medio eomisso non possit salus obtineri. O laus tertior Ea voluntas, quae ex parte sui liberi arbitrii sufficit ad peccandum, etiam sufficit ad justificandum: sed voluntas primi hominis est sufficiens infantibus,

ut censeantur cum illo peccavisse et igitur etiam voluntas parentum sufficiens erit , ut per eorum vota, & eorum affectus justificationem possint assequi. Distinguo maiorem: Si voluntas illa eodem modo se habeat in esse moris , & liberi arbitrii, tam respectu boni promerendi alicui, quam respectu mali eidem demerendi: quemadmodum erat voluntas primi hominis , qui in quantum erat caput totius naturae humanae, omnes nostras voluntates continebat moraliter remeetu iustitiae originalis nobis promerendae, vcl deperdensi, concedo : si voluntas ita se non habeat , nego et Contrarium enim apparet in ipsomet primo parente, cujus voluntas , &libertas, quamvis eadem esset in genere

physico, dum peccavit, &dum poenituit:

quia tamen non erat eadem in genere momris, eo quod quando poenituit, non habebat rationem capitis generis humani, idcirco ejus voluntas, quae sufficiens fuit, ut omnes ejus posteri ipsus peccato inficerentur, non fuit ita sufficiens, ut per ejus p

ni entiam ab omni peccato mundarentur in

QUAESTIO TERTIA

Utrum valide , lirite infantes infidelium

nondum habentes cum rationis, invitis e rum parentibus, bapti rare liceat

Notandum primo, Infidelium duplex esse

genus, quorum aliqui nomen Christin dederunt in Baptismate sed per haeresim , & apostaliam ab Ecclesiae , & fide Catholica defecerunt 1 haeresis enim est qum

244쪽

De dispositione Baptismi. ' et g s

ilam species infidelitatis, ut communiter dincent I heologiae principcs: alii vero nusquam professi sunt Catholicam Religionem, nec per Baptismum facti sunt Ecclesiae filii, &mystici Cristi D. corporis membra, quales sunt Gentiles, Iudaei, Mahumetani , &c. De utrisque autem praesens movetur di ficultas, utrilm videlicet non solum vali- dc , sed etiam licite possint eorum pueri absque illorum consensu baptiEari. Notandum secundo, infideles non baptiEatos, esse in triplici disserentia; quidam enim eorum ita sunt sui juris , ut sub nullius Christiani Principis dominio vitam ducant: iqui vero Principibus Christianis subjiciuntur, quantum ad dominium civile, hahentque jus civium in eis provinciis, & civit tibus, in quibus Christiani principes dominature obtinent: coetera vcro ei subjiciuntur subjectione dispotica, & servili, qualis est eorum, qui jure belli, vel emptionis, uriatio justo titulo fiunt mancipia Christian rum Principum, eorumque authoritati serviliter subjacent. De hoc autem triplici infidelium genere quaeritur, an ipsis invitis, di reclamantibus eorum pueri valide simul, ac licite baptiEari possint. No andum tertio , filios ejusmodi infidelium posse considerari, vel in extremo vitae periculo , vel citra ejusmodi periculum . Insuper, eos posse in tali statu constitui, ut sive jure, sive injuria fuerint erepti parentibus, ita alio transportentur, ut nusquam

suis parentibus infidelibus sint restituendi: Des eo in statu spectari eossunt, ut post susceptum Baptismum suis statim infidelibus

parentibus redderentur, sub eorum dominio, cura, & educatione vitam traducturi. Denique nomine infantium possunt intelligi non solum illi , qui nondum adepti sunt rationis usum , sed etiam illi, qui non sunt adhuc sui juris, sed subjiciuntur

imperio, & committuntur tutelae, & cuiae, vel parentum, vel tutorum, de quibus omnibus praesens movetur difficultas in s quentibus conclusionibus determinanda.

CONCLUSIO PRIMA.

Fliii quaruncunque in elium invitis parentibus valiae baptietari possint . Haec cst communis apud theologos, si nonnul-Ios excipias contrarium affirmantes cum Durando, eamque aperte docet S. Augustinus epist. I S. qus est ad Bonifacium, circa medium, ubi cilm dixisset: offeruntur , parvuli ad percipiendam spiritalem gra-

tiam, non tam ab eis, quorum gestantur is

manibus, quamvis, & ab ipsis si & ipsi otioni fideles sunt, quam ab universa socie- tate Sanctorum, atque fidelium, ab omni- ,,bus namque offerri recte intelliguntur , quibus placet, quod offeruntur, &quom ,, rum sancta, atque individua charitate ad i. communicationem S. Spiritus adjuvan- ,, tur: tota hoc ergo mater Ecclesia, quae si in Sanctis est, facit 3 quia tota omnes, ., tota singulos parit . NSubdit paulo infra: Illud autem nolo ,, te fallat, ut existimes reatus vinculum, Mex Adam tractum aliter non possc dis-

rumpi, nisi parvuli ad percipiendam Chri- is

sti gratiam a parentibus offerantur. Cu- is ius rationem antea protulerat, dicens a ,, in autem possis regenerari per ossicium votan, talis alienae, cum o sertur consecrandus. facithoe unus Spiritus, ex quo regeneratur oblatuI et

non enim scriptum es et Nisi quis renatus fuerit ex parentum voluntate , aut ex offeren

tium , vel ministrantium sis : sed , ndi quis

renatus fuerit ex aqua , On Spiritu . Quasi diceret, quod quemadmodum ad contrahenis dum peccatum originale, non exiditur consensus parcntum, vel alicujus a Iterius praeter Adami; ita neque ad remissionem originalis contracti requiritur consensus, aut fides cujusquam praeter fidem Ecclesiae, & conis

sensum Ministri , nomine , & authoritate Ecclesiae, & Christi baptiZantis; nam, in inquit Apostolus ad Rom. s. si unius delicta

mort regnavit per unum, mesto magis abundantiam gratia, b donationis, O, iustatiae aecipientes in vita regnabunt per unum Iesum christum,

Dices primo : Baptismus ille non potest esse validus , qui fit in injuriam, & praejudicium parentum a sed talis esset baptiomus filiorum , qui fieret contra eorum parentum voluntatem: igitur, de .

Nego majorem : Siquidem actio illa non est intrinsecc injui tota parentibus, nec se ficiens , ut irritus sit daptismus 3 nam si quis Sacerdos baptiZet parvulum hominis fidelis, vel inscio, vel repugnante Parocho , Baptismos ille fit cum ipsius Parochi injuria, nec minus tamen est v liduis unde quantumvis aliqua fieret injuria parentibus, dum ipsis invitis, eorum filii baptiEantur, Baptim mus tamen non erit irritus. Quod utique confirmatur ex praxi Ecclesiae, quae nusquam

245쪽

rebaptigat parvulos contra voluntatem parentum infidelium baptiEatos : imo , dum Potest, eos a parentibus abstrahit, &postquam adoleverint, ad fidei Christianae, NEccIesiae praecepta servanda compellit 3 sicut decernit Innocentius III. cap. Maiores de Baptismor Oportet, inquit, ut fidem, ,, quam necessitate susceperunt , tenere M cogantur , ne nomen Domini blasphesi metur, & fides, quam susceperunt, vi-- lis, ac contemetibilis habeatur.

Diras secundo: Non potest validc baptirari adultus contra Propriam voluntatem rergo nec parvulus contra voluntatem pa

rentum.

ingus pntecedens: Ex parte Sacramenti , nego et ex parte subjecti , ut sit capax medii ordinati ad salutem, concedo et statuit enim Deus neminem rationis compD-tem, justificari, nisi volentem, ut praeclare docet S. Augustinus fer m. I S. verbis Apostoli, cap. II. Sine voluntate tua, inquit,

non erit in te iustitia Dei . Hoduntas quidem non es ei fi tua, sustitia non est niJ Dei. Esse potest iustitia Dei fine voluntate tua, sed iis te esse non potest, nisi per voluntatem tuam . Et infra : Dii ergo fecit te fine te, non te iu- piseat fine te: ergo fleti nestientem , iustificat

volentem. De parvulo autem, qui impotens est propriae voluntatis, de verb. Apostoli serm. Iq. ad verba, inquit, aliena sanatur, quia ad factum alienum vulneratur. credit in Chistum p st interrogatio, respondetur, credit. Pro non loquente, pro sunte, flente ,-flendo quodammodo ut subveniatur strante, respondetur, 'valet. A quo respondetur Ab offerenti. bus, inquies. Quid si nullus offerat, sed solus, Minister baptietet 3 Recte intelligitur respondere tota mater Helesia, qua in sanctis est; quia, ut mox diximus ex eodem b. Doctore epistola 23. Tota omnes, tota singulos parit, Per voluntatem Ministri , suo, & Christi nomine baptiEantis. Valet itaque Baptismus parvulorum quorumcunque parentum, iplis quantumcunque invitis, & contradicentibus , si adsit legitima materia ,sorma, di intentio Ministri.

CONCLUSIO SECUNDA .FIiuiseretirarum, obst

im eorum infidelium,

malicorum, Nec-Non

qui sunt madci a Chrisianorum , non solum valide, sed etiam eu) baprixari possunt , invitis parentibus . Haec est communis quoad utramque partem, maxime quantum ad primam: sui Ecclesia potestatem habet vi compellendi omnes baptiEatos ad observantiam legis Evangelicae: eo enim ipso, quo baptiZati sunt, subjiciuntur Ecclesiae potestati, atque jurisdictionis ratione enim characteris baptismalis , sunt aliquatenus ipsius mystici corporis membrat ac proinde compelli ossunt, ut sese conforment moribus, &egibus, quibus mysticum illud corpus reis gitur . Unde Ecclesia semper probavit justissimas illas, ac sanistissimas Christiano.rum Principum sanistiones, quibus haereti ci, vel exilio, vel aIiis poenis subjiciebantur, nisi ad Ecclesiae gremium sese reciperenti ergo multo magis potest eorum filios ipsis invitis baptiZare. Seeunda pars etiam constati servi namque, seu mancipia subsunt dominio reali, una cum suis filiis, iis sub quorum potestate mancipantur: itaui Dominus pro suo libito possit ejusmodi vel Filios vendere, sicut & parentes, vel eos a parentibus distrahere. Partus quippe seqvitur ventrem, de filii mancipiorum titulo nativitatis fiunt maniscipia r igitur eorum dominus potest eos per Baptismum Ecclesiae jurisdietioni subjicere. Confirmatur, quia si quid obstaret, maxime esset dominium naturale parentum in filios, ratione cujus nulla fieri posset ejus. modi filiorum subjectio Ecclesiasticae potestati absque eorum parentum consensu sed id non obstat 3 quemadmodum enim parenstes, quamvis jure naturali sint liberi, tamen iure Gentium privantur sua libertate ita licci jure naturali potestatem habeant supra filios suos, attamen jule gentium & belli aut emptionis ea potestate licite rivantur, ita ut dominus eorum filios polit vendere, & a parentum consortio diis strahere 3 igitur multo magis potest eos Ecclesiae baptiEandos offerre. Nec tantiim potest, sed etiam debet eis Baptismum procurare , siquidem succedit in jus parentum, adeoque contrahit obligationem providendi de necessariis ad saluistem, ubi ejusmodi parentes deficiunt parvulis. Adde quodfit ii mancipiorum censeantur de domo, Ac familia lui domini , &consequenter ex Conscientia tenetur eis procurare , ac subministrare necessaria, non solum ad vitam corporis, sed etiam animaernam, inquit Apoliolus i. ad Timoth. s. βquis suorum , maxime domesticorum curam nora

246쪽

. Id, dicendum de filiis eorum parentum, quorum unus fidelis est, qui vult , Iarvulum suum baptiZari: alter vero infi-His, qui renuit: eo enim in casu standum est pro bono prolis, ut decrevit Concilium Tolcianum I v. can.cia. ubi sic habet . Iudaei, qui Christianas mulieres in con iugio habent , ndmoneantur ab Episcopo civitatis illius , ut si eum eis permanere eupiunt , Gristiani timetantur. ρuod si admoniti noluerint, separem

tur : Filii autem , qui ex talibus nati existunt, fidem , atque conditionem maιris sequantur .

Similiter , hi, qui praereati sunt de in elibus mulieribus , is fidelibus viris , Christianam Religionem sequantur , non Iudaicam supersitionem. Huius autem decreti ratio est, quia uterque parens habet jus in filium , di utrique incumbit cura filiorum , etiam in spiritualibus , & consequenter potiust roles ei parenti concedenda est , qui filam legitime in salutem, quam qui in perniciem, & damnationem educaret: ita respondit Gregorius IX. Episcopo Argentinens, & refertur cap. ultimo de conve

sone infidelium; ubi inter caetera haec habet. Cum autem filius in patris potestate consistat, euius sequitur familiam , is non matris , b in state tali , qua non debet apud eas remanere personas, de quibus possit esse

suspicio , quha saluti vel vitae in entur u lius , is pueri post triennium apud Patrem

non suspectum ali debeant, is, morari : mata terque pueri , si eum remanere contingeret apud eam, posse illum addueere ad infidiataris errorem , in fauorem maxime fidei Chri

Danae ; re pondemus Patri Christiano eumdem puerum assignandum .

CONCLUSIO TERTIA. y Pri ijdesium civiliter, is politice dum

. taxat Christianis Principibus i ubditorume possunt, accedente Principis mandato , aut ransensu invitis parentibus baptirari. Haec est Doctoris in q.dis . . qu.y. nu. a. ubi ait. Dico ergo breviter , quod si Princeps faceret cum cautela bona , scilicet ne parentes prius cognoscentes hoc futurum , occiderent pueros suos, is, quod baptietatos fararet religiose edueari , bene fieret. Idem habet in reportatis

ibidem qu. a. Probatur ratione Doctoris . Praeceptum superioris servari debet non obstante repugnantia, & voluntate comtraria inietioris: sed baptiEari pueros , est praeceptum Dei: repugnantia vero paren

De dispostlane Baptismi.

tum est voluntas hominis inlatioris Deo rnon obstante tali voluntate in inficdelibus, eorum parvuli potant Iicitc baismEari. Majorem simul ac minorem pro-iat Doctor: nam in parvulo, inquit, Deus 1abet majus jus dominii, quam parentes: universaliter enim in potestatibus ordinatis, potestas inferior non obligat in his, quae sunt contra Tu petiorem , sicut docet S. Augustinus de verbis Domini hom.f. & ponitur cap. ult. Iib. 2. Si aluauid subet potestas , quod non debes farare , hie san contemve sto satem , timendo potesatem mavorem . Et declarat in exemplo de Curatore, &proconsule, de Proconsule, & Imperatore, de Imperatore, & 'Deo : ergo si quis habet regere Rempub. magis debet, quantum in se est, cogere

unumquemque subdi Domino superiori, 'Quam inferiori, quando inferior in tali ' dominio resistit superiori . . , re ergo Imperator deberet senten. Vtiare aliquem debere obedire Proconsuo conlcmpto praecepto Curatoris, id est, inferioris Proconsule, si contradiceret Proconsulis ita etiam , si essent sub eodem dominio ordinata, scilicet, quod aliquis esset servus Titii, & Titius Petri, magis deberet Imperator cogere servum servire Petro, quia superior est Ti- sitio, quam Titio, si Titius vellet uti servo illo contra dominium Petri et ergo , maxime debet Princeps Eelare pro domi- rimo servando supremi Domini , scilicet ,, , ' p x consequens non solum li- ,,cet, sed debet Princeps auferre parvulos is

a Dominio parentum volentium eoSedu- ,, care contra cultum Dei, qui est supre- ,,

mus , & honesissimus Dominus , de

debet eos applicare cultui divino . GReponunt i homistae majtarem esse veram, quando superior vult praeceptum suum se vari non obstante voluntate contraria, &quocumque jure inferioris; secus vero quando superior vult praeceptum a se impositum servari sine violatione juris inferioris : ita

autem ( inquiunt contingit in propositor

Deus enim praecipiendo, ut omnes etiam

p rui I ptigentur , vult hoc praeceptum observari sine violatione juris naturalis , quod Pater habet in prolem , quia gratia non destruit, sed perficit naturam . Verum , haec responsio prorsus est evanida: licet enim Deus non praeceperit explicite, ut Baptismus etiam invitis parenis

Q tibus

247쪽

t 38 Tradi. I. Disp. I. Art. II. Quaest. III.

tibus parvulis ministraretur, attamen id prhcipit saltem implicite , dum illum tanquam remedium necenarium omnibus, & singulis ad salutem instituit, & ordinavit: eo enim ipso suffcienter concessit parvulis jus accipiendi Baptismum, a quo proinde sine inaustitia nequeunt violenter impediri; adeo

ut parentes, etsi non peccent contra justitia in , non procurando parvulis Eaptismum, sed sollim contra pietatem, aut charitatem: attamen revera in justitiam peccant, impediendo Ministrum paratum ad conferendum Baptismum, ad quem corum parvuli jus habent: quemadmodum licet dumtaxat tenear ex charitate corripere proximum, peccaret tamen contra justitiam, qui me impediret violenter ab illa correptione, quia praepediret executioncm commissi mihi divinitus muneris; unicuique enim mandavit Deus de proximo suo.

Plobatur secundo. Si quid obstaret, quominus infidelium Filii non possent invitis

parentibus baptiZari, maximc quia fierct inauria manifesta ipsis parentibus contra jus naturale, & potestatem paternam, quam habent in Filios, quamdiu rationis usu sunt destituti, non miniis, quam in propria bo-Ma , quae possident; sed haec ratio nulla est: Tum, quia potest Princeps subditos privare tali dominio in sua bona, quando eo abutuntur; Parentes autem nolentes suos filios baptiEari, abutuntur dominio , quod ha-hcnt in ipsos contra honorcm Dei, & parvulorum salutem et Non enim sine causa gla, dium portat, inquit S. Paulus ad Rom. I S. Vindex in iram ei, qui malum agit ; quodnam autem majus cst malum, quam privare aliquem remedio necessario ad salu-lcm p igitur tali jure, & dominio paterno in filios privari possunt infideles, &Consequentcr eorum infantes licite baptiEari. Tum quia si patet insidelis vellet interficere filium , posset infans non obstante jure naturae ab ipsius parentis manibus vieripi, & ab ejus potestate distrahi : ergo

multo magis, si parens nolit cum bapti. Eari, ut per Baptismum aeternam mortem evadat et vita enim spiritualis longe prae. stantior est vita corporea . Patet antecedens pol stas enim clefindendi innocentes , jure naturae competit omnibus ; sed pueri sunt innocentes, & maximo damno fiunt obnoxii, si non baptirentur 3 igitur jure natui ae licitum est eos, reluctante parente, baptiZare .

Reponunt Thomistat, posse quidem Primcipem privare subditos dominio, quod habent in filios, quando illo abutuntur contra legem naturae; secus vero, quando eo abutuntur contra Iegem supernaturalem

ipsis ignotam, qualis est lex, quae obligat ad Baptismum : cum enim potestas civilis sit mei e naturalis, & ab hominibus dimanans, non potest extra jus naturae se extendere ad Iegem supernaturalem. ejusque

observantiam, qualis est Iex de suscipiendo Baptismate , & consequentcr a nullo Principe possunt privari jure, & dominio naturali, quod habent supra filios 3 quando eo abutuntur contra legem supernaturalem. & parvulorum salutem. Verum contra , Jus naturale non potest

obligare in praejudicium legis fidei 3 quidquid enim continetur jure naturali , Commprehenditur in decalogo, saltem implicite,& reducitur ad praecepta virtutum , quae omnia confirmantur per Iegem Euan bell-cam . Insuperi Quaecumque lex praescribitur,& ordinatur ad finem charitatis , & salutis; ac subinde nulla lex obligat in praejudicium Fidei, de charitatis; igitur pietas, in qua fundatur omne jus parentis in filium , non obligat contra charitatem &salutem, & consequenter nullum jus concedit parenti in filium contra praeceptum

de suscipiendo Baptismo, quod per legem

Evangelicam praescribitur tanquam medium ad salutem necessarium .seeundo, fides suscepta non minuit in

homine fideli jus paternum in proprios filios et alias homo Daptiγatus, & ficies is, eo set pejoris conditionis, quantum ad authoritatem sin filios , quam cientilis, aut Judaeus: sed consentiunt nobiscum adversarii filios Catholicorum, necnon & haereticorum invitis parentibus licite baptiEari poste accedente Principis, & Ecclesae author itate , non obstante jure naturali parentum in

filios ; igitur etiam infidesium subditorum filii licite ponunt baptiZari sine praejudicio juris paterni, si accedat Principis authori

tas, quantumvis parentes renuant.

Confirmatur , quia ex eo quod parcns aliquis sit baptiZatus, nullum inde accedit jus Principi in ejus parentis baptiEati filios , magis quam in filios non baptiZati, neque parentis baptiZati filius majus habet jus ad Baptismum suscipiendum, quam filius parentis non baptiZati ; igitur si ille licite

possit bapti rari, quidni & hic p

248쪽

De dispositione Baptismi. . et Sy

Tertio, filius rationis compos potest Iicite baptiZari, si consentiat, quantumvis parentes renuant et sed usus rationis in filio

non ossicit, nec derogat jurisdictioni paternae in ipsum : ergo etiam sine praejudicio paternae jurisdictionis poterit filius rationis expers baptiZari. Masor constat: nullus enim tenetur obedire parentibus in iis , quae saluti suae adversantur, dicente Christo D. Si quis venit ad me, is, non odit Patrem suum, Matrem . . . . non potest meus esse distipvlus. Hoc est , ut explicat S. Gregorius , quos auersarios in via Dei patimur odiendo, fugiendo nesciamus. Si ergo filius removeri possit a Patris consortio, & dominio ea aetate, qua obsequium ei potest impendere, ac prodeste, ut suae saluti invigilet: multo magis ab ejus aut horitate poterit submoveri in ea infantili, de infirma aetate, qua parentibus dumtaxat est in gravamen, ut ejus saluti consulatur. Dices; Si pueri infidelium invitis parentibu, baptiZarentur , licueripiendi enent post Baptismum a societate, & consortio parentum , ut inter Fideles educarentur, vel apud ipsos parentes infideles essent relinquendi ; sed neutrum licet . Non quidem primum , quia manifestam continet inauriam: siquidem Parentes spoliarentur jure nature,

quod habent in filios, qui sunt sub eorum

potestate, quamdiu rationis sunt expertes et non sunt autem facienda mala, ut veniant bona. Non etiam secundum, quia vergeret

in detrimentum, & profanationem Baptist mi , periculosum enim esset, ne parentes infideles eos pueros suis pessimis ritibus inficerent , & ubi ad adultam perveni sent aetatem, Baptismo abrenuntiare cogerent; igitur, &C. Nego minorem: Possent enim , si adesset periculum subversionis , ejusmodi infantcs removeri a dominio, Ac consortio parentum , Propter rationem mox expressam , si enim filius, dum rationis, Ac libertatis est compos, possit se submovere ex consortio,& cura parcntum, ut suae saluti consulat, ea scilicet aetate, qua ex debito naturae tenetur parentibus obsequi , & famulari :multo magis ab eorum praesentia licito po-

terit submoveri ea aetate, qua rationi S expers nil quidquam obsequii, imo gravaminis , de laboris multum parentibus potest ingerere . Accedit, quod etiam absque ulla distractione , & separatione possit provideri infanti, donec ad usum rationis perveniat, cum parentes teneantur ipsi puero

omnia ad vitam naturalem nccestaria conis

ferre, nec eo in statu quidquam illi possint ingerere, quod saluti inciat... Diras fecundo: Christus D. neminem voluit violenter, sed libere, & absque ulla

coactione, vel propria, vel aliena ad Catholicam fidem promoveri: igitur parvuli, quamdiu non habent aliam voluntatem , quam parentum, non posIunt, ipsis parentibus reluctantibus ad Religionem Cnristianam per Baptismum induci. Probat antecedens Gonetus disp. 3. art.3. s.3. Primo quidem, inquit, quia ad fidem aeternam nemo cogi potest: igitur lex Evangelica, quae nonnisi per fidem corde suscipitur, injuria, de

metu, ac violentiis non debet ingeri. Secundo , quia cum intentio Christi estet persuadcre universo orbi fidem, non qualemcumque, sed eam, quae per solam dilectionem operatur: charitati autem , sive dilectioni, nil magis sit adversum, quam vis, injuria, dc

metus: congruum fuit, ut ad eam nemo ejusmodi violentiis cogeretur. Tertio, ne fides, quae naturalis rationis vires excedit , per violcntiam Gentibus praedicata , exosa fieret, & quasi tyrannis cxistimaretur, a diaboli figmentum rationi repugnans. siuarmi), ut hac excellentia lex nostra cum Mahumeti perfidia comparata , resplenderet ista enim tanquam, quae nulla ratione Persuaderi poterat, vi & armis in mundum obtrusa est: nostra vero fides , per homines inermes, de mites, sola veritatis vi, ac energia, mundum vicit, de Philosophos, ac Imperatores debellavit. Unde egregie Chrysostomus scrin. 3. Pentecostes et Peragrarunt Piscatores orbem terrarum, is, infirmum eum invenientes, ad sanitatem reduxerunt, is in ruina positum, ad stabititatem rericaverunt 3

non Icuta moventes, non arcus tendentes, non

sagittas mittentes , non peeuniam largientra . non in eloquentia confidentes , sed rUnum molorum possidentes, non habentes humana solatia, habentes autem Dominum secum . Peragrarunt universum orbem omes simvlcum lupis,

O , vulneratae si bestiis non sunt oves, sed magis sipi ad odium mansuetudinem sunt conversi . Respondeo negari posse ante den, , quanquam enim Deus sub parabola Patris-familias libere vocaverit ad coenam omneS invitatos, nihilominus subet: Exi in vias is se-pei, em compelle intrare, ut impleatur .lamuImea. Unde S. Augustinus epist. 8. ad Uincentium , Pisas neminem posse cogi ad iu-

249쪽

et o Tract. I. Disp. I. Art. II. Quaest. III.

filiam eum legas Patrem familias dixisse servis , quoscumque invineritis cogite intrare pHinc idoctor num.2. ait: Crederem religiose

feri . si ipsi parentes cogerentur minis, Di te - roribus ad suscipiendum Baptismum , adeonservansim postea susceptum et quia esto , qu)d ipsi nou essent veri fideles in animo; tamen minus malum esset eis, non posse impunὶ dem suam illicitam servare , quam posse eam liberὶ pervare . Item filii eorum , si bene edurarent , in tertia , , quarta progenie essent veri Fideles. Quod utique probat ex decreto Concilii Toletani quarti , ubi legimuscan. 36. De Judaeis autem praecepit laneta Synodus, nemini deinceps ad credendum vim inferre . cui enim vult Deus miseretur, is quem vult indurat. Non enim inviti suntis salvandi , sed volentes , ut integra sit se forma justitiae. Sicut enim homo propria se arbitrii voluntate serpenti obediens pe- si riit : sic vocante se gratia Dei propriae

M mentis Conversione nomo quisque Cremis dendo salvatur ergo non vi, sed libera,, arbitrii voluntate, ut convertantur, sua

H dendi sunt, non potitis impellendi. Qui,, autem jam pridem ad Christianitatem , venire coacti sunt, sicut factum est tem-M poribus religiosissis mi Principis Sisenandis,3 quia jam constat, eos Sacramentis divi-,, nis sociatos, & Baptismi gratiam susceri pisse, & chrismate unctos esse, de cor-M Poris Domini , & sanguinis extitisse par-M ticipes , oportet ut fidem etiam , quamis vi, vel necessitate susceperunt , tenereis cogantur , ne nomen Domini b asph D metur, & fides, quam susceperunt, vi-,, lis ac contemptibilis habeatur . Licet autem Concilium prohibeat Judaeos,& alios infideles cogendos ad susceptionem fidei, & Baptismatis, nihilominus dum utitur particula ( deineeps significat, id non semper fuisti illicitum 3 ac proinde illam

coactionem, quaecumque sh, non esse illicitam ex natura rei, sive ex iure naturali ,

, divino. Unde ibidem subdit: sui autem iam pridem , ad Christianitatem coacti sunt venire, sicut factum est temporibus religiosissimi Principis silienandi, &c. Ergo , inquit Dinetor iupra num. 3. in hoc approbat Mnquam Principem religiosum, non od ipsius egregiam

fidem, & alia facta pietatis, de quibus ibi

nulla est mentio ; sed , quia taefideles coegit ad Faem. Simili ratione laudibus celebrantur omnes illi Catholici Principes, qui leges sevcrissimas , non solum in uillitates , ladetiam in haereticos ediderunt, nisi ad E clesiam Catholicam sese reciperent. Adde quod si coactio illa jure naturali, &divino foret illicita; maxime, quia induceret adfictam, & dumtaxat externam susceptionem Baptismi: sed plerumque contingit , ut, qui sic compelluntur , non sollim ficte, sed ex animo Baptismum suscipiant enam, inquit sanctus Augustinus epist. m. Multis profuit s quod experimentis probavimus, probamus prius timore, vel dolore cogi , ut postea possint coeeri, aut quod Jam verbis diadicerant, opere sectari. Quod utique plurimis

probat, maxime vero exemplo Conversonis

S.Pauli, scribens: Cum Petrum, is alios Apostolos solo verbo vocasset, Paulum prius Saulum, Ecclesiae sua psea magnum aedificatorem, sed

horrendum antea vastarerem non solum Doce cora

pescuit, verum etiam totestate prostravit, atque tit infidelitatis tenebris saevientem . ad dem siderandum lumen cordis urgeret , prius corporis caritate percussit . . . Ubi est quod si elamare consueverunt , liberum es credere, De

non eredere 3 Cui vim Christus intulit e quem eoegit 3 mee habent Paulum apostolum, En scani in eo primi cogentem Christum , is postea decentem , prius Frientem , is postea cons

lantem . . . Cur ergo non cogeret Ecelesia peris

dilos Flios ut redirent , si perditi sui coegerunt

alios , ut perirentp be. Idem probat S. D ctor exemplo ovis a grege aberrantiS , quam inventam ad ovile dominicum , i, resistere voluerit, flagellorum terroribus , vel etiam doloribus revocare juvat is Pr bat etiam parabola Patris-familias praeciapientis servis, ut quos invenerint in viis,& sepibus, id est, in haeresibus & lahi

matibus , cogant intrare

Nec iuras, id quidem verum esse de ha reticis, qui Christo nomen suum per Baptiomum dederunt: liora autem de infidelibrum non baptiratis. Quamquam enim praecipum S.Augustini scopus in illa epistola sit, ostendere Bonifacio uiro militari, ad quem ipsam dii igit, haereticos, maxime Donatistas. legitimc, ut ad Ecclesiam redeant , poste compelli: nihilominus ipsius rationes idem probant de quibusvis infidelibus; unde prius scripserat, si equus, is mulus, quibus non est intellectus, morsibus, is ea ibus remunι --

minibus , a quibus eorum vulnera contrectantur, In cum inter dentes eorum,=ealces saepe homines perlatuentur, is aliquando Dexentur , non tamen eos deserunt, donee per dolores, O molestas medicinales revuent ad salutem

250쪽

De dispositione Baptismi. et I

quanto magis homo ab homine , is frater a

fratre ne in aeternum pereat, non est deserendus , qui correctus intelligere potest quantum sibi praestatur benefeium , quando se perseeu.tionem perpeti quaerelaturp Unde concludit: suando Imperatores pro fastate contra veri.tatem eonstituunt malas leges, probantur bene eredentes, is carinantur perseverantes et quanaeo autem pro veritate contra falsitatem consituunt bonas leges, terrenor saevientes , bicorriguntur inimigentes: quieumque ergo legibus Imperatorem, quae contra Deritatem Dei seruntur , Qtemperare non vult , acquirit grande praemium et quieumque autem legibus Imperatorum, quae pro Dei veritate feruntur,

Qtemperare non vult aequirit granile supplicium. Non igitur absurda est subtilis Doctoris sententia , quando censet non illicitum esse aliquando infideles cogere ad fidem amplexandam , quando maximc illa actio profutura est eorum posteritati , eo quod ipsorum filii tandem aliquando perfecti Catholici sint futuri. Non enim est ipsius mens, qualemcumque coactionem , in quibuscumque circumstantiis jure divino esse Permisiam, sed moderatam,

tibi, & quando recta ratio dictat illam vergere, non in destructionem fidei , sed in aedificationem . non in odium , sed p tilis in amorem, nisi aliter per Ecclesiam

fuerit sancitum is

QUAESTIO QUARTA,

Euanam pravia ,spositioves requiramur in adusto , vi valide , is, debite Baptismum suseipiat .

Nota'dum primδ , praesentem difficultatem moveri maxime de quadruplici dispositione hominis adulti accedentis ad suscipiendum Baptisma 3 nempe de

De , quae excludat bomnem infidelitatem , & errorem l consensu , qui coactionem non admittat 3 Meera Doluntate, quae limulationem, & fictionem removeat; denique p(nitentia, quae animum a peccatis revocet,& ad Deum convertato .

Porro constantissimum est fidem in adulto requiri ad obtinendam gratiam justificationis; nam Matthaei ultimo Christus Apostolos delegans ad conversionem gentium, praecipit : Euntes , docete omnes genter, ba-

irantes , bc. ubi vult doctrinam p qmitti Laptismo ob necessitatem fidei; Fides enim Hausta Th u. I m. X. eae auditu, audito autem per verbum Dei, id- est, praedicationem. Hinc Marci ulti m. sui crediderit, is baptisatus fuerit, salvus erit . Quapropter hunucho Baptismum postulanti dixit Philippus Actor.8. Si eredit, licet. Cui cum Eunuchus dixisset, Credo, statim eum Philippus baptiEavit. Hanc etiam veritalcm constantinimam habuerunt omnes

SS. Patres, exigentes confessionem fidei fi Catechumenis, tanquam dispositionem necessariam ante Baptismum. Ita S. Dion uxlib. de Ecclesiastica Hierarchia, cap. . Origenes homil. s. in lib. Num. Cfrictus mero-

palmitanus Catechesi a. Basilias libr. 3. ad Eunomium . Oracte mur in caput IS. aa Corinth. & alii Patres Graeci . Quibus adstipulantur etiam Latini, Dr-tallianus despectaculis cap opriami epistis . o. ambrosius lib. de Spiritu S. cap.

II. Hieron mus dialog. contra Luciferian

cap. s. & F. Augustinus lib. de fide, de operibus cap.o. & ao. Idem decernunt Conis cilia , Laodicenum , can. p. & Q. Sext Synodus Cosantinopolitana, cap. I. ac nomvissime Tridentinum, se . o. cap. 6. fidem constituit tamquam primam dispositionem

adulti ad justificationem , cujus rationem subdit cap.8. quia est radiae. , fundamem tum iustificationis . Non tamen necessario fides praerequiritur in suscieiente ut valide baptiretur, sis.cut praeciale docet S. Augustinus lib. de Baptismo cap. Iq. ubi ait; me iueterest cum

de Faeramenti integritate tractatur, quid crem

i, is quali fide imbutut sit uti, qui acripit Sacramentum et Interest quidem plurimum ad salutis viam 3 sea ad saeramenti quaesti

nem nihil interest ; feri enim potes ut homo

μm fidem .

Notandum secundo, ex Doctore subtili in

.dis . . qu. . num. 2. adultum posse distingui duplicem; alium scilicet aetate solii m. alium vero aetate, de ratione lanul: Prior est, qui licet adoleverit ad plurimam aetalem, tamen non est rationis Compos , idque vel a nativitate sua i vel licci aliquando habuerit usum rationis , eum tamen non obtinet, dum occurrit occalio susciapiendi Baptismum , sed speratur eum aliquando habiturum. Posterior vero ille est , qui plena , & perfectastratione actualiter

otitur: de utroque autem movetur qUa:- io, utruin sine consensu baptiEari possit. Porio ex eodem Doctore in xd. i. quaest,

SEARCH

MENU NAVIGATION