장음표시 사용
231쪽
stolorum, qui , ut legimus actor. 2. Una die plura hominum millia baptiZarunt :non enim poterant singillatim singulos baptigare. Peres, Utrum eo in easu plura essent Baptismata.
RED-det Doctor ibidem: Videtur, quod
sic: quia plures sunt baptirati , &ta per consequens plures baptiEationes passta livae, & ita plures actiones , & plures Baptismi. misis objicit Doctor , quia
A non est nisi unica forma I nam verba tantiam sunt semel prolata. Respondet. Posset tamen magis concedi , quod suntis plures Baptism,. Et tunc ad argumen-H tum dicendum , quod non oportet ad ,, plurificationem alicujus omnia, quae sunt
,, in illo, plurificari s sed lassicit aluiuod
,, eorum plurificari , ad hoc quod totum si plurificetur. Et illa etiam forma non estis limpliciter una, quia lue vos; includit in D se tingulare, quod pluries geminat . Quaeres , Utrum etiam Nares simia eumdem baptietare posivi R Espondet Doctor h. a. quod plures baptietare possit intelligi duobus moedis, itaut baptigent ves eumdem suscipiemtem , vel plures suscipientes , utrumqueosiue subal inguitur , quia st eumdem , vel
uterque totum facit, mi unus abluit, is Drrha alius profert , aut a si unus es minus , tantum abluit , ol ex mancus, qui verba pr fert. Secundum etiam memisum subdistinou,
Iur, quia si baptietat plures. vel manifese distinctos , vel non ita manifeste, ut is moiaro: de qua dubitatur si sit uuea per ona, vel duae. His ita praemissis, Respondet Doctor, quod quando plures
fimul baptiEant, ita ut unus verb3 pros rat, alter abluat, Baptismus est nullus. ni
co , inquit n. . quod utroque seorsim aliquid Iaciente , O neutro totum simul sic abluente, is pro erente verba, nihil A. Nee est alia ratio , nisi institutio Dei , qui , sicut valuis esse
unum principale agens , ita voluit habere v-vum Asinistrum in ca latione integra Sacramenti. Eamdem fere rationem profert S. Th. q. O . art. s. ubi ait: Ex tali frma nos te baptietamva, exprimitur talis intentio , quod plures conveniant ad Baptismum conserendum, sud videtur est codtra rationem ministem :
homo enim non baptietat nisi ut Ministercis
sti, is, vicem ejus gerens: unde sicut tinus est Chripus , ita oportet esse unum Ministrum, qu dChristum repraesentet. Propter quoa signanter apostolus dicit Ephesiorum Unus Domi us, una Fides, unum Baptisma re ideo contraria intentio videtur excludere Baptismi ,
Si vero uterque simul abluat, & verba proferat, validus esset Baptismus: quia , inquit Doctor n. a. non es verisimile , quod unus faciens annulis ractum alterius i sed filaatum unus eorum faceret quod Deit , factum esset: erro pariter quod facii, factum est,
alio fimiliter sariente. Signanter dixit c similiter hoc est , dum uterque in eodem imstanti physico simul absolvit materiam, Achrmam: si quis enim prius , quam alter materiam, & formam ministraret, solus ipse valide baptiEaret, & actio alterius effetv ra rebaptiZatio. Quod etiam docet S. This loco mox laud. ubi scribit. Si uterque ae ceret. Ego te baptisue , in nomine Patris, , tune mammum est, quod ille, qui prius verba proferret , daret Baptismi Sacramentum . Si autem omniso simul verba proserant ,---minem immergerent, vel aspergerent; uterque quantum in se est, baptietaret ; nec traderere aliud, is aliud Faeramentum , sed Christus , qui est unus internis baptietans , unum Sara
mentum per utrumque conserret.
Dices primo : Linus , & idem e stus procedere nequid a duabus causis totalibus non subordinatis: sed se duo possent simul bapitiare, Baptismus ille procederet a duabus causis totalibus adaequatis. , nec invicem subordinatisr igitur , &c. Respondet Daciar, n. 3. distinguendo majorem . Non potest procedere effectus fiduabus causis totalibus inducentibus se mam effective , concedit : producentibus effectum dumtaxat ministerialiter, negat et Baptismi autem eflectus a duobus illis Miniuris producitur tantum ministerialiter rnam laIus Deus gratiam sacramentalem e
sectivc Producit. Urgebis: Salaem uterque Minister inducit formam. Baptismi, de ut sic sunt duae
Respondet Doctorum ibid. quod si uterque ,.
abluat, neuter in abluendo est causirio
talis, & hoc sue ablutio fiat immergen-
do (tunc enim movent corpus immer- isti uno motu causato a virtute motiva
ambolum : & licet alter posset illum is
232쪽
se motum causare, tamen quando simul mori vent, neuter utitur tota sua virtute m
,, tiva , qua posset uti, sicut apparet , H quando duo portant unum pondum, quod si alter solus posIet portare) sive fiat persi fundendo, vel aspergendo , licet uter-,, que madefaciat aqua a se infusa , velis aspersa; neuter tamen madefacit tota il-- la madefactione , quae est per aspersio
Instat ibidem Doctor et Uterque est causa totalis respectu prolationis verborum; &sic quantum ad unam partem effectus exterioris, qui est Sacramentum , erunt duae
causae totales, & hoc est impossibile , ita de parte enectus , sicut de toto.ri Respondet, id vix contingere et quia , si inquit, difficile est, quin alterius verbari superfluant, ita quod non sint per se parsis unius Eacramenti: quia ponere duo eluseri dem rationis csse partes unius, quod lim-,, pliciter esset perfectum, habendo alterum se eorum pro parte . , videtur su perfluum. H Quae autem superfluant, & cujus proseis rentis, difficile est assignare: quia qua ra-- tione illa, & ista, & ita utraque, vel neu-H tra, quia uterque aeque complete, & con-- simili intentione profert. Ita Doctor. Quibus significat eo in casu, quod duo simul in eodem instanti abluerent , & verba proferrent , esset duplex Sacramentum Baptismi, quia esset duplex signum sacramentale completum, &perfectum, intrinsece, & essentialiter . Unde statim subdit: Responsionem quaere, id est , quaerat responsionem praefatae obscctioni, cui placet sententia asscrens, quod in tali cista non sunt plura Baptismata. Urgebis: Non potest una , & eadem persona duobus distinctis numero Baptismatibus bapti ari: igitur eo in caso non essent duo Baptismata. Distinguo anteeedens : Passive , concedo e active, nego: hoc est, eadem persona non potest revera suscipe ic duplicem effectum ablutionis Baptismalis; ubi enim semel re-ulissum est originale peccatum, non iterum remitti potest squanquam duo concurrere ne ad ministrandum Sacramentum, per quod fit talis remissio. Unde ibidem Doctor n. . colligit , siuod Faeramentum Baptismi magis est baptietatio passiva, quam actima, quia u-roeata Baptietatione actrua , non plura atur
passiva , nec Baptismus, quia passiva est una. tuae autem illatum videtur probabile , quia Hasten raro . Tom. X. baptietatus proprie Astistit saeramentum , s seipit autem propri) ablutionem passivam, i
non activam, nisi dieatur idem realiter.
De tertio, Ac quarto membro distinctionis praedictae, hic non est sermo i quippe plures a pluribus , imo etiam & ab unico valide baptiEari possunt, ut mox diximus: qualiter autem agendum sit circa monstrum ibidem diserto n. . aperit Docti ubi scribit: Dico, inquit, quod si tem- ,, pus haberi potest ad discernendum, an monstrum sit simpliciter una persona , M vel duae, de hoc haberi debet diligens is inquisitio antequam baptiZetur, is sed unde 3 Vel ex partibus, inquit, cor- poris, puta si sint duo capita, vel duae spi- nae dorsi, vel principale indicium de cor- ridibus; sed illud non potest esse facili- rite revidens, dum vivit. Sed nec signum ,, de duobus capitibus cfiet omnino certum: Hquia possibile esset aliquam cellulam in is matrice esse perforatam per totum, prae- ,, terquam in parte superiori , & tunc con- ,, currerent partes seminis cadentes in diver- issis incastraturis matricis, pro tota Parte', , inferiori, & tunc distinguerentur in par- ,, te suprema, & ibi formarentur duo Ca- opita, cum tamen reliqua materia non risufficeret, nisi pro formatione unius per- ,,
Brcviter evidentissimum signum distin- guendi est per intellectus , dc voluntam sistes: bi enim sunt duae animae , non est ri necessarium unam scire quidquid scit alia, n& velle quidquid vult alia: tamen raro, Guel nunquam accidit, quod sint duae ani- , , mae, quin sint duo capita, vel duae par- istes principales capitis, licet non e conm riverso. Et siqio modo possit deprehendi , , diversitas intellectuum in intelligendo , Guta quod per aliquod signum depre- enderetur ident sciri, & nesciri: vel ,, possit deprehendi diversitas voluntatum, ripula quod esset ibi velle , & nolle de si eodem , absque dubitatione tenendum ,, esset, quod cssent ibi duae animae.
Sed istud non potest judicari, nisi de si
monstro adulto, quale ponitur luisse in is Francia habens duo capita, quorum u- ,snum expressit nolle de eo, de quo aliud si expressit velle. Unum enim voltiit Con- istinere, & sobrie vivere; & aliud lascivi- re, & epulari: &cum unum per ossuum is excederet, reliquum clamabat, se gravari. , ,
res praemissis de signis unius , vel duplicis ri
233쪽
dira Tract. I. Disp. I. Art. II. Quaest. I.
stolorum, qui , ut legimus actor. 2. Una die plura hominum millia baptiEarunt :non enim poterant singillatim singulos baptigare Petes, Utrum eo in easu plura essent Baptismata.
REDoedet Doctor ibidem: Videtur, quod
sic: quia plures sunt baptirati , &ta per consequens plures baptiEationes pacri livae, de ita plures actiones , & plures Baptismi. Deinde objicit Doctor , quia
non est nisi unica forma I nam verba tantum sunt semel prolata. Respondet. Pos, , set tamen magis concedi , quod suntis plures Baptismi. Et tunc ad argumen-,, tum dicendum , quod non oportet ad M plurificationem alicujus omnia, quae sunt
,, in illo, plurificari s sed lassicit aliquod
is eorum plurificari , ad hoc quod totum is plurificetur. Et illa etiam forma non estis simpliciter una, quia is vos; includit in D se lingulare, quod pluries geminat . Quaeres , Utrum etiam Nares simia eamdem baptiore possini
R Espondet Doctor ma. quod plures baptietare possit intelligi duobus modis, itaut baptigent vel eumdem suscipientem , vel plures suscipientes , bi utrumqueosiue subal inguitur , quia si eumdem , vel
uterque totum facit, mi unus abluit, borrha alius prosert, a uia si unus est misus, tantum ablui Di obex mancus, qui verba pr Fri. Secundum etiam membrum Iubae regu
Iur, quia si baptietat plures . vel manifeste di-flinctos, vel non ita mani e , tit is mox ro . de quo dubitatur si sit u3a persea, ves aeuae. His ita praemissis, Respondet Doeior, quod quando plures simul baptiZant, ita ut unus verb3 Proserat, alter abluat , Baptismus est nullus. ni co , inquit n. . quod utroque seorsim aliquid faciente, lan neutro totum simul sic abluente, proferente verba, nihil sit. me est alia ratio, nisi institutio Dei , qui , sicui valuis esse
unum privcipale agens , ita voluis habere u-vum Ministaeum in casiatiane integra Sacramenti. Eam tam fere rationem profert S. Th.. m. art. s. ubi ait: Ex tali firma nos te ut amus, exprimitur talis intentio , quod plures conveniant ad Baptismum conmendum,
qua viactar es confra rationem ministem :homo enim non baptietat nisi ut Ministeret Lsti, Gem Ous gerens: unde sicut unus est Chripus, ita oportet esse unum Ministrum, qu chridum repraesentet. Propter quod signanter Apostolus dicit Ephesiorum c. Unus Dominus, una Fides, unum Baptisma: On ideo contraria intentio videtur excludere Baptismi S
Si vero uterque simul abluat, & verba proferat, validus esiet Baptismus et quia , inquit Doctor n. a. non est verisimile , quod unus faciens annulis factum alterius et sed fitantum unus eorum faceret . quod fuit , factum esset et erro pariter quod scit, factum est, alio fimiliter sariente. Signanter dixit s similiter) hoc est , dum uterque in eodem imstanti physico simul absolvit materiam, &larmam: si quis enim prius , quam alter materiam, &formam ministraret, solus ipse valid c baptiEaret, & actio alterius esset v ra rebaptigatio. Quod etiam docet S. This loco mox laud. ubi scribit. Si uterque draceret. Ego te baptira, in nomine Patris, bc. tune manifestum es, quod ille, qui prius vermba proserret , daret Baptismi Sacramentum . Si autem omniso fimis verba proserant, ob minem immergerent, vel aspergerent; uter quae quantum in Ie est, baptietaret ; nec traderere aliud, isn aliud Faeramentum , sed Christus , qui es unus interius baptreta'I, unum Sara
mentum per utramque conserret.
Dices primo : Unus , & idem effectus procedere nequid a duabus causis totalibus non subordinatis: sed si duo possent simul baptietare, Baptismus ille procederet a duabus causis totalibus adaequatis. , nec invicem subordinatisr igitur, &c. Respondes Doctar, n. 3. distinguendo majorem. Non potest procedere effectus fiduabus causis totalibus inducentibus se mam effective , concedit : producentibus effectum dumtaxat ministerialiter, negat et Baptismi autem eflectus a duobus illis Mianiuris producitur tantum ministerialiter enam talus Deus gratiam sacramentalem effectivc producit Urgebis: Saltem uterque Minister inducit formam. Baptismi, & ut sic sunt duae causae, & utraque totalis . Respondes Doctarum ibid. quod si uterque is abluat, neuter in abluendo est causirio- talis, & hoc sive ablutio fiat immergendo (tunc enim movent corpuS immer- ,, si uno motu causato a virtute motiva ,,
ambolum : & licet alter posiet illum ta
234쪽
s, motum causare, tamen quando simul mo-,, vent, neuter utitur tota sua virtute m
M tiva , qua posset uti, sicut apparet , H quando duo portant unum pondum, quod alter solus posset portare) live fiat perta fundendo, vel aspergendo , licet uter- , , que madefaciat aqua a se infusa , velis aspersa; neuter tamen madefacit tota il-- la madefactione , quae est per aspersio-
Instat ibidem Doctor et Uterque est causa totalis rcspectu prolationis verborum; &sic quantum ad unam partem effectus exterioris, qui est Sacramentum, erunt duae
causae totales, de hoc est impossibile , ita de parte enectus , sicut de toto.ri Respondet, id vix contingere et quia , H inquit, dissicile est, quin alterius verbari superfluant, ita quod non sint per se parsis unius Eacramenti: quia ponere duo eius A dem rationis esse partes unius, quod sim-H pliciter esset perfectum, habendo alterumis eorum pro parte . , videtur superfluum.
H Quae autem superfluant, & cujus proferi rentis, dissicile est assignare: quia qua ra-- tione illa, & ista, & ita utraque, vel ne uri tra, quia uterque aeque completc, & con-- simili intentione profert. Da Doctor. Quibus significat eo in casu, quod duo
simul in eodem instanti abluerent, & verba proferrent, esset duplex Sacramentum Baptismi, quia esset duplex signum sacramentale completum, &perfectum, intrinsece, & essentialiter . Unde statim subdit: Responsionem quaere , id est, quaerat responsi nem praefatae obicistioni, cui placet sententia asserens , quod in tali casu non sunt plura Baptismata. Urgebis: Non potest una, de eadem persona duobus distinctis numero Baptismatibus bapti ari: igitur eo in caso non essent duo Baptismata, Distinguo anteeedens : Passi ve , concedo et active, nego: hoc est, eadem persona non potet rc vera suscipei e duplicem effectum ablutionis Baptismalis; ubi enim semel remissum cst originale peccatum, non iterum remitti potest squanquam duo concurrerem ad ministrandum Sacramentum, per quod fit talis remissio. Unde ibidem Doctor n. . colligit, suod Saeramentum Baptismi magis est baptietatio passiva, quam actitia, quia plar eata Baptietatione activa , non plurificatur
passiva, nec Baptismur, quia passiva est una. Istud autem illitum videtur probabile , quia nassen rata . Tom. X. haptietatus proprie suseipit Sacramentum , seipit autem proprie ablutionem passinam, is
non activam, nisi dicatur idem reauter.
De tertio , dc quarto membro distinctionis praedictae, hic non est sermo i quippe plures a pluribus , imo etiam & ab unico valide baptiZari possunt, ut mox diximus: qualiter autem agendum sit circa
monstrum ibidem disertc n. . aperit Do t. ubi scribit: Dico, inquit , quod si tem- pus haberi potest ad discernendum, an , , monstrum sit simpliciter una persona , si
vel duae, de hoc haberi debet diligens is
inquisitio antequam baptiZetur. ,s Sed unde Vel ex partibuS, inquit, cor- is
poris, puta si sint duo capita, vel duae spi- nae dorsi, vel principale indicium de cor- ridibus; sed illud non potest esse facili-
tere videns, dum vivit. Sed nec signum ,, de duobus capitibus esset omnino certum: Hquia possibile esset aliquam cellulam in is
matrice esse perforatam per totum, prae- terquam in parte superiori, & tunc conm is currerent partes seminis cadentes in diver- issis incastraturis matricis, pro tota parte',,
inferiori, & tunc distinguerentur in par- rite suprema, & ibi formarentur duo capita, cum tamen reliqua materia non talassiceret, nisi pro formatione unius per- is
Breviter evidentissimum signum distin- is guendi est per intellectus , dc volunta-
tes: bi enim sunt duae animae , non est ri necessarium unam scire quidquid scit alia, is de velle quidquid vult alia: tamen raro, Guel nunquam accidit , quod sint duae ani- , , mae, quin sint duo capita, vel duae par- tes principales capitis, licet non e conm riverso. Et siqto modo ponit deprehendi , , diversitas intellectuum in intelligendo , G puta quod per aliquod signum depre- is henderetur idem sciri, de nesciri: vel ,, possit deprehendi diversitas voluntatum, ripula quod esset ibi velle , de nolle de si
eodem , absque dubitatione tenendum Hestet, quod cssent ibi duae animae.
Sed istud non potest judicari, nisi de si
monstro adulto, quale ponitur luisse in is Francia habens duo capita, quorum u- , num expressit nolle de eo, de quo aliud si expressit velle. Unumentin voluit con- istinere , &sobrie vivere; de aliud lascivi- re, & epulari: &cum unum per ossuum ,, excederet, reliquum clamabat, sc gravari. , ,
res praemissu de signis unius , vs duplicis ta
235쪽
ris Tract. I. Disp. I. Art.II. LII.
M personae in monstro, hanc statuit Dolae re-,, solutionem.'H in tali monstro dico, quod si certitudo se potest haberi, & sint partes, de quibus M patet, quod pertinent ad distinctas per-,, sonas , separatim perfundi deberet .ista
,, pars, & illa, cum iteratione formae in singulari super utrumque . Si autem Cer-,, titudo haberi non possit, baptidandus es ,, saltem in illis partibus, quae principaliis ter pertinent ad unum , cum forma in A singulari: & secundo abluendae sunt aliae,, partes, quae non videntur principaliter
M pertinere ad illum primum, & hoc cums, forma, quae servanda est in illis, de quibus est dubium , quae ponitur extras, ae Baptismo, Ac de ejus effectu , capi-,, te de quibus . Sed de monstro satis.
Visam, Os quomodu teneantur ad Baptismum suscipiendum. Notandum primo, ad finem supernaturalem consequendum , aliquod medium dici posse necessarium duobus modis. Primo quidem necenitate praecepti; quando videlicet aliquid est faciendum, vel habendum in ordine ad consecutioncm alicujus finis 3 non quod finis ille nequeat haberi sine ejusmodi re praecepta 3 sed quia res illa praecipitur fieri, ut finis obtineatur 3 ita
quod illius contemptus esset peccatum , rationc cujus finis non posset obtineri . Altera vero est necessitas medii, quando scilicet aliquid ita ordinatur ad consecUtionem alicujus finis , ut co non posito , finis non possit obtineri. tertim interutramque illam necessitatem haec intercedit disserentia, quod posterior nullam admittat excusationem 3 prior vero excusationem ra. tiatur, puta quando praeceptum in vincibiliter ignoratur, vel non potest executioni demandari propter aliquam catilam legitimam. Quaerimus itaque an hoc utroque modo Baptismus sit ne stario habendus ab omnibus omnino hominibus, tam parvulis, quam adultis , ut beatitudinem aeternam obtinere possint . . iNotandum secundo , quod etsi omnes fateantur baptismum suppleri pone tam in Parvulis, quam in adultis per Baptismum
sanguinis, seu per martyrium reipsa toleratum: attamen non levis inter Catholicos, Ac Haereticos movetur controversa de ne
cessitate baptismi respectu parvulorum, ubi non adest occasio subeundi martyrii: quiadam enim haeretici negant absolute infantes esse capaces suscipiendi baptismatis ante usum rationis: dc idcirco Anabaptistae soIito vocantur. Nonnulli, ut EeEa in quaestionibus de Sacramentis, q. m. de Hunnius I.utheranus opusculo de Sacramentis c. i. negant infantes Judaeorum, Mahumeta norum, Ac Gentilium esse capaces Sacramenti Baptismi, quamdiu sunt in infantia. Calvinus autem in suo Commentario ad illa verba capitis tertii S. Joannis: Nisi quis r natus fuerit ex aqua, Spiritu sancto, bc.
negat Baptismum esse omnibus necenarium necessitate medii, tam parvulis , quam amdultis, maxime vero respective ad parvulos parentum fidelium, quos vult esse justificatos, de adoptatos a Deo antequam etiam nascantur; ait enim lib. . Instit. C.
I s. n. 2o. In antes nostros, antequam nascanintur, se adoptare in suos pronuntiat Deus, cum se nobis in Deum sore promittit , seminique
nostro post nos: hoe verbo continetur eorum o-DI .... suantum damni invexerit dogma illud
male expositum , Baptisma esse de meessitate
salutis, pauci animadvertunt : ideoque minursibi eavent: nam ubi invaluit opinio, perditor esse omnes, quibus aqua tingi non contigit , nostra conestio deterior est, quam veteris populi , quasi refrictior esset Dei gratia , quam
sub lege; venisse enim Chrastus censebitur, non ad implendas promissiones, sed abolendas: quando promissio, quae tunc ante octavum diemsaluti conferendae per se erat satis efficax, nudo absque signi adminiculo rata non esset. Notandum tertio, necessitatem Baptismi, maxime respectu infantium, pone intelligi tribus modis: Primo quidem de absoluta , de extraordinaria Dei potentia , quas Deus non possct aliter parvulos, quam per Baptismum salvare: de hoc autem sensu nulla est inter Theologos difficultas; omnes enim conveniunt Deum pone eos, vel alio remedio , vel cx mcro suae misericordiae beneplacito mundare ab originali ; de ad
aeternam beatitudinem promovere. Secundurmodus intelligitur de lege communi , dc ordinaria, utrum videlicet parvulis, quibus non potest ministrari Baptismus, non postitit altero medio subveniri , videlicet per
remedium legis naturae, respective ad in antes Gentilium, vel Circumcisionis, per
ordipem ad infantes Judporum,uel orati onis, voti ,
236쪽
voti, aut alicuius pii operis Parentum fidelium, quibus servari possent eorum parvuli, dum Baptismus aquae non potest eis adhiberi. Tertius denique modus intelIigi potest de aliqua Iege speciali, utrum videlicet ex aliquo singuIari privilegio Dei, infantes aliqui interdum salventur sine Baptismo aquae realiter suscepto, Deo supplente ejus de stum propter orationes, & vota Parentum, qui non possent Baptismum
suis parvulis procuraret. Hic itaque tria maxime occurrunc determinanda: Primum, quod omnibus omnino hominibus, tam adultis , quam parvulis , baptismus sit necessarius necessitate medii in re, veI in voto et Secundum, quod parvuli tam Fidelium ,' quam infidelium sint capaces suscipiendi Baptismum et Temrium, Quod non possit ipsis parvulis ait m medio, & remedio nunc subveniri.
Baptismus es necessarius neeessitate medii
omnibus hominibus , tam adultis, quam parvulis. Haec est de fide determinata in Conciliis Mileuitano , & Carthaginensi , vit constat ex S. Augustino epist. -&oa.& ex Tridentino . sessi. . Can. s. Si quis diuxerit Baptismum oberum esse, hoe est , non necessarium ad salutem, anath. fit. Col Iigitur autem hujus concIusonis veritas ex ilIis verbis Christi D. Jo g. Nisiquis enatus fuerit ex Mug, r. Quibus verbis Christus D. significat. post promulgatam
Iegem neminem posse salutem aeternam conis sequi, nisi fuerit aqua baptismi renatus . Quam utique veritatem apertc docuit Tertullianus lib.de baptismo C. IE. ubi ait, Pr feribitur, nemini fine baptismo eompetere salutem ex illa maxime pronuntiatione Domini , qui ait: nisi natus ex aqua quis erit, non hahet vitam. Unde c. sequenti Ioquens de iis,
qui asserebant fidem sufficere ad saIutem: Hic ergo, inquit, scelestissimi illi promeant quaestiones, adeo dicunt Baptismus non est necessarius , quibus fides satis est et nam is
Abraham nuctius aquae , n fidei S eramen eo Deo plaeuit. Respondet: Fuerit satas retro per fidem nudam ante Domini Passionem, Resurrectionem: at tibi sidet aucta est re iandi in Nativitatem , Passionem, Resurrectionemque eius, adita est ampliatio Facramento, obsignatio Baptismi, vestimentam quodammodo Dei , quae retro erat nuda : quibus verbis
Tertullianus non obscure convel Iit impiam ii Iam Caluin istarum assertionem, qua Comtendunt hominem per fidem posse justita cari etiam sine Baptismo.
Eamdem veritatem ex eodem Christi D. oraculo elicit S. Ambrosius lib. a.de Abraham c. II. ubi proferens praefata verba S. Joannis: Nisi quis renatus, bet. ait: Utique nullum exemit, non infantem, nou aliqua praeventum necessitate. Ipsi subscribunt caeteriSS. Patres. S. Hieroramus dialogo contra Pelagianos. Gregor. Narianet orat. in sanctum Is aptisma: Eafius exhortatione ad ba-prismum: sed maxime epist. et8. ad S. Hieronmum, ubi scribit et Ouisquis dixerit , quod in Christo visi abuntu etiam parvuli, qui sine Suramenti eius participatione de vita exeunt , bie prosecto , O, eontra Apostolieam
praedirationem venit. Oh totam condemnat E elesiam : tibi propterea cum baptirandis parvulis festinatur, is, eurritur, line dubio creditur atiter eos in Christo vivifieari non posset Et Iib. . de origine animae C. o. Noli cred re , noli dicere , noli docere , infantes , ant quam bastrietentur, morte praeventos te venire
posse ad originalium indulgentiam delictorum ,st ois esse Catholicus.
Hanc autem veritatem ita apertam agnoverunt PeIagiani, ut licet negarent Baptiomum necenarium ad delendum originale peccatum , quod utique non admittebant, ilIius tamen summam necessitatem ad consecutionem regni coelcstis constanter propugnarent, ut pluribi testatur S. August. maxime lib. I. operis imperfecti contra Julianum c. 33. ubi refert verba Juliani ita scribentis: Nos igitur in tantum gratiam h ptismatis omnibus utilem confitemur, ut eun- Eoi , qui illam non necessariam etiam parvulis putant , aeterno feriamus anatismate. Umde idem S. August. ser. Iq. de verbis Apostoli, cum dixisset c. I. PeIagianum ali quens: suiss paruvlas non baptietatus non imirat in regnum caelorum , is, tu dicis, is, tam Illi igitur communi adversario , qui dieit noubaptietatum parvulam intratarum in regnum eaesorum. ressamus ambo , b, auersus eius
ividiosissima iacula scutum fidei proferramur,
Subdit c. sequenti: mee simul dieamus hula homini, Cisistianus es p Christianus inquit. Audi Euan hum , qui Dis , non baptietatos
pardusos mittere in reginum caesorum, aves mvangelium; nisi quis renatus fuerit ex aquet , O, spiritu sancto, non intrabit ira regnum Defi, Domini sententia est; hie non remit, nisi non
237쪽
Reponit Danaeus Calvin ista ad c. q. EeIIarmini de Baptismo , ex hoc S. Joannis
oraculo non colligi Baptismum aquae esse absolute necenarium 3 quia , inquit, haec particula ( O, debct sumi pro disjunctivis aut, velo quasi sensus Christi D. sit ille:
Nisi quis renatus fuerit ex aqua, vel Spiritu sancto, salvus non erit 3 ita quod duplex sit medium salutis, unum regenerationis per aquam Baptismi, alterum regenerationis per gratiam Spiritus sancti Contra primo , omnes SS. Patres accipiunt
particulam (i, non disjunctive, sed copulative, ut videre est apud S. Cupri an .epist. a. & q. S. Ambrosum lib. de Seiritu S. c. H. S. Augustinum tractat. II. in
Joannem; itaut aqua, & Spiritus sanctus requirantur ad regenerationem spiritualem. Fecundo, si vera ectet haec Calvinistarum Iesponsio, sequeretur quod posset fieri r generatio spiritualis per solam applicatio-Mem aquae elementaris , cum exclusione
3piritus sancti ; nam ubi duo praecipiuntur , & dicuntur necessaria solummodo sub disjunctione, iudicit quod alterutrum adhibeatur ad consecutionem illius , ad quod ordinatur, & praecipitur; neque est nece sic simul utrumque collective facere; haec enim est natura , & conditio praecepti disjunctive facti, ut alterutra ex retbus praeceptis adhibita, fiat satis ejusmodi praecepto, ut patet per inductionem in omni
lege disjunctiva et igitur si in verbis Christi particula sis disiunctivc sit accipienda,
Consequens erit, quod quemadmodum juxta Calvinistas, mi vitalis regeneratio ibi a signata per hunc terminum, Spiritu sancto, est susticiens , seclusa ablutionc exteriori, etiam in voto, & affectu , pari ratione sola exterior ablutio, excluso etiam Spiritu sancto , crit sufficiens ad regenerationem spiricolam , & consecutionem beatitudianis , quo nihil absurdius excogitati pincest.
Tertio denique s Bapti sinus non sit abso
Iute necenatius parvulis ad consequendamaternam salutem, maxime quia, ut supra
diximus ex Calvino in tertio Notabili, sidc- Iium parvuli iviseruntur in christo virtute suae propagationis a parentibus fidelibus :at hoc aperte falsum esse constat, non fovltim auctoritate 3S. Patrum, qui, ut mox
diximus, absolute pronuntiant, baptismum omnibus parvulis esse nece starium ast salutem: sed tam ratioue is
Vel enim illa spiritualis generatio fit imis
mediate a Deo sine ullo bacramenti adminiculo intuitu fidei parentum: in intuitu foederis, quod Deus pepigerat cum Abrahamo, ejusque posteritate, his verbis Cenes. I
statuam pactum meum inter me, sim te, et
inter semen tuum post te in generationibus suis, sedere sempiterno. Cui utique pacto succedunt fideles in nova lege, tit indicat Apostolus ad Rom. a. & ad Calat. q. dicens :Eos, qui ex fide sunt, esse filios Abrahae,
eos tantum esse beneduendos eum fideli Abraham. Sed neutrum dici potest: Non quidem primum, quia ipsemet Calvinistae cum BeEa
quaest. Ia s. de Sacramentis id aperte negant docet enim Beda, regenerationem illam fi ri dumtaxat interveniente fide priorum parentum , virtute cujus pietatis fit, ut nati, vel nascituri infantes censeantur in foedere.
Non etiam seeundum, quia iuxta Calvini,sta, falsum est, eos omnes, qui sunt prognam ii ex parentibus fidelibus etiam sanctissimis , pertinere ad istud laedus, ut expresic tradit Bega ibidem quaest. lay. Quod utique confirmat exemplU Esau . necnon& quotidiana experientia a ergo fateantur, necesie est falsum esse eo ipso, quo infames nascuntur
ex parentibus fidelibus , illos esse sanctos,
nec indigere Baptismo aquae, ut regenerentur in Christo. Confirmatu' quia si ratio formalis illiu
sanctificationis infantium, est et petenda ex eo, quod sint psognati ex fidelibus paren tibus, consequens estet, quod taIis insitio, in foedusChristi D.&isanctitas ei corremo'-dens, deberet reperiri in omnibus infantibus, qui nascuntur cx parentibus fidelibus, quod clim Calvinistae non admittant, nec etiam debent aliud admittere. Neque eis quid piam iussi agatur praefatus
textus Genesis et quantumvis enim intelligatur de semine sphituali Abrahae, non esset inde consequens, parumlos fidelium sanctificari pone absque Baptismos mo contrarium potitis inde sequitur; quemadmodum enim in Molaico lege nemo censebatur mirituale semen Abrahae absque circumcisione , aut alio remedio, quo elueretur originale peecatum , sic in lege Evangelica nullus reputari debet de semine Abgahae, quin mUndatus fuerit ab eodem peccato per bapti mum: Insuperum licui non obstante propagatione a Parentibos fidelibus , necessario parvuli Judaeorum erant circumcidendi; dc nunc simi necessario baptiZand ...
238쪽
De necessitate Baptismi. ' et as
, obiiciunt primo illud Christi Domini
Matth. Io. Sinite parvulos venire ad me, talium enim est regnum caelorum et Ergo, inquiunt, sine Baptismo pueri possunt salvari. Nego consecuentiam : Siquidem Christus D. ibi loquebatur de parvulis Iudaeorum,ac aliorum fidelium , qui justincati erant
per Sacramentum Circumcisionis, aut remedium legis naturae.
Deinde, haec Christus D. protulit, ut s-nificaret parvulos illos ratione aetatis ni . il habete malitiae actualis, quod eos excludat a regno coelorum , sicut habent adulti, quibus parvulos illos opponit. Vel dico cum S. Augustino lib. I. de peccatorum meritis cap. Ist. Quod parvulorum vitam laudaverit Dominus, dicens talium esse regnum coelorum, cum verax sit ille
intellectus, quod humilitatis similitudinem
O ieiunt seeundo, illud S. Pauli l. ad Cor. . ubi parvulos a fidelibus genitos vocat sanctos , dicens : Sanctificatus est tir infideli, fer mulierem fidelem, sin fanctifata est mutire infidelis per virum fidelem , alioquin filii vectri immundi essent, nunc autem sancti sunt: igitur parvulis ex fidelibus natis, Bapti
mus non est necessarius. Nego consequentiam 3 primo , quia Apostolus non dicit eos filios esse ex utero , vel ab utero matris sanctos, quod tamen haeretici praetendunt. Contrarium enim apparet ex codem Apostolo , dicit enim ad Romanos s. dc Iacob, & Esau, licet oriundis ex parentibus fidelibus , & sanctis :Cum nondum nati fuissent, aut aliquid boni personalis egissent , aut mali ut seeundum iactionem propositum Dei maneret non ex operibus, sed ex voeante dictum est ei: suia maior serviet minori, Sut seriptum est : Iarao dilexi, Esau autem odio habui . Quaerit autem S. Augustinus epist. io S. suid od rar iae Esau antequam fuisset aliquid mali nisi originale pereatum p Et lib. i. ad Simplicianum qu . a. Non odit Deus Esau homunem, sed olit Deus Esau peccatorem. Insuper idem Apostolus ad Ephes. a. de seiplo testatur: Eramus, & nos natura , hi irae , Nut is caeteri: revera tamcn ipsa natus erat ex parentibus fidelibus, ut ipse significat ad Galat. i. his verbis: Proficiebam in Iudaismo supra multor eoaetaneos meos ira
genere meo , abundantius aemulator ea senspaternarum mearum traditiossum.
Denique qua ratione Apostolus dicit filios fidelium esse sanctos, eadem dicit sancti cati virum infidelem per mulierem sanistam,& vice versa: Sed, inquit S. Augustinus
lib. 2. de peccatorum meritis cap. 26. ex
pendens eamdem Apostoli sententiam: Alon, opinor , quisouam tam infideliter intelligit . quodlibet in his verbis intelligat, tit ob hoc existimet etiam maritum non Christianum , quia Christiana fuerit uxor eius , neque iam baptietari oportere . b, ad peceatorum remi fionem iam pervenisse, in regnum caelorum esse intraturum; quia sancti Patus dicius et in uxore. Unde concludit lib. q. cap. II. sine dubitatione tenendum est, quaecumque i
ta sancti alio sit . non valere ad Christianos faciendos, atque ad dimittenda pereata , ni FChristiana , D, MAESastiea institutione . ,
Sacramentis effieiantur fidelit. Nam nec comiuges infidelet, q&amtumubet anctis ustis eoniugibus haereant, ab iniquita emundantur, quae a regno Dei separato, in damnatione Dei venire compillis: nec parvulit de quibuslibet
sanctis , iusisque procreati, originalis peccati reatu absolvuntur, nisi in Christo fierint ba- 'tietati, pro quibus tantδ impensivi loqui debemus, quanto pro se sis minus possunt. Censeo itaque dicendum cum S. Augustino lib. a. de peccatorum meritis, C. 26. Apostolum loqui de sanctificatione aliqua externa quemadmodum idem Apostolus dicit r. ad Timoth. a. cibos, quibuSadnecessitatim sustentandae huius vitae alimur, sanctificari per verbum Dei, & orationem ,
qua oramus , nostra corpuscula resecturi sicut etiam omnia alia, quae iunguntur rebus sacris, aliquo modo sanctitatem mutuantur, seu sancta reputantur, iuxta illud
Rom. II. Ouod si delibatio sancta est, is mase
sa : is si radix sancta, b, rami. Ouod utique optime explicat subtilis Doctor distus. qu. 3. n. ubi scribit: suod fructus inquam tum est aliquid arboris, sequitur conditionem arboris , tamen in quantum est aliquid iv se, potest habere conditiones oppositas ad ni in se et potest enim fructus esse mollir, is, arbor dura. Fie in proposito , quia iustitia , is, iniustitia resolait personam in se non ut coniunctam , vel divisam loraliter , respectu aeterius personae: is ideo iustitia potest competere proli Iueet nou matri, μ ὲ converso. Obliciunt tertio : Si parvuli debeant necessario baptiχari, ut falutem consequAn-tur maxime quia Christus Dominus dixit: Nist quis renatus fuerit, per quam sententiam videtur obstringere omnes omnino homi
239쪽
ncs ad suscipiendum Baptisma: sed ita non est et Tum quia in novo Testamento plures sine Bapti I aquae salvi facti sunt , ut constat de Zacharia, Elisabeth, Anna,
di Simeone: Tum quia non minus universaliter Christus D.dixit Joan. O Nisi manducaveritis earnem Filii hominis . . . non hab huis vitam in vobis. Et tamen in hac generali sententia parvulas non comprehendimus 3 igitur nec comprehendi debent in sentcntia priori Nego minorem; dc ad primam ejus prob tioncm dico, omnes illos sanctos vixisse,
di mortuos fuisse ante. Consummationem
diovis Testamenti per mortem Christi Domini, & consequenter priusquam Baptismus
aquae fuerit necestarius hominibus necessitate medii ad salutem consequendam. Nec
refert, quod illa verbat Nisi quis renatus
fuerit, protularit Christus D. ante suam mortem: non enim illa dixit pro illo tem-POre , quo tunc Ioquebatur cum Nicode-mo, sest tantlim pro eo tempore, quo sufficienter promulgata esset lex Evangelicae. Ad secundum autem dico, nota esse parieatem inter utrumque Christi D. ora Culum, quantum ad universalitatem obligationis :liquidem pueri sunt capaces regenerationis spiritualis, ad quam ordinatur Sacramentum Baptismi; non vero nutritionis spiritualis, ad quam ordinata est Eucharistia s Mutritio enim spiritualis est instituta ad reusaurandum id omne, quod per quoti ia-Na peccata deperditur de viribus spirituali-hus: quae utique deperditio cum locum non habeat in parvulis, etiam nec in ipsis locum habere debet spiritualis, nutritio ..
CONCLUSIO SECUNDA .. Parvuli sive fidelium e infidelium sunt
evaces Baptismi suscipiendi o Haec est e fide delet minata in conciliis Carthaginensi quinto, Mileuitano secundo Can. a. ciei undensi, can. S. secundo Bracharensi, Can.I. Viennensi, ac Lateranensit sub Innocentio III. ut refertur cap. firmiter de summa Trinitate his verbis: Sacramentum viro Baptismi. . t m parvulis , quam adultis in Forma Ecclesiae a quocumque rhe collattim proficit ac salutem : Et novissime Tridentinoses can. IJ. his verbis : Si quis dixerit parvulos es, quod alium credendi non habent, suscepto Baptismo , inter Eideira computandosaeau Uy et ac propterea cum ad annos discre-
tionispervenerint, esse rebaptietradoret avestra flare , omitti eorum Baptisma, quam eos novactu proprio credentes baptietari in sola De
Ecclesiae, anathema fit. Colligitur haec veritas e Scriptura sacra, i Ilis videlicet Iocis, quibus dicuntur familiae integrae baptiγatae et Sic Act. I s. v. s. de Lydia dicitur: Cum aurem baptietata esset , is , domus eius. Et ibidem versu 33. de Custode carceris , in quo recIusus fuerat S-Pau Ius dicitur: Baptietatus est ipse , O omnis domus e us continuo. Et I. ad Corinth. I. Baptietavi Stephanae domum. Quis autem
prudenter dubitet in istis familiis univerasim baptiratis, fuisse aliquos parvulos ab Apostolis Baptismo initiatos p igitur parvuli revera sunt capaces Baptismi .. Eamdcm veritatem definierat Innocentatius III .cap. Maskess,ub ait: Cum ergo Cirtacume o tam adultis, quam pamulis ex praecepto Domini conferretur: ni Baptismus, qui suceest loco ipsius, Vneralior tamen exi .stit, cum tam viri , quam feminae baptisentur , minoris videatur essecius, tam adultis , quam parvulis est conserendus . Idem docent SS- Patres, Dionysius Itb de Eeesesiastica Hierarchia cap. dit. Irenaeu lib. 2. cap. 36. ubi signanter ait et Salvar, omnes, qui renascuntur in Chri o , infantes , pueros , lumnes lyc.. Origines in cap. 6.
Melesia, inquit, ab Apostolis traditionem ae- emit etiam parvulis dare Baptismum. Idcm docet S Augustinus( ut caeteros omittam lib. a. de Baptismo , cap. 23. ubi scribit ,
suod traditum tenet unive tas Ecclesve, eum parvuli infantes baptietantur, qui certe nompossunt eredere ad linitiam , is ore eonfiteri ac salutem , quod latro potuit; quin etiam flentari , is, vagiendo, ctim in eis milierium celebratur , ipsis mastieis vocibus o repunt et e
tamen nullas Chrisianorum dixerit eos inani ter baselirarii Sustragatur etiam ratio: Tum, quia parvuli salvari postunt, ut constat ex illo Matth. Is Sinite pardulos venire ad me, talium est enim regnum caelorum : Tum, quia: innocentes occisos , ut SS. de Martvres
colit Ecclesia.. Tum denique, quia possuntasse participes peccati Ad ami 3 ergo etiam& gratiae Christi et sed , ut dictum est in
priori conclusione, nullus post lassicienter promulgatam legem Evangelicam salvari potest sine Baptismo . igitur Baptismu&ipsis patvulis revera potest prodesse.
Dicet primo: Christus D. suos Apostolos
240쪽
delegans ad praedicandum Evangelium, ait
Matth. Iy. Euntes docete omnes Gentes bapti-etantes eos, bc. Unde sic argumentari licet:
Illi soli sunt capaces suscretendi Baptismatis, qui sunt capaces suscipiendae doctrinae grilis enim docere debent Ministri, quam apiciare 3 ac subinde baptiEandus prius doceri debet, quam baptiEari: sed parvuli ante usum rationis non sunt capaces
doctrinae r igitur nec Baptismi. Confirmatur . Prius quis credere debet mysteria fidei, qoam baptiZetur; ait enim Christus D. sui erediderit, baptietatus fuerit, salviri erit; ubi fidem vult praemitti, quas necenariam Baptismo; unde S.
Hieronymus In praefatum textum Matth. ait:
Non potes fieri ut eo us baptismi reeipiat sacramentum, nisi antea anima fidei suse erit
veritatem e sed pueri non possunt credererergo nec baptirari. Respondeo hoc utrumque Christi D. ora.culum intelligendum eine de adultis, in quibus baptipandis hunc ordinem servari voluit , Di prius instruerentur de rebus fidei quam baptismum susciperent; nam Maris I f. ante dixerat praedicate EDangelium omni crea- evrae , utique adultis, ad quos instruendos,& baptiEandos eos delegat, quatenus videlicet suscepta instructione parati sint ad credenda fidei Dysteria priusquam bapti-Zentur. Quamquam nec in adultis requiratur actus fidei ad valorem baptismi, ut patebit infra, sed lassiciat, quod suscipiant Fidei divinitus infusae habitum, cuius etiam parvuli sunt capaces 3 ac proinde credunt saltem habitualiter, & fidem proficentur, si non per actum fidei, saltem per susceptum fidei sacramentUm. Ita praefatum textum explicat Innocentius III. ut refertur cap. Maiores, ubi cum dixistet authoritatem illam T. Petri Charitas operit multitudinem pereatorum, intelligendam esse tantum de adultis, qui habent multitudinem peccatorum, non de parvulis qui Peccato tantum originali tenentur, statim subdit, similiter illa avthoritas est solvenda :sui crediderit ,-baptetatus fuerit, & c. cum non possint credere parvuli, sed adulti: ne ad alios prima , b, ad alios seeunda clausula reseratur. suamvis nonnulli concedant, quod parvulieredunt non per usum, sedper habitum fidei, quem suseipiunt in Baptismo et stetit alia multa de oa , secundum communem usum loquendi non ad .actum , sed ad aptitudinem reseruntur.
Hunc utrumque intelletium exprimit Doctor subtilis supra respondens ad hoc
argumentum Marci ultim. Ovi non erediaderat, condemnabitur: Parvulus non potest credere : ergo per Baptismum non potest salvari: ergo frustra baptiEatur. Ad aliud.
inquit, patet quod debet inrelligi de adultis per illud, quodpraecedit. Qui crediderit, & baptiZatus fuerit. Hel potest diei, quod qui non
crediderit, nec actu, nec habitia, condemnabitur ; quia secundum apostolum Hebreor. II Sine fide ii ossibile eu placere Deo, &C Parvuli aurem, etsi non possint habere actum . possunt tamen habere habitum. Vel aliter responderi potest dum S. Aug. I. I. operis impet f. coni. Julianum, C. s. quoasicut parvuli sunt rei per alienam voluntatem, nempe Adami ; sic etiam sunt si- deles per alienam fidem , d taen videlicet credunt per Patri nos pro ipsis responden- Ees, & stipulantes. suoniam, inquit, D rum est , quod per alios eredunt f propter hoc enim, is, fideles per totam Ecclesiam nuncupantur )profecto non pertinent ad illud, quod ait
Dominus: Qui autem non crediderit condemnabitur . Condemnabuntur ergo si per alior non credant, cum per seipsos non Daleant m dere . Vel, ut clarius hanc veritatem explicat serm. Id. de verbis Apostoli. cap. II. Ad verba aliena sanatur, quia ad factum alienum Dulneratur. Credit in Iesum Cis tum , D tuterrogatio: respondetur, credit . Pro nora
loquente , pro sidente , b, flendo quodam mmdo, ut subveniatur orante , respondetur, valet. Absit a cordibus qualiumcunque Christianorum: ergo respondetur ,-valet. Conspia ratione quadam communicat spiritus , crediein altero, quia pereaυit in altero.
Diras secundo: bunt incapaces illius ad observantiam legis Evangelicae, sed infantes sunt incapaces ejusmodi obligationis, re observantiae: iigitur Ac Baptismatis. Distinguo minorem: Sunt incapaces illius obligationis, pro tempore, quo bapti Eantur , & antequam adoleverint, concedo tubi pervederunt ad adultam aetatem , nego: Unde Concilium. Tridentinum se T. T. can. I . Si quis dixerit eiusmodi parvulos bapti-
Talas, cum adoleverint, interrogandoI esse, an ratum habere velint, quod patrini eorum nomiane , dum baptietarentur polliciti sunt, , ubi
se nolle responderant, suo esse arbitrio relinqvendos , nec alia interim poena ad Christ anam vitam cogendos, nisi ut ab Eucharistiae, aliorumque sacramentorum percepcione Oceantur,