장음표시 사용
371쪽
Petes 2. Utrom revera Novamni orerent,
. Di omnes, qui post receptum Baptisma in pereatum relabererere Zab omni spe salutis excludi . Respondeo , verisimilius esse illam non fuisse eorum sententiam, sed tantiim quod qui a susceptione Baptismi in aliquod mortale peccatum incidissent, monamplius ad Ecclesiam, & Fidelium Communionem e sent retipiendi, nec penes Ecclesiam jus ul-
Ium , aut potestatem esse reconciliandi peccatores . Quod utique colligitur primo ex S.Paciano, qui ep. i. postquam Ecclesiae nomine haec scripsit: Nunquam Deus peccatori comminaretur, nisi ignosceret rinitenti, inducit Novatianum obiicientem: Solus Deurpo terit di cui sic respondet Paesanus. Verum est.
sed quod per Sacerdotes seu ipsius potesais.
Ex quibus verbis patet, Novatianum non exclusisse spem titutis, sed tantum existimaste, peccantes non posse reconciliari Deo per ministerium Ecclesiae. Item e p. 3.indu-ost Novatianum dicentem: Neleio an remitti
peccatum ab Episeopis possit . Et infra: sed
paenitenti pereata dimitti s etenim tantum in Baptismate tibi herat relaxare peccatum . Ad
quae Pacianus, Non mihi plane, sed Deo soli, qui , Baptismale donat admissum, cypaenirentium lacramas non repella e Caeterum quod
ego facio, non meo iure deae Domini. Inlr1: Sive Baptismum , Me ad Paenitentiam cogimuI , me veniam paenitentibus relaxamus , Oristo auctore id tractamas, tibi videndum est , an Christus brum possit , an Christus Me fecerit . Ex quibus verbis patet Ecclesiae controversiam cum Novatianis fuisse tantilm des testate, quae sibi a Christo relicta fuisset . Medium quod assumit S.Pacianus, ut stabiliat partem assirmantem, erat quia Christus id potest , de Ecclesia, quae dum peccat ribus veniam concedit, non sua, sed Christi D. potestate utitur.
Petes 3. Utrum Novaesani negantes in Eecusa esse ius , , auctoritatem ad remisi- tenaea peccata , loquerentur de omni pecca
Respondeo,Novatum, de omni quidem pe cacorum genere censuisse; Discipuli autem eius sententiam sic temperarunt, ut voluerint in Ecclesia esse jus remittendi peccata I Hora, non autem gyatiora , Ita diserte testatur S. Ambrosus libI. de poenit. c. a. ubi
de Novatianis scribit; sed .dunt se me tit
gravioribus criminibus , relaxare veniam levioribus . Non Me quidem auctor vestri erreris Novarus, qui nem Paenitentiam dandam putavit, ea scilicet contemplatione, up quos ipse
non posset si vere, non ligaret, ne Aetando A- parati a se faceret solutionem. Ideo Est Patrem vestrum propria damnatis hementia, quid inctionem pereatreum facitis , quae solvenda a vobis putetis , quae sine remedio esse arbitremini: Sed Deus iustinctionem non facit, qui miserieordiam suam promisit omnibus, i relaxandi lirantiam Smerdotibus suis sine ulla
me time emeest: Sed euham ex neratat , exaggeret etiam P nitentiam. Majora enim erumina majordui abluuntur fletibar . Ita nee Nomatus probatur , qui veniam linterestis omnibus, nee vos imitatores ejusdem, is condemnatorer , qui ibi minuitis stadia renuentiae, tibi augeri oportet: quia gramiora peccata maioribus fustemanda fuleris domit Christi miser ordia . suae autem ista perversitas est , ut vobit vina retii possibilia conrassu . Deo ( ut
ipsi dieitu impossibilia resemetis r me est Aiaetigere musas ignoscendi, ino materiam relinquere feriend/.
Petes denique , Utrum Navaliani non exiissimantei , veniam se p nitentibus d epou se , P nitentiam tamen peccatoribus imponerent ararmat s. oprianus ep. ST ubi carpit Novatianorum insanum dogma, quod pinitentiam peccatoribus imponerent , A ad
eam hortarentur: attamen remissionem peccatorum , quae per absolutionem conceditur, auserebant. lnde ibidem exclamati O mistrorum lamentantium caduca deceptiol si Ohaereticae institutionis ineffcax, & vam Mna traditiol hortari ad satisfactionis pqni- talentiam, & subtrahere de satisfactione me- dicinam, dicere fratribus nostris, plange ta& Iachmas funde, & diebus, ac nocti- ,,bus ingemisce , Ac pro abluendo . & purgando delicto tuo largiter, & frequen- nter operare , sed extra Ecclesiam post is omnia ista morieris 3quaecumque ad pacem is pertinent , facies, sed nullam pacem , quam quaeris, accipies 3 Suis non statim si pereat P Uuis non ipsa desperatione defi- riciate Quis non animum suum a propo- sito lamentationis avertat 3 Operari tu is putas rusticum posse, si dixeris: agrum ta
372쪽
peritia omni rusticitatis exercere, cultu-E,, ris diligenter insiste, sed nullam messemis metes, nullam vindemiam premes, nul-- los oliveti tui fructus capies , nulla de si arboribus poma decerpes: Vel si ei, cui dominium est, usum navium suadeas, &., dicas: Materiam de excellentibus bilvis mercare frater, carinam praevalidis, &electis roboribus intexe, clavo, funibus, velis, ut fabricetur. atque armetur navisis operare: sed cum haec feceris, fructum si de actibus elus, & cursibus non videbis.,, Praecludere est , atque abscindere inter doloris, ac ps nitendi viam , ut cum in Scripturis Dominus Deus revertentibus ad se, & poenitentibus blandiatur , nostra duritia. & crudelitate dum fructus pynitentiae intercipitur , renitentia ipsa tollatur. Quod si inveniemus a poenitentia agenda neminem debere prohiberi, &deprecantibus,atque exorantibus Domini misericordiam,secundilm quod ille misericors, & pius est, per Sacerdotes ejus pacem posse concedi , admittendus estri plangentium gemitus, & ponitentiae fru-- ctus dolentibus non negandus: Mesan-,, ctus C prianus . Idem habet S. Ambroelius lib. I. de p*nit. cap. 2. Ecclesia , inquit, in utroque servat obedientiam, ut ste catum, alliget, is relaxet, Meresis in a tere immitis, in altero inoiadens, vult litare quod non resolvat , non vult solucre quod in
Caeterum Novatianus cum non exiguae
esset eruditionis, plures libros scripsit; de eo namque notat S. Hieronymus , quod Iibros reliquerit de Paschate, de Sabbato, de Circumcisione, de Facerdote, de Ora tione , de cibis Judaicis , de Instantia , de Attalo, & de Trinitate grande volumen, quod plerique nescientes, illud S. Cypria.no tribuunt; alii vero Tertulliano I unde ad calctan operum Tertulliani illud adjecit Pamelius. His ita praenotatis, quinque occurrunt hoc in Articulo determinanda . Primum, utrum detur in Ecclesia remedium aliquod ab aliis distinctum , quo peccata post Ba-3tismum commissa remittantur , illudque it verum Sacramentum quod sit a Chri .lo D. institutum: Iecvn m , quaenam stiujus Sacramenti materia: Tertium, quaesiueiusdem forma : suartum, qualis este debeat: sivinium, quis sit huius Sacramenti effectua ,
Utiam Paenitentia sit Sacramantum ab aliis distinctum, is quo tempore suerit ac isto D. institutum. Notandum primo, Sacramentum Peniatentis varias apud M. Patres sortiri
appellationes: Primo namque vocatur Sacramentum Paenitentiae . seu Psnae tenentiae rquia omnes ejus partes pq nam, , laborem includunt. Contritio enim dolorem habet annexum, Contaiio ruborem, Satisfactio. laborem. Secundo, ab absolutione Sacerdotali appellatur interdum sacramentum Abissolutionis, siquidem illius forma est Absolutio: id est , inquit Doctor dist. Iq. q. q. num. 3. quaedam sentintia definitiva abs .
Secundo, ab operibus satisfactoriis dicitur Baptismus laboriosus: cujus utique denomi- minationis meminit Concilium Tridenti. num sesLIq. c. a. ubi distinguens effectum.& fructum pq nitentiae ab effectibus Bapti, mi . ait : alius est praeterea Bastismi, alitur P nitentiae effectus: per Baptismum enim moriastum induentes, nova prorsus in illo e cimur creatura , plenam , integram peccatorum omnium remissonem consequentes , ad quam tamen navitatem , is integritatem per Iacramentum Paenitentiae fine magnis nostris fletibus , o, laboribus, divina id exi mei titia,
pervenire nequaquam possumus, ut merito P nitentia laboriosus quidam Baptismus a II.Patribus iatus fuerit. Tertia , ratione remissionis peccatorum a& modi quo eluuntur, Amorum latramarum S seeunda purgatio et Ita S. NaEianZenus oratione in sanctum lavacrum , vocans Baptismum iterabilem, in quo differt a primmo Baptismo, qui iterabilis non est. suarta dicitur manuum Impositio, sumpto nomine a cael emonia externa , quq hucusque in Ecclesia semper usurpata fuit , ut scilice ebacerdos absolvens, sedens psnitenti manus imponeret et sic appullari docemur , ex Concilio Carthaginensi can. 25. Reconcillatur, inquit, per manus impositionem ,-ic- fundatur ori eius Eucharist a , Sancto Augustino libA. de Baptismo c. i s. Maraus autem impositio fui Baptismus repeti non potes . Sancto Paciano ep. 3. Iam manus sacerdotum miserandis fratribus exhibendas be. S. Le ne epist.62. c. II. Evi convivium Gentilium ,
373쪽
P estis immolathiis usi sunt, possunt ieiu
niis, manuum impositione purgari. Ouintδ appellatur , Secunda post naufragium tabola . Ita Concilium Iridentinum test . f. cap. Iq. & sest Iq. Can. a. bic etiam Tertullianus lib. de Pqnit. cap. I . Eum tu peceator mei similis ita imade, ita amplexare, Me naustagus alladus tabulae sedem. Ita etiam S. Pacianus epist. o. suis nauseago tabulam , ne evadat, eripiet 3 Sic denique di Hieronymus epist .st. Ne flatum nobis P nitentiae sub-s dio blandiamur , quae sunt insilicium remedias eadendum est Dulaui, quod dolore curatur: aliud est integra nave, salvis meret. portum salutis intrare, aliud nudum haerere tabulae , On erebris fluctuum reversibus ad acerrima saxa collidi . Sexto appellatur Exomo gesis , hoc est , Confessio seu Communicatio ex Panc 3 eo quod nimirum pqnicentes, qui peccata sua confitentur , donari talent Ecclesiastica communione. Sic Tertullianus lib. de Pq-nit. cap.O. II actuι , qui magis Graeco voca-btilo exprimitur, is is equentatur, Exomologesis est, qua diactum Domino no um constemur, non quidem ut ignaro, sed quatenus Fatifctio consessione disponitur , Consessione rinventia
nascitur, 'niteneia Deus mitetatur . Itaque
Exomost sis prosternendi, is, humilistrandi hominis disciplina es, conversationem iniungens misericordiae illieem. Consentit S.Cyprianus epist. SI. Cum, inquit, in minaribus peccatipetant peccatores P itentiam iusto tempore , seeundum disci inae ordinem . adexam et moeniant, ut per manus impositionem Episcopi, es, Cleri , sus commun cationis accipIant et nuxc crudo tempore , percussione adhuc pers Derante , nondum restituta melesiae pace ad
communicationem admittuntur , non m P
nitentia acta, nondum Exomologesi facta, non m manu, O ab Episeopo, is, mero imposta , Eucharistia tuis datur . Alias etiam ius similes appellationes obtinet: sed jam convenit inter Doctores post concilia Florentinum, & Tridentinum , ut Pinitcntiae ba
Notandum secundo, Ppnitentiam trifariam cccipi: quandoque pro actu, interdum proliabitu, sepe vero pro signo exteriori. Pro actu quidem displicentiae de peccato commisso: qua ratione spectat ad voluntatem sesedetcrminantem ad vindicandum peccatum,
illudque deteilandum, di pqnam inflictam
acceptandam , ac patientcr peccati vindi. elam tolerandam . Pro habitu vero , quate-
ripa Ib L Tom. X. nus ex ejusmodi peccati vindicta detestactione, di acceptatione, ac perpessiione p*nae comparatur habitus inclinans ad elicienodos similes actus iis a quibus genitus est .
Pro signo autem exteriori, non quocumque,
sed exhibito a renitente, & confitente peccatum suum tanquam sibi displicens, propter quod subiicit se authoritati bacerdotis habentis facultatem eum absolvendi ; ac subinde signum istud sensibile ex parte phnitentis connotat et tam absolutionem senis
sibilem ex parte Sacerdotis, quae sit signum abiblutionis interioris passivae ipsius Penitentis: signum, inquam, non naturale, sed albitrarium , & ad placitum institutum lquo sensu Pqnitentia dicitur Sacramentum.
Utrum autem revera Sacramenti rationem.& dignitatem habeat , & a quo tempore
utramque obtinuerit, determinandum cst in hac quaestione . Notandum tertii, certum eae , quod Sacramentum Pgnitentiae, qualiter usurpatur,& frequentatur in Ecclesia, non fuerit institutum in lege naturae, nec in Mosaica 3 quippe crem nondum estet instituta potestas clavium , quae a passione Christi derivatur,& ab eo concessa est Apostolis ante suaml in Mium Ascensionem: ac subinde tunc non erat institutum quod aliquis doleret de pe cato cum proposito subliciendi se per Confessionem, & satisfactionem clavibus Ecclesiae sub spe consequendae veniae, intuitu, de virtute Passionis Christi Domini. Hinc licet in lege naturae, de Mosaica fuerit aliquod
Sacramentum institutum, in remedium peccati actualis post primam justificationem
commisit, ne scilicet deficeret medicina comi tra morbum quotidianum; illud tamen noni erat ejusdem rationis, & speciei cum Sacras mento Icgis gi aliae, ut unanimi calculo nunc docent l heologi contra nonnullos veteres. contendentes in lege veteri fui me verum Pgnitentiae Sacramentum , de quo explicant illud Apostoli ad Hebraeos s. quoci summus Pontifex introibat semel in anno in Sanctat Sanctorum non sine sanguinis cilusione , , quem offerret pro sua, & populi ignorantia ; quod tamcn rejicitur ex eodem Apostolo ibidem dicente , quod isanguis taurorum , On vitulorum .... inquitatos sanctificat ad
emundationem carnis: Non ergo censet Apostolus sanguinem illum habuine vim sanctificandi ad emundationem spiritus. Adde quod inde liqueretur sacrificium
istud fuisse cxccllentius, & efficaciu, , quam . A a sacri-
374쪽
gra Tract. I. Disp. II. Art. II. Quaest. I.
sacrificium Missae; quod quidem non delet
ex Opere operato peccata in eo, pro quo offertur, etiamsi sit attritus imo etiam excellentius esset Sacramento Poenitentiae novae legis; quippe cum unum, & idem numero sacri scrim simul sanctificaret offerentcm & illos pro quibu, offertur i Nquidem sine ulla obligatione confitendi sigillatim omne, species , & numerem peccatorum; quod utique necessarium est, ut validum sit novae legis Sacramentum. Super: it igitur determinandum et Primo, utrum Poenitentia signis exterioribus expressa, cui verbum AbsoIutionis Sacerdotalis accesserit , si verum ac proprie dictum novae legis Sacramentum et Seeundo , utrum sit a Baptismo distinctum : Tertio ,
utrum a c hristo Domino institutum , &quo tempore ,
Datur iv Melesia Catholica verum , ac
proprie dictum Faeramentum Paenitentiae . Haec est de fide determinata in variis Conciliis , maxime Horentino in decreto Eugenii, & ridcnt. sess. M. Can. I. hiS verbis: Si quis dixerit in Catho ea molesta Pae. nitentiam non esse vere, is proprie Sacramentum pro fidelibus quoties ps Baptismum in
peccata labuntur , ipsi Deo reconciliandis achram D. nostro institutum , anathema sit . Quam utique doctrinam fatentur etiam ipsi haei elici Calvinistae , & Lutherani a quingentis, & amplitis annis in Ecclesia
ieceptissimam esse 3 quam non modo bacramentorum Magister, ut omnes post eum scholae Iheologicae tradiderunt 3 sed etiam ei suppares Authota, optimi quique . verum nedum ab eo tempore , sed etiam omni prorsus aevo bacramentum istud ab Ecclisia fui ne assertum, & frequentatum , Probatur ex dicriptura sacra , quae disertis verbis significat collatam esse a Christo Domino aut horitatam remittendi peccata , &ab eis absolvendi : eam enim authoritatem promittit luis Discipulis Matth. I 6. & IB.
illam autem contulit Joan. 2o. ut egregie docet Concilium I ridentinum sesLIq. cap. I. his Derbis: Dominus Sacramentum Poe-,, nitentiae tunc praecipue instituit , cum a M mortuis excitatus, insuffavit in suos Di-- scipulos , dicens : accipite S. spiritum , M quorum rem eruit peccata , remittuntur eis:
M is quorum retisu ritu, retenta sunt: quotam insigni facto , & verbis tam perspi- cuis potestatem remittendi, & retinendi , , peccata ad reconciliandos Fideles post sinapiismum lapsos, Apostolis, & eorum Hlegitimis Successoribus fuisse Communica- ,, tam , universus Patrum consensu, semper ,, intellexit; undepos pavea concludit: Qua- Hre verissimu in nunc illorum verborum si Domini sensum sancta haec bynodus probans, & recipien, , damnat eorum comm rimentitias interpretationes, qui verba il- Hla ad potastatem praedicandi verbum ,, Dei, & L hi isti l vangelium annuntian- is di contra hujus Sacramenti institutionem si falso detorquent. Et Can. g. ejusdem sese Asionis definit i Si quis dixerit , verba illa Domini Salvatoris r Accipite dipiritum sanctum , is e. non esse intelligenda de potestate remittendi, b, retinendi peccata in Sacramento P nitentiae , sicut Melesia Catholiea ab initio semper intellexit , detorserat autem contra i stitutionem hi ius Faeramenti ad authnritatem praedicandi Evangelium, anathema sit. Hoc etiam fatentur I atres Concilii Carthaginensis in epist. Synodica apud S.Cyptianum num. Sq. quam scribunt ad Cornelium summum Pontificcna, qui ut probent lapsos nonnisi diu acta Pqnitentia , nisi forte pericu Ium infirmitatis , aut persecutionis urgeat, sine absolvendos, & admittendos aci pacem ead m authoritate remittendi ac retinendi peccata utuntur et statueramui , inquiunt , participato nobis consitio, ut qui in persecutionis infestatione sup
plantati ab adverbario, bi lapsi fuisseni , is,
saerificiis se i mitis maeulassent , agerent diu Paenitentiam plenam; is, si perieulum infrmbiatis urgeret, pacem sub ictu mortis acciperent; nec enim fas erat , aut permittebat paterna pietas , sin divina clementia Ne fiam pulsantibus claudis , b, dolentibus ae deprecantibus spei salutaris subsidium denegari , ut de
saeculo recedentes Me communicatione , bipara aa Dominum dimitterentur , quando perrum
miserit ipse , qui legem dedit , ut ligata in terris, etiam in caelis ligata essent , solvi autem possent iliae , quae hic prius in Ecclesia
solverentur a Constat pariter eadem veritas ex constanti Ecclesiae Traditione , & doctrina snam antiqui Patres Poenitentiam appellane Sacramentum , eamque Sacramentis novae
legis accensent 3 sic imp. imis Tertullianus ante suum lapsum in Montani haer cum lib. de Pqnitentia cap. . loquens de peccartis
375쪽
De Sacramento Poenitentiae. 36T
tis post Baptismum non hetabilem committendis , ait: Haec venena praevidens Deus , intinctionis sera obstructa , aliquid adhuc per- miri patere. Collocavit in vectibulo Paenitentiam secundam , quae pulsantibus patefaciat . Et rursus cap. II. Igitur cum scias adversus g bennam , post prima illa intinctaenis Dominum monimenta, esse adhue in exomologesi secunda substitia; eur salutem tuam deseris P evr cesses aggredi, quod scias meaeri tibi pi bi quamvis Poenitentiam expresse Sacramentum non appellet, id ipsum satis indicat , dum ejus vim cum Lap ismi virtute confert. Hoc autem expres Sc docet S. c retagorius Nyssenus, in lib. de vita Moysis, ubi ait et Meles per lap/dem inundare aquis Eremum fecit, qua res quant m , qualeque fit Pae
stinus episti Eo. ad Honotatum: an non cogitamus , inquit , cum ad ictorum Iericulorumpemen tur extrema nee enim potestas nulla fugiendi , quat tus in Ecelesia fieri soleat ab utroque sexu , atque adeo ab omni aetate concurses ; alas Baptismum flagitantibus, aliis reconciliatiovem , aliis etiam paenitentiae ipsus actio. nem omnibus consolatione m , is, Sacramentorum confictionem, is, erogarionem, bc. Et
in Psalm. iqis. explicans haec verba: stui fanat contruos corde , is e. ait s suae sunt ista obligamenta , vij temporalia Faeramenta pTum subjicit exempla Eucharistiae , & mantis impositionis qua per Presbyterum peccatorc S i econciliantur. Similiter victor Car- tenuensis Episcopus, qui floruit circa ann nrv. m. lib. de Poenitentia cap. m. Domissum , inquit , aedite in Evangelio , quibus saeviis feriat peccatorem , ut intelligatis quanti faciat Paenitentiae Sacrameetium. Neque tantum eam improprie Sacramentum esse volunt, seci & pro pric: quia conferunt illam cum Eucharistia & cum Ba-Dtismo, quae duo Sacramenta propric dici Novatores admittunt. Ex Chrysostomo 3. de Sacerdotio, Non sollim Sacerdotes, cum regenerant; sed etiam postea condonand riam peccatorum obtinent potestatem. Ex Concilio Alexandrino lib. II. in Joan. Cap. 22. & 23. Duobus modis homines Dei Spiritu pleni, vel are ui peccata remittunt, ac retinent, vel cum dignos admittunt' ad Baptismum , ac indignos excludunt: vel clim filios Ecclesiae peccantes corripiunt a poenitentibus ignoscunt. Ex S. Ambrosio I. de Poenit. cap. . Cur hamytietatis , si per bominem peccata remitti non liret; in Baptismo enim utique remiso peccatorum omnium est: nee interes utrum per Py- nitentiam : an per lamerum, hoe ius sibi datum Faeerdotes sibi vindicent ; unum in utro isque ministerium est. Sed dices, quia in lavacro operatur m steriorum gratia , quid in Paenitentia Nonne Dei nomen operatur 3 Ex S. Leone epist. y I. ad Iheodorum: Multipleae
miserieordia Dei ita lapsibus subvenit huma. nis, ut non solum per Baptismi gratiam. sed etiam per Paenitentia medicinam spes vitae r
Hanc veritatem probat subtilis Doctor in A. dist. Id. quaest. q. nu. 3. Primo quidem, quia possibile est Sacramentum inst..tui , quo remittantur peccata per modum ablutionis, seu sententiae definitivae: Secundo, quia id congruit: Tertio, quia factum est. Primum, inquit, ostenditur per hoc, si quod possibile est Deo animam absolvere ,, a peccato, juxta illud Symboli: Remissio- ,,nem peccatorum: & per consequens pos iasibile est instituere aliviod signum illius si absolutionis, & hoc lignum efficax, ut is
prius expositum est, in materia de Sacra- ,, mentis in universali, & pari ratione verm is ba quaecumque, a quocumque Ministro , , prolata , & tunc patet lata possibilitas is illius rationiS. Dctuantum ad congruitatem, probatur baec: Primo, quia, inquit Doctor, congruum est is aliouod esse signum sensibile istius ab . ,, lutionis propter easdem rationeS , pro- pter quas dictum est dist. I. de con- Hgruitate Sacramenti in communi . Et tapropter easdem congruum est illud esse is signum institutum a Deo, quia & ma-
gis movebit , & ducet intellectum in is certitudinem , & magis inclinabit affe- tactum ad promptitudinem suscipiendi si illud signum . Congruit etiam in pro- posito , istud signum absolutionis in- ,, terioris institui in verbis lignificanti-
bus Absolutionem, ut signum repraesen- ,, tet signatum . DCongruit etiam , quod ista Absolutio Hexterior fiat a Sacerdote, quia congruit ,, extrema per medium reduci in extremum, si& ita in Hierarchia Ecclesiastica, Extre- D mos, scilicet peccatores reduci in Deum taper Hierarchiam, idest, Sacerdotem, si- Me ut est in Ecclesia triumphante . Con- ,, gruit etiam, quod a jurisdictionem haben- te, quia sententia a non suo Judice lata, is nulla est. Congruit etiam, quod requiratur H
376쪽
ta intentio debita , ut supra expositum cst
in aliis Sacramentis . Congruit etiam ex,, parte suscepti vi , quod sit pq nitens , id H est, habens aliquam displicentiam de pec-,, Cato Commisso: hoc enim videmus etiamsi in Judicibus temporalibus , quod pro-
tervum sententialiter condemnant, PCe. M nitentem vero suo modo absolvunt , ,, id est , tanquam non reum, vel non pu- niendum sententiant. Huc usque Doctor,
quibus possibilitatem , & congruitatem hujus Sacramenti facti aperte demonstrat . od id revera fuerit constitutum, docet ibidem num. hisce verbis : Terrio dico ,
quod Me falsum est . Cuius ( prosequitur
fundamentum aeeipitur ex authoritatibus ac
ductis ad oppositum . Nempe authoritates Scripturae lacrae, quas praemisimuS . Confirmatu et Signum sensibile perpetuum, a Christo D. institutum, gratiae sanctificantis effectivum, est novae legis Sacramentum propric dictum : sed externa P itentia cum accepta Sacerdotis absolutione, habet hos omnes characteres et Primo namque est tagnum sensibile , tam ex parte Pqnitentis confitentis sua peccata, & de eis sensibiliter dolentis , quam ex parte Sacerdotis absolventis; siquidem Sacerdos habet authoritatem concessam a Christo remittendi peccata , non quidem per actus pure internos; modus enim ille non est proprius hominis, qui noscit interna per externa , spiritualia per corporalia: nam Christus D. hanc authoritatem Apostolis contulit, ut eam exercerent in p tentes, tanquam Judices in rcos, instar fori exterioris 3 Unde S. Hieronymus epist. ad Heliodorum: Ablitvit de iis quidquam sinstrum loquar , qui Ap Folico gradui suere dentes, Christi erepus sacro
ore consciunt , per quos nos Chrissiani sumus a qui claves regni Ccllorum imbentes , uodammodo ante diem Iudicii iudicant et Juices autem incognita causa judicare nequeunt; ac subinde debet esse 1liquod signum sensibile, quo pq nitens si a bacerdoti peccata maniustet, dc yicissim Sacerdos significet poenitenti se vice, & auth
ritate Dei illa rc mittere . Seeundo, est signum perpetuum, quia poetestas illa absque limitatione temporis , dc durationis a Christo D. concesta est Ap stolis, ac eorum succelsoribus , ut illam exercerent in omnes prorsus peccatores ad ipsos coniugientes. Sicut ergo nusquam in
Ecclatia deerunt, qui peccent post Baptis
mum; ita necessaria semper erit in Ecelota illa potestas absolvendi ab ejusmodi peccatis. Tertio, signum istud est a Christo D institutum; siquidem D. Matth. I 6. Discipulos alloquens in persona Petri, ait: Dabo tibi elavis regni rariorum; ovo Lumque solveri/ super terram, be. Unde Matth. II. omnes Apostolos alloquens , ait et Meaecumque solveritis super terram, erunt s lata , in caelis ,c. Similiter Joan. ao. omnes Discipulos simul congregatos alloquens , distincte pronuntiat: morum rem eritis mecata , remittuntur eis. Quibus vel bis Christus D. tribuit Apostolis authoritatem ligandi , evsolvendi , retinendi , & remittendi peccata et quae authoritas non erat in lege vetemri; ac subinde est nova institutio . Denique signum istud est gratiae effectivum : nam remissio pcccatorum de lege ordinaria non fit nisi per infusionem gratne , ut diximus agendo de gratia justificanter ergo potestas remittendi peccata includit promissionem gratiae , & enectus supernaturalis . Reponebant Novatiani apud S. Pacianum epist. 3. praefata verba Christi D. Joannis 2o. spectare dumtaxat ad Cathecumenos de quibus loquitur Matth. 28. dicens Apostolis: Ite, docete omnes Genies, baptisante1 eo=, dic. Itaut quod Matthaeus non absolverat, illud Joannes compleverit , significando videlicet, virtutem remittivam peccati r promissam Apostolis, tantum exerceri debere per collationem Baptismi. Contra primo , Evangelistarum Ioquendi formula cui optimc rei pondet S.Pacianus integrum, & perfectum sensum habet, nori vero dimidiatum, de imperfectum: secur- , quod Christus D. Joannis ata conce si , illud promiserat Matth. 13. sed ibi non promisit , se daturum hanc potestatem , dumtaxat respectu Gentium bapti Eandarum exercendam : hi quidem indefinite loquitur, aitque : suodcumque ligaveritis super terram,&c. Tertio , Quae concessit Christus D. Joan. 2O. ea promiserat Petro Matth. Icl. dicens: super hanc Petram aedifieabo Ecel fiam meam: suodcumque ligaveris super te ram, O . at ibi promittit Petro potestatem ligandi Fidclcs , & eos absolvendi billa enim potestas, quam Christus promim sit Petro, est respectu Ecclesiae, & ovium: Ecclesia autem non nisi ex Fidelibus coλ- lalait: igitur, &C. . in
377쪽
Reponebant feeundo ibidem verba illa Matth. id. dicta esse de solis ostensis dimittendis
quae fiunt contra homines; non vero contra Deum: nam immediatu ante praefata verba Christus D. dicebat : Si pereaverit in te
frater tuus, vade is corripe eum, O . Contra, haec antecedentia verba soli Petro , tanquam personae particulari, dicuntur unde spectant ad omnes omnino Fideles , qui obligantur ad correptionem fraternam, necnon tenentur ad relaxandas offensas, &dimittendas injurias sibi irrogatas 3 sequentia autem verba omnibus Apostolis dicta sunt . Secundo particula , suacumque ,
comprehendit omnia prorsus peccara , etiam in Deum commissat igitur futilis est,& vana Novatianorum responsio.
Reponebant tertio apud S. Ambrosium lib. I. de Aenit. cap. 2. praefata Christi D. verba significare quidem , Apostolis concessam esse potestatem a Christo ad remittenda leviora peccata non autem graviora.
contra primo , Christus D. loquitur sine ulla exceptione , dicendo suaecumque . Unde S. Ambrosius ibidem: Deus dueinctionem non facit, qui misericordiam suam pro
misit omnibus, On relaxandi lirantiam Saceris
dotibus suis fine ulla exceptione rancest . Fecundo , nemini dubium est , quin incestus sit peccatum gravissimum s sed S. Paulus habuit potestatem illud peccatum ligandi,& solvendi I siquidem incestuosum Corinthium ligavit, tam eum excommunicavit, di tradidit Satanae in interitum carnis, ut
stiritus salvus fiere et absolvit vero , cum scribit 2.Cor.2. Si cui autem quiddon is, is ego: nam is, ego si quid donavi, propter vos donavi in persona christi: Hoc est, auctoritatemrhia Christo concessa. Unde ibidem cap. c. infert S. Ambrosius: curum igitur Paulum legunt, si eum tam impie arbitrabantur errasse , t ius sibi vindiearet Domini sui p Sed vindie Pit aereptum, non usurpavit indebitum.
Reponunt quarto Calvinista authoritatem illam rcmittendi peccata, non aliam elle, quam facultatem piaedicandi Evangelium, di excitandi fidem, qua peccator convertitur ad Deum, & credit ejus divinam misericordiam sibi opitulari: igitur per eam authoritatem , non intelligitur judiciaria potestas. ad absolvendum a peccatis . Contrari Nam Christus Joan. Io. dat Apostolis potestatem, quam ante suam pastionem eis non dederat: at ante passionem
dederat illis potestatem annuntiandi Evan-
gelium Judaeis, non autem Gentibus, &samaritanis, Matth. Io. In diam Gentium ne abieritis , in rivitates Samaritarerum ne
intraveritis, sed potius ite ad oves , quae perierunt domus Israel . Similiter potestas , quam Matth. 28. & Marci Io. dat eis annuntiandi Evangelium universis Gentibus, longe diversa est ab ea , quam confert Joan.M. ad absolvendum a peccatis: . Nam, inquit S. Chrysostomus lib. 3. de Sacerdotio , per ea verba Christus dedit potestatem hominibus , quam nee angelis, nee archangralis datam eis voluit; nee enim ad angelos dictum s: suaeeumque alligaveritis in terra .
erunt ligata is in caelo: Sed Angelis dedit
potestat m annuntiandi Evangelium: naim Lucae a. angelus ad Pastores ait: Mece eda in
gelixa vobis gaudium magnum : igitur potestas solvendi a peccatis non est eadem cum potestate praedicandi Evangelium , Insuper Praedicator quidem EvangeIii annuntiat solutionem , ac remissionem, sed non eam efficit: at Christus diserto asserit peccata remitti per Ministros suos , ait enim: suaecumque solveritii, , . Non enim dixit; Ouaecumque declarabitis soluta , aut ligata, sed, quaecumquesolveritis, & ligabitis . Rursus Salvator hanc potestatem promittens Petrum alloquendo, ait et Dabatdi elaves regni caelorum . At claves no
solum sunt ligna, & imagines aperitionis, sed etiam vera ejus instrumenta , quando ab aliquo applicantur; nec solum signita
cant, sed activc efficaciter ad claudendum. dc aperiendum concurrunt: igitur & p testas B. Petro, ejusque Successoribus concessa , non sollim in Praedicatione , a declaratione , & fgnificatione versatur . sed revera concurrit saltem instrumentarie moraliter ad remissionem peccatorum. Denique praedicatio Evangelii potest re, fic-ri coram Paganis, ut convertantur ad fidem; non possunt autem pagani infideles absolvi a peccatis suis per claves Eccle,siae, & per absolutionem Sacra mentalem siquidem haec Absolutio est actus Jurisdictionis: Ecclesia autem non habet auth ritatem in paganos , & eos qui nondum baptiEati sunt, ut dicit S. Paul us I. ad Cor.
3. suid ad me de his, qui Fris sua: iudica
re Nam eo , qui forti sunt, Deus iudicabit. Reponunt quinto, alii per illa verba Joan.
2o. eatenus dari potestatem Apostolis remittendi peccata , quatenus datur eis facultas dcnuntiandi illa esIc remissa .
378쪽
s o Tract. I. Disp. II. Art. II. Quaest. I.
Contra: Christus D. non ait: sitiorum declaraveritii peccata remissa , sed quorum rem eritis, ,e. Deinde, ad declaranda pec- Cata remissa non opus est clavibus , sed solum voce, & tuba: quemadmodum interdum Reges, & Principes voce praeconiS denuntiant te remittere offensam subditis prius perduellibus. Rursus , Christus D. similem dedit Apostolis authoritatem remittendi peccata, Joan. ao. ei quam ipse habebat: nam ait: Sicut misit me. vivens Pater , is ego mitto vos. Unde S.ChrYsostomus homil. 8s. in Joann. Suum iis relicturus erat ibi ministerium . Et lib. 3. de Sacerdotio; Quare Pater habet omnifariam potestatem , is hanc Filio tradidit, is filius Apsolis, per haec verba: suorum remis critii peccata, bc. Quare Apostolus a. Cor. s. ait: Dedit nobis minis sterium reconciliationis . . . pro Christo ergo legatione fungimur: Sed Christus non modo reconciliavit exhortando, sed etiam ipsa revera remittendo , ut ipse significat Matth. O.
Ut sesatis, quia Filius hominis habet pol statem
remittendi peccata, edim Igitur &c. Denique 3S. Patres docent Sacerdotes novae legis habere potestatem peccata condonandi post Baptismum , & revera nos purgare , ac
mundare a peccatis: non autem solum pio.bare, ac declarare, quod ab eis limus muri,di: nam, inquit S. Chrysostomus lib. 3. de Sacerdotio: corporis lepram purgare, seu verius dicam , non purgare quidem, sed purgatos probare , Iudaeorum Sacerdotibus solis licebat . . . At viro nostris sacerdotibus , non corporis lepram , verum animae sordes 3 nonaico purgatas probare , sed purgars prorsus
concessum est. Opponunt tertio: Ad omne Sacramentum requiritur verbum, & elementum ab aliquo Ministro adhibitum : ait enim S. Augustinus trach. 8o. in Joan. Accedit verbum ad elementum, is fit Sacramentum. Et B. Isidorus lib. o. originum , cap. Io. Baptismui ,
chrisma , corpus , is Sanguis Christi ob id
sacramenta dicuntur, quia sub tegumento corporalium rerum dimina virtus secretius optratur: bcd in Poenitentia nullum est elementum 3 nec adhibentur aliquae res Corporales, sub quibus divina virtus salutem operetur: igitur, &c. R. Distingvo minorem: Non adhibentur aliquae reS corporales , aut aliquod elementum proprie dictum; quemadmodum fit in Baptismo, de quo solo ibi sermonem instituit b. Augustinus, concedo: improprie dictum, nego: siquidem signa quibus poenitens
sua dcclarat peccata, & conceptum de eis dolorem ostendit, necnon & verba absolutionis Sacerdotalis sunt quid sensibile, non quidem tactui, aut visui, sed auribus: sunt.
que significativa verae ablutionis a peccato . Quod autem non intelligat S. Augustinus elementum proprie dictum, apparet rnam alias sequeretur Eucharistiam non esse verum Sacramentum, quippe clim ex elemento proprie dicio non conficiatur. Opponunt quarto: Non alia praedicatur in nova lege Poenitentia, quam in veteri, ut significat S. Paulus Actor .aci. Nihil extra dicens, quam ea, quae Prophetae locuti sunt futura esse, & Moyses: sed in lege veteri Poenitentia non erat Sacramentum: ergo nec in nova.
Distinguo maiorem et Non alia praedicatur Poenitentia, quatenus est virtus, transeat, quatenus est Sacramentum, nego: in lege enim veteri non fuit dictum, sicut in nova: suorum remiseritis peccata, bc. Adde
quod hqretici pravum in sensum Apostoli
verba detorqueant: non enim ait Apost ius se non praedicare aliam Penitentiam . quam quae piaedicabatur a Moyse, & Pro.
phetis; sed se nihil annuntiare , nisi quae Prophetae praedixerant de Christo D. ac
Objiciebant Novatian/, ut refert sanctus Ambrosius concione d. in Psal. II 8. Facilitas venia , incentivum praebet delinquendi: Sed Deus non potest incentivum delinquendi instituere: institui siet autem si facultatem hominibus dedisset absolvendi a peccatis: igitur, &c. R. Distinguo maiorem: Facilitas veniae ex sola clementia indulgentis,& condonantis ostensam, incentivum praebet delinquendi, quando nulla exigitur p*na, & laboriosa satisfactio ex palle delinquentis, concedo: quando exigitur, nego: non fit autem per Pqnitentiam Sacramenta lcm reminio peccatorum absque pgna ex parte deliquentis, siquidem satisfaetio est una ex partibus Pqnitentiae. Adde quod negari
ponit major : nam , ut praeclare docet Augustinus homil. 2A ex quinquaginta , ubi hanc objectionem solvit: si clauderetur
aditus Paenitentiae, nonne ille peccator , tanto magis adderet p:ccata peccatii, quanto magis
sibi desperaret ignosci diceret enim sibi s ecce peccavi, ecce scelus admisi, iam naihi veniae nullas es locus, Paenitentia infructuosa es. Damnatui sum , quare jam non timo, ut duo quia
379쪽
De Sacramento Poenitentiae. 3 I
II von invenio Garitatem, hie saltem pastam eupiditatem meam ergo si tuleris iugum F nitentiae, augebuntur peccata, i c. Objiciebant insuper Novatiani apud S. Ambrosium lib. I. de Penit. cap. . illud I. Reg.
cap.2. si peccaverit homo in hominem , orabunt pro eo ad Dominum et si autem in Dominum peccaverit homo, quis orabit pro eo pRespondeo primo, oraculum illud spectare ad vetus Testamentum non autem pertinere ad legem Evangelii , in quo concessa est Ecclesiae Sacerdotibus authoritas solvendi a peccatis .
Respondeo secundo, quod si illa verba usurparentur in sensu Novatianorum, Consequens esset, quod nullus hominum pos set pro altero peccatore orare .
Tertio dico cum S. A mbrosio ibidem, non esse scriptum: Nullus orabit pro eo et sed, si Quis orabit 3 Hoc est, quis ille it, qui,, in tali causa orare pomit quaeritur, non ,, excluditur. Denique habes in Psalm. I s. , Domine i quis habitabit in tabernaculo tuo , aut quis requiesset in monte sancto tuo p, , Non enim nullus, sed probatus habita- , , bit. Nec hoc dicit, quod nemo requie-,, scat 3 sed requiescat electus: ut scias hoc ,, esse verum , quod non multo post in , Psal .a3. sevis ascendet in montem D se mini, aut quis pabit in loco sancto ejus p Id,, est, non quicumque de vulgo, nec pie si bejae veritatis aliquis; sed vitae egregiae , is singularisque meriti r Et ut scias quia cum ,, dicitur, quis , non intelligitur nullus, sed si aliquis significatur , cum dixisset : Oviso ascendet in montem Domini p subjecit: Innm
si cens manibuI,-mundo corde, qui non a
se cepit in vano animam suam . Et alibio suilsapiens , is, intelliget haeep Numquid se dicit, quia nullus intelligetp Et in Evan,
o gelio: suis fidelis dispensator, is prudens,
, , quem constituet Dominus superfamiliam suam, ,, ut det illi in tempore tritici mensuram e Et M ut comprehendas, quia de eo dixit, qui M utique est , non de eo, qui non est, sub-o junxit: Beatus ille servus . quem, cum vehis nerit Dominus, invenerii se facientem. Et is illud ita opinor dictum r Deus quis mi-,, hi tibi p Non utique nullus; quia imago si Patris filius est . bimiliter igitur accipiensi dum: Ouis orabit pro eo p Hoc eli, lingu-,, laris vitae aliquis clcbet orare pro eo, qui si peccavit in Dominum , quia quo malor,, culpa , eo majora sunt quaerenda suscis fragia: Non enim quicumque de vulgo
pro Iudaeorum populo I sed Moyses ro- si
gavit, quando vituli caput fidei imme- mores adoraverunt . Numquid erravit ,, Moyses 3 At certe quia non erravit, quod is rogavit, & meruit, & impetravit: Quid si enim talis affectus non impetraret, quan ,, do se objecit pro populo, dicens: Et nunc is si dimittis illis meratum , dimitte; sin au otem dele me de libro vitae : Vides , quia ,, non tanquam deliciosus intercessor, de ,, fastidii plenus sibi consulat , ne offen- Msionem contrahat: quod Novatianus me- ,, tuere se dicit; sed magis omnium memor, is sui immemor, offendere non timebat ipse, ,,ut plebem ab offensionis periculo erueret, ,,& liberaret. Merito ergo scriptum est , is quis orabit pro eop Hoc est talis , qualis si Moyses se offerat pro peccatoribus : ta- ,, lis qualis Hieremias, cui ctim esset dictum si a Domino Deo nostro, noli orare pro po- ,, pulo isto: tamen oravit , & veniam pro- meruit. Ita S. Ambrosus . M
Poenitentia est Suramentum a Baptismate distinctam ; is subinde remisso peccatorum , quae fit pre riclitentiam , non fit per plum Baptismi suse Ii recordationem . Haec est de fide determinata in Concilio
Tridentino sessi M. can.2. Si quis sacramenta eonfundens, tilum Baptismum Paenitentiae Iacramentum esse dixerit, quasi hae duo Sa-eramenta dijncta non sint, atque ideo Paenitentiam non rect) secundam post naufragium tabulam appellari, anathema sit. Probat hanc authoritatem c.2. quintuplici ratione petista ex parte essentiae , Ministri , subjecti , effectus, & appellationis utriusque Sacramenti r C terum , inquit, hoc sacramentum( Foenitentiae multis rationibus a Baptismodisserre dignoscitur ; nam praeterquam quod materia , On forma, quibus Sacramenti essentia perscitur c quippe materia , & forma Baptismi est ablutio simul cum verbis significantibus eam fieri in virtute sanctissimae Trinitatis 3 Poenitentiae vero, quasi materia , sunt actus Poenitentis 3 forma verocst absolutio Sacerdotalis verbis concepta, Constat certe Baptismi ministrum Iudicem esse non oportere, cum Ecclesia in neminem iudicium exerceat, qui non prius in ipsam per
Baptismi ianuam tuerit ingressus et esuid enim sibi, inquit Apostolus ad Cor. S. de iii ,
380쪽
eis fidei quos christus D. lavareo Baptismi sui est oris membra semel esserit ; nam
De F se postea crimine aliqvo contaminavi-rint , non iam repetito Baptismo ablui , cum id in Helesia Catholica nulla ratione liceat :sed ante hoe tribunal, tanquam reos sibi D luit et ut per sacerdotum sententiam non semel, sed quoties ab admissis pereatis ad ipsam poenitentes confugerint, possent liberari. Quibus verbis Concilium aperte declarat manifestum esse Pqnitentiae discrimen a Baptismate, non solum ex parte materiae, &formae utriusque Sacramenti , sed maxime ex parte ministri 3 quippe cum Baptismi minister sit in casu necessitatis quilibet homo; P nitentiae vero solus Sacerdos. Simi- lirer subjectum utriusque distinctum est; Bapti simus enim ministrari pratest cuilibet, etiam Pagano, & Gentili: Icenitentia vero solis Fidelibus , quia exercetur per mo
dum iudicii, quod tantii m vim habet erga Ecclesiae filios, & subdilos . Insuper Baptismum conseiri potest etiam pueris , &, amentibus , Sacramentum vero Pinitentiae solis adultis ratione utentibus. Appa et etiam utriusque Sacramenti diserimen ex diversitate eorum effectus , &applicationis: nam, inquit Concilium, is Alius est Baptismi, alius P itentiae fruis eius; per Baptismum enim Christum in-s, duentes, nova prorsus in illo emcimur
M creatura, plenam, & integram peccatota Ium omnium remissionem consequen-- tes, ad quam tamen novitatem, & in. M tegritatem per dacramentum Penitentiae,
G sine magnis nostris fletibus , & Iaboriis bus, divina id exigente Justitia, perve-,, nire nequaquam possumus, ut meritota P irentia laboriosus quidam Baptismus M a SS. Patribus dictus fuerit et nempe Cypriano lib. de lapsis, NaEiandeno orati ue in sancta lumina, Damasceno Itb q. de
confirmatur : Christus D Joa n. m. dat Apostolis potestatem non solum remittendi, sed etiam retinendi peccata et sed haec potestas prorsus esset se ranea, si peccatorum remissio, quae fit per Pgnitentiam , csset dumtaxat suscepti Baptismi recordallio et non e nim iacerdotes prohibere posiunt , quominus Fideles suscepti Baptismi secordentur; igitur Sacramentum Pgnitentiae non est simplex Baptismi recordatio Dices: Non alia est novae Iegis Pqnitentia ab ea , quam praedicavit b. Joannea i
sed Marci T. Fuit Ioannes is deserto by Letani , b, praedirans Baptismum rivitentiae in remigiovem pereatorum et igitur Poenitentia novae legis non distinguitur a B ptismo Distinguo minarem ; Non alia est Poenitentia virtus , concedo et Sacramentum nego : Duplex enim est Poenitentia 3 una quidem virtus , quae fuit necessaria omni tempore universis hominibus, qui se moris tali aliquo peccato inquina sient , ad gratiam assequendam, etiam illis, qui Baptio mi Sacramento initiari cupiebant, ut diximus et a Iia vero quam Christus instituit in Sacramentum , quando facultatem d
dit Apostolis absolvendi a peccatis, quam,S. Patres omnino a Baptismo distinguunt, ut jam diximus. ices secundo: S.Augustinus lib. I. de nuptiis, , concupiscentia, cap. 33. explicans illud Ephes.s. Cor ius dilexit Melesiam, i semetipsum tradidit pro ea, ut eam sanctificaret, mundans eam lavaero aqvae in verbo unta , docet illud sic accipiendum esse, ut eodem iamcro re verationis , O. verbo sanctificationis sid est Baptismo omnia prorsus mala
hominum regeneratorum mundentur atque sanentur, non solum peccata , qua omnia nunet
remittuntur in Baptisma, sed etiam qua posteritis humana ignorantia, vel infirmitate contrahuntur 3 non ut Eaptisma quoties peccatvr, toties repetatur, sed quia ipso, quod semet datur, si, ut noct solum antea , verum etiam postea quorumlibet peccatorum venia Delibus ira
Respondeo: Ipsum aliud nolle quam quod
Pgnitentia, tam virtus, quam Sacramentum, nullatenus impetrare possit veniam peccato rum, sine lavacro regenerationis, aut ejuS,
voto . Nam sequitur: esuid enim prodest des ante Baptismam P nitentia, nisi Baptismus sequeretur, vel postea, nisi praerederet Di ipsa
quoque Dominica oratione; Dae quotidiana ornostra mAndatio, qtia fluctu, quo esseta dicem retur: Dimitte nobis debita nostra, vis ab eis , qui baptietati sunt . Acraettir 8 Itemque eleemo Martim largitas ,-henescentia quan- tahhet, cui tandem ad dimittenda sua peccata prodesset, si baptiratus non esset Postremo regni caelorum ipsa Alieitas , ubi non habebit Ecclesia maculam , aut rugam , aut at quid eius a , ubi nihil reprehensi is, nihil simulationis erit, tibi non solum reatus , sed nec