Scotus academicus seu Universa doctoris subtilis theologica dogmatica r.p. Claudii Frassen ordinis ... Tomus primus duodecimus Tomus decimus. De sacramentis in genere, et de baptismo, poenitentia, ac extremaunctione

발행: 1744년

분량: 633페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

261쪽

rs et Tract. I. Disp. I.

agere videamur, ab eis omnibus effectibus explicandis , ( utpote quorum declaratio magis a .l Concionatorem, quam ad Theologum scholasticum spectare videatur supersedendum judicamus. Duo itaque praecipuc hic discutienda proponuntur . Primum , uti sim Baptismus revera deleat omnia omnino peccata, ac debitam eis poenam exsolvat, & gratiam aequalem omni.bus baptiZatis conferat . Secundum , quaenam sint caeientoniae in vandae in soIemni ejus administratione.

QUAESTIO PRIMA.

sualiter Baptismus peceatum, b, debitas ei

parvas remittat, ac gratiam conferat.

Notandum privo, eam esse erroneam, , hireticam Calvini sententiam, peccata revera per Baptismum non elui, sed dumtaxat ob velari, siquidem orthinale peccatum non aliud esse censet, quam concupiscentiam, quae etiam in renatis persevcrat: Licet, inquit, non eis amplitis deputetur ad interitum, & damnationcm. Et insu- per lib. q. Instit. cap. I S. ait: Ex hoc Sa-

si cramento sBaptismi quemadmodum ex is aliis, nihil a nequimur, nisi quantum fide se accepimus: si fides decst, erit in testimo. nium ingratitudinis nostrae, quo rei co- si ram Deo peragamur, quia promissionis illic datae increduli fuerimus 3 quatenusia vero consessionis nostrae symbolum est, si testari eo dcbemus fiduciam nostram inta Dei misericordia esse, & puritatem n o. ,, stram in peccatorum remissione , quae si parta nobis est per Jesum Christum, no se que in Ecclisam Dei ingredi, ut uno fi-- dei, & charitatis consensu cum fidelibus

omnibus vivamus unanimes . Uuibus veris

bis significat nullam i ne sie Baptismo, sicut& aliis bacramentis efficacitatem Circa reis missionem peccatorum, quam dumtaxat attribuit merito fidei: neque etiam vult fidei virtutem integram inesse ad diluenda omnia peccata: quippe cum illa censeat in baptiEatis perseverare, non soliim quantum ad eorum appendiceS, puta calamitates, &aerumnas huiuS vitae, sed et i .am quantum ad eorum peccatorum defectum, licet ipsorum turpitudo non appareat, utpoteChristi D. meritis per fidem apprehenus, di nobis applicatis, quasi Regio pallio tecta, di obvelata.

Art. III. Quaest. I.

Notandum secundo, poenas propter peccatum vel proprium, vel alienum luendas, esse duplicis generis: Aliae enim sunt

aeternae: aliae vero temporales. Aternae sunt

nusquam finienda in serni supplicia, quibus cruciandi sunt reprobi tam Angeli, quam homines: Temporales sunt, quae finem obtinent , quales sunt vel aerumnae vitae prasentis, vel Purgatorius ignis , de cruciatus propter leviora delicta post mortem sustinendus. I'super, poenae vitae praesentis, vel sunt

contractae piaeter voluntatem, vel assumptae voluntarie. Contractas poenas, seu ingestas appello , quae sunt naturae per pecca tum sauciatae velut appendices, qua Ies sunt mortalitas, morbi, fames &c. Assumptas pq-nas dico eas omnes, quae voluntarie ab nomine poenitente assumuntur, ut jejunia, Scalia ejusmodi corporalia exercitia contra naturae appetitum, & inclinationem, ut Deo offenso fiat satis. Quaeritur autem utrum omnes ejusmodi poenae per baptismum una cum peccatis dissolvantur. Notandum tertio, omnes Theologos consentire, gratiam sanctificantem revera ex opere operato conferri per baptismum, sicut & per alia sacra menta in lubjecto non ponente obicem ad illius receptionem . Conveniunt insuper, aequalem gratiam conmferri subjectis aequaliter dispositis saltem de lege ordinaria. Utrum autem de lege extraordinaria Deus aliter disponat, determinandum est in praesenti Quaestione. Porro illa gratiae inaequalitas considerari potest, vel ex parte Dei illam producentis, vel ex parte Christi illam promerentis, vel ex par

te hominis illam suscipientis.

CONCLUSIO PRIMA.

PER Baptismum omnia omnino peccata,

tam originale, quam actuale, sive mortate , sive veniale, revera dilutintur. Haec est de fide, ut colligitur ex illis omnibus Scit plurae textibus, in quibus vis i emittendi peccata Baptismo tribuitur; Sic Actor. 2. Baptietetur unusquisque destrum in nomine Jesu Christi, in remissionem peccatorum Destrorum, O c. Traditur pariter in Symbolo Nicaeno , de Constantinopolitano: Confiteor unum Baptisma in remissonem peeeatorum. Definiturm variis Conciliis , maxime Carthaginensi IV. cap. I. ubi inter dogmata fidei, quae

profiteri debet Episcopus consecrandus .

262쪽

De essectibus Baptismi.

suaerendum, ab eo , si in baptismo omnia ste

eata , idest, tam , illud originale contracturas , illa quae inlaetarie admisse but , dimittuntur . Et in Florentino in decreto unionis. , ubi agens de effectu Baptismi , ait: timus Suramenti effectus est Iremisso omnis culpae, be. Ut autem significaret per culpam actualem, etiam venialem intelligere, subjunxit et Proptereli baptisatis nulla pro peccatis praeteritis in ungenda est satis'. ctio, sed morientes antequam culpam aliquam committant, statim ad regna eaesertim, , Dei visionem perreniunt . Si autem per Baptistmum etiam venialia peccata non delerentur, consequens esset, quod neque remitteretur paena eis debita, neque sine satis. factione haptiratus statim ad regnum Caelarum perveniret, siquidem, ut legimus , Apocalypsis et t. in Civitatem caelestem Hierusalem non intrabit aliquid coinquinatum, aut abominationem faciens. Eamdem veritatem aperte definit Concilium Trideminum se . . in decreto de peccato originali; ubi num. 3. ait: Si quis per Iesu Christi D. gratiam, quae in Bastismate comsertur , reatum originalis peccati remitti negat, aut etiam asserat, Bon tolli totum id, quod veram, is propriam peccati lationem habet, sed illad dieit tantum radi, aut non imputari , anathema sit. Cuius quidem definitionis hanc rationem subjicit: In renatis enim nihil odia Deus 3 quia mihil es damnationis iis, qui ver) eonsepulti sunt eum Chrsto, per Ba

ptisma in mortem: qui non secvnaum carnem ambulant, sed veterem haminem exuentes, is nomum hominem, qui fecundum Deum creatus est, induenias , innocentes , immaculati ,

puri, innoxii, ae Deo dilecti essecti sunt, haeredes quidem Dei, cohaeredes autem cisisti ;i ut m I prorsus eos ab ingressu coeti ramo

Id ipsum apertc docet S. Apostolus ad Ephes s. ubi ait; Christus dilexit me fiam, P seipsum tradidit pro ea , ut illam sav- aificaret, mundans eam lavacro aqvs in verbo vita, ut exhiberet ipse sibi, gloriosam Eee

fiam , non habentem maculam aut rugam, aut

aliquid huiusmodi, ut sit sancta, b immaculata. Quomodo autem Ecclclia esset immaculata, ct sancta, si baptiEati eius filii cosent dumtaxat sepulchra dealbata , intus plena sanie, & istore peccati e

Idem docet I. ad Cor. cap. 6. Nolite, inquit, errare, neque forniearii, neque idolis ser- cruentes, neque adulteri, neque moeres, neque

mastulorum concubitorra, neque fures, neque avari, neque ebriosi , neque maledici. neque

rapaces, regnum Dei possidebunt: is Me quidem fuistis, Oe. Subjungit essicaciam Baptio mi , qui haec omnia delevit 3 Sed ablati , inquit, estis, ,e. Ex quibus colligitur vetitas fidei definita a Conciliis, nempe peccata tam originale , quam actualia , quae traecedunt Baptismum c de his enim agit Paulus ) dumtaxat per Baptismum deleri. Eamdem veritatem docent 3S. Patres , Martialis Papa epist. ad Tolosanos, cap. I. Vos enim estis membra raristi, is eo ut im

maculatum , nec aliqua in re coinquinatum, ne

que sordibus obvolutum , ,e. Subdit rationem : Ita enim sanctificati, is mundati est iraqua regenerationis, ,e. Cyprianus de ablutione pedum: De abdito, is steretiis mo T.

Spiritus munere, bu ius patia liquorbemarat, se lavans quos parentalis labes infecerat, ut nec actualis, nec originalis maTula fui post ablutionem illam vestigia derelinqvat, ,e. Lacta lius lib.I. cap. s. Cum homo eaelesti lavarea purifieatus exponit infantiam eum omni labe vitae prioris, , incremento divini vigoris a

rapto, fit homo perfectus . , plenus. Rheticius Augustodunensis apud Augustinum lib.

I. contra Julianum, cap. 3. Hanc esse primeipalem in Melesia indulgentiam neminem praeterit , in quo antiqui criminis omne pondus exisponimus, is ignorantiae nostris prista facinora delemus, is . Ubi loquitur de Baptismo is

Hieronymus lib. adversiis Rumnum, ea P. f. epist. 83. ad Oceanum, cap. 2. Omnia scorta, is publicae eo uolanis sordes, impietas in Deum, patricidium, is inesus in parenteI , atque in extraordiuearias voluptates

utriusque sexu= mutata natura, Corsi fonte purgantur, ,e. Omnia in Baptismate condoriata sunt criminal me post indulgentiam Iudia eis es metuenda severitas , dieente Apostolo ,

Et Me quidem fuistis, sed abluti estis, sed sanctificati estis , sed lini eati estis in nomine D. nafri Iesu Christi, is, in Spiritu Dei nostri, omnia peccata donata sunt die. S. Ambrosius hanc Baptismi virtutem multis eloquenter prosequitur serm. ISI. Pauca tantum seligimus . Guaenam est illa aqua, quae consumit flammas, nec ipsa comfumitur a peecatoribus , sed gehenna consumit incendia 3 suae dum per Baptismum infundit uraedi ipsa in hominibus, is tartari restinguit aris dorem Et post aliqua : Sed nee mirum ,pin Baptismi sacramento aperiatur infernus, cum tunc qumue reseretur is caelum . Aperiuntur enim

263쪽

et fg Tract. I. Disp. I. Art. III. Quaest. I.

haee Hementa, ut ad lavaratim Christi eande iani tibertas, is, gratia. Dbertas enim resurrecturis tribuitur, gratia regnaturis. I i eruuntur de faena , hi assumuntur in gloria, be. Et cap. 3. libri de iis qui initiantur, cum multa dixisset, ut aovae Baptismalis virtutem efferret, concludit: aqua est ergo, qua caro mergitur , ut omne abluatur peccatum , sepelitur illic omne vitium, &c. Idem docet S. Augustinus maxime in omnibus operibus , quae adversus Pelagianos edidit, praesertim vero lib. I. ad Bonifacium, contra duas epistolas Pelag. cap. IJ. ubi refert calumniam Pclagianorum imponentium Catholicis, quod dicerent , Baptisma non dare omnium indulgentiam peccatorum , nec auserre crimina, sed radere, ut omnium peccatorum radices in mala earne teneantur .

Cui calumniae respondens S. Augustinus , alte suis hoe adversus Pelagianos , nisi iniaeos afrmate Dieimus enim Baptisma dare

omnium indulgentiam peccatorum, b, auferre crimina, non radere , ut omnium peccatreumradues in mala carne teneantur; quasi rasorum in cap.te capillorum , unde crescant iterum re

secanda peccata: nam, is istam similitudinem comperi suae adbibere calumniae, tanquam hoc nos sentiamus , atque dicamuI . Dices et Concupiscentia remanet in Batigatis: sed illa dicitur peccatum ab Apo-olo Rom. 6. & 8. igitur omne peccatum per Baptismum non aufertur. H Respoudet S. Augustinus huic objecti H ni haereticolum ibidem: Sed de ista con- , , cupiscentia carnis falli eos credo , vel ,, fallere, cum qua necesse est, ut etiam

,, baptiEatus, & hoc si diligentissime pro-,, ficit, dc bpiritu Dei agitur, pia mente, , confligat: sed haec etiamsi vocatur pec-s, catum, non utique quia peccatum est, ,, sed quia peccato facta est, sic vocatur:,, sicut scriptura manus cujusque dicitur , ,, quod manus eam fecerit. Peccata autems, sunt, quae secundum carnis concupiscens, tiam, vel ignorantiam illicite fiunt, dis, cuntur, cogitantur , quae transacta et-s, iam reo, tenent, si non remittantur .

,, Et ista ipsa carnis concupiscentia in Ba-,, ptismo tic dimittitur, ut quamquam tra-,, cta lit a nascentibus , nihil noceat re,s, nascentibus. Id m egregie docet Concilium Tridenti num loco supra Iaudato, ubi ait: Manere autem in baptietatis concupiscentiam vel Iomitem , hac j ancta Finodus fetietur, sentit: quae cum ad agonem relicta sit, vorare non

consentientibus , sed viriliter per Christi Iesu

gratiam repugnantibus non valet et quinimo , qui legitime eertaverit, caronabitur. Hanc conis cupiscentiam , quam aliquando Apsolus peracatum appellat, sancta S nodus deelarat Mel fiam Catholicam nunquam intellexisse pereatum appellari , quod vere ,-proprie in reis

natis pereatum H , sed quia ex peccato est , , ad peccatum inclinat . Si quis autem comtrarium senserit, anathema fit. Instant: b. Augustinus lib. I. de Nuptiis.& concupiscentia, usurpans similitudinem oleastri, de oleae insertae, & per primum intelligens peccatum; per secundum vero iustitiam, & gratiam, ait: sum tam magnum peccatum fuit, inquit, ubi magna in deterius Feret mutatio naturae, solum genus hominum si eis oleastrum, ut quemadmodum nunc in ips via demus arboribus , si quid inde in oleam gratia diis vina eonderiit; ibi Titium prima nativitatis , quod erat originale peccatum, de carnali concupiscentia traductum,*tractum, remittatur, t gatur ,-non imputetur: inde tamen oleaster na scatur, nisi, ipse in oleam eadem gratia renais scatur , &C. Et c. 33. Beata itaque olea, cuius

remissae sunt iniquitates, is cuius tecta sunt peceata : beata cui non imputadit Dominus pereatum , sed illud remissum, is tectum est, is, non

imputatur donec fiat in aeternam immortalitatem plena mutatio, habet Dim quandam occultam, unde seminetar amarus oleaser, nisi ulla eadem Dei agricultura remittatur, tegatur, non imputetur . One. Quibus verbis S. August. docet, peccatum originale ita remitti per Baptitamum, ut tantum tegatur, de non imputetur et igitur censet peccata revera non dilui virtute Baptismi. Nego consequentiam , Nam S. August. ibidem a capite et S. usque ad 3 3. aperte docet, peccata revera per Baptismum remitti, quantum ad reatum, licet remaneant quantum ad inclinationem corruptam, quae est concupiscentia, de peccati fomes: quia ex peccato oritur, dc ad peccatum allicit. Unde quando dicit, peccatum tegi, dc non imputatari, seu remitti, vocabula remissionis, tectionis, & non imputationis peccatorum , vel accipit, de intelligit de ipsa concupiscentia, quae non imputatur oleae dulcesccnti ex agrim cultura Christi per gratiam Baptismalem quia illa concupiscentia , quantumvis ex peccato oriunda , dc ad peccatum inclinans, non imputatur ad damnationem homini non baptiEato, qui pravis, &ino di-

264쪽

De effectibus Baptismi. ass

natis illius motibus non acquiescit . Hel si

intelligat de reatu peccati, verba remissionis, tectionis, dc non imputationis peccatornm, codem modo usurpat, quo usurpantur in Ps.gi. Beati quorum remissae sunt iniquitates , ,

quorum tecta sunt peccata, Ac c. Beatus Dir, cui non imputavit Dominus peccatum , &c. ubi

regi, dc ton imputari , idem est quod remitti Peccatum per indulgentiam: Tecta sunt precata , non sic intelligat, inquit S. August. in illum Psalmum, Peccata eooperta, quasi ibi sint , vivant, Quod de docent alii

Expositores, nempe ita tegi, ut amplius non sint: teguntur enim per charitatem, dc justitiam, de alias virtutes, tanquam per primam stolam candidam, dc immaculatam, qua tollitur turpitudo peccati: sic enim charitas operit multitudiram peccatorum, per Apostolum . Ita explicant Origenes in cap. q. ep. ad Rom. Ambrosius de Arca Noe c. Sq. Cregorius hom. q. in Erichielem: igitur non imputari, idem est, ac obliterarii imputatur enim peccatum, quandiu est 3 sicut & bona opera, dc fides dicitur reputari ad justitiam saeptiis a S. Paulo, & dicitur imputari

merces ad praemium. -Ita S. Bernardus serm.

I. de Annuntiatione: Utique quod factum est, Deo tamen non imputante, erit, quasi non fuerit, ,e. Scilicet per indulgentiam, diremis fionem obli teratum, sanatum, mundatum , ut dicitur de peccatis deletis per Baptismum.

CONCLUSIO SECUNDA .

PE, Baptismum solvitur omnis poena aeterisna , On temporalis , quae per modum saris factiunii assumitur, non viro ea , qua per na-rimitatem contrahitur. Haec est Communis ,

eamque docet Magister sententiarum in A. distinet. q. ubi hanc conclusionem ex intemgro docet ita aperte, ut non pigeat hic ejus verba exscribere. Solet quaeri de illis, qui

se jam sanctificati Spiritu , cum fide , deri charitate ad Baptismum accedunt, quid ,, eis conferat Baptismus p Nihil enim eis M videtur praestare, cum per fidem, de con-,, tritioncm jam remissis peccatis iustifica-- ti sunt. Ad quod sane dici potest , eos

M quidem per fidem, de contritionem justi-,, ficatos, idest, a macula peccati purgatos, ct a debito aeternae poenae absolui et ta-,, men adhuc teneri satisfactione temporali, , , qua pinnitentes ligantur in Ecclesia. Cumis, autem Baptismum percipiunt, cta peccatis , si qua interim post conversionem .

contraxerunt, mundantur, & ab exteriori si latisfactione absolvuntur, & adjutrix gra- , , tia, omnisque virtuS in eo augetur, ut ve-s, re novus homo tunc dici possit. ,, Fomes quoque peccati in co ampli iis ,

debilitatur. Ideo S. Augustinus hom. q. su per Joann. dicit, quod fides, quae Fi- ,, deles facit, in aquis Baptismi datur, vel Hnutritur: quia non habenti aliquando datur , dc jam habenti, ut plenius habeat, , datur: sc & de aliis intelligendum est. Qui ergo mundus accedit, ibi sit mun- , dior, de omni habenti ibi amplius datur. Quod vero omnis exterior satissa- ,,

ctio ibi relaxetur. Ambrosius ostendit su-,, per illud, Rom. ii. Sine Paenitentia sunt , dona Dei, vocatis , dicens , ( Gratia ,, Dei in Baptismo non requirit gemitum, vel ,, planctum, vel aliquod opus: sed omnia gratis eondonat. Quod quidem de exteriori ,, gemitu, vel planctu accipiendum est. HNam sine interiore nemo adultuS reno- ,,

vatur et sed exteriores satisfactiones , &afflictiones, scilicet sordes poenitentium ,, ibi dimittuntur. DMultom ergo confert Baptismus etiam ,, jam per fidem justificito: quia accedens ,, ad Baptismum, quasi ramus a columba riportatur in arcam; qui ante intus erat ,,

judicio Dei, sed nunc etiam judicio Ec-

clesiae intus est. 3νolm vero in Baptismo peccatum de- is leatur, Ac satisfactio exterior non impu- ritetur: quaeritur, cur poenalitas, Cui pro is peccato addicti sumus, non tollatur e Hoc ,,

ideo tradunt fieri viri sancti, quia s a tapina homines per Baptismum liberaren- ,, tur, ipsam putarent Baptismi praemium, Mnon aeternum regnum. Ideo soluto rea- istu peccati, temporalis poena tamen ma- , ,

net, ut sit fidei, dc certandi materia, ,,& vincendi occasio, qui non vinceret, ,, si non pugnaret; nec pugnaret si in Ba- ptismo fieret immortalis, Eamdem veritatem luculenter expIicat, de confirmat Seraphicus Doctor dia . p. I. a. I. qu. a. ubi ctim dixisset Baptismum solvere omnem peccatis debitam poenam aete nam, de temporalem satisfactionem: non vero omnem contractam: quia Deus ita non

ordinavit, subjicit rationem; Congruum , , fuit, quod huiusmodi paenalitates in aequi- tatem nobis relinqueret: dc hoc ad ma-

265쪽

Tract. I. Disp. I. Art. III. Quaest. I.

,, strandum fructum Passionis Christi, ad

,, promovendum meritum liberi arbitrii. - ad mani andam aequitatem divini iudieii ;,, ut illa sententia , quam dictaverat deri morte Adae, dc posterorum ejus, immo-- bilis permaneretr unde ab illa nemo eva-- dit. ad ostendendum fluctum Passonis Chri-,, si, quia si Dominus curaret naturam . - & fomitem, filius nasceretur immunis ais culpa, nec indigeret regenerari a Chri- sto: ideo ut omnes seipuus pallione ege-,, re noscant, data est virtus Sacramento,, a Passione sua ad hoc ordinatum est, ,, ut poenas Femittat personales, non na-,, turales , quia remedium respicit perso-M nam, non naturam, &c. Ad amplifan- ., dum meritum liberi arbitrii . Promoventri enim ad bonum multipliciter hujusmodi poenalitates . Dantur enim propteria humilitatem: Sagittae Domini militant in M me, quarum in gratio, , c. Propter ti- moris incussionem; Terrores Domini milia se tant contra me. Propter sui psius cogni-- tionem tantummodo: Sola vexatio dabit intellectum, Propter stimulationem is ad bonum 3 Surgite, ite, quia non ba-- betis huc requiem. Propter exemplum non se peccandi: Adam exemplum meum ab ado-- lescentia mea . Propter exercitium virtu-,, tum: M sunt Gentes, quas reliquit Domis nuI, ut erudiret Israel. Propter hoc ut si-M gnum adoptionis filiorum . Si extra se disciplinam estis is . Propter hoc etiam, M ut nemo accipiat, noc in retributio.,, uis praemium, ne scilicet homines pro-,, pter hoc ad Baptismum venirent . bita enim datur ibi immortalitas , propteria hoc plures accederent, quam propter ,, gratiam, nec fides tunc haberet meri-M tum, Qui humana ratio. Praeberet expe

rimentum

Quamquam autem tollata per Baptiomum gratia non auferat, uec amoveat tam

Dimode poenas contractas, seu ingenitas , nihilominus eas imminuit: maxime vero Conmcupikentiam, quam 3. Augustinus lib. I. de nuptiis, & concupiseentia, cap. 2S. docet de die in diem magis ac magis minui suamvis, inquit, reatu suo iam soluto, ma

nct tamen concupiscentia, donec sanetur omnis infirmitas nostra, promiente renodatione interioris hominis de die in diem, cum exte Tior indueris corruptionem: non eno substantialiter manet sicut aliquod corpus, aret spiritui 3 sed assecto es qua am mala qualitctra ,s ut languor. Et post pauca: suae tamen concupiscentia quotidie minuitur in pro lentubus , b, eontinentibus, accedente autem se

nectute mi o maxime .

Idem docet subtilis Doctor dist. . quam

T. num. I. ubi cum dixisset in omnibus baptiZatis non aequaliter remitti, nec imminui fomitem peccati, explicat modum, quo

fiat ejusmodi fomitis, seu concupiscentiae diminutio, scribit autem: Ouia mei, in hquit, cum sit in earne, vel in virtute atiqua corporali. per gratiam , quae es in anima , non potest formaliter diminui, quia non est inter ipsum , is gratiam firmatis repugnantia, cum non sint nata fieri ebea idem: Sed dic ur j es diminui quantum ad essectum , quem consuevit causare in anima, seiacet peccatum et non stetinaeum quod gratia qugetur , fmes minorem habet esseaeiam in nandi ad

peccatum .

Explicat exemplo lapilli alligati alis aquilae; esuia, inquit, si ereseerei virtus motiva

aquila , licet non diminueretur gravitas lapilli s quia opposita non stivi, nee in eodem

tamen gravitas se ili diminuitur quantum ad ejectum: quanto enim maior es virtus in ala, tanto lapidus minus imp sit ascensum, urt

istitumh

CONCLUSIO TERTIA. '

Baptismus virtute propria aequalem coaefert gratiam de lege ordinaria subiectis aequaliter dispositis; in aequalem autem subiectis inaequaliter praeparatis: fieri tamen potest de legaextraordinaria, ut squaliter praeparatis ina quasis gratia conseratis in e latione ejusmodYsacramenti Prima pars huius conchisionis suffcienter probata manet ex priori Di sputatione , ubi expresse probavimus Sacramenta inaequalem conferre gratiam subjectis inaequaliter praeparatis, estque certio sima ex Concilio Tridentino se n. s. cap. .

ubi loquens de justitia, cujus causa instruis mentalis est Baptismus et suam, inquit , Spiritus sanctus partitur singulis prout vult , , secundum p opriam cuiuscumque dispost is,

Nem, is cooperationem. bustragatur etiam ratio , enim vero Sacramentum confert gratiam ex opere operato instar cauta naturalis, quae Profecto eo pec-fectiorem producit effectum, quo subjectum invenit perfectius dispos um. Et certa conis veniens fuit, ut Cnristus D. Sacramenta sic initiuireret, quod acceden5 sum ampli

266쪽

ri fervore, de devotione perfectiori, plus t tiae producendae, sed ex benevolentia Dei,

gratiae reciperet, quam qui remissa cum di-iquae etiam mediante Sacramento ad hoc spe cialiter assumpto potest causare illum emeetum ex opere operato, quem tamen producere posset independenter a Sacramentato. Non ergo dicit Doctor de facto datispositione ad Sacramentum accederet: inde enim stimulus inest hominibus, ut se debite disponant ad Sacramenti susceptionem, Considerantes gratiam ampliorem conferri ex opere operato, secundum propriam cujusque dispositionem et quemadmodum enim lapis, & vitrum, licet seque distent a Sole, vitrum tamen plus luminis recipit, quam lapis: cujus amplioris illuminationis causa est major capacitas, ex parte subjecti, etiamsi

Sol sit pariter illius majoris illuminationis

causa effciens. Seeundam partem una cum priori egre-

sic declarat, ac probat Doctor is q. dist. .q, . ubi cum supposuisset ad gratiam Baptismi

tres causas concurrere, nempe Deum , ut

causam effcientem, Passionem Christi ut meritoriam , & ipsum suscipientem, ut male rialem seu passivam: dixissetque aequalitatem vel l naequalitem gratiae attendi pone ex parte cujusque 3 primum declarat , nempe quod etiamsi de lege ordinaria Deus per Baptis illum aequalem gratiam conferat aequaliter dispositis: verumtamen, inquit, quia Deusta praedestinavit diversos Electos ad diver- sus gradus gloriae, & hoc ante determi- nationem hujus signi ad tantam , vel H tantam gratiam conferendam, & ordiri nato ad maiorem gloriam, rationabiliter ,, Potest conferri maior gratia 3 potest Deus,, in determinando veritatem, seu certitum ,, dinem hujus signi, disponere, conferre,, aIicui suscipienti praeciae illam gratiam, quae requiritur ad certitudinem signi, &- alicui majorem . quem praedestinavit ad A majorem gloriam, sed ille ulterior gradus si non conferretur virtute Baptismi et sed ,, de speciali benevolentia divina. Propteris hoc dici potest , quod ex parte causaeis principalis, effectus est regulariter aequa-- lis simpliciter, qui datur virtute Baptios, mi, quia supponitur, quod de lege com-,, muDi , prima gratia non datur major,, absilue omni differentia extra causamia principalem . Quibus verbis Doctor asserit praeter effectum gratiae communis , quae omnibus ba- PtiZacis confertur virtute Baptismi de lege ordinaria, Deum posse ex speciali voluntate , dc speciali benevolentia erga aliquem malor m conferre gratiam 3 cujus excessus non Proveniret quidem ex virtute Baptismi, Euatenus est instrumentum ordinarium gra-rra a neo . Tom. X. majorem gratiam baptismale , ea qui praedestinatus est ad mjorem gloriam . ut falso ei imponit Sotus dist. o. q. unica, art. 6. sed tantum loquitur de porribili cum ouo videtur convenire Alensis d. p. q.2I. mem 3.& S. Bonaventura aue. q. para. a. artic. . quoest. AQuantum autem ad causam meritoriam ,. dici potest , inquit Doctor n. q. quod illa ,, causa meritoria potest effcacids operari ad gratiam in uno modo, quam in alio tvel quia specialius oblata pro uno quan , tum ad intentiones offerentis, quam pro Gallor vel quantum ad executionem pro is uno oblata in effectu , pro alio non 3 si nisi in praevisione divina . a Primo modo Christus ponitur communiter is nosse omni/, quae Deus novit scientia vi- sionis & per consequens novit omnes Ele- ,

istos , & ad quem gradum gloriae fuerunt iselecti . Potuit ergo pro praedestinatis ad is majorem gloriam, plenitis offerre passio- ,,nem suam , & praecipue tam se offerret is pro genere humano ad hoc, ut de eis impleretur divina praedestinatio. Secundo modo, Passio christi cacilis cooperatur pro nobis, qui firmus in lege Evangelica, quam pro Patribus in Ie ge Moyus: quia obsequium praestitum ad majus bonum retribuendum, magis acceptatur, quam beneficium praevitum: Et illo secundo modo est inequalitas in sin is stipicntibus gratiam per Circumcisionem is& Bapti sinum, propter inaequalem ap- plicationem causae meritoriae ad istos,&forte etiam in baptiEatis ante Passionem,& poli passionem. Si autem primo modo , scilicet propter specialem oblationem in voluntate Christi sit inaequalitas is gratiae in aliquibus nunc baptiZatis, du- .

bium est de facto , sed possibilitas est si

ostenta .

His verbis declarat Doctor , quomodo gratia, quae in Baptismate confertur, posesiit esse inaequalis ex parte osserentis, vel ex parte rei oblatae . Ex parte quidem offerentis, nempc Christi D. qui aliter pro repro bis , aliter pro Plaedestinatis videtur suam

267쪽

as8 Tracti I. Disp. I. Art. III. Quaest. I.

obtulit quantum ad suffcientiam; pro his

vero etiam quantum ad effcacitatem, quippe cum nostet, quinam essent, propter finalem iustitiam salvandi , aut propter finalem impcenitentiam damnandi. Ex parte vero rei oblata, potuit etiam esse gratiae inaequalitas 3 quia Christi D. Pastio diversimode applicata fuit Patribus legis naturae, &scriptae: sicut aliter applicatur Fidelibus legis Evangelicae: hinc diversa erat gratia collata per Circumcisionem, & longe minor, quam quae confertur per Baptismum, propter inaequalem applicationem Passionis christi. Porro utrum revera in lege Evangelica ratione offerentis, ct rei oblatae de iacto conferatur major gratia uni , quam alteri baptietato , non definit Doctor , ut Perperam assirmat Sotus, & quidam alii:

sed solum loquitur de possibili, ut optimc

notat Scholiastes. Quod autem spectat ad suscipientem Baptismum, dicit Doctor num. S. quod vel ba-- ptirati sunt parvuli, vel adulti: compa-

,, rando parvulum ad parvulum, inim nul-,, tum habeant motum proprium, nullam ,, habent inaequalitatem ad gratiam, ex par- te sui recipiendam. Potest tamen in ea-

rentibus unius, esse major motus, quam

M alterius pro suo parvulo: vel in aliqui-,, bus aliis ministrantibus, vel assistentibus,, Baptismo: propter quorum merita Deusta uni parvulo potest conferre majorem M gratiam, quam alteri; sed hoc non vir- tute Baptismi, sed meriti. Et hoc modo forte parentes S. Nicolat orationibus suiso meruerunt sibi majorem gratiam , quae si erat in eo etiam parvulo principium tam M mirabilis effectus, ut duobus diebus in

hebdomada unica tantum Iactione Con-ri tentus maneret . Et quoad hoc magis

M optandum est puerum baptiEari a bonos, Sacerdote , quam a malo; quia oratio-M nes Sacerdotis boni, quas multas facit M ante, & post Baptismum, magis exaudi, diuntur, & valent illi, pro quo fiunt, H quam orationes mali . Si autem bapti,s, Zati sint adulti , cum illi per motuma, proprium possint esse inaequaliter disposi-,, ti , ct in Sacramento confertur gratiari secundom proportionem dispositionis in G suscipiente sequitur inaequalis effectus.s, Quod si compares parvulum adulto,s, regulariter parvulus nullum merituma, hanet i adultus quantumcumque tenuems, habeat voluntatem , dum tamqn conm sentiat recipere Sacramentum , nec ponat obicem, videtur habere meritum is proprium , & pro tanto magis disposi- situs est, quam parvulis 3 ergo, &c. Sed is esto , quod adultus toto tempore Bam is piismi peccet venialiter: videtur ergo ec ,, se indispositus quodammodo : parvulus is autem nullam indispositionem habet: er- ogo in illo casu parvulus majorem gram Hliam recipiet . Respondeo : Peccatum ve- niale non prohibet gratiam infundi, nec si etiam actum meritorium simul habere: htamen quia anima pluribus actibus non potest simul aeque perfecte esse intenta, is

actus bonus , cum quo concurrit Um tantale, est minus intensus, & ideo mis meritorius , quam foret sine ullo ,, veniali . Et: ad propositum sequitur , ,, quod adultus, si non ponit obicem pec- ricati mortalis, ct in susceptione Baptio ismi consentit; aliquem motum habet di- is

monentem , quo caret parvulus: non is

obstante, quod ille habeat veniale pec- ,,

catum simul.

Hac autem postrema sententia significati Doctor non esse inaequalem gratiam Baptismi ex parte recipientis si non sit adultus: nisi forte ab extrinseco, puta ex impetratione parentum, vel offerentium, vel ministri, quorum fides, & merita ampliorem gratiam impetrare possent parvulo bapti Eato, non quidem merito de condigno, sed de congruo, ut optime notat Scholiastes. Nulla enim pura creatura promereri potest alteri gratiam de condigno; ac et iam ipsemet Doetor asterit dist. q. quo. a. num. q. tibi respondens ad secundum argu mentum dicit, suod de facto nulli datur gratia, nisi per aliquam causam meritoriam, quae

meruit coniunctionem eius Primam cum Deo,

b Lee causa meritoria est Chrsus, sed praeter istam non oportet dare aliam intrinsecam in recipiente, qua coniungatur Deo, antequam recipiat gratiam.

Q UAESTIO SECUNDA .

De Ritibus, is Caeremoniis servari solitis iasolemni Baptismi administratione CHremonia secundum nominis ethimori ducitur, inquit valerius Maximus lib.

i. cap. II. a Caere Hetruriae oppido , eo

quod Roma a Gallis expugnata, Vestales quibus ornandorum , ac servandorum

simu

268쪽

De ritibus Baptismi. et '

simulacrorum cura demandata fuerat, partito inter se onere , & munere, illuc ea transportarunt: ciim autem ab ejus oppidi incolis benigne fuissent exceptae, in hujus beneficii gratiam, & memoriam, Romani, restituta libertate, sanxerunt, ut omni Scultus diis impensus , eaeremonia ab illius hospitii nomine diceretur . Quantum autem ad rei veritatem attinet, caeremonia, est exterior circumstantia conducens ad religiosum cultum Dei, dc sacrificiorum ornatum instituta, ut nempe majori cum celebritate cultus Deo Debitus impendatur. Caeteriim Lutherus lib. de piis caerem ntis, negat ullas alias usurpandas esse caeremonias in administratione Baptismatis ,

praeter eas , quas Scriptura commemorat .

Idem docet Calvinus lib. g. Instit. cap. num. Io. ubi impudentissime, non minus, quamis impic ita scribit et Quod ad externum H ombolum pertinet, utinam genuina Chri- , sti institutio valuisset quantum par eratta ad cohibendam hominum audaciam. Quasi enim res esset contemptibilis, e xta Christi praecepto, aqua baptiZari, inven- ta est benedictio, vel potitis incantatio,

H quae veram aquae consecrationem pollue-M ret. Additus postea cereus cum chrismata te : exsufflatio vero januam ad Baptis,, mum aperire visa est. Etsi autem me non M latet, quam vetusta sit adventitiae hujus,, farraginis origo: respuere tamen mihi ,

si & Piis omnibus fas est, quidquid ad Chri-

sti institutionem addere ausi sunt homines.se Clim autem videret Satan stulta munis di credulitate absque negotio fere interis ipsa Evangelii exordia receptas este suasse imposturas , ad crassiora ludibria pro- , , rupit et hinc sputum , & similes nuga se palam in Baptismi probrum efframa Iiis centia ingectae. Quibus experimentis di. si scamus nihil , vel sanctius esse, vel me-M lius, vel tutius, quam unius Christi au-- thoritate contentos ene. Quanto igitur, , satius erat , omissis theatricis pompis ,ri quae simplicium oculos perstringunt, &,, mente, hebetant, quoties baptiEandus ali-,, quis esset , in coetum fidelium ipsum re is praesentari , & tota Ecclesia , velut te- , , fle, spectante, & orante super eum, Deo M offerri s recitari fidei consessionem, qua iit instruendus Cathecumenus, enarrari,, quae in Baptismo habentur Promissiones is, catechumenum baptiEari in nomine Pa-i, tris , & Filii , & Spiritus sancti et remitti demum cum precibus , & gratia- utum actione p hic nihil omitteretur, quod ad rem faceret, & una illa caeremonia, ,, quae a Deo aut hore profecta est, nul- talis exsticis sordibus obruta , clarissime ,,

effulgeret . . DCaeterlim mergatur ne totus , qui tin- ,, gitur, idque ter an semel, an infusa tan- ,, tum aqua aspergatur, minimum refert; si

sed id pro regionum diversitate Ecclesiis taliberum esse debet. Quamquam & ip- sum baptiEandi verbum mergere si ni- ,,ficat, & mergendi ritum veteri Ecclesiae ,, observatum fuisse constat. bHerum hujus impudentis haeresarchae pervicaciam sic frangit Concit. Trident. sess. . can. Ig. his verbis , Si quis dixerit receptos , approbatos Eeelsae Catholieae Histus in solemni Saeramentorum administratione adhiberi eoquetos , aut contemni ,

aut se pereato a ministris pro libito omitati, aut in nodos alios per quemeumque Ee-elesiae Pastorem mutari posse, anathema sit . Erit itaque pars religionis , ac debiti se vari solitas in solemni Baptismi adminia stratione caeremonias hic expendere sub triabus distinctis Paragraphis. S. I. De Caeremoniis avreradentibus Baptismum

quoad su antiam spectatum. V Aria antiquitus servanda erant ab homine adulto, qui Baptismum postulabat et Primo namque per aliquem ex fidelibus, cui notus esset , deducebatur ad

Ecclesiae Antistites, & Ministros, ut suum nomen, sicut de hominis eum deducentis, tanquam sponsoris consignaret, ut rem

fert S. Dionysius lib. de Hierarchia cap. de Baptismo. Deinde baptiχandus committebatur, ac tradebatur curae, Ac vigilantiae illius, qui edocendis, ac catechiZandis Cathecumenis praeficiebatur, ut ab eo Christianae Religi nis mysteria, ct leges doceretur, juxta illud

Christi D. oraculum ; Dorate omnes Gentes baptietantes eoi: quo utique tempore Cathecumeni dicebantur a vocabulo Graeco -δ es,inet r quod significat viva voce instruere. Unde etiam appellabantur Audientet , sive auditores, ut odservat Tertullians lib. de Poenitentia, c. s. Nemo, inquit, sibi ad litur , quia inter auditorum inocinia deputa.

269쪽

rco Tract. I. Disp. I. Art. III. ouaest. II.

iur, quasi eo etiam non sibi delinquere Leeat; an alius es intinctis Christus, alius audientibus p Num spes alia, vel merera, alia formido sudieii, alia verastas Paenitentiae 3 Lmacrum illud obsignatio es fidei, quae fides a Pae-pitentiae ne ineipitur , commendatur . Non ideo abluimur, ut delinquere desinamus: sed quia sam desivimus , quoniam Iam corde noti sumus: Me enim prima audientis intinctio est, metua integer. Quibus verbis etiam lignificat , quod poenitentiam agere deberent Cathecumeni, ut ad Baptismi gratiam ferent idonei. Quod etiam luculenter de clarat cap. 2o. Ingressuros Baptismum orationibus crebris , ieiuniis , b, geniculationibus , b, eervigiliis orare oportet.

Ubi autem jam sufficienter instructi, dieruditi erant de mysteriis, di moribus Christianae Religionis, appellabantur Competenies, ut notat B. Pacianus fer m. de Baptismo, eo quod simul Baptismum peterent , quo alludit his verbis Tertullianus loco

mox laudato: Itaque andientes optare intinctionem, Ron praesumere oportet; qui enim optat, orat, qui prasumit, superbit. Ad quod etiam spectat illud Concilii Agathensis cap.

I S. ubi legimus: Sambolum etiam placuit ab omnibus Neleius una die, id es, ante octodies Dominica Resurrectionis , publice in Ecclesia Competentibus pro vari . Appellabantureeiam Necti, ut constat ex ordine Rom.& Sacramentario B. Grcgorii, eo quod ad raptismum factis scrutiniis eligerentur. Porro scrutinia ante Baptismum sex fiebant Quadragesimae tempore, ut docet Al- cuinus, & Amalarius libris de divinis ossiciis. Piimum scrutinium incipiebat a ta iaquaria Dominicae tertiae quod frequentius iterabatur, ut exploraretur saepius, an posirenuntiationem bathanae sacra verba datae

fidei radicitus corde defixissent. Septimum tandem scrutinii m fiebat in vigilia Paschae

Juxta ordinem Romanum; quo utique die praecedentia sex scrutinia repetebamur; ma-llime ob parvulos recenter natos, qui prio Tibus non interfuerant, ut patet ex Urdine Romano, & Amalario lib. r. de divinis ocficiis, cap. I S. Quare Rabanus lib. I. de institutione Clericorum, cap. 2 . & sequentiribus, omnes baptismi caeremonias simul recenset. Cui ut morem geramuS congruum sudicamus iIlas omnes caeremoniai , Pro ut

ex Ritualium ordine nunc geruntur, Zitiinctc, & enucleate perstringere.

Primo Patrini, di matrinae baptigandum

offerunt Sacerdoti; cuius quidem consuet dinis meminit Tertullianus lib. de baptiomo, quos idcirco sponsiores , de fideiussores appellat: similiter Dionysius lib. de Ecclesiastica Hierarchia, e. a. suem, bapti Eatum,

inquit, Sacerdotes assignant suse tori suo. Et C. T. Didiuis, inquit, nostris Ducibus f id est A postolis ad mentem venit . e visum est sinscipere infantes, seeundum istum sanctum m

dum , quod naturales pueri parentes , trad rent puerum euidam docto in divinis Paedagogo ,

, reliquum sub ipso puer ageret, Aut Iub dAvino Patre, sareationis sancta susceptore .

Dicuntur autem susceptores, vel quod rem center baptiEatum susciperent non solii mincustodiam, ct in instructionem: vel quod

e sacro fonte emergentem tenerent, & a stergerent ; unde cum olim baptiEarentur adulti, ct toto corpore nudi immergere

tur, solae sceminae meminas, & viri viros suis scipiebant. Postea vero liberum fuit mari muliebrem sexum , & foeminae virilem adhuc infantem suscipere, ut ait Nicolaus. I. episad Salonitanum Episcopum, ubi scribita Nosse desideras, inquit , utrum mulier, quin viri filium ex alia femina genitum de sacro finie sedaverit, postmodum possi eum eodem viaro copulari. suos ideo iungi posse decernimus , quia secundum sacros canones, nisi amborum consensu , nullus Religionis obtentu debet diis

mittere coniugem.

Tres autem aliquando admittebantur susceptores ad onctissimae Trinitatis myst rium indicandum, ita Vvaldensis Tom. JAtit. Sia cap. P. Verum postmodum, ut divinae naturae, dc Baptismi unitas exprimeremtur, Concilium Metense cap. 12. dccrevita Infantes nequaquam duo , vel plures , staunus a sente Baptismatis suseipiat 3 est enimurus Deus, sin unum Baptisma. Idem statuit Concilium Tridentinum seis adi. cap. a. ubi volens providere cognationis spirituat is impedimento, statuit; in unus tantum sive vir, sive mulier juxta saerorum Canonum instituta, vel ad summum tinus, is una baptietatum de Baptismo suscipiant, is e. Patrinus autem esse non potest, nisi adultus, isque baptigatus, ut nempe patrini munus implere valeat et ilia lud autem ossicium in his maxime conscstit, ut baptiZandum Sacerdoti offerat, pro ipso fidei professionem emittat, atque spon deat, bapti Eandum pie, atque religiose vi eiurum. Unde S. Augustinus strin. i53. det

tempore ait : suicunque tibi , quacunquae

mulieret de sacra scate suas spiritua ter

270쪽

De ritibus Baptismi.

susceperunt, estgxioscant se pro irais fideiussores apud Deum extitisse, is ideo semper illis se

heitudinem verae charitatis impendant. Hinc, ut refert Amalarius lib. I. de officiis Ecclesiasticis, cap. a. Neophyti per octo dies sub ducibus , videlicet patrinis,& matrinis deducebantur ad Ecclesiam, ad alia Christianae pietatis munera . Quae

quidem cura, aut temporis spatio non concludebatur ; sed & deinceps cum necesse fuerit , hapti Eatorum saluti patrini invigi- Iare debebant. Insuper Sponsores baptiZando imponunt nomina , ut fiebat in Circumcisone apud ludaeos , prout constat exemplo Christi in .ucae a. Postquam consummati sunt dies octo, ut circuncideretur puer , vocatum est nomene ut Iesus. Interdum autem adulti propria nomina in Baptismo conservabant, ut Iiquet exemplo M. Ambrosii, & Augustinis aliquando vero, & plerumque mutabant: Hinc Dionysius Alexandrinus apud Euse. hium lib. I. historiae, cap. 12. loquens de S. Joanne Apostolo, ait multos Gentiles propter singularem amorem, quo erga illum affecti erant, & propter aemulationem, qua ad illum invitandum flagrabant.,& quod a Domino pari ratione diligi cu- Perent, Joannis nomen in Baptismo sibi

imponi deprecabantur. Imposito nomine , baptiEandus renuntiat

diabolo per seipsum, si sit adultus: si vero

non sit rationis compos, per patrinum , di matrinam . Cujus utique renuntiati nis meminit Tertullianus pluribus in locis, maxime Iib. de corona militis cap. 3. ait: aquam adituri ibidem sub amouis manu rant Iamur nos renuntiare diabolo,'pompa, b, angelii e us. Quae utique renuntiatio, ut testallatur Interpres sancti Dionysii de Eccletiastica Hierarchia , fiebat versus Occidentem, & tertio repetebatur: Occidentem vim mi , inquit, baptietaodum statuens intendentem, manusque impingentem ad eamdem regi nem conversas, in Wsare illum ter Sathanam iubet, ac praeterea abrenustilationem profiteri. Ejusmodi exsufflationis meminit etiam B. Gregorius in Sacramentario: quod utique accedit ad nostram consuetudinem, qua bacerdos ter suinat in faciem baptiγandi, dicens: Exi ab eo Sathan: quo pertinet illud F. Cyrilli Hierosolimitant cateches i. Insufflationis , inquit Sanctorum . nominis Dei ira catio tanquam quaedam flamma urit Lemo, oci,=m Iugam collDβrtii.

Illius etiam meminit S. Augustinus Iib. de nuptiis , & concupiscentia, C. IS. scribens de Juliano, qui negabat nascentes ecla sub diabolo , & debere portari ad Christum, ut eruerentur e potestate daemonum et

Aesie, inquit S. Angustinus , aecusat Eccle iam toto orbe dignusiam , in qua ubique omnes baptirandi irantuli non ob aliud ex pantur, nisi ut ab eis prive s mundi mittatur fras, a quo necesse est, vasa irae possideantur; cum ex adam nastuntur , si in Christo non ren scantur . Et cap. 2y. respondens Pelagianis dicentibus Manichqum esse errorem, asserere homines origine sua esse vitiatos, Mmalos , scribit: Nan Aut iste, ait, persecta Manichaeus est, qui malum origisle defindite sed perficte Pelagianus est, qui malum originale non credit et neque enim ex quo esse caepit Manichaei pestilentiosa doctrina , ex illa raptarunt in Ecclesia Dei parvuli baptisandi exorae ari , i , exsufflari, ut ipsis masteriis ostenderetur , non eos in regnum Cisisti, nisi eruistos a tenebrarum potestate transferri.

Exorei vi autem, inquit S. Isidorus lib.2 de ossiciis Ecclesiasticis, cap. 2o. sermo im erepat laxis est eontra immundum spiritum in energumenis , sive Catectumenis ractus per quem ab illis diaboli nequissima virtus, is, inveterata malitia expulsa fugetur. Testatur Josepnus lib. d. antiquitatum Judaicarum , exorcismum a Salomone originemduxisse. Et S. Epiphanius haeresi So. a serit , Judaeos Exorcistas usos fuisse nomine tetragrammaton, cujus virtute daemones fugabant. Quod autem Judaei soliti fuissent

energumenos exorciZare, innuit Christus D. Matth. I a. ubi ctim ei dixissent Iudaei; In Beraetreia prineipe daemoniorum diois, daemonia ,

respondit, Si in Belaebub dieio daemonia, frix ri in quo diciunt 3 imo. Patet etiam ex illo Actorum c. Io. Tentaverunt quidam de eireumeuntibus Iudaeis Exorcistis, invocare fu- per eos , qui babebant sparitus malos, nomen Domini Iesu , bc. verum non a Judaeis Ecclosia ducit ritum exorciEandi , sed ab exemplo Christi D. qui Matth. A lunaticum increpuit , & exiit ab eo daemon. Quam utique potestatem fidelibus contulit, maximmc vero Ministris ad illud inunus ab Ecclesia deputatis, cum dixit Marci Icl. Figetaeos , qui crediderint, haec sequentur, in nomine meo daemonia elicient, Post insumationem, &exorcismum; vel, ut solent aliquae Ecclesiae paulo ante utrumque, Ministcr Baptismi signum crucis impri- mit

SEARCH

MENU NAVIGATION